Bez wolontariuszy opieka paliatywno-hospicyjna nie byłaby tym, czym jest. Ich obecność sprawia, że hospicja to bardziej domy niż "jednostki opieki medycznej", a atmosfera w nich panująca jest bardziej przyjacielska i rodzinna niż szpitalna. Trudno też sobie wyobrazić funkcjonowanie wielu ośrodków paliatywno-hospicyjnych bez pomocy wolontariuszy pracujących w biurach lub przy akcjach charytatywnych czy edukacyjnych.
Aby jednak wolontariusze byli pożyteczni, nie wystarczy ich dobra wola. Potrzebna jest wiedza na temat tego, jaka idea przyświeca hospicjom, czego potrzebuje osoba umierająca, co myślą jej bliscy, jakie zagrożenia stoją przed wolontariuszem i jak sobie z nimi radzić. Wolontariusz opieki paliatywno-hospicyjnej powinien wiedzieć, jak pielęgnować chorego, jak kwestować na ulicy, jak współpracować z personelem i innymi wolontariuszami hospicjum.
Aby pomóc wolontariuszom w zdobyciu tej wiedzy, w ramach programu LUBIĘ POMAGAĆ, stworzyliśmy ten podręcznik. Liczymy przy tym na to, że będzie on przydatny nie tylko wolontariuszom hospicyjnym, ale także przyszłym i obecnym pielęgniarkom, lekarzom, psychologom, terapeutom i innym osobom, które pomagają lub chcę pomagać ciężko chorym.
Ośrodek paliatywno-hospicyjny to miejsce współpracy różnych specjalistów: lekarzy, pielęgniarek, psychologów, duchownych, pracowników socjalnych, fizjoterapeutów i terapeutów zajęciowych, farmaceutów, dietetyków czy urzędników zajmujących się finansami. Wszystkie wymienione specjalności mogą być wspierane przez ochotników, pod warunkiem umiejętnego ich zachęcania i przygotowania do pracy oraz właściwego zarządzania ich talentami. Tę niełatwą misję pełnią koordynatorzy wolontariatu. Z myślą o nich, w ramach programu LUBIĘ POMAGAĆ, powstał ten podręcznik - pierwszy w Polsce i jeden z pierwszych w Europie. Porusza medyczne i pozamedyczne aspekty opieki paliatywno-hospicyjnej, zawiera konkretną wiedzę oraz praktyczne rady i wskazówki. Cenna pomoc dla wszystkich, którzy zarządzają zespołami ludzkimi tak w centrum wolontariatu hospicyjnego, jak i w samym zespole i w każdym innym miejscu interdyscyplinarnej opieki nad chorym człowiekiem. Pożyteczna lektura zarówno dla pracowników, jak i wolontariuszy opieki paliatywno-hospicyjnej.
Prezentowana monografia ma charakter interdyscyplinarny, uwzględnia bowiem perspektywy: historyczną, socjologiczną, pedagogiczną i ekonomiczną emigracji zarobkowej Polaków w Szkocji. Ukazuje specyfikę oraz społeczno-kulturowe i ekonomiczne uwarunkowania ich adaptacji w nowych warunkach i związane z tym problemy, a także dylematy tożsamościowe, wynikające z funkcjonowania w społeczeństwie wielokulturowym.
Jako autorzy mamy nadzieję, że książka zainteresuje badaczy emigracji, studentów nauk społecznych i osoby zajmujące się tym zagadnieniem, np. polityków społecznych i pracowników socjalnych czy działaczy organizacji polonijnych. Staraliśmy się pokazać wielowymiarowy świat współczesnych emigrantów i wyjaśnić przyczyny ich życiowych wyborów. Są oni bowiem w jakimś stopniu zawieszeni między różnymi rzeczywistościami, które inaczej postrzegają, doświadczają i wartościują. Migracja zawsze wiąże się z próbą ich połączenia i nadania sensu.
Właściwa komunikacja jest jedną z podstawowych potrzeb i oczekiwań chorego i jego opiekunów nieformalnych oraz dopełnieniem leczenia, opieki pielęgnacyjnej, pracy socjalnej i innych czynności podejmowanych przez zespół pracowników i wolontariuszy. Podnoszenie umiejętności komunikacyjnych przez osoby profesjonalnie zajmujące się chorym może wpływać na ich stosunek do własnej aktywności zawodowej, ułatwiając współpracę z chorymi i motywując do respektowania zaleceń lekarskich i pielęgniarskich.?
