Autor publikacji podjął tematykę rodzicielstwa adopcyjnego małżeństw doświadczających niepowodzenia prokreacyjnego i związanej z tym niezamierzonej bezdzietności. Zaprezentował własną koncepcję autokreacji małżonków do wielowymiarowego rodzicielstwa. Proces autokreacji ujmowany całościowo obejmuje świadomą pracę nad sobą małżonków, transformatywne uczenie się biograficzne, autoformacyjne kierowanie własnym rozwojem osobowym oraz samokształtowanie ja rodzica adopcyjnego w horyzoncie agatologicznym i aksjologicznym. Złożony, wielowymiarowy charakter autokreacji został ujęty na gruncie integralnej koncepcji człowieka, a problematykę usytuowano także w kontekście antropologicznym, aksjologicznym i egzystencjalnym.
Najważniejszym problemem podjętym w publikacji jest ukazanie złożonych aspektów akceptacji odnoszonej przez kandydata na rodzica adopcyjnego do siebie, partnera, adopcji dziecka, procedury kwalifikacyjnej, wreszcie dziecka osieroconego i jego rodziców biologicznych. Znaczenie pełnej akceptacji warunkuje bowiem nie tylko przebieg i ostateczny rezultat procesu decyzyjnego, lecz przede wszystkim jakość życia rodzinnego i spełnienie rodzicielskie po wielu latach. Autor opisuje także rolę rodziny w życiu człowieka w perspektywie personalizmu chrześcijańskiego, a także wartość społeczną i psychologiczną funkcjonowania ośrodków adopcyjno-opiekuńczych. W książce przedstawiono także nowe, utożsamiane z Internetem, obszary działalności publicznych i niepublicznych podmiotów podejmujących aktywność na rzecz upowszechniania idei adopcji w świadomości społeczeństwa. Książka adresowana jest do bardzo szerokiego grona, a w szczególności do pracowników ośrodków adopcyjno-opiekuńczych, kandydatów na rodziców adopcyjnych uczestniczących w procedurze kwalifikacyjnej realizowanej przez ośrodek, małżeństw bezdzietnych rozważających możliwość przysposobienia dziecka, kandydatów na rodziców zastępczych, studentów pedagogiki oraz psychologii.
W tomie 6. Edukacji małego dziecka pt. Wybrane obszary aktywności kontynuowane są zagadnienia dotyczące pracy pedagogicznej z dzieckiem w wieku przed- i wczesnoszkolnym, są w nim zaprezentowane również autorskie poglądy i/lub wyniki cząstkowych badań prowadzonych w tym zakresie.
Pracę otwiera część zatytułowana Aktywność językowa i literacka, w której zaprezentowano autorskie rozwiązania w zakresie wczesnodziecięcej nauki czytania, wspomagania rozwoju mowy małego dziecka przez piosenkę, literaturę dziecięcą (bajkę i baśń), swobodną twórczość literacką czy naukę języków obcych. Autorzy poszczególnych tekstów podejmują także próbę wskazania nowych strategii edukacyjnego działania ze szczególnym uwzględnieniem refleksyjności i myślenia krytycznego wobec „poszukiwania, tworzenia i zmiany” zarówno w aktywności dziecka, jak i nauczyciela.
W kolejnej części – Aktywność matematyczno-przyrodnicza – zawarto opracowania nawiązujące w swych założeniach do koncepcji dyskursu szkolnego, zgodnie z którą rozwiązywanie różnego typu zadań, w tym także matematycznych, oparte na komunikacji między dziećmi oraz między dziećmi i nauczycielem może w znaczący sposób poprawić jakość i szybkość nabywania przez nie umiejętności i wiadomości. Przywołane w artykułach badania prowadzone nad procesem komunikacji wskazują jednak, iż często przebiega on w sposób nieudolny. Komunikaty werbalne kierowane przez nauczyciela do uczniów wymagają najczęściej jedynie reprodukcji nabytej wiedzy bądź są rozkazami, zakazami i żądaniami. W toku zajęć to nauczyciel wyznacza najczęściej prawie wszystkie formy aktywności dzieci, będąc zarazem osobą najbardziej aktywną werbalnie, przyczyniając się tym samym do ograniczenia wychowanków w sferze komunikacji.
