Niemieckie czołgi stanowiły główny sprzęt Panzerwaffe w czasie drugiej wojny światowej i należą do symboli tego największego konfliktu w dziejach.
Niemcy w tajemnicy opracowywali czołgi na długo przed wybuchem drugiej wojny światowej. W 1939 roku, w czasie inwazji na Polskę, broń pancerna Wehrmachtu nie była wyjątkowo nowoczesna. To nowatorska taktyka jej użycia, a nie przewaga technologiczna nad wozami bojowymi przeciwników przesądziła o błyskotliwych sukcesach niemieckich dywizji pancernych w pierwszych latach wojny. Dopiero poważne wyzwanie, jakim było napotkanie znakomitych sowieckich T-34 podczas operacji „Barbarossa” w 1941 roku, skłoniło Niemców do podjęcia intensywnych prac nad nowymi, cięższymi typami czołgów. Doprowadziło to do powstania coraz potężniejszych machin, które na trwałe przeobraziły oblicze bitew pancernych i zrewolucjonizowały przebieg zmagań zbrojnych na lądzie.
W niniejszej książce szczegółowo przedstawiono rozwój i wykorzystanie czołgów lekkich Panzer I i II opracowanych w latach trzydziestych, czeskich PzKpfw 35(t) i 38(t) przejętych przez Niemców, czołgów średnich Panzer III i IV, legendarnych „Panter” i „Tygrysów”, a także potężnego Königstiger – jednego z najcięższych czołgów, które wzięły udział w walkach drugiej wojny światowej.
To szczegółowe opracowanie poświęcone głównym typom czołgów, stanowiących trzon potężnych niemieckich dywizji pancernych od połowy lat trzydziestych do końca drugiej wojny światowej, łączy opisy poszczególnych wozów bojowych z historią walk w latach 1939–1945. Książka została bogato zilustrowana barwnymi rycinami i archiwalnymi zdjęciami z lat wojny.
Chris McNab jest historykiem specjalizującym się w dziejach wojskowości i techniki militarnej. Autor ponad stu książek, przekładanych na wiele języków. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się jego monografie Wehrmacht. Armia Hitlera, Waffen-SS i Luftwaffe 1933–1945.
Książka zawiera spisane i opublikowane zaraz po wojnie relacje autorki z siedmiomiesięcznego pobytu w niemieckim obozie koncentracyjnym dla kobiet w Birkenau w latach 1943-1944. Jest ona nie tylko przejmującym zapisem niewyobrażalnego okrucieństwa, z jakim spotkały się tam więźniarki różnych narodowości, ale i świadectwem postaw usiłujących ocalić resztkę ludzkiej godności w tym nieludzkim miejscu. Ostatnie słowo bowiem nie należy do zła, a cierpienie ma swój sens, jeśli tylko nie będziemy się zamykali w doczesnej perspektywie. "Gdyby przeżycie lagru było ponad siły, toby Bóg tego nie żądał, bo On wie, na ile nas stać. Czyli całe zagadnienie sprowadza się do tego, czy się wierzy, czy nie. W lagrze bardziej niż gdziekolwiek winno być:
tak - tak; nie - nie. Bo musimy nie tylko to zło przyjąć i znieść, ale je zwalczyć. Jak?... Jeżeli się uda znosić to, co my znosimy, nie czując nienawiści, nie pragnąc osobistej zemsty, to tym samym zwalczamy lagier".
Napisanie tej książki dla autorki to kwestia obowiązku, a w zasadzie posłannictwa. "Bóg na to pozwolił niektórym ludziom oglądać piekło na ziemi i wrócić, by dali świadectwo prawdzie.". Dodatkowym zamysłem Z otchłani, było przedstawienie na progu zakończenia II wojny światowej nowych celów wychowawczych. Na ostatniej stronie Z otchłani ( wszystkich wydań ) autorka jasno stwierdza " Wychowywać inaczej ludzi! Dotykamy sedna sprawy, celu właściwego tej książki".
Jest to niezwykły dokument, z lat 1980 - 1997, o arcyciekawym związku dwóch artystek, listowny zapis 17 letniej, artystycznej i nie tylko przyjaźni, Agnieszki Osieckiej - gwiazdy tekstów piosenek, ze znaną malarką Hanną Bakułą.
