Nie stwierdzam własnego istnienia, szklana i cicha, mam zielone oczy, w nich odbija się cmentarz żydowski, za grubym murem dusze i smugi pieprzu, gdzieś topią złoto, całują się, tańczą bluesa...
Autor m.in. bestsellerowej ""Xenna moja miłość"" znów w wielkim stylu. ""Bandyci Rodriguez"" to utopia porównywana do ""W drodze"" Jacka Kerouaca oraz ""Bonnie i Clyde"" Arthura Penna. Lata dziewięćdziesiąte. Brudne ulice Meksyku. W miejscu gdzie rządzi bezprawie, nędza i alkohol para bliźniaków Rosita i Ricardo okradają banki, mordują i uciekają. Wychowywani bez ojca i matki, dzieci ulicy. Chcą umrzeć z pieśnią na ustach. Walczą o lepsze życie, wolne i bez przymusu. Ta historia jest niczym korrida, pieśń o bohaterach żyjących poza prawem, występnych, ale przepełnionych namiętnością. Dariusz Papież, pisarz
"W teatrze ciągle jest najważniejszy człowiek i jego epopeja, chociażby był wiejskim głupkiem. Historię trzeba opowiedzieć, a nie wykrzyczeć! Ale to się zmienia i ta nowa efekciarska estetyka nie pasuje mi już. Ja jestem bardzo starym aktorem teatralnym. Moje pokolenie powoli odchodzi."
Starość aktora teatralnego. Starość przeżywana intensywnie. Starość oddana w darze młodej, przypadkowo poznanej kobiecie. Brak wstydu myśli, często perwersyjnych i cynicznych staje się tłem do rozważań najbardziej wzniosłych. Ból utraconej własnej młodości? A może przebudzenie? Co dają te kradzione iskry młodości? Już brak czasu, ale może warto na koniec powiedzieć komuś prawdę o sobie?
"Biały murzyn Europy" jest luźną kontynuacją wydanej w 2011 roku debiutanckiej powieści autora pt. "Dalej od gwiazd".
Tytułowy bohater Mundek jest nieco starszy, coraz bardziej zdewastowany błąkaniem się po świecie i całkowicie wyprany z iluzji co do otaczającej go sytuacji w kraju i Europie.
Budząc się w szpitalu, podłączony do miliona kroplówek, nie ma pojęcia w jaki sposób się tam znalazł, ani kiedy gościnne mury opuści. Dzieli pokój z podobnym sobie straceńcem i podczas detoksu zawiązują się między nimi nieuchwytne nici przyjaźni, która po wyswobodzeniu młodzieńców z bezpiecznego kokonu jednostki odwykowej pchnie obu w przesyconą alkoholem i narkotykami wędrówkę po Europie, podczas której postanowią wyrównać rachunki z byłymi szefami i wszystkimi, którzy kiedykolwiek zaleźli chłopcom za skórę.
`NOCNIK Wypełniana forma bardziej pojemna` to powieść rzucająca urok, zwodnicza, wielopłaszczyznowa, którą po przeczytaniu z miejsca ma się ochotę zacząć jeszcze raz, na nowo interpretując mijane po drodze treści i odmiennie odczytywać napotykane sensy znaczeń. Pełna jest bowiem ironicznej, wyrachowanej gry z literackimi konwencjami, z fromalistycznymi ograniczeniami powieści jako tworzywa, przesycona jest aluzjami i nawiązaniami intertekstualnymi do innych tekstów kultury. Narrator bawi i uwodzi swoją barwną historią, swobodnie skacze od jednej kalki narracyjnej do drugiej, przemieszcza się między tekstami kultury, zaczepia o aluzje do filmów, książek, piosenek, legend i mitów, czerpie z tego ile wlezie i trawestuje to w zgrabną całość na potrzeby swej niesamowitej opowieści. Prowadząc równocześnie, na innej płaszczyźnie tego tekstu, bezpardonową walkę z autorem o prymat władzy nad tekstem. Na płaszczyźnie fabularnej swojej opowieści, główny bohater wtłoczony jest w popadanie w coraz to większy obłęd i obsesję, nie stroni od filozofowania i używek, stopniowo traci przyjaciół i wszystkich swoich bliskich, próbując pojąć całokształt funkcjonowania i mechanizmy własnego, tekstualnego świata. Świata, w którym podejrzewa i ma poczucie istnienia siły globalnej, sztuczności, tworu przy tym świadomego i potężnego. Chcąc nie chcąc wplątuje się w tworzenie legendy, miejskich mitów, by podjąć daremną próbę ocalenia wszystkiego. Cały ten formalny sos metatekstualnych płaszczyzn istnieje w tej książce jednak po to, by wyeksponować satyryczne ujęcie współczesnej rzeczywistości, która odbija się w `Nocniku` jak w krzywym zwierciadle. By zaprezentować wprawną syntezę ujęcia pełnego ironicznego wytykania absurdów naszych czasów i współczesności, zręcznie korzystając z najlepszych wzorców postmodernizmu.
