Całe życie opiera się na teraźniejszości. Jak długo żyjemy na ludzkim poziomie życia, w naszym doświadczeniu będzie działać prawo co-człowiek-sieje-to-i-żąć-będzie, a to oznacza, że jak zasiejemy teraz, tak zbierzemy. Natura naszego siania określa naturę naszych zbiorów, lecz zbieranie w przyszłości nie może być bardziej harmonijne niż to, co zasiewamy w teraźniejszości. Duchowy owoc dnia jutrzejszego to produkt duchowego siania w teraz i jeśli nie siejemy teraz duchowo, nie będzie później duchowych owoców. Cała karma może zostać w każdej chwili wymazana, ponieważ rezultaty karmy trwają tylko wtedy, gdy działają nasiona karmy.

Im dalej posuwamy się w duchowej świadomości, tym więcej dowiadujemy się na temat sfery mentalnej, nie dlatego, że poszukujemy tej wiedzy, ale dlatego, że zostaje ona przed nami odsłonięta. To jakby znajdować się na szczycie góry, gdzie po zdobyciu szczytu możemy widzieć to, co znajduje się na dole, w dolinie, o wiele lepiej niż ci, którzy widzą to samo z ograniczonej perspektywy doliny. Osoby będące na duchowym poziomie mogą wejrzeć w umysł, orientując się w ten sposób w sprawach, o których ci, żyjący mentalnym i materialistycznym życiem, nigdy się nie dowiedzą, ponieważ stoją oni zbyt blisko obrazu i za bardzo są weń uwikłani. Fragment książki Przerwa w wieczności XIIIoświeceni i nieoświeceni Roz-dział, w którym żyjemy składa się z pewnej miary mentalnego, czy materialnego ograniczenia, któremu podlegamy na skutek powszechnej wiary w dwie siły. Usunąć ten roz-dział, to nie zważać na ludzki punkt widzenia i stać się świadomym naszej duchowej Jaźni. To co naprawdę robimy na duchowej ścieżce, jest próbą wymazania tego roz-działu poprzez uświadomienie sobie, że nie żyjemy w żadnej z form ludzkich ograniczeń: czasu, przestrzeni, kalendarza czy klimatu. Im bardziej poprzez medytację osiągamy żywe urzeczywistnienie duchowej natury naszej istoty, tym słabszy staje się roz-dział i tym bardziej zbliżamy się do tego, by stać się jednym z Nieskończonością i Wiekuistością. W momencie, w którym uświadamiamy sobie, że istnieje tylko jedno Życie i że żyjemy tym Życiem, roz-dział jest usuwany, a przynajmniej jest wymazywany na tyle, że pozostają jedynie jego nikłe ślady. Jeszcze przez kolejne stulecia mogą istnieć pozostałości tego roz-działu w życiu nas wszystkich, lecz nie będzie on tak silny i trwały, aby mógł nas uwięzić w śmiertelności, to znaczy w materialnym pojmowaniu życia.

Przerwa w wieczności, pisze Goldsmith, to wymiar życia rozciągnięty między narodzinami a śmiercią, który wyznacza granicę ziemskiej egzystencji. W tym praktycznym i inspirującym przewodniku Goldsmith zabiera czytelnika poza tą granicę, odsłaniając życie w całej jego głębi, pięknie i witalności. Autor nazwał Przerwę w Wieczności swoją duchową autobiografią; on i jego nauczania, Droga do Nieskończoności, są promiennym przejawieniem duchowych zasad zawartych wewnątrz. Odkrycia Goldsmitha są elektryzujące i uderzają w sam środek naszej niewiedzy na temat duszy i mistycyzmu. Eksplorując dwa światy, rzeczywisty i iluzoryczny, Goldsmith autorytarnie prowadzi nas przez labirynt narzuconych ludzkich wierzeń w stronę klarownej wizji tego, co Boskie. Żaden poważny aspirant na duchowej drodze nie potrafi się bez tej książki obyć.  „Tak jak ludzie mieszkający na odizolowanej wyspie nie wyruszyli w świat, o istnieniu którego nie mieli pojęcia, i jak Indianie amerykańscy sprzed pięciuset lat nie udali się do Europy, ponieważ nie byli świadomi, że takie miejsce istniało, tak też przez cały czas w ciągu minionych kilku tysięcy lat nie było możliwości, aby powiedzieć człowiekowi, 0 tym, że żyje on w więzieniu swojego własnego umysłu, otoczony przez swoje własne ograniczenia. W jaki sposób człowiek miał wyobrazić sobie coś takiego? W jaki sposób miał on uwierzyć w coś, co przekraczało j ego najśmielsze wyobrażenia? " 

Karma i reinkarnacja Panie, ześlij mi tego, którego będę kochać i wspierać, a on będzie kochać i wspierać mnie. Edgar Cayce * Czy to prawda, że życie, które obecnie przeżywamy nie jest naszym pierwszym? * Dlaczego koncepcję reinkarnacji usunięto z nauk Kościoła katolickiego? * Czym jest karma? Jakie zasady nią rządzą? * Dlaczego Edgar Cayce powiedział, że karma jest po prostu „spotkaniem siebie samego”? * Czy każdy z nas ma swoją bliźniaczą duszę? * Jak rozpoznać bliźniaczą duszę, kiedy ją spotkamy? * Dlaczego tak rzadko poznajemy swoje bliźniacze dusze? * Czy możemy modlić się, żeby bliźniacza dusza pojawiła się w naszym życiu? * Czy możemy ją wezwać?  Rozważania dotyczące tych i wielu innych fascynujących pytań o związki międzyludzkie, uniwersalną sprawiedliwość i wielokrotne odradzanie się, znajdziesz w tej oto długo oczekiwanej książce o bliźniaczych duszach, karmie i reinkarnacji.  To pierwsza taka książka, którą napisał Jaime T. Licauco, najwybitniejszy filipiński autorytet w dziedzinach rozwoju umysłu, zjawisk paranormalnych oraz filipińskiego mistycyzmu. Czerpiąc z nieprzebranych zasobów naukowej wiedzy ezoterycznej, pan Licauco przedstawia czytelnikowi dogłębne wyjaśnienie zjawisk bliźniaczych dusz, karmy i reinkarnacji.

