Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Odkryj największych myślicieli świata i ich przełomowe koncepcje! Zbyt często podręczniki zamieniają godne uwagi teorie, zasady i figury filozoficzne w nużący dyskurs, który odrzuciłby nawet Platon. Filozofia.?Przewodnik dla lubiących rozkminiaćbez bólu usuwa nudne szczegóły i wyczerpującą filozoficzną metodologię, a zamiast tego daje lekcję filozofii, która angażuje Cię w odkrywanie fascynującej historii ludzkiej myśli i jej rozwoju. Od Arystotelesa i Heideggera po wolną wolę i metafizykę, poradnik Paula Kleinmana zawiera setki zabawnych filozoficznych ciekawostek, ilustracji i zagadek myślowych, których nie znajdziesz nigdzie indziej. Więc niezależnie od tego, czy chcesz rozwikłać tajemnice egzystencjalizmu, czy po prostu chcesz dowiedzieć się, czym zasłynął ?Voltaire, Filozofia. Przewodnik dla lubiących rozkminiać bez bólu ma wszystkie odpowiedzi – nawet te, o których nie wiedziałeś, że szukasz. Paul?Kleinman Mieszka w Nowym Jorku. Ukończył University of Wisconsin uzyskując dyplomy w zakresie sztuki i sztuki komunikacji w radiu, telewizji i filmie. Niezależny badacz i autor książek, w których w prosty i przejrzysty sposób tłumaczy zawiłe teorie naukowe.
This book is inspired by the quest for the proper function of Aristotle's active intellect presented in De Anima 3.5. The urge to grasp its essence has always driven philosophy ahead. Nevertheless, the true nature of nous poitikos remains far from being grasped. I will not unravel it here either, I am afraid. My aim is far more modest: to get through the existing interpretations and try to systematise them somehow. To speak in a more poetic, metaphorical way: my aim is to shed some light upon the subject. I wish to explore the light metaphor from De Anima 3.5 on many levels. To avoid getting lost in Aristotle and Aristotelian interpretations, I have divided the readings of nous poitikos into mystical and rational ones.The third book of Aristotle's De Anima was and still is one of the most discussed fragments of ancient works. For centuries Western, Eastern and Arab philosophers have been engaged in disputes concerning the active intellect. Therefore, one should appreciate the Author's courage and the fact that she has decided to face the vast literature, got to know it, investigated it, and organized it. And this is, without doubt, the greatest value of her work. Most of the Aristotelian scholars perceive De Anima through the lens of earlier assumptions and presuppositions. Sonia Kamińska-Tarkowska tries to maintain methodological distance. Although she has her favourite' authors, she is critical towards them see, for instance, her discussion with Franz Brentano, an exquisite philosopher, and a specialist on Aristotle.' From the review by dr hab. Kazimierz Mrówka, prof. UPSonia Kamińska-Tarkowska, PhD, philosopher and translator currently working at the Institute of Philosophy at the Jagiellonian University. Her areas of expertise and interest are Aristotle's nous poitikos, Franz Brentano's Aristotle (Brentotle) and Franz Kafka's Metamorphosis .
This collection of papers defends a dynamic view of reality which is founded on the assumption of the objective existence of the flow of time. The vindication makes use of a metaphysical theory of the flow of time developed by the author which is based on the notion of dynamic existence. “The topics covered in the book are presented in an exhaustive and complete way. The defended position is presented in many aspects — ontological, methodological and scientific (physical). (…) It will certainly be a valuable contribution to the ongoing discussions on the passage of time, the problem of time asymmetry, and the relationship between the ontology of time and modern physics.” From the review by Prof. Tomasz Bigaj JERZY GOŁOSZ is an Associate Professor at the Institute of Philosophy at the Jagiellonian University. He received his Habilitation in Philosophy from the Jagiellonian University and also holds an MSc in Physics which he obtained at the University of Warsaw. His general interests are in philosophy of science and the metaphysics of time. He has written two books and numerous papers on these topics, with publications in, among others, Axiomathes, Entropy, Erkenntnis, International Studies in the Philosophy of Science, Journal for General Philosophy of Science, and Logic and Logical Philosophy.
