W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
„A więc wojna…”, to propozycja krytycznego spojrzenia na nierzadko dobrze już znane zjawiska i problemy oraz sprowokowanie do dyskursu.
Dialogiczność to credo, które Jacek Chrobaczyński przyjmuje od samego początku w swej najnowszej pracy jako postawę badawczą. To wielka zaleta przygotowywanej publikacji. Książka to owoc „wielolecia” krakowskich badań autora prowadzonych także przed rokiem 1989 w warunkach politycznej cenzury. Równocześnie to książka, która narodziła się w czasie pandemii i została tą nieoczekiwaną sytuacją sprowokowana, co autor obszernie wyjaśnia we wstępie. Liczne odniesienia do tej nowej dla nas wszystkich kryzysowej sytuacji stanowią kolejną niezwykłą, w zestawieniu z „klasycznymi” studiami historycznymi, cechę książki.
Pandemia pobudziła badacza nie tylko do szerszej refleksji nad tytułową kwestią książki oraz do próby podsumowania swego dotychczasowego dorobku w tym zakresie, ale i do szeregu komentarzy odnoszących się do aktualnej sytuacji politycznej w Polsce. Towarzyszą one od początku do końca lekturze książki, a autor nie ukrywa swych krytycznych poglądów na temat rządzącego dziś w Polsce układu politycznego.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Jacek Purchla
Japoński atak na Pearl Harbor był druzgocącą klęską Stanów Zjednoczonych, a Rommel był subtelnym strategiem; Waffen-SS stanowiła elitę armii, a armia włoska nie potrafiła walczyć; niemiecka wunderwaffe mogła odmienić losy wojny, a Hitler jedynie wyprzedził atak Stalina.Dziesięciolecia po zakończeniu II wojny światowej wielu wciąż wierzy w fałszywe tezy, często wykreowane przez ówczesną propagandę państw Osi. W czasie działań wojennych budowały one mit o nazistowskiej potędze, a po wojnie ich celem było zrzucenie odpowiedzialności za popełnione zbrodnie na innych.Mity II wojny światowej to krytyczne spojrzenie na liczne wytwory propagandy, które z powodzeniem funkcjonują do dzisiaj. Ich podważenie rzuca zupełnie inne światło na przebieg konfliktu i pokazuje, jak trudno jest nawet po zwycięstwie militarnym wygrać walkę o historię.
Niesamowita przygoda w towarzystwie morskich rozbójników Podczas połowu młodszy z dwojga braci zostaje porwany. Starszy rusza więc na trudną wyprawę, by go uwolnić. Dotrze do nieznanych krajów, gdzie spotka niespodziewanych sojuszników. Czy ślub wśród wikingów musi zakończyć się morską bitwą? Jaki los czeka mnicha, pragnącego zostać bardem? Pełna zaskakujących zdarzeń opowieść, która splata dzieje dzielnych, młodych wojów z wielką historią. Tomasz Kruczek - autor książek dla dzieci i młodzieży publikowanych w Polsce, USA, RPA i Brazylii. Bard, poeta, twórca piosenek i tekstów satyrycznych. Z wykształcenia i powołania pedagog mediów. Od lat zajmuje się nauczaniem alternatywnym. Pasjonat historii. Wieloletnia przygoda z rekonstrukcją historyczną w grupie ,,Jaźwiec" stała się inspiracją do powstania serii ,,Młodzi Wojowie".
Silne kobiety, wielkie emocje, historyczne tło i codzienność ziemiańskiej rodziny skromne dworki w Przylipiu i w Szumiejkach są świadkami życia mieszkańców, ich zwyczajów, porywów serca, nadziei i rozczarowań. Nowy car, Aleksander II, odbiera Polakom resztę złudzeń, nadzieję na autonomię. W Królestwie Polskim rośnie napięcie, nasila się działalność konspiracyjna, coraz odważniej manifestują na ulicach tłumy. Branka do carskiej armii przelewa czarę goryczy. Wybuch powstania styczniowego burzy spokój również w Szumiejkach. Zosia mierzy się z wychowaniem dorastających synów, przeżywa moralne rozterki, rozwiązuje miłosne dylematy. Dotkliwa strata zrzuca na jej barki dodatkowe obowiązki. Angażuje się w pomoc partyzantom, niepokoi się o losy walczących w powstaniu bliskich. Toczące się wydarzenia hartują jej charakter.
