Monografia „Polacy w Berlinie (1980–2015). Między integracją a zachowaniem tożsamości” to studium mobilności oraz współczesnych relacji polsko-niemieckich. Prezentuje ona wyniki wieloletnich badań i ukazuje relacje polsko niemieckie z perspektywy polskich imigrantów do Berlina, proces budowy nowego życia poza krajem oraz adaptację do nowych warunków.
Autorka zwraca uwagę m.in. na wewnętrzne zróżnicowanie grupy imigrantów z Polski, będące efektem np. długości pobytu w Berlinie, nadal utrzymywanych związków z Polską czy też stopnia asymilacji. Praca omawia również działalność polskich stowarzyszeń oraz instytucji skupiających Polaków zamieszkałych w tym mieście.
Pierwsze wzmianki o Polakach w Chicago pochodzą z lat 30. XIX wieku. Nasilenie polskiego osadnictwa w tym mieście nastąpiło po 1850 roku i odtąd było kilka fal polskiej emigracji do Stanów Zjednoczonych. Dziś na obszarze metropolitalnego Chicago mieszka w przybliżeniu 800 tysięcy osób o polskich korzeniach. Ta olbrzymia, zróżnicowana polska diaspora jest od wielu dziesięcioleci obiektem badań i opracowań naukowych – i wciąż budzi żywe zainteresowanie historyków licznych specjalności, socjologów, antropologów społecznych.
Zgromadzone w tomie artykuły i szkice nie tworzą syntezy polskich losów w Chicago. Wybrane wycinki rzeczywistości mówią jednak wiele o złożoności doświadczeń osób polskiego pochodzenia w kolejnych okresach rozwoju miasta. Ukazują tkankę społeczną Polonii – dawną i obecną – oraz dynamikę jej przemian.
W światach wymyślonych ulokowana została chimera ładu obdarzonego sensem, ale właśnie w tym, co utopijne i nieosiągalne, poeta czuje się u siebie.
Historia i egzystencja to tematy raczej ponure. Nie do uniknięcia ani ominięcia. Jak obłaskawić potwory, jak współżyć z demonami – głowią się poeci.
Odesłać rzeczy ponadnaturalne do lamusa to ogłosić artystyczną plajtę, przyznać się do klęski woli, myśli, wyobraźni.
Bóg ukryty, umykający, niepojęty, Bóg bliski, opiekuńczy, z ludźmi cierpiący – zmienny obiekt pragnienia, wątpliwości, wahania.
Mówią: metafizyczny wymiar sztuki, mówią – wyraz tchnienia wieczności w skąpo odmierzonych dniach i latach, ale czy w istocie nie chodzi o kaligrafię przejść od negacji do afirmacji, od zwątpienia do nadziei?
W wierszach prawdziwych artystów przemawia niemożliwe.
Zapowiedzi, obietnice, projekty przyszłości, świetne początki. I uderzenie z wysoka albo znikąd. Wiecznie to samo, o czym najlepiej wiedzą prorocy i poeci.
Nawet spopielałe książki przypominać będą o tym, jak wyglądało życie przed zagładą.
Wojciech Ligęza
Nieznane fakty, sekrety i rekordowe wygrane! Poznaj kulisy najpopularniejszych teleturniejów i przekonaj się, jak zmieniły oblicze polskiej telewizji. Kilkadziesiąt lat historii, tysiące odcinków, legendarni prowadzący! Od „Wielkiej gry” przez „Koło Fortuny”, „Familiadę” i „Idź na całość” po „Jednego z dziesięciu”, „Jaka to melodia?”, „Gilotynę”, „Milionerów”... i Krzysztofa Ibisza! Wielkie emocje, łut szczęścia, podchwytliwe pytania, jednoznaczne odpowiedzi i szansa na wielkie pieniądze. Prowadzący: Proszę podać wzór na pole prostokąta. Zawodniczka: A kwadrat plus b kwadrat… O Boże! Powiedziałam wzór na obwód! Prowadzący: Niestety pani wzór na obwód również jest nieprawidłowy… Dowiedz się, jak Wojciech Pijanowski poleciał do Stanów Zjednoczonych i zawalczył o prawa do jednego z najwspanialszych teleturniejów w historii Ameryki. Jak wyglądało wprowadzenie zachodnich teleturniejów na polskie ekrany? Co Polacy poprawiali w amerykańskich programach? Czy „Wielka gra” była polskim teleturniejem? Dlaczego kawały Karola Strasburgera zadecydowały o sukcesie „Familiady”, a w „Kole Fortuny” ważniejsze od prowadzącego były asystentki? Czy Krzysztof Ibisz to człowiek instytucja? Dlaczego fragment odcinka „Gilotyny” stał się przebojem internetu i czy to prawda, że „Milionerzy” to najdroższy polski teleturniej? To wszystko i jeszcze więcej w jedynej takiej książce na rynku. Grasz dalej?