Nowoczesny podręcznik prof. Magdaleny Środy, znanej filozofki i działaczki publicznej stanowi doskonałą podstawę dla wolnej i odpowiedzialnej dyskusji na tematy fundamentalne dla naszego życia: miłości, wolności, szczęścia, obowiązku. Dostarcza wiedzy z zakresu historii refleksji nad moralnością moralnych ideałów i przekonań etycznych, powiązanych z różnymi systemami religijno-światopoglądowymi.
(…) Prezentuje pojęcia i argumenty nieodzowne każdemu, kto chciałby problemy moralne rozważać na serio. Doskonała pomoc dydaktyczna do lekcji etyki w szkole, lekcji prowadzonych z „otwartą głową”, czyli w duchu krytycznym, także wobec samego siebie i własnych przekonań! Etyka jest bowiem domeną rozterek i wątpliwości, a książka prof. Środy dobitnie to ukazuje.
Ta książka ma walory nie tylko poznawcze i dydaktyczne, lecz także moralne.
Etyka zaczyna się tam, gdzie kończy się dogmatyzm i niewzruszona pewność swych racji i poglądów!
Prof. dr hab. Jan Hartman, Uniwersytet Jagielloński
„Dlaczego Etyka dla myślących? Bo tak jak religia wymaga wiary i posłuszeństwa, a szkolna wiedza wymaga „kucia”, tak etyka wymaga myślenia” – tak o swojej książce pisze Autorka i jest to najszczersza prawda. Myślenie nie jest dzisiaj w cenie. O wiele bardziej ceni się deklarację przynależności czy wierność wartościom. Niechętnie dyskutuje się o powodach, dla których składa się określone deklaracje, a jeszcze rzadziej słyszy uzasadnienia uznawanych wartości czy czczonych autorytetów.
…) Największym atutem Etyki dla myślących jest czerpanie z tradycji zarówno powszechnej, jak i polskiej w sposób tak naturalny, że właściwie nie zdajemy sobie sprawy, że etyczne dziedzictwo polskie stanowi fragment ogólnoludzkiej mądrości. Naprawianie zaniedbań w wychowaniu etycznym jest jednym z najpilniejszych zadań polskiej szkoły i ten podręcznik może w tym skutecznie pomóc. Dr hab. nauk humanistycznych i teologii Stanisław Obirek
W 2022 roku Uniwersytet Witolda Wielkiego w Kownie (Vytauto Didžiojo Universitetas) świętuje jubileusz 100-lecia swojego istnienia. Z tej okazji do rąk Czytelników oddajemy antologię tekstów filozofów litewskich, których nazwiska łączą się z powstaniem tego Uniwersytetu i pierwszym okresem jego istnienia. […] Osoby, których teksty postanowiliśmy zamieścić w niniejszej antologii, kładły podwaliny pod nowoczesne filozofię i kulturę Litwy ? wypełniając je treścią, tworząc instytucjonalne ramy ich istnienia i wychowując kolejne pokolenia litewskich myślicieli. Prezentujemy tu kanon filozofii litewskiej pierwszej połowy XX wieku i jej koryfeuszy.
Bibliotheca Lithuaniae to międzynarodowa seria wydawnicza Centrum Studiów Litewskich Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W ramach przedsięwzięcia przygotowywane są monografie tematyczne związane zarówno z dziejami i kulturą Litwy, jak i stosunkami polsko-litewskimi, a także przekłady najważniejszych tekstów współczesnych litewskich filozofów, eseistów, politologów, socjologów, antropologów, kulturoznawców, mitoznawców, religioznawców i innych naukowców. Celem przedsięwzięcia jest szeroko zakrojona panorama myśli litewskiej XX i XXI wieku, prezentacja głównych postaci oraz najżywotniejszych idei, które kształtują tożsamość współczesnych Litwinów. Wiedza o tych zjawiskach jest niezbędną podstawą przyjaznych relacji o szerokim, nie tylko kulturowym charakterze.