Książka jest inna od przeciętnych. Inne jest też przesłanie, ponieważ powinna ona sprowokować Ciebie do spojrzenia w głąb siebie. Być może spytasz się w tym momencie: po co mi to? Wtedy przyznam Ci rację. Jeśli czujesz się ze sobą doskonale, to oczywiście, że jest zbędnym trudem wchodzenie w treści, które mogą „namieszać". Jeśli jednak w Twojej codzienności pojawiają się wewnętrzne pytania natury: kim jestem; skąd przychodzę i dokąd zmierzam, to może nadszedł już ten moment, by sięgnąć po lekturę niniejszej książki. Bowiem treść jej nie tylko prowokuje do przekraczania pewnych barier, co daje również możliwość spojrzenia na pewne aspekty rzeczywistości innymi oczami. Z innej perspektywy niż ta, którą znamy ze swojej codzienności. Gdyby jeszcze okazało się, że podobne pytania wręcz intrygują Twoją świadomość, to jest to materiał dla Ciebie. Wyzwolisz w sobie jeszcze więcej pytań podobnej natury, jak: Czy jestem z siebie zadowolony? Czy to, kim jestem, spełnia moje oczekiwania wobec siebie? I wreszcie, czy spełniam oczekiwania kogoś, kto mnie posłał do roli, jaką odgrywam? Czy ten, kto mnie posłał, posiada oczekiwania, a jeśli tak, czy jest zadowolony z moich postępów? Albo czy na moje życie da się spojrzeć oczami wyższej istoty? Jeśli zatem wyrazisz potrzebę, by wczytać się w pozostałą część treści, dowiesz się, że książka ta ukazuje, jak inni ludzie zanurzali się w głąb swojej duchowej przestrzeni i jak jakość ich zmagań z życiem zmieniała się na lepsze. Jak można skorzystać z doświadczeń innych ludzi, żeby udoskonalić swoje zmagania ze światem materii? A w ogóle wstęp ten jest przewidziany po to, żebyś mógł się zastanowić, czy jakiekolwiek zmiany w życiu są Ci potrzebne. I czy chcesz spojrzeć na siebie z innej perspektywy niż ta, z której korzystasz do tej pory. Gdybyś jednak uznał, że wszystko w Twoim życiu dzieje się na przysłowiową piątkę i żadne pytania wspomniane wyżej nie kołaczą do Twego sumienia — odpuść sobie. Tak będzie lepiej i nie zmarnujesz czasu. Wyprawa w głąb siebie I Spis treści: Wstęp Rozdział I Czarodziej czy mistyk? Rozdział II Poszukiwanie siebie Rozdział III Kim byłem? Rozdział IV Inny świat Rozdział V Przerzucanie mostów Rozdział VI Wykorzystywanie łączy Rozdział VII Penetracja Rozdział VIII Przekraczanie ram Rozdział IX Niespodziewani goście Rozdział X Szlachetne idee Rozdział XI Terapia hipnozą Rozdział XII Terapia transpersonalna  

Edmund Jurczenko emerytowany nauczyciel matematyki, to postać znana w środowisku badaczy zjawisk parapsychicznych. Jako autora już trzech książek o zjawiskach psychotronicznych, niektórzy porównują go do profesora Uniwersytetu Stanowego w San Jose, Milana Rzla, prekursora zajmującego się zjawiskami psychotronicznymi od strony naukowej.Edmund Jurczenko jest aktywnym członkiem BSD (Brytyjskiego Stowarzyszenia Radiestezyjnego). Wyniki innych swoich badań, dotyczące między innymi zastosowania złotej proporcji do neutralizacji stref geopatycznych oraz badań nad działaniem Pierścieni Atlantów, publikował w biuletynach stowarzyszenia BSD. Do tej pory opublikował książki:Wstęp do badań zjawisk parapsychicznych. Myśli i odkrycia, Moje widzenie świata. Możliwości ludzkiej świadomości i mózgu oraz Moje impresje psychotroniczne, w których zajmuje się zjawiskami psychotronicznymi w ich różnych konfiguracjach - od teorii do praktyki. Podobnie jak poprzednie książki, najnowsze dzieło Wstęp do teorii zjawisk parapsychicznych i psychotronicznych jest wynikiem jego niezwykle ciekawych przemyśleń i własnych hipotez.

Marzenia senne jako tajemnicze funkcje naszego organizmu, wciąż intrygują i rozbudzają wyobrażenia, a ponieważ dotyczą każdego, choć często się ich nie pamięta, to jednak uczestniczenie emocjonalne i zmysłowe w nich, powoduje mniejsze lub większe zainteresowanie u wszystkich. Sen jest najbezpieczniejszym sposobem, porozumiewania się pomiędzy jaźnią a innymi wymiarami świadomości, pomimo, że nasze ciało w sensie fizycznym śpi, to jednak nasza świadomość wzrasta. Fragment

