Kierujemy światło na artystów wybitnych, lecz dziś zapomnianych czy docenianych jedynie w wąskich kręgach znawców i wielbicieli. Publikujemy teksty dotąd niewydane lub do niedawna uznawane za zaginione – takie jak Deszcz Mirona Białoszewskiego, sztuki Bogusława Choińskiego i Lecha Emfazego Stefańskiego czy poezja i twórczość teatralna Marii Fabickiej. Przybliżamy malarstwo Ludmiły Murawskiej, poezję Stanisława Swena Czachorowskiego, sylwetki Leszka Solińskiego i Ludwika Heringa.
Trzeci tom „MiroFora” skupia się na osobach współtworzących razem z Białoszewskim w czasie jego młodości związanej z Teatrem na Tarczyńskiej, którą umownie zamyka jego głośny debiut poetycki (Obroty rzeczy, 1956). Tom jest pokłosiem wystawy „Białoszewski nieosobny” w warszawskim Muzeum Woli z roku 2022.
Książka dotyczy jednego roku z życia Mirona Białoszewskiego: od czerwca 1975 do czerwca 1976. Okres ten wyznaczają daty pierwszej i ostatniej notatki Chamowa, pisanego po przeprowadzce poety na Lizbońską. Białoszewski podejmuje wówczas szereg praktyk przestrzennych oraz obfitych, relacyjnych, multi- i intermedialnych działań twórczych chodzi, zbiera zielska, urządza seanse magnetofonowe, układa bukiety. W tym małym czasie na niewielkim obszarze powstaje wiele utworów w wersjach pisanych i dźwiękowych równocześnie, nasila się pęd twórczy poety.
W książce podjęto temat relacji między awangardą, neoawangardą a kulturą undergroundową i popularną w Europie Środkowej. Stanowi ona porównawcze studium dotyczące kultury alternatywnej i tradycji awangardowej w PRL i Czechosłowacji w latach siedemdziesiątych-dziewięćdziesiątych XX wieku. Tom zawiera niepublikowane dotąd w języku polskim teksty czeskojęzyczne i polskie źródła archiwalne (Tajna Kronika Pięciu Osób), przedstawia działalność mało znanych grup artystycznych i alternatywnych (m.in. Oneiron w Polsce i ważne dla czeskiej sceny kulturalnej środowisko Revolver Revue"", z którego do polskiej świadomości przebił się jedynie Jchym Topol), podejmuje też temat muzyki alternatywnej w relacji z ruchami neoawangardowymi i undergroundowymi końca XX wieku.Antologia podejmuje problematykę awangardy, neoawangardy, kontrkultury i undergroundu oraz niedostatecznie dotąd przebadanych związków między nimi. Mamy tu między innymi analizę czeskiej i polskiej alternatywnej sceny muzyki rockowej, odwołania do opozycyjnych ruchów politycznych w Czechach i w Polsce, sprawozdanie"" o Kiovnickiej Szkole Czystego Humoru bez Żartu, panoramę kontrkulturowych działań we Wrocławiu i Łodzi, prekursorskie omówienie niezwykle ważnej katowickiej grupy Oneiron, historię działalności polskich galerii niezależnych, kariery artystycznej Józefa Robakowskiego, praktyk twórczych Józefa Wodiczki... To pozycja nowatorska i inspirująca, a zarazem rzetelna i oparta na gruntownej wiedzy oraz szerokiej erudycji, komparatystycznie z różnych perspektyw autorskich ujmująca związki i paralele polsko-czeskie, a także związki między różnymi dziedzinami sztuki"".Z recenzji prof. dr. hab. Leszka Engelkinga
Zbiór prac poświęconych językowi i słowu traktowanym jako podstawowe rodzaje praktyk kulturowych. Stosując nowatorską koncepcję badań praktyk językowych, Autorzy analizują różne gatunki tekstów, przedstawiają ich przeobrażenia, remediację oraz zmiany pełnionych przez nie funkcji, sięgając zarówno do dawnych, jak i współczesnych praktyk językowych.
Tom jest niezwykle bogatym w odniesienia literackie źródłem refleksji nad językiem. Pomimo różnorodności materiałowej Autorzy, skupieni wokół Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, spójnie czerpią z metodologicznej koncepcji antropologii słowa prof. Grzegorza Godlewskiego, który opatrzył książkę szczegółowym wprowadzeniem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?