Wdzięczny Papieżowi Franciszkowi za decyzję o beatyfikacji polskiej Rodziny Ulmów – pierwszej w historii Kościoła (rodzice i siedmioro dzieci, w tym jedno nienarodzone) zachęcam wszystkich, by odwiedzili wieś Markowa na Podkarpaciu. Bo tu, w trakcie II wojny światowej, wiele rodzin spieszyło z pomocą osobom o żydowskim pochodzeniu pomimo tego, że wszystkim groziła za to śmierć ze strony niemieckich okupantów.
Tam można zapoznać się z historią Rodziny Ulmów. Będzie nam łatwiej zrozumieć, że Oni pomagali pomimo świadomości ryzyka, jakie podejmują. Dlatego, pomimo tego wszystkiego co ich otaczało, starali się żyć normalnie, uczyć i wychowywać dzieci. Poznamy Józefa Ulmę, na tamte czasy i swoje wykształcenie znakomitego fotografa, rolnika, pszczelarza, działacza społecznego; Jego Żonę Wiktorię noszącą pod sercem kolejne dziecko, dobrą i troskliwą Matkę; ich dzieci – ciekawe świata, otwarte na pomoc potrzebującym, niespodziewające się zbliżającej tragedii i kresu swojego życia. Dzieci, które 24 marca 1944, przed swoją śmiercią, były świadkami zamordowania Żydów i swoich rodziców.
Ich historię w jakimś sensie utrwalił na zdjęciach sam bł. Józef. Ten album pozwala cofnąć się w tamte czasy, poczuć atmosferę tej niezwykłej Rodziny i miejscowości. Zdjęcia Grzegorza Gałązki, znanego i cenionego fotografa dzisiejszych czasów, uzupełniają tę historię – można powiedzieć – przenoszą ją w nasze czasy.
Warto zatrzymać się i zrozumieć, że nic nie jest dane na zawsze, że każdy totalitaryzm prowadzi do tragedii, do tego, że giną niewinni ludzie, często bezbronni – jak dzieci. Z podziwem spójrzmy na pozostałe rodziny pomagające Żydom, które kontynuowały swoje wsparcie po tej straszliwej zbrodni, zdając sobie sprawę z grożącego im coraz większego niebezpieczeństwa.
Muzeum Ulmów, skansen z zachowaną Chatą Szylarów, parafialny cmentarz i kościół, wreszcie cmentarz w Jagielle-Niechciałkach to miejsca, które każdy z nas powinien odwiedzić, by móc zrozumieć tę niezwykłą historię.
Dziękuję Panom Marszałkowi Województwa Podkarpackiego Władysławowi Ortylowi za wsparcie tej publikacji oraz Grzegorzowi Gałązce za dokończenie historii bł. Józefa i Jego Najbliższych, i cieszę się, że rodziny zyskały 10 września 2023 r. swoich orędowników, dzięki którym możemy prosić Pana o wsparcie i błogosławieństwo dla nas tu na ziemi.
Adam Kwiatkowski
Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej
Tkanina - traktowana często jako niższa forma sztuki - leży na pograniczu malarstwa czy rzeźby, ale dysponuje też własnymi środkami wyrazu. Wysoką rangę zyskała dzięki wybitnym artystkom światowego formatu, jak choćby Magdalena Abakanowicz i Jolanta Owidzka. Jednocześnie tkanina pozostała bliska zwykłym ludziom - w każdym domu obecne przecież były dywany, gobeliny, zasłony, makatyKatarzyna Jasiołek omawia wycinek wielkiej historii tkaniny, ale za to bardzo ważny - ponieważ właśnie polscy artyści zrewolucjonizowali światową tkaninę artystyczną. Zaczyna opowieść od dwudziestolecia międzywojennego i działalności Spółdzielni Artystów Plastyków "Ład", słynącej głównie z kilimów i żakardów. Pisze także o kilimie zakopiańskim, którego tradycja sięga czasów powojennych.Przełom dla polskich artystów nastąpił podczas 1. Biennale Międzynarodowej Tkaniny Współczesnej w Lozannie w 1962 roku. Jak przypomina Jasiołek, zaprezentowali oni własnoręcznie tkane prace tak wyraziste, szczere i szorstkie w porównaniu z propozycjami pozostałych uczestników, że wywołali konsternację publiczności i krytyków. Konsternacja przerodziła się jednak w podziw. W kolejnych latach Polacy wyznaczali trendy w tkaninie artystycznej i stali na czele rewolucji formalnej. Potrafili zawrzeć w swoich pracach ważny i aktualny przekaz.Autorka nie zapomina o tkaninie współczesnej. Porusza kwestię ekologicznego podejścia do materiałów, wskrzeszania przedwojennej tradycji polskich kilimów na terenie dzisiejszej Ukrainy, pisze także o romskiej artystce Małgorzacie Mirdze-Tas, której prace - wykonane z surowców z odzysku - opowiadają alternatywne wersje romskich historii. To pokazuje, jak wiele niespodzianek czeka tych, którzy zechcą zgłębić tkaninę.
