Jacques Le Goff (1924–2014), jeden z kilku najwybitniejszych mediewistów francuskich, przeprowadził prawdziwe śledztwo w kwestii prapoczątków chrześcijańskiej koncepcji czyśćca. Z tych fascynujących poszukiwań wyrosło dzieło, które wraz z Historią raju Jeana Delumeau (Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2017) i Historią piekła Georges’a Minois składa się na francuski „tryptyk” opisujący „zaświaty”. Wynik badań Le Goffa odbiega od rozpowszechnionych przekonań, w myśl których z jednej strony o czyśćcu pisał już św. Augustyn, a przynajmniej Grzegorz Wielki w VI wieku, a z drugiej zaistniał w Kościele katolickim dopiero na soborze florenckim w XV wieku. O „ogniu oczyszczającym”, ignis purgatorius, istotnie pisano już wcześnie, lecz, jak ustalił Le Goff, czyściec-rzeczownik, purgatorium, jako „trzecie miejsce” zaświatów wszedł w obieg dopiero (już) w latach 70. XII wieku. Choć nie ma o nim mowy w Biblii ani nie uznają go inne religie poza katolicką, jako koncepcja wyrósł z zapotrzebowania epoki, dawał bowiem nadzieję żyjącym na zmianę losu ich zmarłych i zwiększał rolę Kościoła jako pośrednika w tej mierze. Idea czyśćca „zhumanizowała” ludzki los wobec perspektywy wiecznego potępienia, ale jednocześnie doprowadziła do kryzysu w Kościele jako ideowa podstawa nadużyć aż po proceder płatnych odpustów. Le Goff kończy badania na Boskiej komedii Dantego, lecz sensem swych poszukiwań czyni aktualne do dziś pytanie, czy czyściec miał łagodzić okrucieństwo piekła, czy raczej uczłowieczać absolut abstrakcyjnego raju.
Jezus na krzyżu przekazuje niejako swój duchowy testament, oszczędny w słowach, ale mający moc równą mowie wygłoszonej przez Niego podczas Ostatniej Wieczerzy.
Istnieje siedem bardzo krótkich, podobnych do tchnienia zdań, które płyną z ust umierającego na krzyżu Jezusa. Ich ciężar jest jednak tak wielki, że przez wieki były przedmiotem refleksji teologicznej i duchowej, a także źródłem inspiracji literackich i muzycznych. Jezus na krzyżu przekazuje niejako swój duchowy testament, oszczędny w słowach, ale mający moc równą mowie wygłoszonej przez Niego podczas Ostatniej Wieczerzy.
Kardynał Ravasi, rekonstruując pokrótce wydarzenia prowadzące do śmierci Chrystusa, jak zwykle dociera do sedna historii. W swojej narracji łączy bardzo różne głosy – od starożytnych po współczesne, tworząc szeroko zakrojoną medytację, w której odniesienia biblijne przeplatają się z erudycyjnymi nawiązaniami literackimi i artystycznymi.
Monografia pod tytułem ""Obraz między sacrum i profanum"" [] jest trzecią z cyklu ""Obrazy i poznanie"" i niewątpliwie wpisuje się w problematykę podjętą w całym tym cyklu. W obecnym tomie [...] stawiane są następujące pytania badawcze: Czy i jak jest możliwe objawienie się Boga w stworzonym świecie? Czy przez obraz może objawić się świętość? Czy świętość w ogóle może się ujawnić, jeśli jest z ""innego"" świata? Czym jest świętość i świeckość i gdzie możemy je odnaleźć? Czy obrazy mają jakąś wartość poznawczą, gdy usiłujemy zbliżyć się do poznania sfery sacrum? Jak się ma kontemplacja obrazów do poznania dyskursywnego, opartego na pojęciach: ""niekoherencja"", ""niedopowiedzenie"" czy ""tajemnica""? Wydaje się, że w [...] artykułach recenzowanego tomu znajdujemy przynajmniej zarysy odpowiedzi na wszystkie sformułowane pytania. Z tego punktu widzenia tom realizuje postawione przed nim zadanie. Co więcej, mimo różnorodności tematów reprezentuje wyrównany poziom naukowy. Wszystkie stanowiące go artykuły [...] oceniam jako odpowiedzialne naukowo, opracowane zgodnie z warsztatem badacza idei. Teksty są oryginalne, inspirujące intelektualnie i przez to warte opublikowania.- z recenzji Prof. dr. hab. Artura Andrzejuka
Darwin wyobrażał sobie rozwój przyrody ożywionej na Ziemi w postaci jednego, wielkiego drzewa życia, które obrazuje stopniowe przejście od form prostych do złożonych i lepiej przystosowanych.
