Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Świetny Mikołaj to obowiązkowa pozycja dla wszystkich, którzy w okresie świątecznym chcieliby wcielić się w rolę ubranego na czerwono grubaska i roznosić dzieciom prezenty. Niezależnie od tego, czy chciałbyś podjąć się płatnych zleceń czy sprawić niespodziankę swoim pociechom, znajdziesz tu porady jak zostać takim Świętym Mikołajem, jakiego pamiętasz z własnego dzieciństwa. Okraszona humorem i wypełniona licznymi anegdotami książka ta podpowie Ci:jak dobrać odpowiedni strój,jak uniknąć kłopotliwych sytuacji,w jaki sposób odpowiadać na niewygodne pytania dzieci,co zrobić, aby wiarygodnie się prezentować,jak pozyskiwać zlecenia na mikołajowe wizytyoraz jak skutecznie na tym zarabiać?Poradnik ten poprowadzi Cię za rękę i przygotuje do pracy w galeriach handlowych, szkołach, przedszkolach, na eventach firmowych, a także podczas domowych odwiedzin. Co więcej, dowiesz się jak organizować imprezy mikołajkowe ze śnieżynkami, elfami i dodatkowymi atrakcjami. Poznasz także prawdziwą historię Świętego Mikołaja, liczne ciekawostki z jego życia oraz jego aktualny wizerunek, który ukazuje dzisiejsza popkultura.Książka ta dedykowana jest przede wszystkim animatorom, nauczycielom, wychowawcom oraz artystom występującym dla dzieci. To książka również dla rodziców, dziadków i dla każdego, kto traktuje pracę Świętego Mikołaja jako dodatkowe zajęcie lub marzy, by choć raz zarzucić worek na plecy i spróbować rozdać wszystkie prezenty w tę jedną magiczną noc.
Tłumaczenie XIX-wiecznego dzieła, która jest jednym z pierwszych opracowań dotyczących polskiego stroju ludowego, zawierające liczne opisy i kolorowe ilustracje, ryciny prezentujące stroje danego regionu oraz krótkie charakterystyki etnograficzne regionów. Jest to wartościowa pozycja dla wszystkich zainteresowanych etnografią, historią kultury i sztuki polskiej, zmianami, jakie zachodziły w strojach narodowych na przestrzeni lat, a także symboliką kolorów używanych w strojach. Wydany w języku starofrancuskim oryginał był inspiracją dla ówczesnego czytelnika i przybliżał ludową kulturę polską.
To Safona pierwsza nazwała erosa «słodko-gorzkim». Nikt, kto był zakochany, nie będzie się z nią spierał” – zaczyna swój esej Anne Carson i nie zamierza spierać się z Safoną. Słodko-gorzki eros jest książką o romantycznej miłości – o jej starogreckich rozpoznaniach i współczesnych wcieleniach, o jej geometrii, paradoksach i uwodzicielskiej sile. O tym, co wspólnego ma pragnienie erotyczne z myśleniem, pisaniem i czytaniem, a Safona z Sokratesem. I choć dla Carson – tak jak w miłości, tak jak w mądrości – prawdziwym celem jest sama droga, jej esej przynosi całkiem wyraźny zarys greckiej teorii erosa.
Anne Carson (ur. 1950) – kanadyjska poetka, eseistka i tłumaczka; filolożka klasyczna. Wydała m.in. tomy poezji: Glass, Irony and God (1995), Autobiography of Red (1998) i Men in the Off Hours (2000); nagrodzona m.in. Griffin Poetry Prize i T.S. Eliot Award, jest wymieniana jako kandydatka do literackiej Nagrody Nobla. Pod tytułem If Not, Winter (2002) wydała swoje przekłady Safony. W Polsce jej twórczość od kilku lat upowszechnia poeta i tłumacz Maciej Topolski. Esej Słodko-gorzki eros (1986) jest pierwszą książką w dorobku Anne Carson i zarazem pierwszą, jaka ukazuje się po polsku.
