Tutaj znajdziesz bogaty wybór lektury z zakresu chrześcijaństwa: modlitewniki, teologia, historia religii, żywoty świętych, wiara, cuda, katecheza, islam, judaizm, religie dalekiego wschodu oraz świata starożytnego.
Trudno nam dziś rozumieć dobrze pokorę. Czym jest? Jak nią żyć? Święty Kasper del Bufalo, Założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, w swoim nauczaniu często podkreślał wartość tej cnoty w odkrywaniu prawdy o sobie i Bogu. Pisał: „Kocham ducha pokornego, lecz nie poniżanego; pokornie wdzięcznego za wszystko Bogu, ale jednocześnie wielkodusznego w Nim”.
Dziś jego synowie oddają Czytelnikom 31 zasad „Szkoły pokory”, pochodzącej z ich tradycji duchowej. Napisane do nich nowe rozważania są wynikiem ich doświadczenia i pomocą w wejściu na drogę naśladowania Jezusa, który zachęca nas, abyśmy uczyli się od Niego, co znaczy być pokornym sercem i kochającym.
W Rodzinie Krwi Chrystusa w Polsce Szkołę pokory praktykuje się szczególnie w Adwencie, zaczynając rozważanie kolejnych zasad tej szkoły od 24 listopada i kończąc na Wigilii Bożego Narodzenia 24 grudnia. Nie jest to jedyny okres w ciągu roku, kiedy możemy uczestniczyć w Szkole pokory. Każdy inny czas, jeżeli tylko rodzi się z natchnienia Ducha Świętego, jest dobry, abyśmy wracali do tych zasad i rozważań dla pomnożenia naszej wielkoduszności i wdzięczności Bogu za otrzymane dary.
Ty wskazałeś mi drogę do Ars, a ja ukażę ci drogę do nieba - powiedział kiedyś małemu chłopcu św. Jan Maria Vianney. Jakże obiecujące! Jakże proste! Teraz i Ty Czytelniku, możesz wziąć do ręki tę niewielką książkę i dzień po dniu, wczytując się w najcenniejsze słowa Proboszcza z Ars, wędrować prosto ku Panu.42 rozdziały, a w każdym: cytat z nauczania świętego, rozważanie, postanowienie na dany dzień, fragment z Biblii i krótka modlitwa związana z poruszanym tematem.Gdy pielgrzymujemy z przyjacielem jest nam łatwiej, bo ktoś nas wspiera, gdy pielgrzymujemy z Proboszczem z Ars, podążamy prosto do celu, bo on wskazuje nam właściwy kierunek. Zatem - w drogę!
Wprowadzenie
Katecheza jest drogą prowadzącą ku Chrystusowi, aby uznać w Nim jedynego Pana i Mistrza. Taki cel przyświeca katechezie parafialnej i szkolnej, która stanowi kontynuację wychowania religijnego w domu rodzinnym. Wyznanie wiary, nawet najbardziej autentyczne, musi być jednak stale ponawiane, a Chrystusowa tożsamość pogłębiana. Jeżeli systematycznie powracamy do symbolu wiary i dokonujemy nad nim osobistej refleksji, stajemy się mocniejsi i bardziej czytelni. Jako chrześcijanie mamy być przecież dostrzegalni nawet pośród największych ciemności tego świata. Dlatego Diecezja Sandomierska podjęła przed kilku laty inicjatywę katechezy sakramentalnej prowadzonej przy okazji niedzielnej Mszy Świętej, a także za pośrednictwem Radia Leliwa.