Nadchodzi burzliwy rok 1794 Wiosną wybucha powstanie. Skąpana we krwi Rosjan Warszawa triumfuje. Jednak zwycięstwo szybko staje się zarzewiem rozruchów i samosądów na Polakach sprzyjających carycy Katarzynie. W obawie o życie Maria Naryszkina szuka schronienia w pałacu rosyjskiej ambasady, lecz wbrew oczekiwaniom zamiast azylem ambasada staje się dla uciekinierów więzieniem. Czy tragiczne zdarzenia spowodują, że Maria i księżniczka Gagarina zbliżą się do siebie? Tymczasem Helena Radziwiłłowa, tak samo lękająca się carycy Katarzyny, jak gniewu ludu, razem z córkami próbuje uciec z Warszawy na Litwę. Gdy latem nadchodzi pogłoska o tym, że wielka armia rosyjska zmierza na Warszawę, aby zdławić rebelię, powstańcy szykują się do obrony stolicy. Klęska pobliskiej Pragi łamie ducha Polaków. Suworow w oparach krwi i wśród pożogi wkracza do stolicy i dyktuje swoje warunki. Niniejsze wydanie to zmieniona i uzupełniona wersja książki Renaty Czarneckiej "Pod sztandarem miłości. Rok 1794", Warszawa, 2012.
"Wspomnienia z martwego domu" to wybitna, a zarazem najbardziej osobista powieść Fiodora Dostojewskiego, w której opisał on życie w syberyjskim więzieniu. Pisarz m. in. za krytykę carskiej polityki został skazany na karę śmierci. Ostatecznie, car zmienił wyrok na więzienie i ciężkie roboty, a Dostojewski spędził cztery lata na katorżniczej pracy. Doświadczenia zebrane w tym okresie pozwoliły mu nakreślić poruszający obraz życia na zesłaniu. Ustami bohatera, Aleksandra Pietrowicza Gorianczykowa, skazanego za zabójstwo żony, pisarz przekazał w powieści prawdę o więziennych warunkach ciężkiej pracy, brutalności strażników, dramatycznej sytuacji więźniów, a także o skomplikowanych relacjach między nimi. Większość zesłańców pochodziła z chłopstwa, więc Gorianczykowa, który niegdyś był szlachcicem, otaczały wrogość i jeszcze głębsze osamotnienie niż pozostałych co okazało się równie dojmujące jak wszechobecna przemoc i katorżnicza praca.
Olimpias to dzieje rodziny wplecione w tryby wielkiej historii. Osoby dramatu to młody Aleksander, zanim zyskał przydomek Wielki, jego matka Olimpias i ojciec Filip II Macedoński. Odtrącona przez męża niedługo po ślubie królowa wszystkie swoje uczucia przelewa na syna. Wrażliwy chłopiec wychowuje się rozdarty między dwójką ambitnych, zwalczających się wzajemnie rodziców. Już jako młodzieniec próbuje odnaleźć własną drogę i wyzwolić się spod ich wpływu. Jednak ziarno zasiane w dzieciństwie daje o sobie znać. Rywalizacja między ojcem a synem narasta. Niebawem staje się jasne, że Macedonia jest za mała na ich dwóch. Karol Bunsch (1898-1987) - pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej, prawnik, krakowianin. Znany przede wszystkim jak autor wielotomowego cyklu Powieści piastowskie, pisał też o Jagiellonach. Był żołnierzem Legionów Polskich, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej i w kampanii wrześniowej, należał do Armii Krajowej. Na początku lat 50. zrezygnował z kariery prawniczej i poświęcił się pisarstwu. W okresie 1955-1967 opublikował Trylogię antyczną o życiu i podbojach Aleksandra Wielkiego. Przedstawił w niej swoją wizję historii jako dzieła wybitnych jednostek.
