Literatura beletrystyczna o tematyce filozoficznej dostępna w księgarni internetowej Dobreksiazki.pl. W ofercie nowości, zapowiedzi i bestsellery. Szczególnie polecamy literaturę Olgi Tokarczuk - znana polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018. Jej artystyczny dorobek to między innymi: Księgi Jakubowe, Czuły narrator, Zagubiona dusza, Bieguni, Szafa, Lalka i perła i wiele innych, które znajdziesz w jednym miejscu, z natychmiastową wysyłką.
Poczułam Twoją dłoń na ramieniu, delikatnie przygarnąłeś mnie do siebie i szepnąłeś" -Życie jest krótkie, Florio!
Mocno ująłeś mnie za nadgarstek, jak gdybyś właśnie tego momentu postanowił nigdy nie zapomnieć. I wtedy to poprosiłeś, abym pozwoliła Ci powąchać moje włosy. Uczyniłeś to. Czułam Twój oddech na karku, podczas gdy Ty rozpuszczałeś moje długie sploty i napawałeś się ich zapachem, jakbyś chciał wciągnąć w siebie całą mnie, jakby w Tobie był mój dom.
Kolejna pozycja z Biblioteki Gaarderowskiej to literacka wersja listu, który do swego ukochanego Aureliusza Augustyna napisała Floria Emilia. Po wewnętrznym przełomie, jaki dokonał się w życiu otwartego dotąd na radości doczesne filozofa, Floria Emilia czuje się porzucona. Próbuje zrozumieć dramatyczną decyzję ukochanego - przyszłego Ojca Kościoła i daje wyraz swojej tęsknocie połączonej z żalem i bólem. Emocje zakochanej kobiety, przeciwstawione zostały racjom teologicznym.
Zaskakującą powieść Andresa Trapiello można czytać na co najmniej dwa sposoby: jako pełną romansowych wątków kontynuację arcydzieła Cervantesa Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy oraz jako rodzaj eseju o związkach między literaturą a życiem. Prawda miesza się tu ze zmyśleniem, a rzeczywistość z fantazją do tego stopnia, że w końcu granice się zacierają. Co więcej, w świecie fikcji, czytelnik odkrywa tajemnice bytu, jakich wcześniej nie dostrzegał.
Błędny rycerz umiera. Co się teraz stanie z osobami z jego najbliższego otoczenia? Czy udźwigną brzemię, które spoczęło na nich jako na spadkobiercach wielkiej literackiej legendy? Oto gospodyni Quiteria — jak się okazuje, od lat skrycie zakochana w Don Kichocie — postanawia opuścić dom, zwłaszcza że wciąż popada w konflikty z siostrzenicą zmarłego, Antonią. Ta z kolei wypłakuje oczy z miłości do bakałarza Samsona Carrasco, który wydaje się nie odwzajemniać afektu, myśląc jedynie o czekających go podróżach i przygodach. Najbardziej zasmucony śmiercią Don Kichota jest wierny Sanczo Pansa, który nagle utracił sens życia. Postanawia zatem nauczyć się czytać, aby zapoznać się ze słynnym już w świecie dziełem Cervantesa. Zarówno dla byłego giermka, jak i dla bakałarza lektura powieści jest porażającym doświadczeniem. Nagle wydarzenia, w których uczestniczyli, zaczynają postrzegać w zupełnie nowym świetle i przekonują się o kruchości ugruntowanych, zdawałoby się, opinii. Kiedy zaś pełni podziwu dla talentu i mądrości wybitnego pisarza dowiadują się, w jak ciężkich żyje on warunkach, decydują się odwiedzić go w Madrycie.
Andres Trapiello
Andrés Trapiello urodził się w 1953 r. w Manzaneda de Torío (prowincja León) w Hiszpanii. Od 1975 r. mieszka w Madrycie.
Jest poetą, powieściopisarzem i eseistą. Opublikował dziesięć zbiorów wierszy; w 1993 r. za tomik poetycki Acaso una verdad otrzymał nagrodę Premio Nacional de la Crítica.
W 2003 r. za parodię czarnego kryminału Los amigos del crimen perfecto uhonorowany został Premio Nadal.
Powieść Gdy umarł Don Kichot miała w Hiszpanii już sześć wydań, w roku 2005 wydawcy hiszpańscy przyznali za nią autorowi nagrodę Fundacji José Manuela Lary.
Późne, dojrzałe dzieło wielkiego pisarza stanowi kwintesencję jego poglądów na życie i sztukę. Dowodem na uniwersalność i doniosłość przesłania powieści jest uhonorowanie jej międzynarodową nagrodą Prix Formentor, najwyższym europejskim wyróżnieniem po Literackiej Nagrodzie Nobla.