W przystępny sposób zostały zaprezentowane złożone problemy pojawiające się na styku filozofii edukacji oraz teorii pedagogiki kultury, wraz z reprezentatywnie dobranymi teoriami kształcenia. Znaczącą wartością publikacji jest interdyscyplinarność w podejściu do poruszanych problemów. Autor wykorzystuje dorobek z różnych dziedzin wiedzy np.: antropologii, socjologii, psychologii, filozofii, pedagogiki, kulturoznawstwa, medioznawstwa, cybernetyki, informatyki i wielu innych. Umiejętnie wydobywa korelacje występujące między kulturą a edukacją. Na ich tle wskazuje rolę i miejsce mediów cyfrowych.
Z recenzji prof. dr. hab. Bronisława Siemienieckiego
Zamysł analityczny i interpretacyjny autora zasługuje na szczególne uznanie, bowiem złożoność i wielokierunkowość omawianej problematyki determinują potrzebę integrowania wielości perspektyw, stanowisk, jak również poglądów prezentowanych przez teoretyków oraz badaczy kultury i edukacji […]. W moim odczuciu ustalenia poczynione przez autora mają znaczący walor poznawczy oraz wzbogacają stan wiedzy o kulturze i edukacji w zglobalizowanym świecie […].
Praca stanowi nie tylko znaczący wkład w rozwój nauk społecznych, ale również inspiruje do stawiania kolejnych pytań i poszukiwania wielokontekstowych odpowiedzi na nie.
Z recenzji prof. dr. hab. Mirosławy Wawrzak-Chodaczek
W każdym zakątku ziemskiego globu można znaleźć ludzi, którzy dobrze i komfortowo czują się tylko wśród swoich bliskich i znajomych, we własnym kraju czy rodzinnej miejscowości, gdzie wszystko jest takie swojskie, oczywiste, zrozumiałe i przewidywalne. Jednak to, co daje tym ludziom poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji, a nawet wrażenie pewnego rodzaju ""panowania"" nad otaczającą rzeczywistością stanowi jednoczesnie niewidzalny mur który ich ogranicza...
Książka pokazuje powojenne kino czechosłowackie od zupełnie nieznanej strony prof. Tadeusz Lubelski.Stosunek kina czechosłowackiego do męskiej nagości i seksualności w tym zwłaszcza sposób, w jaki przenoszono na ekran (i sublimowano) fantazmaty homoseksualne nieintencjonalnie odkrywa odwrotną stronę społeczeństwa realnego socjalizmu i zdradza ukryte strategie władzy totalitarnej w zakresie urządzenia seksualności.W książce Karola Szymańskiego na przykładzie dwóch filmów czeskich: Krawiec i książę Vclava Krki (1956) oraz Chłopaki z brązu Stanislava Strnada (1980) śledzimy przemianę i degenerację ekranowych fantazmatów homoseksualnych między drugą połową lat pięćdziesiątych a latami siedemdziesiątymi osiemdziesiątymi XX wieku. W utworze Krki powstałym w czasach wychodzenia ze stalinizmu i socrealizmu fantazmaty te stanowiły dla twórcy i odbiorców ucieczkę i schronienie oraz rodzaj obrony przed opresywnymi praktykami politycznymi. Natomiast film Strnada którego kluczowym elementem było zobrazowanie i propagandowe wsparcie czechosłowackich spartakiad ujawnia, w jaki sposób imaginarium homoseksualne zostało w czasach normalizacji zmanipulowane, zawłaszczone i zaprzęgnięte na użytek dyktatury komunistycznej.Między tymi filmami rozpościera się osobna epoka złotych lat sześćdziesiątych, znaczona rozkwitem czechosłowackiego kina nowofalowego bądź szerzej modernistycznego. Dzieła z tego okresu, jak Pierwszy dzień mego syna Ladislava Helgego, Dolina pszczół Frantika Vlila czy Raduz i Mahulena Petra Weigla, pokazują, że zasadniczym polem działania homotekstualności staje się wówczas