Lucie czuwa przy umierającej gospodyni Klarze, która okazała jej wiele serca podczas lat spędzonych w Manufakturze. Lucie pragnie powiedzieć znajdującej się u kresu życia kobiecie, że jest jej wnuczką, ale Klara przyznaje, że od dawna się tego domyślała. Babcia i wnuczka cieszą się każdą chwilą, jaka im pozostała. Klara nie chce jednak widzieć hycla Nestora, który przyjechał przebrany za wytwornego prawnika, by pożegnać się z umierającą matką. Lucie pęka serce, gdy widzi zaciętość staruszki i rozpacz w oczach Nestora. W końcu udaje jej się przekonać Klarę, by pojednała się z synem. Wszyscy troje są wzruszeni.
Jest rok 1719. Emme, córka Lucie i Ditlefa, ma już 17 lat. Jest niezależną młodą damą, nielubiącą blichtru i salonowych konwenansów. Tym chętniej zgadza się na propozycję Tilly, by wcielić się w podopieczną przytułku Signes Hus i wyśledzić, kto wykrada pieniądze przeznaczone na utrzymanie. Lucie patrzy niechętnym okiem na ten plan. Zwłaszcza, że sama musi wyjechać do Fane, aby być przy umierającej Klarze, która okazała się jej babką. Lucie nie chce, by Emme przebywała w przytułku bez wsparcia, dlatego każe jej wrócić wieczorem do domu. Córka jednak nie słucha i pozostaje w przytułku, by dokończyć swoje śledztwo.
Salomon Grimstad mówi Lucie, że wcale nie jest jej ojcem. Okazuje się, iż przyglądał się jej przez cały czas, gdyż jest podobna do swej zmarłej matki, którą mężczyzna kochał w młodości. Lucie ma żal do Nestora i Ditlefa, że wmówili jej, iż Salomon jest jej prawdziwym ojcem. Mężczyźni przyznają, że zrobili to, by ją chronić. Lucie zdradza Nestorowi, iż komendant Berg i gospodyni Klara są jego rodzicami. Berg przychodzi na Wzgórze Hycla i rozmawia z Nestorem od serca. Proponuje mu wyjazd na wyspę Saint Th omas i referencje, by mógł zmienić swe życie i uwolnić się od piętna hycla. Nestor odmawia, gdyż wtedy nie mógłby widywać Lucie.
Lucie nie może uwierzyć, że hycel nie jest jej ojcem. By zająć czymś myśli, pomaga uwięzionej Christence: przemywa jej rany po chłoście, umożliwia umycie się, przynosi czyste ubranie. Upokorzona Christence nie okazuje jednak wdzięczności. Odgraża się, że wróci do Bergen i rozpuści plotki, jakoby to Lucie podpaliła miasto. Proponuje też Ditlefowi układ – on ma jej
pomóc w ucieczce, a ona w zamian powie mu wszystko, co wie o jego ojcu. Ditlef, ku zaskoczeniu Lucie, zgadza się na to. Nagle nadchodzi straszliwy sztorm. Lucie, dragonowi i Tilly udaje się uratować. Z życiem uchodzą też
Christence i Jan Lossius, przyjaciel Ditlefa. Docierają na opuszczoną wyspę
Tyge, syn komendanta Berga, proponuje Lucie powrót
do domu wynajętym przez niego statkiem. W Bergen córka
hycla dowiaduje się, że Ditlef się ożenił. Nie zrobił tego jednak z własnej woli. Dostał ułaskawienie od króla pod warunkiem, że weźmie ślub z Christence. Tymczasem Lucie podejrzewa, że jest w ciąży. Pani Galle proponuje, by oddała jej dziecko. Przekonuje, że dzięki temu Lucie uniknie kary za cudzołóstwo, a dziecko będzie miało lepszą przyszłość. Dziewczyna nie wie, co zrobić. Na razie decyduje się zamieszkać u państwa Galle.
Janemann i Moll, którzy uprowadzili Lucie, zastanawiają się, co z nią zrobić. Mężczyzna chce ją zabić, ale Madame Moll go powstrzymuje. Przywiązują Lucie do drzewa. Ratuje ją ojciec.
Po powrocie do miasta oboje zostają aresztowani za pomoc Moll i jej wspólnikowi. Nestor bierze całą winę na siebie i Lucie wychodzi z aresztu. Nazajutrz przełożona każe jej iść po dary.
