Magdelone Moll wyjawia sekret i wreszcie wszyscy dowiadują się, jakie jest prawdziwe pochodzenie Tilly. Dziewczyna cieszy się, że jest córką dragona Ditlefa, a w dodatku wkrótce ma wyjść za mąż za ukochanego prawnika Hermana. Emme wplątuje się w kolejne kłopoty, jednak w ostatniej chwili los przychodzi jej z pomocą. Okazuje się, że ona również niedługo ma szansę zostać żoną... Pytanie tylko: czyją? Lucie przypadkiem odkrywa, że jej ojciec jednak żyje. To, kim będzie dalej, zależy tylko i wyłącznie od niego. Może nadal pozostać hyclem
Nestorem albo wrócić do swej prawdziwej tożsamości i żyć dalej w Bergen jako Tonnis Arnoldussen. Jaką decyzję podejmie?
Po pożarze na Wzgórzu Hycla cudem ocalona Emme i Lucie wracają do domu. Ditlef zostaje na miejscu, by wraz z resztą mieszkańców pomagać w szukaniu Nestora i usuwaniu skutków pożaru. Gdy wraca do domu, nie ma dla Lucie dobrych wiadomości: wszystko wskazuje na to, że jej ojciec – hycel Nestor nie żyje... Lucie jednak wciąż nie może uwierzyć w jego w śmierć. Gdy szuka pocieszenia w kościele, niespodziewanie dowiaduje się, że do miasta wróciła Christence Broch-Wagner, pierwsza żona jej ukochanego Ditlefa. Powrót Christence skomplikuje nie tylko życie Lucie, ale również jej najlepszej przyjaciółki Karen Malene.
Lucie jest ranna i znajduje się w Manufakturze. Emme przypadkiem
dowiaduje się, że jej matka jest córką hycla Hestora. Początkowo
ma żal o to, że przez całe życie była oszukiwana, ale w końcu dociera
do niej, że Lucie robiła to dlatego, by chronić swoją rodzinę.
Na skutek perfidnej intrygi zarządcy Gallego, Emme musi udać się
na Wzgórze Hycla i wszystko wskazuje na to, że zostanie tam już
na zawsze. Dziewczyna jest wzruszona spotkaniem z dziadkiem,
ale radość ze spotkania odbiera jej świadomość, że przebywając w jego
domu przypieczętowuje swój los. Nieoczekiwana wizyta komendanta
Tygego Arnoldussena na zawsze zmienia dzieje rodziny rakarza...
Ditlef wraca z długiej podróży. Lucie jest szczęśliwa, że jej mąż przeżył,
ale radość ze spotkania burzy zaginięcie Emme. Małżonkowie zaczynają
razem szukać córki. Tymczasem Emme przebywa w Manufakturze
pod fałszywym nazwiskiem Elie Garverdatter. Zarządca Manufaktury
– Gregorius Galle zna jej prawdziwą tożsamość, ale mimo to traktuje
ją jak więźniarkę i każe jej wykonywać najcięższe prace. Lucie udaje się
spotkać z córką, ale nagle dochodzi do tragicznego wypadku w wyniku
którego jedna z kobiet zostaje ranna.
Lucie czuwa przy umierającej gospodyni Klarze, która okazała jej wiele serca podczas lat spędzonych w Manufakturze. Lucie pragnie powiedzieć znajdującej się u kresu życia kobiecie, że jest jej wnuczką, ale Klara przyznaje, że od dawna się tego domyślała. Babcia i wnuczka cieszą się każdą chwilą, jaka im pozostała. Klara nie chce jednak widzieć hycla Nestora, który przyjechał przebrany za wytwornego prawnika, by pożegnać się z umierającą matką. Lucie pęka serce, gdy widzi zaciętość staruszki i rozpacz w oczach Nestora. W końcu udaje jej się przekonać Klarę, by pojednała się z synem. Wszyscy troje są wzruszeni.
Lucie i Nestor towarzyszą Klarze w ostatnich chwilach życia. Gdy po jej śmierci chata wypełnia się żałobnikami, Janemann wywołuje pożar. Nestor ratuje wszystkich z płomieni i unieszkodliwia przestępcę. Tymczasem Emme wraz z koleżankami z przytułku wybierają się do karczmy w domu uciech. Emme, odpychając natrętnego zalotnika, rozlewa trunki. Właścicielka przybytku, by odbić sobie straty, urządza licytację godziny spędzonej z Emme. Najwięcej płaci Laurens, syn hycla Bo. Młodzi idą na górę, ale chłopak nie zamierza odbierać „wygranej”. Po chwili policja robi nalot na zamtuz i para zostaje aresztowana.
