W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
W latach 1941-1944 do kraju zostało skierowanych 28 kurierów i emisariuszy politycznych do Delegatury Rządu na Kraj-spadochroniarzy,którzy wykonali skok bojowy.(...) w odróżnieniu od cichociemnych spadochroniarzy ZWZ-AK,przez cały okres wojenny i powojenny w polskiej historiografii traktowani byli w pewien sposób krzywdząco.
"Gdy wojna raz przyjdzie do twojego domu, już nie chce z niego wyjść. Jest jak uciążliwy pasożyt, którego nie da się pozbyć. Zazwyczaj, gdy cichną działa i stygną lufy karabinów, nie zostawia nic z dawnego życia. Wojny trwają długo, ludzie uczą się z nimi żyć, mają złudną nadzieję, że momenty ciszy oznaczają lepsze jutro. Ono jednak nie nadchodzi, chwila spokoju to najczęściej tylko zapowiedź, że ich świat znowu się wywróci". - Paweł Pieniążek
Paweł Pieniążek, doświadczony reporter, dziennikarz i korespondent wojenny. Zjeździł Ukrainę, Afganistan, Górski Karabach. Przez kilka lat śledził losy jedenaściorga bohaterów złapanych w pułapkę konfliktu, który nie chce się zakończyć. Opowiedziana przez Pieniążka historia pokazuje przerażającą codzienność wojny widzianej oczami zwyczajnych ludzi.
11 bohaterów, 3 państwa, 3 miasta, 3 konflikty - jedna wojna.
Wojna, która nie chce odejść
"Wojny - jak sugeruje autor tego tomu - są czasem jak rośliny. Zapuszczają korzenie i pączkują. Wyrastają jednak z różnych nasion - ludzkiej chciwości, uprzedzeń, żądzy władzy, negatywnych emocji i złych idei. Zatruwają życia, a potem przejmują nad nimi władzę. Niemal zawsze zaskakują, bo nikt naprawdę nie jest na nie gotowy. Jak już raz wybuchną - lubią wracać.
O tym wszystkim przeczytacie w znakomitym reportażu Pawła Pieniążka o Afgańczykach, Ukraińcach i Ormianach. To historie przede wszystkim o doli człowieka. O utracie bliskich i miejsca na Ziemi, o przesiedleniach i pragnieniu odrobiny normalności. Być może najgorsze w życiu bohaterów tej książki jest to, że wojna zapuszcza korzenie w ludzkich głowach. Że pozostaje w nich na zawsze - a przez to staje się czymś "normalnym". - Artur Domosławski
"Wojna nadciąga. Ludzie to czują. Pytają, czy będzie, i nie mogą uwierzyć w żadną odpowiedź. Czekają na nią tam, gdzie dotąd byli bezpieczni: we własnych domach.
Pieniążek jest z nimi w Afganistanie, Ukrainie i Górskim Karabachu. Składa wielką historię ze zwykłej codzienności. Daje swoim bohaterom czas: na zawahanie, pocałowanie drzwi, pożegnanie z dawnym życiem. Wie, że z wojną łatwo się nie rozstaną". - Anna Goc
"Jasne, wiele razy słyszeliśmy wytarty frazes, że jakąś książkę "czyta się jak dobry thriller" - na ogół to nie była prawda. Ale z Wojną w moim domu tak właśnie jest. Pieniążek spędził dekadę w rejonach objętych konfliktem. Autor zbliżył się do tego zapewne najstraszniejszego wynalazku ludzkości. Opisał wojnę, ale też wszystko, co dzieje się zaraz obok niej, w tym to, co mnie samego najbardziej w niej intryguje: jej koniec, godzinę zero, te momenty, które na ogół nie mają swoich kronikarzy - gdy już nie ma "tych", a jeszcze nie ma "tamtych", gdy znika państwo i zostaje jedynie człowiek ze swoją naturą. Bo tak, korespondent wojenny relacjonuje fakty. Niektórzy zmieniają fakty w wiedzę, a nieliczni ową wiedzę w mądrość.
