Literatura beletrystyczna o tematyce filozoficznej dostępna w księgarni internetowej Dobreksiazki.pl. W ofercie nowości, zapowiedzi i bestsellery. Szczególnie polecamy literaturę Olgi Tokarczuk - znana polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018. Jej artystyczny dorobek to między innymi: Księgi Jakubowe, Czuły narrator, Zagubiona dusza, Bieguni, Szafa, Lalka i perła i wiele innych, które znajdziesz w jednym miejscu, z natychmiastową wysyłką.
Książka zamyka cykl finezyjnych, pełnych poezji i humoru powieści fantastycznych. Splatając wątki tradycji karolińskiej i arturiańskiej, prowadzi nas tropem swego przedziwnego bohatera pośród gwałtownych namiętności - miłości, zazdrości i tęsknoty.
Jose Saramago, laureat literackiej Nagrody Nobla z 1998 r. i najpopularniejszy na świecie prozaik portugalski, sławę zdobył dopiero w sześćdziesiątym roku życia swoją trzecią powieścią Baltazar i Blimunda, nagrodzoną prestiżową nagrodą portugalskiego PEN Clubu oraz Nagrodą Literacką Miasta Lizbona.
Nakładem Domu Wydawniczego REBIS ukazały się dotychczas: Baltazar i Blimunda, Wszystkie imiona, Rok śmierci Ricarda Reisa, Kamienna tratwa oraz Historia oblężenia Lizbony.
Pewnego dnia na nienazwane miasto w nienazwanym kraju spada epidemia białej ślepoty. Bez ostrzeżenia dotyka ludzi zajętych zwykłymi, codziennymi sprawami, nie oszczędzając nikogo ? starców, dzieci, kobiet, mężczyzn, osób prawych i z prawością mających niewiele wspólnego, słabych i silnych.
Władze w pośpiechu zamykają pierwszą grupę w nieczynnym szpitalu psychiatrycznym. Z dnia na dzień ta zamknięta społeczność zaczyna się rządzić własnymi, twardymi prawami, które szybko wyznaczają role ofiar i oprawców, poddanych i panów. I tylko jedna osoba wie, że nie wszyscy są ślepi.
Ta powieść jest wstrząsającym i głęboko przenikającym czytelnika studium kondycji ludzkiej.
Na postawie Miasta ślepców Fernando Meirelles nakręcił film z Julianne Moore, Gaelem Garcią Bernalem oraz Dannym Gloverem w rolach głównych.
Opracowanie
Biografia Jonathana Swifta
Czas akcji
Miejsce akcji
Plan wydarzeń
O czym jest utwór (krótkie streszczenie)
Treść
Charakterystyka bohaterów
Dwie perspektywy widzenia świata - u liliputów i u olbrzymów
Indeks komentarzy do tekstu
Lektura z opracowaniem
Notatki na marginesie, cytaty, które warto znać, streszczenie.
Opracowanie
Biografia Denisa Diderota
Kalendarium życia i twórczości
Oświecenie - wiek filozofów
Geneza utworu
Bohaterowie - charakterystyka
Kompozycja powieści
Narrator i narracja
Problematyka powieści
Gatunek literacki
Cytaty, które mogą się przydać
Indeks komentarzy do tekstu
Objaśnienia
Nieszczęśni (tłum. K. Bazarnik) to najgłośniejsza książka Johnsona, radykalniejsza w formie od "Gry w klasy" Cortázara. Interaktywna powieść, złożona z luźnych, nienumerowanych arkuszy ukrytych w pudełku, otwiera przed czytelnikami tajemnice umysłu bohatera. Ścieżki przeszłości i teraźniejszości, splątane w labiryncie miasta, wiodą go nie tylko na stadion piłkarski, ale i w głąb pamięci ? do wspomnień o zmarłym na raka przyjacielu i pierwszej wielkiej miłości. Szczera, lecz nie sentymentalna, poruszająca opowieść o przyjaźni, pamięci, śmierci, miłości i zdradzie.
Książka jest zbeletryzowaną formą udzielenie odpowiedzi na pytania nurtujące ludzkość od zarania jej istnienia. Można odnosić wrażenie, że jest to powieść s-f, opowieść o przygodach lub reportaż. W istocie autor używa jednocześnie wielu środków aby przedstawić swoje oryginalne wyobrażenie o świecie. Książka jest ponadto przewodnikiem do działań, zwanych tu meta-grą, wciągającą w realizację ważnych wydarzeń i wzbudzającą znaczne emocje. W treści powieści tkwią pewne zagadki. Ich odkrycie może być olśnieniem.
