Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
„Rocznik Biblioteki Narodowej” to czasopismo naukowe poświęcone kulturze piśmiennej w szerokim znaczeniu – zagadnieniom historycznym, ikonograficznym, muzykologicznym, badaniom nad książką, zarówno dawną, jak i współczesną, a także nad rękopisami, problemom związanym z katalogowaniem materiałów piśmiennych i wielu innym.
Tom XLIX „Rocznika Biblioteki Narodowej” zawiera 10 artykułów, dzielących się na dwa bloki tematyczne. Teksty Marii Nasiłowskiej, Katarzyny Nosal oraz Grażyny Kwaśnik i Anety Nowak-Drzymały opisują proces transformacji systemu JHP KABA na Deskryptory Biblioteki Narodowej. Deskryptory BN są w opinii autorów lepszym narzędziem wyszukiwawczym, które nie wymaga budowania złożonych zapytań wyszukiwawczych. Przekształcenie na Deskryptory jest jednak złożonym procesem – w artykułach można odnaleźć analizę problemów z tym związanych i propozycje sposobów uniknięcia strat informacji.
Drugi blok dotyczy czytelnictwa – Izabela Koryś, Dominika Michalak, Jarosław Kopeć i Zofia Zasacka prezentują potoczne definicje książki, sformułowane na podstawie jakościowych badań czytelnictwa. Analizują miejsce książek w dzisiejszym świecie, w którym rywalizują one z wieloma innymi formami spędzania wolnego czasu. Dowiadujemy się, jakie cechy nadają publikacji „książkowość” w odczuciu badanych, czym jest według nich utwór literacki i jakie społeczne znaczenie mają te atrybuty, dzięki czemu lepiej możemy zrozumieć wybory czytelnicze.
„Polska Bibliografia Bibliologiczna” (PBB) rejestruje piśmiennictwo z zakresu szeroko pojętej nauki o książce. Rocznik 2011 został zredagowany wedle nowych zasad, ustalonych przez zespół bibliograficzny Zakładu Zbiorów Bibliologicznych. Zmodyfikowano schemat klasyfikacyjny, co spowodowało zmniejszenie liczby zarejestrowanych publikacji. Zastosowano także nowe rozwiązania typograficzne m.in. w zakresie nagłówków, skrótów, pogrubiania tekstu i zapisu dodatkowych uwag pod rekordami. Wszystkie te zabiegi czynią nowy rocznik bardziej czytelnym i spójnym z aktualnymi przepisami katalogowania.
„Archiwum Zofii i Jędrzeja Moraczewskich” to 17. tom w serii Katalogów Rękopisów Biblioteki Narodowej. Publikację opracował Andrzej Kaszlej, wybitny znawca rękopisów i wieloletni pracownik Biblioteki Narodowej. Katalog archiwum Moraczewskich przedstawia spuściznę o szczególnym charakterze – taka też była aktywność społeczna, niepodległościowa, polityczna i organizacyjna małżeństwa Moraczewskich oraz ich dzieje osobiste. „O wyjątkowości kolekcji” – jak zauważa w swojej recenzji prof. Joanna Dufrat– „świadczy przede wszystkim bardzo szeroki przekrój czasowy zgromadzonych archiwaliów, obejmujący ostatnią dekadę XIX i I połowę XX wieku, tj. lata 1890–1954, jak i różnorodność pozostawionych dokumentów. W jej skład wchodzą zarówno archiwalia związane z życiem prywatnym, z których gros stanowią dokumenty osobiste, zwłaszcza na bieżąco relacjonujące wydarzenia, a więc przede wszystkim listy i dzienniki, w mniejszym stopniu wspomnienia, jak i materiały wytworzone w związku z prowadzoną działalnością publiczną oraz szerokimi zainteresowaniami obojga małżonków sprawami politycznymi, społecznymi i gospodarczymi. Na podkreślenie zasługuje też komplementarność zbiorów Moraczewskich, w czym dużą rolę odegrał fakt, że oboje małżonkowie poruszali się w tych samych kręgach społecznych i politycznych, przy czym – co należy zaznaczyć – spuścizna związana z Zofią stanowi dominującą część archiwum Moraczewskich. Już same te cechy świadczą o wyjątkowości zbioru”.