Poznały się na wernisażu i od razu się pokochały. Agnieszka miała 44 lat, Hanna 30 lat. Ta istotna różnica była niewyczuwalna i to widać w tej korespondencji. Agnieszka była spokojna i zamyślona, Hanna pełna temperamentu, organizatorka, życia Agnieszki i swojego przy jej boku. Miały mnóstwo wspólnych przyjaciół, wszystkich związanych ze sztuką. Organizowały bale i prywatne, kameralne konkursy poetyckie, które są cytowane w książce. Książka zawiera autentyczne rysunki i listy obu przyjaciółek, pisane na papierze i wysyłane pocztą, prawie codziennie. Jest ich w sumie ponad 200. Wszystkie oryginały znajdują się w Bibliotece Narodowej.
Korespondencja dotyczy przeważnie sztuki i zabawnych przygód Artystek razem, ale i osobno. Agnieszka, odwiedzała przyjaciółką Nowym Jorku. Hanna wpadała do Krzyży na Mazurach, gdzie poetka spędzała wakacje z kolegami z STSu. Agnieszka Osiecka, napisała wiele tekstów o malarstwie Hanny Bakuły, są one w książce. Z kolei Hanna ilustrowała piosenki Agnieszki i rysowała plakaty do jej sztuk, również programy teatralne z nimi związane. Dodatkiem są unikalne, nie publikowane nigdzie, prywatne zdjęcia artystek, z tamtych czasów i prezentów, które sobie dawały. Pierwsze wydanie tej książki ukazało się 2001 roku. Wydanie obecne, drugie, jest wzbogaconą wersją tej książki sprzed 23 lat.
Ksiądz Jerzy Popiełuszko swoją pracą, nauczaniem, a także męczeńską śmiercią wywarł ogromny wpływ na całe pokolenie Polaków. Książka stanowi owoc nowych badań nad najważniejszym okresem jego działalności, obejmującym lata 1980–1984. Charakterystycznym rysem wysiłków duszpasterskich ks. Popiełuszki w tym czasie było nawiązywanie licznych kontaktów i współpraca z ludźmi z różnorodnych środowisk. Byli wśród nich m.in. hutnicy, studenci, artyści, działacze opozycji oraz inni duchowni mający odwagę narażać się komunistycznym władzom.
Autorka pokazuje, że powstanie imponującej sieci znajomości, obejmującej także niewierzących, było możliwe dzięki stałej gotowości do poświęcania ludziom swojego czasu i niesienia im pomocy, duchowej i materialnej, w każdej sytuacji. Nikogo nie odrzucając i nie wykluczając, ks. Popiełuszko trwał w postawie szacunku wobec każdego człowieka, tego szacunku ucząc innych. Z relacji świadków wyłania się obraz nie tylko kapłana, lecz także doradcy, sprawnego organizatora, pocieszyciela i przyjaciela. Z kolei dla tysięcy uczestników mszy za ojczyznę stał się on prorokiem, głosicielem prawdy, który mówi w ich imieniu, o ich problemach, lękach i cierpieniach. W czasach stanu wojennego pomagał ludziom odzyskiwać wolność, godność i nadzieję na przyszłość. Jego odwaga i bezkompromisowa postawa już za życia uczyniły go symbolem moralnego oporu wobec komunizmu.
Wielkim atutem książki jest jej bardzo bogata baza źródłowa. Autorka wykonała ogromną pracę, kwerendę archiwalną, uzupełniając dotychczasową wiedzę o ks. Jerzym Popiełuszce o nowe, liczne i ciekawe szczegóły.
dr Ewa Czaczkowska
Autobiografia autora Psów wojny, Dnia Szakala, Ikony, Akt Odessy,
Pięści Boga i Czwartego protokołu. Filmowe wersje tych książek
biły kasowe rekordy popularności.
Frederick Forsyth – podróżnik, jeden z najbogatszych pisarzy wszech czasów, mieszkający na przemian w ekskluzywnej rezydencji pod Londynem i zamku Enniskerry w Irlandii
Szpieg, współpracownik tajnych służb, idol, celebryta
* Jego opowiadania mogłyby z powodzeniem służyć jako podręcznik przeprowadzania zbrojnego przewrotu, porwania czy przemytu broni na wielką skalę.