"Moi drodzy przyjaciele!" - tak właśnie zwraca się do czytelników abp Fulton J. Sheen. Ten Czcigodny Sługa Boży, już w tym zwrocie przejawia troskę o duszę każdego człowieka. Sam bowiem, będąc przyjacielem Boga, pragnął, by został nim każdy człowiek.W książce "Święta Teresa. Piękna historia miłosna" arcybiskup-przyjaciel, opowiada piękną i wzruszającą do głębi historię miłości św. Teresy do Zbawiciela i Chrystusa do człowieka. Opowiesć ta przeplatana jest motywami biblijnymi i wydarzeniami z życia autora. Przez liczne i bezpośrednie zwroty do czytelników abp Fulton J. Sheen, bez wytchnienia, jak przyjaciel, towarzyszy nam w duchowej wędrówce; krok po kroku ze św. Teresą wchodzi w naszą codzienność. I pomimo, że książka została po raz pierwszy wydana w innym czasie i innym miejscu, nie straciła na swojej aktualności, a wręcz przeciwnie - zyskała. Zyskała w świecie, w którym wielu cierpi, gdzie mało ludzi jest szczęśliwych.Duchu Święty, przyjdź, aby opowieść arcybiskupa - przyjaciela Boga i ludzi - popłynęła z jego serca do serc czytelników i aby lektura tej książki przyniosła owoce nadprzyrodzone dla każdego, kto po nią sięgnie.
Prof. dr hab. Adam Daniel Rotfeld, minister spraw zagranicznych w rządzie Marka Belki (2005), dyrektor Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem w Sztokholmie – SIPRI (1990 2002), członek Kolegium Doradczego Sekretarza Generalnego ONZ do Spraw Rozbrojenia ABDM (2006–2011), uczestnik Aspen Ministers Forum, członek European Leadership Network i wielu innych międzynarodowych grup roboczych powołanych przez sekretarzy generalnych NATO i OBWE. Opublikował ostatnio tom esejów W poszukiwaniu strategii (Wydawnictwo BOSZ, Lesko 2018) oraz The War on Values and International Order (UMCS, Lublin 2023). Pracuje na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego.
Professor Adam Daniel Rotfeld, Ph.D., Minister for Foreign Affairs of Poland (2005), Director of the Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI: 1990–2002); Member of the UN Secretary General’s Advisory Board on Disarmament Matters (2006–2011); participant of Aspen Ministers Forum (2009–2017); member of the European Leadership Network Board and many other international panels and working groups appointed by the Secretary Generals of NATO and OSCE. Recent publications: In Search of Strategy (published by BOSZ Publishers, Lesko 2018) and The War on Values and International Order(UMCS, Lublin 2023). Professor at the „Artes Liberales” Faculty of the Warsaw University.
Dzieła wszystkie Cypriana Norwida, nawiązujące do bogatych edytorskich tradycji pism poety, są pierwszym w pełni krytycznym ich wydaniem przygotowanym przez norwidologów z kilku ośrodków naukowych kraju. Teksty Norwida zostały oparte na autografach (lub ich kopiach), na pierwodrukach albo najbardziej wiarygodnych edycjach. Zachowano przy tym bez zmian słownictwo i składnię pisarza, a fleksję, fonetykę, pisownię i interpunkcję ostrożnie zmodernizowano według zasad, które zostaną podane we Wstępie do całego wydania. Dzieła wszystkie przynoszą wiele nowych ustaleń tekstu oraz zawierają – po raz pierwszy – pełny aparat krytyczny: Uwagi edytorskie, Odmiany tekstu (wprowadzone przez autora i wydawców) oraz Objaśnienia. Dzieła wszystkie będą się składać z 17 tomów: I-II Wiersze, III-IV Poematy, V-VI Dramaty, VII-IX Proza, X-XIV Listy, XV-XVI Notatniki, XVII Albumy.
Kultowa, a jednocześnie kontrowersyjna biografia jednego z najsłynniejszych piłkarzy w historii światowego futbolu, Diego Armando Maradony.
Świetnych piłkarzy było i jest wielu, ale bogiem był tylko jeden. Maradona to nie tylko genialny zawodnik, to przede wszystkim symbol i legenda.
