Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Armenia to jeden z najdawniejszych krajów świata. Według Księgi Rodzaju (8,4) arka Noego osiadła „na górach Ararat”, po czym świat odrodził się do nowego życia. Góry te nazywane przez Ormian Masis od wieków sytuowano w Armenii. Chrześcijaństwo szerzyło się tam już we wczesnej starożytności. Na początku IV wieku Królestwo Armenii, pierwsze w świecie, wprowadziło je jako religię państwową. W V wieku Kościół Armenii wkroczył na drogę, która doprowadziła go do zerwania z głównym nurtem chrześcijaństwa w cesarstwie rzymskim, a w ostateczności do całkowitej niezależności doktrynalnej i jurysdykcyjnej.
Kościół ormiański zalicza się zazwyczaj do grupy Kościołów monofizyckich, które odrzuciły dekrety IV soboru ekumenicznego w Chalcedonie (451), na którym wypracowano doktrynę o dwóch naturach (łac. natura, grec. φύσις/physis/fyzis) – boskiej i ludzkiej – w jednej osobie (łac. persona, grec. ὑπόστασις/hypostasis) Chrystusa. Ci, którzy odrzucili „duofizytyzm” (diofizytyzm), poszli drogą monofizytyzmu. Tak postąpiły Kościoły – egipski, zwany koptyjskim (podobnie związany z nim Kościół etiopski), zachodniosyryjski, zwany jakobickim, i ormiański5. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku Ormian nie dokonało się to od razu i wszędzie. Biskupi z Armenii, będącej pod panowaniem cesarstwa rzymskiego, wzięli udział w soborze chalcedońskim i zaakceptowali ogłoszony tam dogmat. Kościół Armenii perskiej przez długi czas także rozważał możliwość zaakceptowania soboru chalcedońskiego. Zwolenników tej opcji nie brakowało wśród hierarchów i książąt Armenii. Ormianie „chalcedończycy” mieszkali nie tylko we wschodnich prowincjach cesarstwa, na terenie historycznej Armenii, w samej Persarmenii, ale także na terenie Italii. Spopularyzowali tam kult świętych związanych z nawróceniem tego kraju na chrześcijaństwo (Grzegorza Oświeciciela, Hripsime, Gajane). Dzięki nim ich imiona trafiły do rzymskich martyrologiów i greckich synaksarionów, stając się dziedzictwem całego chrześcijaństwa. Ormianie „chalcedończycy” odgrywali ważną rolę polityczną do upadku potęgi cesarstwa bizantyńskiego w drugiej połowie XI i w XII wieku. Ich wspólnoty przetrwały jednak aż do XX wieku. Dzięki nim przez wieki trwała jedność wiary z „ortodoksyjnym” Kościołem powszechnym. W Armenii, odciętej od cesarstwa bizantyńskiego granicą z Persją, opcja antychalcedońska odniosła ostateczne zwycięstwo na początku VIII wieku. Odtąd Kościół ormiański uważany był za jeden z Kościołów monofizyckich.
Pierwsza z serii książek poświęconych Studiu zgłębiająca jego historię, początki istnienia, twórczość muzyczną i przedsięwzięcia interdyscyplinarne realizowane w czarnym pokoju.Czarny pokój i inne pokoje to pierwsza z serii książek poświęconych Studiu Eksperymentalnemu Polskiego Radia, jaką opracowuje Fundacja Automatophone wraz z Muzeum Sztuki w Łodzi. Redaktorzy Michał Libera i Michał Mendyk zebrali w niniejszym tomie teksty poświęcone powołaniu do życia Studia (dział Początki), relacjom placówki z kompozytorami (Rozwinięcia), twórczości w polu muzyki (Analizy) i interdyscyplinarnym przedsięwzięciom (Rozszerzenia), a także rozmowy z Krzysztofem Szlifirskim, Krzysztofem Knittlem, Ewą Guziołek-Tubulewicz, Barbarą Okoń-Makowską i Tadeuszem Sudnikiem. Część wspomnianych materiałów została zaprezentowana podczas konferencji, jaką w 60 rocznicę powstania placówki zorganizował Instytut Adama Mickiewicza we współpracy z łódzkim muzeum. Uzupełniona o nowe teksty i przedruki publikacja stanowi kompleksowe opracowaniw historii czarnego pokoju - jak nazywano serce Studia, w którym pracowali twórcy muzyki na taśmę.