O KSIĄŻCE
Najnowszą powieść autor Pątników z Macierzyzny ubrał w gatunek staropolskiej sylwy, która rozgrywa się... w przyszłości. W zaświatach odbywa się Ostatni Zlot Aniołów, na który zaproszony zostaje główny bohater powieści – stukiludziesięcioletni Marian Pankowski. Obserwuje tam m.in. „pokaz mód metafizycznych” czy turniej na „fraszkę ero-skatologiczną” całkiem po ludzku zachowujących się Aniołów...
Pierwsza polska powieść postsekularna.
FRAGMENT POWIEŚCI
– Aaaaj! Aaaaj! – strasznie zapiszczy Aniołka, bo koniec jej aksamitnego spływu z niebios na grzeszny padół... Urwał się, kurwa, jeden z kabli, na których Aniołka Józia harmonijnie się huśtała, w szafirowym, grudniowym eterze. Teraz ukośnie se dynda i przez łzy rozpaczy widzi ubawione gęby mieszczan i mieszczek. A do tego popłoch wyrwanych ze snu pastuszków! Spieprzają, aż się piętami po dupie kopią!
O AUTORZE
Marian Pankowski (1919 r. w Sanoku) - od 1938 r. studiował filologię polską na UJ, uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939, w latach 1942–1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Gross-Rosen i Bergen-Belsen. Od 1945 roku mieszka w Brukseli. Poeta, prozaik, dramaturg, historyk literatury, tłumacz. Wydał m.in. Smagłą swobodę (1955), Matuga idzie (1959), Kozaka i inne opowieści (1965), Rudolfa (1980, 1984, 2005, 2007), Pątników z Macierzyzny (1987, 2007), Putto (1994), Z Auszwicu do Belsen (2000), W stronę miłości (2001), Bal wdów i wdowców (2006). Był dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike (2001, 2002). Jest jednym z najlepszych, a zarazem najmniej znanych w Polsce, pisarzy mieszkających i tworzących poza granicami kraju.
Orwell pisał: „Folwark Zwierzęcy miał być przede wszystkim satyrą na rewolucję rosyjską. Jednak, jak podkreślam, przesłanie utworu jest szersze: chciałem wyrazić w nim myśl, iż ów szczególny rodzaj rewolucji (gwałtowna rewolucja oparta na konspiracji , z motorem napędowym w postaci nieświadomie żądnych władzy osób ) może doprowadzić jedynie do zmiany władców.
Czyta Tadeusz Sznuk
C.S. Lewis, znany przede wszystkim z siedmiotomowego cyklu Opowieści z Narnii, tym razem daje poznać się z innej strony
Podział ostateczny to literacka, alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest zło. Ta autobusowa podróż z Piekła do Nieba, przypominająca nieco "Boską Komedię", skłania do zastanowienia się nad życiem doczesnym, którego jakość decyduje, w którym kierunku złapiemy pośmiertny autobus. Lewis zastanawia się, czy nie jesteśmy zbyt przyzwyczajeni do naszej cielesnej egzystencji, by odjechać kiedyś we właściwą stronę.
Fascynujący debiut literacki młodej artystki o polsko-włoskich korzeniach. Zbiór opowiadań powstałych po wpływem arcydzieł malarstwa włoskiego, obrazów Mantegni, Caravaggia, Tycjana czy Leonarda da Vinci. Kanoniczne dzieła sztuki stają się tu źródłami barwnych, wielogłosowych literackich impresji. Autorka odkurza je z narosłych przez stulecia akademickich analiz. Narzędziem, którym się posługuje, jest język: odważny, żywiołowy, niekiedy wręcz szokujący. „W obrazach tych tropię utkwione we mnie włoskie elementy. Rozbijam narrację. Walczę z infantylnym i banalizującym podejściem do osób, miejsc i emocji przedstawionych we włoskiej klasyce”, mówi Rolando. W tekstach sięga do osobistych doświadczeń – zarówno tych związanych z intensywnie przeżywaną kobiecością, jak i z rodzinną historią. Czas i przestrzeń tracą tutaj zwyczajowy dystans, a czytelnik – odbiorca malarstwa klasycznego – odkrywa, że przestaje ono być dla niego bezpieczną przystanią…
„Literacki debiut Bianki Rolando, która do tej pory sukcesy odnosiła w sztukach plastycznych, jest debiutem pomysłowym i zagadkowym. Tytuł w jakiejś mierze wskazuje trafnie na językowość tej prozy, bo język jej głównym walorem i bohaterem. Rozmówki z kolei w znaczeniu niezobowiązujących pogawędek trafnie oddają lekkość i niewymuszoność tych utworów, wprowadzających bardzo głęboko w klimat Włoch.” (Bohdan Zadura)
Bianka Rolando urodziła się w roku 1979 w rodzinie polsko-włoskiej. Studiowała architekturę na Politechnice Warszawskiej oraz grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Obecnie pracuje jako asystentka profesora Marka Dzienkiewicza w pracowni rysunku na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Posługuje się różnorodnymi środkami wypowiedzi artystycznej: instalacją, rysunkiem, grafiką, video, fotografią, a także poezją i prozą. Prace Bianki Rolando były prezentowane na licznych wystawach w kraju i za granicą. Współpracowała m.in. z „Wysokimi Obcasami” i „Dużym Formatem”. Pracuje nad własną teorią estetyczną.