Potwierdzeniem słuszności tej decyzji były katechezy o sakramentach wygłoszone przez Ojca Świętego Franciszka podczas środowych audiencji generalnych w Rzymie, od 8 stycznia do 2 kwietnia 2014 roku. Są one dla nas ważnym wskazaniem oraz inspiracją, tym bardziej, że bezpośredni i charyzmatyczny sposób komunikowania Papieża, ożywił zainteresowanie tematyką religijną nie tylko wśród wiernych regularnie uczestniczących w życiu Kościoła, ale i u osób będących od niego daleko. Doświadczyłem tego osobiście podczas katechez głoszonych w ramach Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Ileż pytań płynących ze zwykłej ciekawości, a zarazem pytań, które zrodziły się w konkretnych okolicznościach, jak na przykład udzielanie sakramentów. A przecież każdy z siedmiu sakramentów, to nie tylko źródło Bożej łaski, bez której trudno człowiekowi i całej wspólnocie przeciwstawić się złu oraz czynić dobro. To widzialny znak, że Bóg nas kocha, „On który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał” (Rz 8, 32).
Niniejsza publikacja poświęcona jest sakramentom: pokuty i pojednania, namaszczenia chorych, kapłaństwa oraz małżeństwa. Stanowi ona kontynuację pierwszego tomu mówiącego o sakramentach inicjacji chrześcijańskiej. Obie książki tworzą całość, podobnie jak życie chrześcijańskie, które bierze swój początek w wodach chrztu, aby potem rozwijać i przynosić owoce na chwałę Bożą.
Wyrażając wdzięczność autorom katechez oraz Wydawnictwu Diecezjalnemu i Drukarni w Sandomierzu za trud włożony w przygotowanie tej cennej publikacji, z serca błogosławię wszystkim czytelnikom.
Biskup Sandomierski??
Ta wyjątkowa książka stanowi zaproszenie do uważnego przeżywania i pogłębionego rozumienia tajemnic liturgii w cyklu roku liturgicznego. Autor przywołuje słowa papieża Piusa XII: „Rok liturgiczny to sam Chrystus” i pokazuje, w jaki sposób wprowadzić tę prawdę w nasze życie. Przypomina, że w liturgii nie celebrujemy martwych wydarzeń z przeszłości, ale żywą obecność Jezusa, w którym te wydarzenia żyją.
Książka jest pierwszą z planowanych trzech, które obejmą cały rok liturgiczny. W pierwszym tomie znalazły się rozdziały poświęcone:
1) okresowi Adwentu,
2) uroczystości Bożego Narodzenia,
3) uroczystości Świętej Bożej Rodzicielki Maryi,
4) uroczystości Objawienia Pańskiego.
Autor przybliża każde z liturgicznych świąt w czterech etapach:
• najpierw prezentuje historię kształtowania się danego okresu liturgicznego czy uroczystości;
• następnie przedstawia sens i znaczenie celebracji, czyli teologię święta;
• w kolejnej części ukazuje związek liturgii z naszym życiem;
• na koniec zaś umieszcza podsumowanie całego rozdziału w postaci infografiki.
Dzięki przystępnemu językowi, bezpośredniemu i jasnemu sposobowi prezentacji treści oraz doskonale dobranym ilustracjom książka ta jest świetną okazją do głębszego i bardziej świadomego uczestnictwa w Boskich tajemnicach. Autor po mistrzowsku wciąga każdego czytelnika w wir swojej fascynacji i miłości do liturgii.
Anzelm z Canterbury, inaczej Anzelm z Aosty (1033-1109), święty, teolog i filozof, z pochodzenia Włoch, benedyktyn. Był doktorem Kościoła, twórcą zasady "wiara szukająca rozumienia". Uważany jest za ojca scholastyki. Sformułował tzw. dowód ontologiczny na istnienie Boga.
1. Czym się różni piekło od piekieł?2. Dlaczego Bóg jest okrutny w Starym Testamencie?3. Dlaczego potrzeba aż dwóch opisów stworzenia świata? Czy nie wystarczyłby jeden?4. Po co Pan Bóg w siódmym dniu odpoczywał? Przecież Bóg jest wszechpotężny, a więc nie potrzebuje odpoczynku5. Dlaczego cyfra 666 oznacza szatana?6. Dawid miał kilka żon i ok. 600 nałożnic. Dziś nie wolno mieć nawet kochanki, a wtedy wolno było mieć kilka setek nałożnic? Dlaczego Bóg nie piętnuje tej sytuacji u Dawida?7. Dlaczego wśród apostołów nie było żadnej kobiety?8. Dlaczego nie ma św. Dawida, św. Mojżesza, św. Adama i św. Ewy.? Dlaczego wielkich ludzi Starego Testamentu nie możemy w Kościele nazywać świętymi?Tomasz M. Dąbek (ur. 1952); profesor i wykładowca egzegezy Nowego Testamentu oraz Teologii Biblijnej w Uniwersytecie Jana Pawła II w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1979 roku. Był proboszczem oraz przeorem Ojców Benedyktynów w Tyńcu.
