Prezentujemy klasykę literatury polskiej i światowej w starannym wydaniu z przypisami i ilustracjami. To książka, którą warto mieć w swojej domowej biblioteczce i do której warto wracać.
Lektura wraz opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą. Opracowanie powstało pod kierunkiem Katarzyny Zioły-Zemczak, nauczycielki języka polskiego z bogatym doświadczeniem w pracy z dziećmi i młodzieżą, wieloletniej doradczyni metodycznej, a obecnie konsultantki ds. języka polskiego pracującej na co dzień z nauczycielami.
Dramat Juliusza Słowackiego, opublikowany w 1839 r., to opowieść o żądzy władzy i niepohamowanych ambicjach, które popychają do najokrutniejszych postępków; to historia wielkiej namiętności i nieoczekiwanej zdrady. Dwie siostry, Alina i Balladyna, rywalizują o miłość księcia Kirkora, jednak właśnie ta miłość doprowadzaje do wielkiej tragedii. Balladyna przedstawia tragiczną walkę człowieka z przeznaczeniem, którego nie można zmienić i które wplątuje go w bezskuteczne zmagania z sobą samym i otaczającym światem. Dzieło Słowackiego to również opowieść o początkach państwa polskiego. Autor dokonał rekonstrukcji prehistorycznych dziejów Polski, tworząc baśniowy świat fantastycznych zjaw i postaci.""
"Juliusz Słowacki (1809-1849) – poeta, dramaturg i epistolograf. Urodził się w Krzemieńcu, pochodził z inteligenckiej rodziny, jego ojciec, Euzebiusz, był profesorem literatury
w Liceum Krzemienieckim i Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim, zaś matka, Salomea
z Januszewskich, osobą o dużej kulturze literackiej i osobistej. Słowacki to jeden
z najwybitniejszych twórców polskiego romantyzmu, obok Mickiewicza i Krasińskiego,
jest uznawany za jednego z wieszczów narodowych. W twórczości swojej podejmował tematywalki narodowo-wyzwoleńczej, egzystencjalne rozterki i refleksje człowieka uwikłanego w machinę historii. Zmarł 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu. W 1927 r. sprowadzono prochy poety do kraju, spoczął w krypcie na Wawelu, obok Adama Mickiewicza. Twórczość Juliusza Słowackiego jest bardzo różnorodna i nie da się jej sklasyfikować jako jednego modelu literackiego. Jego liryki przechodzą kilka etapów,
w trakcie których dokonuje się ewolucja od sentymentalizmu, przez romantyczny bajronizm, aż po rewolucyjny romantyzm, skupiony na tematyce narodowej i patriotycznej, a pod koniec życia genezyjski mistycyzm. W niniejszym zbiorze znajdują się m.in. utwory: Oda do wolności, Piramidy, Grób Agamemnona, Testament mój, W pamiętniku Zofii Bobrówny, Do Ludwika Norwida, Sowiński w okopach Woli."
„[Dziennik z lat 1847–1849]” to szczególny rodzaj diariusza intymnego: eksponuje nie tyle intymność” autora, ile ponadindywidualne spojrzenie na rzeczywistość, będące jednocześnie wyrazem mistycznej, genezyjskiej postawy poety wobec świata oraz własnego, romantycznego „ja”. Można go czytać jako kontynuację „Raptularza”, można też przyjąć założenie odwrotne, tzn. potraktować „Raptularz” jako przymiarkę do diariusza. Zapiski te są swoistym przesłaniem, ostatnim słowem, ale też – co ważne – skończonym dziełem literackim: czystopisem, w którym słowom daleko do przypadkowości.
Tematyczna spójność tekstu oraz staranność zapisu pozwalają przypuszczać, że notatki stanowią szkic dzieła, które dziś nazwalibyśmy odmianą sylwy współczesnej. „[Dziennik…]” łączy ze sobą zapiski intymne ze zwięzłymi, celnymi refleksjami czy wypisami z gazet. Zawiera także fragmenty prozatorskie i warianty pomysłów, których realizacje możemy znaleźć w ostatnich utworach poetyckich Słowackiego.