* W wieku 19 lat latał supernowoczesnymi odrzutowcami Vampire. Relacjonował wojnę domową w Nigerii, tak jak sam ją widział, a nie tak jak chcieli ją przedstawiać brytyjscy politycy.
* Współpracownik MI6, a później również wywiadu rodezyjskiego.
* Literat z przypadku. Kiedy szukał odskoczni od zajęć, które wyzwalały zbyt wiele adrenaliny, zaczął pisać Dzień Szakala.
* Awanturnik za młodu, ultrakonserwatysta w wieku dojrzałym, bywalec salonów i zdeklarowany przeciwnik Unii Europejskiej.
Niepowtarzalny. Outsider. Frederick Forsyth
Prawdziwa historia potęgi i upadku najsłynniejszego barona narkotykowego Pablo Escobar był jednym z najbogatszych kryminalistów w historii. U szczytu potęgi kontrolował osiemdziesiąt procent światowego rynku kokainy, dyktując warunki kolumbijskiej władzy i grając na nosie Stanom Zjednoczonym. Rozpętał terror zamachów i krwawą wojnę narkotykową. Jego sława wykroczyła daleko poza granice obu Ameryk. Bezwzględność, arogancja i wyrachowanie sprawiły, że imię Escobara do dziś owiane jest legendą, a jego biografia stała się podstawą popularnego serialu Narcos.Mark Bowden pokazuje, że rzeczywistość może być o wiele bardziej przerażająca niż fikcja. W swoim szczegółowym śledztwie odsłania kulisy wieloletnich zmagań amerykańskich i kolumbijskich władz z Królem Kokainy.Mark Bowden amerykański dziennikarz i pisarz. Znany z bestsellerowych książek: Helikopter w ogniu, Ostatni trop i Hue 1968. Obecnie pracuje dla miesięcznika Vanity Fair, pisał też do New Yorkera, Sports Illustrated, Rolling Stone. Za Helikopter w ogniu był nominowany do prestiżowej amerykańskiej National Book Award.
Żyła krótko, doświadczyła żarliwej miłości i krótkotrwałej władzy, poświęcając swój czas na walkę o odzyskanie tronu. Jej odwaga i samotność są wzruszającymi elementami tej opowieści, niemal zupełnie zapomnianej dziś w polskiej historiiTrzecia część trylogii o tragicznych losach Maryny Mniszchówny i wojnie z Moskalami. Trwa walka o koronę carów, sytuacja zmienia się jak w kalejdoskopie.Garnizon polski wciąż stacjonuje na Kremlu, ale coraz trudniej przychodzi mu zapanować nad sytuacją. Rosjanie nie ustają w wysiłkach, aby odzyskać stolicę. Moskwa jest twierdzą i zarazem pułapką, bo za murami Kremla stoją nieprzeliczone w swym ogromie wojska Kuźmy Minina i kniazia Dymitra Pożarskiego, jak wilki czekające na chwilę, gdy zatopić będą mogły kły w ciele Lachów Oblężona polska załoga zmaga się z brakiem żywności i groźbą głodu, a dodatkowo jeszcze musi stawić czoła ostrej zimie i szerzącym się chorobom. Żołnierze buntują się z powodu niewypłacenia obiecanego przez króla zaległego żołdu i braku wsparcia ze strony władcy. Zygmunt III Waza popełnia błąd po błędzie. Przy próbach dostarczenia żywności, podejmowanych przez Sapiehę i Chodkiewicza, dochodzi do krwawych starć, w których obie strony ponoszą ogromne straty. Sytuacja pogarsza się z dnia na dzień. Wciąż leje się krew i potęguje się coraz bardziej w udręczonych sercach ludzka zaciętość
Korporacja Everest. O zapaleńcach, awanturnikach i ich biznesie na dachu świata Pasjonujący reportaż o procesie komercjalizacji wypraw na najwyższy szczyt świata. Niegdyś osiągalny tylko dla wąskiej grupy himalaistów, od lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku Everest został zdobyty blisko 12 000 razy. Dziewięćdziesiąt procent zdobywców szczytu stanowią klienci firm wspinaczkowych. Cockrell, patrząc na himalaizm w szerokim kontekście globalizacji, kapitalistycznej ekonomii oraz relacji Wschód-Zachód, bynajmniej nie jest w swoich rozpoznaniach jednoznaczny. W jego opowieści nie brakuje przewodników, którzy są szlachetnymi idealistami, czerpiącymi radość nie tyle z korzyści finansowych i osobistych sukcesów, ile z pomocy innym w spełnianiu życiowego marzenia. Korporacja Everest dobrze ukazuje główny spór w środowisku: między purytanami, niegodzącymi się na wspinaczkę pełną płatnych udogodnień, a wyrozumiałymi, którzy uważają, że każdy ma prawo do góry. To także historia o wykluczeniu: o "obywatelach i obywatelkach drugiej kategorii", a więc przewodniczkach, których klienci nie traktują z takim samym szacunkiem jak mężczyzn, oraz Szerpach, z powodów ekonomicznych skazanych na niebezpieczną pracę. Książka Cockrella stara się oddać sprawiedliwość wszystkim, którzy zginęli na legendarnym szczycie, niezależnie od tego, jakie były ich pobudki do podjęcia wyzwania.