Fragment „Wprowadzenia” do książki:Umieranie i śmierć są w dziejach ludzkości jednocześnie wyzwaniem i źródłem inspiracji dla filozofii, teologii i innych nauk, a także źródłem działań kulturotwórczych człowieka. Tematyka schyłku życia, umierania i śmierci jest zdaniem Philipa Ariésa jednym ze wspólnych tematów systemów filozoficznych w historii myśli ludzkiej. Również rozważania teologiczne wszystkich epok i systemów religijnych w eschatologiach analizują koniec ziemskiej egzystencji człowieka. Przykładem wpływu śmierci na nauki filozoficzno-teologiczne, literaturę i sztukę są podręczniki dobrego umierania i dzieła artystyczne określane gatunkiem ars bene moriendi. Ostatni etap ludzkiego życia jest przedmiotem badań i analiz dla nauk szczegółowych. Zagadnieniem tym zajmuje się medycyna i nauki o zdrowiu. W historii ich rozwoju były jednak okresy, gdy temat ten pomijano zarówno w podręcznikach, jak i w zainteresowaniach badawczych. W ostatnich dziesięcioleciach ważną rolę w przywróceniu debaty publicznej poświęconej tematowi umierania, z udziałem medycyny, psychologii i innych nauk szczegółowych, odegrały praktyczne zajęcia i ich zapisy dokonane przez Elizabeth Kübler-Ross. Interdyscyplinarne warsztaty z udziałem pracowników służby zdrowia, pomocy społecznej, psychologów i pedagogów, duszpasterzy i innych osób, gotowych do przełamania społecznego tabu, były obok analizowanych w tej publikacji działań współczesnego ruchu hospicyjnego ważnymi sygnałami zmian w społecznej percepcji kresu ludzkiego życia.
Książka ta traktuje o sztuce komunikacji w hospicjum. Poprzez autentyczne historie nadesłane z hospicjów z całego kraju uczy, jak rozmawiać z chorymi u kresu ich życia. Jest to szczególny podręcznik napisany dla wszystkich osób, które zajmują się ciężko i nieuleczalnie chorymi. Wart polecenia dla personelu medycznego podstawowej opieki zdrowotnej, szpitali, a przede wszystkim hospicjów i ośrodków opieki paliatywnej. Studenci medycyny, pielęgniarstwa, teologii, psychologii, pedagogiki i socjologii spotkają się tu z konkretnymi zdarzeniami, z którymi zetkną się niebawem w pracy zawodowej. Rodziny chorych poczują się mniej samotne, czytając o przeżyciach innych osób, znajdujących się w podobnej sytuacji. Doświadczeni pracownicy pomagający ludziom nieuleczalnie chorym znajdą tu odbicie swoich dylematów, wątpliwości i radości z wykonywanej pracy.
„Strata, osierocenie i żałoba to zagadnienia, które w nowy, systematyczny, a jednocześnie przystępny sposób omawia niniejsza książka. Pełni ona funkcję przewodnika i poradnika dla wszystkich pragnących pomóc osobom, które doznały straty. Zawiera informacje podstawowe i specjalistyczne.
Wszyscy zawodowo pomagający ludziom po stracie (służba zdrowia, policja, straż, księża, urzędnicy, psycholodzy, pedagodzy, pracownicy socjalni) znajdą w niej wiele przydatnych i łatwych do odnalezienia treści.
Również osoby przeżywające żałobę, ich bliscy i przyjaciele mogą skorzystać z istotnych informacji na temat etapów przechodzenia żałoby, związanych z nimi emocji, a także zadań zarówno dla osieroconych, jak i dla ich otoczenia.
Jeśli w Twojej rodzinie, miejscu pracy lub sąsiedztwie ktoś cierpi po stracie, możesz się dowiedzieć z tej książki, co powiedzieć i jak najlepiej pomóc.
Książka napisana jest z myślą o wszystkich zawodowo pomagających, pracownikach i wolontariuszach służby zdrowia, studentach medycyny, pielęgniarstwa, psychologii, pedagogiki, teologii i pokrewnych kierunków.
Publikacja jest poradnikiem ukazującym przewlekłą chorobę dziecka w możliwie najszerszym spektrum. Obok praktycznych wskazówek, dotyczących pielęgnacji, rehabilitacji lub żywienia, czytelnik znajdzie tu również teksty poruszające aspekty psychologiczne, duchowo-religijne czy socjalno-bytowe, niezwykle ważne w ogarnięciu całości problemu. Obecność takich tematów jak edukacja, zdrowe rodzeństwo, śmierć, żałoba, wreszcie rola wolontariatu, daje pełen obraz książki, której celem jest dostarczenie wszechstronnej wiedzy rodzicom i opiekunom chorego przewlekle dziecka. Mamy nadzieję, że ten cel udało nam się zrealizować.
Do książki dołączona jest płyta DVD wraz z filmem instruktażowym do poszczególnych rozdziałów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