nie tyle kompleks cielesności oraz różne strategie sublimacyjne i stylizacyjne (znane wcześniej choćby z filmów Krki), co przede wszystkim osobliwość autorskiego głosu, specyficzność filmowego dyskursu i oryginalność formy. Wieloznaczność realizowanych w latach sześćdziesiątych utworów i programowana przez samych twórców swoboda ich odczytywania, a zarazem wpisane w nie sygnały, maski i tajne znaki homoseksualności, prowokują do testowania różnych metod interpretacji homotekstualnej w poszukiwaniu głębokiej a ukrytej tożsamości filmów. Możliwość tego rodzaju lektury świadczy zaś o dojrzałości i normalności czechosłowackiej kultury (filmowej) w siódmej dekadzie XX stulecia.Karol Szymański filmoznawca, absolwent historii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz rachunkowości i finansów na Uniwersytecie Gdańskim. Z zawodu redaktor, wydawca i print manager. Członek Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami. Opublikował artykuły w książkach (Krl umavy: komunistick thriller, Syndrom Pogorelicia, Aleksander Jackiewicz i Spojrzenie spektakl wstyd) oraz czasopismach naukowych (między innymi w Kwartalniku Filmowym, Rocznikach Humanistycznych, Studiach z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej, Soudobych Djinach, Przeglądzie Humanistycznym). Autor, producent i wykonawca portalu NaEkranachPRL.pl poświęconego rozpowszechnianiu i recepcji filmów w Polsce w latach 1944-1989. Miłośnik sztuki piosenki Marty Kubiovej, Anny Prucnal i Marianne Faithfull. Za najlepszy film uważa od zawsze Piknik pod Wiszącą Skałą Petera Weira.
Arcymanipulator, centralista, architekt własnego kultu jednostki, dyktator, mający na sumieniu większą ilość ofiar niż Hitler i Stalin pospołu, stworzył coś, co w Pekinie nazywane jest „myślą Mao Zedonga”. I to o niej właśnie – oraz jej światowych reperkusjach ? opowiada książka Julii Lovell. Poczynając od Edgara Snowa, który swą książką Red Star over China zapoczątkował w 1936 r. światową karierę maoizmu, autorka przedstawia całą galerię zafascynowanych postacią Wielkiego Sternika „postępowych” postaci, kreśli historię budowy komunizmu w ChRL, konfliktu sowiecko-chińskiego, przede wszystkim jednak jest skrupulatną i bezlitosną kronikarką spustoszeń, jakie przyniosła ta zbrodnicza „myśl” poza granicami Chin. Mamy tu rewolucyjne eksperymenty lat ’60, ze szczególnym uwzględnieniem Malajów, Indonezję, Afrykę z kopiującymi tam rozwiązania chińskie dyktatorami, kambodżańskich Czerwonych Khmerów, Peru, Indie z tamtejszą partyzantką naksalitów, Nepal, w końcu zaczadzonych maoizmem przedstawicieli zachodniego pokolenia rewolucji 1968 r. W efekcie autorka skutecznie obala mit, jakoby maoistowskie Chiny nie angażowały się w działania poza swymi granicami, podczas gdy w rzeczywistości poświęciły mnóstwo czasu, pieniędzy i energii propagując swą zbrodniczą utopię. Podsumowaniem i gorzką prognozą jest kończący książkę opis renesansu maoizmu w samej ChRL, pod władzą gotowego rządzić dożywotnio Xi Jinpinga.
Do you know why a chef's hat has 100 pleats? Or how many ways there are to tie a tie?
Packed full of whacky facts and stunning clothes from designers and cultures around the world, this book is a must-have for anyone who has ever wondered why we wear the clothes we do.
A remarkable, unprecedented account of the role of magic in cultures both ancient and modern -- from the first known horoscope to the power of tattoos.