Parmenion opowiada o czasie największej chwały Aleksandra Wielkiego. Po śmierci króla Filipa II Hellada pogrąża się w chaosie. Aleksander musi udowodnić, że jest jego godnym następcą. Rusza na bitewny szlak i odnosi szereg zwycięstw. Podbija Trację, Ilirów i Teby, Ateny się poddają, ale dla niego to wszystko za mało. Głównym celem staje się Persja i pokonanie jej króla Dariusza. Doświadczony wódz Parmenion patrzy na poczynania króla z przerażeniem. Młodzieńcza brawura, zuchwałość i szastanie życiem wydają mu się drogą do zguby. Próbuje powściągnąć te zapędy, ale na próżno. Karol Bunsch (1898-1987) - pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej, prawnik, krakowianin. Znany przede wszystkim jak autor wielotomowego cyklu Powieści piastowskie, pisał też o Jagiellonach. Był żołnierzem Legionów Polskich, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej i w kampanii wrześniowej, należał do Armii Krajowej. Na początku lat 50. zrezygnował z kariery prawniczej i poświęcił się pisarstwu. W okresie 1955-1967 opublikował Trylogię antyczną o życiu i podbojach Aleksandra Wielkiego. Przedstawił w niej swoją wizję historii jako dzieła wybitnych jednostek.
Aleksander to historia największych sukcesów, ale i upadku najpotężniejszego władcy swoich czasów. Po pokonaniu Persji i śmierci jej króla Dariusza Aleksander Wielki za swoją siedzibę obiera Babilon. Obmyśla, jak z podbitych ziem i ludów utworzyć jedno państwo. Ojczysta Macedonia traci na znaczeniu. Po serii zwycięstw czuje się królem świata, rozsadza go pycha i poczucie własnej boskości. Oddaje się hulaszczemu życiu ku przerażeniu swojego dworu. Wodzowie są zaniepokojeni. Zaczynają dostrzegać u króla oznaki szaleństwa. Niebawem na Aleksandra spada ogromny cios, umiera jego najbliższy towarzysz, Hefajstion. Ta śmierć przypieczętowuje losy króla.Karol Bunsch (1898-1987) - pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej, prawnik, krakowianin. Znany przede wszystkim jak autor wielotomowego cyklu Powieści piastowskie, pisał też o Jagiellonach. Był żołnierzem Legionów Polskich, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej i w kampanii wrześniowej, należał do Armii Krajowej. Na początku lat 50. zrezygnował z kariery prawniczej i poświęcił się pisarstwu. W okresie 1955-1967 opublikował Trylogię antyczną o życiu i podbojach Aleksandra Wielkiego. Przedstawił w niej swoją wizję historii jako dzieła wybitnych jednostek.
"Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie" to epopeja narodowa Adama Mickiewicza, uznawana za szczytowe osiągnięcie polskiego romantyzmu i jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej. Utwór został napisany w latach 1832-1834 na emigracji w Paryżu i opublikowany w 1834 roku. Akcja poematu rozgrywa się na Litwie, w niewielkiej miejscowości Soplicowo, w latach 1811-1812, w przededniu inwazji Napoleona na Rosję. Ten historyczny kontekst budzi w bohaterach nadzieje na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Mickiewicz z ogromną precyzją odtwarza realia życia polskiej szlachty na Kresach, ich codzienne zwyczaje, obyczaje, a także atmosferę tamtych czasów. Centralnym wątkiem fabularnym jest trwający od pokoleń konflikt między rodami Sopliców i Horeszków. Młody Tadeusz Soplica wraca po latach nauki do rodzinnego domu i zakochuje się w Zosi, krewniaczce Horeszków. Ich uczucie staje się symbolem pojednania zwaśnionych rodzin. Kluczową postacią jest również ksiądz Robak, w rzeczywistości Jacek Soplica - ojciec Tadeusza. Jego dramatyczna przeszłość i obecne działania jako emisariusza napoleońskiego dodają utworowi głębi i napięcia. "Pan Tadeusz" to nie tylko opowieść o miłości i sporach szlacheckich. Mickiewicz porusza w nim wiele ważnych tematów takich jak: patriotyzm i tęsknota za ojczyzną;krytyka szlachty;przyroda jako bohater;tradycja i obyczaje. Utwór jest napisany wierszem