We współczesnej literaturze europejskiej istnieje niewiele takich pozycji, które by nawiązywały do folkloru słowiańskiego. ?Całkiem nowa baśń? to powieść nie tylko o miłości, lecz także historia przenosząca nas w obrzędowy świat Słowian, w którym żyją różne demony, czuć obecność mitologicznych bogów, a przyroda jest mocno związana z losami bohaterów.
Wnikliwy Czytelnik znajdzie w książce Aleksandry Kołodziejczak wiele odwołań do literatury polskiej (C.K. Norwid, E. Orzeszkowa), rosyjskiej (L. Tołstoj, M. Niekrasow), czy też staroruskiej (np. Słowo o pułku Igora). Jest to w pewnym sensie pokłon oddany dziełom wielkich pisarzy i przybliżenie nam, współczesnym pokoleniom, naszych słowiańskich tradycji.
Związek polskości i rosyjskości jest jednym z głównych wątków tej powieści. Połączenie tych dwóch pierwiastków zwraca uwagę na rolę tradycji w stosunkach Polski i Rosji krajów niegdyś tak kulturowo podobnych. Myśl autorki, wyraźnie emocjonalnie związanej z Rosją, została wyrażona m.in. poprzez różne motywy oraz formy lingwistyczne zaczerpnięte z języka rosyjskiego.
Ale niezależnie od wielości zawartych w niej akcentów artystycznych ?Całkiem nowa baśń? jest dla Czytelnika niezwykle wdzięczną powieścią. Pełna barwnych, pisanych prozą poetycką opisów, w połączeniu ze współczesnymi dialogami, stanowi zgrabny pomost literacki pomiędzy przeszłością a teraźniejszością.
Aleksandra Kołodziejczak (ur. 1985) jest studentką filologii rosyjskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Od lat interesuje się kulturą słowiańską, a także twórczością polskich i rosyjskich pisarzy.
Autorka część swojego młodego życia spędziła w Rosji. W ten sposób narodził się emocjonalny związek, który w połączeniu z fascynacją literaturą rodzimą, opiewającą polską słowiańszczyznę, zaowocował powieścią ?Całkiem nowa baśń?.
Serenus Zeitblom, przyjaciel i powiernik genialnego kompozytora, Adriana Leverkühna, przystępuje do spisania żywota Adriana. Wspomnieniowa biografia kompozytora nasycona jest aktualną refleksją nad podobieństwem historii Adriana i historii narodu niemieckiego.
Doktor Faustus już od chwili powstania - a nawet wcześniej jeszcze, w trakcie prezentowania fragmentów powieści - stał się jednym z ważniejszych punktów w powojennej dyskusji na temat niemieckiej tożsamości. Dyskusja ta trwa do dzisiaj; do dzisiaj też książka Tomasza Manna odgrywa w niej istotną rolę. Ale obok tej dyskusji toczy się inna: to dyskusja na temat autonomii sztuki, suwerenności literatury. I tu również powieść autora Wybrańca odgrywa role znaczącą: ta książka bardziej niż wszystkie inne jego dokonania skupia uwagę na etycznym wymiarze dzieła literackiego.
Czysta anarchia, najnowszy zbiór tekstów Woody'ego Allena, zawiera osiemnaście przezabawnych i inteligentnych utworów, pełnych surrealistycznego i absurdalnego humoru, gier słownych, jadowitej satyry i szaleństwa. Jest wśród nich m.in. opowieść o sobowtórze mylnie uznanym za słynnego aktora i porwanym przez bandytów, o pretensjonalnym pisarzu zmuszonym do stworzenia scenariusza o gwiazdach amerykańskiej burleski filmowej, o niani, która potajemnie pisze książkę o swoich chlebodawcach, o oszustach sprzedających modlitwy przez Internet i Myszce Miki występującej jako świadek w sprawie nadużyć w Walt Disney
Company. Ta książka nie tylko odpowiada na najważniejsze pytania ludzkiej egzystencji, ale także dzięki swym rozmiarom idealnie nadaje się do podkładania pod nogę rozchybotanego stolika.
Woody Allen (ur. 1935) jest nie tylko jednym z najsłynniejszych na świecie reżyserów filmowych, ale też uznanym muzykiem i autorem tekstów pisanych m.in. do „New Yorkera”, które ukazały się w kilku zbiorach.
