Czy nasz świat, ten w którym żyjemy i który jako tako znamy, został wygenerowany przez program komputerowy?
Piotr Kelar przedstawia dowody na to, że tak właśnie jest, i daje do zrozumienia, iż dla człowieka to wcale nie musi być zła wiadomość. Za przewodników w wędrówce po labiryncie, w jakim się prawdopodobnie znajdujemy, wybrał dwie znaczące i raczej godne zaufania postaci: Kartezjusza i Tolkiena.
Autor książki poszukuje dowodów na potwierdzenie hipotezy, według której nasz świat jest w rzeczywistości komputerową symulacją, lub mówiąc prościej: komputerową grą w życie. Hipoteza ta cieszy się zainteresowaniem w środowiskach naukowych, a także paranaukowych i w popkulturze. Książka porusza kwestie związane z teoriami spiskowymi oraz przedstawia wizję świata spoza „gry”.
Piotr Kelar na kartach swojej książki przypomina filozoficzne pytanie: Co jest rzeczywiste (realne), a co nie (wirtualne)? Skłania w ten sposób do zastanowienia się, czy żyjemy w świecie, który jest grą, czy w grze, która udaje świat. Może nawet mamy wybór – być tu albo tam.
Wolność, prowokacja, życie poza nawiasem społeczeństwa.
Kolorowe czy mroczne lata 60.?
Komuny hippisowskie, Hells Angels, tęczowa rewolucja w Stonewall.
Czy bez nich dzisiejsze ruchy społeczne byłyby takie, jakie znamy?
Pierwsza kobieta, która oficjalnie przebiegła maraton, psychiatrzy kontestatorzy, Yoko Ono bez Lennona, początki cyberkultury.
Czy lata ekstrawaganckich eksperymentów i przesuwania granic sztywnych norm społecznych wpłynęły na nas tutaj, dzisiaj?
Barwne i przewrotne opowieści Jerzego Jarniewicza pokazują kontrkulturowe rewolty lat 60. w nowatorski sposób. Pełne subtelnych odniesień do aktualnej sytuacji Polski i świata mogą stanowić rodzaj inspiracji dla tych, którym bliskie są wartości demokratyczne i obywatelskie.
Autor prowadzi nas przez świat wizjonerów, którzy chcieli żyć w Utopii. Bez ich spektakularnych projektów – i porażek – nasze życie w XXI wieku byłoby uboższe.
Książka „Zapomniany świat” (podtytuł: „Klęska głodu w świecie konsumpcjonizmu. Czy jesteśmy skazani na bezradność?”) autorstwa psychologa Tomasza Trzcińskiego opowiada o problemie głodu w Afryce, Ameryce Południowej i Azji. Autor bardzo obszernie pisze o skali i przyczynach tej największej w dziejach człowieka klęski humanitarnej. Problem głodu na świecie został dzisiaj niemal całkowicie wyparty z debaty publicznej i medialnej, tymczasem dotyka on około miliarda ludzi. Wbrew panującym stereotypom, istnienie na świecie klęski niedożywienia nie jest wynikiem działania czynników naturalnych, takich jak na przykład susze. Problem głodu jest problemem sztucznym, wykreowanym przez człowieka. Pojawia się on tam, gdzie wybuchają wojny, gdzie dyskryminuje się kobiety, gdzie szaleje korupcja lub dewastowane jest środowisko naturalne. Na istnienie problemu głodu na świecie mają też wpływ czynniki ekonomiczne. Współczesna, zglobalizowana ekonomia dobrze sprawdza się w Europie i w Ameryce Północnej. Jednocześnie jednak przyczynia się ona do trwania ogromnej zapaści gospodarczej w krajach Globalnego Południa. Książka „Zapomniany świat” zawiera dokładne informacje, dotyczące tego, jak my możemy skutecznie pomagać ofiarom głodu. Czytelnik znajdzie w niej opisy projektów i dane kontaktowe kilkunastu organizacji humanitarnych, niosących pomoc ofiarom niedożywienia.
