Książka Přidala opisuje naszą rzeczywistość, lecz jest to opis naznaczony wyimaginowaną optyką fantastycznych istot, które zjawiska i zdarzenia interpretują zupełnie inaczej niż my. Spróbujmy odstąpić choćby kawałek ziemi skolonizowanej przez rozum naszym instynktom i pragnieniom, mówi demiurg Přidal, zarzućmy pragmatyzm i zapomnijmy na chwilę o cywilizacji.
Patriarchatu dawno miniona chwała to potoczysta, epicka opowieść o doświadczeniach środkowo-wschodnich Europejczyków - Ukraińców, Czechów i Niemców. Jej głównymi bohaterami są mężczyźni rodu Berezinków: świetnie wystylizowany na mitycznego patriarchę Ukrainiec Jefim Berezinko, jego syn Teodor, dalej syn Teodora Roland i wreszcie syn Rolanda Włodzimierz. Wędrujemy z nimi po Europie, rozpoznając mechanizm ludzkiego losu i przemijania, spotykając tragikomiczne postaci i zjawy niczym z nocnych koszmarów.
Trzy opowieści o wędrówkach – tych na jawie i tych we śnie – po miejscach rzeczywistych i wyobrażonych, po labiryntach czasu i przestrzeni. Pisane z wielką swobodą, przesycone gorzkim humorem, ale i subtelnym liryzmem, historie Binara ukazują doświadczenia bohatera w różnych okresach życia i w różnych zakątkach świata – od malowniczej śląskiej wsi przez ciemną, posępną Pragę, oniryczny Paryż, rozgwieżdżoną Prowansję aż po słoneczne, skrzące się od barw Tahiti. Błyskotliwa, obfitująca w śmiałe rozwiązania i zachwycające zmysłowe obrazy proza Vladimíra Binara wprowadza czytelnika w świat pełen kruchego, melancholijnego piękna, świat, w którym rojenia i sny niepostrzeżenie wdzierają się w codzienność, tworząc zupełnie odrębną, rządzącą się swoimi prawami rzeczywistość – zagadkową i hipnotyczną jak księżyc, milcząco obecny w całym Binarowskim tryptyku, nie bez powodu nazywanym przez samego autora „małą Sonatą Księżycową”.
Opera żebracza opowiada o świecie, w którym zwycięzcą jest ten, który każdemu w każdej sytuacji mówi co innego. Gdy władze komunistycznej Czechosłowacji zorientowały się, że nowa sztuka Havla mówi o rzeczywistości, w której jedyną obowiązującą zasadą jest to, że nie ma żadnych zasad, natychmiast zakazały jej wystawiania.
Publikacja zawiera tekst książki oraz jej ekranizację pt. Opera żebracza (reż.Jiri Menzel).
"Żółte oczy prowadzą do domu" łącząc ironię Kundery z wnikliwą obserwację ludzkich zachowań, opowiadają historię o przyjaźni, tęsknocie i miłości ponad wszystko. Zabierając nas w podróż do barwnego świata Ameryki Południowej, pozwalają doświadczyć zderzenia dwóch kultur i dwóch pokoleń. Losy emigrantów i ich tęsknota za ojczyzną skłaniają do refleksji, czym jest dom i gdzie każdy z nas ma swoje miejsce na ziemi.
Jak je odnaleźć? Czy lekiem na nostalgię okaże się składanie papierowych żurawi orizuru?
MARIUSZ SZCZYGIEŁ POLECA Karel apek na początku XX wieku opisywał w swoich powieściach jak w przyszłości będzie upadał świat. Opowiadał więc o naszych czasach. Tym razem w Krakaticie z roku 1922 lekko przyjemnie i sensacyjnie. Zaś film Otakara Vvry nakręcony według tej książki ma urok filmów science-fiction sprzed epoki filmów science-fiction powstał w 1948 roku. Podpowiedź do wypracowań szkolnych Karel apek to najnowocześniejszy europejski pisarz I połowy XX wieku.