Pracownia cysterska w Pelpinie należy do najstarszych i najprężniejszych, ma też swoją uchwytną specyfikę w zakresie dekoracji kaligraficznej. Reprezentuje ją najpełniej Graduał L13 luksusowy kodeks pergaminowy, zawierający teksty i notację muzyczną śpiewów mszalnych Proprium de tempore oraz Proprium de sanctis z dodatkami.
Książka stanowi wielostronny opis życia osób niewidomych, w tym w szczególności niewidzących od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa. Autor przybliża specyficzne doświadczenia, możliwości i ograniczenia przedstawicieli tej grupy, a także ogólniejsze kulturowe i społeczne uwarunkowania ich życia.
Celem książki jest odpowiedzenie na następujące pytania: Jak osoby niewidzące od urodzenia uczą się przypisanej im roli „nienormalnych” i „niepełnosprawnych”? Jaki wpływ na życie uczestników badań miał długoletni pobyt w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych? Jak osoby, które nie znają lub nie pamiętają wrażeń wzrokowych, odnajdują się w ramach ogólnie pojętej kultury wizualnej? W jakim stopniu i jakimi sposobami dostosowują się do norm i nakazów dotyczących dziedziny wyglądu? Jak radzą sobie z praktycznymi ograniczeniami, które wynikają bezpośrednio z braku zmysłu wzroku?
Podstawą prezentowanych rozważań są badania etnograficzne wśród osób niewidomych prowadzone w latach 2011?2017. Ich zasadniczymi uczestnikami były 22 osoby niewidzące w wieku 18?42 lat. W tym okresie autor nawiązał również liczne kontakty z innymi osobami niewidomymi, ociemniałymi i niedowidzącymi, ich znajomi i członkami rodzin, a także pracownikami instytucji i organizacji działających na rzecz tej grupy.
Badania stanowią również próbę realizacji i weryfikacji założeń etnografii opartej na współpracy (collaborative ethnography). Jednym z wyrazów pogłębionej współpracy z uczestnikami badań są ich komentarze dotyczące poszczególnych rozdziałów książki, które zostały zamieszczone na końcu każdej części.
Publikacja prezentuje trzysta okładek wydawniczych książek ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu, wydanych w latach Młodej Polski oraz epoce międzywojennej. Z tego stosunkowo bogatego wydawniczo okresu zostały wybrane okładki zawierające kompozycje i części barwne , oprawy odznaczające się walorami estetycznymi. Zadbali o nie projektanci, którymi byli artyści tej klasy, co Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer, Tadeusz Gronowski, Stefan Norblin, Edward Okuń, Ferdynand Ruszczyc, Tymon Niesiołowski, Władysław Strzemiński. Znaczące miejsce w kolekcji zajmują okładki graficzne, głównie drzeworytowe. Znajdują się w niej także okładki litograficzne oraz odbite z klocka linorytowego. Dominują okładki miękkie, wykonane z kartonu, tektury, pergaminu. Kilkanaście z nich pokrytych jest płótnem. Zaprezentowane w niniejszym tomie oprawy dokumentują osiągnięcia polskiej kultury w zakresie sztuki wizualnej Młodej Polski, jednej z najciekawszych epok w dziejach polskiej kultury, oraz z lat międzywojnia mającego duże znaczenie dla rozwijającego się designu i projektowania graficznego. Te trzy setki okładek – osłaniających przede wszystkim tomiki poetyckie, znacznie rzadziej utwory prozatorskie oraz publikacje z innych dziedzin piśmiennictwa, takich jak: historia, filozofia, sztuka, publicystyka – stanowią jeden z najciekawszych zespołów zabytkowej książki w księgozbiorze Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu.
