W TEJ RODZINIE MATKI NIE POTRAFIĄ BYĆ MATKAMI. W TEJ RODZINIE CÓRKI NIENAWIDZĄ MATEKMoja babka Wera wiele lat temu bardzo kogoś pokochała. Ceną za miłość było zesłanie do jugosłowiańskiego obozu, gorszego niż Auschwitz, położonego na skalistej, spalonej słońcem wyspie. To, co się tam wydarzyło, zdecydowało o losach naszej rodziny.Nina córka Wery miała wtedy sześć lat. Musiała sobie radzić sama. Kiedy dorosła, porzuciła swoje dziecko. Czyli mnie.Ja jestem Gili. Jestem córką Niny i wnuczką Wery. I to ja muszę w końcu poznać całą historię. Odkryć rodzinne zdrady i zrozumieć, dlaczego odziedziczyłam traumę, na którą nie zasłużyłam.Gdyby Nina wiedziała to oparta na prawdziwych wydarzeniach najnowsza powieść Dawida Grosmana wybitnego pisarza izraelskiego, wymienianego jako pewny kandydat do Literackiej Nagrody Nobla. Literackie arcydzieło wbijające w fotel, które pozwala zrozumieć, dlaczego relacje z najbliższymi bywają tak trudne, a miłość jest zawsze wyborem.W swojej powieści Grosman tworzy migotliwą mozaikę wspomnień, w której odziedziczone traumy, rodzinne zdrady i wielka miłość składają się w głęboko ludzki obraz życia kilku żydowskich pokoleń.Z uzasadnienia werdyktu dotyczącego przyznania Berman Literature PrizeNajnowsza powieść Grosmana, czuła i zarazem niepokojąca, to spojrzenie na trzy pokolenia kobiet, których więzi zostały nadwątlone przez czasy wojen i zamętu. () Kolejne wielkie osiągnięcie na długiej liście sukcesów izraelskiego pisarza.Publishers WeeklyKrok po kroku Grosman odkrywa przed nami najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy, cały czas wnikliwie badając skutki traumy dziedziczonej z pokolenia na pokolenie.Livres HebdoGrosman jest mistrzem literatury odkupienia. To świetny pisarz i z pewnością przyszły laureat Nagrody Nobla.Der SpiegelDawid Grosman to obecnie pierwsze nazwisko izraelskiej prozy, laureat Międzynarodowej Nagrody Bookera (2017) za powieść Wchodzi koń do baru oraz szwedzkiej Berman Literature Prize za książkę Gdyby Nina wiedziała (2021). Jego książki zostały przetłumaczone na ponad 30 języków. Uznawany za najważniejszego powieściopisarza naszych czasów i pewnego kandydata do literackiej Nagrody Nobla.
NAJBARDZIEJ SZOKUJĄCY STAND-UP, NA JAKIM KIEDYKOLWIEK BYLIŚCIEPewnego dnia do sędziego Avishaia dzwoni dawno niewidziany kolega z dzieciństwa, by zaprosić go na swój występ. Niczego nie wyjaśnia nalega jednak, by gość zjawił się tego wieczoru na widowni.Nieoczekiwanie stand-up dojrzałego komika zamienia się w okrutny pojedynek z przeszłością. O czym i o kim tak naprawdę opowiada występujący i jaką tajemnicę odkryje przed widzami? Czy publiczność będzie w stanie znieść tę historię? Ile prawdy potrafimy przyjąć, gdy okazuje się ona nie do wytrzymania?W tej nagrodzonej Międzynarodową Nagrodą Bookera powieści humor jest jak pistolet przystawiony do żeber, a przeszłość pochłania teraźniejszość i nie zostawia miejsca na oddech. Wybitna proza, która nie oszczędza nikogo i czyni czytelnika zupełnie bezbronnym.To nie jest książka o stand-upie. To książka o sztuce i o jej związku z cierpieniem. () Pewne prawdy jesteśmy w stanie przyjąć jedynie poprzez opowieść a Grosman, tak jak komik Dowale, jest mistrzem opowiadania prawdy.The GuardianNiewielka książka Grosmana jest niesłychanie pojemna, mieści w sobie opowieść o traumie, o Izraelu, o dziecku, ale i o żałobie, bo spektakl zamienia się w seans przywoływania zmarłych. I jest jeszcze jeden bohater śmiech wyzwalający, który jest obroną, choć bywa też sposobem piętnowania.Justyna Sobolewska, PolitykaZwięzłe, szokujące arcydzieło, w którym absurd i humor stają się narzędziami odkrywania najmroczniejszych obszarów ludzkiej egzystencji.The Sunday TimesWybitny przykład pisarskiego rzemiosła, w którym każde zdanie się liczy, każde słowo ma znaczenie.Nick Barley, przewodniczący jury Międzynarodowej Nagrody BookeraDawid Grosman jest po prostu największym żyjącym powieściopisarzem.Frankfurter Allgemeine ZeitungDawid Grosman to obecnie pierwsze nazwisko izraelskiej prozy, laureat Międzynarodowej Nagrody Bookera (2017) za powieść Wchodzi koń do baru oraz szwedzkiej Berman Literature Prize za książkę Gdyby Nina wiedziała (2021). Jego książki zostały przetłumaczone na ponad 30 języków. Uznawany za najważniejszego powieściopisarza naszych czasów i pewnego kandydata do literackiej Nagrody Nobla.
