W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
From Willow Smith and Jess Hendel comes a powerful and groundbreaking historical epic about an African warrior in the world of the Vikings.
Lore, legend, and history tell us of the Vikings: warrior-kings on epic journeys of conquest and plunder. But the stories we know are not the only stories to tell. There is another story, one that has been lost to the mists of time: the saga of the dark queen.
That saga begins with Yafeu, a defiant yet fiercely compassionate young warrior who is stolen from her home in the flourishing Ghanaian empire and taken as a slave to a distant kingdom in the North. There she is thrust into a strange, cold world of savage shield maidens, tyrannical rulers, and mysterious gods.And there she also finds something unexpected: a kindred spirit. She comes to serve Freydis, a shy princess who couldn’t be more different than the confident and self-possessed Yafeu.
But they both want the same thing: to forge their own fate. Yafeu inspires Freydis to dream of a future greater than the one that the king and queen have forced upon her. And with the princess at her side, Yafeu learns to navigate this new world and grows increasingly determined to become one of the legendary shield maidens.
For Yafeu may have lost her home, but she still knows who she is, and she’s not afraid to be the flame that burns a city to the ground so a new world can rise from the ashes. She will alter the course of history - and become the revolutionary heroine of her own myth.
Islandia, rok 1904. Sigrid, córka hodowcy owiec z Brattholt, sprzeciwia się woli ojca, który zamierza sprzedać wodospad Gullfoss leżący na jego ziemi, a pieniądze rozdzielić między dzieci. W burzliwych wodach Gullfoss zginęła matka Sigrid, polska imigrantka Laura. Samobójstwo czy tragiczny wypadek? Jej śmierć pozostaje zagadką dla jej bliskich i całej wioski Autorka do Islandii prowadzi nas z popowstaniowej Warszawy roku 1864 przez Kraków i Kopenhagę. W toku wartkiej narracji i wielowątkowej intrygi przypominającej filmowy fresk poznajemy losy Laury, która nie umie wybaczyć sobie niezawinionej winy, i jej córki Sigrid, która próbuje obłaskawić przeszłość. Bohaterowie kochają, nienawidzą, walczą z banałem życia, które starają się nagiąć do swoich marzeń. Nie oderwiemy się od tej lektury, zanim nie dowiemy się, czy im się udało! Powieść Agnieszki Kumor inspiruje do borykania się z każdym dniem, z życiem. Fikcja staje się tu prawdą. Bardzo namawiam do lektury (Maja Komorowska) Intrygująca gra przypadków. Człowiek i natura w krainie ognia i lodu (prof. Andrzej Chwalba) Przeczytałem jednym tchem. Lekturze towarzyszyło mi do końca poczucie nieprzewidywalności ludzkich losów (Jarosław Kilian)
From renowned author Paul Theroux comes a fascinating, atmospheric novel inspired by George Orwell's years in Burma
There is a short period in everyone's life when his character is fixed forever . . . ' George Orwell
Eric Blair stood out amongst his fellow police trainees in 1920s Burma. Nineteen years old, unusually tall, a diffident loner fresh from Eton, after five years spent in the narrow colonial world of the Raj – a decaying system steeped in overt racism and petty class-conflict – he would emerge as the George Orwell we know.
Drawing on all his powers of observation and imagination, Paul Theroux brings Orwell's Burma years to radiant life, tracing the development of the young man's consciousness as he confronts the social, racial and class politics and the reality of Burma beyond. Through one writer, we come to understand another - and see how what Orwell called 'five boring years within the sound of bugles' were in fact the years that made him.
Szmalcownicy, kolaboracja z okupantami, zdrady i zabójstwa polityczne na najwyższych szczeblach polskich władz konspiracyjnych. Tym razem najpopularniejszy pisarz historyczny w Polsce dotyka tematów, które w narracji bogoojczyźnianej stanowią tabu. Kaliber opisywanych faktów nieco tonuje charakterystyczny dla Sławomira Kopra anegdotyczny i lekki styl opowieści, ale jest wynikiem przewracania tych kart naszej historii, których w żadnym razie nie można uznać za chwalebne. Mocno rozbudowane i poprawione wznowienie książki sprzed kilku lat to wyprawa w ciemne zakątki przeszłości, która może wstrząsnąć.