Kandyd czyli optymizmI. Jak Kandyd chował się w pięknym zamku i jak go stamtąd wygnanoII. Jak Kandyd dostał się między BułgarówIII. Jak Kandyd umknął z armii Bułgarów i co mu się przytrafiłoIV Jak Kandyd spotkał swego dawnego mistrza filozofii, doktora Panglossa, i co z tego wynikłoV. Burza, rozbicie, trzęsienie ziemi, jako też inne przygody doktora Panglossa, Kandyda i anabaptysty JakubaVI. Jak uczyniono piękne autodafe, aby zapobiec trzęsieniom ziemi, jak Kandydowi wychłostano zadekVII. Jak pewna staruszka zaopiekowała się Kandydem i jak odnalazł przedmiot swego kochaniaVIII. Historia KunegundyIX. Co się przytrafiło Kunegundzie, Kandydowi, Wielkiemu Inkwizytorowi oraz ŻydowinowiX. O tym, w jakiej niedoli Kandyd, Kunegunda i stara przybyli do Kadyksu i jak wsiedli na okrętXI. Historia starejXII. Dalszy ciąg nieszczęść staruszkiXIII. Jak Kandyd musiał rozstać się z piękną Kunegundą i ze staruszkąXIV. Jakie przyjęcie znaleźli Kandyd i Kakambo u ojców jezuitów w ParagwajuXV. Jak Kandyd zabił brata KunegundyXVI. Co przygodziło się wędrowcom z dwiema dziewczętami, dwiema małpami oraz dzikim plemieniem noszącym miano UszakówXVII. Jak Kandyd i jego sługa przybyli do kraju Eldorado i co tam ujrzeliXVIII. Co ujrzeli w krainie EldoradoXIX. Co im się zdarzyło w Surinam i w jaki sposób Kandyd zawarł znajomość z MarcinemXX. Co się zdarzyło Kandydowi i Marcinowi na morzuXXI. Kandyd i Marcin zbliżają się do wybrzeży Francji i rozprawiająXXII. Co się zdarzyło Kandydowi i Marcinowi we FrancjiXXIII. Jak Kandyd i Marcin przybijają do brzegów Anglii i co tam widząXXIV. O Pakicie i bracie ZyrofliXXV. Wizyta u pana Prokuranta, szlachcica weneckiegoXXVI. Jak Kandyd i Marcin spożyli wieczerzę z sześcioma cudzoziemcami i kim byli owi cudzoziemcyXXVII. Podróż Kandyda do KonstantynopolaXXVIII. Co się zdarzyło Kandydowi, Kunegundzie, Panglossowi Marcinowi etc.XXIX. Jak Kandyd odnalazł Kunegundę i staruszkęXXX. Zakończenie
Kolejowa mieścina na rubieżach czasoprzestrzeni. Bieg rzeczy dawno utracił tu swój linearny charakter – jedna przyczyna wywołuje wiele skutków, jeden skutek ma wiele przyczyn. W położonym opodal mulistego bajora lokalu taneczno-rozrywkowym, skupiającym trzeciorzędnych aktorów, żałosnych skandalistów i spocone boginie nocy, rodzi się dziwny rytuał. To Ruchy upominają się o swoje. Nad zanurzonym w kipieli beztroskiego tarła miasteczkiem zbierają się czarne chmury – niewidoczna konstrukcja świata trzeszczy i rozłazi się na łączach. Ze szczelin wypływa szara, galaretowata maź…
Czyta Jacek Kałucki
Najgorsze baśnie braci Grim to pełna humoru (niekiedy czarnego) opowieść o perypetiach dwóch wędrownych bardów argentyńskich, bliźniaków Kaina i Abla ? tytułowych braci Grim. Ale nie tylko. Czytelnik znajdzie tu całą ? galerię przebranych w groteskowe kostiumy postaci, będących ikonami współczesnej kultury masowej, jak John Wayne, Steve McQueen czy Humphrey Bogart. Dwaj ?pozbawieni wszelkich skrupułów autorzy? pokpiwają sobie ze wszystkiego i ze wszystkich, stawiają przed nami krzywe lustra i zapraszają czytelników do wspólnej zabawy.
"Życie Pi" to niesamowita historia 16-letniego chłopca, który po katastrofie statku spędził na Pacyfiku w szalupie ratunkowej 227 dni w towarzystwie trzyletniego tygrysa bengalskiego. To niezwykła, przejmująca opowieść o woli życia, cierpieniu, rozpaczy,strachu,wierze i szczęściu...a także swoisty podręcznik tresury.
Międzynarodowy bestseller nagrodzony w 2002 r prestiżową nagrodą Brookera.
