Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Spoglądając na dzieło Luciana Freuda w kontekście przemian europejskiej 1sztuki od czasów renesansu, aż po pierwszą dekadę XXI wieku, nie ulega wątpliwości, że brytyjski artysta zapisał kolejny, ale jednocześnie być może ostatni rozdział w historii malarstwa figuratywnego, stając się jego, jak napisał Sebastian Smee (w odniesieniu do XX stulecia), „najwspanialszym wzmacniaczem”. Lucian Freud pozostając wierny tradycyjnej metodzie malarstwa portretowego kładł nacisk na bezpośrednią relację pomiędzy malarzem a modelem. Można powiedzieć, że właśnie na tej zależności zbudowana jest jego sztuka. Bezceremonialność w podejściu do modela sprawiła, że brytyjski artysta stworzył bardzo odważny i przejmujący obraz ludzkiej postaci. Językiem jego sztuki stała się materia nagiego ciała. Lucian Freud, podkreślając indywidualny charakter każdego ludzkiego istnienia, zaakcentował to, co nierozerwalnie związane z codziennym doświadczeniem i bliskie człowiekowi niezależnie od historycznej epoki i przynależności kulturowej.
Każda kobieta wkracza kiedyś w trzecią fazę życia. A gdy znajdzie się na tym nieznanym terytorium, może albo opłakiwać utraconą młodość, albo z ekscytacją spojrzeć w przyszłość, korzystając z bogactw ukrytych we własnej psychice. Jean Shinoda Bolen opisuje potężne kobiece archetypy, symbolizowane przez boginie mądrości, współczucia, gniewu i uzdrawiającego śmiechu, odkrywając w nich pokłady mocy pojawiające się w psychice dojrzałej kobiety bez względu na wiek.
Drugi obieg w PRL do niedawna należał do tematów rzadko poruszanych przez badaczy. Zazwyczaj był tylko krótko wzmiankowany przy okazji opisu historii poszczególnych grup opozycyjnych, a odrębne artykuły na jego temat miały najczęściej charakter faktograficzny i przyczynkarski. […]
Chcąc przyczynić się do rozwoju badań nad tym zagadnieniem, Biuro Edukacji Publicznej IPN zorganizowało wiosną 2012 r. międzynarodową konferencję naukową "Drugi obieg wydawniczy w PRL na tle historii samizdatu w państwach bloku sowieckiego po 1956 roku". Niniejszy tom, w którym prezentujemy artykuły poświęcone tematom omawianym na konferencji, powstał w ramach realizowanego w IPN centralnego projektu badawczego "Opozycja w Polsce 1976-1989. Encyklopedia Solidarności".
Monografia dr Marii Antoniny Łukowskiej Mit Wielkiej Brytanii w literackiej kulturze polskiej okresu rozbiorów. Studium wyobrażeń środowiskowych na podstawie zawartości wybranych periodyków jest próbą odtworzenia stanu wiedzy Polaków na temat kultury brytyjskiej i wyobrażeń o tym kraju i jego mieszkańcach, budowanych przez okres rozbiorów Polski od 1772 do 1018 r. Jako materiał do badań posłużyły przede wszystkim ówczesne źródła masowego przekazu, począwszy od gazet rękopiśmiennych, kalendarzy, aż po wybrane tytuły prasowe. Celem pracy było ukazanie procesu budowania swoistego mitu Wielkiej Brytanii w okresie redefiniowania własnej tożsamości pod wpływem utraty przez Polskę niepodległości. Tworzony mit stał się przyczyną oczekiwań Polaków wobec Wielkiej Brytanii jako kraju i społeczeństwa. Jednocześnie w pracy ukazane zostały wpływy kultury brytyjskiej na kulturę polską w jej szerokim rozumieniu, w aspekcie jej materialnego, społecznego i duchowego wymiaru.
