Aktor – to brzmi dumnie. Oni wiedzą i czują, że akceptuję ich takimi, jacy są. Aktorstwo to trudny zawód, niebezpieczny i zwodniczy, niesamowity i wspaniały, gdy komuś idzie, kiedy sprzyja los i ma się swoich „pięć minut”, a czasami kwadrans, albo i magiczną godzinę. Ale także gorzki jak piołun, gdy nie ma propozycji, nikt nie dzwoni, telefon milczy i latami się nie układa. I wreszcie okrutny, kiedy po latach pracy zostają tylko wspomnienia. Z niektórymi aktorami łączy mnie nić porozumienia i długoletnia przyjaźń. Z niej bierze swój początek ta książka, będąca zbiorem przygodnych refleksji nad aktorstwem i aktorem w filmie.
Monografia ukazująca całokształt problematyki badawczej związanej z semiotyką ludzkiego oblicza. Autor poszukuje interdyscyplinarnej wykładni, uwzględniającej zarówno rozległą perspektywę historyczną, jak i bogactwo współczesnych kontekstów psychospołecznych i socjokulturowych poruszanego tematu. Konsekwentnie dąży do tego, by nie upraszczać problemowej złożoności problematyki twarzy jako medium znaczenia. W książce mamy do czynienia z refleksją o charakterze systemowym, z istoty swej interdyscyplinarną, usytuowaną na pograniczu: semiotyki, nauki o komunikacji, filmoznawstwa, antropologii kultury, psychologii społecznej, kognitywistyki i nauki o mediach. Podstawę metodologiczną prezentowanych w pracy rozważań stanowi semiotyka kultury.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?