"Napięcie, zaskoczenie, sedno człowieczeństwa i bezgraniczny zachwyt. " - The Times
Czyta : Karol Suszczyński
Każdy, kto kiedykolwiek zastanawiał się, jak pisarz kreśli postaci, i chciał zgłębić tajniki jego pracy, będzie miał okazję przyjrzeć się warsztatowi pisarskiemu od podszewki. Rymy życia i śmierci bowiem to fascynująca „opowieść o snuciu opowieści”.
Oz, przedstawiając kilka godzin z życia anonimowego pisarza mieszkającego w Tel Awiwie, który przesiaduje w kawiarni, spotyka się z czytelnikami, spaceruje ulicami nocnego miasta, pozwala nam wniknąć w demiurgiczną wyobraźnię twórcy. Pisarz, obserwując i wyławiając z tłumu poszczególne osoby, nadaje im imiona i wymyśla biografie. Łącząc barwne szczegóły, splatając z pozoru oderwane od siebie wątki, tka gęstą materię życia w całej jego różnorodności.
Amos Oz, z charakterystyczną dla siebie wrażliwością i wnikliwą znajomością ludzkiej natury, pokazując nam proces powstawania fabuły, jednocześnie pozwala nam o tym zapomnieć i dać się porwać opowieści.
Amos Oz to jeden z najciekawszych współczesnych pisarzy. Polski czytelnik zna m.in. jego powieści Mój Michał, Czarna skrzynka (Prix Femina Etranger), Opowieść o miłości i mroku (Prix Culture 2004), szkice literackie Na ziemi Izraela oraz eseistykę. DW REBIS wydał jego książki Aż do śmierci i Nagle w głębi lasu. Od kilku lat Oza wymienia się wśród kandydatów do Nagrody Nobla. W ubiegłym roku zaś otrzymał prestiżową hiszpańską Nagrodę Księcia Asturii.
Koniec pieśni to przejmujący krzyk w obronie ginącej kultury, którą nowoczesność pożera na naszych oczach. Pod niebem Ałtaju, na bezkresnym stepie Mongolii Galsan Tschinag osadza swoją przejmującą i wzruszającą opowieść o podwójnej tragedii: o śmierci matki, która pozostawia czwórkę dzieci i męża, który dopiero nauczył się ją kochać; i o zrozpaczonej po utracie swojego źrebięcia klaczy, która odrzuca inne, osierocone źrebię. I ludzie, i zwierzęta, pragną, by życie wzięło górę nad śmiercią, chcą odnaleźć drogę do źródeł miłości.
Poczułam Twoją dłoń na ramieniu, delikatnie przygarnąłeś mnie do siebie i szepnąłeś" -Życie jest krótkie, Florio!
Mocno ująłeś mnie za nadgarstek, jak gdybyś właśnie tego momentu postanowił nigdy nie zapomnieć. I wtedy to poprosiłeś, abym pozwoliła Ci powąchać moje włosy. Uczyniłeś to. Czułam Twój oddech na karku, podczas gdy Ty rozpuszczałeś moje długie sploty i napawałeś się ich zapachem, jakbyś chciał wciągnąć w siebie całą mnie, jakby w Tobie był mój dom.
Kolejna pozycja z Biblioteki Gaarderowskiej to literacka wersja listu, który do swego ukochanego Aureliusza Augustyna napisała Floria Emilia. Po wewnętrznym przełomie, jaki dokonał się w życiu otwartego dotąd na radości doczesne filozofa, Floria Emilia czuje się porzucona. Próbuje zrozumieć dramatyczną decyzję ukochanego - przyszłego Ojca Kościoła i daje wyraz swojej tęsknocie połączonej z żalem i bólem. Emocje zakochanej kobiety, przeciwstawione zostały racjom teologicznym.
Zaskakującą powieść Andresa Trapiello można czytać na co najmniej dwa sposoby: jako pełną romansowych wątków kontynuację arcydzieła Cervantesa Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy oraz jako rodzaj eseju o związkach między literaturą a życiem. Prawda miesza się tu ze zmyśleniem, a rzeczywistość z fantazją do tego stopnia, że w końcu granice się zacierają. Co więcej, w świecie fikcji, czytelnik odkrywa tajemnice bytu, jakich wcześniej nie dostrzegał.