Monografia poświęcona mitowi Wielkiej Brytanii w kulturze polskiej może zatem służyć zarówno literaturoznawcom do badania paradygmatów innych krajów i narodów w kulturze polskiej, antropologom i socjologom kultury do badania rzeczywistego stanu wiedzy i mentalności społecznej, jak i politologom i dziennikarzom do poznawania roli wyobrażeń w procesie podejmowania decyzji politycznych w stosunkach międzynarodowych, tworzeniu wzajemnych sympatii, antypatii i uprzedzeń.
Leksykon. Flagi świata to jedna z tych książek, które zawsze warto mieć pod ręką!
W poręcznym tomie znajdziesz to co niezbędne:
* barwne ilustracje i syntetyczne opisy sztandarów narodowych 194 państw i 32 terytoriów zależnych oraz dwóch państw nieuznawanych przez społeczność międzynarodową, a także 14 najważniejszych organizacji międzynarodowych: politycznych, gospodarczych, militarnych, humanitarnych, kulturalnych i sportowych
* krótkie prezentacje każdej flagi: szczegółowy opis wyglądu, historię powstania, analizę znaczenia i symboliki kolorów użytych w kompozycji, proporcje wymiarów
* zestaw podstawowych informacji o wszystkich prezentowanych państwach i terytoriach zależnych: stolica, powierzchnia, liczba ludności, waluta oraz język urzędowy
Pojęcia typu „dyskurs", „narracja" czy też „nowe media" weszły na stałe do współczesnego słownika i stały się synonimem nowoczesnej kultury. Stąd w pracy poświęcono im wiele miejsca, zwracając uwagę na fakt, że bez nich nie jest możliwe komunikowanie się między ludźmi.
Czy dyskurs i narracja oznaczają coś rzeczywiście nowego i nieznanego? Absolutnie nie. Są to współczesne synonimy dyskusji i monologu. W takim samym sensie, w jakim używano ich nawet w starożytności. Po cóż zatem to rozróżnienie? Tajemnica - jak należy się domyślać - tkwi właśnie w owych nowych mediach, które te dwa aspekty komunikacji nieco zmieniają, nadając im swoistą, ale niezbyt korzystną dla kontaktów ludzkich anonimowość.
W książce przedstawiono próbę połączenia klasycznej dyskusji z kulturowym monologiem, ale bez pozbawiania tych pojęć zawartości kulturowej. Stąd język, który zawiera liczne stereotypy ułatwiające czasami porozumienie. Archetypy, jako „wyschnięte koryta" potencjalnej możliwości porozumiewania się „od nowa". Są też takie elementy, jak nasze liczne językowe fobie, obsesje, slogany. Jest tak potrzebna naszej wrażliwości iluzja. Są też liczne metafory, które w porozumiewaniu się są bezcenne.
Książka przeznaczona jest dla ludzi religii, polityków, biznesmenów, naukowców, artystów i ludzi kultury, czyli - przydatna dla wszystkich tych, którym więź z innymi ludźmi i jakość porozumiewania się z elementami wiary, intuicji emocji, intelektu oraz wyobraźni leży głęboko na sercu. Bądź też takiego komunikowania pragną. Czy jest to możliwe w świecie nowych mediów? Autor ma nadzieję, że każdy Czytelnik jeszcze się na tyle we współczesnym świecie nie pogubił, by sobie odpowiedzieć na to pytanie sam. I samemu też spróbować łączyć to, co cenne w języku z tym, co nowoczesne w technologii.
„Źródło i mielizny” to kontynuacja zbioru esejów zatytułowanego „Dla Sprawy”. Tym razem autor zamierzał pisać w tonie zupełnie poważnym, ale i tak wkradło się do tej książki sporo lekkiego humoru. Chesterton z właściwą sobie przenikliwością przygląda się rozmaitym przejawom współczesnego życia i kryjącym się za nimi ideom. Opisuje komunizm jako rozpasany ascetyzm, a kapitalizm jako głównego wroga rodziny. Chwali uroki pustelnictwa, wyjaśnia, czemu dzisiejsza ekonomia jest chora i czemu każdy powinien żyć trzysta lat. Zajmuje się historiografią i aliteracją, krytykuje fanatyczną pasję zakazywania oraz kontrolę urodzeń. We wszystkich tych kwestiach pokazuje, że ilekroć cywilizacja odchodzi od katolicyzmu, prędzej czy później odchodzi też od zdrowego rozsądku i popada w taką czy inną ideologiczną obsesję. Wiara katolicka, twierdzi Chesterton, jest wiecznym źródłem, podczas gdy wiele nowoczesnych trendów to tylko zwodnicze mielizny.
