Autor wykorzystuje naukę by wyjaśnić to, co przez pokolenia nauka starała się negować. Na wyjaśnieniach jednak się nie kończy. Ars Magica jest bowiem jednocześnie podręcznikiem do nauki zakazanej sztuki, czyli swoistą księgą zaklęć. Z tym, że jest to księga zaklęć maga XXI wieku, czyli osoby, która dotychczas pomimo ujarzmienia żywiołów, nie jest w stanie np. nawiązać kontaktu z bliskimi zmarłymi. A jest to nie tylko proste, ale również naturalne, ponieważ każdy z nas posiada potencjał. Ale nie każdy chce z niego skorzystać. Ars magica czyli sztuka psychotroniki Spis treści: 1. Szkoła jasnowidzów Budzenie i rozwijanie zdolności parapsychicznych metodą Doskonalenia umysłu Metody zespołowego jasnowidzenia Parapsychiczne rozpoznanie osoby zmarłej Post scriptum: zakłócanie rozpoznania jasnowidczego przez osobę zlecającą jego przeprowadzenie Tworzywo i struktura wiadomości nabytej parapsychicznie 2. Magiczne zwierciadło Zamiast motta Trening Konstrukcja 3 Słuchanie „z zapartym tchem" Składniki kompleksowego działania 4. Jak powstają magiczne przedmioty Dwie rozmowy z magami Transowe malarstwo Mariana Grużewskiego 5. Przez uszy do mózgu Nagrania Synchro-Theta 6. Mediumizm i ..metalgniotki" Reportaż z Sochaczewa, gdzie duchy harcują (1984) Obserwacje i doświadczenia Metalgniotki 7. Przymierze z ogniem 8. Magiczne wyrocznie Nasze drugie ja Pozaprzyczynowa struktura rzeczywistości Wyrocznia run Huny - znaki i znaczenia Prognostikon Ujawnianie treści nieświadomych Magiczny przyrząd z Pergamonu Przegródki pola wewnętrznego Inwokacje w polu środkowym Przegródki pierścieni Wahadełkowanie - magicznym ceremoniałem Wyrocznia odpowiada Przegródki pola środkowego Interpretacja Przegródek Pierścieni Wyrocznia fusów Epilog Psychotroniczna propozycja światopoglądowa Prekursorzy polskiej psychotroniki Ignacy Emanuel Lachnicki (1793-1826) - pierwszy polski badacz hipnozy Julian Ochorowicz (1850—1917) —badacz, któremu czas przyznaje rację Stefan Manczarski (1899-1979) - fizyk zjawisk psychotronicznych Psychokineza dla każdego albo telekinetyczny przekaźnik Literatura Skorowidz

W mniemaniu prawie powszechnym psychotronika uchodzi za domenę raczej magii niż nauki. Zdrowy rozsądek każe podejrzewać ludzi parających się psychotronika o skłonność do nazbyt daleko posuniętej fantazji. Z drugiej strony ten sam zdrowy rozsądek wskazuje, że np. przedmiot badań biologii submolekularnej lub fizyki nuklearnej albo wyspecjalizowanych dziedzin matematyki wydaje się przeciętnemu człowiekowi równie tajemnic/y jak przedmiot zainteresowań psychotroniki. Dlaczego w takim razie biologia, fizyka i matematyka uchodzą za nauki nie kwestionowane, a psychotronika bywa niekiedy określana szyderczym mianem magii? Może dlatego, że przez dłuższy czas ta ostatnia nie była wliczana do zespołu nauk zinstytucjonalizowanych. Gdy wreszcie ją nobilitowano, to wiadomość o tym fakcie pozostała jakby w ukryciu: badaniami psychotronicznvmi zainteresowały się przede wszystkim instytucje pracujące na rzecz wojska. W świecie dzisiejszym na naszych oczach granice nauki poszerzają się niemal z dnia na dzień i to, co dziś może uchodzić za domenę niemal czarów, jutro okaże się czymś oczywistym i użytecznym. Czy zresztą nauka nie lokowała się zawsze na pograniczach fantazji? Dlaczego w takim razie psychotronika uchodzi za domenę tajemniczo-magiczną? „Zjawisku przypisuje