Jest rok 1719. Emme, córka Lucie i Ditlefa, ma już 17 lat. Jest niezależną młodą damą, nielubiącą blichtru i salonowych konwenansów. Tym chętniej zgadza się na propozycję Tilly, by wcielić się w podopieczną przytułku Signes Hus i wyśledzić, kto wykrada pieniądze przeznaczone na utrzymanie. Lucie patrzy niechętnym okiem na ten plan. Zwłaszcza, że sama musi wyjechać do Fane, aby być przy umierającej Klarze, która okazała się jej babką. Lucie nie chce, by Emme przebywała w przytułku bez wsparcia, dlatego każe jej wrócić wieczorem do domu. Córka jednak nie słucha i pozostaje w przytułku, by dokończyć swoje śledztwo.
Salomon Grimstad mówi Lucie, że wcale nie jest jej ojcem. Okazuje się, iż przyglądał się jej przez cały czas, gdyż jest podobna do swej zmarłej matki, którą mężczyzna kochał w młodości. Lucie ma żal do Nestora i Ditlefa, że wmówili jej, iż Salomon jest jej prawdziwym ojcem. Mężczyźni przyznają, że zrobili to, by ją chronić. Lucie zdradza Nestorowi, iż komendant Berg i gospodyni Klara są jego rodzicami. Berg przychodzi na Wzgórze Hycla i rozmawia z Nestorem od serca. Proponuje mu wyjazd na wyspę Saint Th omas i referencje, by mógł zmienić swe życie i uwolnić się od piętna hycla. Nestor odmawia, gdyż wtedy nie mógłby widywać Lucie.
Dragon informuje Lucie, że Tilly zniknęła. Prawdopodobnie wsiadła na statek zmierzający do Kopenhagi. Ditlef płynie na poszukiwanie dziewczynki, podczas gdy Lucie ma zostać z Emme w Hope. Przybywa jednak Karen i prosi Lucie, by też popłynęła z nią do Kopenhagi, gdyż jej mężowi i teściowi grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. W Kopenhadze udaje się odnaleźć nie tylko Hermana z ojcem, ale także Tilly. Dziewczynka zamierza jednak popłynąć do Indii Zachodnich razem z Madame Moll, którą uważa za swą odnalezioną matkę. Na szczęście przekupiona przez Ditlefa Moll znika i Tilly wraca z przybranymi rodzicami do domu
Lucie i Ditlef cieszą się wspólnymi chwilami z odzyskaną córeczką. Tilly jest zazdrosna o małą Emme, okazuje jej niechęć. Po powrocie do Bergen Lucie pokazuje dziecko Nestorowi. Ten wyraża radość z powodu odnalezienia Emme, życzy Lucie oraz dragonowi wszystkiego najlepszego w życiu, ale zachowuje dystans i daje do zrozumienia, że nie powinni więcej się widywać. Dziewczyna cierpi z powodu utraty najbliższego człowieka. Gdy udaje się wraz z mężem i córeczką do Hope, spotyka swojego rzekomego ojca – Salomona Grimstada. Nie dochodzi jednak do oficjalnego potwierdzenia ich pokrewieństwa.
Lucie nie może uwierzyć, że hycel nie jest jej ojcem. By zająć czymś myśli, pomaga uwięzionej Christence: przemywa jej rany po chłoście, umożliwia umycie się, przynosi czyste ubranie. Upokorzona Christence nie okazuje jednak wdzięczności. Odgraża się, że wróci do Bergen i rozpuści plotki, jakoby to Lucie podpaliła miasto. Proponuje też Ditlefowi układ – on ma jej
pomóc w ucieczce, a ona w zamian powie mu wszystko, co wie o jego ojcu. Ditlef, ku zaskoczeniu Lucie, zgadza się na to. Nagle nadchodzi straszliwy sztorm. Lucie, dragonowi i Tilly udaje się uratować. Z życiem uchodzą też
Christence i Jan Lossius, przyjaciel Ditlefa. Docierają na opuszczoną wyspę
Ditlefowi, Lucie i ich towarzyszom udaje się dotrzeć do Trondheim. W tym mieście nie ma jednak domu pracy przymusowej, do którego dragon miał odstawić Christence. Skazana zostaje więc wydana za hycla z Trondheim. Szwed Duved podstępem zwabia Lucie do posiadłości, w której od dawna przetrzymywany jest ojciec Ditlefa. Okazuje się, że dragon również został tam uwięziony. Szwed szantażuje Lucie, że jeśli nie przekona męża i teścia do wysadzenia twierdz w Bergen, coś złego stanie się Emme. Dragon jest gotów na wszystko, by ratować córeczkę, ale na szczęście z odsieczą przybywa wojsko i wszyscy zostają uwolnieni.
Modesta von Horn każe Lucie ukraść pewną skrzynkę z domu komendanta Berga, a w zamian obiecuje doprowadzić do powrotu Emme. Lucie z pomocą ojca zdobywa szkatułę, ale przed oddaniem jej pani Modeście otwierają ją razem z Ditlefem. Okazuje się, że w skrzynce są m.in. dokumenty potwierdzające, że możnowładcy Bergen narazili kiedyś dzieci z Manufaktury na śmiertelne niebezpieczeństwo. Christence zostaje publicznie wychłostana, a następnie zabrana na statek, którym dragon ma dostarczyć ją do Trondheim. Podczas rejsu Ditlef przekazuje Lucie szokującą wiadomość: że hycel nie jest jej ojcem!