Małe POLIN"" to przewodnik po wystawie stałej Muzeum POLIN zaprojektowany z myślą o dzieciach w wieku 6-10 lat. W trakcie spaceru po wystawie Twoje dziecko zobaczy najciekawsze miejsca wystawy, pozna podstawowe informacje dotyczące historii, tradycji i kultury Żydów w Polsce. Ale to nie wszystko! Do przewodnika dołączone są kolorowe kredki, by wykonać zadania rozwiązać krzyżówki, rebusy, quizy, dzięki którym zwiedzanie wystawy okaże się wyzwaniem i przygodą.""Małe POLIN"" to przewodnik niezwykły, ponieważ współtworzą go najmłodsi zwiedzający rysując, łącząc, kolorując jego strony. Na zakończenie spaceru dzieci, które wykonają wszystkie zadania, otrzymują pamiątkową pieczątkę w punkcie informacyjnym Muzeum.
Szanowni Państwo!
Przed nami lato - czas odpoczynku. Dla tych, którzy poza urlopem planują także nadrabianie zaległości w lekturach, przygotowaliśmy propozycje nowości i zapowiedzi wydawniczych.
W numerze prezentujemy Pieszo i beztrosko. O sztuce spacerowania, przewodnik przydatny nie tylko w czasie wakacji. Ponadto o swojej nowej książce zatytułowanej Szwindel opowie Jakub Ćwiek. Przybliżymy też sylwetkę Jędrzeja Pasierskiego, którego powieści kryminalne przeniosą Państwa w pozornie spokojny świat małych miasteczek.
Czytelników małych i dużych zachęcamy do poznania niezwykłej krainy Mistrzów Ilustracji w którym dorośli będą mieli okazję spotkać znajomych bohaterów, a dzieci poznają nowych przyjaciół.
A na zakończenie lata zapraszamy do wzięcia udziału w pierwszej edycji ogólnopolskiego wydarzenia zatytułowanego Noc Księgarń, o którym więcej przeczytają Państwo w kwartalniku oraz na stronie internetowej www.nocksiegarn.pl
The Catalogue of works by Polish artists and Jewish artists from Poland in the museums in Israel : paintings, sculpture, drawing was compiledfrom 1987.
The authors stayed many times in Israel conductingresearch in Israeli museums.
The largest collections of works by artists from Poland is that in the possession of the Ein Harod Museum of Art. Many important works are located in the Israel Museum in Jerusalem and in the Tel-Aviv Museum of Art. Paintings by Maurycy Gottlieb are in the collection of the Weizmann Scientific Institute in Rehovot. Works by artists who were killed or were persecuted in the Holocaust, during the Second World War, are located in the Lohamei Haghetaot (The Ghetto Fighters’ House) near Haifa,
the Yad Vashem Museum of Art of in Jerusalem, and in the Oskar Ghez Collection at the University of Haifa.
In all, the present catalogue records 2367 works by 198 artists. The works from the museums in Israel contained in this catalogue constitute a precious heritage of the art and the spirituality of Polish
Jews, which belong to the culture of Poland and Central-Eastern Europe and to the traditon of international artistic centres, especially Paris.
Katalog dzieł artystów polskich i żydowskich z Polski w zbiorach muzeów Izraela powstawał od 1987 roku. Autorzy wielokrotnie przebywali w Izraelu, prowadząc kwerendy w izraelskich muzeach. Największy zbiór dzieł artystów z Polski posiada Muzeum Sztuki w Ein Harod. Wiele wybitnych prac znajduje się w Muzeum Izraela w Jerozolimie i w Muzeum Sztuki w Tel Awiwie. Obrazy Maurycego Gottlieba przechowywane są w Instytucie Naukowym Weizmanna w Rehowot. W muzeum Lohamei Haghetaot (Domu Bojowników Getta) koło Hajfy, Muzeum Sztuki Jad Waszem w Jerozolimie oraz w Kolekcji Oskara Gheza na Uniwersytecie w Hajfie zgromadzone są prace artystów, którzy zginęli lub byli prześladowani w czasach Zagłady, podczas II wojny światowej. Łącznie katalog obejmuje 2367 dzieł autorstwa 198 artystów. Zamieszczone w nim dzieła z muzeów Izraela stanowią bogate dziedzictwo sztuki i duchowości Żydów Polskich, które należy także do kultury Polski i Europy Środkowo-Wschodniej oraz tradycji międzynarodowych centrów artystycznych, zwłaszcza Paryża.