Czy wypełnią się przepowiednie? Czy to, co przez wieki zapowiedziały widzące, stanie się rzeczywistością? Ziemie dawnej Polski rozciągają się między Bugiem a Odrą, na północy sięgają Bałtyku. Umiera Mieszko, pierwszy ochrzczony władca tej krainy. Schedę po ojcu przejmuje Bolesław, zgodnie z podpisanym przez ojca Dagome Iudex. To początek opowieści o czasie zwieńczonym uzyskaniem korony - Chrobry zostaje pierwszym koronowanym władcą Polski. Nadejście chrześcijaństwa zmienia świat dawnych wierzeń. Powstają katedry i kościoły, mianowani są kolejni biskupi, coraz więcej ludzi przyjmuje chrzest. Czy jednak Perun, Weles, Mokosz i inni bogowie ustąpią? Czy żercy, strażniczki Bogini, wiedźmy, widzące, wojownicy i wojowniczki starych bogów, zrezygnują z wiary przodków? Panowanie Bolesława to walka o władzę, konflikty między starą a nową wiarą , czas strachu, bólu, intryg, zdrad, zbrodni, nienawiści i nieustających wojen, ale także pięknych uniesień i wielkich miłości, często trwalszych niż czas. Jaki był ten okres z perspektywy kobiet? Jak mogły postrzegać go cztery kolejne żony władcy, jego nałożnice, siostry, córki, a przede wszystkim główne bohaterki tej powieści: kapłanki, wojowniczki, widzące, strażniczki, wiedźmy, które mieszkały na Świętej Wyspie i potrafiły komunikować się za pośrednictwem żywiołów? Jak widziały ten czas tkaczki, medyczki, służki i inne kobiety, które były tu przed nami i - tak jak każda z nas - przenosiły przez czas Wieczny Ogień?
Polscy komuniści już pod koniec okupacji hitlerowskiej, a potem w okresie podporządkowania Polski Związkowi Sowieckiemu, układali kalendarz obchodów rocznic historycznych w sposób, który miał ułatwić im sprawowanie rządów i wprowadzenie „nowej tradycji”, z nowymi bohaterami i wartościami. Ukrywając antypolski charakter narzuconej władzy, dążyli do jej legitymizacji.
Oficjalne uroczystości z okazji rocznic historycznych stały się narzędziem manipulacji, a pamięć historyczna — polem walki o umysły społeczeństwa. Podporządkowując przestrzeń publiczną ideologii komunistycznej tworzono narrację propagującą marksistowsko-leninowską wizję dziejów, urzędowy ateizm, walkę z Kościołem katolickim i religią, sojusz robotniczo-chłopski, etatyzm gospodarczy i obowiązkową przyjaźń polsko-radziecką. Jednak Polacy, dostrzegając ignorowanie tradycji narodowej, uodpornili się na historyczne manipulacje. Uroczystości zamiast jednoczyć, budziły sprzeciw i opór.
Książka Barbary I. Rogowskiej poświęcona jest politycznemu wykorzystywaniu i instrumentalizacji rocznic historycznych w latach 1944–1952. To druga część cyklu poświęconego teatralizacji życia politycznego w Polsce (pierwsza część: Barbara I. Rogowska, Funkcje polityczne świąt państwowych i religijnych w Polsce Ludowej, Wrocław 2018). Autorka odsłania kulisy propagandy stosowanej przez system, który zakładał sprawowanie totalnej władzy nad społeczeństwem — nie tylko jego teraźniejszością i przyszłością, także nad przeszłością.