Pieniążkowi udało się zrobić to wszystko i jeszcze więcej: mądrość zmienił na końcu w literaturę. Przeczytajcie jego reportaż. A samemu autorowi, korespondentowi wojennemu, po tej książce życzę, aby pewnego dnia nie miał już nic do roboty i musiał znaleźć sobie inne zajęcie. Dychnij sie synek". - Zbigniew Rokita
Od XIX wieku, od czasu legalizacji partii lewicowych, toczy się oficjalna walka z Bogiem. Można nawet mówić o permanentnej wojnie z wiarą chrześcijańską. Walki rozpoczęte w sposób niezwykle krwawy jeszcze podczas rewolucji francuskiej znalazły potem swoje rozwinięcie w quasi-naukowych pracach quasi-filozofów, ideologów i zbuntowanych wobec Boga artystów. Następnie do roboty ateizacyjnej włączyli się politycy, czyniąc z wyznawania bezbożności obowiązek dla całych społeczeństw w niektórych krajach. Tak stało się na przykład w Polsce po 1945 r. Kto nie chciał akceptować systemu i życia bez Boga, był prześladowany, często okrutnie, niektórzy nawet musieli oddać za to życie. W obronie Boga i człowieka wierzącego stawał zawsze Kościół. Szczególnie w Polsce, gdzie od końca XVIII wieku trzeba było walczyć nie tylko o wiarę katolicką, ale także o narodową niepodległość. Była to za każdym razem również walka o ludzką godność. Po czasach rosyjskich i austriackich represji, po niemieckim Kulturkampfie przyszła chwila wytchnienia w II Rzeczypospolitej. Ale potem znów nastała okrutna i wyniszczająca wojna, a po jej zakończeniu - stalinowska okupacja cechująca się szczególną nienawiścią do Boga i Kościoła. Po przetrwaniu nieszczęsnego okresu PRL-u wydawało się na początku lat 1990., że zwalczanie religii pozostanie tylko ponurym wspomnieniem. Niestety, bezbożnictwo - zawsze przynoszące tylko krwawe ofiary - odżyło, szczególnie po śmierci św. Jana Pawła II. W wieku XXI, który uchodzi za tak postępowy, ateizacja ponownie nabiera rozpędu i okrucieństwa, czego doświadczamy także w katolickiej Polsce. Dzieje najnowszej walki z Bogiem, ale także dzieje obrony Boga w XX i XXI w., opisuje w niniejszej książce wybitny historyk i myśliciel prof. Andrzej Nowak. Powstał opis wstrząsający, uzupełniony nie mniej poruszającymi ilustracjami. To nie tylko bardzo ważna książka, lektura dla każdego Polaka, ale także memento, które niestety nic nie traci na aktualności - wprost przeciwnie
Zapewne każdy, kto miał styczność z polską edukacją lub choćby interesuje się polską historią, zetknął się kiedyś ze słowem „sarmatyzm”. Jednakże gdy zestawić ze sobą jego rozmaite formalne i nieformalne definicje, okazuje się, że dotyczą one niezwykle szerokiej gamy zjawisk, a nierzadko nawet stoją względem siebie w kompletnej sprzeczności. Celem książki jest próba stworzenia narracji o tym, skąd „sarmatyzm” (rozumiany jako słowo i jako pojęcie) się wziął, a przy tym ustalenie, jaką pełnił funkcję w dyskursach historycznych. Jak go rozumiano i jakie kryły się za tym idee? Kto i w jakim celu go używał? I wreszcie: na ile „sarmatyzm” jest pojęciem fundacyjnym dla współczesnej idei polskości? Jest to istotne tym bardziej, że i publicyści, i akademicy zdają się postrzegać je jako istotny element historii polskiej tożsamości – i to niezależnie od tego, czy przypisuje się mu konotacje pozytywne, czy negatywne. Każde użycie „sarmatyzmu” wytwarza (lub chociaż reprodukuje) jakiś obraz polskości: chorobliwej i wynaturzonej, albo przeciwnie – pierwotnej, zdrowej, prawdziwej. „Sarmatyzm”. Historia pojęcia pokazuje, jak te obrazy uzależnione są od polityk, dyskursywnych celów i bieżących okoliczności.