Czy wiara staje się obecnie kwestią wyłącznie prywatną? W jaki sposób Kościół może podejmować dialog ze światem? Jak rozwój współczesnej psychologii wpływa na naszą duchowość? Kryzys w Kościele staje się coraz bardziej widoczny. Wielu szuka przyczyn takiego stanu w aferach obyczajowych czy problemach w sprawowaniu władzy przez kościelnych hierarchów. Czy to jednak prawdziwy powód osłabienia Kościoła? Ojciec Jan Paweł Strumiłowski, teolog i wykładowca, wskazuje na głębsze przyczyny widocznych już zmian. W swojej książce analizuje rzeczywiste okoliczności kryzysu Kościoła, które jednoznacznie świadczą o tym, iż za wszelką cenę staramy się Kościół dostosować do zasad „tego świata”. Pokazuje tym samym, jak doszło do prawdziwego zachwiania hierarchii wyznaczającej porządek między tym, co Boskie, i tym, co ludzkie. o. Jan P. Strumiłowski OCist– doktor habilitowany teologii dogmatycznej i wykładowca Wyższego Seminarium Duchownego w Katowicach-Panewnikach, autor licznych książek. Na co dzień mieszka w opactwie Cystersów w Jędrzejowie.
Uczta Platona jest jednym z najważniejszych tekstów filozofii starożytnej.Platon wkłada w usta uczestników uczty elementy nauki o możliwościach poznania i prawdziwym bycie. Z rekonstrukcji owych okruchów rodzi się wykład o pojęciu idei. Uczta stanowi także źródło informacji biograficznych, wiedzy o kulturze i obyczajach starożytnej Grecji, zachwyca pięknem języka i formy literackiej.Większość postaci występujących w Uczcie jest autentyczna. Należą do nich m.in.: gospodarz Agaton, Pauzaniasz, Arystofanes, Alkibiades i Sokrates, zapewne też Fajdros i Eryksimachos.Wydanie opatrzone wstępem Łukasza Orbitowskiego.
Henri Bergson (1859-1941) jest uważany za jednego z najwybitniejszych francuskich filozofów, jak Kartezjusz czy Comte z dawniejszych, jak Sartre czy Derrida z bardziej współczesnych. Co ciekawe - nie był Francuzem z pochodzenia, choć urodził się w Paryżu. Ojciec Bergsona był bowiem polskim chasydem aż do 1831 roku mieszkającym w Warszawie. Oczywiście polskich tropów w twórczości Bergsona nie znajdziemy, ale to taka interesująca ciekawostka dotycząca autora „Materii i pamięci”. A jakie są poglądy filozoficzne Bergsona: najkrócej ujmując określa się jego metafizykę jako intuicjonizm. Jest zatem Bergson przeciwnikiem empiryzmu i skrajnego racjonalizmu. Ale określa się także jego filozofię – jako filozofię życia przy czym życie rozumie Bergson jako ciąg zmian, jako nieustający akt twórczy. Człowiek zdaniem Bergsona poznaje rzeczywistość doświadczając jej, żyjąc po prostu, a nie poprzez rozumowanie. Aby poznać naturę rzeczywistości musimy odwołać się do doświadczenia (doświadczenia w sensie własnego przeżywania), bowiem rzeczywistość jest w doświadczeniu dana. W opozycji intelekt/intuicja staje twórca „Ewolucji twórczej” zdecydowanie po stronie intuicji i doświadczenia w sensie przeżycia, twierdzi, że istotą doświadczenia jest elan vital – siła życia, bezustanna życiowa ekspansja, a centralnym punktem z którego owa elan vital emanuje jest Bóg. Niewątpliwie najważniejszą książką Henri Bergsona jest „Ewolucja twórcza” jednak książka, którą przedstawiamy czyli Wstęp do metafizyki napisana o 4 lata wcześniej to pierwszy skrótowy zarys jego koncepcji, a owa „Ewolucja twórcza” to jedynie rozwinięcie myśli już tu zawartych. Jak pisze Irena Wojnar w niezmiernie wnikliwym opracowaniu na temat Bergsona: Niezaprzeczalna odkrywczość Bergsonizmu "emocja twórcza" znajdująca się u podstaw jego idei, związane są z koncepcją trwania, które właściwe jest istocie żywej. Tam gdzie jest życie, wykazał Bergson, tam jest nowość nieprzewidywalna, nie odkrycie potencjalnie istniejących możliwości, ale pełny akt twórczy wywodzący się ze świadomości. W ten sposób Bergson podwazał sensowność zasady przyczynowości, wedle której nie ma w skutku niczego więcej ponad to, co jest w przyczynie, nawiązywał do poglądu, iż duch to rzeczywistość zdolna do wydobywania z samej siebie więcej niż ona w sobie zawiera. Tak można ująć w największym skrócie rozważania zawarte we Wstępie do metafizyki.