Michael Denton, autor książki „Kryzys teorii ewolucji”, uważa, że zapis kopalny nie potwierdza przekonania Darwina, ale pokazuje brak form przejściowych między przedstawicielami różnych gatunków. Jeżeli zatem teoria ewolucji ma wskazywać na wspólnotę pochodzenia wszystkich form organicznych, a świadectwa empiryczne nie potwierdzają tego poglądu, to również cała teoria staje się niewiarygodna. Australijski uczony zgadza się z Darwinem, że w przyrodzie występuje zmienność, ale zdaniem Dentona dotyczy ona tego, co współczesna biologia ewolucyjna określa mianem mikroewolucji, czyli przekształceń na poziomie wewnątrzgatunkowym. Natomiast pojęcie makroewolucji jest, jak stwierdził Denton, jedynie pewnym uogólnieniem, które nie ma potwierdzenia w faktach.
Klasyczna już książka doktora Dentona objaśnia zebrane dowody przeciwko teorii ewolucji w jej tradycyjnej postaci. Autor wyraźnie pokazał stan rosnącego kryzysu w świecie nauk biologicznych w ubiegłym stuleciu, wywołując tym samym ogromne poruszenie w środowisku naukowym. Dzisiaj „Kryzys teorii ewolucji” pozwala nam zrozumieć, dlaczego coraz więcej renomowanych naukowców zaczyna kwestionować ortodoksyjny darwinizm.
Książka „Kryzys teorii ewolucji” zainteresuje nie tylko krytyków darwinizmu, ale może okazać się pasjonującą lekturą również dla zwolenników teorii ewolucji i wszystkich zainteresowanych sporem ewolucjonizmu z kreacjonizmem.
Michael Denton urodził się w 1943 roku. W 1969 ukończył studia medyczne na Bristol University, a kilka lat później uzyskał tytuł doktora biochemii w King’s College w Londynie. W.czasie studiów zajmował się głównie badaniem erytrocytów, a także poszukiwaniami genów odpowiedzialnych za dziedziczenie zaburzeń siatkówki u ludzi. W 1990 roku Denton został zatrudniony na wydziale biochemii University of Otago w Nowej Zelandii, gdzie pracował przez kolejne piętnaście lat. Regularnie też wyjeżdżał do Indii i Pakistanu, by kontynuować badania genów, które rozpoczął jeszcze na studiach.
W 1985 roku ukazała się jego najważniejsza książka, której sam tytuł wzbudzał już kontrowersje – „Kryzys teorii ewolucji”. Tematem tej pracy była próba ustalenia, jakie świadectwa empiryczne faktycznie potwierdzają teorię ewolucji.
Seria Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu – Intelligent Design (ID).
Autorzy zastanawiają się: czy różnorodność życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie przez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?
Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie zastosowanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria. Seria Inteligentny Projekt pokazuje, że koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju różnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.
Zapiski Carmen Hernandez, która wraz z Kiko Arguello przyczyniła się do powstania Drogi Neokatechumenalnej, wspólnoty promującej odnowę życia duchowego zgodnie z postanowieniami Soboru Watykańskiego II. Niezwykłe świadectwo życia kobiety, która poświęciła się misji ewangelizacyjnej. Poruszająca lektura, prawdziwa w swoim przekazie.Carmen pisała ""Dzienniki"" przez trzydzieści lat. Ukazują one, jak wyjątkową była osobą. Stanowią także unikatowe świadectwo pracy ewangelizacyjnej, jakiej w tym czasie dokonała Droga. W obecnym tomie zostały opublikowane zapiski z trzech lat - od 1979 do 1981 r.Autorka przywołuje wydarzenia, wspomina osoby, ale przede wszystkim przedstawia swoją osobistą relację w dialogu z Chrystusem. ""Dzienniki"" ukazują trud fizyczny i wewnętrzne rozterki Carmen. Misja wędrowna była dla niej krzyżem, nieraz bardzo ciężkim - pięćdziesiąt lat bez wytchnienia: ciągłe podróże, skrutynia, odwiedzanie różnych wspólnot na całym świecie. W swoich wspomnieniach często pisze o smutku, udręce, pragnieniu ucieczki, poczuciu bezsensu; wyjawia w nich ból duszy i egzystencji. Z kart ""Dzienników"" przebija także ogromna wrażliwość autorki. Carmen cierpliwie wysłuchiwała każdego spotkanego człowieka. Sprawy Kościoła bardzo leżały jej na sercu. Była przepełniona miłością do Chrystusa. Powtarzała: ""Jezu mój, kocham Cię, kocham Cię. Przyjdź, przyjdź, pomóż mi"".