trzynastozgłoskowym, co nadaje mu rytmiczność i melodyjność. Mickiewicz stosuje liczne środki stylistyczne, takie jak metafory, porównania, epitety, które wzbogacają język i czynią go żywym oraz obrazowym. Poemat składa się z dwunastu ksiąg, a każda z nich rozwija kolejne wątki fabularne i tematyczne. "Pan Tadeusz" odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Jest często określany jako "ostatni zajazd na Litwie", symbolizując koniec pewnej epoki w historii Polski. Dzieło to było inspiracją dla wielu twórców i doczekało się licznych adaptacji teatralnych, filmowych oraz operowych. Czytając "Pana Tadeusza", odbiorca przenosi się w świat pełen pasji, emocji i piękna. To nie tylko lekcja historii, ale także uniwersalna opowieść o miłości, honorze, przebaczeniu i nadziei. Mickiewicz, poprzez swoją mistrzowską narrację, zachęca do refleksji nad tym, co stanowi istotę polskości i ludzkiej natury. "Pan Tadeusz" to arcydzieło, które łączy w sobie bogactwo języka, głębię psychologiczną postaci i malownicze opisy świata przedstawionego. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć duszę polskiego narodu i docenić piękno rodzimej literatury. O autorze: Adam Mickiewicz (1798-1855) był jednym z najwybitniejszych polskich poetów romantycznych, a także dramaturgiem, eseistą i działaczem politycznym. Urodził się w Zaosiu lub Nowogródku na terenie dzisiejszej Białorusi. Jest autorem wielu kluczowych dzieł literatury polskiej, takich jak "Dziady", "Pan Tadeusz", "Sonety krymskie" i "Konrad Wallenrod". Mickiewicz był aktywnym uczestnikiem życia społeczno-politycznego swojej epoki. Za działalność w tajnych stowarzyszeniach patriotycznych został aresztowany i zesłany w głąb Rosji. Po uwolnieniu podróżował po Europie, m. in. przebywał w Niemczech, Włoszech i Szwajcarii. W Paryżu objął katedrę literatur słowiańskich w Collge de France. Jego twórczość wywarła ogromny wpływ na kształtowanie się polskiej tożsamości narodowej i inspirowała kolejne pokolenia. Zmarł w Konstantynopolu (obecnie Stambuł) w 1855 roku, gdzie udał się z misją organizacji polskich oddziałów podczas wojny krymskiej. Format A5; stron 246, w tym 32 cz.b,kolorowe ilustracje;opr.twarda
"Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie" to epopeja narodowa Adama Mickiewicza, uznawana za szczytowe osiągnięcie polskiego romantyzmu i jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej. Utwór został napisany w latach 1832-1834 na emigracji w Paryżu i opublikowany w 1834 roku. Akcja poematu rozgrywa się na Litwie, w niewielkiej miejscowości Soplicowo, w latach 1811-1812, w przededniu inwazji Napoleona na Rosję. Ten historyczny kontekst budzi w bohaterach nadzieje na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Mickiewicz z ogromną precyzją odtwarza realia życia polskiej szlachty na Kresach, ich codzienne zwyczaje, obyczaje, a także atmosferę tamtych czasów. Centralnym wątkiem fabularnym jest trwający od pokoleń konflikt między rodami Sopliców i Horeszków. Młody Tadeusz Soplica wraca po latach nauki do rodzinnego domu i zakochuje się w Zosi, krewniaczce Horeszków. Ich uczucie staje się symbolem pojednania zwaśnionych rodzin. Kluczową postacią jest również ksiądz Robak, w rzeczywistości Jacek Soplica - ojciec Tadeusza. Jego dramatyczna przeszłość i obecne działania jako emisariusza napoleońskiego dodają utworowi głębi i napięcia. "Pan Tadeusz" to nie tylko opowieść o miłości i sporach szlacheckich. Mickiewicz porusza w nim wiele ważnych tematów takich jak: patriotyzm i tęsknota za ojczyzną;krytyka szlachty;przyroda jako bohater;tradycja i obyczaje. Utwór jest napisany wierszem trzynastozgłoskowym, co nadaje mu rytmiczność i melodyjność. Mickiewicz stosuje liczne środki stylistyczne, takie jak metafory, porównania, epitety, które wzbogacają język i czynią go żywym oraz obrazowym. Poemat składa się z dwunastu ksiąg, a