Oto strzał w samo „okienko”! Maradona. Ręka Boga to jedyna w swoim rodzaju, uznawana od wielu lat za kultową biografia Diego Armando Maradony − wirtuoza futbolu, Złotego Chłopaka, a jednocześnie człowieka z ogromnymi problemami. Od dzieciństwa w Villa Fiorito, poprzez zdobycie dla Argentyny Pucharu Świata w piłce nożnej i dwukrotnego zdobycia „Scudetto” z drużyną SSC Napoli, aż po niechlubny upadek. Choć Maradona na boisku był bogiem, to ze świętością nie miał nic wspólnego. Dokonywał cudów z piłką, ale na sumieniu miał wiele przewinień.
Są dwie osoby: Diego i Maradona. Z Diego ruszyłbym na koniec świata, ale z Maradoną nie zrobiłbym ani jednego kroku dalej. Maradona był postacią, która nie chciała słyszeć o żadnych swoich słabościach. Nie mogła sobie na nie pozwolić z powodu oczekiwań świata. Mówiłem mu wielokrotnie o tym dualizmie. On zawsze patrzył na to jednakowo: „Fer, gdyby nie Maradona, siedziałbym dalej w błocie w Villa Fiorito”. (wywiad Dominika Piechoty z Fernando Signorinim, osobistym trenerem i wieloletnim przyjacielem Maradony, Newonce 2020)
Maradona za wszelką cenę starał się nie dopuścić do publikacji tej książki. Najpierw próbował ją ośmieszyć, potem wzywał do jej bojkotu; straszył procesami, wywierał naciski na rozmówców Burnsa, by publicznie wycofali się ze swoich opinii.
Nikt natomiast nie nakreślił lepszego portretu Maradony niż Jimmy Burns. Autor w genialny sposób prowadzi nas za rękę od argentyńskich slumsów, przez brudne zakamarki Neapolu, aż na największe areny futbolowego świata. Jeśli jeszcze tego nie czytaliście, naprawcie szybko błąd. W historiach życia Messiego czy Ronaldo nigdy nie znajdziecie tego charakterystycznego dla Diego brudu. Jakby kurz i pył z pierwszych boisk przylepiły się do jego ciała i miały się za nim ciągnąć przez całe życie. Przez ten brud nie były w stanie przebić się nawet najmocniejsze flesze, bo Maradona taki już był, że zawsze szukał kłopotów. Dopóki mógł grać, piłka stawała się ucieczką, bez niej był nagi i bezbronny – napisał Przemek Rudzki w osobistym wspomnieniu, wkrótce po tym, jak świat obiegła informacja o śmierci Diego Maradony.
Kiedy umarł w listopadzie 2020 roku, świat po nim zapłakał, a w Argentynie ogłoszono trzydniową żałobę narodową.
Zabrałeś nas na szczyt świata. Uczyniłeś nas tak szczęśliwymi. Byłeś najwspanialszy ze wszystkich. Dziękujemy za Twoje życie, Diego. Będziemy zawsze za Tobą tęsknić – napisał na Twitterze prezydent Argentyny Alberto Fernandez.
Nowe wydanie bestsellerowej biografii Maradony autorstwa brytyjskiego dziennikarza sportowego Jimmy’ego Burnsa zawiera dodatkowe rozdziały i dotychczas niepublikowane przez autora materiały.
Jimmy Burns chłodnym okiem zagląda w trzewia automatu do zarabiania pieniędzy… To solidny i dociekliwy reportaż o zmartwychwstaniu futbolowego boga, który po prostu nigdy nie umrze… Styl Burnsa jest beznamiętny, ale Ręka Boga to przejmująca opowieść.
Hugh MacDonald, „Glasgow Herald”
Czyta się jak znakomity reportaż kryminalny… To coś więcej niż tylko biografia, to także opowieść o świecie korupcji, intrygi i wyzysku.