Barbara I. Rogowska — doktor habilitowana politolog i etnograf. Pracuje w Instytucie Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na przemianach europejskiej obrzędowości politycznej i religijnej, stosunkach wyznaniowych w Polsce i Europie, historii politycznej PRL, antropologii politycznej. Jest autorką monografii: Polityka polskich władz komunistycznych wobec Kościoła rzymskokatolickiego, Funkcje polityczne świąt państwowych i religijnych w Polsce Ludowej. Pod jej redakcją powstała praca Młode pokolenie Polski. Była współredaktorką publikacji W kręgu historii i politologii oraz Propaganda antykościelna w Polsce w latach 1945–1978. Opublikowała szereg artykułów z zakresu antropologii politycznej (między innymi: Bolesław Bierut — ikonografia wodza, Funkcje znaczka pocztowego w Polsce w latach 1944–1950, Obchody siedemdziesiątej rocznicy urodzin Stalina w Polsce, Obrzędowe formy walki politycznej NSZZ „Solidarność” w okresie stanu wojennego, Przemiany rytuałów religijnych w Polsce na przełomie XX i XXI wieku, Wizerunek Niemca w polskim dowcipie politycznym XX wieku, Idealizacja i dewaluacja Tadeusza Kościuszki, polskiego bohatera narodowego, w kreowaniu rzeczywistości politycznej, Dziedzictwo kulturowe Dolnego Śląska). Jest członkiem Komisji Kultur Europejskich, Oddział PAN we Wrocławiu.
Miłosz Rastawicki z powodu oskarżeń o popełnienie zbrodni zmuszony jest do ucieczki zagranicę. Nie wiedzie jednak życia banity, ale wykonuje ważne zadania dla Rzeczpospolitej. Aleksandra Łubieńska zaś znajduje się w sytuacji bez wyjścia i wychodzi za mąż za dużo starszego mężczyznę. Wciąż jednak nie może zapomnieć o ukochanym i marzy, by pewnego dnia się z nim związać.Tymczasem rozpoczął się Sejm podczas którego zapadają kluczowe dla kraju decyzje a w 1791 zostaje uchwalona Konstytucja. Nie wszystkim rodom magnackim się to podoba i postanawiają zawiązać konfederację przeciwko nowym porządkom w kraju. Jednak nie tylko wewnątrz Rzeczpospolitej czai się wróg, ale przede wszystkim poza jej granicami. W tym kluczowym momencie Miłosz Rastawicki postanawia opuścić ogarniętą rewolucją Francją i wrócić do ojczyzny. Nie spodziewa się jednak, że niebawem będzie musiał wyruszyć z powrotem do Paryża...
NIEZAPOMNIANA OPOWIEŚĆ O PRZETRWANIU, KONSPIRACJI, BOHATERSTWIE I POŚWIĘCENIU LUDZI, KTÓRZY ZOSTALI UZNANI ZA ZDRAJCÓW.W 1938 roku Bruno Wojciechowski, początkujący pisarz, przez lata dyskryminowany i szykanowany, wraca w rodzinne strony. Wierzy, że doświadczenia zdobyte podczas tej podróży pozwolą mu napisać pracę, wieńczącą twórcze warsztaty, które przez ostatnie lata odbywał w Paryżu. Nie przypuszcza jednak, że przypadkowe spotkanie z Rutą Różańską na zawsze odmieni jego życie.W 1994 roku Nikodem Ławrynowicz, pracownik Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich, próbując stworzyć słownik biograficzny osób, które przysłużyły się dla Polski, zewsząd słyszy, że powinien opisać życie Ruty Różańskiej. Nikt jednak z jego informatorów nie zna całej historii kobiety. Jednocześnie wszyscy wskazują, że Bruno Wojciechowski da mu odpowiedzi na wszelkie pytania. Kiedy jednak dochodzi do konfrontacji mężczyzn, Bruno nie jest skory do rozgrzebywania wspomnień. Czy faktycznie Ruta zasłużyła się dla Polski?A może wcale nie była bohaterką, ale zdrajczynią, którą nie bez powodu skazano na wiele lat więzienia?