Richard Rohr (ur. 1943) jest franciszkaninem, pisarzem, kaznodzieją, komentatorem Pisma Świętego. Do zakonu wstąpił w 1961 roku, zaś święcenia kapłańskie przyjął w 1970. W 1986 roku założył w Albuquerque (stan Nowy Meksyk, USA) i wciąż prowadzi Centrum na rzecz Działania i Kontemplacji. Mieszka w pustelni nieopodal Centrum. Sumiennie wypełnia obowiązki wobec współbraci zakonnych. Podróżuje też po całym świecie jako wykładowca i rekolekcjonista. Wydał ponad 30 książek, które zostały przetłumaczone na kilkanaście języków.
Dlaczego w tytułowym „współ-czuciu” pojawił się dywiz? W potocznym rozumieniu „współczucie” to głównie „litość”, „ubolewanie”, dzielony „żal”. Dywiz zwraca naszą uwagę na „współodczuwanie” – istotny, choć niestety zapoznany element współczucia.
Cisza kontemplacji jest zapoznaną, ale i stopniowo przywracaną kulturze Zachodu tradycją oraz istotnym składnikiem życia duchowego, prowadzącym do nowego i głębszego kontaktu z tym, co istnieje, do pełnego przeżywania każdej chwili, do przemiany naszej świadomości, do sedna modlitwy, do doświadczenia obecności Boga.
Rozważania Richarda Rohra są pochwałą kontemplacyjnej ciszy, otwierającej wnętrze człowieka nie tylko na głębsze wymiary rzeczywistości, ale i pozwalającej w nowej perspektywie spojrzeć na otaczający nas świat, uporządkować nasze wartości i postawy. Taka cisza staje się wręcz podstawą całej rzeczywistości, pozwala objąć i przezwyciężyć istniejące w świecie i w człowieku podziały, dychotomie i dualizmy, prowadzić do dialogu i znalezienia wspólnej płaszczyzny z tym, co odmienne: społecznie, politycznie czy religijnie.
Pomilczmy, aby usłyszeć. Pomilczmy, by wymówić siebie.
FRAGMENTY:
Cisza nie jest tylko przestrzenią pomiędzy słowami, obrazami i wydarzeniami. Ona żyje własnym życiem. Jest zjawiskiem o niemal fizycznej tożsamości. Niezależnym bytem, istotą, z którą możesz nawiązać relację. Filozoficznie rzecz biorąc, byt to fundamentalna cecha, która poprzedza wszystkie pozostałe atrybuty. Kiedy wchodzisz w relację z nagą istotą każdej rzeczy, poznajesz tę rzecz dogłębnie, docierasz do jej istoty. Cisza jest w pewnym sensie samą podstawą całej rzeczywistości. To z niej wszystko przychodzi i do niej wraca.
Cisza, niczym fundament, poprzedza i dźwiga wszystko. Nie możemy postrzegać jej jako czegoś przypadkowego lub niepotrzebnego. Jeśli jednak nie nauczymy się w nią wchodzić, w niej żyć i trwać, wszystkie pozostałe rzeczy – słowa, zdarzenia, relacje, tożsamości – staną się sztuczne, pozbawione głębi i kontekstu. Stracą znaczenie. Wszystko, za czym pędzimy, to życie przepełnione coraz większą ilością zdarzeń i sytuacji, które zawierają w sobie coraz więcej ekscytujących stymulantów i coraz więcej kolorów, by zabarwić nimi naszą z gruntu nudną i znużoną egzystencję. Jak na ironię jednak to właśnie proste, nieskomplikowane rzeczy mają największą siłę, by nas naprawdę uszczęśliwić – pod warunkiem, że uszanujemy je takimi, jakie są. Cisza jest samą esencją prostoty.