Zaskakująco współczesna lektura. W legendarnym „Zniewolonym umyśle” Miłosz zadaje pytania fundamentalne dla relacji człowiek - władza. Kiedy zaczyna się niewola umysłu, pyta pisarz, i do jakiej granicy może dojść? Czy człowieka da się złamać do końca? Czy może jednak istnieje w nas jakiś zakamarek umysłu, którego nie da się drasnąć? Miłosz jest szczególnie wrażliwy na wewnętrzne tarcia pomiędzy wolnością a zniewoleniem. Sam, zanim wyemigrował do Paryża, pracował dla polskiego rządu. Tekst wywodzący się z osobistych przeżyć autora ma szczególną moc. Przedstawia uniwersalne prawdy przez pryzmat jednostkowej historii i prawdziwych emocji. Do polskiego wznowienia przedmowę napisał Timothy Snyder, amerykański historyk, profesor Uniwersytetu Yale, autor między innymi „O tyranii”.
Numer jeden w kategorii Autobiografia według użytkowników portalu Goodreads. Książka, która pokonała głośne Becoming Michelle Obamy. Według Billa Gatesa, jedna z pięciu najlepszych książek 2018 roku. We wspomnieniach zatytułowanych Uwolniona autorka opowiada historię wręcz magiczną. Tym z nas, dla których edukacja jest czymś oczywistym, trudno nawet sobie wyobrazić, ile poświęceń wymagało od Westover to, co osiągnęła. W inspirujący i wyjątkowy sposób przypomina nam ona, czym jest i czym powinna być dzisiaj edukacja. Tara Westover urodziła się w górach Idaho, w rodzinie mormonów. Po raz pierwszy przekroczyła próg szkoły w wieku siedemnastu lat. Publiczna edukacja była jedną z wielu rzeczy, w stosunku do których był sceptyczny jej fanatycznie religijny ojciec. Gdy w domu rodzinnym pojawiła się przemoc, nie było nikogo, kto mógłby zainterweniować. Punktem zwrotnym dla dziewczyny okazał się moment, kiedy jeden z braci dostał się do college’u. Tara postanowiła pójść w jego ślady. Pragnienie wiedzy zmieniło jej życie, zaprowadziło za ocean i na inny kontynent, na Harvard i Cambridge. Dopiero wtedy zaczęła się zastanawiać, czy nie wyjechała zbyt daleko i czy istnieje jeszcze dla niej droga powrotna do domu. Niesamowita, prawdziwie inspirująca opowieść. Książka z rodzaju tych, które wszystkim się spodobają. Jest nawet lepsza niż mówią – Bill Gates Chwytająca za serce […] piękne świadectwo tego, jak edukacja otwiera oczy i zmienia ludzkie życie – Amy Chua, The New York Times Book Review Uznana za jedną z najlepszych książek roku przez m.in.: The Washington Post, The Guardian, The Economist, Financial Times, New York Post, Time. Tara Westover jest amerykańską pisarką mieszkającą w Wielkiej Brytanii. W 2008 roku ukończyła z wyróżnieniem Birgham Young University, a następnie otrzymała stypendium Gates Cambridge. W 2009 roku w Trinity College w Cambridge zdobyła stopień magistra, a w 2010 studiowała na Uniwersytecie Harvarda. Następnie wróciła do Cambridge, gdzie w 2014 roku obroniła doktorat z historii. W swoim debiucie literackim, Zakazanej edukacji, opisała wychowanie w tradycyjnej mormońskiej rodzinie i karierę akademicką.