„As", Hiszpania
Sukhdev Sandhu odwiedził klinikę snu, w której ludzie leczeni sąz bezsenności. Siedział u boku policji lotniczej podczas nocnychpatroli. A także przyglądał się pracy szambonurków i wsłuchiwałsię w szepty mniszek z Tyburn, które każdej nocy modlą się zadusze londyńczyków. Stworzył niekonwencjonalną i zapadającą wpamięć książkę, a właściwie medytację o ludziach lekceważonychi niezauważalnych, którzy pracują pod osłoną nocy w stolicyWielkiej Brytanii.Sandhu odkrywa współczesny London at night, towarzyszącludziom, którzy nie śpią, aby spać mógł ktoś inny: kierowcom,egzorcystom, łowcom lisów. Warto zarwać jedną lub dwie noce, byprzejść wraz z nimi londyńskimi ulicami. I dać się zaskoczyć.Maciej Robert
Świat na chwilę wstrzymał oddech, gdy Jewgienij Prigożyn prowadził Grupę Wagnera na Moskwę. Co planował? Czy chciał objąć dowództwo wojskowe na Kremlu, pozbyć się Putina? Prywatna firma wojskowa Grupa Wagnera została wykorzystana przez Rosję do okupacji Krymu w 2014 roku. Wagnerowcy walczyli w Syrii, aby utrzymać na stanowisku dyktatora Baszara al-Asada, a także w Libii, Republice Środkowoafrykańskiej, Mali i Sudanie. Szybko stali się znani ze swojego niezwykle brutalnego działania, a jego skala w pełni ujawniła się podczas wojny w Ukrainie rozpoczętej w 2022 roku.Choć pogłoski o tym, że Wagner jest finansowany przez Rosję, krążyły od dawna, Putin przez długi czas mógł sprawiać wrażenie, że nie jest zaangażowany w działalność Prigożyna.Lou Osborn i Dimitri Zufferey, członkowie zespołu All Eyes on Wagner, przeprowadzili szeroko zakrojone śledztwo i opisali fascynującą, a zarazem przerażającą historię armii najemników i jej kontrowersyjnego szefa.Książka stanowi wielką, uporządkowaną bazę faktograficzną, która pozwala czytelnikowi zrozumieć mechanizmy działania Grupy Wagnera.
Opracowana przez jednego z najaktywniejszych polskich wolnomularzy, a równocześnie ważnego dostojnika w strukturach wyższych stopni, ta unikalna publikacja ujawnia (?) 100 masonów, z pośród tych, którzy mieli największy wpływ na losy świata. Są na tej liście osoby powszechnie znane jako wolnomularze, jak Mozart, Waszyngton czy Churchill, ale też wiele postaci, które mogą wywołać zaskoczenie.
Co parę lat ukazują się kolejne książki i artykuły ukazujące nowe informacje o członkostwie różnych znanych osób w strukturach wolnomularskich. Książka Klausa Dąbrowskiego bierze pod uwagę najnowszy stan tych ustaleń. Ostatnią jej częścią jest skrupulatny wykaz źródeł.
Portrety wszystkich 100 bohaterów (i bohaterek) książki stworzono przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji (AI). Dzięki tej technologii udało się odtworzyć twarze osób czasem dotąd znanych jedynie z kilku starych rycin, czy słabej jakości dawnych fotografii. Teraz można spojrzeć w twarz osobom takim jak Monteskiusz czy Abramowski, jakby były nam współczesne.
Klaus Dąbrowski otrzymał pierwsze trzy stopnie wtajemniczenia w Wielkim Wschodzie Polski. Od 2005 roku jest członkiem Uniwersalnej Ligi Masońskiej (U.F.L.) zbliżającej do siebie masonów “regularnych” i “liberalnych”. Od 2006 roku jest redaktorem portalu wolnomularstwo.pl. Od 2018 roku kieruje freemasonry.network — jednym z największych na świecie serwisów poświęconych wolnomularstwu. Został wyniesiony do 33° — najwyższego stopnia Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego przez Wielką Lożę Włoch A.F. & A.M. (Palazzo Vitelleschi) w 2010 roku, a obecnie pełni urząd Suwerennego Wielkiego Komandora Rady Najwyższej Polski.
Wróżka, biskup i kasety wideo to podróż w czasie do lat 90., której paliwem jest pasja autora do odkrywania zakurzonych mitów, wymieszana z nostalgią lat młodości.
Kiedy kapitalizm raczkował, przepisy nie nadążały za zmianami społecznymi, a przerażeni nadmiarem możliwości ludzie angażowali się w ezoterykę i słuchali bezkrytycznie słów Kaszpirowskiego, w gdańskiej dzielnicy powstała Sky Orunia – jedna z pierwszych pirackich telewizji w kraju. To tutaj prezenterzy-amatorzy czytali wiadomości w kapciach, pracownicy otrzymywali wynagrodzenie w telewizorach, a bohaterem programu został człowiek dzwoniący do studia z zaproszeniem: „Wpadnijcie, mam świetną papugę”.
Książka Grzegorza Bryszewskiego pełna jest anegdot i wspomnień, w które czasem trudno uwierzyć, ale stanowi kalejdoskop wydarzeń z historii Gdańska lat 90.
Bryszewski pokazuje nam też dlaczego założenie tak popularnej, nielegalnej telewizji mogło się udać tylko w latach 90.
I tylko na Oruni
Tę książkę czyta się jak najlepszy western z Dzikiego Wschodu lub opowieść przygodową o skarbach piratów. Polska lat 90. czyli wzburzone morze pełne biedy, inflacji, początków kapitalizmu, a wśród nich pasjonaci i pionierzy sąsiedzkiej telewizji, którzy bez pieniędzy stworzyli coś, co przeszło do legendy.