Godzinami rozmawiałem z moją matką o Biblii. Ta rozmowa trwa we mnie i gdy piszę, moim pierwszym odruchem jest zadzwonić do niej, spotkać się i chwilkę pogadać. Czuję jej nieobecność i brak dotkliwie. Od niej nauczyłem się najwięcej. Ciągle wracała do Księgi. Pragnęła ją poznać swoją mądrością, modlitwą, poetycką wrażliwością. Midrasze bywają zarówno poważne, jak i zabawne. Niektóre rodzą się nie z potrzeby religijnej, lecz z potrzeby opowiadania i słuchania historii. Tej samej potrzeby, którą odnajdujemy w Odysei czy w Zimowych opowieściach Karen Blixen. Uwielbiam czytać midrasze. Bez nich suchy tekst Tory przypomina jesienne drzewo. Nabiera barwy, gęstości, głębi, gdy obrasta midraszami. Midrasze wdzierają się w niedomówienia i w skrót, zawsze zadając sobie pytanie pierwsze: dlaczego? Pierwsze dlaczego odsyła do kolejnego. Z każdym pytaniem odsłania się inna warstwa tekstu. Aż w wreszcie pada pytanie, na które nie ma odpowiedzi. Midrasz milknie. I on okazuje się bezradny. Nieskończone okazuje się znów niedostępne.Księga nad księgami. Midrasze Pawła Śpiewaka to zbiór niezwykłych rozważań dotyczących pierwszej księgi Biblii, a zarazem pierwszej księgi żydowskiej Tory Bereszit, czyli Księgi Rodzaju. Równocześnie jest to podróż przez historię Żydów i judaizmu. Nowe uzupełnione wydanie.
Obraz na okładkę namalowała Lidia Frydzińska - ŚwiątczakJednymi z najważniejszych pytań, jakie sobie zadajemy, są pytania: Jak żyć? Jak należy żyć, aby nie zmarnować życia? Na czym polega dobre życie?. Autor pisze: ""Uważam pisze Autor - że podobnie jak między innymi Arystoteles i Paul Ricoeur istnieje elementarna intuicja etyczna związana z faktem, że jesteśmy ludźmi, osobami. Można nawet powiedzieć, że intuicja ta jest stróżem człowieczeństwa"".Nicolai Hartmann za życia był uważany za najwybitniejszego, obok Heideggera i Jaspersa, filozofa niemieckiego. Myśliciel ten, podobnie jak między innymi Ingarden, uprawiał filozofię realistyczną i obiektywistyczną. Inspirując się klasyczną filozofią dobra, zwłaszcza Arystotelesa, etyką Kanta, a przede wszystkim myślą Schelera, wypracował własną odmianę etyki wartości. Jest jednym z największych etyków w dziejach, a jego imponujące dzieło Ethik (Etyka) nie ma sobie równych.Książka Jana Galarowicza, autora prac o M. Schelerze, D. von Hildebrandzie, M. Heideggerze oraz R. Ingardenie, K. Wojtyle i J. Tischnerze, przedstawia aksjologiczno - etyczną myśl Hartmanna w sposób klarowny i przystępny.Od Wydawnictwa