Niezwykła historia życia Eryka Stamelmanna, tajemniczego makijażysty gwiazd filmowych i polityków, zaczyna się na początku XX wieku w starym Gdańsku, biegnie dalej przez Monachium, Berlin, wojenną Warszawę, Moskwę i zataczając wielki krąg na mapie Europy, powraca znowu do Gdańska. Pełne zaskakujących zdarzeń życie bohatera łączy w sobie grozę i żart, powagę i wzruszenie. Eryk Stamelmann - trochę łgarz, trochę przestępca, trochę czarownik - dzięki swojej profesji poznaje sławnych ludzi, pojawia się w różnych miejscach, zmienia swoją tożsamość, a podczas tej fascynującej podróży poprzez niemal całe ubiegłe stulecie rozmyśla nad tajemnicami piękna, wierności i zdrady, dobra i zła. Historia jego życia jest też metaforą sytuacji artysty w nieprzejrzystym świecie XX wieku. Jak w swoich innych powieściach Stefan Chwin łączy różne tonacje i gatunki, dając barwny obraz ludzi i miejsc. Konwencję ironicznej biografii zderza się z refleksją moralną i ważnymi pytaniami filozoficznymi. Kto chce, może tę powieść czytać jako wciągającą, żywo napisaną "powieść przygód". Kto chce, może odnaleźć w niej także coś więcej.
W "Wyspie Dnia Poprzedniego" Umberto Eco w typowy dlań sposób łączy przygodową fabułę z dyskursem filozoficznym, nawiązując w treści i formie do takich arcydzieł jak "Podróże Guliwera" czy "Kandyd". Szlachcic z Piemontu, Robert de la Grive, uratowany z katastrofy morskiej, dostaje się na opuszczony statek "Daphne", zakotwiczony w pobliżu nieznanej Wyspy.
Na pokładzie i w licznych pomieszczeniach znajduje wiele tajemniczych przyrządów oraz ptaków i roślin. Z czasem się dowiadujemy, że Robert trafił na morze jako tajny wysłannik Mazarina i Colberta, usiłujących odkryć sekret obliczania długości geograficznej. Dziwnym zrządzeniem losu naszemu bohaterowi również na pokładzie "Daphne" przyjdzie się zajmować tą kwestią. Prawdopodobnie statek stoi w pobliżu sto osiemdziesiątego południka, zatem na leżącej po jego drugiej stronie Wyspie - wedle obliczeń XVII-wiecznych geografów - powinien być jeszcze dzień poprzedni. Nękany wspomnieniami utraconej miłości i wizją nikczemnego brata-sobowtóra, Robert coraz zapamiętalej pragnie dostać się na Wyspę, gdzie można ponoć ujrzeć Gołębicę Koloru Pomarańczy.
Świat jak z piosenek Jacquesa Brela – tragikomedia, groteska, nadrealizm, brud i poezja…
Prognoza pogody:
Z zachodu wiać będzie silny wiatr niosący odrażającą woń zgniłych jaj. Możliwe opady ciepłego deszczu o konsystencji starego oleju silnikowego. Przewiduje się mocne zachmurzenie, które – nie ma co się łudzić – nie ustąpi. Mieszkańcom zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności – może się zdarzyć, że nieoczekiwanie z nieba zaczną spadać walizki. Rano mgły ograniczające widoczność całkowicie.
Uwaga! poziom absurdu może przekroczyć dopuszczalne normy.
Powieść Joëla Egloffa to znakomicie skonstruowany obraz miasteczka, w którym na granicy rzeczywistości i snu dzieją się sprawy błahe, dziwne, magiczne, zabawne, przerażające… Opisywanego przez Egloffa miejsca trudno szukać na mapie. O takie światy upomina się tylko najlepsza literatura.