Jednym z najważniejszych doświadczeń mojego życia było nauczanie w wielu rozwijających się krajach. Uświadomiłem sobie wówczas, że większość ludzi na świecie nie żyje w taki sposób jak my. Smutniejsze jednak było to, że oni chcą tak żyć!
Cisza nie jest tylko brakiem, nieobecnością. Cisza to obecność, otaczająca każde „wiem” pokornym i cierpliwym „nie wiem”. Chroniąca autonomię i godność wydarzeń, ludzi, zwierząt i wszystkich rzeczy.
Musimy znaleźć sposób, by powrócić do tego miejsca, by żyć i trwać w głębokości wewnętrznej ciszy. Bez niej nawet cisza zewnętrzna traci na znaczeniu. Wszystko, co wyłania się z ciszy, wydaje się czystsze i wyraźniejsze. A kiedy mówię wyłania się, mam na myśli rzeczywistość, sedno i znaczenie.
Cisza w tajemniczy sposób nadaje długotrwały sens wszystkim rzeczom, które otacza. Gdy jej nie ma, każda przeżyta sytuacja jest tylko kolejnym elementem sekwencji zdarzeń, którą nazywamy naszym życiem.
„Liturgia jest zbawczym misterium Chrystusa i Kościoła, sprawowanym mocą Pana przez Oblubienicę, która przez tę celebrę realizuje swoją jedność z Nim: nuptiae Sponsae et Agni”.
Publikacja jest wynikiem chęci spojrzenia na liturgię sakramentów nie tyle z ogólnego punktu widzenia, co z perspektywy oblubieńczych godów, jakie dokonują się pomiędzy Chrystusem – Oblubieńcem a Kościołem – Oblubienicą w rzeczywistościach sakramentalnych. Praca ta nie jest próbą stworzenia almanachu, traktującego o wszystkich możliwych odcieniach tej relacji, lecz syntetycznym ukazaniem elementów składających się na liturgię sakramentów, które w sposób dobitny przemawiają za oblubieńczą relacją Chrystusa i Kościoła.
Ze Wstępu
„Problematyka książki jest bardzo bogata. Zaprezentowana wielowątkowość poruszanej tematyki i sposób jej usystematyzowania umieszcza niniejszą pozycję pośród bardzo dobrych naukowych książek, po które warto sięgnąć. Poszczególne zagadnienia przedstawione klarownym i zrozumiałym językiem świadczą o posiadanej przez autora wiedzy i sprawności dydaktycznego wyłożenia materiału. Praca jest głęboka i odkrywcza, zredagowana według kanonów studium naukowego. Została napisana w takim stylu, że zarówno rodzinom, jak i duszpasterzom pomoże głębiej zrozumieć wielkość, piękno i wyjątkowość powołania do małżeństwa i rodziny. Książka ta powinna stanowić obowiązkową lekturę dla wszystkich, którzy chcą posługiwać małżonkom i rodzinom”. Z recenzji ks. dra hab. Witolda Janochy, prof. KUL
W prezentowanym tekście ks. prof. Józef Umiński przedstawił sylwetki 67 polskich biskupów, 4 nuncjuszy apostolskich i 3 audytorów nuncjatury w Warszawie i jak sam zaznaczył na wstępie „Rzeczy tu zawarte podaję wyłącznie z pamięci, bez jakichkolwiek znajdujących się w tej chwili pod ręką danych pisemnych lub drukowanych, i według tego, jak mi się w umyśle na podstawie zdobytych różnymi drogami dawniej wiadomości (niekiedy nawet zwykłych plotek, bo i to ma swoje znaczenie) w ciągu lat kilku czy kilkudziesięciu zarysowały”. Nie jest to zatem tekst stricte naukowy, bo nie taki był zamysł autora, ale subiektywna charakterystyka członków polskiego episkopatu z pierwszej połowy XX w. Należy podkreślić, że autor osobiście znał wielu opisywanych duchownych.