„Przekazywanie" stanowi fascynującą zagadkę. Od tysięcy lat intryguje ludzi, dając im przedsmak rzeczy spoza tego świata. W ostatnich latach nabrało szczególnego znaczenia, fascynującego dla garstki, dla większości jednak jeszcze bardziej niezrozumiałego. Wiek elektroniki wyprowadził „przekazywanie" zza zamkniętych drzwi gabinetów psychoanalityków do salonów. Dzięki telewizji osiąga ono nigdy dotąd nie- spotykany zasięg. Cokolwiek by o nim sądzić, ma duży wpływ na tych, którzy go doświadczają. Z „przekazywaniem" tak często wiąże się nazwisko Edgara Cayce'a, że słusznym wydaje się przejrzenie jego ogromnego dorobku dotyczącego tego zjawiska. W moich rękach spoczywa zadanie przedstawienia jego punktu widzenia. Wierzę, że efektem tego stanie się właśnie ta książka. Wcześniej napisałem dwie książki w ogólnych zarysach przedstawiające nauki Edgara Cayce'a — Awakening Your Psychic Powers i Mysteries of the Mind. W przeciwieństwie do postrzegania ponadzmysłowego czy umiejętności diagnozowania na odległość, zjawisku przekazywania poświęcono niewiele badań naukowych. Nie wynika to z braku zainteresowania. Lecz przekazywanie jest raczej sposobem myślenia, sposobem odbierania rzeczywistości, aniżeli jeszcze jednym zjawiskiem wymagającym potwierdzenia. Gdy chodzi o rzeczywistość duchów przemawiających przez usta żyjących, Cayce uważał, że nie można czegoś takiego stwierdzić naukowo. Nauka musiała zgodzić się z oceną Cayce'a. Prawdopodobnie najczęściej udokumentowanym jest duchowy aspekt przekazywania, lecz określenie „duchowy" stanowi jedynie swego rodzaju informację, której znaczenie jest różnie rozumiane. Jako medium w stanie transu Cayce potrafił nie tylko wejrzeć w funkcjonowanie organizmu człowieka oddalonego o setki mil, ale rozumiał także, co widzi, potrafił opisać to innym i wiedział w jaki sposób go uzdrowić. Dawał dowody mądrości przekraczającej zwykłą wiedzę człowieka. Inspiracja i twórczość również są aspektami przekazywania. W jego gestii leży umiejętność podnoszenia na duchu jednych, a z drugich wydobywania tego, co w nich najlepsze. Oprócz porozumienia się z głosem uwolnionej z okowów ciała duszy, istnieje wiele sposobów przekazywania. Edgar znał je wszystkie. Podejście Cayce'a pokazuje, w jaki sposób wszystkie aspekty przekazywania łączą się ze sobą. Dzięki niemu poznamy ich znaczenie dla naszego życia. Punkt widzenia Cayce'a i system wartości, którego przestrzegał, znalazły odbicie w pojęciu „wyższej świadomości". Stały się motywem przewodnim tej książki. W przygotowaniu tej książki pomagało mi wielu ludzi, którym jestem wdzięczny. Przychodzili do mnie, by wyjaśnić mi koncepcje Cayce'a i niektóre z tajemnic przekazywania. Dzięki nim moja praca stała się łatwiejsza. Spośród wielu, którzy udzielili mi bezpośredniego wsparcia, chciałbym podziękować Henry'emu Bolducowi. Sesje hipnotyczne, które ze mną przeprowadzał, pomogły mi odnaleźć własną drogę do przekazu. Podziękowania należą się również Danielowi Clayowi, Alowi Minorowi i Rayowi Stanfordowi za ich otwartość w dzieleniu się ze mną swoimi doświadczeniami z transu przekazywania. Powinienem podziękować kardynałowi z Oak Tree, który z podwórza na tyłach domu obserwował wiele moich sesji z dyktafonem i być może sam przekazał mi pewne myśli. Składam także podziękowania mojemu wyimaginowanemu lokajowi w smokingu, który podczas posiedzeń z dyktafonem zawsze potrafił wyciągnąć odpowiednią książkę z mojej nieziemskiej biblioteki, nawet jeżeli nie napisałem w tej książce niczego, co stamtąd przeczytałem. Doceniam wspaniałą pracę Roba Granta, który przepisał moje taśmy z dyktafonu, i dziękuję mu za pomoc w zrozumieniu kilku mniej znanych urywków z odczytów Cayce'a. Specjalnie pragnę podziękować mojej żonie Yeronice za to, że niezmordowanie wydaje moje opracowania, za pomoc w przygotowywaniu ilustracji, i co jeszcze ważniejsze za podtrzymywanie mnie na duchu, a przede wszystkim za to, że pokazała mi, co znaczy przekaz płynący prosto z serca. Wszystkie wspomniane źródła przyczyniły się do powstania tej próby jaśniejszego przedstawienia podejścia Cayce'a do zjawiska przekazywania. Podobnie bowiem, jak sam Cayce wiemy, że na dnie tajemniczego i pogmatwanego świata przekazywania leży coś o wielkiej wartości i znaczeniu. Mam nadzieję, że to opracowanie chociaż w niewielkim stopniu przyczyni się do tego, że odnajdziecie własny sposób odbierania przekazów wyższej świadomości. Ze wstępu do książki Edgar Cayce o potędze duszy Edgar Cayce o potędze duszy Spis treści:   Wstęp Rozdział l Czym jest przekazywanie? Cześć I PRZEKAZYWANIE W ŻYCIU CODZIENNYM Rozdział 2 Słuchaj głosu intuicji - przekazu twojego anioła stróża Rozdział 3 Sny: nocny przekaz wyższej świadomości Rozdział 4 Twórczy przekaz umysłu: o czym myślimy, tym się stajemy Część II PODSTAWOWE UMIEJĘTNOŚCI PRZEKAZYWANIA Rozdział 5 Medytacja: przekaz duszy Rozdział 6 Pisanie inspirowane Rozdział 7 Artystyczne przekazy twórczości Rozdział 8 Wizjonerski przekaz wyobraźni Część III PRZYGODY TRANSU PRZEKAZYWANIA Rozdział 9 Kto tam? Identyfikacja ducha, który przemawia Rozdział 10 Ocena przekazywanej informacji Rozdział 11 Hipnoza a przekaz w transie Cześć IV JAK STAĆ SIĘ PRZEKAZICIELEM BŁOGOSŁAWIEŃSTW? Rozdział 12 Przekaz współdziałania grupy Rozdział 13 Przekaz sił uzdrawiania Rozdział 14 Być sobą: najwyższa forma przekazu A. R. E. dzisiaj