Publikacja Mirosława Dzienia pt. „O męczeństwie rozumu i zarazie świata” zawiera dziesięć esejów kulturowych, chciałoby się powiedzieć – cywilizacyjnych, diagnozujących myślenie w czasach zarazy – jakie jest, jak się zmienia, od czego odchodzi, do czego dąży. Teksty Mirosława Dzienia napisane są przystępnym językiem, nie pozbawionym elementów własnego świadectwa, bowiem autor nie stawia się na pozycji obiektywnego badacza, ale współuczestnika i „ofiary” kulturowych przemian. Dzień – który w jednym z esejów ogłasza koniec postmodernizmu – wydaje się być nieprzejednanym krytykiem agresywnego liberalizmu.
Zbiór wyjątkowych esejów Mirosława Dzienia jest czymś więcej niż intelektualną reakcją na czas pandemii oraz «widzialne symptomy niewidocznej infekcji». Stanowi bowiem odpowiedzialnie i znakomicie napisane literackie świadectwo myślenia wobec globalnej katastrofy. Autor «czyta z n a k, jakim jest obecna pandemia» w perspektywie chrześcijańskiej, przebijając się przez dosłowny, powierzchowny i statystyczny wymiar zdarzeń wywołanych przez koronawirusa SARS-CoV-2 i chorobę COVID-19. Z jednej strony stawia pytania o ich sens, a z drugiej odpowiada na nie. Rozwój pandemii skłania go do prób zdiagnozowania i sprecyzowania skutków nieznanego na wcześniejszą skalę odwrotu ludzkości od Transcendencji jako fundamentu człowieczeństwa.
Z rzadko spotykaną przenikliwością Mirosław Dzień omawia negatywne moralne rezultaty dehumanizacji kultury. «Nowoczesny» liberalizm, znieprawiając rozumienie prawdy, propaguje «wolność», która staje się formą nowego niewolnictwa, forpocztą epoki totalnej monokultury. Zaproponowane konteksty w postaci reminiscencji biblijnych, teologicznych, mistrzów duchowości, a także odnoszących się do literatury czy filmu, przede wszystkim uwiarygodniają solidność, autentyzm i siłę przekazu Mirosława Dzienia.
– fragment recenzji prof. dr hab. Zbigniewa Chojnowskiego
In this landmark work, four of the world's leading scholar-activists set out a vital, urgent manifesto for a truly intersectional, internationalist, abolitionist feminism.
As a politics and as a practice, abolitionism has increasingly shaped our political moment, amplified through the worldwide protests following the 2020 murder of George Floyd by a uniformed police officer. It is at the heart of the Black Lives Matter movement, in its demands for police defunding and demilitarisation, and a halt to prison construction. And it is there in the outrage which greeted the brutal treatment of women by police at the 2021 Clapham Common vigil for Sarah Everard.
As this book shows, abolitionism and feminism stand shoulder-to-shoulder in fighting a common cause: the end of the carceral state, with its key role in perpetuating violence, both public and private, in prisons, in police forces, and in people's homes. Abolitionist theories and practices are at their most compelling when they are feminist; and a feminism that is also abolitionist is the most inclusive and persuasive version of feminism for these times.
Książka jest próbą spojrzenia na kolekcjonerstwo z wielu, niekiedy bardzo odmiennych perspektyw. Zawiera wywiady z najsłynniejszymi polskimi kolekcjonerami sztuki współczesnej, ilustrowane wybranymi pracami z ich zbiorów, teksty Bogusława Habrata i Wernera Muensterbergera analizujące zjawisko kolekcjonowania z perspektywy psychiatrycznej i psychologicznej oraz opis strategii kolekcjonerskiej MOCAK-u. W eseju otwierającym tę publikację Maria Anna Potocka stawia kluczowe pytanie o rolę gromadzenia zbiorów w życiu samych kolekcjonerów.