Niewierność kochanków, zdrada przyjaciół, wina domagająca się zadośćuczynienia
Klub w małym miasteczku. Widzowie spodziewają się rozrywkowego wieczoru, a komik na scenie dokonuje wiwisekcji, daje pokaz dezintegracji osobowości. Ma się wrażenie, że zaraz rozsypie się na oczach publiczności. Ludzie mogliby wstać i wyjść albo wybuczeć go czy wygwizdać, gdyby nie to, że wciągnął ich do swojego piekła. Dowale Gee, starzejący się komik, czarujący, nieodpowiedzialny, odpychający, obnażył ranę, z którą żył przez wiele lat – brzemienny w skutki, przerażający wybór między dwojgiem najdroższych sobie ludzi, jakiego musiał dokonać.
Wchodzi koń do baru to wstrząsająca lektura. Komik na scenie jest rozdarty między zobowiązaniem wobec publiczności a długiem wobec samego siebie. Posiłkując się jarmarcznym humorem i przekomarzając z widownią, wywołuje odrazę i współczucie – ludzie nie wiedzą, czy śmiać się, czy płakać. Wszystko rozgrywa się w obecności jego przyjaciela z lat dziecięcych, który stara się zrozumieć, dlaczego został sprowadzony na to przedstawienie.
Jedna z najważniejszych powieści w dorobku Dawida Grosmana i dziejach współczesnej literatury hebrajskiej.Rok 1967, Bejt ha-Kerem, Jerozolima. W oddali pobrzmiewają odgłosy Historii i wojny sześciodniowej, lecz Aharon Kleinfeld ich nie słyszy. Czternastolatek, drugie z kolei samotne dziecko w rodzinie imigrantów żydowskich pochodzących z Polski, niedawno świętował swoją bar micwę, a teraz zamyka się w sobie, uciekając przed groźnym światem. Codziennie uważnie słucha i obserwuje, jednak w swoim otoczeniu dostrzega tylko brzydotę. Zmaga się też z popędami nieodłączną częścią rozbudzonej młodzieńczej seksualności. Odmawia sobie rośnięcia i ucieka w świat ""gramatyki intymnej"", którą buduje tak, aby przeżyć swoją historię, z każdym dniem coraz bardziej oddalając się od świata dorosłych.Zaskakująca, wzruszająca powieść zekranizowana przez Nira Bergmana i nagrodzona Grand Prix na Festiwalu Filmowym w Tokio w 2010 roku.Po wydaniu Patrz pod: Miłość Dawida Grosmana porównywano do Kafki, Grassa, Marqueza i Joyce'a. Jego gramatyka intymna przemówi do każdego, kto skończył dwanaście lat.The Boston GlobeGrosman jest mistrzem przenikliwego opisywania ludzkich doświadczeń.Chicago TribuneKsięga gramatyki intymnej to stylistyczna siostra-bliźniaczka Patrz pod: Miłość. Obie w równym stopniu oszołamiają pięknem i inteligencją. Znakomite połączenie psychologicznego portretu dziecka popadającego w obłęd i zjadliwie komicznego obrazu żydowskiej rodziny, doprawione szczyptą realizmu magicznego.The New York Times Book ReviewDawid Grosman (ur. w 1954 r. w Jerozolimie) - jeden z najważniejszych pisarzy izraelskich. Dziennikarz, autor książek dla dzieci. W 1991 r. otrzymał nagrodę Nelly Sachs za dokonania literackie. W Polsce nakładem Wydawnictwa Świat Książki ukazały się: Patrz pod: Miłość, Tam, gdzie kończy się kraj, Poza czasem i Bądź mi nożem. Kolejne powieści w przygotowaniu.
