Animacja społeczno-kulturalna jest jednym z kierunków pedagogiki zajmującym się zagadnieniem praktyki wychowawczej i edukacyjnej, realizowanej w obszarze szeroko rozumianej kultury. Można jednak powiedzieć, iż jest to tradycyjne zagadnienie pedagogiki w ogóle, gdyż we wszystkich subdyscyplinach pedagogicznych w mniejszym lub większym stopniu pojawia się i jest podejmowany temat kultury i jej wpływu na proces wychowania.Przy czym chodzi tu nie tylko o fundamentalne dla animacji społeczno-kulturalnej zagadnienie wartości, które jest przecież podstawą każdego myślenia o wychowaniu i edukacji, ale także o konkretne praktyczne rozstrzygnięcia o wykorzystywanie treści kulturowych w działaniach edukacyjnych. Jest to przestrzeń rozważań i projektów dotyczących wychowania realizowanego przez określone, różnorodne instytucje edukacyjne. Za tym idzie zaś potrzeba nie tylko rozpoznawania i wpisywania się w określony kontekst, dziedzictwo i tożsamość kulturową, ale także odczytywania zmieniających się potrzeb kulturalnych ludzi, co przekłada się na możliwe i potrzebne uczestnictwo w kulturze wszystkich jednostek uczestniczących w życiu społecznym: dzieci, młodzieży, dorosłych oraz osób starych seniorów.Tradycji rozwoju animacji społeczno-kulturalnej tak szeroko i specyficznie tu rozumianej: jako praktyki wychowawczej odwołującej się do kultury można i należy poszukiwać wieloaspektowo, a także w dość odległej przeszłości na drogach rozwoju pedagogiki.
Bez wątpienia mamy tu do czynienia z refleksją pedagogiczną znakomicie osadzoną w najnowszych narracjach kulturowych reprezentujących relację pomiędzy teoretycznym opisem rzeczywistości społecznej (także edukacji) a praktykami społecznymi. W tym sensie przyjęta w książce perspektywa epistemologiczna oraz rezultaty przeprowadzonych badań ukazują, że to nie nadmiar teorii jest ograniczający, ale jednoznaczny brak wiedzy w świadomości tych, którzy generują roszczenia redukujące działalność nauczycieli do stosowania jednowymiarowych metod i środków kształcenia poprzez uruchamianie szeregu mechanizmów kontrolujących ich pracę. […] Przychylam się do czytelnie sformułowanej tezy Autorek, że edukacja jest ryzykowna, ponieważ wzbudza poczucie możliwości u wychowanków, wyznaczając zarazem oczekiwany przez świadomych pedagogów przełom epistemologiczny, interes poznawczy rozumiany jako samopoznanie oraz uzyskiwanie samoświadomości podmiotów realizujących swoje zadania rozwojowe również poprzez relacje z innymi. Mamy zatem do czynienia z emancypacyjnym interesem poznawczym, który powinna uruchamiać każda instytucja edukacyjna. […] A to, co wyznacza najważniejszy aspekt tej książki, to fakt, że upomina się o to sama młodzież, której autorki oddają głos, unikając tym samym marginalizacji tych, którym edukacja służyć powinna.
prof. nadzw. dr hab. Klaudia Węc
Na poziomie zarówno kulturowym, jak i cywilizacyjnym doszło w ostatnich dekadach do fundamentalnych zmian życia społecznego. Głównymi beneficjentami i podmiotami potencjalnych zagrożeń tych zmian są młodzi ludzie. Szeroko sprofilowany ogląd zaproponowany przez Autorki sugeruje myślenie o szkole z uwzględnieniem kontekstów wynikających ze społecznego funkcjonowania współczesnego człowieka, jego „charakteru społecznego” tracącego zbalansowanie między indywidualnością a wspólnotowością. Hermeneutyczna narracja prowadzona przez Autorki „obok dyskursu jakości edukacji” jest konsekwentnym dopominaniem się o transcendentalny wymiar edukacji szkolnej, a więc o niezbywalne zobowiązania, jakie mają dorośli wobec dzieci i młodzieży. […] Z tej perspektywy zasadne są […] pytania o to, jak siebie postrzegają, jak sobie w tym świecie radzą, jak interpretują swój świat społeczny (szkoły/klasy szkolnej), w którym są zanurzeni, a odpowiedzi stają się kluczowe w procesie dostosowania zmian w systemie edukacyjnym do potrzeb artykułowanych przez podmioty szkoły. […] Próba badawcza podjęta i zaprezentowana przez Autorki w niniejszej publikacji może przyczynić się do zrozumienia problematyki współczesnej młodzieży, jej potrzeb ulokowanych w samorządności, wraz z poczuciem wpływu na codzienność szkolną. W tym sensie Autorki zmierzają w kierunku poznania kondycji młodzieży oraz szkoły wraz z jej deficytami i możliwymi do wydobycia walorami.
prof. nadzw. dr hab. Marta Urlińska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