Krzysztof Skiba, piosenkarz
Grzegorz Bryszewski
Orunianin, dziennikarz, geograf, przewodnik lokalny. Pracował w pomorskich gazetach lokalnych. W wydawnictwach branżowych zajmował się hotelarstwem i gospodarką morską, publikował w pismach literackich i biznesowych. W Teatrze Gdynia Główna opiekował się mediami społecznościowymi, a nawet zagrał samego siebie w jednym ze spektakli. Laureat konkursu na wiersz kulinarny, inspirowany twórczością Stanisława Lema, współautor antologii Magia i cała reszta (MBP w Rumi, 2019) i zbioru Kaszubajki (MBP w Rumi, 2020). Jeden z autorów trójmiejskiej antologii opowiadań Cymelium. Tom 1 (Gdańsk, 2022). Dumny członek grupy “Mafia literacka”.
Pasjonat dobrych książek, złych filmów i średnich lodów pistacjowych.
W latach dwudziestych XX wieku lot sterowcem wyrażał ducha epoki. Luksusowy Graf Zeppelin przewoził pasażerów z Niemiec do Brazylii; w Wielkiej Brytanii uruchomiono loty sterowcem, aby połączyć odległe części imperium; w Ameryce zaprojektowano strzelistą iglicę Empire State Building jako wieżę dokującą dla sterowców.
Ten innowacyjny środek transportu oferował coś jeszcze, a mianowicie – nowe możliwości eksploracji niezbadanych lądów. Podczas gdy poprzedni badacze Arktyki i Antarktyki musieli stawiać czoła trudnym i często zabójczym warunkom, sterowce umożliwiały szybkie ominięcie niebezpieczeństw czyhających na nieznanych ziemiach. W 1926 roku słynny norweski odkrywca Roald Amundsen, który jako pierwszy dotarł do bieguna południowego, nawiązał współpracę z włoskim konstruktorem sterowców, generałem Nobile, aby odbyć pionierski lot nad biegunem północnym. W swojej książce Mark Piesing ujawnia, że chociaż w ostatecznym rozrachunku misję tę uznano za sukces, mogła zakończyć się niepowodzeniem.
W maju 1928 roku, kiedy konflikt z Amundsenem uniemożliwił dalszą współpracę, Umberto Nobile, jego suczka Titina i załoga złożona z czternastu Włochów, jednego Szweda i jednego Czecha, wyruszyli na pokładzie sterowca Italia na poszukiwanie nowych lądów w kole podbiegunowym północnym. W pobliżu bieguna natrafili jednak na potężną burzę i rozbili się na lodzie.
Tak oto rozpoczęła się największa polarna misja ratunkowa w historii. Na poszukiwania rozbitków wyruszył między innymi Amundsen, który wkrótce sam zaginął bez śladu. Tymczasem Nobile i jego towarzysze toczyli desperacką walkę z pogodą, niedźwiedziami polarnymi i rozpaczą. Gdy w końcu ich dostrzeżono i samolot poszukiwawczy wylądował, pilot ogłosił, że miejsca wystarczy tylko dla jednego pasażera…
Opierając się na dramatycznych relacjach ocalałych oraz na świadectwach bohaterskich ratowników, autor Katastrofy N-4 ukazuje pasjonującą, prawdziwą historię wydarzeń, do których doszło, kiedy blask i brawura epoki zeppelinów zderzyły się na krańcach świata z brutalną rzeczywistością.
Hakeem Olajuwon zakończył swoją sportową karierę ponad dwie dekady temu, jednak wciąż jest liderem w ilości zablokowanych rzutów. Prawdziwa żyjąca legenda NBA i organizacji Houston Rockets, dla których zdobył dwa mistrzostwa NBA.
Człowiek, który zrewolucjonizował pozycję centra w ówczesnej koszykówce, pokazując światu nie tylko warunki fizyczne, ale również finezję i technikę. Jego słynny zwód The Dream Shake jest równie znany, co legendarny Skyhook Kareema Abdul-Jabbara czy Fade Away Jumper Michaela Jordana z charakterystycznie wyciągniętym językiem na brodę.
Jakim był człowiekiem i jakie wartości były dla niego fundamentalne? Dlaczego zdecydował się na przyjęcie amerykańskiego obywatelstwa, rezygnując z gry dla Nigerii? Jak wiele wyrzeczeń kosztował go pościg za marzeniami i mistrzowskimi tytułami?
Sprawdź kulisy kariery jednego z najlepszych centrów w historii NBA i sprawdź, jak spełnił się jego amerykański sen!