Hubert Czyżewski śledzi intelektualną wędrówkę autora Głównych nurtów marksizmu: od żarliwych filipik antykościelnych z czasów stalinowskich do początku XXI w., gdy filozof deklarował, że stoi po stronie chrześcijaństwa.Autor przekonuje, że przez całe życie to myśl religijna stanowiła jądro refleksji Kołakowskiego. Jego ojczyzną duchową był świat XVII-wiecznych mistyków, a nie XX-wiecznych rewolucjonistów czy liberalnych demokratów. Kołakowski przechodzi od prób zbudowania moralnej pewności na samym człowieku do uznania, iż potrzebuje on zewnętrznego, transcendentnego oparcia dla etyki. Potrzebuje hipotezy Boga, który jednak niekoniecznie jest opiekuńczym chrześcijańskim Ojcem. Ale czy fakt, że Bóg jest ludziom potrzebny, może być dowodem na Jego istnienie? Kołakowski zostawia nas z pytaniami, które wciąż niepokoją naszą wyobraźnię religijną.Powyższy opis pochodzi od wydawcy
„Mitologia indyjska” to nowa, oryginalna propozycja dla pasjonatów tego rodzaju literatury. Autorka, opierając się na wielu klasycznych indyjskich tekstach, opisała najciekawsze i najdziwniejsze istoty o cechach magicznych i nadprzyrodzonych. W książce został przedstawiony niezwykle bogaty panteon indyjski, na czele z Brahmą, Wisznu i Śiwą, mityczne zwierzęta, różnego rodzaju hybrydy, a także demony i wampiry znane z wierzeń hinduistycznych. Stworzenia te są dobre i złe, piękne i przerażające swym wyglądem, a także tak osobliwe, że nie sposób przejść obok nich obojętnie – wystarczy wspomnieć o Nawagundżarze, istocie stworzonej z dziewięciu gatunków zwierząt. Dzięki lekturze można poznać historie miłosne, choćby króla Pururawasa i nimfy Urwaśi, oraz historie bitew i potyczek między ludźmi a demonami, na przykład klęskę demona Bakasury w pojedynku z Bhimą Walecznym. Tekstowi towarzyszą ilustracje wykonane przez Mikitę Rasolkę, równie barwne jak zebrane w książce mity.
Myśl dobra istnieje jako żywy, dobroczynny byt, myśl zła jako złośliwy, szkodzący demon. Można więc powiedzieć, że każdy człowiek, na swym szlaku w przestrzeni, otacza się wciąż własnym światem, składającym się z żywych tworów, zrodzonych przez jego tęsknoty, marzenia, chęci, porywy i namiętności, a każda wrażliwa istota, wchodząc w kontakt z tym prądem, podlega jego działaniu. Siła i zasięg wpływu zależą od intensywności i dynamiki tak utworzonego świata. Buddysta zwie to swą «skandhą», hindus – «karmą». Mędrzec i święty tworzy owe żywe kształty świadomie, inni ludzie «wyrzucają» je z siebie bezwiednie.
Książka podaje mechanizmy działania karmy oraz sposoby opanowania owych myślokształtów, tak abyś i Ty, drogi czytelniku, mógł sterować tą sferą, oddziałującą bez przerwy na Twoją rzeczywistość.
Sprowadzając liberalizm do ludzi i miejsc nie mniej niż do pryncypiów, być może jestem w stanie pomóc oblec go ponownie w ludzkie szaty i sprawić, że stanie się bardziej strawny dla młodego pokolenia. Być może skłonię tych, którzy czerpali korzyści z jego dobrodziejstw, do tego, aby z mniejszą niechęcią patrzyli na jego niemałe przecież przywary, wyraźniej zaś ujrzeli jego cnoty, też niemałe. Być może będę nawet w stanie pokazać, dlaczego szczęście świata zależy – nie, jesteśmy liberałami i wolno nam tylko powiedzieć „może zależeć" – od jego odnowy. Nadal jestem zdania, że jest to spacer, na który warto iść, i rozmowa, którą warto podjąć.