Mały bazar na warszawskim Żoliborzu daje na dwa lata schronienie zmęczonemu życiem punkowcowi. Zostaje sprzedawcą w sklepie z papierosami, prasą i książkami.
Na otwarcie sklepu chcę założyć koszulkę z jakimś napisem. Chcę coś zamanifestować. Tyle że nic nie mogę wymyślić. Nie udało się. Dwie godziny za zamkniętymi drzwiami i nic. Okazuje się bowiem, że nie mam światu nic do przekazania.
A jednak Grzegorz Bartos daje w swojej prozie głos ludziom, którym głosu nikt inny nie daje. Z jednej strony to pastisz reportażu, a z drugiej literatura protestu, kontestacji, literatura rebelii – nie przypadkiem słychać tu w tle punkowe kapele.
W książce Moniki Winnickiej bohaterka, Iris, szuka spełnienia w miłości, ale w tej "grze" życia jest tylko seks - na śniadanie, obiad i kolację. Seks bez zahamowań, w czystej postaci, ogniste pożądanie, wyuzdanie, obnażanie... Role rozdane bez zadawania pytań zainteresowanym.
"Widmo krąży po Europie - widmo komunizmu" - tym słynnym zdaniem rozpoczyna się "Manifest komunistyczny", napisany wspólnie przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa. Nowe wydanie ukazuje się z uwspółcześnionym tłumaczeniem i obszernym wstępem dr Edwarda Karolczuka. "Manifest" został po raz pierwszy wydany drukiem w lutym 1848 roku w Londynie. "Czymś naprawdę niezwykłym w "Manifeście" jest to, że w ogóle ma jakiś oddźwięk współcześnie. W księgarni w Londynie doliczyłem się ostatnio ni mniej, ni więcej, tylko dziewięciu angielskich wydań. Nawet Karol Marks, który nigdy nie grzeszył przesadną skromnością, nie przypuszczałby, że pod koniec tysiąclecia jego nieduży traktat wciąż będzie bestsellerem" - napisał w jednej z najnowszych biografii Marksa Francis Wheel. Publikacja adresowana głównie do studentów nauk politycznych i osób zainteresowanych historią myśli społecznej.
Zabawne opowiadanie, w formie dialogu, jednego z przywódców portugalskich modernistów z początku wieku, dziś uznawanego za najwybitniejszego przedstawiciela portugalskiej literatury. Uważasz, że bogaty bankier nie może być anarchistą? Przeczytaj tę książeczkę.
Czy Polacy znaleźli się na granicy wytrzymałości i czy czeka nas rewolucja, która skanalizuje drzemiące w społeczeństwie pokłady gniewu? Czy słowo kryzys, odmieniane w ostatnich latach przez wszystkie możliwe przypadki, doprowadzi do powszechnego przełomu, czy tylko chronicznej frustracji jednostek, którym się w życiu nie powiodło?
sPokolenie oryginalna satyra na współczesność: na urzędy, urzędników, zachodnią kulturę w stylu hollywoodzkiej fabuły, cywilizacyjny skok w przyszłość Polski i Polaków, odwieczny konflikt ?młodych wilków? ze starymi wygami oraz na modny trend na bycie sławnym i przez wszystkich kochanym. To wreszcie nawoływanie do społecznej rewolucji.
Schemat fabularny powieści oparty został na trzech historiach, które - wraz z rozwojem wydarzeń ? łączą się w jedną, mało optymistyczną opowieść. Pierwszoplanowi bohaterowie to osoby wywodzące się z różnych środowisk, w różnym wieku, napiętnowani odmiennymi doświadczeniami, łączy ich poczucie niespełnienia, swoistej niesprawiedliwości oraz pragnienie działania na rzecz odmiany losu własnego i ? w przypadku niektórych postaci ? również innych. Autorowi udało się stworzyć powieść nie tylko wielowątkową, ale i wielowymiarową. Wielowymiarowość polega tu na ukazaniu różnych obliczy gniewu, od samych początków, przyczyn rodzącej się negacji, po ostateczne nagromadzenie się złości, prowadzące do eksplozji, ofiar?
sPokolenie, czyli Gniew to pozycja pod wieloma względami silnie prowokująca i skłaniająca do przemyśleń, pełna czarnego humoru, sarkazmu, groteski i przejaskrawień, dających jednak interesujący efekt końcowy, uderzający z pełną mocą w dobrze nam znaną i raczej nielubianą codzienność.