'Fascinating, original, excellent' Simon Sebag Montefiore
______________________
Three great strands of practice and belief run through human history: science, religion and magic. But magic - the idea that we have a connection with the universe - has developed a bad reputation.
It has been with us for millennia - from the curses and charms of ancient Greek, Roman and Jewish magic, to the shamanistic traditions of Eurasia, indigenous America and Africa, and even quantum physics today. Even today seventy-five per cent of the Western world holds some belief in magic, whether snapping wishbones, buying lottery tickets or giving names to inanimate objects.
Drawing on his decades of research, with incredible breadth and authority, Professor Chris Gosden provides a timely history of human thought and the role it has played in shaping civilization, and how we might use magic to rethink our understanding of the world.
Do najważniejszych oficjalnych symboli państwa, oznak jego suwerenności i godności narodowej, zalicza się przede wszystkim flagę i herb (godło). Wyróżniają i symbolizują one dane państwo oraz jego naród wśród innych krajów i narodów świata. Flaga i herb są symbolami reprezentującymi każde państwo. Świadczą o zajmowanym przez nie miejscu na Ziemi, w określonym – ukształtowanym przez środowisko geograficzne i historię – kręgu cywilizacyjnym. Symbole te, przy pomocy barw i rysunków, w sposób skrótowy ukazują zazwyczaj geograficzne cechy kraju, dotyczące środowiska przyrodniczego, ludności i gospodarki. Eksponują odrębności kulturowe i historyczne tradycje narodu, często też nawiązują do teraźniejszości i marzeń o przyszłości. Znaki państwowe i narodowe należą do uświęconych tradycją najważniejszych symboli, w obronie których wielokrotnie – w minionych i współczesnych okresach dziejów oraz przez ludy różnych kultur – oddawano nawet życie.
Książka omawia historię dwóch najważniejszych samorządnych miast handlowych Japonii – Hakaty i Sakai – oraz przedstawia charakterystykę i etos elit kupieckich stojących na ich czele w drugiej połowie XVI w. Licząc na umocnienie własnej pozycji społecznej, kupcy budowali relacje z wojownikami walczącymi o władzę nad krajem. Korzystali przy tym nie tylko ze swoich majątków i wpływów w handlu, lecz także z ceremonii herbaty ("chanoyu") i jej języka symboli. Słynne utensylia herbaciane ("meibutsu") stały się narzędziem komunikacji społecznej. Analiza różnorodnych źródeł z epoki ukazuje zarówno ambicje przedstawicieli elity kupieckiej, jak i realia trudnych relacji z władzą wojskową w schyłkowym okresie wojen domowych i podczas stopniowego jednoczenia kraju przez Odę Nobunagę, Toyotomiego Hideyoshiego i Tokugawę Ieyasu.
******
Silver and Tea. Japanese Merchant Elites of Hakata and Sakai and Their Relationships with Warriors in the Second Half of the 16th Century
The book discusses the story of two most important self-governing merchant cities in Japan: Hakata and Sakai and presents the characteristics and the ethos of merchant elites leading those cities in the second half of the 16th century. The merchants, who wanted to strengthen their social position, built relationships with warriors seeking to seize power over the country, using not only their fortunes and influence on trade, but also the tea drinking ceremony ("chanoyu") and its symbolic language.
