Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
W pędzie ku zniszczeniu świata
Historia przyspiesza, prowadząc nas do ostatecznej katastrofy. Tylko wtedy, gdy to zrozumiemy, możemy spróbować uniknąć całkowitego zniszczenia.
Taką tezę stawia René Girard, wizjoner, jeden z największych europejskich myślicieli, dyskutując z Benoîtem Chantre’em nad niedokończonym dziełem Clausewitza O wojnie. Koniec jest bliski. Dotąd jednak byliśmy ślepi na to, co faktycznie do niego prowadzi.
Głównym tematem książki, jak ujmuje to sam Girard, jest realna możliwość końca Europy, świata Zachodu i świata jako całości. Na przyjęcie tych słów znakomicie przygotowuje szkic o. Jana Andrzeja Kłoczowskiego, pokazujący rewolucyjny charakter myśli francuskiego antropologa oraz inspirujący do dyskusji. Jak pisze autor wstępu: Może jeszcze porozmawiamy, zanim czas się skończy? Na razie warto poczytać.
To najbardziej przejmująca, najbardziej bolesna z książek Girarda.
Taka, która nie pozostawia żadnych złudzeń co do natury człowieczeństwa i kształtowanego przez nas świata. Świata opartego na naśladowczej przemocy, spętanego przez zło. Słowa Girarda, pochylonego z całą możliwą interpretacyjną – więc moralną – czujnością nad dziełem Clausewitza, są kamienne, są twarde. prof. Zbigniew Mikołejko
René Girard (1923-2015) – francuski filozof, antropolog kultury, twórca teorii mimetycznej. Napisał m.in. Sacrum i przemoc, Kozioł ofiarny, Początki kultury, Achever Clausewitz.
Druga część Form męskości pod redakcją Adama Dziadka przynosi kapitalny przegląd sposobów użycia kategorii męskości (męstwa) do opisu kultury polskiej epok dawnych. Domysł redaktora tomu i współpracujących z nim autorów był bowiem jak najbardziej słuszny: jeśli męskość jest ważną kategorią kulturową, to musi mieć swoją historię, musi potwierdzać się w wielu ewoluujących wcieleniach i ujęciach, musi grać na różnych piętrach dyskursu publicystycznego, artystycznego, stricte politycznego. [...]
Tom zbiorowy pod redakcją Adama Dziadka przynosi oryginalny wkład w polską myśl humanistyczną, a sformułowane hipotezy i konkluzje, dzięki inspirującemu wsparciu koncepcji Foucaulta i psychoanalizy, wciąż zbyt skromniej zbyt jednostronnie wykorzystywanych w dyskursie naukowym, stają się lekturą obowiązkową.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Grażyny Borkowskiej
Autorka publikacji podejmuje polemikę z interpretacjami, według których filozofia Martina Heideggera wpisuje się w tradycję antropocentryzmu. Stara się nie tylko oddalić niemożność zaadaptowania filozofii Heideggera przez ekofilozofię w ogóle i ekologię głęboką w szczególności, lecz pokazuje także, że przedstawiciele ekologii głębokiej nie wykorzystali w pełni potencjału myśli Heideggera do uzasadnienia centralnych założeń dla swojego stanowiska. Dowodzi, że Heidegger był prekursorem paradygmatu radykalnie nieantropocentrycznego w daleko większym stopniu niż dostrzegli to ekologowie głębocy.
Książka zwiera osiem rozpraw, składających się na mapę różnorodnych zjawisk związanych z problematyką intertekstualności i intersemiotyczności literatury polskiego baroku. Analizują one twórcze i odtwórcze sposoby wykorzystywania przez dawnych poetów wierszy poprzedników oraz współczesnych im rycin. Ukazują złożone mechanizmy importu tekstów zachodnich (na przykładzie emblematycznego zbioru „Pia desideria”) oraz eksportu na wschód tekstów polskojęzycznych (na przykładzie rosyjskiej adaptacji „Sowiźrzała”). Osobne opracowania poświęcono poetyce staropolskiej recenzji, heterogeniczności tekstu w obiegu czytelniczym, a także mechanizmom, które doprowadziły do wykreowania Biernata z Lublina na pierwszego rodzimego paremiografa. Erudycyjne studia zostały napisane nie tylko z dobrą znajomością zróżnicowanej tematyki, ale także z badawczym temperamentem i swadą.