Wyjątkowe rozważania drogi krzyżowej, których inspiracją stała się ""Golgota Jasnogórska Trzeciego Tysiąclecia"" Jerzego Dudy-Gracza, wybitnego polskiego malarza. Cykl obrazów, który składa się z XVIII stacji, znajduje się na piętrze Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze.Ksiądz Arkadiusz Paśnik proponuje rozważania, dzięki którym w niecodzienny sposób możemy przeżyć drogę krzyżową. Zaprasza do pochylenia się nad polską Golgotą. Nad Męką Pana Jezusa w ojczyźnie, w Kościele. Czytelnik towarzyszy Panu w drodze krzyżowej, kontemplując reprodukcje obrazów i zagłębiając się w rozważania mające żywe odniesienie do dzisiejszej rzeczywistości. Powierza Bogu swoje troski, cierpienia, swoje krzyże. Zadaje sobie pytania o sens człowieczeństwa, wypełnianie testamentu Jezusa z krzyża.Głębokie, poruszające słowa pobudzają do refleksji nad sobą, własnym postępowaniem. Pozwalają zweryfikować relację z cierpiącym Chrystusem, z drugim człowiekiem. Uczą godności i pokory. Autor zachęca, by z Chrystusa czerpać siłę, być wiernym w życiu i powołaniu, kochać tu i teraz, wyjść cierpiącemu Jezusowi naprzeciw, bronić godności drugiego człowieka.
Sztywne przywiązanie do scjentyzmu, w przeciwieństwie do zdrowego szacunku dla nauki, jest powszechne w dzisiejszym świecie. Nie prowadzi jednak do lepszego zrozumienia naszego wszechświata, w rzeczywistości bowiem scjentyzm podważa prawdziwą naukę i marginalizuje moralność i religię. W niniejszej książce filozof J.P. Moreland obnaża samobójczy charakter scjentyzmu i daje nam narzędzia pozwalające rozpoznać jego szkodliwą obecność w różnych aspektach kultury, a jednocześnie pozwalające nam pogłębić nasze świadectwo biblijnego chrześcijaństwa i uzbrajające nas w strategie integracji wiary i nauki, jedyną możliwą drogę do prawdziwej wiedzy.
J.P. Moreland
J.P. Moreland jest profesorem filozofii w Talbot School of Theology na Uniwersytecie Biola w La Mirada w Kalifornii. Uzyskał następujące tytuły naukowe: licencjata chemii na University of Missouri, licencjata teologii w Dallas Theological Seminary, magistra filozofii na University of California-Riverside oraz doktora filozofii na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Prowadził wykłady i debaty w wielu kampusach uniwersyteckich w całych Stanach Zjednoczonych. Przez dziesięć lat służył w Campus Crusade for Christ; osiem lat pracował jako bioetyk w firmie Personal Care Nursing Homes, Inc. Jest autorem lub współautorem 30 książek, opublikował ponad 70 artykułów w czasopismach, m.in. w „Philosophy and Phenomenological Research”, „American Philosophical Quarterly”, „Australasian Journal of Philosophy”, „Faith and Philosophy”.
Summa
Nazwa serii nawiązuje do tytułu dwóch wielkich dzieł świętego Tomasza z Akwinu, który koncentrował się na tym, że chrześcijaństwo nie podważa wartości poznania intelektualnego. Proponujemy czytelnikowi publikacje, których autorzy nie boją się rzeczowej dyskusji prowadzącej do wykazania prawdziwości chrześcijaństwa. Mamy nadzieję, że będzie to doskonała lektura i nieocenione źródło wiedzy dla tych, którzy szukają argumentów na rzecz chrześcijaństwa oraz wszystkich wątpiących, a nawet niewierzących. Ci ostatni znajdą okazję, by wypróbować swoją niewiarę.
Niedziela i jej świętowanie należy do istoty życia chrześcijańskiego i sięga samych początków Kościoła. Jest to bowiem dzień Pana i dzień Jego Kościoła, który gromadzi się na wspólną modlitwę, słuchanie słowa Bożego i sprawowanie Ofiary Nowego Przymierza.