Lucie i Ditlef przybywają do Hope i wypytują rodzinę dziewczyny o małą Emme. Potwierdza się przypuszczenie, że to ciotka Sithona wywiozła gdzieś dziecko. Krewni niczego więcej nie wiedzą. Dragon szykuje dla ukochanej wielką niespodziankę. Z pomocą ciotek i wujków ukochanej organizuje ślub w Hope. Zaprasza na niego Nestora z żoną, Karen Malene z Hermanem oraz innych przyjaciół. Lucie jest szczęśliwa, że może poślubić Ditlefa wśród najbliższych. Mąż daje jej w prezencie cypel, na którym po raz pierwszy się pocałowali, a teraz złożyli przysięgę małżeńską.
Ditlef pokazuje Lucie list od króla, w którym unieważnia on małżeństwo dragona z Christence Broch-Wagner oraz zezwala mu na ślub z Lucie. Młodzi z miejsca się zaręczają. Wkrótce odbywa się rozprawa byłej żony dragona. Zostaje ona skazana na dożywotni pobyt w domu pracy przymusowej i utratę całego majątku. Dzięki listowi znalezionemu przez Lucie i Hermana cały spadek po Povelu Broch-Wagnerze przypada Karen Malene. Lars porywa dziecko, które przebywa u państwa Galle. Okazuje się, że nie jest to jednak córka Lucie i Ditlefa.
Okazuje się, że to Christence ukartowała przewiezienie Lucie i Larsa na miejsce straceń przed zapadnięciem wyroku. Na szczęście tuż przed wykonaniem kary śmierci przybywają Nestor, Ditlef i komendant. Wychodzi na jaw, że Christence przyczyniła się do zgonu Marte i odpowiada za otrucie swoich siostrzeńców oraz wywołanie epidemii w domu pracy. Kobieta zostaje aresztowana, a dwójka przyjaciół odzyskuje wolność. Wszystko powoli wraca do normy. Lucie i dragon biorą do siebie Tilly, rozbudowują też dom, by wszyscy mogli się w nim pomieścić, gdy już odzyskają córkę.
Lucie i Ditlef opiekują się dziećmi zmarłej Marte. Starają się o unieważnienie małżeństwa dragona, by jak najszybciej móc wziąć ślub. Okazuje się, że jego żonie Christence udało się ujść cało z rąk piratów. Któregoś dnia zjawia się w domu Ditlefa pod jego nieobecność i grozi córce hycla. Nagle Lucie i Lars zostają aresztowani pod zarzutem zabicia Marte i przywłaszczenia sobie przez Lucie jej dzieci. Dragon nie wie, że siedzą w lochu, gdyż popłynął na poszukiwanie ojca. Niespodziewanie więźniowie zostają wyprowadzeni z celi i zawiezieni na miejsce straceń.
Na przyjęciu świątecznym u Karen Malene pojawia się Lars, który wrócił z Indii Zachodnich. Dawny ukochany Lucie chce ją odzyskać, czym wzbudza zazdrość dragona. Lucie wybiera się w odwiedziny do ciężarnej Marte, ale nie zastaje jej w chacie. Nagle pojawia się Lars. Razem znajdują Marte u podnóża klifu, ale dziewczyna już nie żyje. Lars, niewiele myśląc, rozcina jej brzuch, by uratować nienarodzone dziecko. Okazuje się, że to bliźnięta. Lucie zabiera je do domu ojca, karmi i próbuje uspokoić. Ditlef proponuje, by na jakiś czas wzięli je do siebie.
Ditlef z pomocą przyjaciół uwalnia z lochu Marte i Lucie oraz odbija z rąk strażników hycla i jego żonę. Doprowadza też do zawarcia porozumienia z komendantem Bergiem. Lucie i dragon spędzają razem święta Bożego Narodzenia. Ukochany robi dziewczynie niespodziankę i zaprasza na Wigilię jej ojca z żoną oraz Bo z Marte. Pojawiają się informacje na temat miejsca pobytu państwa Galle, którzy zabrali córeczkę Lucie i Ditlefa. Zrozpaczeni rodzice płyną tam bezzwłocznie, jednak nie udaje im się odzyskać dziecka.
Lucie i Ditlef poszukują państwa Galle, którzy wywieźli gdzieś ich córeczkę. Karen odziedziczyła po zmarłym ojcu plantację w Indiach Zachodnich. Komendant Berg aresztuje żonę Nestora, choć nie minął jeszcze czas dany jej na powicie następcy hycla w zamian za ułaskawienie. Nestor, który staje w obronie żony, też zostaje aresztowany. Gdy Lucie udaje się do lochu, by się z nimi zobaczyć, zamiast nich zastaje tam Marte - niewidomą i głuchą żonę pomocnika hycla. Ponieważ Marte jest w ciąży i bardzo się boi, Lucie prosi strażników, by pozwolili jej zostać z nią na noc.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