Prana jest siłą witalną, ożywiającą wszystko we wszechświecie. Wszystkie systemy medycyny naturalnej opierają się na umiejętności zachowania tej siły w równowadze. Jogiczna nauka - pranajama i rozmaite ćwiczenia oddechowe, bazują na zrozumieniu natury prany i na umiejętności jej wykorzystania. Atreya łączy techniki przynależne do jogi - oddech, pranę, praktyki Ajurwedy - tworząc przewodnik pozwalający zachować fizyczną i umysłową równowagę. Podkreślając wagę powiązanie zarówno uzdrowiciela, jak i jego pacjenta, z pierwotnym źródłem dobrego samopoczucia, przedstawia sposoby leczenia szerokiej gamy schorzeń - od astmy do AIDS, od zapalenia oskrzeli do bólu pleców, od nowotworów do przeziębienia. Praktyki praniczne służą uzupełnieniu allopatycznej medycyny Zachodu. Książka Prana Tajemnica jogicznego uzdrawiania wykorzystuje współczesne ilustracje, pomagające nowym uczniom w osiągnięciu odprężenia i powiązania z procesem uzdrawiania. Sama w sobie ma działanie terapeutyczne - jest lekiem na wszystkie dolegliwości. Przedmowa Prana jest witalną siłą, która ożywia wszystko we wszechświecie. Jest energią samej świadomości, odpowiedzialną ze wszelki ruch w tym świadomym świecie. We wszystkich odmianach medycyny wykorzystywany jest jakiś jej aspekt, nawet jeśli nie pojmuje się jej znaczenia. Choć medycyna allopatyczna nie uznaje jej realnego istnienia, prana na różne sposoby wpływa na naszą żywotność, co we współczesnej medycynie opisywane jest pod postacią cyrkulacji lub homeostazy. Dlatego też można stwierdzić, że wszelkie uzdrawianie jest uzdrawianiem pranicznym. U podłoża systemów medycyny naturalnej spoczywa zrozumienie siły życiowej, oraz tego, w jaki sposób można utrzymywać jej równowagę. Słowo prana pochodzi z san-skrytu, a oznacza siłę życiową. Prana jest podstawą ajur-wedy, tradycyjnego systemu medycyny, pochodzącego z Indii. Ajurweda oznacza naukę (yedd) życia (ajur). Ajur - życie - samo w sobie jest synonimem prany. Ajurweda jest medycyną praniczną, a wszystkie jej metody terapeutyczne opierają się na uznaniu istnienia siły życiowej, oraz na różnych sposobach utrzymywania jej w stanie równowagi. Uzdrawianie praniczne powiązane jest także z jogą. Joga to nie tylko system ćwiczeń fizycznych, czy nawet medytacji. Jest ona metodą operowania subtelnymi energiami ciała i umysłu, z których najważniejszą jest prana. Nauka jogi - pranajama, oraz rozmaite jogiczne ćwiczenia oddechowe, oparte są na zrozumieniu prany i metod jej wykorzystania. Nie rozwijając prany, nie zajdziemy daleko na żadnej z dróg jogi. Zabraknie nam po temu sił witalnych.

Historia czterech pokoleń amerykańskiej rodziny, a zarazem historia dążenia do duchowego oświecenia i opowieść o miłości na tle gwałtownych przemian zachodzących w świecie. Losy bohaterów przeplatają się z losami trzech boskich wcieleń (awatarów): Shirdi Sai Baby, Sathyi Sai Baby i Premy Sai. Jest tylko jedna kasta, kasta ludzkości. Jest tylko jedna religia, religia miłości. Jest tylko jeden jeżyk, jeżyk serca. Jest tylko jeden Bóg i jest On wszechobecny. Sathya Sai Baba  

Twoje obecne życie to zaledwie ogniwo w długim łańcuchu wcieleń... Przekona Cię o tym ta wspaniała książka. - To brawurowe przesunięcie granic zakreślonych przez konwencjonalną naukę - Ta poruszająca do głębi synteza psychiatrii i mistyki - To lektura dla tych, którzy poszukują przebudzenia duchowego. W ciągu ostatnich dwudziestu kilku lat nasze zachodnie społeczeństwo stopniowo, nie zdając sobie z tego sprawy przeszło coś u; rodzaju rewolucji świadomości. Obecnie istnieje już cała generacja młodych ludzi, którzy dorastają regularnie słuchając lub czytając o przeżyciach na granicy śmierci, powrotach do wcześniejszego życia, podróżach poza ciałem, ukazywaniu się zmarłych i, o całej masie innych, znaczących fenomenów życia duchowego. Często mam przyjemność i zaszczyt prowadzić wykłady dla słuchaczy w wieku szkolnym i wciąż jeszcze jestem zaskoczony słysząc, z jaką łatwością i naturalnością mówią o swych wizjach czy podróżach poza nasz świat. Kiedy w 1975 roku zaczął się wzrost zainteresowania przeżyciami z pogranicza śmierci, wielu ludzi odrzucało je jako dziwactwo. Teraz, po siedemnastu latach zaczynam zdawać sobie sprawę, że przeżycia towarzyszące umieraniu są dowiedzionym faktem w naszej kulturze. Wierzę, że jesteśmy na progu stania się, (jeżeli już się nie staliśmy) jednym z wielu historycznych społeczeństw, w których wizjonerska zdolność istot ludzkich akceptowana jest jako całkowicie naturalna. Coraz więcej ludzi bez skrępowania mówi o swych wizjach i wymienia informacje o technikach je wywołujących lub ułatwiających ich wywołanie. Spis Treści: Rozdział pierwszy POCZĄTEK Rozdział drugi Rozdział trzeci DOŚWIADCZYĆ ZNACZY ZROZUMIEĆ Rozdział czwarty UZDRAWIANIE PRZEZ UMYSŁ Rozdział piąty KŁOPOTLIWE ZWIĄZKI Rozdział szósty WEWNĘTRZNE DZIECKO Rozdział siódmy POTRZEBA OCHRONY Rozdział ósmy UZDRAWIANIE UCZUĆ Rozdział dziewiąty OTWIERANIE UMYSŁU NA DOZNANIA MISTYCZNE Rozdział dziesiąty WZBOGACANIE ŻYCIA Rozdział jedenasty TECHNIKI REGRESJI Dodatek