Kolejna po Krótkich wywiadach z paskudnymi ludźmi książka wybitnego postmodernisty nareszcie po polsku!
Gorzka i wnikliwa analiza ubóstwa intelektualnego oferty telewizyjnej, miażdżąca krytyka twórczości Davida Lyncha oraz godny Mrożka reportaż z tygodniowego rejsu luksusowym liniowcem na Karaiby… W zbiorze swoich siedmiu esejów Wallace żongluje tematami i stylistyką. Urzeka celnością spostrzeżeń, ironią, dowcipem i intelektualnym rozmachem.
Album Lafit. Ludzie Kultury o sobie powstał w oparciu o liczne materiały poświęcone członkom redakcji paryskiej "Kultury".
Zawiera wypowiedzi m.in. Jerzego Giedroycia, Józefa Czapskiego, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Czesława Miłosza czy Melchiora Wańkowicza, opracowane w formie ponad 350 cytatów. W albumie tym ludzie "Kultury" oraz współpracownicy Instytutu Literackiego w Paryżu opowiadają o początkach "Kultury", życiu codziennym, linii politycznej, relacjach z Polską i ideach przyświecających działalności Instytutu.
Praca otrzymała w 2014 roku I nagrodę w Konkursie na najlepszą pracę doktorską, organizowanym przez Narodowe Centrum Kultury.
Celem pracy było zbadanie na ile specyficzne, z jednej strony wyreżyserowane, z drugiej odrealnione, świąteczne, ludyczne i zrytualizowane międzykulturowe praktyki folklorystyczne (sceniczne i zakulisowe) mogą stanowić interakcyjną odpowiedź na wyobcowanie i bierność człowieka we współczesnym świecie. Międzykulturowe festiwale folklorystyczne, stanowiąc pomost między kulturami, usposabiają ich uczestników do poznania, porównania, zrozumienia, akceptacji bądź negacji, integracji ale także rywalizacji i konfliktu, przy czym zawsze owocują wymianą i przemianą. Równocześnie są one okazją do umocnienia i manifestowania własnej tożsamości i wyznawanych wartości. W sytuacji zwielokrotnionego i wyeksponowanego spektaklu otwierają drogę do interpretacji współczesnej kultury jako widowiska. Ta swoista seria performansów może stanowić zarówno przewodnik po różnorodności kulturowej, jak i reprezentację rzeczywistości społeczno-kulturowej.
Książka jest podsumowaniem wieloletnich badań terenowych autorki przeprowadzonych w latach 2006-2011 wśród uczestników 37 europejskich festiwali folklorystycznych i folkowych (12 krajów). W książce zawartych zostało kilka postulatów, których realizacja może przyczynić się do pogłębienia wielopłaszczyznowej refleksji nad poruszaną materią, jak i do zwiększenia nacisku na uświadomienie roli i znaczenia festiwali i ruchu folklorystycznego w dyskursie społeczno-kulturowym (w kulturze popularnej) głównie w kontekście relacji międzykulturowych.
Praca otrzymała w 2014 roku II nagrodę w Konkursie na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze, organizowanym przez Narodowe Centrum Kultury.
Rozprawa jest próbą rozwinięcia dziedziny kulturoznawstwa stosowanego. Autorka zajmuje się w niej obrazem i jego umocowaniem jako fenomenu kulturowego, w szczególności w wymiarze praktycznym. Podstawą do rozwijania swojej koncepcji uczyniła teorię interpretacji obrazów Aby'ego Warburga i skonfrontowała ją ze współczesnymi propozycjami, w tym mało znanymi w Polsce propozycjami Bildwissenschaft(en), wzmocnionymi o założenia performatyki oraz o własne badania, przeprowadzone z udziałem artystów, performerów i edukatorów sztuki.