3 zł od każdego sprzedanego egzemplarza będą przekazane Polskiej Akcji Humanitarnej. Pieniądze te posłużą wspieraniu projektów, mających na celu przywracanie bezpieczeństwa żywnościowego w Somalii, Syrii i Iraku.
„Zapomniany świat” - spis rozdziałów
Wstęp. Czy problem światowego głodu jest naszym problemem?
Rozdział 1. Dane statystyczne na temat głodu na świecie
Rozdział 2. Wojny i konflikty zbrojne a problem głodu
Rozdział 3. Głód a choroby
Rozdział 4. Brak wody i infrastruktury sanitarnej w krajach rozwijających się
Rozdział 5. Krótka historia badań nad problemem głodu
Rozdział 6. Dyskryminacja kobiet a problem głodu na świecie
Rozdział 7. Stereotypy, które hamują działanie
Rozdział 8. Wielkie korporacje żywnościowe i maklerzy giełdowi – władcy jedzenia, panowie życia milionów
Rozdział 9. Problem głodu i nędzy a degradacja przyrody na świecie
Rozdział 10. Biopaliwa: wybawienie świata czy masowa zbrodnia?
Rozdział 11. Nieskuteczna pomoc humanitarna
Rozdział 12. Czy globalizacja zagraża światu?
Rozdział 13. Epoka kolonialna a współczesne problemy humanitarne w krajach Globalnego Południa
Rozdział 14. Więc jaka naprawdę jest Afryka?
Rozdział 15. Sposoby na rozwiązanie problemu światowego głodu
Rozdział 16. Biotechnologia – wielka szansa czy wielkie zagrożenie?
Rozdział 17. Czas na nowe rolnictwo i ekologię
Rozdział 18. Czy filantrokapitalizm może uratować świat?
Rozdział 19. Głód – problem moralny
Rozdział 20. Co możesz zrobić, jeśli masz władzę?
Rozdział 21. A co Ty możesz zrobić, ,,zwykły” Człowieku?
Rozdział 22. Szanowna Pani Kanclerz!
Rozdział 23. Szanowny Panie Prezydencie!
Dodatek 1. Lista organizacji, które pomagają ofiarom głodu
Dodatek 2. Scenariusze lekcji dotyczących problemu głodu adresowanych do przedszkolaków oraz uczniów: szkół podstawowych, gimnazjów i szkół średnich
A. Scenariusz zajęć dotyczących problemu głodu na świecie w przedszkolu dla dzieci pięcio- i sześcioletnich
B. Scenariusz zajęć dotyczących problemu głodu na świecie dla uczniów klas: I-III szkoły podstawowej
C. Scenariusz lekcji dotyczącej problemu głodu na świecie dla klas: IV-VI szkoły podstawowej
D. Scenariusz zajęć dotyczących problemu głodu na świecie dla uczniów gimnazjum lub klas: VII i VIII
E. Scenariusz zajęć dotyczących problemu głodu na świecie dla uczniów szkół średnich
John Berger’s Classic Text on Art
John Berger's Ways of Seeing is one of the most stimulating and the most influential books on art in any language. First published in 1972, it was based on the BBC television series about which the (London) Sunday Times critic commented: "This is an eye-opener in more ways than one: by concentrating on how we look at paintings . . . he will almost certainly change the way you look at pictures." By now he has.
Tygodnik „Time”, Francis Fukuyama, Raquel Welch, kilku papieży, wielu najwybitniejszych naukowców i innych autorytetów jest absolutnie przekonanych, że żadne wydarzenie od czasu, gdy Ewa wzięła jabłko od węża, nie miało takiego wpływu na relacje między obu płciami, jak pojawienie się nowoczesnej antykoncepcji. Pigułka oraz tym podobne środki przeobraziły życie i rodziny większości ludzi, którzy urodzili się po ich wynalezieniu. Nowoczesna antykoncepcja jest nie tylko faktem naszych czasów: może być nawet podstawowym faktem – w tym sensie, że trudno wskazać inny, który miałby tak poważne konsekwencje demograficzne, społeczne, behawioralne i osobowościowe. Można sobie wyobrazić wynalezienie pigułki antykoncepcyjnej bez wywołania rewolucji seksualnej, ale nie sposób wyobrazić sobie rewolucji seksualnej bez niej oraz bez innych nowoczesnych środków antykoncepcyjnych.