Światowy bestseller. Książka, która została przetłumaczona na kilkadziesiąt języków. Dzieło fundamentalne, kluczowe w polskiej literaturze przedmiotu z zakresu duchowości chrześcijańskiej. Niekonwencjonalne spojrzenie na wiarę. Książka niezwykle głęboka, wartościowa, którą chce się nie tylko przeczytać, ale przemodlić - rozważyć.Ksiądz Tadeusz Dajczer - założyciel i główny animator Ruchu Rodzin Nazaretańskich dzieli się doświadczeniem kierownictwa duchowego, nawołuje do zawierzenia Bogu zgodnie z ewangelicznym wezwaniem: ,,Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego"" (Mt 18, 3). Autor bardzo prostym, jasnym językiem wyjaśnia często trudne kwestie związane z wiarą, życiem duchowym, poglądami. Rozwiewa wątpliwości, tłumaczy, opisuje, podaje przykłady. Angażuje uwagę czytelnika, rozbudza pragnienie doświadczenia Boga, zaprasza do wkroczenia na drogę świętości. Rozważania o wierze uczą odpowiedzialności za swoje życie i życie innych ludzi, których Bóg zgromadził wokół siebie. Odsyłają czytelnika do sakramentu obecności Boga pośród rozlicznych spraw człowieka, którym jest Eucharystia. Uczą wdzięczności za dar wiary, są niepodważalnym świadectwem miłości autora do Jezusa Chrystusa, Jego Matki Maryi i Kościoła.
Na jej treść składa się kolekcja trzydziestu dokumentów, perfekcyjnie przygotowanych według prawideł edytorstwa źródeł, obszerny wstęp merytoryczno-metodologiczny ukazujący niezwykle złożony kontekst udzielenia międzywojennemu prymasowi nadzwyczajnych uprawnień, sposób ich implantowania w trudnej rzeczywistości Kościoła i narodu powojennej Polski, tudzież niepomiernie emocjonalną i propagandową akcję duchowieństwa niemieckiego przeciwko kard. A. Hlondowi jako konsekwencja jego przedsięwzięć organizacyjnych na tzw. Ziemiach Odzyskanych.Z recenzji ks. prof. dra hab. Jana Walkusza
Marketing religijny to dziedzina w Polsce mało znana i budzące nieufność. W Kościele wciąż zauważa się pewien dystans wobec korzystania z technik reklamowych, wynikający zapewne z kojarzenia ich ze sprzedażą, działalnością komercyjną, zyskiem, a nawet manipulacją i kłamstwem. Jak jednak zauważa ks. Andrzej Draguła, instrumenty kryjące się pod terminami marketing i reklama same w sobie nie są ani dobre, ani złe. Przekonuje też w swojej książce, że wiara i ekonomia, Kościół i rynek, zbawienie i marka, duszpasterstwo i marketing są sobie bliższe, niż nam się wydaje.
Te pisma posłużą do poznania Tego, który mówi do ciebieA jeśli nie posłuży tobie, moje światło będzie służyć innym, którzy będą czytać to, co każę ci pisać.Jezus do Luisy PiccarretyDrugi tom mistycznego dziennika Luisy Piccarrety ukazuje jej niesamowite spotkania i relację z Jezusem, zyskującą w niektórych momentach taki stopień intymności, jakiego nie znajdziemy w żadnym innym przypadku mistycznych przeżyć. To wielka pieśń chwaty Boga, tak bliskiego i oddanego człowiekowi, pieśń wiary i nadziei, która zawieść nie może, zaufania Bogu i życia w Jego woli, aż po złożenie się w ofierze dla Jego miłości.Ale jest to również księga pełna ostrzeżeń dla ludzkości. Pojawiają się tu przerażające wizje i przebłyski zdegenerowanego świata i wynaturzonego Kościoła, względem których sprawiedliwość Boża domaga się odpłaty.