Wraz z powstaniem Centralnego Projektu Badawczego IPN „Polska emigracja polityczna 1939–1990” skupieni wokół niego historycy stanęli przed problemem badawczym, gdzie znaleźć kompletną informację o zbiorach przechowywanych zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Dlatego w porozumieniu z archiwistami m.in. z Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych, Archiwum Akt Nowych oraz Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów IPN postanowili zrobić przegląd istniejących zasobów. Miała temu służyć konferencja zorganizowana w Warszawie w grudniu 2014 r., której rezultatem jest niniejsza książka. Choć charakter i forma zebranych w niej artykułów są różne – od ważnych komunikatów sporządzonych przez pasjonatów po obszerne wykazy zasobów archiwalnych – wszystko w istotny sposób oddaje nasze wyobrażenie o geografii polskiej spuścizny na świecie
Historia choroby, która dotknęła zachodnią cywilizację, kumulując swe destrukcyjne skutki w XX stuleciu.Machiavelli Książe. Podręcznik wykalkulowanej bezwzględności i zimnej brutalności.Kartezjusz Rozprawa o metodzie. Ludzie nie różnią się zbytnio od automatów, a religia jest wytworem naszego ego.Hobbes Lewiatan. Każdy człowiek ma prawo do wszystkiego, czyli róbta co chceta.Rousseau Rozprawa o pochodzeniu i podstawach nierówności między ludźmi. Wystarczy nie wiedzieć. Dzicy nie są źli, bo nie wiedzą, jak być dobrym.Marks i Engels Manifest komunistyczny. Ludobójcza gra w klasy.Mill Utylitaryzm. Epikureizm dla wybranych w wersji wiktoriańskiej.Darwin O pochodzeniu człowieka. Przyrodnicze korzenie totalitaryzmu. Lepszy zgarnia całą pulę.Nietzsche Poza dobrem i złem. Zamordowany Bóg jako najważniejsza ofiara doboru naturalnego.Lenin Państwo a rewolucja. Teoria przemocy, chaosu i mordu. Praktyka w pakiecie.Sanger Sedno cywilizacji. Nowy, wspaniały świat eugeniki.Hitler Mein Kampf. Narodowy socjalizm jako biologia stosowana.Freud Przyszłość pewnego złudzenia. Psychoanaliza: broń masowego rażenia przeciwko moralności.Mead Dojrzewanie na Samoa. Wszystko, co naturalne a prymitywne jest dobre. Szkoda, że dane do książki są kompletnie nieprawdziwe.Kinsey Zachowanie seksualne mężczyzny. Hochsztaplerska manipulacja otwierająca drogę pseudonaukowym mitologiom XXI wieku.Friedan Mistyka kobiecości. Manifest femistyczny, któremu nie wierzy nawet Michelle Obama.
Historia Kościoła katolickiego w Polsce po 1945 roku jest niesłychanie złożona, jedno jednak jest niezmienne: Kościół zawsze zajmował wyjątkową pozycję w życiu publicznym. Występował i uznawany był jako reprezentant wartości ""uniwersalnych"" i ""narodowych"". Jako ""szaniec polskiej kultury"". Jako mediator pomiędzy społeczeństwem a władzą. Jako ważny gracz w życiu politycznym.Ta wyjątkowa, wielowymiarowa pozycja decyduje o niezwykle rozległym wpływie Kościoła na życie publiczne. jest to wpływ jawny, widoczny na poziomie instytucjonalnym i prawnym, ale także ukryty, podskórny, przejawiający się w milczącym uznaniu wyjątkowej pozycji Kościoła w życiu narodu i jednostki i uznawaniu za niepodważalne wartości reprezentowanych przez religię katolicką.Autorki i autorzy rozpraw zamieszczonych w tomie interesują się zarówno momentami, w których krzyżowały się - w sposób harmonijny bądź konfliktowy - interesy instytucji teatru i instytucji Kościoła, jak i zjawiskami, w których dopiero w spojrzeniu ""z ukosa"" widoczny staje się wpływ katolickiej aksjologii na kształt życia teatralnego.Przykładów tak rozumianych relacji teatru i Kościoła dostarcza garściami historia. A jednak nie powstała dotąd praca, która te relacje uczyniłaby przedmiotem pierwszoplanowego namysłu. Czy wobec tego przesadą będzie stwierdzenie, że nie znamy i nie rozumiemy historii polskiego powojennego teatru?