Jest rok 1955. Panuje terror i okrucieństwo. Po śmierci Stalina władza ludowa wprowadza w kraju porządek zgodny z wytycznymi totalitarnej polityki ZSRR. Trwa obsesyjny pościg za wrogami umacniającego się ustroju komunistycznego. Barwne klimaty przełomu lat 50. i 60. XX w. przenikają się z mrokami życia w państwie pozostawionym przez aliantów na pastwę sowietów. Czy w takich warunkach jest miejsce na sprawiedliwość? Do Zamościa z Warszawy przybywa młoda, tajemnicza kobieta - Celina Szczerbicka. Podejmuje pracę w charakterze służącej w domu wpływowego oficera UB. Przez willę przewija się mnóstwo podejrzanych ludzi - w tym pracowników bezpieki. W jakim celu Celina naprawdę przybyła do Zamościa i jakie sekrety skrywa?
Rzym i imperium Partów od dawna rywalizują ze sobą o królestwo Palmiry, położone pomiędzy dwoma mocarstwami. Choć Palmira została wcielona do prowincji syryjskiej, zamieszki na wschodnich rubieżach imperium rzymskiego przybierają na sile. Partowie atakują graniczny fort nad Eufratem, zabijając wszystkich Rzymian. Oficerowie rzymskiej armii, Macro i Katon, którzy mają za sobą niejedną niebezpieczną misję, werbują rekrutów w podbitej prowincji. Szkolą jednostki pomocnicze legionów, wiedząc, że Partowie są mistrzami wojny podjazdowej. Aby utrzymać dla Rzymu strategiczne królestwo, wyruszają do Palmiry na czele dwóch kohort. Oblężeni przez przeważające siły nieprzyjaciół w głębi obcego terytorium, stoczą walkę, jakiej nigdy wcześniej nie przeżyli.
Początek 45 roku naszej ery. Centurionowie Macro i Katon od kilku miesięcy oczekują w Rzymie na przeniesienie do nowej jednostki. Ich przyszłość w legionach nie jest jednak pewna, ponieważ pada na nich podejrzenie o zabójstwo dowódcy kohorty. Sekretarz cesarza Klaudiusza wykorzystuje tę sytuację dla swoich celów zleca dwóm legionistom odszukanie skradzionych przez piratów tajemniczych zwojów, od których zależy bezpieczeństwo rzymskiego imperium. Macro i Katon nie wahają się ani chwili, mimo że tym razem nie mogą liczyć na swoich towarzyszy z Drugiego Legionu, a jedynie na własną odwagę i spryt. Gdy trafiają do rzymskiej floty pod rozkazy dwulicowego Witeliusza, zdają sobie sprawę, że posłano ich na pewną śmierć
Józef Mackiewicz należy do najwybitniejszych polskich pisarzy XX w. Jego dzieła, począwszy od fundamentalnej książki o Katyniu po powieści - emigracyjne bestsellery - były tłumaczone i wydawane w znaczących oficynach zachodnich. Sukcesy pisarskie nie przyniosły ani stabilizacji materialnej, ani powszechnego uznania. Przeciwnie - w konsekwencji poruszania niełatwych tematów Mackiewicz spotkał się z falą nienawiści i oskarżeń, z nagonką nie tylko w komunistycznej Polsce, ale i w części polskiej emigracji. Dziś widać, że jego pisarstwo nadal czeka na prawdziwe odkrycie.