się charakter magiczny - pisał polski parapsycholog Józef Świtkowski - wtedy, gdy warunki jego powstania wydają się sprzeczne ze znanymi prawami natury". W tym sensie magiczne mogą się wydawać niektóre przedmiot) badań psyehotronicznych tak, jak ludziom z XIX w. magią trąciły dokonane przez Roentgena doświadczenia z promieniami katodowymi. Cóż w takim razie na pewno jest nauką, a eo nie? Nie sposób udzielić odpowiedzi ostatecznej. Jednakże wyuczona konwencja skłania nas, byśmy pewne dziedziny ludzkiego wysiłku poznawczego określali mianem magii, inne zaś uznawali za prawdziwą naukę. Podziały takie są dość zawodne i, prawdę mówiąc, opierają się raczej na przywiązaniu do własnej wiary niż na racjonalnych kryteriach, na doświadczeniu. W średniowieczu ludzie naprawdę oświeceni i uczeni sądzili, że mucha ma osiem nóg, tak bowiem rzekomo twierdził Arystoteles, a twierdzenia zawarte w Piśmie Świętym i w dziełach Arystotelesa nie podlegały w owych czasach dyskusji. W rzeczywistości fałsz zakradł się do dzieł Arystotelesa jeszcze w starożytności, z winy nieuważnego przepisywacza rękopisu, który zamiast 6 napisał 8. Errare humanum est..., ale to doprawdy żenujące, że przez setki lat żaden z czytelników Arystotelesa nie złapał muchy, aby policzyć, ile w rzeczywistości ma nóg. A może ci, którzy to uczynili i doliczyli się zaledwie sześciu, nie mieli po prostu odwagi, aby ujawnić światoburczy wynik swego doświadczenia? Ludzie nie wierzący w zasadność praktyk różdżkarskich stanowią większość w sferach naukowych Polski, Europy i całego świata. A jednak w 1968 r. powstała w ZSRR Mieżwiedomstwiennaja Komisja po Problemie Biofiziczeskogo Effekta, państwowa instytucja zajmująca się przede wszystkim zastosowaniem różdżkarstwa w geologii, a także w archeologii i kryminalistyce. Milionowe oszczędności, jakie daje na co dzień stosowanie metody biofizycznej w poszukiwaniach geologicznych, lepiej przemawiają za różdżkarstwem niż jakiekolwiek argumenty teoretyczne. Czy w takim razie badaczy zajmujących się wyjaśnianiem tajemnicy różdżkarstwa umieścimy w grupie prawdziwych uczonych, czy też w grupie amatorów parających się magią? Czym więc jest psychotronika? Zdenek Rejdak, prezes Międzynarodowego Towarzystwa Badań Psychotronicznych, tak oto ją definiuje: Psychotronika jest samodzielną, interdyscyplinarną gałęzią wiedzy, która zajmuje się siłami działającymi na odległość - interakcjami zarówno pomiędzy ludźmi, jak też między ludźmi a otaczającym światem (organicznym i nieorganicznym). Interakcje te wiążą się z energetycznymi formami wyżej zorganizowanej żywej materii i są właśnie przedmiotem badań. W odróżnieniu od parapsychologii, którą interesowały fenomeny, psychotronika bada zjawiska, jakie występują w utajonej postaci w każdej żywej jednostce. Chodzi tu o badanie funkcji psychicznej i fizykalnej w ich naturalnym wzajemnym powiązaniu. Psychotronika bada również energetyczną istotę zjawisk tradycyjnie znanych pod pojęciami telepatii, telekinezy, telegnozji (jasnowidzenia) itp. Już w samej definicji można spostrzec powody nieufności do psychotroniki. Zajmuje się ona bowiem zjawiskami wciąż jeszcze nie wyjaśnionymi. Co wynika stad, że sama jest dziedziną mglistą i tajemniczą, nienaukową? Tak, jakby prawdziwa nauka zajmowała się zjawiskami oczywistymi! Nie znaczy to wcale, że sprawę związków między nauką a magią można