"Tytus Działyński był postacią wybitną, bardzo ważną dla życia społecznego, politycznego i kulturalnego Wielkopolski, a efekty jego aktywności mają wymiar ogólnopolski. Mimo to, twórca Biblioteki Kórnickiej dotychczas nie posiada biografii uwzględniającej wszystkie pola jego wszechstronnych działań.
Niniejsza publikacja jest próbą ukazania jego aktywności we wszystkich ważnych dziedzinach. Dotychczas interesowano się nim jako politykiem - opisano więc jego aktywność sejmową; jako żołnierzem - pisano zatem o jego udziale w powstaniu listopadowym oraz w Wiośnie Ludów, choć nie wszystkie kwestie zostały zbadane wyczerpująco. Analizowano też jego działalność organicznikowską, opisując jego uczestnictwo w wielu organizacjach związanych z pracą organiczną w XIX-wiecznym Poznaniu. Mało uwagi natomiast poświęcono jemu jako wydawcy i muzealnikowi, czyli działaniom, które pasjonowały i pochłaniały go najbardziej. Ponadto dotychczas poświęcono niewielką uwagę jego życiu prywatnemu - relacjom z najbliższą rodziną, z żoną oraz dziećmi. Znane przekazy nie są wolne od stereotypów. Natomiast w tej książce dokonano próby konfrontacji z powyższymi poglądami i starano się nakreślić obraz rodziny Działyńskich, jaki wyłania się z relacji źródłowych".
(fragment Wstępu)
Właściwie wypalone cegły, jeśli uderzyć jedna o drugą, wydają dźwięczny ton i są wiśniowe, prawie bordo. Na cegłę mówiono: palcówka - bo często, ten, kto ją robił, zostawiał w niej odciski palców. Na dom potrzeba pięćdziesiąt tysięcy wiśniowych palcówek. Buduje się dla innych. Nietylko dla dzieci i wnuków, ale dla otoczenia. Dla miejsca. Żeby nie zepsuć przestrzeni, nawiązać z nią relację, wtopić się w krajobraz. Ale dom żyje, dopóki żyje w nim człowiek.""Kto zdążył, ten wyburzył"" słyszy Dorota Brauntsch. Bo murowanedomy chłopskie na ziemi pszczyńskiej z XIX i początków XX wieku wreszcie zostały uznane za zabytki, dowód kultury, a więc podlegają ochronie. Tylko że prawie wszystkie już zniknęły... I nadal znikają. To opowieść o cegle, kulturze chłopskiej, przemianie Górnego Śląska i o tym, czym jest dom. I jeszcze o idealistach, którzy próbują ocalić przeszłość. Bo jeśli nie wiesz, skąd jesteś, nie wiesz, kim jesteś.
Animacja społeczno-kulturalna jest jednym z kierunków pedagogiki zajmującym się zagadnieniem praktyki wychowawczej i edukacyjnej, realizowanej w obszarze szeroko rozumianej kultury. Można jednak powiedzieć, iż jest to tradycyjne zagadnienie pedagogiki w ogóle, gdyż we wszystkich subdyscyplinach pedagogicznych w mniejszym lub większym stopniu pojawia się i jest podejmowany temat kultury i jej wpływu na proces wychowania.Przy czym chodzi tu nie tylko o fundamentalne dla animacji społeczno-kulturalnej zagadnienie wartości, które jest przecież podstawą każdego myślenia o wychowaniu i edukacji, ale także o konkretne praktyczne rozstrzygnięcia o wykorzystywanie treści kulturowych w działaniach edukacyjnych. Jest to przestrzeń rozważań i projektów dotyczących wychowania realizowanego przez określone, różnorodne instytucje edukacyjne. Za tym idzie zaś potrzeba nie tylko rozpoznawania i wpisywania się w określony kontekst, dziedzictwo i tożsamość kulturową, ale także odczytywania zmieniających się potrzeb kulturalnych ludzi, co przekłada się na możliwe i potrzebne uczestnictwo w kulturze wszystkich jednostek uczestniczących w życiu społecznym: dzieci, młodzieży, dorosłych oraz osób starych seniorów.Tradycji rozwoju animacji społeczno-kulturalnej tak szeroko i specyficznie tu rozumianej: jako praktyki wychowawczej odwołującej się do kultury można i należy poszukiwać wieloaspektowo, a także w dość odległej przeszłości na drogach rozwoju pedagogiki.