Powieść o przemijaniu, o kruchości uczuć i samego życia. Autor stosuje bardzo oszczędny styl, sucha narracja, krótkie zdania, wciąż wracające imiona-podmioty, które zrównują bohaterów tej książki, bo przecież wszyscy jesteśmy równi wobec starości i śmierci.
Bałem się, że to będzie kolejna książka pod hasłem sex&drugs&rock'n'roll, w której alkohol płynie strumieniami a stronice lepią się od płynów ustrojowych. A tu zaskoczenie!
Owszem, pełno tu naturalistycznie przedstawionej cielesności ale jest to cielesność, której bliżej do setki niż do dwudziestki, wstydliwie ukryta za murem domu starców... Czy w atmosferze oczekiwania w zasadzie już tylko na śmierć możliwa jest prawdziwa miłość?
Autor sam pracował w domu pomocy społecznej. Nie mam powodów, by mu nie wierzyć, że wie o czym pisze. To nie jest jak poprzednia powieść "Zniszczenie" fantazja o przygodach młodego pisarza, który nie radzi sobie z nagłą popularnością. To jest realizm z krwi i kości. Papież, brawa za odwagę. Tak trzymać!
Grzegorz Kmita-Patyczak
lider zespołu Brudne Dzieci Sida
Piekło kobiet to książka radykalna, odważna i bezwzględnie rozprawiająca się z obłudą.
Książka wciąż aktualna, dotykająca problemu społecznie bolesnego, bo prawo do życia wciąż nie daje gwarancji życia godnego.
Ciemna zimowa noc odbiera mu Natalię. Gorący letni dzień stawia na jego drodze Lilę. Jest piękna, rudowłosa, tajemnicza, niemal eteryczna. Lila przenika do jego życia, miesza zmysły. Jednak w najmniej odpowiednich momentach zaczyna niebezpiecznie przypominać Natalię...
Bohater błądzi w labiryncie przeszłości i teraźniejszości, usilnie próbując zrozumieć, co się wokół niego dzieje. Żyje Lilą, ale wspomnienie Natalii nigdy go nie opuszcza.
Sytuację jeszcze bardziej komplikuje pojawienie się jego dawnego kolegi - Dawida, którego jednak nie ma prawa spotkać. W zapanowaniu nad rzeczywistością próbuje mu pomóc przyjaciel Michał, ale tutaj nic nie jest takie, jakim być się wydaje.
Gdzie zaczyna się jawa a kończy sen? Aby przezwyciężyć wszechogarniające poczucie pustki, umysł ludzki nie cofnie się przed niczym.
Kokon wytrzeźwień" tworzy nieformalne uwieńczenie "alkoholowej trylogii". "Chaos i świńska skóra" to studium rozwoju choroby alkoholowej na przestrzeni 22 lat. "Nienawidzę Was!" również było powieścią o alkoholizmie, ale z uwydatnieniem problemu DDA, czyli syndromu Dorosłych Dzieci Alkoholików. "Kokon" opowiada przede wszystkim o uzależnieniu od alkoholu, ale tutaj ważny jest także aspekt współuzależnienia, zwany również koalkoholizmem. Bohaterem książki jest mężczyzna w średnim wieku, dość majętny dziennikarz prasy wojewódzkiej. Wiedzie stabilne życie, ma pracę, dom, rodzinę... Do czasu. W jednej chwili traci wszystko i stacza się na dno ludzkiej egzystencji. Dzięki piekielnej intrydze małżonki zostaje osądzony i skazany, musi wynieść się z rodzinnego domu, a rozwód orzeczony zostaje z jego winy. Doprowadzony do krawędzi rozpaczy, myśli o popełnieniu samobójstwa... Mozolnie wstaje na nogi. Przechodzi leczenie odwykowe. Próbuje rozpocząć nowe życie. Tymczasem los daje mu możliwość dokonania perfidnej zemsty na byłej żonie... Czy wykorzysta tę szansę?
Siedem osób. Wszyscy zamknięci w ciasnym budynku, dzień po dniu oddalają się od rzeczywistości. Łączą ich studia we Wrocławiu. Dzieli wszystko inne. Początkowo są pewni siebie i otwarci na nowe doznania, chętnie rzucają się w maraton niekończących się imprez. Jednak beztroska atmosfera szybko mija. Ciągłe towarzystwo tych samych ludzi. Zamroczenie używkami. Brak perspektyw. Kompleksy. Strach. Samotność. Tajemnice. To wszystko sprawia, że bohaterowie czują się uwięzieni w swoich własnych głowach. Tłumione emocje nie mogą znaleźć ujścia. Narastają konflikty i agresja. Świat za ścianami akademika przestaje istnieć, a życie w środku zamienia się w piekło, z którego nie ma ucieczki.