W 2023 roku przypada 100. rocznica urodzin Wisławy Szymborskiej.
Wydawnictwo Ryszarda i Krystyny Krynickich, związane z Noblistką nie tylko poprzez wydawanie kolejnych tomów poezji ( i mniej poważnych książek) ale również długoletnią przyjaźnią, zaplanowało na rok jubileuszowy publikację prywatnej korespondencji z Wisławą Szymborską - listów i wyklejanek - a także korespondujących z nimi przekładów wierszy oraz rozproszonych tekstów okolicznościowych ( takich jak m.in. mowa noblowska). Zapowiada się więc książka o Wisławie Szymborskiej mniej lub wcale nieznanej. Bogato ilustrowana, edytorsko pieczołowicie przygotowana przez Ryszarda Krynickiego.
Formatem i szatą graficzną tom nawiązuje do wydanej przez Wydawnictwo a5 korespondencji Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta pt. Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie. Korespondencja 1955-1996 oraz korespondencji ze Stanisławem Barańczakiem pt. Inne pozytywne uczucia też wchodzą w grę. Korespondencja 1972-2011. Bogato ilustrowany faksymilami i reprodukcjami wyklejanek, uzupełniony obszernymi przypisami Ryszarda Krynickiego.
Pamiętnik ten napisał dwudziestoletni chłopak, po zwolnieniu w 1941 roku z Oświęcimia w beznadziejnym stanie, z odbitą nerką. Impulsem do napisania go, według świadectwa najbliższych, było przede wszystkim żarliwe przywiązanie do pozostawionych w obozie towarzyszy. Każdego dnia wiele razy powracał do nich myślą i uznał, że utrwalenie wszystkich okoliczności obozowego męczeństwa jest obowiązkiem tego, który się wydostał, jakkolwiek nie miał żyć dłużej.Naoczny świadek opisuje cały proces: od przypadkowego zatrzymania w ulicznej obławie, poprzez areszt, transport i umieszczenie w obozie. Przedstawia warunki życia, praktyki oprawców, kary, apele, głód i pracę. Pokazuje też relacje międzyludzkie, przykłady postaw heroicznych i zachowań niegodnych.Tekst ten został opracowany przez Halinę Krahelską we właściwym jej stylu fabularyzowanego reportażu, ściśle opartego na faktach i relacjach. Wydany anonimowo w Warszawie w kwietniu 1942 roku przez Wydawnictwo Komisji Propagandy Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. Halina Krahelska polska działaczka społeczna, socjolożka, publicystka i pisarka. Tworzyła, używając pseudonimów Agata, Sabina, Zofia. Zmarła 19 kwietnia 1945 roku w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Ravensbrck.
Adam Vetulani (1901-1976), profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i sekretarz generalny Polskiej Akademii Umiejętności, zajmował poczesne miejsce w krakowskim środowisku naukowym już przed II wojną światową. Miał opinię godnego następcy Oswalda Balzera i Stanisława Kutrzeby. Jako wybitny historyk prawa polskiego i kanonicznego cieszył się autorytetem wśród uczonych europejskich i amerykańskich, do których zaliczali się: Gabriel Le Bras, Stephan Kuttner, Jean Gaudemet, Ren Metz i Grard Fransen. Uznawany przez uczestników swego seminarium za niezrównanego mistrza, we wspomnieniach niektórych z nich jawił się równocześnie jako warsztatowy rygorysta. Do jego uczniów należeli znakomici historycy prawa: Wacław Uruszczak, Stanisław Grodziski, Stanisław Płaza, Ludwik Łysiak, Wojciech Bartel i Stanisław Roman.Pomimo niekwestionowanych sukcesów naukowych życie Vetulaniego obfitowało w tragiczne wydarzenia: w czasie II wojny światowej przez ponad pięć lat był internowany w Szwajcarii, na skutek bombardowania jego żona, Irena z Latiników, zmagała się z trwałym kalectwem, a w 1965 roku zginął młodszy syn uczonego - Jan. W okresie komunistycznego zniewolenia Vetulani podejmował próby obrony autonomii nauki, między innymi walczył o odtworzenie Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim i uczestniczył w zabiegach o reaktywację Polskiej Akademii Umiejętności. Nie zaskakuje więc, że był stale inwigilowany przez bezpiekę, która uniemożliwiała mu wyjazdy na zagraniczne konferencje i kongresy naukowe, ze szkodą dla pozycji Polski w akademickich kręgach Europy Zachodniej.