Najnowszy numer czasopisma „Slavica Wratislaviensia” jest poświęcony tematowi śmierci w literaturze rosyjskiej w różnych epokach historycznoliterackich. Polscy i zagraniczni autorzy pięćdziesięciu opublikowanych tu artykułów podjęli refleksję między innymi nad filozoficznymi, kulturowymi, religijnymi, społecznymi i psychologicznymi wymiarami śmierci oraz ich literackimi reprezentacjami, negacją śmierci i koncepcjami nieśmiertelności, postawami wobec umierania, obrzędami i tradycjami funeralnymi, a także nad estetyką i poetyką utworów zawierających wątki tanatologiczne. Materiałem badawczym studiów są zarówno wybitne i znane, jak i drugorzędne i zapomniane bądź dopiero odkrywane dzieła poetyckie, prozatorskie, dramaturgiczne i publicystyczne, pochodzące z różnych epok — od czasów najdawniejszych do naszych dni. Teksty zostały napisane w języku rosyjskim i polskim, w różnych kluczach metodologicznych. Kolejny numer czasopisma będzie zawierał teksty traktujące o tej samej problematyce w innych literaturach słowiańskich.
Stwórz piękną biżuterię z koralików, którą będziesz nosić sama lub obdarujesz nią bliskich. Eksperymentuj z kształtami, kolorami, materiałami, od maleńkich paciorków po okazałe elementy z kryształu, muszli czy agatu. Ten poradnik ułatwi ci wybór narzędzi, materiałów i technik. Znajdziesz w nim sto gotowych wzorów wspaniałych naszyjników, bransoletek i kolczyków.
Żyć to nieustannie się zmieniać.Gavin Francis, lekarz i pisarz, w swej nowej książce opisuje transformacje zachodzące przez całe ludzkie życie, sięgając po przykłady z własnej praktyki lekarskiej i historii medycyny, ale także sztuki, literatury, mitów i magii.Opowiada o tak niezwykłych przemianach, jak gigantyzm, kastracja, halucynacje czy wilkołactwo, ale też o zmianach, przez które przechodzimy wszyscy: o śnie i śmiechu, o narodzinach i śmierci, o dojrzewaniu i starzeniu się.Każdy pacjent i każdy przypadek medyczny staje się dla Francisa okazją do zgłębiania fascynujących przemian i tajemnic ludzkiej natury. Opisy procesów fizjologicznych przeplata zgrabnie wspomnieniami i anegdotami, tworząc wielowymiarowe, pouczające i zarazem zaskakujące dzieło dla szerokiego grona czytelników.
Autor przedstawia losy trzech artystów: Artura Grottgera, Franciszka Wyspiańskiego i jego syna – Stanisława. Dwóch z nich zazdrośni o sławę bogowie zabrali do siebie wyjątkowo szybko: Artur Grottger zmarł w wieku 30 lat, a Stanisław Wyspiańskim mając lat 38. Ojciec autora Wesela, Franciszek Wyspiański, przeżył wprawdzie 65 lat, ale przestał tworzyć w wieku lat 40. Dramat tych twórców przypomina setki innych „wybrańców bożych” od niepamiętnych wieków zabieranych z tego świata w wieku młodzieńczym. Historie trzydziestu z nich przywołano w obszernej rozprawie wstępnej. Mamy nadzieję, że Czytelnik z równą jak autor tej książki pasją zanurzy się w materiałach źródłowych ukazujących tragedię dwóch artystów znanych (Artura Grottgera i Stanisława Wyspiańskiego) i jednego mało znanego (Franciszka Wyspiańskiego), ale z wielu względów również zasługującego na pamięć potomnych.
