Debata w demokracjiJak debatowano w starożytnych Atenach i Rzymie?Czy dysputy scholastyczne są podobne do współczesnych debat?Jak brytyjski parlamentaryzm wpłynął na rozwój debaty w Polsce?Dlaczego debata potrzebna jest w szkole?Jakie są zasady debat w polskim parlamencie?Książka Debata. Retoryka dla demokracji pod redakcją Agnieszki Budzyńskiej-Dacy i Ewy Modrzejewskiej przynosi odpowiedzi na te i wiele innych pytań. Pokazuje debatę z kilku perspektyw: historycznej, socjologicznej, politologicznej, językoznawczej i edukacyjnej. Dzięki tak szerokiemu spojrzeniu na temat, czytelnicy otrzymują zarówno teoretyczne refleksje, jak i praktyczne wskazówki dotyczące organizacji i prowadzenia debat w Polsce i za granicą.Debata. Retoryka dla demokracji to nie tylko wyczerpujące kompendium wiedzy o debacie przygotowane przez kilkunastu ekspertów, ale również publikacja pokazująca olbrzymi wpływ tej formy komunikacji na rozwój społeczeństwa demokratycznego.Niezależnie od tego, czy jesteś badaczem, praktykiem czy po prostu zainteresowanym obserwatorem - ta książka jest dla Ciebie!
WIELU LUDZI UWAŻA, ŻE ETYKA OGRANICZYŁABY ICH MOŻLIWOŚCI DZIAŁANIA, SZANSĘ NA SUKCES W BIZNESIE. A jak to dziś jest z tą etyką w biznesie? Wspaniale? Nie, myślę że większość ludzi ma serdecznie dość nieuczciwości i podejrzanych transakcji. Maxwell stawia tezę nie ma czegoś takiego jak etyka biznesu - jest po prostu etyka. Próbujemy trzymać się jednego zbioru zasad etycznych w życiu zawodowym, innego w życiu duchowym, a jeszcze innego w życiu osobistym i rodzinnym. Dlatego mamy problemy. Etyka to etyka. Jeśli chcesz postępować etycznie, to musisz trzymać się zawsze jednego standardu. Prowadzenie etycznego życia nie zawsze jest łatwe, ale wcale nie musi być skomplikowane. Ta zajmująca książka świetnie pokazuje, jak postępowanie wedle moralnych zasad przyczynia się do wygranej wszystkich stron i wywiera korzystny wpływ na pracowników, klientów, inwestorów, a nawet na własny stan umysłu.
Pierre Hadot (1922-2010) wybitny francuski historyk filozofii i starożytnik, tą pracą o "Rozmyślaniach" Marka Aureliusza dał wyraz swoim zainteresowaniom filozofią jako "sztuką życia". Tak rozumiano filozofię w greckiej i rzymskiej starożytności, która obfitowała w nurty myślowe mówiące "jak żyć", a ich twórcy własnym przykładem "ilustrowali" swoje recepty na sposób życia. Filozofia nie była teorią, lecz dziedziną służących samodyscyplinie ćwiczeń duchowych (por. Pierre Hadot, "Ćwiczenia duchowe i filozofia starożytna", Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2019). Marek Aureliusz (121-180), cesarz rzymski, erudyta i pisarz, jest autorem (napisanych po grecku) Rozmyślań, zbioru stoickich refleksji, które powstały prawdopodobnie w ostatniej dekadzie życia autora, lecz najwcześniejsza wzmianka o nich pochodzi z IV wieku. Czytelnicy zapoznali się z tym dziełem dopiero w epoce renesansu. Tematyka zapisków skupia się wokół kwestii moralnych. Hadot gruntownie odtwarza i interpretuje myśl Marka Aureliusza. Tytułowa "twierdza wewnętrzna" chroni mnie od udręk namiętności, ale stanowi też mój punkt skupienia i punkt wyjścia w świat. Ukazując autora Rozmyślań od strony jego stoicyzmu i na tle innych stoickich doktryn, Hadot podkreśla aktualność tej myśli sprzed dwóch tysięcy lat, aktualność i świeżość zapewnianą przez to, że autor mówi do siebie i pisze dla siebie, a to "siebie", mimo wszelkich kulturowych zmian, pozostaje w nas ciągle to samo.