Julian Lucjan Bazgier - legionista i uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, autor wspomnień wydanych w okresie międzywojennym ("Czwórka sztandarowa" i "W pościgu") oraz kolejnych, pozostających w archiwum rodzinnym. Maszynopisy stały się podstawą do zaprezentowania losów rodziny Bazgiera. Ukazują dokonania jego rodziców i rodzeństwa: robotnika - bojowca Józefa Piłsudskiego i zesłańca, endeka - aktywnego w Macierzy Szkolnej, oraz opiekunki polskich dzieci uratowanych z Syberii, przebywających w obozie Pahiatua w Nowej Zelandii. W wirze opisywanych wydarzeń z XIX i XX w. obecne są i inne osoby zasłużone dla Polski, a związane rodzinnie z Bazgierem: artyści, jak malarz Antoni Pyzowski ze Szczekocina, powstaniec styczniowy odznaczony Krzyżem Walecznych ppor. Ludomir Dymitrowicz, później znany warszawski rysownik i ilustrator, czy też postaci tej miary, co Kazimierz Srokowski - od 1917 r. pierwszy przewodniczący Rady Miejskiej Dąbrowy (dziś patron ulicy w dzielnicy Gołonóg w Dąbrowie Górniczej) czy ks. Stanisław Kobyłecki, wikariusz generalny diecezji łuckiej. Miejsce akcji to nie tylko Zagłębie Dąbrowskie czy miejscowości na szlaku bojowym Bazgiera, ale też Wołyń (osada Orlęta w parafii Łokacze), Podlasie (Sejny), Kielecczyzna (Niekłań), Dolny Śląsk oraz Achtyrka, Turuchański Kraj, góry Ałtaju i inne.Mamy nadzieję, że książka przybliży czytelnikowi skalę wyzwań, przed jakimi stali Polacy w czasie zaborów, dwóch wojen światowych i w okresach powojennych, a historykom pozwoli odkryć dotąd nieznane fakty, m. in. dotyczące legionistów, towarzyszy broni Bazgiera, jak np. Antoniego Wołowskiego "Kreta", po 1989 r. ponownie upamiętnionego w Rybieńku.
Równie fascynująca i inspirująca, co rozdzierająca serce... Nie da się czytać bez łezFinancial TimesOrlando Figes stworzył coś pięknego z mrocznych czasówObserverPoruszająca i prawdziwa historia dwojga młodych ludzi, których miłość przetrwała stalinowski gułag.Lew Glebowicz Miszczenko i Swietłana Iwanowna poznali się w latach trzydziestych na Uniwersytecie Moskiewskim. Wzajemną fascynację i rodzące się uczucie przerwała wojna. Lew po wyjeździe na front, trafił do niemieckiego obozu jenieckiego, gdzie pracował jako tłumacz. Po powrocie do ojczyzny został oskarżony o zdradę kraju i skazany na dziesięć lat łagru w Peczorze.II wojna światowa i Gułag rozdzieliły Lwa i Swietłanę na czternaście lat, próbując złamać i osłabić. Pozostali sobie wierni i wymieniali tysiące tajnych listów, opisując każdy drobny szczegół ze swojego życia.Orlando Figes uzyskał wyłączny dostęp do ich nieocenzurowanej, a zarazem nielegalnej korespondencji z lat 1946-1954. Na podstawie analizy zapisków, notatek i listów, wnikliwych badań historycznych oraz rozmów z Lwem i Swietłaną, którzy po latach rozłąki pobrali się i doczekali potomstwa,stworzył historię pełną niedowierzania i wzruszenia. To zapis miłości dwojga młodych ludzi, których los na wiele lat przypieczętowany został przez jeden z bardziej wyrafinowanych systemów zagłady. To także doskonałe uzupełnienie historii, bieżący zapis codziennego życia w łagrze i w powojennej Moskwie. Lektura obowiązkowa dla wszystkich.