Zofia Kossak przedstawia porywająca wizję życia słowiańskich plemion i czasów pogańskich - utkaną z opowieści i cytatów z kronik. Jacy byli Słowianie? Czego bronili? Czy bardzo zmieniło się pojmowanie zagrożenia tożsamości i dziedzictwa kulturowego? Kto ma rację w konflikcie cywilizacyjnym?- Na te pytania autorka odpowiada w precyzyjnie odtworzonym okresie wczesnego średniowiecza i walk z nawałą germańską, która na siłę, w morderczym szale wprowadzała chrześcijaństwo na obszarze Pomorza Zachodniego. Zofia Kossak udowadnia, że chrześcijaństwo to nie wyabstrahowany z relacji międzyludzkich cel sam w sobie, ale postawa człowieka. A dobro leży po stronie uciskanych."Troja Północy" to zbeletryzowana opowieść o nadziei wbrew historii, plemiennej dumie, ale i o tajemniczym uniwersalizmie konfliktów z sasiadami Wszystko to w mistrzowski sposób przeplatane fragmentami z historycznych kronik.
"Idea narodowa jest wytworem stuleci - jej istnienie nie jest zależne od woli jednostek, jej trwałość ma głębsze podstawy niż trwałość programów politycznych, rządów i nawet ustrojów państwowych. Z jej istnieniem jako z czynnikiem stałym muszą się liczyć i kierownicy polityki narodu, i państwa, w którym ten naród żyje. Zdrowa polityka polega nie na żądaniu, ażeby naród zmienił treść swego życia moralnego, swoje ideały, ale na dążeniu do stworzenia takich instytucji politycznych, w których potrzeby moralne narodu znajdą zaspokojenie. Tą zasadą kieruje się dziś w swym postępowaniu naród polski i takiej zdrowej polityki domaga się on od państw, do których losy dziejowe go wcieliły" (fragment).
"Jestem Polakiem - to znaczy, że należę do narodu polskiego na całym jego obszarze i przez cały czas jego istnienia zarówno dziś, jak w wiekach ubiegłych i w przyszłości; to znaczy, że czuję swą ścisłą łączność z całą Polską: z dzisiejszą, która bądź cierpi prześladowanie, bądź cieszy się strzępami swobód narodowych, bądź pracuje i walczy, bądź gnuśnieje w bezczynności, bądź w ciemności swej nie ma nawet poczucia narodowego istnienia (...). Wszystko co polskie jest moje: niczego się wyrzec nie mogę. Wolno mi być dumnym z tego, co w Polsce jest wielkie, ale muszę przyjąć i upokorzenie, które spada na naród za to, co jest w nim marne" (fragment).
Marco Polo, kupiec wenecki, wyrusza na Wschód na początku lat siedemdziesiątych XIII wieku. Towarzyszy swemu ojcu oraz stryjowi, którym przyświecają ważne cele polityczne: papież Grzegorz X wysłał ich do władcy Chin, Kubilaja. Podróż do Państwa Środka trwa trzy lata. Przybysze bardzo przypadają do serca wielkiemu chanowi i stara się on w pełni wykorzystać ich odwagę i uzdolnienia. Marco Polo jest przez niego wielokrotnie posyłany w misjach dyplomatycznych do różnych prowincji Chin, a nawet do Indii. W trakcie wojaży poznaje także Azję Mniejszą, Persję, Półwysep Indochiński i Indonezję. Po ponad dwudziestu latach nieobecności trzej wenecjanie nie bez kłopotów powracają do domu. Niedługo później Marco Polo trafia do genueńskiej niewoli. W więzieniu poznaje Rustycjana z Pizy, twórcę romansów rycerskich. Ten spisuje opowieści Marca, prawdopodobnie korzystając także z jego zapisków. Wydane drukiem Il Millione spotyka się z niedowierzaniem, a jego bohater zostaje okrzyknięty kłamcą. Już wkrótce jednak Opisanie świata czytać będą królowie, książęta, dostojnicy kościelni, uczeni i podróżnicy. Marco Polo nie dożył jednak chwili triumfu.