Trzecia część tomu – Aktywność artystyczna – obejmuje opracowania skupiające się na kwestiach wspierania różnych form aktywności artystycznej dzieci w wieku przed- i wczesnoszkolnym – muzycznej, ludowej czy teatralnej, z uwzględnieniem rozwiązań i doświadczeń zagranicznych. Ważnym wątkiem podjętym również w artykułach zawartych w tej części jest problem edukacyjnych barier kreatywności młodszych uczniów, sprowadzających się najczęściej do: faworyzowania transmisyjnej strategii kształcenia preferującej bierność uczniów; pomijania ich konfliktu poznawczego, czyli emocjonalnego zaangażowania w postaci zaciekawienia i fascynacji; rywalizacji zamiast kooperacji i współdziałania; braku okazji do organizowania kooperatywnego uczenia się, do współpracy, współdziałania oraz odpowiedzialności za podejmowane zadania; osoby nauczyciela-wychowawcy oraz niedostosowania metod i form kształcenia do właściwości i potrzeb współczesnych uczniów.
Tom zamyka część czwarta – Komputerowe wspomaganie edukacji małego dziecka – w której wszyscy autorzy po pierwsze – wskazują na konieczność nauczania wspomaganego komputerowo w przedszkolu i niższych klasach szkoły podstawowej, mogącego stać się swoistą szansą w procesie wspierania rozwoju zarówno dzieci zdrowych, jak i ich niepełnosprawnych rówieśników, a po drugie – przedstawiają różne ograniczenia i bariery związane z tą formą edukacji. W tym kontekście ważne staje się rozwijanie zainteresowań dziecka i tworzenie Epizodów Wspólnego Zaangażowania oraz Scen Wspólnej Uwagi w relacjach dziecko–nauczyciel jako atrybutów efektywności edukacji wspomaganej komputerowo.
Trzeci tom pracy Edukacja małego dziecka, zatytułowany Nowe konteksty, poglądy i doświadczenia, kontynuuje refleksje dotyczące pracy pedagogicznej z dzieckiem w wieku przed- i wczesnoszkolnym. Zaprezentowano w nim autorskie poglądy i/lub wyniki cząstkowych badań prowadzonych w tym zakresie. Mimo że w niektórych przypadkach badania te wykonano na małych grupach dzieci (uczniów klas I?III), ich rodziców i nauczycieli, dają one jednak wartościowy poznawczo obraz funkcjonowania współczesnego dziecka w wielu różnorodnych środowiskach (rodzinnym, przedszkolnym, szkolnym i pozaszkolnym, rówieśniczym, medialnym).
Tom otwiera część zatytułowana Nowe konteksty edukacji małego dziecka, w której autorzy poszczególnych rozdziałów interpretują podstawowe kategorie ? dziecka i dzieciństwa ? w kontekście przemian edukacyjnych wyznaczanych zmianą społeczną. Podejmują także próbę wskazania nowych orientacji i strategii edukacyjnego działania, ze szczególnym uwzględnieniem refleksyjności i myślenia krytycznego odnoszących się do poszukiwania, tworzenia i zmiany zarówno w działalności dziecka, jak i nauczyciela.
Część druga ? Doświadczenia edukacji przed- i wczesnoszkolnej w Czechach i na Słowacji ? poszerza nakreśloną problematykę o obszar edukacyjnych doświadczeń naszych południowych sąsiadów. Autorki opracowań nawiązują do najnowszych prawnych regulacji oświatowych, które wprowadziły szereg zmian w czeskiej i słowackiej edukacji elementarnej. Zmiany te dotyczą głównie charakteru instytucji zajmujących się kształceniem dzieci przed- i wczesnoszkolnych, i obejmują: model edukacji, proces kształcenia, program nauczania, metodę planowania edukacji oraz ewaluację wyników kształcenia.
Ostatnia część tomu ? Poglądy i doświadczenia dotyczące edukacji małych dzieci w Polsce ? obejmuje opracowania skupiające się na kwestiach wspierania różnych form aktywności (myślowej, metaforycznej, matematycznej) i rozwoju (emocjonalnego, społecznego, kulturowego) dziecka. Prezentowane poglądy i doświadczenia odnoszą się również do problematyki zagospodarowania czasu wolnego dzieci, jak i przejawianych przez nie zachowań ryzykownych, warunkowanych między innymi dysfunkcyjnością współczesnej rodziny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