Tom zawiera wierną reprodukcję rękopisu wraz z opatrzoną komentarzami transliteracją. Dużym atutem ossolińskiej edycji „[Dziennika...]” jest obszerny wstęp, w którym Jacek Brzozowski, wybitny znawca twórczości Słowackiego, opowiada dzieje autografu.
„Jest więc ten journal intime, krótki, niewiele ponad siedem tysięcy słów, niewiele ponad arkusz pełnego tekstu liczący – jest więc ten journal intime, paryski, pisany «nocą» «[Dziennik z lat 1847–1849]» Juliusza Słowackiego prawdziwie jego dziełem ostatnim, jego, poety, mistyka, człowieka, ostatnim słowem…”
Ze Wstępu Jacka Brzozowskiego
„Ludzie dziś sądzą, że sprawiedliwymi są, gdy np. biednemu człowiekowi krzywdy nie pozwolą uczynić – lecz gdyby widzieli świat duchowy, postrzegliby nieraz, iż chcąc być względem niejednego to biedaka sprawiedliwymi, trzeba by mu miliony utracone przez śmierć albo nieraz koronę wrócić.”
(fragment)
Wydanie Poezji romantycznej z opracowaniem kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - pewniak na teście, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów.Poezja romantyczna z opracowaniem, czyli co poeta miał na myśli? to nowość wychodząca naprzeciw uczniom nielubiącym poezji. Zawiera szeroki wybór twórczości najsławniejszych poetów romantycznych; czytelnik znajdzie tu wszystkie spotykane w praktyce szkolnej utwory Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Cypriana Kamila Norwida. Oprócz wierszy i ich omówień znajdują się tutaj również biografie autorów oraz podsumowania ich twórczości.Atutem Poezji romantycznej... jest nowatorski system opracowania. Komentarze do tekstu znajdują się obok niego, dzięki czemu można natychmiast sięgnąć po objaśnienie niezrozumiałego fragmentu zamiast szukać go w innych częściach książki, a także pomijać komentarze do fragmentów zrozumiałych. Taki sposób opracowania tekstu ułatwia i przyspiesza pracę z nim. Serdecznie polecamy!
Juliusz Słowacki (1809-1849) - poeta polskiego romantyzmu, autor m.in. dramatów: ,,Balladyna"", ,,Kordian"", poematów: ,, Anhelli"", ,,Beniowski"", ,,Ojciec zadżumionych"", wierszy o wolności wzywających do walki: ,,Oda do wolności"", ,,Kulik"", ,,Pieśń legionu litewskiego"". ,,Kolęda"" Juliusza Słowackiego pochodzi z napisanego prozą poematu ,,Złota czaszka"".
Pierwsze wydanie w serii wielkiego dramatu romantycznego poety, publikowane w 200 rocznicę jego urodzin.
"Horsztyński" jest arcydziełem. To dramat fascynujący i porażający, szczytowe arcydzieło pesymizmu i daleka zapowiedź mistycznej fazy twórczości, dzieło bluźniercze i zawierające głębokie intuicje metafizyczne, tekst o utracie wiary i o poszukiwaniu własnej tożsamości, o odkrywaniu głębin „ja”.