Od 6 grudnia 1942 r. do prawdopodobnie 15 marca 1943 r. w części Kreis Starachowice (Generalne Gubernatorstwo) obejmującej gminy Chotcza, Ciepielów, Iłża, Lipsko i Solec nad Wisłą Niemcy przeprowadzili akcję pacyfikacyjną mającą na celu fizyczne unicestwienie "bandytów" - ludzi posiadających broń, Żydów szukających ocalenia, a także tych, którzy zamiast poinformować niemieckie władze o "przestępcach", wspomagali ich schronieniem i żywnością. Niemieccy żandarmi zamordowali blisko 300 osób - Żydów, Polaków, Romów i jeńców sowieckich. Większość zginęła od kul, część spalono żywcem w płonących zabudowaniach lub zakatowano podczas przesłuchań.
Błyskawiczne zwycięstwa Wehrmachtu na froncie wojny polsko-niemieckiej podcinają we Wrześniu '39 ewakuacyjną lawinę. Rzesze cywilnych uciekinierów zaludniają wtedy drogi i bezdroża II Rzeczypospolitej. Uciekają wszyscy bez względu na płeć, wiek, wykształcenie, kierując się zasadą "byle szybciej, byle dalej". Setki tysięcy przerażonych osób paraliżują ruchy wojska i szerzą panikę jeżącymi włos na głowie świadectwami o niemieckim terrorze. Czy przed wojną da się jednak uciec? Niniejsza książka przybliża jedno z najmniej rozpoznanych zjawisk pierwszego miesiąca II wojny światowej.
Książka koncentruje się na wizji dziejów, kreowanej przez badaczy z Niemiec, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Ci historycy, zarówno profesjonalni, jak i amatorscy, przypisywali kryteriom biologicznym kluczowe znaczenie w powstawaniu i upadku wielkich cywilizacji, takich jak Egipt, Hellada czy Rzym, a także podkreślali rolę czynnika rasowego w współczesnych im młodych państwach, jak Cesarstwo Niemieckie czy Stany Zjednoczone. Publikacja ta wpisuje się w nurt badań porównawczych nad kształtowaniem nowoczesnych ideologii w świecie Zachodu oraz w poszukiwania źródeł ideologii totalitarnej. Analiza tekstów historyków, archeologów, biblistów i historyków sztuki z przełomu XIX i XX wieku stanowi uzupełnienie luki w polskiej historiografii, która dotychczas jedynie sporadycznie badała zaangażowanie przedstawicieli tych dyscyplin w kształtowanie ideologii rasistowskiej. Badając korzenie i ewolucje rasizmu naukowego praca ta przybliża nas do zrozumienia istoty narodowego socjalizmu i tragicznych skutków realizacji jego założeń cfedg Książka koncentruje się na wizji dziejów, kreowanej przez badaczy z Niemiec, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Ci historycy, zarówno profesjonalni, jak i amatorscy, przypisywali kryteriom biologicznym kluczowe znaczenie w powstawaniu i upadku wielkich cywilizacji, takich jak Egipt, Hellada czy Rzym, a także podkreślali rolę czynnika rasowego w współczesnych im młodych państwach, jak Cesarstwo Niemieckie czy Stany Zjednoczone. Publikacja ta wpisuje się w nurt badań porównawczych nad kształtowaniem nowoczesnych ideologii w świecie Zachodu oraz w poszukiwania źródeł ideologii totalitarnej. Analiza tekstów historyków, archeologów, biblistów i historyków sztuki z przełomu XIX i XX wieku stanowi uzupełnienie luki w polskiej historiografii, która dotychczas jedynie sporadycznie badała zaangażowanie przedstawicieli tych dyscyplin w kształtowanie ideologii rasistowskiej. Badając korzenie i ewolucje rasizmu naukowego praca ta przybliża nas do zrozumienia istoty narodowego socjalizmu i tragicznych skutków realizacji jego założeń