Spuścizna Wojciecha Bobowskiego, znanego jako Albertus Bobovius i Ali Ufk, stanowi przedmiot zainteresowania międzynarodowego grona językoznawców, muzykologów, historyków i antropologów, jednak w Polsce do tej pory nie ukazała się książka w całości jej poświęcona. Niniejsza monografia stanowi próbę uzupełnienia tej luki.W rozdziale pierwszym autorka przedstawia biografię Bobowskiego, zaktualizowaną na podstawie badań archiwalnych przeprowadzonych w Polsce i Ukrainie oraz informacji wyczytanych między wierszami Serai Enderum (MS Harley 3409). Pełna treść "londyńskiego" rękopisu tej pierwszoosobowej relacji z życia w pałacu Topkapi w Stambule, którą Bobowski ukończył w 1665 roku, wraz z obszernym opracowaniem krytycznym i miniaturami z epoki zamieszczona została w rozdziale drugim. W rozdziale trzecim autorka zebrała i przeanalizowała ponad 300 tureckich słów i wyrażeń odnalezionych w tekście."To bardzo ważny wkład w polskie badania orientalistyczne w rozmaitych ich aspektach, w tym historycznym, kulturowym i muzykologicznym. () Agata Pawlina wykazuje się doskonałą znajomością dotychczasowych opracowań (częściowych) zagadnienia i podejmuje z nimi odważną, opartą na niepodważalnych argumentach dyskusję, co jest wielką zaletą książki. () Z przyjemnością przeczyta ją zarówno ktoś, kto chce się czegoś więcej dowiedzieć o Bobowskim czy zwyczajach panujących na dworze sułtańskim z czystej ciekawości, jak i badacz - turkolog, muzykolog, antropolog kulturowy czy historyk. Każdy bez problemu znajdzie w tej pracy coś, co wzbogaci jego wiedzę".Z recenzji prof. zw. dr. hab. Marka DziekanaAgata Pawlina - doktor nauk humanistycznych w dziedzinie językoznawstwa. Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w ramach programu START 2022 dla wybitnych młodych uczonych. Absolwentka filologii orientalnej (specjalność turkologia) na Uniwersytecie Jagiellońskim, wokalistyki na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, studiów doktoranckich UJ oraz międzywydziałowego Jagiellonian Interdisciplinary PhD Programme (2018-2020). W latach 2019-2023 kierowniczka projektu Preludium 15 fundowanego przez Narodowe Centrum Nauki, realizowanego na UJ. Autorka licznych publikacji i wystąpień konferencyjnych z zakresu terminologii muzycznej języka tureckiego i osmańsko-tureckiego oraz kultury muzycznej Turcji, Imperium Osmańskiego i Bliskiego Wschodu.
Alexander McQueen has been synonymous with drama, risk-taking and cutting-edge innovation. From iconic collaborations to shocking runaway shows, the controversial, uncompromisjing and much-missed designer was beloved for his fantastical silhouettes and blurring of gender lines.
The Little Book of Alexander McQueen explores the story behind the House, from the early days to the current leadership of Sarah Burton. Through a carefully curated collection of finished designs, close-up details and sketches, this exquisitely illustrated book pulls back the veil on the wonderful world of Alexander McQueen.
Na tle licznych biografii Alberta Camusa ta autorstwa Virgila Tnase wyróżnia się nie tylko obfitością źródeł, ale też - a może przede wszystkim - głębią spojrzenia na konflikty i przyjaźnie Camusa w środowisku literackim, jego zaangażowanie i stojące za tym motywacje. Z książki mieszkającego we Francji rumuńskiego autora wyłania się portret wielkiego orędownika humanizmu, pozbawionego złudzeń i odrzucającego kłamstwo; człowieka, który mimo ataków wpływowych w paryskim środowisku intelektualistów uparcie wierzy w moc prawdy. Człowieka pióra, którego żywo przejmują bieżące wydarzenia - podczas wojny angażuje się w działalność ruchu oporu, piętnuje zbrodnie komunizmu, szuka kompromisu dla spływającej krwią Algierii - lecz nie przestaje bronić niewinności człowieka i upomina się o solidarność w świecie. To także obraz pisarza mierzącego się z kryzysem twórczym, męża borykającego się z wyrzutami sumienia oraz syna tęskniącego za matką i światłem dzieciństwa.