Jarosław Ławski, Wstęp
Beniowski"" to poemat dygresyjny, dzieło szczególne w dorobku Juliusza Słowackiego i dorobku polskiego romantyzmu w ogóle. Można go odczytywać na tle epoki, w której powstawał, można odczytać go w kontekście sytuacji autora uwikłanego w konflikt z Mickiewiczem i emigracją, można odnaleźć w nim niepowtarzalne dzieło poetyckie, a można też przemiany literatury romantycznej, która niemal od początku podlegała licznym ewolucjom, by konsekwentnie zrywać z ideałami, które ledwie zdołała rozwinąć. Nasuwa się tu refleksja nad specyfiką polskiego romantyzmu, a przynajmniej tej literatury przez duże L. polski romantyzm to przede wszystkim twórczość trzech wielkich wieszczów i Norwida, przedstawiciela ostatniego pokolenia romantyków. Niewątpliwie palmę pierwszeństwa wśród ówczesnych odbiorców dzierżył Adam Mickiewicz, to jego twórczość w głównej mierze nadawał kształt polskiej literaturze. To on oficjalnie zapoczątkował romantyzm w Polsce, datę wydania jego pierwszego tomu poezji (1822) uznaje się za datę graniczna. Mickiewicz też był najżarliwszym orędownikiem nowych trendów w ""Balladach i romansach"" zawarł podstawowe trendy epoki: ludowość, fantastykę, mistykę, zwrot do natury, prymat ""czucia i wiary"" a także potęgę miłości dwojga kochanków. I tyle. To, c później to już polemika z tymi wzorcami. Nie inaczej rzecz się ma w przypadku Słowackiego i Krasińskiego, że o Norwidzie nie wspomnę. Romantyzm zrodził się na zachodzi Europy. Do polski docierał poprzez zagraniczne dzieła, jego oblicze wyznaczały przede wszystkim ""Cierpienia młodego Wertera"" Goethego i ""Giaur"" Byrona. Postaci bohaterów romantycznych stworzone przez zachodnich twórców, bardzo szybko zostały przystosowane do polskich realiów. W podręcznikach aż kipi od opracowań ""nowego typu bohatera"", inna rzecz, że ""starego typu"" niemal nie było. Polska literatura romantyczna jest naznaczona piętnem ""nowego typu"" większość założeń jest poddanych nowej interpretacji.
Polska pod jarzmem cara - zbrodniarza. Patrioci planują na niego zamach. Jeden z nich, tajemniczy młodzieniec w masce, podejmuje się zabić znienawidzonego tyrana. Wpisuje się tym samym w krąg działań, które zaplanował szatan u progu kolejnego stulecia. Czy mu się powiedzie? Czy ma na tyle odwagi, by działać na rzecz własnego, zniewolonego i upokorzonego narodu? A może Kordian, bo o nim tu mowa, jest zbyt słaby?...
Dwie bohaterki: anioł i zbrodniarka; dwa uczucia: miłość i nienawiść; dwie postawy: oddanie i żądza władzy. W zaciszu wiejskiej chatki żyją dwie śliczne dziewczyny i ich matka. Nic nie zwiastuje mającej nadejść tragedii. Wróżka Goplana, która pragnie tylko spełnić swoją miłość do Grabca, nie ma jeszcze pojęcia, jak bardzo zaszkodzi mieszkańcom okolicy. Malinowy turniej rozpoczyna pasmo zbrodni, którymi tytułowa bohaterka dramatu unicestwi samą siebie.
Kordian jest dramatem romantycznym wydanym w 1834 roku i należącym do kanonu literatury polskiej. Słowacki polemizuje w nim z Mickiewiczowską ideą mesjanizmu narodu polskiego i powstańczej walki o niepodległość. Tytułową postacią jest bohater romantyczny, przeżywający rozterki moralne i egzystencjalne. Po metamorfozie, którą przeżywa na szczycie góry Mont Blanc, pragnie samotnie walczyć za ojczyznę. Szatan podsuwa mu myśl, by zabił cara i w ten sposób przejął na siebie cierpienie narodu jak Winkelried. Wobec obezwładniających go lęków, wahań i skrupułów, bohater okazuje się niezdolny do czynu spiskowca. Zostaje zatrzymany i skazany na śmierć. W ten sposób Słowacki prorokuje o wewnętrznej słabości narodu polskiego i o nieuniknionej klęsce, na jaką skażą go próby powstańcze.
Lektura w szkole średniej
Zbiór najpopularniejszych, klasycznych bajek w pięknej mistrzowskiej szacie graficznej Jana Marcina Szancera. Sentymentalne i wielopokoleniowe tytuły, które tworzą klasykę literatury dziecięcej: Ali Baba i czterdziestu rozbójników (według baśni z Księgi tysiąca i jednej nocy napisał Błażej Kusztelski), Jaś i Małgosia (Zofia Szancer), Kopciuszek (Zofia Szancer), Kot w butach (Zofia Szancer), O Janku co psom szył buty (Juliusz Słowacki). Ta książka powinna się znaleźć na półce dziecięcej w każdym domu.