Nieznana cywilizacja legendarnego kontynentu Lemurii i Mu.Kim byli mieszkańcy gigantycznej wyspy? Czy ślady ich kultury przetrwały do naszych czasów?W mitach, legendach i religiach z całego świata znajdujemy dowody na istnienie w zamierzchłej przeszłości wspaniałych cywilizacji, które uległy zagładzie na skutek globalnych kataklizmów lub wewnętrznych konfliktów. Najstarszą i najbardziej enigmatyczną z nich jest cywilizacja Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku, zagadkowa kraina zwana Lemurią, Pacyfiką lub Mu. Dlaczego ten kontynent przestał istnieć?DAVID HATCHER CHILDRESS, niezależny archeolog i podróżnik, jeden z najsławniejszych - obok Ericha von Dnikena i Grahama Hancocka - kontrowersyjnych badaczy historii ludzkości, tropi pozostałości tajemniczych budowli i megalitów na wyspach Oceanu Indyjskiego, Pacyfiku, Australii i Nowej Zelandii.Jego poszukiwania przynoszą pytania:Kto zbudował miasto Nan Madol na maleńkiej wysepce Pohnpei na Pacyfiku, miasto z tysięcy bazaltowych bloków, o wadze często przewyższającej 20 ton?Jak powstały na Markizach ułożone z idealnie dopasowanych olbrzymich kamieni platformy - marae - o długości sięgającej setek metrów?Skąd przybyli twórcy tysięcy olbrzymich (o wadze do 80 ton) posągów - moai - na Wyspie Wielkanocnej i na Hawajach?Czy budowniczowie piramid i starożytnych megalitów w Australii, Nowej Zelandii i na wyspie Rarotonga w Polinezji pochodzili z Lemurii?Przed kim miały bronić potężne mury mikronezyjskiej wyspy Kusrae?Wędrówka Childressa od Seszeli przez Fidżi do Hawajów przynosi zaskakujące fakty, interesujące zdjęcia i nowe dowody na istnienie zaginionego kontynentu.David Hatcher Childress jest wydawcą książek alternatywnych badaczy prehistorii i autorem wielu bestsellerów (m.in. "Tajemnice zaginionych miast Ameryki Południowej", "Geniusz techniki bogów", "Archeologia pozaziemska", "Olmekowie") i częstym gościem programów telewizyjnych i radiowych: NBC, CNN, Discovery, History Channel. Childress nazywany jest prawdziwym Indianą Jonesem.
Graham Hancock przedstawia zdumiewające odkrycia naukowe i historyczne sprzed kilkudziesięciu tysięcy lat.Ludzie paleolitu wykorzystywali elektromagnetyzm, znali podstawy fizyki kwantowej i budowali pierwsze miasta 30 000 lat p.n.e.!Fascynujące eseje trzynastu najwybitniejszych nieortodoksyjnych badaczy najdawniejszej historii ludzkości (wybrane przez autora "Śladów palców bogów" Grahama Hancocka) prezentują przekonujące dowody na to, że nasi przodkowie sprzed kilkudziesięciu tysięcy lat dysponowali wiedzą, którą odrzuca oficjalna nauka!Koncepcja wielkiego cyklu czasowego, czyli na przemian wzlotów i upadków cywilizacji, jest obecna we wszystkich mitologiach i religiach świata od tysięcy lat, jako spadek po zaginionych kulturach, i zaprzecza obowiązującej teorii linearnego rozwoju ludzkości.Na Marsie istniała wysoko rozwinięta, potężna cywilizacja; dowody na jej istnienie od 60 lat ukrywa NASA.Wyrzut plazmy z pobliskiej supernowej w erze paleolitu sprawił, że homo sapiens stworzył religię i stał się bardziej kreatywny.Na dnie Zatoki Kambajskiej znaleziono niezbite dowody na to, że tam właśnie leżała kolebka jednej z pierwszych cywilizacji, której początki datowane są na 30 000 lat p.n.e.Nasi praprzodkowie znali zjawisko elektromagnetyzmu i wykorzystywali je m.in. w budowlach megalitycznych.Wyższe stany świadomości i inne zjawiska paranormalne, których nie akceptuje współczesna nauka, pozwalały starożytnym wznosić ogromne budowle bez użycia pisma, które jest warunkiem powstania cywilizacji.Gwałtowne przesunięcie biegunów spowodowało zagładę kwitnącej cywilizacji, której ruiny spoczywają teraz pod czapą lodową Antarktydy."Utracona wiedza przeszłości" tworzy wyjątkowy obraz alternatywnych odkryć, świadczący o tym, że wiele współczesnych dokonań naukowych to w istocie odnalezione elementy utraconej wiedzy dawnych kultur.