Wręcza jej kartkę z adresem dragona. Po dotarciu na miejsce Lucie zauważa niepokojące znaki: błąkającego się konia dragona, krew na schodach, a w łóżku kurę z uciętą głową.
Lucie tuż przed niedzielną mszą słyszy rozmowę o zaręczynach dragona z panną Broch-Wagner. Jest oszołomiona tą informacją.
Nie wiedziała, że pan Lyche wrócił do Bergen. Następnego dnia, błąkając się w rozpaczy po okolicy, Lucie natyka się na dragona i jego narzeczoną na koniach. Lyche okazuje Lucie obojętność.Dziewczyna postanawia pozbyć się złudzeń i za pośrednictwem służącego oddaje dragonowi pierścionek oraz chusteczkę z jego inicjałami. Lucie znów spotyka babkę Hansine, która ponawia rzuconą na nią klątwę. W przytułku wybucha zaraza.
Ktoś podrzuca Lucie martwego kruka przykrytego chusteczką z inicjałami dragona. Lucie boi się, że coś się stało panu Lyche.
Martwi się też, że nowym stróżem w Manufakturze został major, który kiedyś próbował ją zgwałcić. Do przytułku przybywa siostra matki Lucie. Dziewczyna ma nadzieję, że chce ją zabrać do siebie, ale chodzi o małą Tilly, która spodobała się ciotce podczas pikniku.
Janemann żąda od Lucie pomocy w uwolnieniu Moll. Dziewczyna postanawia spełnić jego rozkaz, a hycel obiecuje ją wesprzeć. Podczas ucieczki Lucie zostaje zabrana jako zakładniczka.
Wychowankowie Manufaktury płyną statkiem na wycieczkę zorganizowaną przez dragona. Docierają na piknik w majątku należącym do rodziny jego szwagra. Lucie rozpoznaje
zabudowania. Okazuje się, że to dom rodzinny jej nieżyjącej matki, z którego przed laty dziewczyna razem z ojcem zostali przepędzeni. Nestor wyznaje później, że okradł rodzinę żony i, by uniknąć kary śmierci, zgodził się oddać córkę do sierocińca oraz przyjąć posadę hycla. Lucie coraz bardziej obawia się klątwy, gdyż Karen zaraża się trądem, a dragon edzie na wojnę.
Dragon całuje Lucie i coraz częściej okazuje jej swoje uczucia. Dziewczyna zaczyna snuć marzenia o ich wspólnym życiu, ale zaraz przywołuje się do porządku, bo przecież jest tylko
córką hycla. Karen w końcu wyjaśnia Lucie, czemu podała Larsa jako ojca swego dziecka. Pewnej nocy Lucie zauważa, że nie ma jej torby z listami, oszczędnościami, pierścionkami
od dragona i ojca. Okazuje się, że tobołek ukradła Elisabetta, która za uzyskane pieniądze urządziła w pralni biesiadę i przy piwie oraz kurczakach czytała kolegom korespondencję Lucie.
Dragon maluje portret Lucie, co sprzyja rodzącemu się między nimi uczuciu. Rodzina Hansine – nieżyjącej pokojówki dragona – obwinia Lucie za jej śmierć. Babka Hansine wręcza Lucie różę i zaciska jej rękę na kolcach. Następnie rzuca na nią klątwę. Karen Malene jest w ciąży z zarządcą Galle. Przełożona Halland wyzywa ją od cudzołożnic, a sąd kościelny zmusza do wyznania, kto jest ojcem dziecka. Karen, by kryć zarządcę,
oznajmia, że to Lars. Lucie jest zaskoczona tą informacją, ale nie ma okazji porozmawiać z przyjaciółką.
Lucie dostaje list od Larsa, ale jest zawiedziona jego mało czułym tonem. Za to dragon przyprawia ją o mocniejsze bicie serca, dając jej pierścionek swojej babki. Komendant Berg naciska na Lucie, by złożyła zeznanie obciążające Madame Moll, ale dziewczyna milczy z obawy o bezpieczeństwo Tilly. Komendant zarządza, że Moll będzie torturowana przez hycla, a Lucie musi na to patrzeć. Ta nie wytrzymuje i ucieka z sali
tortur, rozżalona na ojca, że jest zdolny do zadawania bólu. W afekcie wbiega do pobliskiego zamtuzu, gdzie widzi dragona.