Książka ta jest wyczekiwaną, przez śledzących polskie studia nad miastem, pracą. To kolejna pozycja kulturoznawcza, która wypełnia lukę na rynku polskim w zakresie refleksji nad miastem, obecnej już od lat w myśli humanistycznej.
z recenzji dr hab. Barbary Kity (UŚ)
Pojęciem podstawowym na gruncie kulturowych studiów miejskich są kultury miejskie, a założeniem wyjściowym przekonanie o tym, że miasto jest przestrzenią kulturową. Jak łatwo zauważyć. mogą być zatem postrzegane jako forma kontynuacji polskiej myśli kulturoznawczej, ograniczona jednak do jednego obszaru - współczesnych przestrzeni miejskich jako wytworów kulturowych.
ze Wstępu prof. Ewy Rewers
Opozycja należy do fundamentalnych w kulturze kategorii - jest więc przedmiotem zainteresowania wszystkich zajmujących się kulturą w różnych jej przejawach i wymiarach. Przedstawione do recenzji teksty ujmują ja z różnych punktów widzenia: filozoficznego, kulturoznawczego, antropologicznego, socjologicznego, etnolingwistycznego i folklorystycznego, a tym, co łączy autorów, jest uznanie społecznego wymiaru tej kategorii - europejskiego, polskiego; miejskiego, wiejskiego; współczesnego i tradycyjnego.Z recenzji dr Joanny Szadury
Zaczęło się w San Francisco w czasie „lata miłości”, kiedy to beatnicy przekazali pochodnię wolności hippisom. Czy też może w Londynie, kiedy Beatlesi zainspirowani działaniem pewnej substancji psychoaktywnej nagrali Orkiestrę Klubu Samotnych Serc Sierżanta Pieprza – płytę, która zmieniła historię muzyki. A może w ogarniętym anarchistyczną rewoltą Paryżu albo podczas koncertu w Newport, kiedy Bob Dylan z folkowego śpiewaka stał się głosem pokolenia rock and rolla? Lata 60. to czas obyczajowej rewolucji, politycznego, społecznego i artystycznego wrzenia, które ogarnęło powojenne pokolenie po obu stronach Atlantyku.
Jerzy Jarniewicz, poeta i eseista, znawca literatury i kultury anglosaskiej oraz znakomity tłumacz (m.in. Jamesa Joyce’a, Philipa Rotha, Johna Banville’a), prowadzi czytelnika przez świat dzikiej, idealistycznej, niebezpiecznej i inspirującej kontrkultury. To sugestywna i oryginalna opowieść, rozpisana na głosy zarówno tych, którzy śpiewali „All you need is love”, jak i tych, którzy wypaczając idee pokojowej rewolucji, siali miejski terror.
Książka wypełnia istotną lukę w polskim piśmiennictwie. Tak wszechstronnie, kompetentnie i pasjonująco opisanej panoramy kontrkultury jeszcze nie mieliśmy.
Kulturowa monografia, w której autorka bada zależności między kobiecością, widowiskiem i pożądaniem w nowoczesnych społeczeństwach konsumpcyjnych, a zarazem przez pryzmat aktorki przygląda się instytucji i historii teatru, zwracając szczególną uwagę na „podłe gatunki” jak burleska czy rewia, których popularność zależy od ekspozycji kobiecej cielesności i seksualności. Narracja skonstruowana jest tak, by ujawnić ambiwalencję fantazji o kobiecości glamour. Dostrzegając opresyjny i dyscyplinujący wymiar takiego modelu kobiecości, autorka dowodzi kluczowej, a wymazywanej przez historię roli, jaką kobiece ciało glamour odegrało w procesie emancypacji kobiet.