teraz spokojnie pominąć. Ostatecznie jedną z elementarnych cnót nauki jest nieustająca ciekawość badawcza, formułowanie coraz to nowych pytań, badanie, nie zaś skłonność do lenistwa umysłowego, które wyraża się w wygodnym oznaczaniu zjawisk wciąż nierozpoznanych mianem magii, pogardliwym i szyderczym. Inicjatorem naukowych badań nad magią był angielski etnolog i historyk James Geo-rge Frazer (1854—1941). Zdaniem Frazera z gruntu błędne są zasady myślenia, na których opiera się magia. „Magia — powiada Frazer - jest fałszywym systemem praw przyrody i równocześnie zespołem fałszywych wskazówek postępowania. Jest to zarówno fałszywa nauka, jak i zawodna sztuka". Oczywiście nie mamy tu zamiaru przeprowadzać pełnej rehabilitacji magii, ale też trudno dziś zgodzić się z twierdzeniami Frazera. Czy rzeczywiście istnieją podstawy, aby wszelką działalność magiczną określić wzgardliwym mianem „zawodnej sztuki"? Czy zabiegi magiczne bywają zawsze nieskuteczne? Niezliczone przekazy historyczne i świadectwa podróżników i etnografów świadczą o czymś wręcz przeciwnym. Frazer kategorycznie zaprzeczył prawdziwości jednych i drugich, własnych zaś obserwacji nie miał i mieć ich nie mógł, ponieważ sam nie podróżował, zadowalając się kompilowaniem cudzych spostrzeżeń. Nie miejmy mu tego za złe; jego Złota gałąź jest i tak książką pełną niepowtarzalnego uroku. Spróbujmy jednak teraz popatrzeć z innego punktu widzenia na rozmaite fakty, słusznie czy niesłusznie, zaliczane do fenomenów „magicznych". W ich wyborze pomagać nam będzie definicja magii, którą podaje w swojej książce amerykański znawca przedmiotu Max Freedom Long: Wszelka działalność wykraczająca poza zakres naszych praw fizycznych jest magią. Obojętne, czy chodzi o natychmiastowe wyleczenie, czy wywoływanie zjawisk parapsychicznych, jak telepatia, jasnowidzenie itp., czy też o skutki tzw. modlitwy śmierci. Od magii do psychotroniki Spis treści: Magia i psychotronika Określenie pojęć Tajemnica fakirów Aura Porozumienie ze zwierzętami „Duchy" stukające Lewitacja Magia zwana czarną Złe oko Psychochirurgia Zjawy i „duchy" Pytia Piramida Cheopsa i piramidka Drbala Czyżby nieznany rodzaj energii? Fizyka zjawisk „nadprzyrodzonych" Na co reagujemy Reagujemy na pole magnetostatyczne Reagujemy na pole elektrostatyczne Reagujemy na pole elektromagnetyczne i co z tego wynika? Technika i psychologia różdżkarstwa Promieniowanie ziemi Psychometria Rozmowa z profesorem Stefanem Manczarskim Żywa komórka promieniuje! Biograwitacja? Biotelekomunikacja Elektromagnetyczna teoria Manczarskiego Teofik Dadaszew Widzenie skórne Jak poznawano zjawisko skórnego widzenia Zjawisko i jego nazwa Warunki występowania zjawiska Cechy zjawiska Teorie i hipotezy Metodyka pracy z niewidomymi Perspektywy Hipnoza, oddziaływanie bioenergetyczne, sugestia Mechanizm katapleksji Mechanizm ideoplastii Mechanizm działania monotonnych bodźców Działanie za pomocą bodźców wzrokowych Działanie za pomocą bodźców słuchowych Działanie za pomocą bodźców dotykowych Działanie za pomocą bodźców termicznych Elektrohipnoza Mechanizm oddziaływania bioenergetycznego Zjawiska normalne i paranormalne Spostrzeganie pozazmysłowe w hipnozie Doświadczenia w Laboratorium Snu Próby własne Trening w hipnozie Próba powtórzenia doświadczeń z treningiem metodą Kafki i Ryzla Doświadczenia z impulsatorem Manczarskiego Literatura