Każdemu człowiekowi nasuwają się pytania dotyczące życia, każdy chciałby wiedzieć, na czym właściwie polega życie. Każdy człowiek zna też odpowiedzi. Nie każdy jednak o tym wie.  Ja na pewno nie wiedziałem. Szukałem odpowiedzi wszędzie - tylko nie we własnym wnętrzu. Słuchałem rodziców, rodzeństwa i przyjaciół, nauczycieli, pastorów, przywódców, autorów, filozofów - kogokolwiek, kto moim zdaniem miał coś do przekazania.  Potem zwróciłem się do Boga.  Zasypałem go pytaniami. I w końcu uzyskałem odpowiedzi. Z tych odpowiedzi powstawały kolejne księgi Rozmów z Bogiem. Dały one początek dalszym pytaniom. Nie tylko z mojej strony, ale od wielomilionowej rzeszy czytelników tych książek.  Z otrzymanych odpowiedzi za najważniejszą uważam tę, że nie muszę nikogo pytać. Wszystkie odpowiedzi, oznajmił mi Bóg, noszę we własnym wnętrzu. Wystarczy, że zagłębię się w siebie. Nic więcej nie trzeba robić. We własnym wnętrzu spotkamy Stwórcę. Albowiem Bóg przebywa w każdym z nas.  Oczywiście, nie ma nic złego w pytaniu innych. Od Innych Cząstek Boga mogą płynąć cenne, niekiedy nawet pożyteczne dla ciebie nauki. Warto jednak pamiętać, że żadna inna cząstka Boga nie usłyszy przesłania skierowanego do ciebie wyraźniej niż ta cząstka Boga, która jest w tobie. Zatem słuchaj rad, rozważaj nauki, zasięgaj opinii, ale zawsze dokładnie porównaj je z tym, co podpowiada ci twój Wewnętrzny Głos. Jeśli bowiem wyniesiesz otrzymywane z zewnątrz przekazy do rangi Prawdy Absolutnej, ogłosisz tym samym, że nie jesteś źródłem. A to zadałoby kłam twojej istocie.  Może to zabrzmieć dziwnie w książce, która bądź co bądź zawiera pytania, ale jest jak najbardziej słuszne. Nie chcę bowiem wywołać wrażenia, że odpowiedzi tutaj podane są bardziej autorytatywne niż te, jakie dyktuje ci serce. Tam bowiem, w sercu, kryje się prawdziwa mądrość. Czasami wartość przekazu płynącego z innego źródła polega przede wszystkim na tym, że otwiera cię na twoją własną prawdę. Z takim przekonaniem przygotowaliśmy tę książkę. Dlatego też poświęcam czas, a także miejsce na łamach naszego biuletynu na to, aby odpowiedzieć chociaż na niektóre z ponad trzystu listów, jakie co miesiąc otrzymuję od ludzi z całego świata, z pytaniami na temat Rozmów z Bogiem i stosowania ich prze-słania w codziennym życiu. Z tego względu również wybraliśmy i zamieściliśmy w tej książce najciekawsze pytania i odpowiedzi ze zbiorów zgromadzonych w ciągu pięciu lat istnienia biuletynu.  Nie zdziw się przy czytaniu tych listów, kiedy znajdziesz w nich odrobinę samego siebie. Przecież wszyscy zadajemy sobie te same pytania. Wszyscy rozpatrujemy, z własnej perspektywy, te same zagadnienia. Toteż trzymasz teraz w ręku nie książkę, lecz zwierciadło.  Proszę, żebyś wejrzał w nie głęboko. Zobacz, co się w nim odbija. Kto wie, czy nie twoja własna droga do Najwyższej Prawdy. 

"Jesteś Bogiem" słyszałem Sai Babę, wypowiadającego to zdanie do ludzi pytających Go o jego boskość. Po takim stwierdzeniu pytający będzie najprawdopodobniej wyglądał na oszołomionego i niedowierzającego. Może też po prostu zachować kamienny wyraz twarzy, jakby takie stwierdzenie było akceptowane, jednak miało niewiele wspólnego z rzeczywistością. Jest to jednak najbardziej podstawowa prawda duchowa, mówiąca o ludzkiej tożsamości - prawda, którą Sai Baba stara się stopniowo wdrażać. Nasiona tej prawdy zostały zasiane dawno temu w Upaniszadach - hinduskiej filozofii - i przez wieki były pielęgnowane przez wielu wspaniałych nauczycieli pojawiających się na świecie, włączając w to Jezusa, który powiedział: "Jestem w Ojcu, a wy jesteście we Mnie, tak jak Ja jestem w was". Rozdział 1 Sai Baba i Ty 9 Rozdział 2 Metafizyka i boskie uzdrawianie 19 Rozdział 3 Ponadnaturalna moc 59 Rozdział 4 Formy Sai 83 Rozdział 5 Wykorzystywanie innych form 95 Rozdział 6 Przemiana i ratowanie ludzi ;. 111 Rozdział 7 Nauka Sai i droga Sai 127 Rozdział 8 Medytacja 151 Rozdział 9 Sai Baba i Chrystus 159 Rozdział 10 Sai Baba i islam 175 Rozdział 11 Baba i buddyzm 187 Rozdział 14 Poprzez inne lampy 199 Rozdział 13 Baba i teozofia 215 Rozdział 14 Boskie misterium 233 Rozdział 15 Spojrzeć na jego twarz 247 Dodatek A Esencja Wedanty 259 Dodatek B Fundamenty teozofii 263 Dodatek C Zarys Wieczystej Filozofii 265