Nowe, w znaczącej mierze poszerzone i zaktualizowane wydanie bestsellera włoskiego dziennikarza i pisarza Vittorio Messoriego. To swoiste śledztwo prowadzone w czasie i przestrzeni, ukazujące obecność, rolę, znaczenie, i sposób odniesienia się do Maryi, Matki Jezusa Chrystusa.Messori w ciągu wieloletnich badań zebrał potężny materiał na temat osoby Maryi. Książka ukazuje nie tylko to, co wiemy o jej życiu, ale przedstawia też rolę, jaką przez blisko 2000 lat odgrywała w historii świata. Messori dokładnie śledzi kulturowe procesy, na których Matka Boża odcisnęła znak swej obecności. Często nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo osoba Bożej Rodzicielki jest obecna w naszym codziennym życiu, jak bardzo zmieniła i nadal zmienia oblicze otaczającego nas świata. Pasjonująca lektura, wzbogacona o najnowsze wątki nadprzyrodzonej obecności Maryi w naszym świecie.W grudniu 2015 roku National Geographic poświęcił okładkę Maryi, nazywając Ją najbardziej wpływową kobietą świata. O dziwo, ten powszechnie znany magazyn nie miał na myśli jakiejś pani polityk stojącej na czele rządu wielkiego mocarstwa ani businesswoman zarządzającej światową korporacją, ale Matkę Jezusa. Autorka artykułu na ten temat, Maureen Orth, po odwiedzeniu najważniejszych miejsc maryjnego kultu na świecie przyznała, że przymiotnik najbardziej wpływowa należy się Maryi nie tyle z racji cudów, jakie sprawia, co raczej z powodu wpływu, jaki wywiera na ludzi. Jej imię i wizerunek definiuje tożsamość wielu narodów. () Podobne podejście i przekonanie zdaje się ożywiać autora tej książki. Vittorio Messori poświęcił swe monumentalne dzieło najbardziej wpływowej Kobiecie na świecie, wykazując Jej wielorakie oddziaływanie poprzez historyczne interwencje na tych, których sumienia ulegają znieczuleniu i uśpieniu. () Ta książka to niemal encyklopedia na temat Matki Bożej, obejmująca historię, teologię, objawienia, postaci i anegdoty.
Precyzyjnie i obszernie nakreśla cechy, które musi w sobie wyrobić uczeń, by zwrócić na siebie uwagę Wielkich Nauczycieli ludzkości, albowiem by kroczyć stromą i wąską ścieżką dla zaawansowanych uczeń potrzebuje Nauczyciela. Jednak Ten objawia się dopiero, gdy uczeń jest gotowy, gdy przygotował swój charakter i umysł.
Annie Bessant przedstawia również okres, gdy Mistrz stanie się już częścią codziennej rzeczywistości adepta zmierzającego ku bezpośredniej łączności ze swoim boskim aspektem, różnie nazywanym w różnych tradycjach Wyższym Ja, Chrystusem, czy JAM JEST.
Przekazywane rady są bardzo proste, jednak ich praktyczne stosowanie w codziennym życiu nie zawsze jest łatwe i wiąże się z nieustannym opanowywaniem własnych samolubnych tendencji. Jednak nagrodą jest droga prowadząca wzwyż, która staje się coraz bardziej świetlista i przepełniona miłością do Nauczyciela, Wszechświata, innych ludzi i wszystkiego co istnieje.
Krishnamurti opatrzył te wskazówki szeregiem wyjaśnień ułatwiających czytelnikowi dogłębne zrozumienie słów Mistrza oraz ich nieomylne zastosowanie. To będzie prowadziło adepta ku wykonywaniu pracy, jaką stawia przed nim Mistrz, a która zawsze ukierunkowana będzie na łagodne i życzliwe, a jednak pełne mocy działania dla dobra całej ludzkości, wszystkich braci i sióstr, którzy nadal błądzą i wpadają w sidła cierpienia materialnego, egoistycznego życia. Zadania te nie zawsze dotyczą spraw wielkich, znajdziemy je również w sprawach na pozór błahych, chociażby w życzliwych myślach kierowanych z miłością ku tym, którzy są smutni i cierpią.
Skoro przez rozdział rozumiemy już tylko taki układ stosunków między Kościołem a państwem, w którym nie ma ustalonej między nimi współpracy, to łatwo zrozumiemy, że może on być tolerowany tam, gdzie konieczność dziejowa go sprowadziła, ale że nie może być stawiany za ideał, do którego winno się dążyć. Ideałem może być tylko współpraca i wolno jej wymagać od państwa. Skoro bowiem pojedynczy człowiek ma obowiązek czcić Boga i we wszystkim rachować się z jego prawem, to nie ma żadnej racji, aby i zbiorowość ludzka, jaką jest państwo, miała być od tego uwolniona. Tym się tłumaczą wyżej wymieniane potępienia ze strony Kościoła liberalizmu katolickiego, który pod hasłem „wolny Kościół w wolnym państwie” pragnął wszędzie widzieć zaprowadzenie rozdziału.