Balladyna jest tragedią romantyczną należącą do kanonu polskiej literatury pięknej. Utwór utrzymany jest w konwencji baśniowej. Pojawiają się w nim postacie i motywy fantastyczne wywodzące się z polskich wierzeń ludowych. U źródła rozgrywającego się dramatu znajduje się żądza sukcesu i władzy za wszelką cenę, którą opętana jest tytułowa bohaterka. Balladyna trafi z ubogiej chatki w lesie do królewskiego pałacu, ale jej kariera opłacona będzie zbrodniami, których piętna nie da się zmyć, a za złe czyny nie ustrzeże się przed gniewem Boga. Zaskakująco współczesna postać Balladyny przyczynia się do niegasnącej popularności utworu Juliusza Słowackiego. Utwór był i jest przedmiotem wielu głośnych inscenizacji teatralnych, adaptacji operowej a także adaptacji filmowej z udziałem amerykańskiej gwiazdy Faye Dunaway. Lektura dla klasy VIII i szkół średnich.
Balladyna to dramatu w pięciu aktach, napisany przez Juliusza Słowackiego w epoce romantyzmu. To opowieść o żądzy władzy i rywalizacji. Imię głównej bohaterki – Balladyna – nawiązuje do gatunku literackiego, jakim jest ballada, w której pojawiają się motywy fantastyczne i elementy wierzeń ludowych.
Balladyna od lat znajduje się w kanonie lektur szkolnych omawianych na lekcjach języka polskiego.
Nowoczesny projekt książki przyciągnie uwagę młodszych czytelników.
Dramat Juliusza Słowackiego, opublikowany w 1839 r., to opowieść o żądzy władzy i niepohamowanych ambicjach, które popychają do najokrutniejszych postępków; to historia wielkiej namiętności i nieoczekiwanej zdrady. Dwie siostry, Alina i Balladyna, rywalizują o miłość księcia Kirkora, jednak właśnie ta miłość doprowadza je do wielkiej tragedii. Balladyna przedstawia tragiczną walkę człowieka z przeznaczeniem, którego nie można zmienić i które wplątuje go w bezskuteczne zmagania z sobą samym i otaczającym światem. Dzieło Słowackiego to również opowieść o początkach państwa polskiego. Autor dokonał rekonstrukcji prehistorycznych dziejów Polski, tworząc baśniowy świat fantastycznych zjaw i postaci. Juliusz Słowacki (1809-1849) – urodził się 4 września 1809 r. w Krzemieńcu (Wołyń). Jeden z najwybitniejszych twórców polskiego romantyzmu, poeta, dramaturg i epistolograf. Obok Mickiewicza i Krasińskiego jest uznawany za jednego z wieszczów narodowych. W twórczości swojej podejmował tematy walki narodowo-wyzwoleńczej, egzystencjalne rozterki i refleksje człowieka, uwikłanego w machinę historii. Zmarł 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu. W 1927 r. sprowadzono prochy poety do kraju, spoczął w krypcie na Wawelu, obok Adama Mickiewicza.
Dramat Juliusza Słowackiego, opublikowany w 1839 r., to opowieść o żądzy władzy i niepohamowanych ambicjach, które popychają do najokrutniejszych postępków; to historia wielkiej namiętności i?nieoczekiwanej zdrady. Dwie siostry, Alina i Balladyna, rywalizują o miłość księcia Kirkora, jednak właśnie ta miłość doprowadza je do wielkiej tragedii. Balladyna przedstawia tragiczną walkę człowieka z przeznaczeniem, którego nie można zmienić i które wplątuje go w bezskuteczne zmagania z sobą samym i otaczającym światem. Dzieło Słowackiego to również opowieść o początkach państwa polskiego. Autor dokonał rekonstrukcji prehistorycznych dziejów Polski, tworząc baśniowy świat fantastycznych zjaw i postaci. Juliusz Słowacki (1809-1849) – urodził się 4 września 1809 r. w Krzemieńcu (Wołyń). Jeden z?najwybitniejszych twórców polskiego romantyzmu, poeta, dramaturg i?epistolograf. Obok Mickiewicza i?Krasińskiego jest uznawany za jednego z?wieszczów narodowych. W?twórczości swojej podejmował tematy walki narodowo-wyzwoleńczej, egzystencjalne rozterki i refleksje człowieka, uwikłanego w machinę historii. Zmarł 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu. W 1927 r. sprowadzono prochy poety do kraju, spoczął w krypcie na Wawelu, obok Adama Mickiewicza. Doskonały wybór na nagrody dla szkół podstawowych!