Pasjonująca książka autora militarnych bestsellerów, sprzedanych w Polsce w 200 000 egzemplarzy, ujawnia sensacyjne zakulisowe operacje 1939-1945: rozpracowywanie siatek szpiegowskich, kradzieże planów, łamanie kodów, zasadzki, porwania i zabójstwa.70 NIEZNANYCH I NAJBARDZIEJ ZAKONSPIROWANYCH AKCJI WYWIADOWCZYCH I DYWERSYJNYCH.William Breuer odsłania nieprawdopodobne wręcz epizody walki rozgrywającej się poza polem bitew. Na podstawie osobistych rozmów z uczestnikami wydarzeń, niepublikowanych relacji byłych agentów wywiadu, raportów wojskowych i dokumentów z archiwów, ukazuje nieznaną wojnę, którą prowadzili szpiedzy, sabotażyści, komandosi, propagandyści i zdrajcy.Niewidomy agent przekazuje aliantom tajemnice Wału Atlantyckiego.Przyjaciel Hitlera amerykańskim agentem.Jednoosobowa agencja wywiadowcza.Pilne: ukryć Kanał Panamski.Płetwonurkowie kontra okręty wojenne.Japoński superszpieg w Pearl Harbor.Fałszywy informator Rommla.Ściśle tajne: muły na spadochronach.Okręty X kontra "Tirpitz".Sylwestrowy atak atomowy na Amerykę?Specjalne zadanie dla Ottona "Blizny" Skorzenego.Jak przekraść się na plażę "Utah"?Tajne cele: niemieccy fizycy jądrowi.WILLIAM BREUER to jeden z najpopularniejszych amerykańskich historyków wojskowości, autor nieustannie wznawianych na świecie bestsellerów, m.in.: "Najdziwniejsze zdarzenia w II wojnie światowej", "Największe oszustwa w II wojnie światowej", "Niewyjaśnione tajemnice II wojny światowej", "Ściśle tajne w II wojnie światowej", "Szalone misje II wojny światowej", "Tajne bronie w II wojnie światowej". W swoich książkach, napisanych żywo i z rozmachem, dociera zawsze do niepublikowanych informacji i przedstawia je w tempie najlepszej powieści sensacyjnej.
Autor książki, którą oddajemy do rąk Czytelników, przedstawił losy dowodzonej przez gen. dyw. Władysława Andersa Armii Polskiej na Wschodzie, która powstała 12 września 1942 r. na Środkowym Wschodzie. Przez kolejne dwa lata żołnierze armii przemierzali szlaki pustynne i przygotowywali się w Iraku, Palestynie i Egipcie do bojów o niepodległość Polski. W 1943 r. ze struktur Armii Polskiej na Wschodzie został wyodrębniony 2. Korpus Polski, który w latach 1944-1945 na Półwyspie Apenińskim toczył walki przeciwko wojskom niemieckim. Historia Armii Polskiej na Wschodzie została przez Autora opowiedziana w sposób przystępny, publikacja "Na szlakach pustynnego losu. Armia Polska na Wschodzie w latach 1942-1944" pozwoli zatem lepiej poznać i zrozumieć złożone losy polskich żołnierzy na Środkowym Wschodzie w trudnych latach II wojny światowej.