Jak zauważyła w swej recenzji dr Teresa Stankiewicz, ""w wieku XIX neoscholastyka weszła w polemikę i dyskurs z ówczesną filozofią. Wskazywała i krytykowała jej błędy stojąc na straży realizmu, obiektywizmu i realistycznej koncepcji człowieka. Jednym z bohaterów tego okresu był polski tomista, profesor Franciszek Gabryl"". Był zarazem jednym z tych uczonych, którzy odpowiedzieli na wezwanie papieża Leona XIII dostrzegającego szybkie zmiany cywilizacyjne i kulturowe, które rozpoczęły się już w okresie renesansu i reformacji, ale w wiekach bezpośrednio poprzedzających pontyfikat tego papieża nabrały rozmachu i wzmogły swe tempo. Szybko zachodziły zmiany gospodarcze i społeczne, w szybkim tempie rodziła się świadomość przynależności do narodu, a zarazem uniwersalny charakter chrystianitas wyradzał się w swą karykaturę. Drogi wiary i nauki wydawały się rozchodzić. W tej sytuacji Leon XIII wezwał uczonych katolickich, głównie filozofów, teologów i psychologów, by starali się reagować na zachodzące zmiany, wyjaśniać jej, wskazywać dobro, ale i zło, które z sobą niosą.Ks. Gabryla interesował przede wszystkim człowiek. Zajął się więc głównie antropologią filozoficzną, czerpiąc z metafizyki, teologii i nowoczesnej psychologii. Formułował więc odpowiedź na pytanie o to, kim jest człowiek. Jego badania, ukazane przez dr. hab. Krasnodębskiego są o tyle dla nas interesujące, że rodziły się w momencie dominacji pozytywizmu i modernizmu, których ustalenia stara się dziś kontynuować i rozwijać postmodernizm i marksizm kulturowy. Już z tego względu warto do tej książki sięgnąć. Jej dodatkową, ale istotną zaletą jest Aneks, w którym znajdziemy korespondencję między ks. Gabrylem a ówczesnym dziekanem Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Lwowskiego Kazimierzem Twardowskim. Ta korespondencja pokazuje, jak bardzo jesteśmy podobni do naszych przodków sprzed ponad stu lat, jak bardzo jesteśmy obarczeni podobnymi słabościami, jak podobne gryzą nas zmory i przenikają lęki, w jakże podobnych, a wydawałoby się, że różnych, warunkach żyjemy.
W odpowiedzi na rosnące zainteresowanie tematyką ciała, prezentujemy pierwszy tom z serii Cielesność w kulturze Japonii, noszący podtytuł Media i społeczeństwo, który jest zbiorem artykułów zawierających teksty o ciele w ujęciu medialnym i popkulturowym. Publikacja jest pierwszym na polskim rynku wydawniczym, tak obszernym, wielowątkowym i transdyscyplinarnym podejściem do tematu cielesności w Japonii.
SPIS TREŚCI:
Iwona Kordzińska-Nawrocka, Cielesność w kulturze Japonii wprowadzenie
Część 1. Ciało w mediach i kulturze popularnej
Mikołaj Melanowicz, Oshima Nagisa i jego Dziennik złodzieja z Shinjuku w kontekście twórczości lat sześćdziesiątych XX wieku
Przemysław Sztafiej, Obraz cielesności kobiet w obliczu upadającego patriarchatu – filmy Masumury Yasuzo
Wioletta Bodzek, Fenomen Hatsune Miku – wirtualnego wykonawcy
Agata Dycha, Idol w mediach i kulturze popularnej
Urszula Altmajer, Nurt wizualny (visual kei) w muzyce japońskiej
Urszula Pieńczak, Obraz homoseksualisty w wybranych tekstach japońskiej kultury popularnej
Część 2. Ciało w interakcji społecznej
Iwona Kordzińska-Nawrocka, Powierzchowność ukształtowana – makijaż w kulturze Japonii
Patrycja Macioszek, Ciało i strój w twórczości współczesnych projektantów awangardowych
Gabriela Matusiak, Ciało kobiety idealnej – lalki zastępujące żywe partnerki
Tematem przewodnim książki jest współczesna cywilizacja Japonii, czasy w których doszło do zmiany starych struktur i budowy nowych. Główny nurt rozważań ma charakter politologiczny i dotyczy władzy, państwa i polityki, to znaczy zdobywania i sprawowania rządów, organizacji społeczeństwa, tworzenia nowego prawa, partii politycznych, kształtowania relacji międzyklasowych i międzynarodowych. W zakres analizy wchodzą również konflikty i wojny, przemiany gospodarcze oraz finansowe.