„Kordian”, napisany jesienią 1833 r. w Genewie, został wydany anonimowo na początku następnego roku w Paryżu. Słowacki liczył, że tym zabiegiem wyrówna swoją walkę z Mickiewiczem. Obawiał się także o swoją matkę żyjącą w zaborze rosyjskim, którą ze względu na antycarski charakter utworu mogłyby spotkać nieprzyjemne konsekwencje. „Kordian” z jednej strony jest opowieścią o dojrzewaniu młodego człowieka w niesprzyjającym okresie historycznym, z drugiej podejmuje dialog z historią najnowszą, stanowi głos w ówczesnych debatach politycznych, demaskuje romantyczne mity. Wszystkie, wydawać by się mogło, nieprawdopodobne wskazówki sceniczne Słowackiego, takie jak „spadający szatani”, „bijące gromy” czy „przebiegające konie”, były w istocie inspirowane nowoczesnymi technikami inscenizacyjnymi teatrów bulwarowych Paryża. Autor umiejętnie połączył wszystko, co najlepsze w niewybrednych przedstawieniach dla ludu, z dojrzale ujętym tematem i kunsztem poetyckim. Utwór utorował drogę nowoczesnej dramaturgii w literaturze polskiej.
„Klasyka z niezłym opracowaniem” to seria tekstów literatury pięknej stworzona z myślą o nastoletnich czytelnikach. Opracowanie, zaprojektowane jako krótkie „przerwy w lekturze”, wyjaśnia kontekst powstania utworu, przybliża postać autora, a przede wszystkim pomaga zrozumieć czytany tekst. Utwory wydawane są w okładce ze skrzydełkami, dzięki czemu egzemplarze dzielnie przetrwają wielokrotne podróże w tornistrze. Kremowy papier i szerokie marginesy uprzyjemnią natomiast samo czytanie.
Nazwa wydawnictwa – „Piszmy po książkach” - nawiązuje do kiedyś powszechnej, a dziś zaniechanej praktyki pisania po książkach. Wyobraźcie sobie, że kiedyś w dobrym tonie było podarować znajomemu popisaną książkę! Praktyka ta pozwala na aktywne czytanie – zaznaczanie ważnych fragmentów, komentowanie tego, co przykuło naszą uwagę, wyrażanie zgody lub dezaprobaty, a wszystko to przekłada się na lepsze zrozumienie i zapamiętanie tekstu.
To zupełnie niezwykłe, że jeden z polskich wieszczów - Juliusz Słowacki - znał temat kwarantanny. Był jej poddany. Opisuje to we wstępie do "Ojca zadżumionych". W czasie gdy Słowacki pisał swój poemat, podróżując po krajach arabskich, zaraza siała potworne żniwo. Słowacki, człowiek o niezwykłej wrażliwości, musiał głęboko odczuć tego typu, związane z epidemią przeżycia. Jego niezwykle przejmujący poemat wraz z przedmową mogą stanowić dla nas głos wieszcza na czas pandemii. W końcu nie pierwsza to zaraza w dziejach ludzkości.
Wybór czterech klasycznych dramatów jednego z najwybitniejszych polskich poetów i dramaturgów Juliusza Słowackiego: ""Maria Stuart"", ""Balladyna"", ""Mazepa"" i ""Lilla Weneda"". Bibliofilskie wydanie ilustrowane oryginalnymi, XIX-wiecznymi grafikami K. Górskiego, W. Pawliszaka, St.K. Batowskiego i A.M. Andriollego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