Niezłomni patrioci czy inicjatorzy brutalnych konfrontacji łamiących wszelkie zasady? Żołnierze bez skazy czy mordercy niewinnych cywilów, w tym kobiet i dzieci? Polskie podziemie niepodległościowe od lat budzi gorące spory i skrajne emocje po obu stronach politycznej barykady. Autorzy książki Bohaterowie czy zbrodniarze? portretują sześciu dowódców partyzanckich - Zygmunta Szendzielarza Łupaszkę, Romualda Rajsa Burego, Adolfa Pilcha Górę, Mariana Gołębiewskiego Stera, Leonarda Zub-Zdanowicza Zęba oraz Edwarda Taraszkiewicza Żelaznego. Obalają popularne mity, przedstawiają mało znane fakty z ich skomplikowanych życiorysów. Rozmawiają o zmaganiach z dwoma totalitaryzmami, bez nadziei na zwycięstwo czy szansy na zewnętrzną pomoc. Mówią o walce i kolaboracji, odwadze i strachu, miłości i zdradzie. Uczciwie, bez przemilczeń, z empatią dla ofiar oraz ich rodzin. Wszystko zgodnie ze stwierdzeniem Józefa Mackiewicza, że tylko prawda jest ciekawa. "Panuje u nas przekonanie, że II wojna światowa była starciem szlachetnie i rycersko walczących Polaków ze zbrodniczymi Niemcami, Litwinami, Ukraińcami czy Sowietami. To nieprawda. Polacy nie byli impregnowani na wszechogarniającą brutalność, jaka ich otaczała, i sami sięgali po podobne, czasami okrutne, metody jak ich przeciwnicy". [Fragment książki]
Jedyna pełna, oparta o długoletnie kwerendy archiwalne monografia akcji "Wisła".To książka, która na trwałe zapisała się zarówno w obiegu naukowym, jak i popularnym; zawierająca bogaty materiał fotograficzny, w dużej mierze po raz pierwszy publikowany, a także liczne mapy i schematy z czasów operacji.Problematyka operacji Wisła od lat budzi wiele emocji. [] Pomimo to, jak dotąd, nie powstała monografia, która próbowałaby całościowo zająć się operacją Wisła i prowadzonymi w jej trakcie działaniami wojskowymi (wysiedleńczymi i przeciwpartyzanckimi).Wydane dotąd zbiory dokumentów oraz tomy studiów, mimo ich niekwestionowanej wartości, tylko częściowo zapełniały tę lukę. Rozprawa Jana Pisulińskiego niewątpliwie pozwala więc uzupełnić istniejące braki w naszej wiedzy. Fakt, iż autor wcześniej zajmował się szczegółowo wysiedleniami na Ukrainę w latach 19441946, w sposób naturalny predysponował go do podjęcia również tego wyzwania. Praca została przygotowana w oparciu o szerokie kwerendy źródłowe i gruntowną, budzącą szacunek, lekturę literatury przedmiotu (polską i zagraniczną). [] Autor sprawnie buduje też narrację, tworząc interesującą panoramę wysiedleń i zwalczania oddziałów ukraińskiego podziemia, jakie miały miejsce pomiędzy kwietniem a końcem lipca 1947 roku []. [Z recenzji wydawniczej prof. Grzegorza Motyki]Przez ponad dwa lata władze lekceważyły problem podziemia ukraińskiego. Dopiero wiosną 1947 roku, po rozprawieniu się z podziemiem polskim, zdecydowano o skierowaniu do południowo-wschodniej Polski ponad 20 tysięcy żołnierzy, nie licząc podporządkowanych dowództwu Grupy funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa, milicji i innych służb. Pośpiesznie sformowana Grupa Operacyjna Wisła 20 kwietnia rozpoczęła w południowo-wschodnim krańcu Polski największą po wojnie operację, nazywaną w dokumentach tego okresu akcją specjalną Wisła. Jej celem była likwidacja podziemia ukraińskiego. Jednocześnie, na polecenie rządzących komunistów, przeprowadzono przymusowe przesiedlenie tamtejszej ludności ukraińskiej oraz rodzin mieszanych na poniemieckie tereny na północy i zachodzie kraju, również z obszarów, gdzie podziemie ukraińskie nie operowało. Do 31 lipca 1947 r. przesiedlono ponad 135 tysięcy osób, w tym wielu Polaków. Działania Grupy przeciwko podziemiu doprowadziły do jego znacznego osłabienia i w konsekwencji do demobilizacji. Kilka tysięcy osób umieszczono w Centralnym Obozie Pracy w Jaworznie.Niniejsze wydanie zostało uzupełnione o rozdział poświęcony działaniom wojskowym przeciwko podziemiu ukraińskiemu oraz akcjom przesiedleńczym przeprowadzanym po formalnym zakończeniu operacji.