Polsko-angielska publikacja Niebo nad Krakowem. LGBT mówi towarzyszy dronowemu pokazowi Krzysztofa Wodiczko na Rynku Głównym w Krakowie. Wydawnictwo podzielone jest na trzy części. W pierwszej znajdują się esej kuratora projektu Marii Anny Potockiej, manifest artysty oraz tekst koordynatora społeczności Krzysztofa Marchlaka. Uzupełnienie stanowią wypisy z dwóch najważniejszych raportów dotyczących stanu równouprawnienia społeczności LGBT (Rainbow Europe) oraz wolności wypowiedzi artystycznej (The State of Artistic Freedom).
Druga część zawiera transkrypcje wypowiedzi uczestników projektu. Ostatnia dotyczy technicznych i środowiskowych przygotowań do projektu. Składają się na nią wytyczne dla uczestników oraz zespołu realizującego opracowane przez Krzysztofa Wodiczko. Aneksem jest zestawienie wszystkich projekcji zrealizowanych przez artystę w przestrzeni publicznej od 1980 roku.
Publikacja Symbole życia po śmierci. Sztuka komemoratywna Krzysztofa M. Bednarskiego podzielona jest na trzy części. Pierwsza zawiera eseje Marii Anny Potockiej i Waldemara Baraniewskiego dotyczące sposobów upamiętniania osób zmarłych. Druga część to dokumentacja fotograficzna realizacji komemoratywnych opatrzonych autorskim komentarzem artysty. Ostatnia dotyczy współpracy Krzysztofa M. Bednarskiego ze Zbigniewem Benedyktowiczem w kwartalniku „Konteksty”, w którym rzeźbiarz ma stałą rubrykę zatytułowaną Z archiwum artysty.
Czytelnik nieczęsto może natrafić na książkę tak aktualną i tak penetrującą teraźniejszość. Odwrócony. Intymne wędrówki umysłu przedstawia złożoną historię przeżyć autora osadzonych w realiach życia współczesnego. Ze względu na chronologię poszczególnych rozdziałów nosi cechy dziennika poprzedzonego wątkami autobiograficznymi. Ten zbiór esejów, konstrukcyjnie przypominający Próby Montaigne'a, stanowi wnikliwą introspekcję o charakterze intelektualnym, psychologicznym, cielesnym i społecznym. Autor bada własną wrażliwość, stosunek do świata realnego i marzeń, poszukuje sensu egzystencjalnego. Tkankę rozważań stanowią rozliczne fakty z życia osobistego i rodzinnego autora. Na kartach książki objawia się stosunek wobec natury, próba zrozumienia istoty człowieczeństwa a także odniesienie do norm i postępków, gry politycznej czy skutków aktywności militarnej. W gruncie rzeczy autor dzieli się z czytelnikiem wieloma refleksjami, analizuje przeżycia własnej psychiki oraz przywołuje liczne wspomnienia i doświadczenia.Odwrócony ze względu na liczne odniesienia do świata zewnętrznego, stanowi świadectwo współczesności, subiektywny ogląd rzeczywistości i świata. Niezależnie od kontekstu zdarzeń, ciężar opowieści dotyka przede wszystkim spraw polskich, chociaż nie pomija faktów o znaczeniu globalnym.
Bogdan Dobosz pokazuje, jak rewolucja komunistyczna z udziałem proletariatu zastępczego przewala się przez Francję i pokazuje mechanizmy przechodzenia od etapu umizgów do etapu surowości. Już nie „zabrania się zabraniać”, tylko przy pomocy ustawodawstwa i niezawisłych sądów prowadzi się coraz bardziej zdecydowaną walkę przeciwko „homofobii”, „przemocy domowej”, „stygmatyzowaniu” i „wykluczaniu” – a do budowy nowego wspaniałego świata zaprzęgnięty został też państwowy monopol edukacyjny. Wiadomo: „wariat na swobodzie największą klęską jest w przyrodzie” – a cóż dopiero taki, który ma władzę nad formowaniem przyszłych pokoleń? Tak właśnie dokonuje się masowe duraczenie i możliwe, że przynajmniej przez jakiś czas nie będzie odwrotu, bo przecież nadchodzące pokolenie, które już nie będzie znało smaku mięsa, nie będzie za nim tęsknić.