Jest to swego rodzaju kompendium wiedzy, sylabus złożony z nazw kluczowych, program dla uczących się, a następnie podejmujących bardziej szczegółowe badania wybranych zagadnień.
Mikołaj Melanowicz – emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Komitetu Nauk Orientalistycznych PAN, honorowy członek EAJS (Europejskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych) oraz Polskiego Stowarzyszenia Badań Japonistycznych (PSBJ). Autor wielu publikacji na temat literatury i kultury japońskiej. Opublikował między innymi:
Japoński dramat telewizyjny: Mukoda Kuniko, Yamada Taiichi i taiga dorama (2009),
Literatura japońska, 3 tomy (1994, 1996),
Formy w literaturze japońskiej (2003),
Japońskie narracje. Studia o pisarzach współczesnych (2004)
Historia literatury japońskiej (2012).
Jest ponadto autorem wielu przekładów literatury japońskiej, w tym takich autorów jak: Akutagawa Ryunosuke, Natsume Soseki, Tanizaki Jun’ichiro, Kawabata Yasunari, Ibuse Masuji, Abe Kobo, Oe Kenzaburo, Dazai Osamu czy Komatsu Sakyo.
W kuchni japońskiej odpowiednia prezentacja i oprawa potraw odgrywa szczególną rolę, jedzenie bowiem jest dla Japończyków doświadczeniem nie tylko kulinarnym, lecz także estetycznym. Przysłowie mówi, że japońska kultura kulinarna jest "smakiem kształtów" (katachi no aji), gdzie kolor, forma i sposób podania potraw są równie ważne jak odbiór smakowy. Kompozycje dań japońskich (moritsuke) to niemal artystyczne impresje, przywodzące na myśl minimalizm ekspresji w malarstwie tuszowym sumie, w którym rolę równorzędną do obrazów odgrywa pusta przestrzeń.
Na naszym rynku wydawniczym nareszcie pojawiała się książka o kulturze kulinarnej Japonii, wnikliwie przedstawionej na szerokim tle kulturowym. Autorka, japonistka, z pasją opowiada nie tylko o mniej lub bardziej znanych w Polsce potrawach współczesnej kuchni Japończyka (np. sushi), lecz także o historii zwyczajów żywieniowych, a więc o kuchni arystokracji dworskiej, o kuchni samurajów, o kuchni mieszczan z Edo. Dowiadujemy się, jakie miejsce w dziejach Japonii zajmowały ryż i soja, ryby i mięso, sake, piwo oraz zielona herbata. Dowiemy się, na czym polega kuchnia odświętna, tak trwale wpisana w tradycyjne obrzędy japońskie.
Spis treści
Część 1 Religia a manga i anime – uwagi metodologiczne
Agnieszka Kozyra, Cechy religijności Japończyków
Agnieszka Kozyra, Wątki religijne w pokulturze Japonii na przykładzie wybranych
mang i anime
Agnieszka Kozyra, Ekologia a duchowa tradycja Japonii. Wizja natury w anime
w reżyserii Miyazakiego Hayao
Część 2 Religie i folklor Japonii w mangach i anime
Karolina Pydych, Wizerunek bogini słońca Amaterasu w wybranych utworach
popkultury
Anna Koike, Wizerunek boga wiatru i burzy Susanoo w kulturze popularnej Japonii
na wybranych przykładach
Anna Śmiałek, Wizja piekieł buddyjskich w mandze Hozuki no reitetsu (Soicki spokój
Hozukiego) autorstwa Eguchi Natsumi
Sergiusz Styczeń, Wątki religijne w mandze Kishimoto Masashiego pt. Naruto
Magdalena Songin, Wpływy rodzimych wierzeń japońskich w mandze Yoshidy Morohe
Inari, kon-kon, koi iroha (Odgłosy lisów bogini Inari, ABC miłości) oraz w grze wideo
Yo-kai Watch (Zegarek przywołujący demony)
Joanna Jadwiszczak, De-demonizacja oni i ich przedstawienia w kulturze popularnej
Marta Jędrysiak, Istoty nadnaturalne w wybranych japońskich komiksach i filmach
animowanych
Paulina Magrzyk, Wizerunek śnieżnej damy (yuki onna) w mandze i anime
Jakub Charyło, „Chrześcijańskie stulecie” Japonii w zwierciadle mangi i anime
Hanna Kelner, Wizerunek władczyni-szamanki Himiko w kulturze popularnej Japonii
Obecnie znaczna część ludzi kojarzy Japonię dzięki jej popkulturze. Czy w mandze, anime, grach i innych podobnych wytworach można doszukać się tradycyjnych elementów kultury Kraju Kwitnącej Wiśni?