Adam Gopnik
O książce napisali:
Broniąc liberalnego stylu życia, Adam Gopnik umiejscawia życzliwość u podstaw wartości liberalnych.
„The Guardian"
Na przestrzeni wieków myśl liberalną łączyły „liberalny temperament", akceptacja pluralizmu i reform oraz sceptyczne podejście do wszelkich utopii. Liberalizm, jak elokwentnie dowodzi Gopnik, nieustannie walczy o stworzenie społeczeń- stwa, którego niezachwiane fundamenty stanowią wolność i równość.
„Foreign Affairs"
Gopnik asymiluje to, co kiedyś było radykalne i wciela do własnego rozumienia liberalizmu. Tym samym pragnie udowodnić współczesnym postępowcom, że mogą stać się świadomymi społecznie orędownikami idei typowych dla XXI wieku, jednocześnie nie wyrzekając się liberalnego dziedzictwa wolności słowa, rządów prawa, osiągnięć naukowych i pozostać w zgodzie z indywidualnych sumieniem.
„The New York Times"
Nowa książka Adama Gopnika jest krótką, lecz poruszającą obroną niezmiennej aktualności tradycji filozoficznej liberalizmu w obliczu krytyki zarówno ze strony lewicy, jak i prawicy.
„The New York Magazine"
Odkryj w swoim życiu pokój
Bóg chce wydobyć z nas to, co najlepsze, ale nie zaciśniętą pięścią czy przystawiając rewolwer do naszej skroni. Stawia nam wymagania, ale nie po to, byśmy ich spełnianiem wyszarpywali Jego miłość. Zwraca się raczej ciągle z tym samym apelem: „Pragnę, abyś był inny, bo jeszcze nie doszedłeś do swojej pełni, ale kocham cię, przyjmuję cię takim, jakim jesteś teraz. Jeśli nie staniesz się inny, też będę cię kochał”. Perfekcjonista słyszy niestety tylko pierwszą część tego zdania: „Chcę, abyś się zmienił”, po czym wprowadza w swojej głowie „drobną” modyfikację: „Bo wtedy cię pokocham”.
Dariusz Piórkowski SJ
Czym jest perfekcjonizm religijny i jakie są jego przyczyny? Dlaczego utrudnia relacje z Bogiem i ludźmi? Jak rozpoznać w sobie jego objawy? Ta książka pomoże ci wejść na drogę, dzięki której uwolnisz się od niezdrowego myślenia o Bogu, o sobie i otaczającej cię rzeczywistości.
Bóg cierpliwie rozbraja tykającą w nas bombę, wyzwalając od lęku i męczącej presji.
Wydanie drugie, poszerzone o wstęp i uzupełnienia autora.
Dariusz Piórkowski - jezuita, duszpasterz, doświadczony kierownik duchowy i rekolekcjonista. Autor publikacji poświęconych duchowości, rozwojowi osobistemu i Biblii, m.in. O duchowości z krwi i kości, Książeczka o miłosierdziu i Spodziewaj się Dobra. Publikuje w „Życiu Duchowym”, „W Drodze” i na portalu DEON.pl.
"Tajemna" i "nieoficjalna" jest ta historia pangermańskiej "ariozofii" końca XIX i pierwszych dekad XX wieku. Na wpół ezoteryczny i całkowicie rasistowski kult mitycznej wyższej rasy Ariów święcił w tym okresie szczyty popularności, uprawiany przez niemieckich nacjonalistów w Austrii i w samych Niemczech. Ruch ten uważano potem za współodpowiedzialny za ideologię nazi-stowską w Niemczech Hitlera, czyniąc go tematem sensacyjnych i często zmyślonych opowieści. Angielski historyk Nicholas Goodrick-Clarke (1953-2012) omawia jednak te kwestie z trzeźwością i dystansem, starając się zrekonstruować rzeczywisty bieg wydarzeń. Relacje ariozofii i volkizmu z nazizmem okazują się bardziej złożone, niż wynikałoby z powierzchownych sądów: organizacje te nie zawsze cieszyły się życzliwością nazistów, ale zarazem jest pewne, że młody Hitler inspirował się ich działalnością - wszystkie te kwestie autor, uznany badacz współczesnych nurtów ezoterycznych, rzeczowo analizuje i na podstawie faktów rozwiewa narosłe mity, ale i tak z jego pracy wyłania się szokujący obraz fragmentu najnowszych dziejów Europy. Okazuje się, że ludobójstwo w Trzeciej Rzeszy miało obok innych przyczyn także eschatologiczne podłoże w ariozoficznej religijności. Na nazistowską ideologię silnie wpłynął wymiar "religii politycznej".