Książka wydana we współpracy z Filmoteką Narodową Instytutem Audiowizualnym.Tam, gdzie stawką jest przetrwanie, wszelkie chwyty są dozwolone. Sztuczny gest, maska, brikolaż, improwizacja, akty magii i prywatne mity liczą się bardziej niż racjonalne rachuby. Drobiazgi ponad systemy. Paradoksy ponad prawa. Funkcjonalność ponad moralność. Estetyczny materializm ponad uduchowiony racjonalizm.Trzeba sobie radzić, stwierdza autor. A skoro uwiera nas i osacza kultura, można ją wywrócić. Tylko jak to zrobić? I za jaką cenę?Podpowiedzi dostarcza ten błyskotliwy esej, którego bohaterowie na szok nowoczesności odpowiadają szykiem. Księżyk nawiguje swą książką po luce między dyskursem humanistycznym a popkulturową mitologią i próbuje przyjrzeć się tradycji i użyteczności takich zjawisk jak sztuka drażnienia, mit błyskawiczny, narcyzm kompensacyjny, patafizyka, ironiczny konformizm, dryfowanie, psychogeografia, przechwycenie, rytmanaliza, cool, Neo-HooDoo i inne.Wywracanie kultury odległe jest jednak od teoretyzowania. Skupia się na perspektywie dnia codziennego, a wszystko ogniskuje się wokół trzech figur niedocenionych bohaterów nowoczesności: dandysa, hipstera i mutanta.
Sapiens showed us where we came from. Homo Deus looked to the future. 21 Lessons for the 21st Century explores the present.
How can we protect ourselves from nuclear war, ecological cataclysms and technological disruptions? What can we do about the epidemic of fake news or the threat of terrorism? What should we teach our children?
Yuval Noah Harari takes us on a thrilling journey through today’s most urgent issues. The golden thread running through his exhilarating new book is the challenge of maintaining our collective and individual focus in the face of constant and disorienting change. Are we still capable of understanding the world we have created?
We like to think of ourselves as exceptional beings, but is there really anything special about us that sets us apart from other animals? Humans are the slightest of twigs on a single family tree that encompasses four billion years, a lot of twists and turns, and a billion species. All of those organisms are rooted in a single origin, with a common code that underwrites our existence. This paradox - that our biology is indistinct from all life, yet we consider ourselves to be special - lies at the heart of who we are.
Autorki i Autorzy niniejszej publikacji opowiadają o roli dziedzictwa kultury we współczesnych muzeach i instytucjach sztuki, a także w organizacjach niekojarzących się bezpośrednio z kulturą, ale w których odgrywa ona ważną rolę w określaniu tożsamości i wyznaczaniu etosu. Większość Autorek i Autorów jest związana z Wydziałem Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego jako pracowniczki i pracownicy, doktorantki i doktoranci, studentki i studenci, ale do naszego wspólnego projektu dołączyli również badacze i badaczki z innych ośrodków, od Gdańska i Warszawy po Wielką Brytanię. Redaktorzy są pracownikami UJ, zajmują się zarządzaniem w kulturze w teorii, a Łukasz Gaweł – także w praktyce. W czasie wolnym są zaś pasjonatami kultury, dla których dzień bez teatru lub muzeum jest dniem straconym.
Wszystkie badania prowadzono za pomocą metod etnograficznych. Opisane przypadki zostały przedstawione w sposób jak najbardziej autentyczny i zbliżony do praktyki, z jednoczesnym zachowaniem dystansu i zaangażowania, co sprawia, że są żywe i wciągające dla Czytelnika, który może rozpatrywać różne warianty rozwiązań. Każdy rozdział zawiera opis przypadku oraz charakterystykę organizacji, ludzi, zwyczajów i sposobu, w jaki dorobek kultury przejawia się w każdym z opisywanych miejsc.