Błędny rycerz umiera. Co się teraz stanie z osobami z jego najbliższego otoczenia? Czy udźwigną brzemię, które spoczęło na nich jako na spadkobiercach wielkiej literackiej legendy? Oto gospodyni Quiteria — jak się okazuje, od lat skrycie zakochana w Don Kichocie — postanawia opuścić dom, zwłaszcza że wciąż popada w konflikty z siostrzenicą zmarłego, Antonią. Ta z kolei wypłakuje oczy z miłości do bakałarza Samsona Carrasco, który wydaje się nie odwzajemniać afektu, myśląc jedynie o czekających go podróżach i przygodach. Najbardziej zasmucony śmiercią Don Kichota jest wierny Sanczo Pansa, który nagle utracił sens życia. Postanawia zatem nauczyć się czytać, aby zapoznać się ze słynnym już w świecie dziełem Cervantesa. Zarówno dla byłego giermka, jak i dla bakałarza lektura powieści jest porażającym doświadczeniem. Nagle wydarzenia, w których uczestniczyli, zaczynają postrzegać w zupełnie nowym świetle i przekonują się o kruchości ugruntowanych, zdawałoby się, opinii. Kiedy zaś pełni podziwu dla talentu i mądrości wybitnego pisarza dowiadują się, w jak ciężkich żyje on warunkach, decydują się odwiedzić go w Madrycie.
Andres Trapiello
Andrés Trapiello urodził się w 1953 r. w Manzaneda de Torío (prowincja León) w Hiszpanii. Od 1975 r. mieszka w Madrycie.
Jest poetą, powieściopisarzem i eseistą. Opublikował dziesięć zbiorów wierszy; w 1993 r. za tomik poetycki Acaso una verdad otrzymał nagrodę Premio Nacional de la Crítica.
W 2003 r. za parodię czarnego kryminału Los amigos del crimen perfecto uhonorowany został Premio Nadal.
Powieść Gdy umarł Don Kichot miała w Hiszpanii już sześć wydań, w roku 2005 wydawcy hiszpańscy przyznali za nią autorowi nagrodę Fundacji José Manuela Lary.
Późne, dojrzałe dzieło wielkiego pisarza stanowi kwintesencję jego poglądów na życie i sztukę. Dowodem na uniwersalność i doniosłość przesłania powieści jest uhonorowanie jej międzynarodową nagrodą Prix Formentor, najwyższym europejskim wyróżnieniem po Literackiej Nagrodzie Nobla.
O KSIĄŻCE
Najnowszą powieść autor Pątników z Macierzyzny ubrał w gatunek staropolskiej sylwy, która rozgrywa się... w przyszłości. W zaświatach odbywa się Ostatni Zlot Aniołów, na który zaproszony zostaje główny bohater powieści – stukiludziesięcioletni Marian Pankowski. Obserwuje tam m.in. „pokaz mód metafizycznych” czy turniej na „fraszkę ero-skatologiczną” całkiem po ludzku zachowujących się Aniołów...
Pierwsza polska powieść postsekularna.
FRAGMENT POWIEŚCI
– Aaaaj! Aaaaj! – strasznie zapiszczy Aniołka, bo koniec jej aksamitnego spływu z niebios na grzeszny padół... Urwał się, kurwa, jeden z kabli, na których Aniołka Józia harmonijnie się huśtała, w szafirowym, grudniowym eterze. Teraz ukośnie se dynda i przez łzy rozpaczy widzi ubawione gęby mieszczan i mieszczek. A do tego popłoch wyrwanych ze snu pastuszków! Spieprzają, aż się piętami po dupie kopią!
O AUTORZE
Marian Pankowski (1919 r. w Sanoku) - od 1938 r. studiował filologię polską na UJ, uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939, w latach 1942–1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Gross-Rosen i Bergen-Belsen. Od 1945 roku mieszka w Brukseli. Poeta, prozaik, dramaturg, historyk literatury, tłumacz. Wydał m.in. Smagłą swobodę (1955), Matuga idzie (1959), Kozaka i inne opowieści (1965), Rudolfa (1980, 1984, 2005, 2007), Pątników z Macierzyzny (1987, 2007), Putto (1994), Z Auszwicu do Belsen (2000), W stronę miłości (2001), Bal wdów i wdowców (2006). Był dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike (2001, 2002). Jest jednym z najlepszych, a zarazem najmniej znanych w Polsce, pisarzy mieszkających i tworzących poza granicami kraju.
Orwell pisał: „Folwark Zwierzęcy miał być przede wszystkim satyrą na rewolucję rosyjską. Jednak, jak podkreślam, przesłanie utworu jest szersze: chciałem wyrazić w nim myśl, iż ów szczególny rodzaj rewolucji (gwałtowna rewolucja oparta na konspiracji , z motorem napędowym w postaci nieświadomie żądnych władzy osób ) może doprowadzić jedynie do zmiany władców.
Czyta Tadeusz Sznuk
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