każda z nich rozwija kolejne wątki fabularne i tematyczne. "Pan Tadeusz" odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Jest często określany jako "ostatni zajazd na Litwie", symbolizując koniec pewnej epoki w historii Polski. Dzieło to było inspiracją dla wielu twórców i doczekało się licznych adaptacji teatralnych, filmowych oraz operowych. Czytając "Pana Tadeusza", odbiorca przenosi się w świat pełen pasji, emocji i piękna. To nie tylko lekcja historii, ale także uniwersalna opowieść o miłości, honorze, przebaczeniu i nadziei. Mickiewicz, poprzez swoją mistrzowską narrację, zachęca do refleksji nad tym, co stanowi istotę polskości i ludzkiej natury. "Pan Tadeusz" to arcydzieło, które łączy w sobie bogactwo języka, głębię psychologiczną postaci i malownicze opisy świata przedstawionego. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć duszę polskiego narodu i docenić piękno rodzimej literatury. O autorze: Adam Mickiewicz (1798-1855) był jednym z najwybitniejszych polskich poetów romantycznych, a także dramaturgiem, eseistą i działaczem politycznym. Urodził się w Zaosiu lub Nowogródku na terenie dzisiejszej Białorusi. Jest autorem wielu kluczowych dzieł literatury polskiej, takich jak "Dziady", "Pan Tadeusz", "Sonety krymskie" i "Konrad Wallenrod". Mickiewicz był aktywnym uczestnikiem życia społeczno-politycznego swojej epoki. Za działalność w tajnych stowarzyszeniach patriotycznych został aresztowany i zesłany w głąb Rosji. Po uwolnieniu podróżował po Europie, m. in. przebywał w Niemczech, Włoszech i Szwajcarii. W Paryżu objął katedrę literatur słowiańskich w Collge de France. Jego twórczość wywarła ogromny wpływ na kształtowanie się polskiej tożsamości narodowej i inspirowała kolejne pokolenia. Zmarł w Konstantynopolu (obecnie Stambuł) w 1855 roku, gdzie udał się z misją organizacji polskich oddziałów podczas wojny krymskiej. Format A4; stron 246, w tym 32 cz.b,kolorowe ilustracje;opr.twarda
"Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie" to epopeja narodowa Adama Mickiewicza, uznawana za szczytowe osiągnięcie polskiego romantyzmu i jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej. Utwór został napisany w latach 1832-1834 na emigracji w Paryżu i opublikowany w 1834 roku. Akcja poematu rozgrywa się na Litwie, w niewielkiej miejscowości Soplicowo, w latach 1811-1812, w przededniu inwazji Napoleona na Rosję. Ten historyczny kontekst budzi w bohaterach nadzieje na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Mickiewicz z ogromną precyzją odtwarza realia życia polskiej szlachty na Kresach, ich codzienne zwyczaje, obyczaje, a także atmosferę tamtych czasów. Centralnym wątkiem fabularnym jest trwający od pokoleń konflikt między rodami Sopliców i Horeszków. Młody Tadeusz Soplica wraca po latach nauki do rodzinnego domu i zakochuje się w Zosi, krewniaczce Horeszków. Ich uczucie staje się symbolem pojednania zwaśnionych rodzin. Kluczową postacią jest również ksiądz Robak, w rzeczywistości Jacek Soplica - ojciec Tadeusza. Jego dramatyczna przeszłość i obecne działania jako emisariusza napoleońskiego dodają utworowi głębi i napięcia. "Pan Tadeusz" to nie tylko opowieść o miłości i sporach szlacheckich. Mickiewicz porusza w nim wiele ważnych tematów takich jak: patriotyzm i tęsknota za ojczyzną;krytyka szlachty;przyroda jako bohater;tradycja i obyczaje. Utwór jest napisany wierszem trzynastozgłoskowym, co nadaje mu rytmiczność i melodyjność. Mickiewicz stosuje liczne środki stylistyczne, takie jak metafory, porównania, epitety, które wzbogacają język i czynią go żywym oraz obrazowym. Poemat składa się z dwunastu ksiąg, a każda z nich rozwija kolejne wątki fabularne i tematyczne. "Pan Tadeusz" odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Jest często określany jako "ostatni zajazd na Litwie", symbolizując koniec pewnej epoki w historii Polski. Dzieło to było inspiracją dla wielu twórców i doczekało się licznych adaptacji teatralnych, filmowych oraz operowych. Czytając "Pana Tadeusza", odbiorca przenosi się w świat pełen pasji, emocji i piękna. To nie tylko lekcja historii, ale także uniwersalna opowieść o miłości, honorze, przebaczeniu i nadziei. Mickiewicz, poprzez swoją mistrzowską narrację, zachęca do refleksji nad tym, co stanowi istotę polskości i ludzkiej natury. "Pan Tadeusz" to arcydzieło, które łączy w sobie bogactwo języka, głębię psychologiczną postaci i malownicze opisy świata przedstawionego. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć duszę polskiego narodu i docenić piękno rodzimej literatury. O autorze: Adam Mickiewicz (1798-1855) był jednym z najwybitniejszych polskich poetów romantycznych, a także dramaturgiem, eseistą i działaczem politycznym. Urodził się w Zaosiu lub Nowogródku na terenie dzisiejszej Białorusi. Jest autorem wielu kluczowych dzieł literatury polskiej, takich jak "Dziady", "Pan Tadeusz", "Sonety krymskie" i "Konrad Wallenrod". Mickiewicz był aktywnym uczestnikiem życia społeczno-politycznego swojej epoki. Za działalność w tajnych stowarzyszeniach patriotycznych został aresztowany i zesłany w głąb Rosji. Po uwolnieniu podróżował po Europie, m. in. przebywał w Niemczech, Włoszech i Szwajcarii. W Paryżu objął katedrę literatur słowiańskich w Collge de France. Jego twórczość wywarła ogromny wpływ na kształtowanie się polskiej tożsamości narodowej i inspirowała kolejne pokolenia. Zmarł w Konstantynopolu (obecnie Stambuł) w 1855 roku, gdzie udał się z misją organizacji polskich oddziałów podczas wojny krymskiej. Format A5; stron 246, w tym 32 cz.b,kolorowe ilustracje;opr.miękka.
"Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie" to epopeja narodowa Adama Mickiewicza, uznawana za szczytowe osiągnięcie polskiego romantyzmu i jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej. Utwór został napisany w latach 1832-1834 na emigracji w Paryżu i opublikowany w 1834 roku. Akcja poematu rozgrywa się na Litwie, w niewielkiej miejscowości Soplicowo, w latach 1811-1812, w przededniu inwazji Napoleona na Rosję. Ten historyczny kontekst budzi w bohaterach nadzieje na odzyskanie przez Polskę niepodległości. Mickiewicz z ogromną precyzją odtwarza realia życia polskiej szlachty na Kresach, ich codzienne zwyczaje, obyczaje, a także atmosferę tamtych czasów. Centralnym wątkiem fabularnym jest trwający od pokoleń konflikt między rodami Sopliców i Horeszków. Młody Tadeusz Soplica wraca po latach nauki do rodzinnego domu i zakochuje się w Zosi, krewniaczce Horeszków. Ich uczucie staje się symbolem pojednania zwaśnionych rodzin. Kluczową postacią jest również ksiądz Robak, w rzeczywistości Jacek Soplica - ojciec Tadeusza. Jego dramatyczna przeszłość i obecne działania jako emisariusza napoleońskiego dodają utworowi głębi i napięcia. "Pan Tadeusz" to nie tylko opowieść o miłości i sporach szlacheckich. Mickiewicz porusza w nim wiele ważnych tematów takich jak: patriotyzm i tęsknota za ojczyzną;krytyka szlachty;przyroda jako bohater;tradycja i obyczaje. Utwór jest napisany wierszem trzynastozgłoskowym, co nadaje mu rytmiczność i melodyjność. Mickiewicz stosuje liczne środki stylistyczne, takie jak metafory, porównania, epitety, które wzbogacają język i czynią go żywym oraz obrazowym. Poemat składa się z dwunastu ksiąg, a każda z nich rozwija kolejne wątki fabularne i tematyczne. "Pan Tadeusz" odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Jest często określany jako "ostatni zajazd na Litwie", symbolizując koniec pewnej epoki w historii Polski. Dzieło to było inspiracją dla wielu twórców i doczekało się licznych adaptacji teatralnych, filmowych oraz operowych. Czytając "Pana Tadeusza", odbiorca przenosi się w świat pełen pasji, emocji i piękna. To nie tylko lekcja historii, ale także uniwersalna opowieść o miłości, honorze, przebaczeniu i nadziei. Mickiewicz, poprzez swoją mistrzowską narrację, zachęca do refleksji nad tym, co stanowi istotę polskości i ludzkiej natury. "Pan Tadeusz" to arcydzieło, które łączy w sobie bogactwo języka, głębię psychologiczną postaci i malownicze opisy świata przedstawionego. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć duszę polskiego narodu i docenić piękno rodzimej literatury. O autorze: Adam Mickiewicz (1798-1855) był jednym z najwybitniejszych polskich poetów romantycznych, a także dramaturgiem, eseistą i działaczem politycznym. Urodził się w Zaosiu lub Nowogródku na terenie dzisiejszej Białorusi. Jest autorem wielu kluczowych dzieł literatury polskiej, takich jak "Dziady", "Pan Tadeusz", "Sonety krymskie" i "Konrad Wallenrod". Mickiewicz był aktywnym uczestnikiem życia społeczno-politycznego swojej epoki. Za działalność w tajnych stowarzyszeniach patriotycznych został aresztowany i zesłany w głąb Rosji. Po uwolnieniu podróżował po Europie, m. in. przebywał w Niemczech, Włoszech i Szwajcarii. W Paryżu objął katedrę literatur słowiańskich w Collge de France. Jego twórczość wywarła ogromny wpływ na kształtowanie się polskiej tożsamości narodowej i inspirowała kolejne pokolenia. Zmarł w Konstantynopolu (obecnie Stambuł) w 1855 roku, gdzie udał się z misją organizacji polskich oddziałów podczas wojny krymskiej. Format A4; stron 246, w tym 32 cz.b,kolorowe ilustracje;opr.miękka.
September 1939. A city ruled by fear. A population brutalised by restrictions and reprisals. Amid the devastation, another hunter begins to prowl. What are a few more deaths amid scores of daily executions?
Former chief investigator Jan Kalisz lives a dangerous double life, forced to work with the occupiers as he gathers information for the fledgling Polish resistance. Even his family cannot be told his true allegiance.
When the niece of a Wehrmacht general is found terribly mutilated, Jan links the murder to other killings that are of less interest to his new overlords. Soon, he finds himself on the trail of a psychopathic killer known as The Artist. But, shunned as a Nazi collaborator, can he solve the case before another innocent girl is taken?
Niniejszy tom zawiera dwadzieścia trzy opowieści o postaciach związanych z dworami i pałacami dzisiejszego województwa podkarpackiego, m.in. w: Babicy, Bachórcu, Bratkówce, Cisnej, Dwerniku, Korczynie, Lesku, Nozdrzcu, Mikulicach, Myczkowie, Strzegocicach, Zarzeczu i Żubraczem. W sposób przekrojowy ukazuje niezwykłe zróżnicowanie warstwy ziemiańskiej. Jej przedstawicieli, wśród których znajdziemy pisarzy, malarzy, naukowców, polityków, powstańców i żołnierzy, dzieliły poglądy i kondycja finansowa. Jedni byli majętni, jak należący do galicyjskiej elity Włodzimierz Dzieduszycki, inni, jak Kazimierz Józef Turowski, oddani swojej życiowej pasji, stali się z czasem bankrutami. Obok rodzin, których rola w dziejach jest dobrze znana – Fredrów, Krasickich czy Starowieyskich – znajdziemy tu historie osób już niestety zapomnianych, jak Celina Dominikowska czy Jerzy Janowski.
Świat ziemian przeminął bezpowrotnie wraz z reformą rolną z 1944 roku. Odebrano im dwory i majątki, a oni musieli się odnaleźć w zupełnie nowych realiach. Pomimo trudności wielu z nich zaznaczyło trwały ślad na niwie polskiej nauki, kultury, gospodarki i polityki.
Dr Łukasz Bajda – historyk, przewodnik beskidzki, autor licznych opracowań poświęconych przeszłości oraz atrakcjom turystycznym województwa podkarpackiego. Opublikował m.in. książki: Balowie. Z bieszczadzkich lasów na salony Krakowa i Lwowa (2011), Szlachta w Bieszczadach i na Pogórzu. Czasy saskie i stanisławowskie (2017), Baligród. Historia bieszczadzkieg omiasteczka (2018), Bieszczady. To, co najważniejsze (2020, 2024), 555 zagadek o Bieszczadach (2021), Bieszczady. Opowieści przewodnika (2022).