Stanisław Michalkiewicz z przedmowy do książki
Wielostronność zainteresowań i kompetencji Bogdana Toszy jest godna podziwu.Wiesław MyśliwskiO czymkolwiek opowiada Tosza a Daremny przechodzień to nadzwyczajnie rozległy i bogaty archipelag: od liryki i tłumaczeń po eseje o sztuce i epitafia czyni to z prawdziwą pasją i przejęciem, z ciekawością i zachwytem, znawstwem i przenikliwością. Naprawdę potrafi widzieć jasno w zachwyceniu; i umie się tym zachwytem dzielić, niemal niepostrzeżenie, najpiękniej nim zaraża.Bronisław MajTe szkice powstały z ciekawości, z zachwytu, dociekliwości i przyjaźni. Przeglądają się w nich wybrane miejsca, widziane z perspektywy podróży, wiersze, książki i obrazy. Ale są w nich przede wszystkim ludzie. To z nimi Tosza rozmawia najczulej. To ich wspomina, bo wielu z nich, niestety, odeszło. Jeszcze niedawno czytałem te szkice w Zeszytach Literackich, a dziś z radością witam je w książce.Marek Zagańczyk
Wielką Wojnę na wschodzie Europy wywołały imperia, biły się w niej narody a ginęli zwykli ludzie. Im dłużej trwała, tym trudniej było wyobrazić sobie, jak się skończy i czy w ogóle kiedyś nastanie pokój. Tego, że zmianie ulegnie prawie wszystko, nie przewidział nikt. I tej zmianie poświęcona jest Nasza wojna. Podzielona jest na dwie części, w pierwszej koncentruje się na działaniach militarnych, przywraca pamięć o ważnych lecz zapomnianych miejscach na mapach frontu wschodniego – Gorlicach, Przasnyszu czy Przemyślu, w drugiej opowiada o tym wszystkim co działo się poza frontami, strajkach i buntach robotniczych, prawach kobiet, kulturze, polityce i walce o niepodległość narodów Europy Środkowo-Wschodniej i Bałkanów. Wszystko to w porywającym stylu - przystępnie, czasem dowcipnie, zawsze w oparciu o źródła, w tym dotychczas rzadko wykorzystywane.
Pięć lat. Prawie czterdzieści niepokornych i prowokujących felietonów.Krótkie formy, w których Twardoch rozprawia się z Polską, Śląskiem i światem.Tematy, które poruszały Polaków od 2016 roku w soczewce Szczepana Twardocha. Autor Króla bez pardonu demaskuje lęki polskiej władzy, jej słabości i kompleksy. Przysłuchuje się temu, co mówi ulica i temu, co słychać na warszawskich bankietach.PiS czy PO? Małżeństwa jednopłciowe za czy przeciw? Komitet Obrony Demokracji i Radio Maryja. Powstanie warszawskie i oczywiście wielka dyskusja o autonomii Śląska.Twardoch bez literackiej fikcji krytykuje, uwodzi bezkompromisowością i talentem polemicznym. Jednocześnie zaskakująco dużo opowiada o samym sobie o krętej drodze do sukcesu, wizycie w hamburskiej mordowni, na Spitzbergenie i dopadającej go czasem potrzebie samotności.Wyznań pełnych dystansu, ironii, ale i szczerości znajdziecie tu wiele:Jestem hałaśliwy. Kiedy ktoś mnie nudzi, to przerywam wpół zdania, bo mogę, a piekłem jest uprzejme słuchanie nudziarzy. Jestem niezgrabny, zbyt szczery, za gafą popełniam gafę (a fe!), siadam i wstaję, kiedy mi się chce, a nie kiedy trzeba, robię tzw. błędy językowe, przeklinam, a co gorsza czasem mówię wziąść, akcent mam nieładny i jeszcze na dodatek mam to gdzieś. Po prostu: jestem chamem.(fragment książki)