Mija właśnie pół wieku od tego przełomowego momentu. Czy pigułka i zapoczątkowana przez nią rewolucja seksualna przyniosła rzeczywiście wyzwolenie, przede wszystkim kobietom? Pół wieku to czas na tyle długi, że można było zebrać wystarczającą ilość danych statystycznych i przeprowadzić badania, a na ich podstawie ukazać cały dramat dzieci tej rewolucji – nas wszystkich, ludzi początku XXI wieku. O tym właśnie pisze w tej książce Mary Eberstadt, nie uciekając od ukazywania najbardziej bulwersujących wydarzeń i zmian, jakie dokonały się w kulturze i obyczajach współczesnego świata, oraz kontrowersyjnych opinii, bezlitośnie obnażających zaślepienie i ukryte motywy działania współczesnych szermierzy „postępu”.
Mary Eberstadt jest autorką kilku książek, z których każda okazała się wydarzeniem w amerykańskiej przestrzeni publicznej. Publikuje ponadto regularnie w „Time”, „Wall Street Journal”, „Washington Post”, „National Review” „First Things” i „The Weekly Standard”. Według George’a Willa, autorka tej książki jest „zastraszająco inteligentna”. Jest, jak dodawał Francis Fukuyama, „jednym z najostrzejszych i twórczych obserwatorów społecznych naszych czasów. Nie boi się kwestionować utartych przekonań, a jej spostrzeżenia są zawsze warte refleksji”. A skoro tak, to wraz z Rodneyem Starkiem należy uznać jej „doniosły wkład w stawianie naprawdę wielkich pytań dotyczących przyszłości Zachodu”.
Na podstawie treści zawartych w książce w zadowalający sposób można między innymi odpowiedzieć na następujące fundamentalne pytania:
Czy istnieje otaczająca zewsząd przestrzeń (próżnia), czy jest tylko iluzją?
Czym jest źródło wszelkiej energii we Wszechświecie?
W jaki sposób tworzą się najmniejsze cząstki materii?
Czym jest elementarna grawitacja, która scala i wiąże materię?
Z czego wynika masa, siła i pęd?
Dlaczego wszystko istnieje w ciągłym wiecznym ruchu?
Dlaczego istnieje graniczna prędkość materii i światła?
Czym jest czas i czy musi upływać tylko w jedną stronę?
Jaki cel i sens ma życie człowieka?
Dlaczego ludzie cierpią i czy to jest korzystne?
Czy istnieje wolna wola?
Czym jest świadomość?
Czy w życiu istnieje indywidualna odpowiedzialność?
W jaki sposób tworzy się nasza pamięć oraz co ją utrzymuje?
Na czym polega postrzeganie otaczającej nas natury?
Czy istnieje Bóg, a jeśli tak, to w jakiej formie (postaci)?
Dlaczego informacja nigdy nie ginie?
W jaki sposób zarządzany jest cały materialny Wszechświat?
Dlaczego przyroda musi stale się rozwijać?
Things will work out somehow. The perfect philosophy for tough times – BBC
Having a lousy day? The alarm didn’t ring? Your mate’s hacked you off?
Don’t worry: Jakoś to będzie! [Ya-kosh toe ben-jay]
What makes you absolutely certain you can handle every problem? What does Polish hot temper and how does it help in everyday life? Do you find Polish jokes funny? What can you learn from the Poles?