Całe Czechy czytają Viwegha. Nawet jeśli kilkoro Czechów nie czyta, nie zmienia to jego pozycji króla czeskiej literatury. Nic się nie da z tym faktem zrobić. Wypada to tylko zaakceptować i uszanować. Nie można przecież walczyć z całym narodem.
Mariusz Szczygieł
Główny bohater ""Pociągów..."" Miłosz Pipka ma dokonać aktu dywersji i rzucić bombę na niemiecki pociąg. Ale najbardziej Miłosz Pipka usiłuje zostać mężczyzną. Co znaczy: opanować swój największy problem. Bo ważniejszy od drugiej wojny światowej jest dla niego przedwczesny wytrysk. O rzuceniu bomby widz dowiaduje się jakoś między wierszami, czy między klatkami taśmy, bez celebrowanych knowań, bez napięcia. Tak jakby (napisał pewien czeski eseista) nie chodziło o niezwykły czyn, ale o jeden wygłup między innymi wygłupami.
Hrabal wprowadził do czeskiej literatury człowieka, z którego słowa wylewają się cały czas, nie tylko przy piwie. Z pozoru zachowuje się idiotycznie i tylko z pozoru jego zdania nie mają sensu. "Jest zajęty swoim wewnętrznym monologiem, z którym chodzi po świecie jak paw z pięknym ogonem? ? charakteryzował swojego bohatera autor. Nazwał go pábitel. Zaś pábeni to takie gadanie, które sprawia, że nawet obrzydliwe życie wydaje się piękne.
Pierwszy nakład Perełek sprzedał się w 1963 r. w ciągu jednego dnia. Dwa lata później powstał na ich podstawie pięcioczęściowy film, który nakręciło pięcioro młodych(a sławnych w przyszłości) reżyserów. Zatrudnili naturszczyków i filmowali z ręki. A w każdej części na małą chwilę pojawia się sam Hrabal.
Mariusz Szczygieł
Są czasy, w których idzie się wielkimi krokami w niewłaściwą stronę. I choćby ktoś postanowił iść jak najwolniej i krokami jak najmniejszymi, skutek będzie taki sam. Nie uda ci się być przyzwoitym takie motto powinna mieć nowela Grosmana. Film na jej podstawie zdobył w 1966 roku Oscara, a za główną rolę jako pierwsza aktorka z krajów komunistycznych nominowana do Oscara była Polka Ida Kamińska. Mariusz Szczygieł
Główny bohater ?Palacza zwłok? jest wzorowym pracownikiem krematorium, ma gołębi charakter, a o swojej żonie mawia pieszczotliwie ?moja delikatna?. Do czasu. Bo każdy człowiek będzie potworem, tylko trzeba mu dac szansę. O tym opowiada powieść Ladislava Fuksa z 1967 roku, a więc napisana kilka lat przed słynnym eksperymentem psychologicznym Philipa Zimbardo. Książka i eksperyment pokazują, że ludzie dobrzy to tacy, co uniknęli sytuacji, która wyzwoli w nich zło. (A film na podstawie tej książki jest być może najlepszym filmem świata).
Ten film i książka (nowela to literacka wersja scenariusza) mówią, że nic nie jest tragedią i zawsze istnieją inne wyjścia. Pożytek można mieć nawet z własnej śmierci.
W jednym wypracowaniu na temat Butelek? czeska uczennica napisała, że to książka, w której ?roi się od śmiesznych scen, ale śmiać się może tylko straszny cynik?.
Mariusz Szczygieł
Między nowelą Papouška a filmem Formana jest różnica jak między winem białym a czerwonym. Ale jedną rzecz mają wspólną na pewno: są opowieściami o tym, jak ciężko zataić przed otoczeniem to, co rzeczywiście myślimy.
Mariusz Szczygieł
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