Niemiecki filozof Max Scheler (1874-1928) napisał "Resentyment w strukturze systemów moralnych" tuż przed I wojną światową (1912) przede wszystkim jako polemikę z oceną chrześcijaństwa sformułowaną ćwierć wieku wcześniej przez Friedricha Nietzschego. Nietzsche wprowadził do terminologii moralnej pojęcie "resentymentu" jako wartości negatywnej. Scheler porównuje różne moralności i broni chrześcijaństwa przed zarzutem, że stanowi ono wykwit "resentymentu", "moralności słabych", którzy siłą swojej masy usiłują obalić wartości "arystokratyczne", a przynajmniej nie potrafią ich udźwignąć. Sam wszakże broni tych wartości i przyznaje je właśnie chrześcijaństwu, choć już nie mieszczaństwu, również krytykowanemu przez Nietzschego za moralność "mydlarzy". Scheler diagnozuje ponadto współczesną cywilizację mieszczańsko-przemysłową w prekursorski i odkrywczy sposób, który i dziś nie traci na aktualności. Obarcza działania powodowane resentymentem odpowiedzialnością za podporządkowanie "wartości życia" wartościom "użyteczności". Przy okazji tych polemicznych kwestii rozwija znakomitą fenomenologiczną analizę zjawiska resentymentu, która weszła do kanonu XX-wiecznej myśli filozoficznej.
Zamień narzekanie na oczekiwanie... wszystkiego najlepszego!Wiesz, że neurotyzm mocno przeszkadza nam w odczuwaniu szczęścia, i to w wymiarze ogólnopolskim, a jęczing może być destrukcyjny dla zdrowia?Wiesz, że najkorzystniejszy dla nastroju jest umiarkowany wysiłek, 10 tysięcy kroków dziennie to tylko chwyt marketingowy, a wspólne tańczenie nas uszczęśliwia?Wiesz, że optymizm to nie tylko pozytywne emocje, a cała ich paleta, i że można się cieszyć z bycia smutnym albo wściekłym?Wiesz, z jakiego powodu piątek jest często wyczekiwanym ""piąteczkiem"", ""piątuniem""?Wiesz, że wiele osób odnoszących sukcesy odczuwa syndrom oszusta?Wiesz, że optymizmu i poczucia szczęścia można się nauczyć?Kilka lat temu Kamila znalazła się w sytuacji granicznej. Unieruchomiona. Stojąc (leżąc!) w obliczu nieodwracalnego, postanowiła przeprowadzić sama ze sobą poważną rozmowę. Zdecydowała się na rezygnację z jęczingu i narzekania na to, na co nie ma wpływu, i całą życiową energię przekierowała na konsekwentne, celowe działania.Pozytywna zmiana nastąpiła. Stała się przyczynkiem do głębszego przyjrzenia się optymizmowi jako zdrowej alternatywie dla naszego narodowego malkontenctwa. Tak! Okazuje się, że upodobanie do jęczingu mamy zapisane w DNA. Wewnętrzny krytyk karmi nasze strachy. Można to jednak przerwać. Nie oznacza to, że nie będzie problemów i wyzwań w życiu, ale oznacza, że budowanie mądrego optymizmu pomaga stawiać im czoła. Nauka i badania dają nam mnóstwo podpowiedzi, jak możemy się mądrze do tego zabrać. Konkretne dowody i konkretne zalecenia. Nawyk optymizmu ma sens. Jest korzystny dla zdrowia, relacji i biznesu. Potrafi uratować życie. Choć ma również ciemną stronę mocy. W ostatecznym rozrachunku jednak zdecydowanie warto i opłaca się porzucić uprawianie jęczingu. Stop marudzeniu i jęczingowi Start do optymizmu i szczęścia jako kompetencji, których można się nauczyćTa książka nie słodzi, za to daje wskazówki. Nie czaruje rzeczywistości, ale podpowiada, jak czerpać z życia pełnymi garściami. To nie jest opowiastka o pastelowych jednorożcach skaczących po kwiecistej łące. To rzecz oparta na badaniach naukowych i historiach, które napisało życie.