Zbiór artykułów, dotyczących zbrodni sowieckiej popełnionej na polskich jeńcach wojennych i więźniach w 1940 r. Zakres tematyczny zbioru obejmuje również reperkusje zbrodni katyńskiej sięgające teraźniejszości. Opracowanie stanowi pokłosie zorganizowanej przez Instytut Pamięci Narodowej w 2021 r. Międzynarodowej Konferencji Naukowej pt. "Zbrodnia katyńska - nowe aspekty". Konferencja była międzynarodowa nie tylko z nazwy, wzięli w niej udział badacze posługujący się na co dzień językami polskim, ukraińskim i rosyjskim. Tytuł opracowania Zbrodnia katyńska. Nowe aspekty może wywołać zdziwienie części odbiorców. Powstało przecież dotychczas bardzo dużo opracowań poświęconych zbrodni z 1940 r., a także niemała liczba publikacji odnoszących się do późniejszych dziejów sprawy katyńskiej. Bliższe przyjrzenie się historiografii przekonuje, że wiele szczegółowych aspektów problematyki katyńskiej pozostało nieopisanych. Pokaźną część zagadnień mieszczących się w spectrum problematyki zbrodni sowieckiej na obywatelach polskich powielano, z kolei inne pomijano. Wiele publikacji, nawet tych utrzymanych w konwencji naukowej, służyło raczej popularyzacji wiedzy niż jej poszerzaniu. Część literatury przedmiotu, która powstała przed ujawnieniem dokumentów z archiwów sowieckich i rosyjskich w latach dziewięćdziesiątych XX w., nie prezentuje aktualnego stanu wiedzy i sama stała się elementem dziejów sprawy katyńskiej. Luki w historiografii wynikają nie tylko z niedostępności źródeł, co uniemożliwia np. pełne i pewne odtworzenie białoruskiej listy katyńskiej, ale również z niedostatecznego wykorzystania dostępnych informacji. Studia zawarte w tym tomie stanowią próbę wypełnienia przynajmniej kilku pustych pól w historiografii dotyczącej zbrodni katyńskiej. Zbiór zawiera teksty wcześniej niepublikowane. Autorzy podjęli wyzwanie przedstawienia ustaleń wykraczających poza dorobek poprzedników lub spojrzenia na niektóre znane fakty z odmiennej niż dotąd perspektywy. Zachęcamy do sięgnięcia po tom i samodzielnego ocenienia, w jakim stopniu udało się sprostać wyzwaniu poszerzenia naszej wiedzy o sprawie katyńskiej.
Dotychczas opublikowano wiele opracowań na temat zbrodni katyńskiej, jednak tylko nieliczne poświęcono duchownym zamordowanym na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 r. oraz osobom walczącym o ujawnienie prawdy o dokonanym mordzie. Niniejszy zbiór artykułów, przygotowany przez autorów różnych profesji, ukazuje los kapłanów więzionych w tzw. obozach specjalnych NKWD i straconych w Katyniu, Charkowie-Piatichatkach, Miednoje i Kijowie-Bykowni. Opiera się na relacjach rodzinnych, wspomnieniach ocalałych oraz dokumentach odnalezionych w jamach grobowych wśród szczątków zamordowanych. Świadectwa te dowodzą, że duchowni, niezależnie od wyznania, wspierali współwięźniów, wzmacniali ich morale, poczucie godności i braterstwo. Zawarte w publikacji treści stanowią nie tylko istotny wkład w poszerzenie wiedzy historycznej, lecz także punkt wyjścia do refleksji nad postawami więźniów w sytuacji zniewolenia i zetknięcia się z propagandą. Mamy nadzieję, że książka wzbudzi zainteresowanie szerokiego kręgu Czytelników. Vinctis non victis - pokonanym, lecz niezwyciężonym