Z pałacu Badenich na dwór Habsburgów - wspomnienia z życia wśród wyższych sferGuwernantki. Nauczycielki języków obcych. Na przełomie XIX i XX wieku były niemal w każdym arystokratycznym pałacu czy ziemiańskim dworze. Uprzywilejowane wobec reszty personelu. Towarzyszyły swoim chlebodawcom na co dzień i od święta. Wtajemniczane niejednokrotnie w sprawy rodziny, niejedno o niej wiedziały. Często pozostawały anonimowe. Były "Francuzkami", "Niemkami" i "Angielkami" - tak jak autorka Wspomnień cesarsko-królewskiej guwernantki.Oto jest rok 1892. Przyszła guwernantka Wandy Badenianki wysiada na dworcu w Krakowie i stwierdza, że zaginął jej bagaż. Chce znaleźć pociąg do Lwowa, ale z nikim nie może się porozumieć. Dopiero gdy wymawia nazwisko "Badeni", prowadzą ją do właściwego pociągu, którym jedzie żona wpływowego hrabiego z córką, którą Angielka ma uczyć języka. Tak rozpoczyna się nowy ekscytujący okres w życiu autorki pamiętnika. Trzy lata później podobne stanowisko będzie zajmować u Habsburgów jako nauczycielka arcyksiężniczki Elżbiety Marii zwanej Erzsi, wnuczki cesarza Franciszka Józefa.Wspomnienia cesarsko-królewskiej guwernantki, po raz pierwszy opublikowane w 1915 roku, stanowią znakomite źródło wiedzy, przynosząc ciekawy obraz życia polskiej arystokracji na kresach i austriackiej rodziny cesarskiej.
W 1984 r. Ryszard Kapuściński, świetnie już znany reportażysta, autor np: słynnego Cesarza, przygotował do opublikowania tomik krótkich form, któremu nadał tytuł Zegar piaskowy. Zawarte w nim spostrzeżenia, refleksje, wiersze, cytaty z wybranych książek ukazują czytelnikowi Kapuścińskiego erudytę i wizjonera, obdarzonego umiejętnością dostrzegania procesów cywilizacyjnych, które trwają i dziś, wpływając na nasze życie. W latach 80. XX wieku Zegar piaskowy, niewątpliwie ze względu na cenzurę, nie mógł ukazać się drukiem. Obecnie - po raz pierwszy - przekazujemy do rąk czytelników to zaskakująco aktualne dzieło. Język jest dziś narzędziem, którym posługuje się władza, aby narzucić ludziom swoje schematy myślowe.
Co wspólnego ma średniowieczna mniszka z mostem na Dunaju?
Dlaczego w Budapeszcie dzielnice noszą imiona konkretnych ludzi?
Czemu Freddy Mercury śpiewał węgierską piosenkę ludową?
Podobno Węgrzy wymyślili prawie wszystko, bez czego trudno żyć: długopis, Excela i kolorowy telewizor. Bez nich nie ułożylibyśmy kostki Rubika, nie zjedlibyśmy marcepanowej świnki i nie wypilibyśmy włoskiego espresso. Węgierska egzystencja opiera się na animuszu i namiętności. Nie trzeba szukać daleko, wystarczy spojrzeć na barwną i burzliwą historię kraju, którego mieszkańcy żyją w ciągłym rozdarciu pomiędzy tęsknotą za wielkim światem a miłością do prowincji i tradycji.
Ta książka to zaproszenie do wędrówki uliczkami Budapesztu – miasta, które potrafi śnić się latami, i na węgierską wieś, do krainy niekończących się pól słoneczników. Nie zabraknie też słynnego Balatonu, gorących źródeł, wpadającej w ucho muzyki ludowej, która sprawia, że na Węgrzech śpiew i taniec są niczym sport narodowy, oraz papryki, bo przecież węgierska kuchnia to najlepszy dowód na to, że Węgry docierają do serca przez… żołądek.
Autorka łączy niesamowitą erudycję z wielkim, choć nie bezkrytycznym uczuciem do kraju i kultury naszych bratanków. Dzieli się osobistymi doświadczeniami z licznych pobytów, zabierając nas w miejsca, do których nie trafilibyśmy sami. To lektura obowiązkowa zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych miłośników Węgier.