Powieść historyczna, którą czyta się jak pasjonujący kryminał. Bo i trup ściele się gęsto, a epoka schyłek republiki rzymskiej należy do najburzliwszych w historii ludzkości. Marek Tuliusz Cycero najsławniejszy mówca wszech czasów, młody polityk i adwokat, który ma odwagę wystąpić przeciwko skorumpowanym patrycjuszom. Cycero znajduje się na początku swojej kariery. Celem, który sobie postawił, jest objęcie urzędu konsula. Trudna sprawa dla kogoś, kto nie dysponuje ani armią, ani majątkiem. Ale Cycero posiada coś równie wartościowego talent oratorski. I właśnie trafia się okazja, by go wykorzystać: rola oskarżyciela w procesie przeciwko Gajuszowi Werresowi, namiestnikowi Sycylii, któremu zarzuca się korupcję, grabież i zabójstwa. Zważywszy że obrońcą ma być Hortensjusz uznawany dotąd za najlepszego adwokata w Rzymie wygrana otworzyłaby przed Cyceronem wszystkie drzwi.
Powieść historyczna napisana w konwencji thrillera. Intrygi i walka o władzę, w której nie istnieją takie słowa, jak lojalność, uczciwość, litość. Marek Tuliusz Cycero uwikłany w polityczne rozgrywki genialny orator i mąż stanu, który waży się na wystąpienie przeciwko Juliuszowi Cezarowi. Nad republikę rzymską nadciągają czarne chmury. Do dwóch dawnych konkurentów w walce o władzę osławionego wodza legionistów, Pompejusza, i najbogatszego człowieka w Rzymie, Krassusa dołącza młody i pozbawiony wszelkich skrupułów Juliusz Cezar oraz niezrównoważony Katylina. Ten ostatni, żeby pozbyć się długów, znalazł sobie sojuszników i przygotowuje zamach stanu. Jedynym człowiekiem, który może go udaremnić, jest Marek Cycero. Tylko że może to przypłacić życiem.
Powieść historyczna w barwny sposób przedstawiająca ostatni okres z życia Cycerona i upadek republiki rzymskiej. Książka, przy której nie sposób się powstrzymać przed porównaniami z późniejszymi wydarzeniami historycznymi, również z tymi najnowszymi. Marek Tuliusz Cycero były konsul, człowiek, dla którego polityka jest sensem życia, musi stanąć w obronie republiki.I tak jak dotąd jego orężem nie będzie miecz. Cycero musi uciekać z Rzymu, a jego dom zostaje podpalony przez motłoch. Na mocy dekretu wydanego przez bezwzględnego trybuna Klodiusza każdy, kto udzieli mu pomocy, odpowie za to gardłem. Załamany Cycero, od którego odwraca się większość możnych przyjaciół, udaje się na wygnanie do Tesalonik. W polityce jednak nic nie trwa wiecznie. Kiedy kończy się wszechwładza Klodiusza, wspieranego militarnie przez Juliusza Cezara, Cycero wraca do Rzymu, bez którego jako zwierzę polityczne nie może żyć. I znów jest w centrum wydarzeń Czasem nimi steruje, czasem pada ich ofiarą.
Porywająca powieść o I wojnie światowej i powstaniu wielkanocnym. W 1914 roku osiemnastolatek Willie Dunne opuszcza Dublin, swoją rodzinę i ukochaną Grettę, którą planuje poślubić. Zaciąga się do wojska, by niosąc pomoc Belgii stawić czoła Niemcom na froncie zachodnim w szeregach Królewskiego Pułku Fizylierów Dublińskich. We Flandrii czeka go orgia przemocy i niewyobrażalna groza, a przy życiu trzymają go tylko listy od bliskich, towarzysze broni i Dostojewski. Willie, lojalny syn policjanta, praktycznie nieświadom napięć politycznych narastających w Irlandii podczas jego nieobecności, wraca z frontu na urlop. Jego ojczyzna już za chwilę pogrąży się w bratobójczej walce. Młodzieniec znajduje pocieszenie jedynie w bliskich, wie jednak, że wkrótce musi wrócić do pułku i walczyć do samego końca w wyniszczającej wojnie. Sebastian Barry z właściwym sobie wdziękiem i pisarskim mistrzostwem oddaje zmagania Williego, a także przytłaczające skutki wojny.