Kolejny tom „Życia prywatnego Polaków w XIX wieku” ma charakter interdyscyplinarny, plasuje się na styku badań historycznych, literaturoznawczych i socjologicznych. Znajdziemy w nim różne ujęcia metodologiczne dotyczące wybranych źródeł osobistych – listów. Teksty odsłaniają realia egzystencji Polaków w różnych częściach Europy i świata – w Anglii, we Francji, Stanach Zjednoczonych i Brazylii. Korespondencja stała się podstawą ukazania problemów dnia codziennego polskich kobiet, m.in. Elizy Orzeszkowej czy Marii Curie-Skłodowskiej. Od strony intymności poznajemy również znane postacie – Władysława Reymonta, Zygmunta Krasińskiego, Kazimierza Bartoszewicza, Józefa Piłsudskiego.
Różnorodność metod i ujęć „prywatnych światów zamkniętych w listach” daje w efekcie monografię inspirującą, pogłębiającą biografistykę, wzbogacającą wiedzę o tle epoki, pobudzającą do dalszych badań nad społeczeństwem polskim XIX stulecia.
Nowe spojrzenie na dzieje świata.
Jedna z najdonioślejszych książek historycznych ostatnich lat. Imponująca panorama dziejów Europy i świata od starożytności aż po współczesność, opisanych z zupełnie nowej perspektywy. Znakomity brytyjski historyk w formie wartkiej opowieści ukazuje, jak ogromny wpływ na kształtowanie się cywilizacji zachodniej miały cywilizacje Bliskiego Wschodu i Azji. Jego fascynujące dzieło obejmuje bogatą i zaskakującą mozaikę procesów historycznych, gospodarczych, społecznych i kulturowych, przedstawionych w syntetyczny i przystępny sposób.
Klio, muza historii, z impetem wtargnęła na terytorium Melpomene.
P.J. Rhodes
W starożytnej Grecji teatr był pierwszym przejawem kultury masowej. Z opiniotwórczej siły tego medium zdawali sobie sprawę zarówno archonci zezwalający na wystawienia, finansujący je choregowie, jak i sami twórcy. Komediopisarze i tragediopisarze sprawnie manipulowali historiami zaczerpniętymi z mitów, by mówić o aktualnych wydarzeniach rozgrywających się poza sceną Teatru Dionizosa. Ambitny cel, postawiony przez Autorkę, polega na odczytaniu zachowanych dramatów poprzez historyczny i polityczny kontekst ich powstania, co może radykalnie zmienić możliwości interpretacyjne, które dotychczas ograniczano do aspektów estetyczno-literackich.
„Postrzegam książkę pani Śmiechowicz jako ciekawy tekst wpisujący się w nurt badań tych, którzy nierozerwalnie łączą piątowieczną ateńską «culture» z «power»”.
Prof. dr hab. Krystyna Bartol
„Otrzymaliśmy szerokie i barwne wprowadzenie do greckiego dramatu. (…) Język harmonijnie łączy naukową erudycję i akademicki warsztat z żywą, wciągającą narracją. (…) Nie tylko nie posiada żadnej konkurencji w dotychczasowych publikacjach polskojęzycznych, ale może spokojnie konkurować z wszystkimi pracami badaczy swojej dziedziny”.
Dr hab. Krzysztof Bielawski
Kawaii (urokliwość, słodycz) jest jedną z kategorii estetycznych najczęściej przytaczanych w kontekście współczesnej kultury japońskiej. Czy jednak rzeczywiście jest to pojęcie nowe, stanowiące wyraz buntu lub dekadencji najmłodszych pokoleń? Jakie jest jego miejsce w życiu codziennym Japończyków, jaką rolę spełnia w relacjach międzyludzkich i w jaki sposób pojawia się w przestrzeni sztuki? Te wszystkie zagadnienia są tematem niniejszej książki.
Od autora:
Drodzy Czytelnicy,
moim marzeniem jest zabrać Was na wędrówkę po teatrze lalek. Będzie to wędrówka w wyobraźni. Zajrzymy w różne teatralne zakamarki. Poznacie kilka pracowni i ich doświadczony personel. Dowiecie się, z jakich materiałów powstają i gdzie przechowuje się gotowe kostiumy i scenografie, a także kto projektuje i kto wykonuje lalki. Nauczycie się rozróżniać tradycyjne typy lalek. Odkryjecie czym jest animant i co robi animator w teatrze. A to tylko kilka z wielu tajemnic teatru lalek. W Słowniczku znajdziecie 25 haseł-opowiastek ułożonych alfabetycznie, czyli w porządku od a do z. Nie wszystkim literkom udało się zaistnieć w książeczce. Po lekturze wypiszcie te, których brakuje.