Irena Makarewicz, tłumaczka literatury węgierskiej
"Prawda jest niezmienna" i aktualna zawsze, tak jak aktualne jest przesłanie księdza Jerzego. Sceny wybrane z trzydziestu siedmiu lat życia księdza Popiełuszki to 37 szans, by przejrzeć się w nich i postawić sobie bardzo osobiste pytania: - Czym dla mnie jest prawda? - Co jest moim lękiem? - Jak uciekam od nienawiści i żądzy odwetu? - Czy dobro we mnie zwycięża? Sytuacja po śmierci Grzesia Przemyka była bardzo napięta. - Młodzi byli tak nabuzowani, że chcieli rzucać butelkami z benzyną. On mnie wtedy poprosił, żebym przywiozła olbrzymie ilości kwiatów. Rozdał te goździki młodzieży i mówił, żeby milczeli, a kiedy będzie ich roznosić, to niech podnoszą te kwiaty do góry. I oni tak zrobili. Podczas pogrzebu była przerażająca cisza… /fragment Sceny “Pokój”/ Przekonaj się, że kiedy wzbiera w Tobie gniew, nienawiść, złość i chęć odwetu, lepiej “podnieść kwiat” niż pięść. I poczuć spokój! Każdą z historii kończy krótka i bardzo osobista modlitewna refleksja, autorstwa Anety Liberackiej, redaktor naczelnej portalu i wydawnictwa Stacja7. Bardzo ciekawą część książki stanowią wybrane świadectwa przyjaciół księdza Jerzego Popiełuszki oraz zapis kilku homilii i wywiadów z nim. Publikacja zawiera także rozdział z modlitwami ks. Jerzego i za jego wstawiennictwem. Oprócz indywidualnej lektury, książka z powodzeniem może posłużyć także jako pomoc duszpasterska (każda z 37 historii nadaje się do odczytania np. podczas nabożeństw różańcowych, adwentowych I wielkopostnych).
Gender madness to poruszający zapis dramatycznej historii Oliego Londona, brytyjskiego wokalisty i influencera, który pod wpływem różnych ideologii rozpoczął proces zmiany płci. W jego trakcie przeszedł ponad 30 operacji plastycznych, próbując upodobnić się do koreańskiej gwiazdy pop. W swojej autobiografii London opisuje wieloletnią walkę z własnym ciałem. Dzieli się też bolesnymi doświadczeniami z dzieciństwa, w tym przemocą emocjonalną i psychiczną ze strony ojca. Dokumentując swoje zmagania z tożsamością płciową, London bada pierwotne przyczyny problemów związanych z ideologią trans. Krytycznie analizuje kulturę woke oraz rolę mediów społecznościowych, które wmawiają młodym ludziom, że to, kim są, nie jest wystarczające. Ta książka to także przestroga przed pochopnymi decyzjami dotyczącymi tranzycji, zwłaszcza w kontekście dzieci i młodzieży. Oli London (ur. 14 stycznia 1990) Brytyjski influencer, osobowość medialna i wokalista, który zdobył międzynarodową rozpoznawalność dzięki swojemu zainteresowaniu kulturą koreańską i K-popem. Jego życie prywatne oraz liczne operacje plastyczne, mające na celu upodobnienie się do koreańskiego idola Jimin z zespołu BTS, wywołały szerokie kontrowersje. Oli London stał się znany dzięki swojej publicznej tranzycji płciowej, podczas której przyjął żeńską tożsamość, by następnie przejść proces detranzycji i powrócić do męskiej tożsamości. London jest aktywnym działaczem na rzecz praw dzieci i kobiet, krytykującym przemysł „opieki potwierdzającej płeć” oraz wpływ mediów społecznościowych na młodych ludzi.