Jedno jest pewne - anioły pojawiają się w naszym życiu. Pomagają nam w dramatycznych momentach. Ukazują się wtedy pod rozmaitymi postaciami, czasami zdumiewającymi. Każdy, kto kiedykolwiek doświadczył spotkania z aniołami, podaje własny ich opis. Z pewnością zjawiały się i na naszej drodze. Tylko, czy zawsze umieliśmy je dostrzec? Fragment książki Wybrani przez anioły Rozdział pierwszy NAZNACZENI PRZEZ ANIOŁY Całym swoim sercem składam Ci dzięki, O Panie; będę śpiewał na twą chwałą w obecności aniołów. Psalm 138 Wszystko, co kiedykolwiek powiedziałam, napisałam, zebrałam, zaśpiewałam czy zrobiłam w sprawie aniołów, ma swój początek w pewnym wydarzeniu z mojego życia. Kiedy miałam pięć lat, po raz pierwszy ujrzałam mojego Anioła Stróża, który mnie naznaczył i zmienił moje życie na zawsze. To jedno -wydarzenie zmieniło moje życie bardziej niż cokolwiek innego. Może z wyjątkiem dnia gdy jako dorosła osoba uwierzyłam, że Jezus jest rzeczywiście prawdziwym panem wszechświata i moim. Bardzo mocno wierzyłam, że gdybym wtedy nie spotkała swojego anioła, mogłabym nigdy nie dorosnąć. Prawdopodobnie poddałabym się strachowi, który wypełniał moje dzieciństwo. Nigdy nie przeżyłabym zbawczej obecności aniołów w moim dzisiejszym życiu. Twierdzi się, że podstawowe cechy osobowości kształtują się do trzeciego lub czwartego roku życia. Wiem, iż zanim osiągnęłam pięć lat, byłam dzieckiem bardzo bojaź-liwym. Bałam się ciemności, telewizora, telefonu, jedzenia i rozstania z rodzicami choć na chwilę. Przerażał mnie nawet odgłos odkurzacza, więc matka zanim rozpoczynała odkurzanie, wysyłała mnie do mieszkającej w pobliżu babci. Byłam samotną jedynaczką otoczoną przez dwoje kochających rodziców, którzy przypuszczali, że z czasem z tego wyrosnę. Ale nie wyrosłam. Z trudem aklimatyzowałam się w przedszkolu, gdyż lęk przed rozstaniem z rodzicami panicznie mnie przerażał. Dokładnie pamiętam mój pierwszy dzień. Byłam tak podekscytowana, że rozbolał mnie brzuch. Mama odprowadziła mnie do przedszkola, które mieściło się dwa bloki dalej. Weszła do sali, aby przedstawić mnie mojej nowej nauczycielce. Gdy pożegnawszy mnie pocałunkiem i uśmiechem wyszła, wpadłam w panikę. Nigdy przedtem nie byłam w przedszkolu, więc siadłam na swoim miejscu i płakałam. Moja nauczycielka — starsza i miła kobieta — w końcu odwróciła moją uwagę, ale i tak większość tego poranka musiałam spędzić z powodu bólu brzucha w łazience. Prawie miesiąc potrzebowałam na to, aby bez strachu i płaczu zostać cały dzień, w przedszkolu. Przerażenie, którego tam doświadczałam, było niczym w porównaniu z porą pójścia spać. Wiedziałam, że gdy tylko zamknę oczy, natychmiast otoczą mnie potwory i włamywacze czekający tylko na to, abym zasnęła. Tak więc kiedy nie mogłam znieść już dłużej tego strachu, zbiegałam na dół z płaczem. Mama zanosiła mnie z powrotem do łóżka i siadała przy mnie na chwilę. Kiedy opuszczała mnie wreszcie, wszystko zaczynało się od nowa. Mój strach narastał w miarę napływania radiowych doniesień o śmierci i torturach podczas wojny w Korei. Wszystkie te okropności stawały się dla mnie nocnymi zjawami. Chorobliwe i neurotyczne dziecko? Z pewnością nim byłam. Najbardziej przerażała mnie myśl o śmierci. Zupełnie nie wiem, dlaczego wtedy zajmowało mnie to bardziej od lalek i ukochanej kolejki. Tak było. Przeszłam przez okres, w którym śmierć stała się moją obsesją. Większość dzie- ci w wieku pięciu lat zadaje pytania: „Dlaczego niebo jest niebieskie"?, zaś ja pytałam: „Dlaczego ludzie umierają?". Mama nie pozwoliła mi zobaczyć w kinie czy też przeczytać historię o Bambim. Wiedziała, że bardzo się tym przejmę. Pod koniec pierwszego roku pobytu w przedszkolu zginęła tragicznie w wypadku samochodowym moja nauczycielka. Mój świat zaczął się rozpadać. Znajome światełko bezpieczeństwa zgasło. Mama wyjaśniła mi, że nauczycielka „zasnęła na zawsze", a nową panią polubię równie mocno. Wkrótce do mojej listy przerażających rzeczy dołączyła „autofobia". Jazda samochodem stała się dla mnie ogromnym przedsięwzięciem. Gdy ojciec wyjeżdżał rano samochodem do pracy, mama starała się odwrócić moją uwagę. Umarł mój żółw. Któregoś dnia znalazłam jego miękki i sflaczały korpus w wodzie. Mama wyjaśniła, że zasnął i pochowaliśmy go w ogródku na tyłach domu. Zawsze gdy wujek Mikę coś, sadził, nie odstępowałam go na krok, wiedząc co znajduje się pod ziemią i jaki los czeka Pana Żółwia. Wtedy właśnie umarła moja babcia. Nie znałam nigdy żadnej innej babci ani dziadka, zaś ona była dla mnie uosobieniem mądrości. Oczywiście rodzice nie odważyli się zabrać mnie na pogrzeb ani na mszę, czy później na grób. W latach pięćdziesiątych bardzo rzadko zabierano mnie na cmentarz. Mama powiedziała mi, że babcia zasnęła na zawsze tak jak moja pani i mój żółw i już nigdy nie wróci ze szpitala. Kiedy myślałam o moim żółwiu, wpadałam w panikę. Myślałam także o mojej ukochanej nauczycielce zmieniającej się w pokarm dla robaków tylko dlatego, że którejś nocy popełniła błąd i zasnęła. I, z nieomylną logiką dziecka, wiedziałam, że teraz moja kolej, tak jak w makabrycznej dziecięcej piosence — The Worms Crawl In. [...]  Wybrani przez anioły Spis treści:   Przedmowa Podziękowanie Rozdział pierwszy NAZNACZENI PRZEZ ANIOŁY Rozdział drugi KIM SĄ ANIOŁY? Rozdział trzeci, CZYM ZAJMUJĄ SIĘ ANIOŁY? Rozdział czwarty DLACZEGO ANIOŁY TAK CZĘSTO POJAWIAJĄ SIĘ W NASZYM ŻYCIU? Rozdział piąty ANIOŁ W POCIĄGU Rozdział szósty ANIOŁ UZDRAWIAJĄCY Rozdział siódmy ANIOŁ, KTÓRY OCALIŁ MOJE MAŁŻEŃSTWO Rozdział ósmy DROGA Z ANIOŁAMI Rozdział dziewiąty BURZOWA POGODA Rozdział dziesiąty ANIOŁ Z PĘDZLEM Rozdział jedenasty ANIOŁY NA URWISKU Rozdział dwunasty OBCOWANIE Z NASZYMI ANIOŁAMI Rozdział trzynasty SKĄD MOŻEMY WIEDZIEĆ, ŻE ZOSTALIŚMY NAZNACZENI PRZEZ ANIOŁA? Rozdział czternasty CZYM JEST SIEĆ NA RZECZ OBSERWACJI ANIOŁÓW?