Franciszek Ziejka (ur. 1940), profesor honorowy Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyk literatury i kultury polskiej, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1999–2005, przewodniczący Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich w latach 2002–2005, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, przewodniczący Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (od 2005 roku). Przez osiem lat wykładał w uniwersytetach francuskich i portugalskich. Bada przede wszystkim dzieje literatury i kultury polskiej czasów narodowej niewoli. Autor kilkuset artykułów i około 20 książek naukowych, w tym: „Wesele” w kręgu mitów polskich (1977), Złota legenda chłopów polskich (1984), Paryż młodopolski (1993), Nasza rodzina w Europie (1995), Miasto poetów (2005), Moja Portugalia (2008), Mistrzowie słowa i czynu (2011), Polska poetów i malarzy (2011), Jan Paweł II i polski świat akademicki (2014), W drodze do sławy (2015). W druku znajduje się obecnie książka Podróże pisarzy.
Innowacyjny na polskim gruncie poradnik dla wszystkich adeptów sztuki pisania jest pracą zbiorową, w której specjaliści przedstawiają podstawy wiedzy niezbędnej przy tworzeniu tekstów prozatorskich. W książce mowa jest o strukturze utworu literackiego (fabuła, czas, przestrzeń, techniki narracyjne, postaci, język, dialogi), gatunkach prozatorskich i literacko-publicystycznych oraz o specyfice tekstów reklamowych. Autorzy przedstawiają zagadnienia obecnego rynku wydawniczego i medialnego, pracy z redaktorem, piszą o życiu literackim, a nawet prawie autorskim. Głos otrzymują tu także praktycy: cytowani są współcześni polscy pisarze, którzy opowiadają o swoich zawodowych doświadczeniach, o wzniosłej inspiracji i codziennej pracy w warsztacie pisarskim. Poradnik ten, napisany lekko, chwilami dowcipnie, zarazem bogaty w wiedzę praktyczną, zachęcający do samokształcenia, a zwłaszcza czytania, został pomyślany jako pierwszy polski podręcznik akademicki dla uczelni kształcących przyszłych ludzi pióra. Autorzy: Urszula Glensk - literaturoznawca i krytyk literacki, adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWr Marcin Hamkało - poeta, redaktor, publicysta, wykładowca creative writing na UJ, UWr i w Dolnośląskiej Szkole Wyższej, dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania Karol Maliszewski - poeta, prozaik, krytyk literacki, pracuje Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWr Leszek Pułka - badacz kultury masowej, recenzent, dziennikarz, profesor UWr Paweł Urbaniak - filolog i socjolog, krytyk literacki, prowadzi zajęcia . na Uniwersytecie Wrocławskim i Uniwersytecie Opolskim Andrzej Zawada - historyk literatury polskiej, krytyk i eseista, poeta i prozaik, profesor na Wydziale Filologicznym UWr, dyrektor Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWr, wykładowca SWPS, członek Jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej ""Angelus"".
"... Niejedna chorągiew czy sztandar były niemymi świadkami wielkich, nieraz dramatycznych wydarzeń w naszej, narodowej przeszłości. Z nimi rzemieślnicy witali władców, świętowali ważne wydarzenia, stawali do walki, wreszcie - poprzez wyobrażenia niesione na sztandarach, dawali wyraz swoim poglądom, nawiązując przy tym do etosu pracy i wiary.
Chorągwie cechowe, coraz częściej już w XIX wieku nazywane sztandarami na wzór znaków wojskowych, mają niezwykle ciekawą i bogatą przeszłość. Na ich kreację wpływ miało wiele czynników. Wywodzą się ze znaków bojowo-rozpoznawczych, mają też niebagatelne znaczenie religijne i społeczne. Cechy rzemieślnicze - właściciele chorągwi - od średniowiecza obligowane prawem miejskim do ich posiadania, podlegały rygorom wojskowym broniąc terytorium zakreślonego murami miasta. [...]".