Drugi wybór opowiadań Hermanna Hessego zawiera najciekawsze wątki znane z twórczości. Noblisty. Trudne dorastanie, uroki i ból pierwszej miłości, blaski i cienie postępu, utopijne marzenia o naprawianiu świata, pacyfizm w obliczu wojny, konflikt między czcią a buntem przeciwko ojcu – to tylko niektóre z nich. Po raz kolejny możemy się zafascynować tym wspaniałym pisarstwem, w którym sprawy zarówno ważne, jak i drobne potraktowane zostały z niezwykłą głębią. Zbiór zawiera następujące opowiadania: Gimnazjalista, Lipiec, Terminowanie Hansa Dierlamma, Taedium vitae, Zaręczyny, Miasto, Koniec doktora Knölgego, Ojciec Matthias, Pawica gruszówka, Cyklon, Wieczór autorski – fragment, Gdyby wojna trwała jeszcze dwa lata, Dziecięca dusza, Obce miasto na Południu, Żebrak, Kominiarczyk.
O przedmiocie badań informatyki. Studium filozoficzne to spojrzenie na informatykę okiem filozofa. Jest próbą zdefiniowania informatyki jako nauki przez pryzmat badanych przez nią obiektów. W książce przedstawiono analizę filozoficzną zagadnień związanych z komputerami, programami komputerowymi oraz informacją.
Odkryj żywy Kościół i zacznij go tworzyć Czy Kościół jest dla ciebie ważny? Czy czujesz się w nim jak w domu? Czy wciąż jest dla ciebie wspólnotą żywą? Kardynał Grzegorz Ryś w trzech obrazach ukazuje fascynującą wizję Kościoła, jakiego chciał Bóg. Pisze o zstępującym z nieba mieście ludzi wolnych i równych sobie, rodzinie tworzącej nowe więzy krwi oraz oblubienicy Baranka. W prosty, przystępny sposób wprowadza nas w te zachwycające przestrzenie, zachęcając, byśmy każdego dnia na nowo odkrywali,„jak Bóg pomyślał Kościół”, i starali się Jego pomysł wcielać w życie. Książka zbiera nauczanie kard. Rysia o Kościele wygłoszone do różnych grup, stając się ważnym zaproszeniem do troski o wspólnotę, którą tworzymy. Kościół nam mówi: „Jesteście potrzebni, nie ja was potrzebuję, tylko Jezus”, a my odsuwamy się z niechęcią, bo nam się Kościół nie podoba. To nie jest popularne, by się do niego przyznawać. Powszechną praktyką jest natomiast opisywanie wszystkich jego braków, ułomności, grzechów. Ta książka może stać się okazją, by się raz jeszcze Kościołowi przyjrzeć. Nie zamykając oczu na braki, zobaczyć w nim to, co widzi Bóg. Może dzięki temu uda nam się spojrzeć świeżym okiem na Kościół. Zachwycić się tą wizją. Zapragnąć jej. Ale też podjąć się jej realizacji. kard. Grzegorz Ryś Grzegorz Ryś(ur. 1964) – arcybiskup metropolita łódzki, w latach 2011–2017 biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej. Przewodniczący Rady do spraw Dialogu Religijnego i Komitetu do spraw Dialogu z Judaizmem Konferencji Episkopatu Polski. Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii. Opublikował między innymi: W Kościele jest miejsce dla wszystkich; Skandal miłosierdzia; Skoro jest miłość. W lipcu 2023 roku papież Franciszek mianował abp. Rysia kardynałem.