Czakrotransformacja - przebudzenie serca to druga - po książce Przedświt - część tryptyku Małgorzaty i Jędrzeja Soporowskich Ewolucja Wszechświatów w Nas. Jak piszą autorzy, przed ludzkością i przed każdym pojedynczym człowiekiem stoi obecnie wielkie zadanie zmiany dzisiejszego świata, w którym tak wiele jest wojen, terroryzmu, katastrof naturalnych. Musimy ratować naszą planetę, którą sami zniszczyliśmy. Można to uczynić, budząc w sobie potężną energię miłości poprzez uaktywnienie prawej - emocjonalnej - półkuli mózgowej. Autorzy wskazują, jak tego dokonać, proponując fascynującą wędrówkę przez dwanaście czakramów, dwanaście tajemnych ksiąg życia. Towarzyszące im wizualizacje pozwalają wejrzeć w siebie, zrozumieć i głęboko odczuć swoje wnętrze. Ta książka jest obrazowym opisem działania energii miłości otwierającej serca oraz propozycją zmiany sposobu widzenia życia - z racjonalnego na emocjonalny. Dotyka ona najgłębszej istoty człowieka i pozwala mu się w pełni urzeczywistnić w dzisiejszym świecie.  Ze wstępu Żyjemy we wszechświecie opartym na systemie dwunastkowym. Mamy dwanaście godzin dnia i nocy, dwanaście miesięcy w roku, dwanaście znaków zodiaku, dwanaście czakramów, dwanaście głównych kanałów przepływu energii, dwanaście otworów w ciele, król Artur zgromadził wokół okrągłego stołu dwunastu rycerzy, Chrystus miał dwunastu uczniów, apostołów, itd. Naszym zadaniem jest odblokowanie siebie za pomocą systemu dwunastkowego, który nas tu określa. Na kartach tej książki wnikniemy więc w każdy z dwunastu czakramów, w energię i wiedzę tam zgromadzoną. Rozpoznamy dwanaście poziomów siebie samych, a dzięki własnej wyobraźni uzyskamy dostęp do naszego wewnętrznego świata. To, że żyjemy teraz na Ziemi, przejawieni fizycznie, stanowi ogromny przywilej, a najbardziej fascynującym doświadczeniem tego czasu jest przebudowa własnego DNA. Poprzez kolejne wizualizacje wypełnimy światłem swoje ciało i odblokujemy pamięć komórek mózgowych. Jesteśmy otoczeni siecią niewidzialnej energii, z którą łączymy się za pomocą dwunastu czakramów, dlatego trzeba przypomnieć sobie wszystko, co w nich zakodowaliśmy światłem, pozostawiając tu informacje, z których mieliśmy skorzystać we właściwym czasie. Nadszedł ten czas. Możemy, mając klucz, kod dostępu, zacząć wykorzystywać nasz mózg w pełni, uaktywniając jego prawą półkulę. (...)

Khalil A. Khavari, emerytowany profesor psychologii, jest autorem ponad stu publikacji poświęconych głównie zagadnieniom małżeństwa i rodziny, rozwiązywania konfliktów, duchowości i religii. Prowadził wykłady i warsztaty w całej Ameryce Północnej oraz za granicą. Inteligencja duchowa jest trzecim, niematerialnym wymiarem naszego istnienia, równie ważnym – a może nawet ważniejszym? – jak inteligencja racjonalna, znana uczonym od wieków, i inteligencja emocjonalna, odkryta z takim entuzjazmem kilka lat temu. Książka ta jest swoistym poradnikiem, który ma nam pomóc opanować sztukę szczęśliwego życia. Szczęście bowiem nie zależy od tego, co oferuje nam świat zewnętrzny, lecz jest cenną umiejętnością , którą warto rozwijać i pielęgnować. Narzędziem pomocnym w tym procesie jest właśnie nasza inteligencja duchowa. Autor stawia przed nami wielkie wyzwanie: zharmonizujmy energie tych trzech rodzajów inteligencji – odkryje nam to nową perspektywę piękna i wartości tego doświadczenia, jakim jest nasze życie.