Książka w nowej perspektywie stawia zagadnienie płci społeczno-kulturowej, tym razem w obszarze jej przekraczania czy nierealizowania zgodnie z normatywnymi zasadami. Jej najistotniejszą część stanowią przytoczone w całości wywiady z osobami, które dzielą się praktykami subwersji i oporu wobec genderu. Z kolei przyjęta metodologia queer, często autorefleksyjna i autokrytyczna, uzupełniona osobistymi doświadczeniami, prowadzi do refleksji na temat możliwości i zakresu naginania „naukowości” tekstu. Oba zjawiska, gender-bending i academia-bending, traktowane jako wyraz niesubordynacji wobec zastanej struktury – systemu przymusu i niesprawiedliwości – niosą potencjał wyzwolenia.
PODZIĘKOWANIA / 9
WSTĘP / 11
ROZDZIAŁ I. KONSTRUOWANIE DZIECIŃSTWA / 29
O antropologii i o dzieciństwie / 29
Symulowanie dzieciństwa / 57
Świadectwa dzieciństwa / 72
Maskowanie dzieciństwa / 87
ROZDZIAŁ II. CIAŁO DZIECIŃSTWA / 117
Ciało dzieciństwa w sieciach relacji / 117
Ciało dzieciństwa w oku kamery / 134
Ciało dzieciństwa na wojnie. W stronę fikcji / 150
Ciało dzieciństwa na wojnie. W stronę dokumentu / 184
Ciało dzieciństwa w perspektywie „realizmu bezpośredniego” / 199
ROZDZIAŁ III. LITERACKIE TEMATY CIELESNE
W PERSPEKTYWIE BIOPOLITYKI / 207
Biopolityka oraz literatura dla dzieci i młodzieży / 207
Między treningiem a zabawą / 231
Między wykluczeniem a akceptacją niepełnosprawnego ciała / 254
Społeczna produkcja obrazów odmienności / 283
ZAKOŃCZENIE / 293
SUMMARY / 299
NOTA BIBLIOGRAFICZNA / 303
SPIS RYCIN / 305
BIBLIOGRAFIA / 307
INDEKS OSOBOWY / 323
Sketches in the Theory of Culture is a remarkable work by all measures. Written by Zygmunt Bauman when he was still a professor in Poland, and originally intended for publication in 1968, it was suppressed by the Polish government in the wave of repression following the protests in March of that year. For decades, it was thought to be lost. Astonishingly, it survived in the form of an uncorrected set of proofs which was recently discovered, and is the basis of this edition.
Now published in English for the first time, this book sheds new light on Bauman’s work prior to his emigration and illuminates the intellectual climate of Poland in the late 1960s. Bauman’s pursuit of a semiotic theory of culture includes a discussion of processes of individualization and the intensification of global ties, anticipating themes that became central to his later work. Though this book stands as a testament to a historical moment, it also transcends it. ‘[W]e live in an age that seems, for the first time in human history, to acknowledge cultural multiplicity as an innate and fixed feature of the world, one which gives rise to new forms of identity that are at ease with plurality, like a fish in water’, writes Bauman – a statement that is as true today as it was when he penned it in the 1960s.
Sketches in the Theory of Culture is a strikingly prescient reflection on culture and society by one of the most influential social thinkers of the late twentieth and early twenty-first centuries. It will appeal to students and scholars across the social sciences and humanities and to the many readers of Bauman’s work.
Every human is born with multifarious potential. Why, then, do parents, schools and employers insist that we restrict our many talents and interests; that we 'specialise' in just one?
We've been sold a myth, that to 'specialise' is the only way to pursue truth, identity, or even a livelihood. Yet specialisation is nothing but an outdated system that fosters ignorance, exploitation and disillusionment and thwarts creativity, opportunity and progress.
Following a series of exchanges with the world’s greatest historians, futurists, philosophers and scientists, Waqas Ahmed has weaved together a narrative of history and a vision for the future that seeks to disrupt this prevailing system of unwarranted ‘hyper-specialisation.’