W Rozprawie o metodzie Kartezjusza – dziele pod wieloma względami przełomowym w historii filozofii nowożytnej – pada niby to niepozorna wzmianka o Kanibalach. W początkach XVII wieku termin ten natychmiast przywoływał szereg dobrze ugruntowanych w myśli europejskiej problemów: Czy rodzaj ludzki jest jeden? Czy rozum jest powszechny? A może nasze poznanie zawsze ma charakter kulturowy? Albo czy wychowanie pośród Kanibali uczyniłoby z nas Kanibali? Czy to klimat, czy raczej społeczeństwo nas kształtuje? Wreszcie, co począć w obliczu narastającego sceptycyzmu tak w dziedzinie wiedzy, jak moralności?
By zrozumieć rolę Kanibali w Rozprawie na tle historycznego kontekstu, którym jest epoka europejskiej ekspansji w „Nowym Świecie”, cofamy się ku narodzinom tej idei i obserwujemy kolejne stadia jej rozwoju. Śledzimy, jak wraz z próbami jej opisu słowa odrywają się od rzeczy, a filozofowie coraz bardziej odczuwają ciężar swego umiejscowienia – osadzenia w partykularnej kulturze ówczesnej Europy. Być może to dlatego jedynym ratunkiem przed Montaigne’owskimi ruchomymi piaskami, który Kartezjuszowi przychodzi na myśl, jest wyrwanie filozofii z kulturowego gruntu i reterytorializowanie jej w czystym podmiocie?
Początek obecnego stulecia to czas gwałtownych i fundamentalnych przeobrażeń obejmujących życie prywatne i publiczne, przenikających przestrzeń fizyczną i aksjologiczną. Teraźniejszość jawi się jako zagmatwana mozaika konkurencyjnych idei, licznych narracji na temat świata oraz roli, jaką ma w nim do odegrania człowiek. Wyrazem wspomnianych procesów jest transformacja rodziny, która przez wieki stanowiła swoistą przystań, dając jej członkom poczucie bezpieczeństwa w wymiarze psychologicznym i ekonomicznym.Dziś młodzi ludzie nierzadko odraczają stworzenie trwałego związku bądź żyją w pojedynkę, co wpisuje się w klimat współczesności, gdzie elastyczność i mobilność stanowią wartości same w sobie. Jednak człowiek jako istota społeczna, wybrawszy samotność lub będąc na nią skazanym, doświadcza wyalienowania, dla którego przeciwwagą jest potencjał wspólnototwórczy tkwiący w kulturze. Obecnie, jak nigdy wcześniej, istnieją nieograniczone możliwości zrzeszania się we wspólnotach tradycyjnych bądź zawiązywanych poprzez media społecznościowe, nie wspominając już o efemerycznych ruchach zwoływanych ad hoc.Wydaje się, że w zglobalizowanym i wysoce złożonym świecie klasyczna idea dobra wspólnego (bonum commune) czeka na nowe odczytanie. Wskazują na to współautorzy książki, reprezentujący trzy ośrodki akademickie. Łukasz Szwejka jest pracownikiem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Bogdan Więckiewicz - Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, natomiast Piotr T. Nowakowski - Uniwersytetu Rzeszowskiego. Podjęte przez nich rozważania, oparte na bogatym materiale empirycznym, sytuują się na pograniczu pedagogiki, socjologii, familiologii i filozofii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