(fragmenty Wstępu)
Dziewięćdziesiąt lat temu zauroczeni swoim morzem Polacy zamarzyli o kurorcie z prawdziwego zdarzenia. Jurata natychmiast stała się ulubionym miejscem wakacyjnych pobytów ówczesnych elit. Można tu było spotkać Wojciecha Kossaka, zajeżdżającego przed swój dom lśniącym automobilem. Plażą przechadzał się prezydent Mościcki, a w luksusowych pensjonatach zatrzymywały największe gwiazdy z Bodo, Smosarską i Kiepurą na czele.Krótka przedwojenna historia zakończyła się we wrześniu 1939 roku. Letnicy wyjechali, a Niemcy skwapliwie korzystali z jurackiej infrastruktury. Odpoczywali tu lotnicy Luftwaffe i młodzież z Hitlerjugend.Po wojnie władza ludowa usiłowała zmienić elitarny charakter kurortu na egalitary. W najbardziej atrakcyjnych miejscach wzniesiono ośrodki FWP, wyburzano przedwojenne wille i wycinano sosny. Ale nawet pod nowymi rządami Jurata zachowała swój swobodny styl przechowywany we wspomnieniach i anegdotach.W XXI wieku w miejscu dawnej Juraty wyrasta nowa, ze szkła, betonu i stali. Historia toczy się dalej.Anna Tomiak opowiada o nadmorskim kurorcie od jego początków w 1928 roku, przez zmianę w centrum wczasów pracowniczych, aż po powrót do elitarności w latach 90. i czasy współczesne.
Sposób wykorzystania technologii rozszerzonej rzeczywistości w nowoczesnych usługach informacyjnych stanowi zasadniczy przedmiot rozważań w książce. Głównym celem opracowania jest wskazanie zakresu i form potencjalnego wykorzystania rozszerzonej rzeczywistości w działalności usługowej bibliotek publicznych i akademickich. W niniejszym studium dokonano teoretycznej analizy pojęć wirtualności i realności w kontekście prowadzenia działalności usługowej w środowisku rozszerzonej rzeczywistości, określono cechy informacji udostępnianej za pomocą technologii rozszerzonej rzeczywistości, scharakteryzowano specyfikę współczesnych usług informacyjnych i opracowano ich typologię. Poza tym wyróżniono elementy składające się na proces projektowania nowoczesnych usług informacyjnych zgodnie z koncepcją ekonomii doświadczeń i service design, wytypowano dobre praktyki posiłkowania się rozszerzoną rzeczywistością w działalności usługowej instytucji książki, a także stworzono model wykorzystania technologii rozszerzonej rzeczywistości we współczesnych usługach informacyjnych.
W polskiej literaturze bibliologicznej zdecydowanie brakuje rzetelnych opracowań, których autorzy analizowaliby nowoczesne formy usług, ich konstrukcje, cele, wpływ na użytkowników i społeczeństwo. Tego typu publikacje są niezbędne zarówno do dalszych dociekań naukowych innych autorów, jak i przedstawienia decydentom pożytków płynących z działalności bibliotek oraz nowoczesnych form ich aktywności. Dlatego temat podjęty przez dr Magdalenę Wójcik uważam za bardzo cenny i potrzebny. Książka systematyzuje zagadnienie, które dotychczas w polskiej literaturze bibliologicznej było jedynie sygnalizowane. Autorka wykonała olbrzymią pracę, dokonując klasyfikacji omawianych treści.
Z recenzji dr hab. Mai Wojciechowskiej, prof. UG
Dr Magdalena Wójcik jest adiunktem w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania badawcze obejmują problematykę wykorzystania najnowszych technologii informacyjno-komunikacyjnych w usługach bibliotek i ośrodków informacji. Jest autorką książki Web 2.0 w działalności usługowej instytucji książki (Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013),18 tekstów w monografiach naukowych oraz ponad 20 artykułów opublikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych, takich jak Library Hi Tech, Libri, Education and Information Technologies, Przegląd Biblioteczny, Zagadnienia Informacji Naukowej, Praktyka i Teoria Informacji Naukowej i Technicznej czy Bibliotheca Nostra.