Podręcznik ten uczy osiągania stanu wyostrzonej świadomości, w którym wysłuchujemy podpowiedzi naszego wewnętrznego głosu. Stosując się do odebranych tą drogą wskazówek, możemy z mniejszym wysiłkiem, ale za to bardziej skutecznie rozwiązywać życiowe problemy. Dar intuicji nosimy w sobie od najwcześniejszych lat życia, l od czasu do czasu każdy z nas słyszy wewnętrzny głos, który radzi, jak postąpić, ostrzega przed niebezpieczeństwem lub zachęca do wytrwałości. Jedni go słuchają, inni lekceważą. Możemy i powinniśmy rozwijać w sobie tę zdolność, gdyż jest ona potężnym narzędziem podświadomości, która pragnie nam pomóc w podejmowaniu decyzji. Podręcznik ten uczy osiągania stanu wyostrzonej świadomości, w którym wysłuchujemy podpowiedzi naszego wewnętrznego głosu. Stosując się do odebranych tą drogą wskazówek, możemy z mniejszym wysiłkiem, ale za to bardziej skutecznie rozwiązywać życiowe problemy. KIERUJ SIĘ INTUICJĄ, A WSZYSTKO STANIE SIĘ ŁATWIEJSZE! Słowo wstępne Skoro już wziąłeś do ręki tę książkę, możesz śmiało założyć, że twoje życie niebawem zmieni się gruntownie. Twoja intuicja, już teraz silna i domagająca się uwagi, popycha cię ku nowej odkrywczej podróży. Dlaczego? Głęboko w tobie mieszka pewien cel, który krok po kroku odsłania się przed tobą. Cel ten nie pozwoli ci przespać całego tego życia. Być może już zauważyłeś, że coraz więcej tzw. zbiegów okoliczności zdaje się wskazywać, iż powinieneś zacząć robić coś innego niż dotychczas. Może dostrzegasz w sobie tęsknotę za zajęciami lub znajomościami, które niosłyby więcej znaczenia? Może od pewnego czasu czujesz, że niektórzy z twojej paczki nie są ci już tak bliscy jak dawniej? A może zastanawiasz się nad porzuceniem dotychczasowego zajęcia i zaangażowaniem w coś całkiem nowego? Lecz co by to miało być? (...)

Astrofizyk Nick Astel, zafascynowany tajnymi notatkami Nicoli Tesli, odkrywa kod pola magnetycznego. Nieoczekiwanie badania zaczynają podążać w innym niż początkowo zakładano kierunku. Dotarcie do powszechnego pola informacyjnego kosmosu i światów równoległych znajduje zaskakujący finał. Znane fakty historyczne nabierają nowego znaczenia. Powieść, od której nie można się oderwać, pozwala dostrzec znaczenie wydarzeń i sytuacji, pojawiających się wciąż na nowo w życiu tej samej osoby na przestrzeni siedmiu wcieleń. W trzymającą w napięciu fabułę wplecione zostały objaśnienia praw karmy oraz fenomenu poprzednich wcieleń. Pojawiają się także wątki dotyczące programu HAARP i związków mechaniki kwantowej z ezoteryką.   Małgorzata Wadżet Gardasiewicz jest profesjonalnym astrologiem z 20-letnim stażem. Zajmuje się także astrologią karmiczną i poprzednimi wcieleniami. Prowadzi warsztaty i wykłady, występuje w programach radiowych i telewizyjnych. Współautorka książek Harmonia Wszechświata w człowieku, Opowieści Druida i filmu dokumentalnego Szczecin - miasto Oriona.

Psychoterapia praniczna. Leczenie psychiki za pomocą energii naturalnych - uczy sposobu korzystania z metod bioenergoterapeutycznych stosowanych od wieków w medycynie Wschodu, w leczeniu takich zaburzeń psychicznych, jak: zachowania kompulsywne, stany napięcia, niepokoju i stresu, fobie, depresja, histeria, impotencja, skłonności samobójcze, nałogi i wiele innych.

Aura jest naszym energetycznym polem. Widoczna jako barwna poświata otaczająca ciało, pozwala odczytać stan zdrowia i witalności człowieka, nastawienie do świata i ludzi, emocje, na przykład miłość, życzliwość, niechęć, agresję,. Barwy aury mówią o sprawach z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, co może ułatwić nam zrozumienie obecnej sytuacji. Regina A Sidorkiewicz omawia w swojej książce fenomen aury i prezentuje typologię aur wraz ze szczegółowymi opisami. Dowiemy się też między innymi: - co daje widzenie aury; - co oznacza nadmiar lub niedobór pewnych kolorów w aurze; - jak zmienia się aura w poszczególnych fazach życia; - jak można zadbać o własną równowagę energetyczną; - w jaki sposób można zdobyć umiejętność widzenia aury. Umiejętność widzenia i doczytywania aury pozwoli nam poczuć i zrozumieć, kim naprawdę jesteśmy, uświadomi nam, że troszcząc się o rozwój duchowy, odkrywamy w sobie niewyczerpane zasoby radości życiowej, a także przypomni nam najgłębszą uniwersalną wiedzę i pomoże stosować ją w życiu. Książka jest bogato ilustrowana barwnymi portretami aury, jakie autorka maluje od dawna, między innymi wspaniałymi obrazami aury Jana Pawła II.