Sarmaci w trudnych okresach Rzeczypospolitej powiadali, że jest ona niczym słońce, choć bowiem zachodzi i popada w mrok, to niebawem wschodzi i znów świeci pełnym blaskiem. Na zawsze nie gaśnie nigdy.
O takich wschodach i zachodach naszego kraju i narodu pisze w tej książce wybitny historyk i pisarz, prof. Andrzej Nowak. Przeplatają się w niej losy ludzi mądrych i odważnych z losami zrezygnowanych, ale Autor wyraźnie stwierdza, że ci ostatni nigdy nie mieli racji, czego dowodzi historia. Dlatego właśnie wszelka władza o cechach targowickich i zaborczych zwalczała historię, minimalizowała jej znaczenie, rugowała ją ze szkół. Aby nie była nauczycielką życia, aby Polak tym samym był zawsze mądry po szkodzie.
Autor zwalcza zniechęcenie, które czasem pojawia się w narodzie i może być obecne także dziś. Pisze tak: „Odpowiedzią na poczucie beznadziejności musi być najpierw odwaga: odwaga czynu, powstania, walki. Taka, na jaką zdobyli się na przykład konfederaci barscy i kolejni ich naśladowcy, powstańcy Kościuszki, podchorążowie listopada roku 1830, powstańcy stycznia roku 1863, aż do tych dzielnych ludzi, którzy rzucili wyzwanie sowieckiemu molochowi i z natchnieniem św. Jana Pawła II uruchomili solidarnościową lawinę”. Prof. Nowak podkreśla także potrzebę odwagi myślenia. Budzi ducha i porusza sumienia, wszystko to w 23 pięknie ilustrowanych opowieściach o przełomowych momentach naszej historii, kiedy ważyły się losy narodu i państwa – bo choć zdarzało się, iż państwo upadało, to naród nigdy.
Jest to szczególnie ważna lekcja i dziś, kiedy niestety obserwujemy, że wróciła do łask polityka wstydu – wstydu za swoje dzieje. Stąd jakże znamienny tytuł tej książki, „Naród niepokonany”, jest odpowiedzią i antidotum na tę odradzającą się, bardzo szkodliwą postawę niechęci do własnej historii. Albowiem wiele z tego, przed czym prof. Nowak przestrzegał w przeszłości, dziś stało się już rzeczywistością.
Książkę uzupełniają liczne ilustracje, które razem z tekstem tworzą całość przekazu. To wyjątkowa pozycja dla tych wszystkich, którzy starają się zrozumieć otaczający nas świat. I jak zwykle u tego Autora, świetnie się czyta!
Spis treści:
Wstęp: Niezgoda na zniewolenie
CZĘŚĆ 1.
Między Barem, Krymem, Kaukazem i kazachskim stepem
Rosyjskie imperium a polski ruch narodowy
Wiek niewoli: idee i niemożliwości
Wizja polityczna Józefa Piłsudskiego
Niezaplanowane skutki odgórnej rewolucji, czyli koniec komunizmu
Bilans polskiej historii nie jest negatywny
Przypisy
CZĘŚĆ 2.
Kiedy w Polsce była demokracja, w Ameryce byli tylko Indianie i bizony
Symbole Polski, symbole Europy
Nie wszyscy, którzy Polskę zamieszkują, Polskę lubią
Trwałość dobrej władzy buduje siłę państwa i dobro wspólnoty
Skąd się wzięła Ukraina
Źródła zdrady polskości i źródła nadziei
Polska przegrywa, gdy przewagę uzyskują liderzy ugodowi
Chamstwo i miłość
Kresy – historia bez końca
Polska niepodległość i liberalny Zachód
Polska z podległością nie pogodziła się nigdy i nie pogodzi się teraz
Sens i znaczenie polskiej walki na frontach II wojny światowej
CZĘŚĆ 3.
Zagubienie pamięci o nas samych prowadzi do katastrofy
Pozbawieni tożsamości miotani będziemy przez każdy podmuch ideologii
Kłamstwa i oczernianie
Polityka historyczna – ale jaka?
Tylko chrześcijańska misja wyniesie Polskę do wielkości
Źródła
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?