Autorki, korzystając z wielu różnych teorii oraz metodologii wyrastających z nauk społecznych i humanistycznych, demaskują źródła i mechanizmy opresji ze względu na płeć oraz rolę, jaką w reprodukcji nierówności odgrywa sposób opowiadania historii. W swoich esejach dowodzą, że ów sposób nigdy nie jest niewinny politycznie. Praca Autorek uderza w czułą strunę wielu osób zajmujących się formalną i nieformalną edukacją historyczną, którzy chcą opowiadać dzieje ludzkości z uwzględnieniem wszystkich aktorów życia społecznego. Autorki na wiele sposobów przekazują osobom czytającym ważny metakomunikat że przemilczanie obecności i aktywności kobiet i dziewcząt w historii, trywializowanie ich roli w dziejach, deprecjonowanie wartości ich pracy, brak uznania dla ich doświadczenia, twórczości, przeżyć i równocześnie podkreślanie dominacji i władzy mężczyzn, interpretowanie jej jako naturalnej uzasadnia podważanie i łamanie praw kobiet także współcześnie.Z recenzji dr hab. Iwony Chmury-Rutkowskiej, prof. UAMRozważania prowadzone w formie szkiców skupiają się na refleksji o kondycji rozważań nad płcią biologiczną, płcią kulturową, rolą kobiet w kontekście badań naukowych nad przemocą, w nierozerwalnym związku z dyskursem publicznym. Recenzowana monografia jest pracą oryginalną, która w znacznym stopniu opiera się na wynikach własnych dociekań i badań w obszarze nauk społecznych, subtelnie balansując między dyscyplinami: antropologią kulturową oraz naukami o polityce i administracji. [] Przyjęty schemat konstrukcyjny książki, charakterystyczny dla traktatów filozoficznych jakim są szkice krytyczne pozwala Czytelnikom na swobodną podróż po problematyce kobiet i konfliktów zbrojnych, tematyce wciąż aktualnej i na nowo odkrywanej.Z recenzji dr hab. Aleksandry Gasztold, prof. UWTa ciągła zażarta i nieracjonalna pielęgnacja emocjonalnej kultury romantycznej w Polsce, lubująca się w martyrologii narodowej i idealizująca cierpienie wspólnoty, objawia się patetycznym patriotyzmem, który wynosi na wyżyny zdefiniowaną w męskich kategoriach ideologię polskości, piętnując jakiekolwiek zachowania i praktyki uchodzące za nienormatywne. To z kolei przekłada się na ksenofobiczne zacietrzewienie i brak szacunku dla kobiet i innych mniejszości. Także iw tym kontekście tak kardynalne znaczenie ma praca nad uwzględnianiem perspektywy kobiet i kobiecego doświadczenia w tworzeniu narracji o wspólnotach politycznych i społecznych zarówno tych dotyczących przeszłości, jak i tych odnoszących się do teraźniejszości. Kompletne i kompleksowe rozumienie przeszłości może przyczynić się bowiem do kreowania bardziej sprawiedliwej i opartej na wartościach równościowych przyszłości.Z Posłowia dr hab. Doroty Golańskiej, prof. UŁ
Tadeusz Bartoś patrzy na kondycję człowieka bez złudzeń. Stara się niczym nie przesłaniać jej nagiej, mało zachęcającej prawdy. Nie niesie nikomu „pocieszenia”. Tytułowa „niemożliwość upadku” to nie „dobra nowina”, ale brutalna rzeczywistość, w której zło się panoszy, a próby totalnego wyrugowania go obracają się w jego intensyfikację. Tej przemożności zła można przeciwstawić jedynie wolne od propagandy i moralnej postulatywności krytyczne myślenie.
W swoich esejach Bartoś rozważa kwestie najbardziej newralgiczne dla stanu współczesnego świata, a zarazem – najbardziej zideologizowane. Prowadzone przez niego analizy i wnioski, do których dochodzi, są odkrywcze, nierzadko wizjonerskie. Pisząc o wojnie, rewolucji, Zagładzie, antysemityzmie, patriotyzmie, złu, monoteizmie, czy polskiej tożsamości, stawia tezy niepopularne i niepokojące. Jest równie „bezlitosny” wobec środowisk i poglądów dalekich od jego własnego światopoglądu, jak i wobec tych, do których mu najbliżej. To cenna, bo nader rzadka w naszym spolaryzowanym świecie odwaga i uczciwość intelektualna.