"Przewrotka" to zbiór dziewięciu opowiadań współczesnych, których bohaterowie zmagają się z rzeczywistością "postawioną na głowie" albo sami tworzą piekiełko codzienności. Zderzają się o siebie w sytuacjach rodzinnych, zawodowych, małżeńskich, często błądząc we mgle odpustowej, jedynej słusznej religii, podczas gdy życie ochoczo weryfikuje ogólnie przyjęty system wartości.
Bohaterowie "Przewrotki" próbują lawirować i kreować świat podług własnych przyjemności, lęków i fobii, co zwykle wychodzi na opak. Forma opowiadań chroni je przed wszelkimi odmianami stereotypu i patosu, bo nie ma tu narzekania na życie w świecie nienajlepszym z możliwych. Szczypta ironii i groteski doprawia najsłabsze punkty zachowań poszczególnych bohaterów, co czyni lekturę łatwą i przyjemną, a przede wszystkim kusi do zdrowej refleksji o naszym tu i teraz.
Trybalik
Lena
Śmieszna Góra
Przewrotka
Bądźcie posłuszne
Akwizytor
Popołudnie Pesela
Nawiedzenie
Melon dramat
Człowiek rusza w podróż tylko raz, ponieważ wszystkie ścieżki są drogami, z których się nie wraca, a każda próba powrotu jest jedynie błędem, jaki popełniamy powodowani własnymi słabościami.
?Dalej od gwiazd? to opowieść o człowieku, który kochał kobiety, książki i alkohol, w takiej właśnie kolejności. Mundek chciał uciec z małego miasta na Dolnym Śląsku do Barcelony, aby trudnić się tam sprzedażą piwa i pisaniem książek. Jego droga do Katalonii rozpoczyna się w Juracie i wiedzie przez Jastrzębią Górę, Anglię, Albanię, Irlandię i Niemcy, gdzie z wrodzonym talentem bohater komplikuje swoje losy. Barcelona jest dla Mundka obietnicą spełnienia marzeń. Jednak jak się okaże, o wiele ważniejsza od celu podróży, będzie sama podróż i ludzie, którzy przez przypadek zaistnieją w jego życiu. ?Dalej od gwiazd? to także opowieść, o pisaniu, o próbie pokonania nałogu, o walce z samym sobą oraz o miłości, która miała w tym wszystkim pomóc.
Czy życie jest sprawą poważną? Świat przecież pełen jest absurdów. Plączemy się w nim, oczekujemy szczęścia. Tymczasem nasze marzenia zderzają się z rzeczywistością, a odbite - wracają przetrącone i wykoślawione. Wielka miłość okazuje się banałem, wielkie nadzieje pozostają niespełnione, a życie przynosi niezupełnie to, czego oczekujemy.
Bohaterowie przedstawionych w zbiorku opowiadań są trochę jak ptaki ze zwichniętym skrzydłem. Bywają śmieszni, a czasami budzą współczucie. Wielu z nas odnajdzie w nich cząstkę siebie.
Spis opowiadań:
Zachęta
Wyjazd we dwoje
Artysta i przedszkolanka
Wszyscy kochankowie Matyldy
Cleanologia
Juanita
Lunapark
Przed koncertem - opowiadanie bez pointy
Baśka
Słoń
Śpiewak nad jeziorem
Pewien rosyjski miliarder odnalazł pod jeziorem Bajkał źródło nieznanej dotąd energii, tysiąckrotnie większej niż energia jądrowa. Ewa, jego asystentka, zleca Kowalskiemu, renomowanemu specjaliście do spraw promocji, zadanie - ma wypromować ten niesamowity surowiec. Tak naprawdę Ewa szuka zemsty na swoim szefie i nieświadomie rozpętuje demoniczną historię, wplątując Kowalskiego w pasmo tajemniczych zdarzeń. Od tej pory jego życie staje się grą, w której karty rozdaje przeznaczenie.
Teoria Piekła" to opowieść o niespełnionych ambicjach, niezaspokojonych pragnieniach, frustracjach oraz żądzy bogactwa, które prowadzą człowieka na skraj przepaści. "
Narkotyki są swego rodzaju rozprawą Stanisława Ignacego Witkiewicza z własnymi słabościami, ale też z - panującą wśród jemu współczesnych - opinią, na temat jego stylu życia i skłonności do uzależnień.
Witkacy opisuje własne stany "pod wpływem", swoje upadki, słabości, powroty do nałogów, ale i fascynacje.
Dziś odczytywane Narkotyki wydają się nie tylko niezwykłą wycieczką w krainę wyobraźni i językową zabawą, lecz także mimowolnym głosem w dyskusji nad legalizacją miękkich narkotyków.
Obecne wydanie zostało opatrzone przypisami, nieznacznie uwspółcześnione, całkowicie został jednak swobodny, pełen neologizmów, język Witkacego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