„Tradycja w kulturze popularnej Japonii” to pozycja o charakterze naukowym, która przybliża czytelnikowi wpływ tradycji japońskiej na jej kulturę popularną. Na 253 stronach można odnaleźć dziesięć podzielonych na trzy części artykułów. Pierwsza z nich nosi tytuł „Japońska kultura popularna – próba charakterystyki” i składa się z czterech tekstów stanowiących wprowadzenie do dalszych zagadnień. Iwona Kordzińska-Nawrocka oraz Karolina Malinowska wyjaśniają w swoich artykułach kluczowe pojęcia, podejścia badawcze oraz definicje. Teksty te są opatrzone licznymi danymi statystycznymi w postaci wykresów. Druga część książki jest zatytułowana „Tradycja literacka w kulturze popularnej”. Jak sama nazwa wskazuje, artykuły w niej zawarte dotyczą elementów literackich w popkulturze, a pod lupę wzięte zostały „Opowieść o księciu Genjim” Murasaki Shikibu (Agnieszka Klonowska) oraz powieści Ihary Saikaku (Wioletta Zwolak). Trzecia część („Tradycja historyczna w kulturze popularnej”) traktuje o adaptacji postaci oraz wydarzeń historycznych w popkulturze. Znajdują się w niej teksty Anny Zielonko, Pawła Bednarskiego, Marty Dziuby oraz nieco odstający od reszty tematyką artykuł Moniki Nawrockiej, która pisze o zestawie obiadowym bento w tekstach japońskiej kultury popularnej.
'Informative and persuasive enough to rouse the most ardent couch pototo' New Scientist
Walking upright on two feet is a uniquely human skill. It defines us as a species.
It enabled us to walk out of Africa and to spread as far as Alaska and Australia. It freed our hands and freed our minds. We put one foot in front of the other without thinking – yet how many of us know how we do that, or appreciate the advantages it gives us? In this hymn to walking, neuroscientist Shane O’Mara invites us to marvel at the benefits it confers on our bodies and minds, and urges us to appreciate – and exercise – our miraculous ability.
Zamieszczone w książeczce szkice i eseje młodych literaturoznawców i kulturologów są próbami pióra i pogłębionych refleksji. W centrum zainteresowań autorów znajdują się teksty prozatorskie i filmy o proweniencji metafizycznej, pogłosy lektur i obrazów, kontaminacje przeczytanego i obejrzanego z własnymi przeczuciami i wyobrażeniami. Projekt na zbiorek powstał po sześćdziesięciogodzinnym cyklu konwersatoryjnym Poważne i niepoważne gry sztuki z metafizyką, by uchwycić niewypowiedziane koncepty oraz domknąć nigdzie niezapisane rozmowy. Tematyka tekstów jest różnorodna, co dowodzi rozległości zainteresowań autorów, którzy niezależnie od siebie wielokrotnie zadawali to samo pytanie: „co jest za zasłoną?” – zarówno w znaczeniu eschatologicznym, zaczerpniętym ze słynnego monologu Hamleta, jak i mniej dramatycznym – rozważając problem egzystencjalny w ogóle.
Dorota Samborska-Kukuć
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