Wybitni naukowcy o fascynujących funkcjach ludzkiego mózgu!Zbiór intrygujących esejów autorstwa należących do światowej czołówki neuronaukowców, zawierający analizy dziwnych i sprzecznych z intuicją aspektów funkcjonowania ludzkiego mózguDavid J. Linden, który jest neuronaukowcem, zwrócił się do koleżanek i kolegów po fachu z takim samym pytaniem: Jaką koncepcję dotyczącą funkcjonowania mózgu najbardziej chciałabyś/chciałbyś wyjaśnić światu?. Z ich odpowiedzi powstał jedyny w swoim rodzaju zbiór popularnonaukowych tekstów, których celem jest poszerzenie naszej wiedzy o umyśle i jego możliwościach. Autorzy, specjalizujący się w takich dziedzinach, jak zachowanie, genetyka molekularna, biologia ewolucyjna i anatomia porównawcza, poruszyli całą gamę interesujących tematów, od osobowości przez percepcję, uczenie się i piękno po miłość i seks, a nawet co neuronauka może powiedzieć o marketingu i reklamie. A wszystko po to, by objaśnić biologiczne podstawy naszego życia psychicznego i społecznego oraz sposoby, w jakie wchodzą one w interakcje z doświadczeniem pojedynczego człowieka, z kulturą, nieustającym procesem ewolucji i jak same są przez nie kształtowane. I szczerze mówią, co już wiadomo, a czego nie.Profesor Linden i zaproszeni przez niego autorzy otwierają nowe okno na krajobraz ludzkiego mózgu oraz świat błyskawicznie rozwijającej się neuronauki. To fascynująca lektura zarówno dla profesjonalistów, jak i miłośników nauki.Świadomość jest pierwszym krokiem prowadzącym do zmiany. Wiedza o tym, co kieruje naszym postępowaniem, stanowi istotną część świadomości. Zebrana tu ekipa znakomitych neuronaukowców pomaga nam to właśnie zrozumieć nie tylko dzięki odpowiedziom, których udzielają, lecz i pytaniom, które wysuwają.- BEAU LOTTO, autor książki Deviate: The Science of Seeing Differently i założyciel Lab of Misfits.Gdzie znajdziesz jasne, zwięzłe, a przy tym wnikliwe omówienie rozmaitych aspektów mózgu? Właśnie tutaj! David Linden zgromadził naprawdę świetnych naukowców opowiadających przystępnym językiem o tajemnicach życia.- MICHAEL GAZZANIGA, autor książki Instynkt świadomości. Jak z mózgu wyłania się umysł?Specjaliści piszą dla specjalistów. David Linden doskonale zdaje sobie z tego sprawę, ale wie również, że nauka zyskuje moc, gdy jest rozumiana przez laików. Rzucił zatem wyzwanie wybitnym neuronaukowcom, prosząc, by napisali eseje poświęcone szerszym implikacjom swojej dyscypliny. W rezultacie powstała fascynująca opowieść o mózgu. Można nie zgadzać się z niektórymi opiniami, ale ta lektura z pewnością będzie cennym doświadczeniem.- Gyrgy Buzski, autor książki Rhythms of the Brain.Rzadko spotyka się naukowców, którzy potrafią skutecznie przekazywać swoją specjalistyczną wiedzę, tymczasem tutaj mamy czterdzieścioro najlepszych opisujących jasno i z entuzjazmem wyniki najnowszych badań mózgu oraz jego wpływ na nasze życie.- GORDON M. SHEPHERD, współredaktor książki Handbook of Brain Microcircuits.
Książka, którą czytelnik ma właśnie przed sobą, to w większości lektura niezbyt budująca. Dwa tomy wypełnione tematem kłamstwa, analizami jego metod, technik mechanizmów manipulacji itp. mogą sprawić wrażenie, że kłamstwo wciska się w każdą dziedzinę życia człowieka.
"Trzeba wciąż do znudzenia powtarzać, że nie ma żadnych>, które w jakikolwiek sposób mogłyby poświadczyć jakąś przewagę siermiężnej izapyziałej nieudolności nad tym, co dojrzałe, normalne i racjonalne. [...] Ani moralne przekonanie, ani religijna wiara - bez względu na to, jak bardzo są wzniosłe i budujące - nie potrafią w niczym zmienić tego, że urzeczywistniony w Europie Zachodniej system wolnościowo - demokratycznego społeczeństwa obywatelskiego z jego praworządnym państwem i oświeconą kulturą jest najpełniejszą realizacją nowoczesnej formy człowieczeństwa i uspołecznienia, i że poza lub ponad nim nie może być nic, co nie byłoby powtórnym upadkiem w chaos głupoty, samowoli i przemocy."
"Trzeba wciąż do znudzenia powtarzać, że nie ma żadnych>, które w jakikolwiek sposób mogłyby poświadczyć jakąś przewagę siermiężnej izapyziałej nieudolności nad tym, co dojrzałe, normalne i racjonalne. [...] Ani moralne przekonanie, ani religijna wiara - bez względu na to, jak bardzo są wzniosłe i budujące - nie potrafią w niczym zmienić tego, że urzeczywistniony w Europie Zachodniej system wolnościowo - demokratycznego społeczeństwa obywatelskiego z jego praworządnym państwem i oświeconą kulturą jest najpełniejszą realizacją nowoczesnej formy człowieczeństwa i uspołecznienia, i że poza lub ponad nim nie może być nic, co nie byłoby powtórnym upadkiem w chaos głupoty, samowoli i przemocy."
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