Książka opowiada o jednej z najbardziej pociągających fantazji nowoczesności – fantazji o kobiecości glamour. Kino lat 50. XX wieku stworzyło jej ikonę – to Marilyn Monroe z przymkniętymi oczami, przytrzymująca białą sukienkę, rozwiewaną podmuchem z nowojorskiego metra. Marilyn wciela się tu w rolę bezimiennej dziewczyny – the Girl – a jej białe majtki, choć niepokazane na ekranie kinowym, utrwalone zostaną na niezliczonych fotosach.
Glamour, kobiecość, widowisko jest więc nie tylko historią o pułapkach „kobiecości”, o niemych obiektach pożądania, o mackach wiedzy-władzy. Jest również historią o poszerzaniu definicji kobiecości oraz o zakulisowej lub przemilczanej władzy kobiecej. O zabawie w kobiecość, która bywa śmiertelnie poważna.
Współwydawcą książki jest Instytut Teatralny
Symbole i działania symboliczne wywierają wpływ na życie ludzkie. Wiele przedmiotów, które bierzemy codziennie do ręki, już przed setkami lub nawet tysiącami lat miało dla ludzi głębokie znaczenie symboliczne, często także religijne.Autor w swojej książce poszukuje początków takich znaków i symboli oraz pokazuje możliwości interpretowania ich w czasach dzisiejszych.
Ten projekt nie przypomina i nie naśladuje żadnego z wielu muzeów, jakie widziałem na świecie. Jest wyjątkowy. Jest to nie tylko kwestia tematu, bardzo silnego i głęboko zakorzenionego w Polsce, a przede wszystkim w Gdańsku. Patrzymy na rozwiązanie światowej klasy, na rozwiązanie godne XXI wieku, przeznaczone dla pokoleń, które jeszcze się nie urodziły.
prof. Jack Lohman
Odbiór zróżnicowanych zjawisk z kręgu popkultury staje się kłusownictwem, jakie czytelnik uprawia w ramach dzieła. W kulturze popularnej śledzić więc można chętnie wykorzystywane metafory i modele budowania świata, rekonstruować społeczny wydźwięk przeżywania i nadawania sensu minionym lub aktualnym wydarzeniom, faktom historycznym i komentarzom do nich (o tym ostatnim przekonuje kariera kryminału retro). Zgromadzone w tomie artykuły ukazują problem wpływu poszczególnych sfer kultury na siebie, infekowania, ale także ożywiania ich przez elementy pop. (ze wstępu)
Artykuły budujące książkę tematycznie związane są zatem z dwoma hasłami: „Orwell i recepcja jego powieści” oraz „schyłek PRL-u”, czyli to wszystko, co działo się w życiu społecznym i kulturalnym drugiej połowy lat 80. Wymienić można kilka najważniejszych kwestii, które się z tym czasem kojarzą: 1984 to pierwszy pełny rok po zniesieniu stanu wojennego, latem rząd ogłasza amnestię członków KOR-u, jesienią dochodzi do porwania i zabójstwa księdza Jerzego Popiełuszki, przeprowadza się – bojkotowane przez podziem¬ną Solidarność – wybory do Rad Narodowych, pogłębia się kryzys gospodarczy, działa cenzura (choć jej poczynania reguluje znacznie łagodniejsza nowa ustawa z 1981 roku). Jeśli chodzi o kulturę, lata po stanie wojennym, a poprzedzające upadek komunizmu mają w potocznym mniemaniu opinię jałowych, a nawet – martwych. Tym ciekawsza będzie owego poglądu weryfikacja. W 1984 roku wydana została najlepsza polska powieść lat 80. Kamień na kamieniu Wiesława Myśliwskiego, odbyła się najlepsza, w zgodnej opinii krytyków, edycja Festiwalu Rockowego w Jarocinie. 1984 to także rok Jana Kochanowskiego, związany z czterechsetleciem jego śmierci, uhonorowany „sejmową” edycją Dzieł wszystkich poety. Pojawiają się w nowych odsłonach zarzucone wcześniej bądź zabronione tematy, na przykład erotyka czy tematyka żydowska.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