Hippiasz większy to drugi dialog Platona, w którym Sokrates dyskutuje z tytułowym bohaterem cieszącym się uznaniem sofistą. Tematem ich rozmowy jest piękno. Obaj rozmówcy próbują je zdefiniować, nie znajdują jednak żadnej definicji, która stanowiłaby rozwiązanie podjętego przez nich zagadnienia. Z tego powodu Sokrates kończy rozmowę z Hippiaszem stwierdzeniem, że tym, co dzięki niej zrozumiał, jest znaczenie słów: Trudne są [rzeczy] piękne. Dialog ten warto zatem czytać między innymi w kontekście słynnej Platońskiej Uczty dzieła, w którym zostało sformułowane klasyczne rozwiązanie nierozstrzygniętego w Hippiaszu większym zagadnienia.Pierwsze od 65 lat wydanie Hippiasza większego zawiera oryginalny tekst grecki oraz nowe, uwzględniające najświeższe ustalenia naukowe tłumaczenie na język polski autorstwa prof. Artura Pacewicza, którzy dodatkowo opatrzył tom obszernym komentarzem.
Książka Alvina Plantingi Gdzie naprawdę jest konflikt. Nauka, religia i naturalizm kwestionuje naturalistyczny pogląd na świat i podejmuje wyzwanie rzucone religii przez nowy ateizm.W obronie racjonalności teizmu chrześcijańskiego Plantinga sięga do zdobyczy współczesnej fizyki kwantowej, kosmologii, biologii molekularnej oraz posługuje się narzędziami współczesnej logiki i matematyki. Autor argumentuje, że naturalizm jest stanowiskiem nie tylko błędnym, ale wewnętrznie sprzecznym, a jego uznawanie jest formą irracjonalizmu, bowiem wyłącznie biologiczne i ewolucyjne wyjaśnienie natury ludzkiej oznacza brak gwarancji dla rzetelności naszych władz poznawczych.Myśl Plantingi jest przykładem filozofii maksymalistycznej, światopoglądowo zaangażowanej, stawiającej sobie za cel obronę wiary chrześcijańskiej. Jest to projekt apologii wiary interesujący i doniosły nie tylko dla wyznawców teizmu chrześcijańskiego, ale dla każdej osoby religijnie zaangażowanej, uznającej istnienie Boga jako absolutu osobowego. Natomiast dla ateistów i sceptyków książka Alvina Plantingi może być okazją do sprawdzenia swoich narzędzi krytycznych lub inspiracją do przedstawienia własnego pozytywnego projektu filozoficznego: Jeśli nie ma Boga, to co jest?
Kontusz to inaczej polski strój narodowy, odzienie specyficzne, po którym przez wieki rozpoznawano przedstawicieli Rzeczpospolitej. I nie zmieniły tego ni rozbiory ni ciemne lata PRL. Ten element dorobku rodzimej kultury ma swoją barwną i ciekawą historię powstawania, ewolucji, wreszcie symbolikę. Książka jest pierwszą, bardzo udaną próbą syntetycznego opisania tego symbolu kultury polskiej, a opisowi towarzyszy wspaniały zestaw ilustracji dobranych ze znawstwem i smakiem. A rzecz cała wyszła spod piór uznanych specjalistek od dziejów ubioru, pionierek badań nad specyfiką polskiego stroju narodowego.
James George Frazer (1854-1941) - brytyjski antropolog społeczny, socjolog, filolog, religioznawca, olbrzymi wpływ na rozwój tych dziedzin wywarło jego fundamentalne 12-tomowe dzieło Złota gałąź (ukazała się także skrócona wersja, którą wydaliśmy w Polsce). Czarownik, kapłan, król to zapis wykładów Frazera dotyczących władzy (uosabianej przez króla) i religii zinstytucjonalizowanej (uosabianej prze kapłana) i pierwotnej (uosabianej przez szamana). Wzajemnych relacji, zależności, antagonizmów jakie wynikają na styku tych sfer życia społecznego u ludów pierwotnych.