In The Polymath, Waqas shows us that there is another way of thinking and being. Through an approach that is both philosophical and practical, he sets out a cognitive journey towards reclaiming your innate polymathic state. Going further, he proposes nothing less than a cultural revolution in our education and professional structures, whereby everyone is encouraged to express themselves in multiple ways and fulfil their many-sided potential.
Not only does this enhance individual fulfilment, but in doing so, facilitates a conscious and creative society that is both highly motivated and well equipped to address the complexity of 21st century challenges.
Opowiadanie przeszłości
4 czerwca obchodzimy 30-lecie wyborów parlamentarnych zakończonych spektakularnym zwycięstwem solidarnościowej opozycji. To kres PRL-u i symboliczny początek nowego państwa - III Rzeczypospolitej Polskiej. Świętowanie w tym właśnie dniu - podobnie jak niegdyś wybór 11 listopada 1918 r. jako momentu odzyskania niepodległości - jest konsekwencją decyzji z zakresu polityki historycznej, określającej nasze myślenie o przeszłości i wartości, którymi kierujemy się w bieżącym życiu publicznym. Dlatego chcemy z tej okazji przyjrzeć się nie tylko ostatnim trzem dekadom, ale także temu, jak w szerszej perspektywie czasowej zmieniało się nasze postrzeganie polskich dziejów.
Co zapamiętamy z 30 lat III RP? Jak możemy mądrzej uczyć historii? Dlaczego żołnierze wyklęci stali się tak popularni? Czy nowe technologie są zagrożeniem dla naszej pamięci historycznej? Jakie są relacje między pamięcią, historią i prawdą?
W Temacie Miesiąca:
Co widzą Polacy, patrząc w przeszłość? Spór o pamięć, fakty i fikcję w czasach Internetu.
Odpowiadają m.in.: Norman Davies, Antoni Dudek, Agnieszka Holland i Timothy Snyder.
Ponadto w numerze:
Odległa bliskość
Jak wyglądało sąsiedztwo Polaków i Żydów przed wojną? Co polska wieś zapamiętała z Zagłady?
Leo Steinberg
Odkrywca seksualności Chrystusa w dawnej sztuce pokazuje, jak czytać awangardowe malarstwo
Krzysztof Siwczyk „Lekcje litanii”
„Nie pamiętasz już siebie innego niż tylko ogranego przez troskę o innych”
Wybór Miry
O losie, twórczości oraz złożonej tożsamości Miry Michałowskiej, autorki „Wojny domowej”
27 tom czasopisma z serii „Język a Kultura” dotyczy aspektu diachronicznego badań nad językowo-kulturowym obrazem świata. Odniesienie do przeszłości pozwala autorom tomu nie tylko na pełniejsze odtworzenie współczesnego rozumienia wybranych pojęć, lecz także stanowi podstawę rekonstrukcji różnych sposobów ujmowania świata poprzez język w ciągu wieków. Zamieszczone w tomie artykuły zawierają analizę obecnych we współczesnej polszczyźnie form leksykalnych i struktur gramatycznych, często trudnych do wyjaśnienia na płaszczyźnie synchronicznej. Autorzy koncentrują się także na zagadnieniach związanych z dawnym dyskursem urzędowym i dydaktycznym oraz przedstawiają genezę i ewolucję niektórych pojęć, takich jak na przykład humor, nowa ewangelizacja, totalitaryzm i propaganda. Kilka artykułów w prezentowanym tomie opisuje wyniki badań nad językowym obrazem świata w odniesieniu do różnych języków i kultur (funkcjonowanie konceptu młodzież w językach rosyjskim i chińskim, obraz kobiety w językach angielskim i polskim oraz łaciński językowo-kulturowy obraz domu).