In this inspiring illustrated book, the Poles reveal their less known side. Get familiar with Polish cuisine and design, values and ideals. Discover the unique Slavic philosophy of life, formed in the heart of Europe, where the East meets the West.
JAKOŚ TO BĘDZIE means the unique philosophy in which there are no adversities that cannot be overcome, a phenomenon described by the BBC and recognised by the singer of Pearl Jam, who opened their concert in Poland with the motto ‘Jakoś to będzie!’
Get to know the unique philosophy of life.
I love this way of life. The Austrian – Schau ma mal! Or Hungarian – Majd less valahogy! Or the Czech – Nějak to bude! Well, Central European way of thinking! John
Kroniki… Apollinaire’a to zbiór artykułów i tekstów krytycznych o sztuce współczesnej publikowanych od 1902 roku do końca życia autora, czyli do roku 1918, w prasie i katalogach wystaw. Książka po raz pierwszy ukazała się w 1960 roku w wydawnictwie Gallimard i powstała dzięki pracy francuskiego redaktora L-C. Breuniga, który zamieszczone w tomie teksty zebrał z rozproszonych publikacji i ułożył w porządku chronologicznym, a także opatrzył przedmową i przypisami.
Kroniki... są ważną pozycją w dorobku francuskiego pisarza, który przez całe życie interesował się sztukami plastycznym i aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym Paryża początku XX wieku. Zarówno w swych dziennikarskich relacjach z wystaw, jak i tekstach wstępnych do katalogów Apollinaire zdaje bezpośrednią relację z burzliwej artystycznie epoki, której towarzyszyły narodziny kubizmu, futuryzmu, fowizmu czy wreszcie abstrakcjonizmu. Jako propagator europejskiej awangardy, niezwykle wyczulony na zachodzące w sztuce zmiany, Apollinaire był jednym z pierwszych, którzy docenili wagę twórczości Picassa czy Matisse’a. W książce znajdują się także celne opisy twórczości wielu innych malarzy, takich jak Léger, Kandinsky, Modrian, de Picabia, Delaunay, Łarionow, Chagall, a także interesujące spostrzeżenia dotyczące rzeźb Rodina, de Bourdelle’a, Medarda Rossa, Archipenki czy architektury Gaudíego.
Przekładu książki dokonał Jan Gondowicz, ceniony tłumacz z języka francuskiego i rosyjskiego.
Bohaterem tej opowieści jest Paweł Konjo Konnak, jeden z liderów formacji Totart założonej przez studentów Uniwersytetu Gdańskiego. Na jego przykładzie ukazana zostanie symptomatyczna dla wielu postaci polskiego undergroundu ewolucja postawy od działań w obrębie sztuki alternatywnej po wejście w obieg kultury popularnej, od desperacji radykalnych działań artystycznego podziemia drugiej połowy lat 80. XX wieku po hedonistyczny zachwyt możliwościami popkultury w odnowionym kapitalizmie. W przypadku Pawła Konnaka, debiutującego w historii sztuki polskiej w roku 1986, to przejście z mroku zmilitaryzowanej rzeczywistości realnego socjalizmu do intensywności barw liberalnej demokracji dokonało się w ciągu zaledwie trzech lat.
Wdzięczność to projekt osobisty, który powstał w momencie bardzo wyrazistych przemian, jakie następowały w każdej z nas. I podobnie jak w przypadku działań, w które w pełni się angażujemy, nie miał z góry ustalonego przebiegu. Jedynym stałym elementem było to, że obejmował nasze indywidualne spotkania z kobietą, która odsłaniała przed nami swoją cielesność w formie obrazu w trakcie sesji fotograficznej (Tamara) oraz dzieliła się swoją historią podczas rozmowy (Alicja). Od samego początku czułyśmy, że ten projekt musi powstać – to był nasz wewnętrzny imperatyw. Spokój i zaufanie uczestniczek, które podzieliły się z nami swoją cielesnością w formie obrazów i słów wciąż nas w tym utwierdzały. Dały nam tez˙ niesamowitą siłę oraz chęć´ zaangażowania się w jego realizację.