Hannah Arendt (1906-1975) - niemiecka filozof, politolożka, publicysta, teoretyczka polityki pochodzenia żydowskiego, co o tyle istotne, że najsłynniejszą z jej tez, była ta o banalności zła, a rzecz dotyczyła procesu, osoby, mechanizmów działania Adolfa Eichmanna, po jego procesie w Jerozolimie. Uważana jest za wybitny autorytet w dziedzinach dotyczących totalitaryzmów (napisała m.in. słynną książkę "Korzenie totalitaryzmu"), antysemityzmu, przejawów zła w polityce. Napisała kilkadziesiąt książek, w niektórych środowiskach nie wybaczono jej wieloletniej znajomości, korespondencji z Martinem Heideggerm. W Myśleniu bez poręczy jak pisze sama Arendt chodzi o to, że żyjemy w czasach gdy nasze rozumienie świata jak pisze Stan Spyros to myślenie nad przepaścią/ bez oparcia (ang. groundless thinking). Ja też mam metaforę, która nie jest aż tak drastyczna, i której nigdy nie wykorzystywałam w moich pracach, zachowując ją tylko dla siebie. Nazywam to myśleniem bez poręczy (ang. thinking without a banister) po niemiecku zaś Denken ohne Gelnder. Rzecz w tym, że jak się chodzi po schodach w górę i w dół, to zawsze można trzymać się poręczy, żeby się nie przewrócić, tymczasem my utraciliśmy tę poręcz. W taki właśnie sposób sobie to przedstawiam. I to jest rzeczywiście to, co staram się robić. A porusz całe spektrum spraw z pogranicza polityki i filozofii: od rozważań o Marksie, przez kwestię Autorytetów, totaliztaryzm, kulturę, a politykę, wolność, a politykę aż po kwestie związane z Martinem Heideggerem i odpowiedzialność polityki USA czy wartości w życiu społecznym. Daje nam w tej książce H. Arendt prawdziwy dostęp do meandrów swego umysłu.
W latach pięćdziesiątych XIX wieku, pochodząca z Piotrkowa Trybunalskiego Ernestyna Potowska-Rose była królową amerykańskich mównic - najsłynniejszą w Ameryce bojowniczką o zniesienie niewolnictwa i wyzwolenie kobiet; była też jedyną ateistką wśród feministek pierwszej fali: radziła im, by podeptały Biblię. W biografii pt. "Ernestyna Potowska-Rose od judaizmu do feminizmu i ateizmu Bonnie S. Anderson opowiada o jej niezwykłym życiu, niezwykłych dokonaniach, o niej samej jako kobiecie niezwykłej. Jako jedyne dziecko Piotrkowskiego rabina, Ernestyna odrzuciła religię już w dzieciństwie; z powodzeniem pozwała ojca o zwrot posagu po odrzuceniu zaaranżowanych przez niego zaręczyn i na zawsze opuściła swoją rodzinę, judaizm i Polskę. W wieku 17 lat zamieszkała w Berlinie, a po kolejnych dwóch latach, w Londynie, stała się zwolenniczką i przyjaciółką utopijnego socjalisty Roberta Owena. Tam poznała swojego przyszłego męża, Williama Rose, z którym w 1836 roku wyemigrowała do Nowego Jorku. W Stanach Zjednoczonych, już jako pani Rose, stała się liderką ruchu na rzecz praw kobiet, zniesienia niewolnictwa i osłabienia wpływów religii. To właśnie jej zamężne Amerykanki zawdzięczają uzyskanie praw majątkowych. Wykładała i przemawiała w dwudziestu trzech z trzydziestu jeden ówczesnych stanów. W swoich wystąpieniach rzucała wyzwanie chrześcijańskiej tradycji, czym zainspirowała wielu dziewiętnastowiecznych reformatorów i rewolucjonistów obojga płci. W 1869 roku, po wojnie secesyjnej, wraz z mężem wróciła do Anglii, gdzie kontynuowała pracę na rzecz lepszego świata. Do czasu, gdy kobiety uzyskały prawa wyborcze, o co niestrudzenie walczyła przez całe życie, jej pionierski wkład w historię feminizmu został zapomniany; była zbyt obca i zbyt radykalna jako imigrantka, jako Żydówka i jako ateistka.