W tomie XV "Dzieł zebranych" Feliksa Konecznego można znaleźć dwie prace wydane na emigracji już po śmierci Profesora: "Cywilizację żydowską" oraz "Państwo w cywilizacji łacińskiej. Zasady prawa w cywilizacji łacińskiej". Pierwsza z nich to efekt niemal trzech dekad pracy nad teorią cywilizacji, w ramach której krakowski historyk i historiozof opisał w osobnych publikacjach zaledwie dwie spośród siedmiu cywilizacji wyszczególnionych przez niego: bizantyńską i żydowską. "Kwestia żydowska wśród narodów nie jest rasową, ni wyznaniową, żydostwo - to sprawa całej osobnej cywilizacji, czyli odrębnej metody życia zbiorowego. Żydzi posiadają własną cywilizację i w tym właśnie tkwi rozległość zagadnienia" - pisał Profesor. Koneczny porównywał cywilizację żydowską z innymi metodami ustroju życia zbiorowego, wskazując na różnice w podejściu do prawa, etyki czy organizacji społecznej. Z kolei w książce "Państwo w cywilizacji łacińskiej. Zasady prawa w cywilizacji łacińskiej" Feliks Koneczny w dobie dwudziestowiecznych totalitaryzmów i dyktatur, inspirując się zasadami wynikającymi z łacińskiej cywilizacji, opisał idealny ustrój dla Polski, w którym władza jest dalece zdecentralizowana i opiera się na społeczeństwie z głęboko zakorzenioną ideą samorządności, a duch państwa i prawa ufundowany jest na zasadach wynikających z dziesięciorga przykazań. Choć z powodu upływu czasu i zmienionych realiów społeczno-politycznych część postulatów Profesora można uznać za utopijne lub przebrzmiałe, ich istota pozostaje niezmienna i mogą nadal inspirować prawodawców.
Słownik prezentuje sylwetki kapłanów, nauczycieli, naukowców i innych przedstawicieli elit polskich, którzy po 1945 r. pozostali na terenie ZSRS. Jedni nie chcieli, a inni nie mogli osiąść w powojennej Polsce. Podjęli misję przeciwstawiania się sowietyzacji, ocalenia języka, kultury, przechowania wiary choćby w niewielkim kręgu najbliższych. Nie zabiegali o honory, nie liczyli na ordery czy wyrazy uznania. Niczym żołnierze na straconych placówkach pełnili służbę, nie zważając na jej dramatyczne konsekwencje - więzienia i łagry sowieckie, represje, praca na najgorszych stanowiskach, znacznie poniżej kompetencji. Niech zatem biogram każdego z nich przyczyni się do zachowania jego ofiary i pracy w pamięci narodu.
W czwartym tomie Janssen kontynuował pokazywanie opłakanych skutków działalności Marcina Lutra w życiu narodu niemieckiego. Oddanie książętom i panom władzy nad Kościołem doprowadziło do rządów ignoratnów, którzy samowolnie zmieniali prawa i doktryny kościelne. Nastąpił upadek edukacji, kultury i nauki. Ciągle pogarszały się warunki ekonmiczne, społeczne, religijne i moralne, a niepohamowane dążenie do przepychu i luksusu oraz uzależnienie od mody powodowało olbrzymie zadłużenie osób, miast i władców. Do tego należy dodać panujący egoizm, żądzę władzy, brak moralności, grabieże i wyzysk, katastrofalny kult polowań, pijastwo, hazard, alchemię, wzrost przestępczości i samobójstw, absurdalne wyroki, prześladowanie "czarownic" i niesprawiedliwość. W rezultacie społeczeństwo i cesarstwo było tak rozbite wewnęrznie, że Wojna trzydziestoletnia wydawałą się nieuchronna.
SPIS TREŚCI
Rozdział XX. Szkoły i uniwersytety
Rozdział XXI. Kultura i nauka. Cenzura i handel książkami
Rozdział XXII. Warunki ekonomiczne, społeczne, religijne i moralne. Czarnoksięstwo i prześladowanie czarownic
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