Istotą projektu wdzięczność jest więc z jednej strony intymne odsłanianie cielesności, z drugiej odkrywanie granic wyznaczanych poprzez uważne rejestrowanie własnych emocji, kontaktowanie się ze swoim ciałem w bezpiecznych warunkach: bez oceniającego obserwatora, chęci podobania się komukolwiek lub stosowania się do jakichś formalnych założeń.
Henryk Paprocki (ur. 1946), duchowny prawosławny, wykładowca polskich uczelni, autor wielu książek i przekładów z dziedziny teologii prawosławnej, w niniejszej pracy podjął odwieczne zagadnienie „czym jest czas?” u samych jego podstaw, pytając przede wszystkim, czy czas w ogóle istnieje. W niniejszym tomie, choć podtytuł sugeruje zbiór tekstów skupionych wokół jakiegoś tematu, autor przedstawił rozległy, a zarazem spójny obraz tej problematyki. Są to równocześnie „eseje o wieczności”, co od razu sugeruje też pewną orientację problematyki: chrześcijańską, nastawioną na relację między czasem a nie-czasem, wiecznym trwaniem. Czy jednak wieczność, poza-czas, jest żywa, czy może jest bezruchem? Czy sam czas jest ruchem, czy może właśnie bezruchem, czyli w rzeczywistości ludzkim złudzeniem? Te fascynujące kwestie autor rozważa na niezwykle obszernym materiale historycznym wzbogaconym o mniej u nas znaną teologiczną myśl prawosławną. Sięga do starożytności, lecz także do współczesnej nauki. Jego „eseje o wieczności” nie są historią pojmowania czasu, nie są też systematyzacją różnych jego koncepcji. O jego zamyśle rozjaśnienia relacji między czasem, ruchem, wiecznością mówią te słowa z niniejszego tomu: „[Interesuje mnie] ostatnia, czyli najdalsza gwiazda, która jako pierwsza wdziera się w przestrzeń bez materii i bez czasu, w przestrzeń odwróconą, przestrzeń bezprzestrzenną, przestrzeń poza przestrzenią kosmosu. Przed nią jednak chyba wpada do tej przestrzeni światło, więc dopiero gdzieś poza wszelkim światłem jest nieskończona przestrzeń bez materii i bez czasu, wieczność, której nigdy nie wchłonie rozszerzający się kosmos, gdyż jak można wchłonąć nieskończoność? Nigdy też do niej nie trafimy, chyba że po końcu świata…”
Książkowe wydanie czasopisma, którego początki sięgają pierwszych lat tego wieku, w wersji poszerzonej i uwspółcześnionej. Sto czterdzieści stron utrzymanych w poetyce absurdu i purnonsensu. „Nowy Pompon” to parodia prasy, medialnego szumu informacyjnego i sensacyjnych doniesień w starannym edytorsko wydaniu. Groteskowe artykuły, reportaże, wywiady, recenzje, biografie w połączeniu z unikalnymi zdjęciami i zaskakującą grafiką. Pełny kolor i humor we wszystkich odcieniach. Dla każdego.
„Podobno śmiech to zdrowie. Jak dotąd nikt tej teorii nie obalił – a skoro tak, to arcyśmieszny „Nowy Pompon” powinien być do kupienia nie tylko w księgarniach, ale także w aptekach, jako artykuł pierwszej pomocy”.
Wisława Szymborska
„Nowy Pompon”, przyjąwszy w treści i formie postać gazety, jest groteskowym odbiciem tradycyjnych gatunków prasowych — ich trawestacją, parodią. Oglądamy prasę, a szerzej —współczesne media, w krzywym zwierciadle. Jest to dzieło intelektualistów, adresowane do koneserów, wychowanych na Skamandrytach, „Latającym Cyrku Monty Pythona”, filmach Woody Allena, „Rejsie” i komediach Stanisława Barei.