Julien Offray de la Mettrie (1709-1751) - francuski filozof, także lekarz, materialista, przedstawiciel naturalizmu. Negował istnienie nieśmiertelnej duszy, a nawet istnienie Boga. Za podstawową władzę psychiczną La Mettrie uważał wyobraźnię, rozumianą jako pewna czynność ciała, występująca zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. Różnice intelektualne między człowiekiem a zwierzęciem uznał w związku z tym za różnice stopnia. W poglądach etyczno-politycznych był za szeroko rozumianą równością ludzi. Jego głównym dziełem jest właśnie Człowiek-maszyna. Jak pisze W. Tatrkiewicz praca La'Mettriego była skupiona dookoła systemu materialistycznego; w historii zaś materializmuzaznaczyła się charakterem panpsychistycznym, zainteresowaniem antropologicznym, sceptycznym odcieniem, naciskiem na praktyczne konsekwencje doktryny i intencją ateistyczną.
W klasycznej już wydanej pierwotnie w Polsce w latach 20-tych zeszłego wieku niezwykle wtedy popularny mistrz jogi myśli wschodniej Jogi Rama-Czaraka zajmuje się m.in takimi zagadnieniami jakpierwistki zasadnicze składające się na człowieka - ciało fizyczne, ciało astralne oraz Prana czyli siła życiowa. W dalszym ciągu rozpatruje pierwiastki umysłowe, duchowe, zajmuje się aurą człowieka i dynamiką myśli, ale także telepatią i jasnowidzeniem, światem astralnym, aspektami terapeutycznymi wiedzy tajemnej czy wreszcie ewolucją duchową i przyczynami i skutkami w życiu ludzkim jakie wywiera nauka jogi. Pod koniec zaś Filozofii jogi i okultyzmu wschodniego przedstawia drogi osiągnięcia wyższej świadomości duchowej.
Paul Tillich w ""Religii biblijnej, a poszukiwaniu rzeczywistości ostatecznej""pokazuje, że pomimo kontrastu między językiem filozoficznym a językiem biblijnym, oddzielanie ich od siebie nie jest ani konieczne ani możliwe. Przeciwnie, wszelkie symbole wykorzystywane w religii biblijnej prowadzą nas nieuchronnie ku filozoficznym rozważaniom na temat bytu. Będąc wyrazem stanowiska reprezentowanego przez wielkiego teologa, niniejsza książka w elokwentny sposób apeluje o uznanie kluczowej funkcji filozofii w myśli religijnej.Paul Tillich, 1886-1965, jest od dawna uznawany za czołowego teologa naszych czasów. Przez 22 lata był profesorem teologii filozoficznej w Union Theological Seminary, później profesorem uniwersyteckim w Harvard Divinity School, w końcu zaś, aż do śmierci, profesorem teologii (John Nuveen Professor) w Divinity School na University of Chicago. W 1933 został zmuszony do rezygnacji z pracy na Uniwersytecie Frankfurckim z powodu swojej otwartej krytyki narodowego socjalizmu. Jest autorem wielu książek, m.in. The Courage To Be (wyd. pol. Męstwo bycia), Love, Power and Justice, Theology of Culture (wyd. pol. Teologia kultury), The Protestant Era (wyd. pol. Era protestancka), Systematic Theology (wyd. pol. Teologia systematyczna). [W Polsce wydano ponadto: Dynamika wiary; Pytanie o nieuwarunkowane; Prawda jest w głębi; Moje poszukiwania absolutów.]