„Nie obawiaj się – nie chcę się z Tobą spotkać ani przeszkadzać w Twoim zwyczajnym życiu, chciałbym jednak, abyś zgodziła się otrzymywać ode mnie listy” – tak po raz pierwszy pisze Jair do nieznanej sobie Miriam, którą dostrzegł na zjeździe szkolnym i jej widok przeszył mu serce. Powieść , której tytuł Dawid Grosman zaczerpnął z Franza „Bądź mi nożem” „Listów do Mileny” Kafki, opowiada o niezwykłym, łamiącym wszelkie stereotypy romansie. W swym liście Jair proponuje Miriam wolny związek, pozbawiony otoczki życia codziennego, równolegle do ich życia u boku współmałżonków i dzieci. Upiera się jednak, aby związek ten istniał wyłącznie w formie pisanej. Jego propozycja, niemal desperacka, przeszywa ją w sposób jej nieznany; odpisuje mu, lecz ma nadzieję, że uda jej się przemienić słowo pisane w rzeczywiste, żywe ciało – jej pojmowanie intymności jest prostolinijne, bardziej zasadnicze. I tak oboje odkrywać będą rolę wyobraźni w związku międzyludzkim oraz seksualność ukrytą w słowach. Pytanie dlaczego zaangażowali się w taki związek otrzymuje wciąż na nowo różne odpowiedzi od każdego z nich. Indywidualne zmagania kochanków przeradzają się w odrębne, osobiste opowieści. Oboje piszą, aby być.
Mężczyzna wstaje nagle od nakrytego do kolacji stołu, rozstaje się z żoną i rusza w drogę, żeby odszukać zmarłego syna. Dzień za dniem kroczy uparcie przed siebie, zataczając kręgi z wolna ogarniające całe miasto. Do wędrowca dołączają ci spośród mieszkańców, którzy tylko czekali na to, by ktoś mocą wielkiego pragnienia ośmielił się podważyć granicę pomiędzy „tu” a tym, co jest drugą stroną, negatywem życia...
Jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy, autor monumentalnych, egzystencjalnych powieści, swą najnowszą książką zaskoczył wszystkich – niewielką, oryginalną i porażającą w swej wymowie, bo jest w istocie lamentem rodziców po śmierci ukochanego dziecka. Napisana po części białym wierszem, rozpisana na dialogi, monologi i narrację Miejskiego Kronikarza, który „może do woli podglądać piekło innych”, jest pozycją wyjątkową we współczesnej literaturze. Książce Grosmana, który sam stracił syna w tzw. drugiej wojnie libańskiej, patronują Beckett ze swymi lapidarnymi dialogami i francuski realizm poetycki, a polski czytelnik odnajdzie tu frazy godne najlepszego Różewicza. Groteska i poezja spajają się w opis egzystencjalnego tragizmu o niebywałej intensywności, który wciąga niepokojącym rytmem, urzeka urodą i przenikliwą mądrością.
„Niezwykle oryginalna opowieść, w której Grossman bada granice dzielące życie od śmierci i normalność od szaleństwa” – The Booklist
„Po części dramat, a po części poemat epicki, miejscami przybierający charakter dzieła religijnego lub mistycznego. Głęboko osobiste dzieło, którego wartości nie sposób przecenić.” – The Guardian
Powieść składa się z kilku misternie powiązanych części. Pierwsza opowiada o dzisiejszym Izraelu, widzianym oczami dorastającego chłopca, Momika. Bohaterem drugiej jest Bruno Shulz. Narrator przyjeżdża do Polski w okresie ""Solidarności"" w celu poszukiwania zaginionej powieści swego duchowego mistrza. W tej części wyobraźnia Grossmana wznosi się na wyżyny, które każą stawiać go obok pisarzy tej miary, co Salman Rushdie czy Milan Kundera. Kolejna część rozgrywa się w obozie koncentracyjnym podczas drugiej wojny światowej. Pisarz Anszel Wasserman, dziadek Momika, z tajemniczych powodów nie umiera w komorze gazowej. Książkę zamyka encyklopedia wyrażeń hebrajskich, stanowiąca kodę całości.Ostatnie zdanie: ""O tak niewiele prosiliśmy: niech na świecie będzie jeden człowiek, który przeżyje życie od początku do końca, nie wiedząc nic o wojnie"" nabrało nowego wyrazu w 2006 roku, kiedy syn Grosmana zginął w Libanie.
Głośna powieść jednego z największych pisarzy izraelskich, w której wątki historyczne, polityczne i osobiste tworzą odę na cześć życia wbrew wszelkim przeciwnościom. Na wieść o tym, że syn wyruszył na front, Ora opuszcza dom, by czasem nie otrzymać żadnej złej wiadomości o jego losie. Piesza wędrówka przez Galileę, w której towarzyszy jej dawny kochanek, sam niegdyś okrutnie doświadczony przez wojnę, staje się dla obojga niezwykłym doświadczeniem. Odbędą oczyszczającą wyprawę w przeszłość, podróż po meandrach wspomnień o normalnym, a przecież nienormalnym życiu w cieniu wiecznego niebezpieczeństwa. Z bólu, wspomnień i nadziei rodzi się więź silniejsza niż śmierć. Grosman o miłości, macierzyństwie, konsekwencjach trafnych i nietrafnych wyborów, o doświadczeniach, które kształtują nas na sposób, jakiego sobie nie życzymy. Powieść we Francji zdobyła Prix Médicis étranger, w Anglii - JQ Wingate Prize, a w Stanach Zjednoczonych była nominowana do prestiżowej National Book Critics Circle Award.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