Grzegorz Nieć
Książka ukazuje późny kapitalizm w jego polskiej, potransformacyjnej wersji jako swoistą ?mitologię rozproszoną w towarach i usługach. Jej podmiotami i przedmiotami stają się zarówno całkiem namacalne przedmioty życia codziennego (koszulki z nadrukami, samochody, gadżety), jak i byty słabo dotychczas rozpoznane przez antropologię – marki, loga czy franczyzy kulturowe. Autor pokazuje, w jaki sposób funkcjonowanie kapitalistycznych mitów stanowi wynik zarówno projektów tworzonych odgórnie przez wyspecjalizowane systemy eksperckie, jak i codziennych praktyk zwyczajnych ludzi, którzy korporacyjne mitologie odczytują po swojemu i przerabiaja na swoją modłę. Współczesny kapitalizm jawi się w efekcie jako wspólne dzieło inż˙ynierów i majsterkowiczów, współpracujących, koegzystujących lub toczących ze sobą walkę?.
Książka składa si?ę z krótkich szkiców, których przedmiotem są między innymi: współczesne figury bohaterskie (celebryci i antycelebryci); przekształcenia pracy z towaru w dar, za który należy się wdzięczność; kolonizowanie przez kapitalizm ciała ludzkiego i kanonów pie?kna; wpływ kapitalizmu na formy manifestowania tożsamości narodowej (np. akcje „logo dla Polski” czy odzież patriotyczna); dziecin´stwo i dorastanie w kapitalizmie; rzeczy, za pomocą których budujemy współczesne hierarchie społeczne (np. sposoby picia kawy).
Czy wspólna mitologia mieszkańców całej planety jest możliwa?
„Kiedy nasz najmłodszy syn obejrzał Gwiezdne wojny dwunasty albo trzynasty raz z rzędu, spytałem go: Dlaczego oglądasz je tak często? A on mi na to: Z tego samego powodu, dla którego ty przez całe życie czytasz w kółko Stary Testament. Znalazł się w świecie nowego mitu”.
Kultowa już Potęga mitu jest zapisem rozmów Josepha Campbella z dziennikarzem Billem Moyersem zainspirowanych przez Jacqueline Kennedy Onassis, w latach osiemdziesiątych redaktorkę wydawnictwa Doubleday. Rancza, na którym spotykali się autorzy, użyczył im sam George Lucas.
Joseph Campbell – wybitny antropolog i religioznawca – porównuje mity różnych kultur, w których poruszane są wielkie tematy ludzkości: życie, zdolność do ofiary, miłość, bohaterstwo, pragnienie wieczności... Jednocześnie podkreśla, że mitologia odgrywa w życiu współczesnego zachodniego człowieka niewielką rolę, co powoduje, że nie potrafi on żyć w zgodzie ze społeczeństwem, naturą ani – przede wszystkim – z samym sobą.
Campbell twierdzi, że mitologia Zachodu opiera się na światopoglądzie z pierwszego tysiąclecia przed naszą erą, który nie zgadza się ze współczesnym wyobrażeniem o wszechświecie. Dodaje też, że długo będziemy musieli czekać na nową mitologię, bo wszystko zmienia się zbyt szybko, żeby można było to zmitologizować. Wierzy jednak, że ta nowa mitologia powstanie. Ale czy wspólna mitologia mieszkańców całej planety jest możliwa?
Joseph Campbell (1904–1987) – jeden z najwybitniejszych mitografów XX wieku, antropolog, religioznawca i myśliciel, którego fundamentalne dzieła Bohater o tysiącu twarzy i Maski Boga zmieniły tradycyjne sposoby pojmowania mitologii i stały się natchnieniem naukowców, pisarzy i artystów drugiej połowy ubiegłego stulecia.