Stanisław Ignacy Witkiewicz, pseud. Witkacy (1885-1939) - twórca o niezwykłej gamie zainteresowań i talentów malarz , pisarz (kilka powieści , m.in."Nienasycenie", "Jedyne wyjście", dramaty jak "Szewcy", "W małym dworku") fotografik, teoretyk teatru i wreszcie filozof. I to oryginalny, nawiązujący do monadologii Leibniza, ale nadający jej zupełnie nowego charakteru. Za swoje główne dzieło filozoficzne uważał, opublikowany w 1935 roku traktat Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie istnienia. Leibnizowskie monady zastępuje Witkacy IP (Istnieniami Poszcególnymi - najprościej mówiąc cielesnymi, biologicznymi osobami, ale z ważnym elementem psychiczności; dzięki temu w IP jednoczy się duch-psychika z materią-ciałem), które otacza właśnie tajemnica istnienia, którą jest jedność w wielości i nieskończoność jego tak w małości, jak w wielkości, przy jednoczesnej konieczności ograniczoności każdego Istnienia Poszczególnego. Tajemnicą Istnienia jest zatem fakt, że człowiek pozostaje jednością mimo wielości jakości, które go konstytuują. Zaś zrozumienie struktury świata zbudowanego z Istnień Poszczególnych jest- zdaniem Witkacego - naczelnym zadaniem filozofii.
Bushido (droga wojownika) to zbiór zasad i ideałów, które dyktowały sposób życia i myślenia samurajów - japońskiej kasty rycerskiej. Kodeks ten był ściśle związany z feudalizmem, miał na celu uzależnienie lenników od panów, czyniąc z nich jak najdoskonalszych żołnierzy i sługi. Etos samurajski kształtował się od okresu Heian do restauracji Meiji, kiedy zlikwidowano podział klasowy. Zawiera w sobie elementy konfucjanizmu, buddyzmu zen oraz rodzimej religii shinto.Współczesne formy bushido nadal występują w strukturze społecznej i gospodarczej Japonii.Inazo Nitobe zdefiniował Bushido jako drogę, którą wojownik powinien kroczyć tak w życiu codziennym, jak i w swoim powołaniu.
Myślenie jest trudne. Myślenie o niektórych problemach jest tak trudne, że może rozboleć Cię głowa od samego myślenia o myśleniu o nich!Książka ta stanowi kolekcję moich ulubionych narzędzi do myślenia. Nie będę ich tylko opisywał; zamierzam się nimi posłużyć, aby łagodnie przeprowadzić twój umysł przez trudne terytorium aż do dość radykalnych koncepcji znaczenia, umysłu i wolnej woli.Zaczniemy od narzędzi prostych i uniwersalnych, mających zastosowanie do wszystkich rodzajów zagadnień. Niektóre z nich są znajome, ale inne nie były wcześniej często dyskutowane. Następnie pokażę Ci pewne narzędzia, które rzeczywiście są przeznaczone do zadań specjalnych, zaprojektowane tak, aby rozsadzić tę czy inną specyficzną i uwodzicielską ideę, oczyszczając drogę przed powrotem z głębokich kolein, które wciąż ograniczają i wprawiają w zakłopotanie ekspertów. Napotkamy i rozmontujemy również różne złe narzędzia do myślenia, nic nie warte przyrządy do perswazji, które mogą Cię zaprowadzić na manowce, jeśli nie będziesz ostrożny. Niezależnie od tego, czy spokojnie dotrzesz, czy też nie, do proponowanego przeze mnie miejsca przeznaczenia - i czy postanowisz pozostać tam ze mną - podróż ta zaopatrzy Cię w nowe sposoby myślenia o omawianych zagadnieniach i myślenia o myśleniu. Daniel C. DennettDaniel C. Dennett jest profesorem filozofii na Uniwersytecie Tufts, gdzie kieruje Center for Cognitive Studies. Laureat licznych nagród i stypendiów. Autor kilkunastu książek i kilkuset artykułów naukowych, opublikowanych w najbardziej prestiżowych czasopismach. Jeden z najbardziej cenionych ekspertów zajmujących się problemami świadomości i wolnej woli. Jest współautorem (wraz z Alvinem Plantingą) książki Nauka i religia. Czy można je pogodzić? (CCPress 2014).