O odkrywaniu Japonii można by napisać wiele. Kraj ten, położony na wyspach na wschodnim krańcu Azji, z zachodu oddzielony od kontynentu morzem, a ze wschodu oceanem, od zarania dziejów pozostawał „tajemniczy" i „niezbadany". Podobnie jak sami Japończycy, którzy pomimo upływu stuleci i rozwoju komunikacji globalnej stanowią chyba jedyny naród, wokół którego stale narastają mity i opowieści. Ale jak mogłoby być inaczej, skoro wielu ludzi traktuje Japonię jako „stan umysłu" całkowicie nieosiągalny dla człowieka Zachodu? Skąd bierze się taka interpretacja tego wspaniałego, nieco tajemniczego kraju, jego mieszkańców i ich kultury? Co stanowi o tym, że piszą o Japonii zarówno starożytni Chińczycy, Marco Polo, odrodzeniowi misjonarze, jak i Claude Levi-Strauss? Dlaczego Japonia, pomimo iż wiele o niej napisano, ciągle pozostaje nieodkryta i tajemnicza? Niniejszy tom stanowi wyjątkowy zbiór trzynastu tekstów, w których autorzy ukazują różne aspekty kultury japońskiej z punktu widzenia: antropologii kulturowej, japonistyki, teatrologii, psychologii międzykulturowej, folklorystyki, archeologii i religioznawstwa.
Temat wydania: Mity założycielskie 1918 roku w Europie Środkowej i Wschodniej
Interdyscyplinarne czasopismo humanistyczne, istniejące od 1957 roku. Do 2014 roku ukazywało się jako dwumiesięcznik, od 2015 roku jest kwartalnikiem. Publikowane są w nim artykuły problemowe autorów krajowych i zagranicznych z zakresu różnych dyscyplin: literaturoznawstwa, językoznawstwa, kulturoznawstwa, historii, filozofii, socjologii, psychologii,. Zamieszczane są również przekłady, materiały i przyczynki, dyskusje i polemiki, recenzje i przeglądy. Pismo adresowane przede wszystkim do środowiska naukowego, nie pomija jednak czytelnika mniej profesjonalnego, zwłaszcza nauczycieli, studentów, inteligencji zainteresowanej problematyką humanistyczną.
Tom „Zmiany, metamorfozy, rewolucje” gromadzi analizy poświęcone tytułowym kategoriom, traktując je w dość szeroki i nowatorski sposób. Znajdą się tutaj rozważania dotyczące wybranych aspektów rewolucji politycznych, zmian światopoglądowych, metamorfoz społecznych czy przeobrażeń medialnych. Autorzy tekstów wskazują na przyczyny, przebieg oraz konsekwencje owych procesów oscylujących wokół obszarów rzeczywistości kulturowej i medialnej oraz kategorii jej opisu, które przecież są wciąż istotne i aktualne dla każdego humanisty.
Studia z Kultury Popularnej 2/2018-2019. Popkultura wobec współczesnych konfliktów zbrojnych – opis wydawcy
W numerze między innymi:
O poezji i piosenkach o wojnie i dla pokoju, odgłosach wojny we współczesnej sztuce dźwięku, japońskiej sztuce wobec zagłady Hiroszimy, korespondentach i reporterach wojennych; o filmach „Jeszcze dzień życia”, „Walc z Baszirem” i „53 wojny”; o komiksie „Deogratias” Jeana-Philippe’a Stassena i reportażach Jeana Hatzfelda; o koncercie U2 w powojennym Sarajewie; o antywojennych projektach Neila Younga, PJ Hervey i Lao Che; o wojnie w człowieku i o tym, jak nasze umysły pozwalają nam wycofać się, gdy wokół dzieje się zło.
Wiktor Bater – w rozmowie o konfliktach zbrojnych i pracy korespondenta wojennego, Krzysztof Mroziewicz – o korespondentach wojennych dziś.
W Archiwum – Józef Rotblat. Wśród relacji – wspomnienie komandora porucznika Bogusława Szkudlarka, uczestnika misji pokojowej w Syrii.
Piszą: Sylwia Gawłowska, Izolda Kiec, Rafał Koschany, Sławomir Kuźnicki, Joanna Maleszyńska, Dariusz Cezary Maleszyński, Tomasz Misiak, Bożena Paczoska, Michał Piepiórka, Piotr Pławuszewski, Joanna Roszak, Sabina Sadecka, Bartosz Suwiński, Ewa Szkudlarek, Mateusz Torzecki, Michał Traczyk i Bogdan Trocha.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