Gotowi? Zapraszam na wspólną wędrówkę,
Martyna
Hotel Bristol niemy świadek wielkiej polityki, chwilowa siedziba rządu, miejsce pobytu najznamienitszych gości stolicy: polityków, artystów, finansistów przedstawiony w faktach, anegdotach, materiałach z epoki... i plotkach.Hotel Bristol świetnie napisane dzieje warszawskiego hotelu od końca XIX wieku po czasy współczesne. Także fascynujące, często nieznane i zaskakujące losy pierwszego właściciela Bristolu Ignacego Jana Paderewskiego.Autorki przedstawiają losy Warszawy i Polski z niecodziennej perspektywy luksusowego hotelu na Krakowskim Przedmieściu. Opisują też towarzyskie i kulturalne życie stolicy, jego jasne i ciemne strony, a niekiedy także pikantne szczegóły.Znakomita rozrywka i wspaniale podana lekcja historii.
Prezentowany cykl artykułów ukazuje profesjonalistów, którzy zdołali wypracować nowatorską tożsamość ksiązki i nadać jej wyraziste oblicze. Pokazuje ówczesnych czytelników, szkicuje portrety książek, pokazuje strategie i techniki, z jakich korzystali włoscy typografowie i edytorzy w XVI wieku.
Biografia historyczna Andrzeja Niemojewskiego - poety, pisarza, publicysty, polityka i działacza społecznego, a także wolnomyśliciela i wolnomularza. Przede wszystkim Andrzej Niemojewski został zapamiętany jako założyciel, redaktor i wydawca warszawskiego periodyku „Myśl Niepodległa” (1906-1931).
Wierzyć w naukę, (nie) wątpić w Boga
Teologowie i uczeni od wieków pisali, że istnieją dwie Księgi, w których Bóg objawia się człowiekowi: Pismo Święte i Natura. Echa tej metafory słyszymy do dziś, gdy mowa o „odczytywaniu” ludzkiego genomu. Wizja „dwóch Ksiąg” może być piękną ilustracją zbieżnych dążeń wiary i nauki, ale i świadectwem tego, jak obchodzono dawną kościelną cenzurę – odważne poszukiwania długo trzeba było osłaniać religijną metaforyką.
Jak wyglądają dziś relacje między nauką a religią? Co badania nad mózgiem mówią o religii? Czy naukowcy rzadziej wierzą w Boga?
W Temacie Miesiąca:
Znamy tylko małą cząstkę wieczności
ks. Michał Heller w rozmowie z Michałem Jędrzejkiem
Neuroteogonia
Krzysztof Kornas
Ankieta uczonych
Krzysztof Dołowy, Dominika Dudek, Jan Kozłowski, Tomasz Szarek i Agnieszka Zalewska
Ponadto w numerze:
Chrześcijanie w Indiach. Czy rzeczywiście stanowią najbardziej prześladowaną grupę religijną? – Patryk Kugiel
Krainy Pseudonauki. O antyszczepionkowcach, płaskiej Ziemi i Imperium Lechitów Marcin Napiórkowski
Tajemnice snów. Po co nam marzenia senne? Czy można je kontrolować? O czym śnią niemowlęta
i niewidomi? Małgorzata Hołda i Szymon Wróbel
Przesądy w teatrze. Dlaczego teatry są zamknięte w poniedziałki, a rozsypanie pudru to zła wróżba?Katarzyna Niedurny
Stacja: Literatura – Opowiadanie Jarosława Maślanka „Zbyt wiele poniedziałków”Wierzyć w naukę, (nie) wątpić w Boga
Teologowie i uczeni od wieków pisali, że istnieją dwie Księgi, w których Bóg objawia się człowiekowi: Pismo Święte i Natura. Echa tej metafory słyszymy do dziś, gdy mowa o „odczytywaniu” ludzkiego genomu. Wizja „dwóch Ksiąg” może być piękną ilustracją zbieżnych dążeń wiary i nauki, ale i świadectwem tego, jak obchodzono dawną kościelną cenzurę – odważne poszukiwania długo trzeba było osłaniać religijną metaforyką.