Lucie wraz z panią Galle odnajdują małą Tilly w domu uciech .Pod Srebrnym Jabłkiem. Prostytutka Madame Moll, która ją tam przetrzymywała, ucieka przez okno. Dziewczynka jest nieprzytomna i nie wiadomo, czy przeżyje. Pani Galle zabiera ją do siebie, a o pomoc w opiece prosi Lucie i Karen. Z czasem Tilly odzyskuje przytomność, ale nie mówi. Gdy w wolnej chwili Lucie odwiedza ojca, poznaje historię miłości swoich rodziców. Okazuje się też, że pierścionek, który nosiła przed śmiercią Serine, tak naprawdę należał do matki Lucie.
Córka hycla to 40 tomowa poruszająca saga o dramatycznych losach ubogiej, ale pięknej i dobrej dziewczyny imieniem Lucie, która mieszka w tzw. Manufakturze – przytułku dla sierot i kobiet upadłych, będącym jednocześnie zakładem pracy przymusowej.
Kluczową postacią jest również hycel Nestor, który przewija się w życiu dziewczyny i bardzo przypomina jej utraconego w dzieciństwie ojca – podobno skazanego na śmierć za kradzież.
Pojawia się także wątek miłosny – Lucie przeżywa pierwsze młodzieńcze uczucie do Larsa, jednego z wychowanków Manufaktury.
Akcja trzyma w napięciu, obfituje w niespodziewane zwroty akcji i emocjonujące wątki, a także realistycznie oddaje trudy życia w XVIII-wiecznym Bergen (praca dzieci, kary cielesne, nędza, szukanie jedzenia w stercie odpadków, chorzy na trąd, prostytucja, przestępstwa itp.).
Lucie i Karen szukają zaginionej Tilly, ale bezskutecznie. Między Lucie i Larsem dochodzi do intymnego zbliżenia, po czym chłopak zaciąga się na statek. Zapewnia, że wróci, i prosi Lucie, by na niego czekała. Zdradza też, że imię hycla – Nestor – znaczy: ten, który powraca. Dziewczyna
domyśla się, że hycel jest jej ojcem, ale gdy udaje się do niego, aby o to zapytać, ten zaprzecza. Dopiero przy ponownym spotkaniu przyznaje, że są rodziną. Każe jednak Lucie wrócić do sierocińca, by nie popsuła planu, jaki ma wobec niej.
To poruszająca opowieść o dramatycznych losach 17-letniej Lucie, która mieszka w Manufakturze – przytułku i domu pracy przymusowej zarazem, gdzie rygor i kary cielesne są na porządku dziennym. Trudy życia w XVIII-wiecznym Bergen dają się znieść dzięki przyjaźni, pomocy życzliwych osób i pierwszym młodzieńczym porywom serca. Lucie spotyka też na swej drodze hycla Nestora, który przypomina jej utraconego w dzieciństwie ojca. Czy okaże się nim naprawdę?
tom 2.
Lucie po przygnębiającej wizycie w hospicjum dla trędowatych znajduje chwilę wytchnienia w towarzystwie Larsa, kolegi z sierocińca, który zaczyna okazywać jej swoje zainteresowanie. Wieczorem przełożona Halland wydaje dziewczynie polecenie, by usługiwała na przyjęciu,
które wyprawia zarządca Gregorius Galle. W pewnym momencie biesiada zmienia się w orgię, a jeden z gości zaczyna narzucać się Lucie. Gdy ta ucieka do ogrodu, napastnik podąża za nią i usiłuje zgwałcić.
• DRAMATYCZNE WYDARZENIA • MIŁOSNE UNIESIENIA
Córka hycla to 40 tomowa poruszająca saga o dramatycznych losach ubogiej, ale pięknej i dobrej dziewczyny imieniem Lucie, która mieszka w tzw. Manufakturze – przytułku dla sierot i kobiet upadłych, będącym jednocześnie zakładem pracy przymusowej.
Kluczową postacią jest również hycel Nestor, który przewija się w życiu dziewczyny i bardzo przypomina jej utraconego w dzieciństwie ojca – podobno skazanego na śmierć za kradzież.
Pojawia się także wątek miłosny – Lucie przeżywa pierwsze młodzieńcze uczucie do Larsa, jednego z wychowanków Manufaktury.
Akcja trzyma w napięciu, obfituje w niespodziewane zwroty akcji i emocjonujące wątki, a także realistycznie oddaje trudy życia w XVIII-wiecznym Bergen (praca dzieci, kary cielesne, nędza, szukanie jedzenia w stercie odpadków, chorzy na trąd, prostytucja, przestępstwa itp.).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