Refleksja dotycząca potrzeby prowadzenia badań bibliologicznych związanych z szeroko rozumianą ochroną zbiorów bibliotecznych, wymianą doświadczeń pomiędzy teoretykami a praktykami oraz szukania skutecznych rozwiązań zachowania dziedzictwa kultury piśmienniczej dla następnych pokoleń towarzyszyła I Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Ochrona zbiorów bibliotecznych. Przeszłość – Teraźniejszość – Przyszłość, odbytej 19–20 maja 2016 r. w Bydgoszczy. Zapoczątkowana wówczas debata doprowadziła dwa lata później do zorganizowania przez Zakład Historii Sztuki i Kultury Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, w dniach 17–18 maja 2018 r., II Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Ochrona zbiorów bibliotecznych. Przeszłość – Teraźniejszość – Przyszłość. Oddany do rąk Czytelników tom zawiera dziewięć tekstów, głównie uczestników wspomnianej II Konferencji, reprezentujących różne instytucje naukowe z Bydgoszczy, Gdańska, Łodzi, Opawy, Poznania, Warszawy oraz Wrocławia.
Zdajesz sobie sprawę, że sztuczna inteligencja już teraz podejmuje decyzje za Ciebie?
Światowy bestseller o tym, jak zachować człowieczeństwo w świecie maszyn.
Jeśli zafascynowały Cię książki Harariego, koniecznie sięgnij po Hello world!
Dlaczego pewien znany sklep internetowy mógł stwierdzić, że jego klientka jest w ciąży, zanim ona sama zdała sobie z tego sprawę? Czy chcemy, żeby wyroki w sądzie wydawał pozbawiony empatii ale zawsze obiektywny i precyzyjny algorytm? Czy w zamian za lepszą obsługę medyczną będziemy gotowi powierzyć korporacjom nasze tajemnice i rodzinne sekrety?
Od historycznej rozgrywki szachowej z 1997 roku, w której Garri Kasparow przegrał z komputerem Deep Blue, po autonomiczne pojazdy i wpływ nowych technologii na wyniki wyborów — Hannah Fry, brytyjska matematyczka, popularyzatorka nauki i niekwestionowana gwiazda wykładów z cyklu TED, wprowadza nas w świat, w którym o ludzkich losach coraz częściej decydują maszyny.
Nieustannie słyszymy o inteligentnych wieżowcach, inteligentnych miastach, inteligentnym transporcie i projektowaniu. Urządzenia wokół nas mają być smart: telefon, samochód, zegarek, dom, również lodówka, a nawet pieluchy. Mają podpowiadać, zgadywać nasze intencje, wyręczać w każdym zadaniu. Czy wkrótce komputerowe programy i sztuczne inteligencje będą podejmować większość decyzji za nas? Czy będą decydować o naszym zdrowiu, edukacji i zarządzać naszym czasem? Jak wejść z nimi w możliwie najlepszą symbiozę?
„Hello world jest klejnotem współczesnej literatury naukowej” — Alex Bellos, autor Alex's Adventures w Numberland
„Ta książka pokazuje, dlaczego dobrzy pisarze naukowi są dziś niezbędni” — Katy Guest, „Guardian”
„Witamy w nowoczesnym świecie wielkich zbiorów danych. Masz przerąbane!” — Cathy O'Neil, autorka Weapons Of Math Destruction
Audiobook czyta Marta Król
Nie trzeba mieć idealnej figury, żeby dobrać strój, w którym wygląda się atrakcyjnie. Dorota Wellman i zaproszone przez nią do jej projektu panie są tego najlepszym przykładem. O modzie bez uprzedzeń, bez wieku, za to z odwagą, przekonaniem i poczuciem własnej wartości w kontynuacji hitu Doroty Wellman "Ja nie mogę być modelką?".
"Demokracja" stanowi naturalne przedłużenie poprzedniej pracy Joanny Krakowskiej, "PRL. Przedstawienia", i zarazem jest zamknięciem całego cyklu poświęconego teatrowi publicznemu w Polsce 1765-2015. Różni się jednak i od całego cyklu, i od poprzedniej książki Krakowskiej. Powód jest oczywisty: tym razem nie jest to praca czysto historyczna. Wobec wybranych spektakli, podobnie jak wobec opisywanej epoki, autorka jest nie tylko badaczką. lecz również świadkiem. Książka ma wyraźną, świadomie deklarowaną orientację: przedstawia w ośmiu odcinkach plus aneks doświadczenia antykapitalistycznego teatru krytycznego - czy, szerzej, doświadczenia formacji ideowej, które znalazły wyraz w tym teatrze.
prof. dr hab. Małgorzata Szpakowska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