Jak wyglądają dziś relacje między nauką a religią? Co badania nad mózgiem mówią o religii? Czy naukowcy rzadziej wierzą w Boga?
„Wojna — język — pamięć” to najnowszy tom interdyscyplinarnego czasopisma naukowego pt. „Oblicza Komunikacji”. W całości poświęcony jest analizie zjawiska wojny w języku, kulturze i pamięci społecznej. Czytelnicy znajdą tu artykuły ukazujące problematykę konfliktów zbrojnych w różnych perspektywach badawczych. Pojawiają się przede wszystkim analizy semantyczno-leksykalne — zarówno synchroniczne, jak i diachroniczne — słownictwa motywowanego odniesieniami do wydarzeń wojennych. W kolejnej grupie tekstów autorzy zastanawiają się, w jaki sposób wojna utrwaliła się w tekstach kultury oraz w pamięci społecznej. Badacze omawiają narracje o wojnie zawarte w tekstach diarystycznych, kronikarskich, pamiętnikarskich, jak i w tekstach kultury pochodzących z różnych epok (np. w polemice religijnej, w relacjach z wypraw wojennych czy we wspomnieniach dyplomatów). Ukazane zostały również formy wykorzystania narracji o wojnie na użytek propagandy politycznej czy edukacji szkolnej (na przykładzie analizy kroniki szkolnej czy podręczników do historii). Tom zawiera rozprawy teoretyczne oraz analizy i studia przypadków. Przedmiotem opisu 11 tematycznie dobranych artykułów są różne teksty i gatunki oraz różne dyskursy — od prywatnych po publiczne.
Kolejny, XXI tom, za wiera niektóre wykłady i wprowadzenia do dyskusji prezentowane na interdyscyplinarnym seminarium Studium Generale im. Profesora Jana Mozrzymasa w roku akademickim 2016/2017.
Przedstawione opracowania ukazują wybrane dzieła stworzone przez naturę, przez człowieka, a także – wątki historyczne.
Był na przekór
Wacław Błażejewski żył i pracował na przekór wydarzeniom historycznym, w które obfitował wiek XX. Urodził się w niezamożnej rodzinie stolarza, a dzieciństwo i młodość przeżył w biedzie, którą przyniosła pierwsza wojna światowa. Zapadł na nieuleczalną chorobę, z której skutkami borykał się do końca życia. Mimo trudności życiowych bardzo chciał się uczyć, rozwijać, poznawać Warszawę i cały świat. Możliwość takiego spędzenia życia dało mu harcerstwo. Dzięki niemu poznał wielu wspaniałych ludzi, którzy mieli decydujący wpływ na jego losy. Harcerstwo zawsze stwarzało możliwości rozwoju, ale od każdego harcerza z osobna zależało, jak je wykorzysta. Wacław Błażejewski nie zaprzepaścił swojej szansy.
Wacław uczył się, rozwijał swoje umiejętności, zaczął pisać i wydawać książki, które znalazły uznanie u wielu osób. We wrześniu 1939 roku niemiecka bomba zniszczyła jego wspaniały księgozbiór. Działał w konspiracji, wydawał zakazane druki, za co wówczas płaciło się życiem. Zebrał swój drugi księgozbiór, który został spalony po powstaniu warszawskim, kiedy na rozkaz Hitlera Niemcy równali miasto z ziemią. W czasie powstania zginęli jego rodzice i brat.
Kochał Warszawę, swoje rodzinne miasto. Stał się znanym i cenionym znawcą dziejów stolicy, wyrocznią w sprawach historii harcerstwa. Znowu, na przekór temu, co się stało, zebrał trzeci, niezwykły księgozbiór, zaczął wydawać nowe książki. Był wspaniałym ojcem.
Jego biografia dowodzi, że warto żyć na przekór.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?