William James (1842-1910) - amerykański filozof, psycholog, psychofizjolog, współtwórca pragmatyzmu, psycholog religii. Doświadczenie religijne opiera się na serii wykladów, które James wygłosił na uniwerytecie w Edynburgu, pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1902 roku i uzyskało niezmierną popularność (przekłady na wiele języków, kilkanaście wydań angielskich). Do dziś pozostaje klasycznym dzielem z zakresu religioznawstwa. James zajmuje się w Doświadczeniu religijnym nie religią samą, ale przeżyciami czlowieka w związku z wiarą, zajmuje go zrozumienie skąd w człowieku potrzeba religii i czego doświadcza osoba doznająca spotkania z boskim absolutem (przy czym nie są to w najmniejszej mierze rozważania teologiczne; James zajmuje się wyłącznie przeżyciami, doświadczeniem człowieka, abstrahując od teologii i całkowicie pomijając instytucjonalne formy życia religijnego).
Aleksander Siergiejewicz Gribojedow pozostaje centralną postacią rosyjskiej kultury, chociaż od jego tragicznej śmierci w Teheranie, w roku 1829, minęło prawie dwieście lat. Urósł on do rangi symbolu straconych szans. Autor komedii politycznej Mądremu biada, która przyniosła mu światową sławę, wybitny dyplomata i twórca innowacyjnego projektu ekonomicznego został złożony na ołtarzu interesów imperium. Przebyta przez Gribojedowa droga staje się udziałem wszystkich tych, którzy dojrzewają do samodzielności przez odłączenie się od grupy, do której wcześniej przynależeli bezrefleksyjnie. Gdy kontestowanym systemem jest imperium, z właściwym mu mechanizmem pochłaniania jednostkowego potencjału na rzecz wzmocnienia siły militarnej, opór wobec wyzwalającej się z zależności jednostki przyjmuje różne formy: od jej marginalizacji i odsunięcia od ważnych decyzji aż do unicestwienia. Los pisarza-dyplomaty prowokuje pytania o zadania i możliwości działania rosyjskiej inteligencji również we współczesnych warunkach społeczno-politycznych Rosji i na arenie międzynarodowej.Walorem recenzowanego studium jest inne, nowe ujęcie zagadnienia, dzięki czemu poszerza wiedzę o Gribojedowie, ówczesnej epoce i jej skomplikowanych problemach. Temat monografii szczęśliwym trafem znalazł się w rękach rosjoznawczyni i iranistki, a obie te kompetencje badawcze pozwoliły na powstanie bardzo udanej publikacji.Z recenzji prof. dr. hab. Lucjana SuchankaAutorka we Wstępie wskazuje na aktualność poruszanej w swojej rozprawie problematyki, odnosząc ją przede wszystkim do badań nad życiem i twórczością Aleksandra Gribojedowa. Można tę aktualność potraktować bardziej dosłownie, czytając studium o autorze Mądremu biada w kontekście toczącej się w Ukrainie krwawej wojny.Z recenzji prof. dr. hab. Bogusława ŻyłkoDr hab. Małgorzata Abassy , prof. UJ - kulturoznawca i literaturoznawca, rusycystka i iranistka. Prowadzi badania nad rolą elit intelektualnych w transformowaniu systemów społeczno- politycznych, przyczynami, przebiegiem i skutkami konfrontacji Rosji i Iranu z Zachodem, zajmuje się identyfikowaniem wzorów kultury i mentalności w tekstach literackich i publicystycznych. Zaangażowana w rozpowszechnianie wyników badań naukowych w kraju i za granicą, jest członkiem stowarzyszeń naukowych: Association for Slavic, East European and Eurasian Studies, Societa Iranologica Europea, Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, Komisji Kultury Słowian Polskiej Akademii Umiejętności.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?