Czy wiedzieliście, że Stallone był czyścicielem lwich klatek? Że w pewnym momencie zerwał kontakt ze światem, zamknął się w mieszkaniu i z zamalowanymi na czarno oknami czekał na inspirację? I że był to efekt niemal szaleńczej fascynacji Edgarem Allanem Poe? Albo że do kolekcji pogruchotanych kości może doliczyć palec, który złamał, broniąc strzału Pelgo, legendy piłki nożnej? Ta książka to absolutnie wciągająca skarbnica wiedzy, która odkryje przed wami Sylvestra Stallone, jakiego nie znaliście. Zaskoczy milionem talentów aktora, scenarzysty, reżysera. Zabierze za kulisy produkcji jego filmów. Ubawi świetnie wyważonym dowcipem i anegdotami o tytułowym bohaterze. Pokaże, że Stallone to więcej niż ikona kina. To człowiek z krwi i kości, który cierpi i cieszy się, upada i się podnosi, irytuje i inspiruje. Lektura obowiązkowa dla każdego fana Sylvestra Stallone, a dla tych, którzy dopiero go poznają w równej mierze obligatoryjna! Jestem wielkim admiratorem Sylvestra Stallone, Rocky natomiast to jeden z moich ukochanych bohaterów filmowych. Na samej jedynce - tylko w kinie - byłem siedemnaście razy. Z tym większą ciekawością sięgnąłem po książkę Tomka Urbańskiego, gdyż dzielimy nasze upodobania, z tą różnicą, że jego wiedza w temacie Sylvestra jest kolosalna. Cieszę się, że pojawił się wreszcie ktoś, kto w sposób kompleksowy, całościowy i na wskroś kompetentny opisał życie i twórczość mojego ukochanego Sly'a. Dzięki ci Tomku, a całej reszcie ludzi, dla których postać S. S. jest figurą nieobojętną, polecam jako lekturę obowiązkową, ale i nadzwyczaj ciekawą i przyjemną. Kazik Staszewski
PORUSZAJĄCY PAMIĘTNIK KOBIETY, KTÓRA PO PROSTU CHCIAŁA PRZEŻYĆ Oto pełen dramatycznych doświadczeń obraz powstania widziany w całkowicie odmiennej perspektywie - oczami zwykłej mieszkanki Warszawy. Fenomen tych wspomnień tkwi w tym, że jest to rzadki głos kobiety pragnącej zwyczajnie przetrwać wojenną zawieruchę i znów zacząć żyć normalnie, zapominając o potwornej przeszłości. Przynajmniej na tyle, na ile to możliwe. Zofia Rogowska nie brała udziału w walkach, a mimo to po powstaniu, podobnie jak tysiące innych mieszkańców Warszawy, wciągnęły ją tryby hitlerowskiej machiny śmierci. Trafiła do obozu przesiedleńczego w Pruszkowie, a stamtąd do KL Ravensbrck, Bergen-Belsen, Auer (Sachsenhausen) i Clausthal-Zellerfeld. W pamiętniku ukazuje koszmarne przeżycia z obozów. Jej opisy bywają brutalne i zawsze niezwykle bezpośrednie. Opowiada o warunkach obozowego życia - pomieszczeniach, procesie "przygotowania" kobiet do rozlokowania, sposobach "zarabiania", zasadach "higieny". Wiele miejsca poświęca współwięźniarkom i nadzorcom. Charakteryzuje ich zachowania i podejmowane decyzje. Bacznie obserwując ludzi, dobitnie piętnuje ich negatywne postawy. Wyznawane wartości przeciwstawia rozpadowi człowieczeństwa pod presją niemieckiego okrucieństwa.
Najlepsza książka polityczna 2022 według "Financial Times", najlepsza książka literatury faktu 2022 według "Kirkusa", najlepsza książka 2022 według "New Yorkera" oraz zdobywczyni wielu innych nagród!Sally Hayden pokazuje, jak zachodni świat odwrócił się od imigrantów, pozostawiając ich samych w obliczu jednego z najbardziej niszczycielskich kryzysów humanitarnych w historii. To wstrząsający opis kryzysu migracyjnego w Afryce Północnej, będący przełomowym dziełem dziennikarstwa śledczego. Reportaż opiera się na wywiadach z uchodźcami i migrantami, którzy próbowali przedostać się do Europy i utknęli w Libii, gdy UE zaczęła finansować przechwytywania w 2017 roku. To także intymny portret życia więźniów, opowieść o tym, jak uchodźcy i migranci przetrzymywani przez lata w zamknięciu wspierają się w najtrudniejszych chwilach i dokonują drobnych aktów oporu, aby przetrwać w systemie, który chce, by ucichli i zniknęli.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