Fragment: Mając w dniach miłosierdzia mówić o miłosierdziu, nie sposób nie wznieść wzroku w górę do prawowzoru wszystkich cnót, do ich Źródła i do ich Sprawcy. Sam Zbawiciel wzywa nas do tego tymi słowy, które nam św. Łukasz przechował w kazaniu na górze: „Bądźcie miłosiernymi jako i Ojciec wasz niebieski miłosiernym jest”. Zacznijmy przeto od krótkiego rozważania tego atrybutu Bożego, jakim jest miłosierdzie, aby potem zatrzymać się na odpowiedzi, z jaką winno się ono z naszej strony spotkać i zakończyć praktycznymi rozważaniami o sposobie i praktykowaniu miłosierdzia wedle wzorów Bożych.
Kazanie „O obowiązku wspierania Ojczyzny swym mieniem” wygłoszone przez O. Jacka Woronieckiego OP Prof. Uniw. Lub. w Katedrze Lubelskiej w dniu 9 maja 1920 roku z powodu wezwania Rządu Polskiego do podpisywania pożyczki „Odrodzenia Polski”.
Wydany w 1624 r. tom Pia desideria autorstwa jezuity Hermana Hugona, przestawiający drogę wiernego do Boga w kategoriach erotyki oblubieńczej, okazał się najpopularniejszą książką emblematyczną o tematyce religijnej. W XVII i XVIII w. była ona bestsellerem również w Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Dotąd znane były jedynie spolszczenia łacińskich elegii i poetyckie komentarze do atrakcyjnych rycin zbioru. W oryginale jezuickiego tomu poszczególne emblematy zaopatrzone zostały także w obszerne wypisy z dzieł teologicznych, które na użytek świeckich czytelników zazwyczaj pomijano. W odkrytych niedawno karmelitańskich rękopisach zachowały się jednak trzy rodzime adaptacje owych ekscerptów: Wzdychania pobożne, Pragnienia Duszy pobożnej oraz Strzały serdeczne z „Pisma świętego” i ojców świętych zrobione, krytycznie wydane w niniejszej publikacji. Dwa spośród wykorzystanych odpisów wykaligrafowane zostały ręką karmelitanki bosej Agnieszki od Pana Jezusa Baranka, córki sędziego ziemskiego lubelskiego, która zakonny habit przyjęła w klasztorze Niepokalanego Poczęcia NMP w Lublinie. Odnalezione adaptacje znacząco dopełniają naszą wiedzę o kulturze literackiej baroku oraz o klimacie intelektualnym środowisk zakonnych dawnej Rzeczypospolitej.
Księża dla władzy groźni. Duchowni współpracujący z opozycją (1976-1989). T.2, red. Rafał ŁatkaPrzekazywane dzieło jest kontynuacją podjętych wcześniej rozważań - w roku 2019 ukazał się tom I książki. W publikacji znalazły się teksty w różnorodny sposób ujmujące zagadnienie współpracy duchowieństwa z opozycją. Zaprezentowano w niej sylwetki poszczególnych kapłanów, opisy parafii, a także portrety zbiorowe. Sytuacja duchownych, których komunistyczne władze nazywały ,,księżmi negatywnymi"" ze względu na ich współpracę z opozycją oraz otwarcie wyrażany sprzeciw wobec ówczesnych rządów, była skomplikowana. Wynikało to z faktu, że nie tylko dygnitarze partyjni negatywnie oceniali ich działalność, ale zdarzało się również, że czynili tak ich kościelni zwierzchnicy lub inni duchowni pracujący w tej samej diecezji. Władze PRL zaangażowanie opozycyjne duchowieństwa traktowały jako niezwykle groźny przejaw kooperacji między Kościołem a środowiskami ,,antysocjalistycznymi"". Z tego względu przy pomocy przede wszystkim aparatu represji prowadziły aktywne działania mające na celu zmuszenie osób konsekrowanych do zaniechania tego typu współpracy. Katalog represji był niezwykle szeroki, od inwigilacji i tzw. rozmów profilaktyczno-ostrzegawczych po zastraszanie i przemoc fizyczną uznawane za przestępstwa także w świetle PRL-owskiego prawa. Najbardziej znanym przykładem zbrodniczych działań aparatu bezpieczeństwa było oczywiście zamordowanie ks. Jerzego Popiełuszki.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