Książka opowiada o czternastoletniej Zofii Amundsen, która podążając śladami największych uczonych Europy - Platona, Sokratesa i Heideggera - odkrywa nie tylko piękno i prostotę filozoficznych nauk, ale przede wszystkim dociera do głębin własnej duszy. Tam znajduje się niezwykły i zupełnie niespodziewany skarb...
Człowiek miarą wszechrzeczy
Historia szwajcarskiej bankowości jest dla Vontobela kanwą, na której snuje rozważania o współczesnej ekonomii, przedsiębiorczości i etyce biznesu. Autor w sposób krytyczny przygląda się różnym aspektom globalizmu, dystansując się od naiwnej wiary w jego zbawienny charakter. Refleksje Vontobela łączą w obie mądrość dojrzałego człowieka, doświadczenie skutecznego przedsiębiorcy i przenikliwość wrażliwego obserwatora. Dzięki temu dostrzega związek pomiędzy globalizmem i fundamentalizmem grasującym w polityce, gospodarce i życiu społecznym.
"Pesel 890604..." to jedenaście nowel, jedenaście dramatycznych ludzkich losów. Ich akcja dzieje się w Polsce na przestrzeni ostatnich lat, od pamiętnego czerwca 1989, ale przesłanie Harasimowicza ma wymiar uniwersalny. Autor jest gorzkim moralistą, skojarzenia z "Dekalogiem" Kieślowskiego nasuwają się nieodparcie, choć w swych diagnozach Harasimowicz jest od Kieślowskiego chyba bardziej przenikliwy. I okrutniejszy.
Opowiadania Harasimowicza porażają też zastosowaną przez niego literacką formą: jest ona niezwykle oszczędna, brak w niej stylistycznych ozdobników, a język - w każdej z nowel praktycznie inny - jest językiem prawdziwym, takim, jakim się obecnie w Polsce mówi. Harasimowicz doskonale zna i rozumie nasze społeczeństwo: z równą pewnością wczuwa się w sytuację i sposób myślenia młodych chuliganów, małomiasteczkowych pijaczków, jak i ludzi wykształconych, "robiących" w polityce, telewizji czy biznesie.
Cezary Harasimowicz jest jednym z najwybitniejszych scenarzystów filmowych, laureatem licznych międzynarodowych nagród, w tym tak prestiżowych, jak amerykańska Hartley-Merrill (za "Bandytę") i Nagroda Europejskiej Akademii Filmowej (za "300 mil do nieba").
Śmiała obyczajowo, pełna czarnego humoru i prawdziwie poruszająca historia miłosnego trójkąta. Jego uczestników - narratora, jego żonę Edith i ich maniakalnego przyjaciela F. - łączą nie tylko więzi erotyczne, ale też kult Katarzyny Tekakwitha, indiańskiej świętej z XVII wieku. W dalszym planie powieść podejmuje temat masowych zagład nowożytnych cywilizacji, rewolucji seksualnej, rewolty politycznej lat 60. i kultury masowej jako substytutu religii
Cykl opowiadań będących wynikiem obserwacji pracy Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich, której członkinią była Zofia Nałkow ska. Utwory oparte są na autentycznych przeżyciach ludzi, którzy przeszli wojenny koszmar. Wstrząsające relacje nieopatrzone komenta rzem odautorskim składają się na dokument oskarżający o ludobójstwo.
Kto nie słyszał o słynnym Kubusiu!? Jego pocieszne historie, które opowiada swemu panu podczas niekończącej się podróży, bawią i bawiły już miliony. Jego specyficzne, fatalistyczno-deterministyczne podejście jest już niemal przysłowiowe. W historie owe (opowiedziane nie bez pewnych perypetii) wplata on i zapoznaje nas ze swoją niecodzienną filozofią, niejednokrotnie nie szczędząc krytyki sobie współczesnemu światu.
Kamienna tratwa to wspaniała powieść, w której to, co realne, przenika się z tym, co magiczne, tajemnicze i niewytłumaczalne. Cała akcja jest zdominowana przez jedno wydarzenie: pewnego dnia Półwysep Iberyjski odrywa się od kontynentu europejskiego i zaczyna dryfować w nieznanym kierunku po oceanie... Co było przyczyną niespodziewanego pęknięcia? Jakie będą jego skutki - zarówno dla mieszkańców półwyspu, jak i pozostałych Europejczyków? Wraz
z pięciorgiem bohaterów, którzy z pewnych powodów czują się odpowiedzialni za to wydarzenie, przemierzamy półwysep-wyspę
i snujemy refleksje na temat solidarności społecznej Europejczyków, miejsca poszczególnych narodów w europejskiej wspólnocie, ale także życia i miłości.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