Jesteś szczęśliwą posiadaczką waginy? A może szczęśliwym wielbicielem waginy należącej do kogoś innego? Niezależnie od tego, jakiej udzielisz odpowiedzi, każda kolejna strona książki Catherine Blackledge będzie cię zaskakiwać i z każdej dowiesz się czegoś zupełnie nowego. "Wagina" to nie tylko wspaniały portret najskrytszych tajemnic kobiecego ciała, ale również bezpruderyjny obraz kobiecej seksualności w każdym jej aspekcie. Autorka książki łamie wszystkie tabu i żywiołowo manifestuje swój kult kobiecości, radość i dumę z posiadania waginy. Dr Catherine Blackledge - brytyjska dziennikarka specjalizująca się w dziedzinie seksualności. Jej pierwsza książka, "Wagina", zyskała powszechne uznanie i została przetłumaczona na dziesięć języków. Catherine Blackledge jest również autorką biografii astrologa Williama Lilly’ego. Urodzona w 1968 r. mieszka w północno-zachodniej Anglii z mężem i córką.
The next Bill Gates will not build an operating system. The next Larry Page or Sergey Brin won’t make a search engine. If you are copying these guys, you aren’t learning from them. It’s easier to copy a model than to make something new: doing what we already know how to do takes the world from 1 to n, adding more of something familiar. Every new creation goes from 0 to 1. This book is about how to get there.
‘Peter Thiel has built multiple breakthrough companies, and Zero to One shows how.’
ELON MUSK, CEO of SpaceX and Tesla
‘This book delivers completely new and refreshing ideas on how to create value in the world.’
MARK ZUCKERBERG, CEO of Facebook
‘When a risk taker writes a book, read it. In the case of Peter Thiel, read it twice. Or, to be safe, three times. This is a classic.’
NASSIM NICHOLAS TALEB, author of The Black Swan
Znakomite, ponadczasowe felietony, które o rzeczach ważnych, poważnych, czasem smutnych mówią w sposób ironiczny, lekki, zabawny, a nieraz refleksyjny. Wszak ironia to najlepszy sposób opowiadania o rzeczach dramatycznych. Głowacki jest niestrudzonym tropicielem absurdów i idiotyzmów właściwych czasom minionym, a jednak nadal wracających jak bumerang w świecie współczesnym. Co więcej, autor pokazuje, że te absurdy nie są ograniczone do jednego kraju, do jednego systemu ideologiczno-ekonomicznego. Absurd bowiem jest międzynarodowy i ponadczasowy.
Pierwsze polskie wydanie Koła czasu jedenastej książki autora „Nauk Don Juana”, urodzonego w Peru, antropologa, filozofa i szamana Carlosa Castanedy (1925-1998)!
Castaneda to autor dwunastu książek, napisanych w ciągu trzydziestu lat i sprzedanych w ośmiu milionach egzemplarzy, przetłumaczonych na siedemnaście języków. Jego wielką zasługą jest to, że potrafił jak nikt inny ukazać nieznany świat istniejący równolegle z naszym. Według Deepaka Chopry Carlos Castaneda jest jednym z najbardziej dogłębnych i wpływowych twórców XX wieku. Jego wgląd utorował drogę do przyszłej ewolucji ludzkiej świadomości. Mamy w stosunku do niego dług wdzięczności.
W Kole czasu, jedenastej książce, napisanej pod koniec życia, autor podsumowuje swoje doświadczenia na ścieżce szamanizmu i magii w linii szamanów starożytnego Meksyku, zgromadzone w ciągu trzydziestu lat. Przedstawia cytaty z pierwszych ośmiu książek, będące ich kwintesencją. Opatruje je osobistym komentarzem, w którym opisuje okoliczności powstawania tych książek oraz swój stosunek do nich z perspektywy wielu lat.
Koło czasu nie było wcześniej tłumaczone na język polski. To pierwsze polskie wydanie zostało uzupełnione przypisami tłumacza Zbigniewa Zagajewskiego (tej i innych książek Carlosa Castanedy) wyjaśniającymi niektóre pojęcia używane przez autora.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