Życie czterech pokoleń rodziny autorki ze strony ojca, wpisane w historię Polski. Nosskowie urodzili się w drugiej połowie XIX wieku w Sławucie na Wołyniu w czasach zaboru rosyjskiego. Mikołaj był radcą prawnym Romana Sanguszki. 1 listopada 1917 roku zrewoltowani carscy żołnierze zamordowali księcia. Nosskowie opuścili Sławutę. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zamieszkali w Ołyce na zamku książąt Radziwiłłów. Pradziadek pracował jako sędzia grodzki i sędzia pokoju. Ryszard, zawodowy oficer Wojska Polskiego, brał czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej; 14 maja 1926 roku zginął w zamachu majowym w samolocie Potez XV, zestrzelonym przez wojska Józefa Piłsudskiego nad Stacją Filtrów w Warszawie. Kontakt z wdową i córką urywa się. Irena, z domu Nossek i Feliks Korczakowie byli nauczycielami w Publicznej Szkole
Powszechnej w Porycku. W 1946 roku, wraz z synem Stanisławem, osiedli we Wrzeszczu. Fakty, zdjęcia, dokumenty, pamiątki przekazane przez najbliższych, uzupełniają informacje, relacje – wyszarpane, nadsyłane przez los po ich odejściu. Rodzaj reporterskiego śledztwa. Kulminacją jest odnalezienie – po dziewięćdziesięciu latach braku łączności – potomków Ryszarda Nosska. Narracja nie zawsze jest chronologiczna. Na plan pierwszy wysuwają się wrażenia, emocje towarzyszące odkrywaniu tajemnic przeszłości. Są rozdziały, w których z fotografii, dokumentów dowiadujemy się więcej, aniżeli przekazali świadkowie. Utracone widoki zaklęte są na pocztówkach. Funkcjonowali w społecznościach wielonarodowych, w atmosferze miłości, zgody, tolerancji. Zawieruchy dziejów pokiereszowały im drogi. Piękni, mądrzy patrioci. Nie było w nich nienawiści ani chęci odwetu. W trakcie pisania wybuchła wojna w Ukrainie. Walki, terror toczą się w miejscach, w których
mieszkali, przeżywali radości, dramaty. Narody polski i ukraiński zbliżają się do siebie jak nigdy dotąd. Głęboka wymowa pacyfistyczna. – Sylwa. Opowiada o niekończącej się wojnie, wyciskającej w każdym z nas nieusuwalne, bolesne piętno. Dziękuję antenatom za beztroskie dzieciństwo, za impulsy do poznawania przeszłości rodu i zawiłości historii Polski, za tożsamość, którą we mnie ukształtowali – powiedziała autorka.
Katarzyna Korczak – znana dziennikarka, reportażystka. Urodziła się w Sopocie. Mieszka w Gdańsku-Wrzeszczu. Absolwentka „Topolówki” i Uniwersytetu Gdańskiego. Jej rodzinne tropy wiodą na Kresy Wschodnie. Otrzymała: Honorową Nagrodę Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za Twórczość Artystyczną (2002), Nagrodę Literacką i Wydawniczą „Kociewskie Pióro” (2007), Medal Prezydenta Miasta Gdańska (2016), Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2019). Kilkukrotna stypendystka
Prezydenta Miasta Gdańska i Marszałka Województwa Pomorskiego. Autorka części współczesnej Z dziejów gdańskiego piekarnictwa i cukiernictwa. Wydawnictwo jubileuszowe, część historyczna – Andrzej Januszajtis, Bernardinum, 2015. Od 2008 roku realizuje projekt ciągły „Ślad”. Dokumentuje losy przybyłych z różnych stron Polski i świata powojennych gdańszczan. Pisze reportaże i organizuje spotkania w formie autorskiego Teatru Domowego. Podsumowaniem – książka Ślad. Opowieści gdańszczan, Bernardinum, 2018, II Nagroda na XX Kościerskich Targach Książki Kaszubskiej i Pomorskiej Costerina 2019. Książka CIENIE. Ślad. Opowieści gdańszczan II jest kontynuacją projektu.
Tysiące emigrantów w Wielkiej Brytanii zbudowały po wojnie "świat równoległy" do istniejącego w kraju. Prócz istniejącego państwa na wygnaniu oraz centralnych instytucji, w dziedzinie oddolnej samoorganizacji społecznej "alternatywną rzeczywistość" stanowiły stowarzyszenia rolników i wyższych oficerów zawodowych, pisarzy i filatelistów, absolwentów przedwojennych szkół i uniwersytetów, marynarzy i górali... Trudno w tym świecie znaleźć lukę, której nie zagospodarowaliby ludzie podobni do siebie pod względem profesji (uprawianej kiedyś w kraju, albo aktualnie na Wychodźstwie), pochodzenia społecznego i geograficznego, zainteresowań czy doświadczeń wojennych. Z czasem zdobędzie znaczenie także identyfikacja terytorialna z lokalnym miejscem zamieszkania w kraju osiedlenia. Gminy stanowiły właśnie terytorialne formy samoorganizacji emigracyjnych "dołów". Zajmowały się pracą u podstaw powszedniej egzystencji. Stanowiły "parasol" ponad parafiami, klubami sportowymi, sobotnimi szkołami i innymi kierunkami aktywności.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