Chociaż życie Marlborougha zostało opisane wiele razy i w różnym stylu, opisanie go jeszcze raz jest aż nadto uzasadnione. Dwaj i tylko dwaj biografowie potraktowali temat w odpowiedni sposób. Książka archidiakona Coxe’a jest bardzo dokładna, jeśli chodzi o okres po 1702 roku. Książka lorda Wolseleya, która kończy się na tej dacie, zupełnie zdezaktualizowała wcześniejsze rozdziały archidiakona. Łącznie te dwie prace obejmują cały temat. Zebranie wyników żmudnych badań ich autorów w jednym tomie wydaje się wskazanym, choć niezbyt ambitnym przedsięwzięciem. Podejmując się tego, usiłowałem stworzyć opis, który bez nadmiernego znużenia będzie mogło przeczytać wielu ludzi nie będących zawodowymi historykami. Książka archidiakona Coxe’a, która z powodu obciążenia nieocenionymi fragmentami korespondencji Marlborougha jest niepotrzebnie długa, cierpi na pewną rozwlekłość i chaotyczność, irytującą dla wszystkich, którzy czytają dla przyjemności. Nawet lord Wolseley, z powodu pragnienia przedstawienia tła swego portretu w odpowiednich barwach, ma tendencję do dygresji i powtarzania się, co nie sprzyja ani zwięzłości, ani spójności. Z wyjątkiem kilku przypadków, w których rozwinięcie wydawało mi się potrzebne, konsekwentnie dążyłem do zwięzłości. Nie roszczę sobie pretensji do ustalenia czegoś nowego ani do odkrycia nieznanych faktów. Obecnie opublikowano jednak wiele dokumentów niedostępnych dla archidiakona Coxe’a, a po części niedostępnych dla lorda Wolseleya; w ostatnich latach wielu współczesnych historyków, zarówno Anglików, jak i cudzoziemców, wydało pouczające prace na temat osób i wydarzeń z czasów Marlborougha. Swobodnie korzystałem z nich wszystkich. Marlborough był albo żołnierzem, albo nikim. Nawet jego sukcesy dyplomatyczne można było w dużej mierze przypisać jego zwycięstwom w polu. Potraktowałem zatem jego karierę wojskową bardziej szczegółowo niż życie polityczne lub prywatne. Pisałem nie roszcząc sobie pretensji do posiadania fachowej wiedzy, lecz zawsze w nadziei, że moja praca może się przydać ludziom wykonującym zawód księcia. Wiele z tego, co napisałem (niektórzy mogą uznać, że zbyt wiele) ma polemiczny wydźwięk. Jednakże zarówno za życia, jak i po śmierci, Marlborough był prześladowany przez tak wielu nieprzejednanych przeciwników, że z konieczności otaczają go kontrowersje.
Najzabawniejsza i najbardziej gorzka powieść Llosy.Liczba gwałtów popełnianych przez żołnierzy Sił Lądowych Peru rośnie zatrważająco. By przywrócić armii jej dobre imię i zapanować nad wstydliwymi występkami, dowództwo powierza pewnemu oficerowi misję utworzenia specjalnej Służby Wizytantek. Kapitan Pantaleon Pantoja, znany z niezwykłej dyscypliny i oddania wojsku, organizuje perfekcyjnie działającą machinę frywolnego przemysłu. Z pełnym zaangażowaniem dopracowuje szczegóły, które usprawnią pracę gotowych do pełnego poświęcenia kobiet. A wszystko w ścisłej tajemnicy wojskowej.Mario Vargas Llosa (ur. w 1936 roku w Peru), jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy, autor wielu powieści, opowiadań, sztuk teatralnych, publicysta i polityk. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród literackich, w tym Nagrody Nobla.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