Przedkładany czytelnikowi tekst to wyjątkowe i niezwykle ciekawe źródło historyczne. Nie jest to wprawdzie zobiektywizowany zapis faktów, ale osobista, więc obarczona dużą dozą subiektywizmu, ocena członków polskiego episkopatu z pierwszej połowy XX w. Na hierarchów kościelnych możemy spojrzeć oczami zasłużonego badacza historii Kościoła katolickiego w Polsce i „wieloletniego wychowawcy kleru”, poznając przy tym jego osobowość i poglądy. Naszym zdaniem należy docenić szczerość świadectwa ks. prof. J. Umińskiego. Jego stosunek do episkopatu nie jest bałwochwalczy, a dostojników kościelnych nie idealizuje, lecz pokazuje ich z zaletami i wadami, które posiadają zarówno duchowni, jak i świeccy.
Ze Wstępu
„Ojczyzna i patriotyzm. Posądzane są o staroświeckość w swym brzmieniu, znaczeniu i zadaniu – pisze ks. abp Henryk Hoser w przedmowie do najnowszej pozycji Wydawnictwa Sióstr Loretanek. – Wystawiane na konfrontację z potężną globalizacją, falą bez granic, z kulturą niedopowiedzeń, płynnych znaczeń, językowych gier i nieokreślonej tożsamości. Nie wydają się synonimem nowoczesności, niezobowiązującego życia. Zakładają wierność, oskarżaną o stawianie tam swobodnym i dowolnym wyborom – nieskrępowanym, kapryśnym i zmiennym. (…) Ojczyzna nie zamyka się w tym, co stworzone i ofiarowane, ale także w tym, co wytworzone i ofiarowane, co jest otwarte na istnienie w czasie i przestrzeni. Istotnym staje się powiązanie kultury i ziemi, z której wyrosła, z jej jedynym i niepowtarzalnym językiem, ekspresją artystyczną, a więc sztuką i niezwykle ważną tożsamościową religią. Ich splot pozostaje do odczytania w ojczystej historii, wspólnych dziejach, kształtujących mentalność, klimat społeczny, świadomość czasowej perspektywy, tak ważnej dla przyszłości. Ojczyzna jest zatem nadzieją trwania i przetrwania, domem zbudowanym na skale dorobku i wiary minionych pokoleń. Dom, matka, rodzina – są jej bliższymi odniesieniami sensu”.
Album „Ojczyzna moją Matką” to ponad 320 stron przepięknych zdjęć polskich krajobrazów, przeplatanych fotografiami z pontyfikatu Jana Pawła II. Jego warstwę tekstową stanowią wypowiedzi Jana Pawła II na temat ojczyzny, patriotyzmu i narodu, w szczególności te, skierowane do Polaków podczas jego wizyt w Ojczyźnie. Warto sięgnąć po ten album i pochylić się nad słowami Papieża Polaka, zwłaszcza dziś, gdy temat ojczyzny i patriotyzmu tak bardzo się dewaluują.
„Czy można wygrać bitwę, modląc się na różańcu? – to pytanie Autorka kieruje do każdego z nas, a szczególnie do najmłodszych. – Przeczytaj tę książkę, a przekonasz się, że wielkie zwycięstwa pod Lepanto, Chocimiem, Lwowem, Wiedniem, pod Warszawą w 1920 roku i inne zostały odniesione dzięki szczególnej interwencji Królowej Różańca Świętego. Zobaczysz, że różaniec jest potężną bronią w walce z każdego rodzaju złem. (…)
Drodzy młodzi Przyjaciele! Chciałabym poprzez te opowiadania zachęcić was, abyście wstąpili do armii Zwycięskiej Królowej. Życzę wam i sobie takiej wiary i ufności, byśmy mogli doświadczać wciąż na nowo, że nie ma problemu, którego nie dałoby się rozwiązać przez różaniec”.
Publikację wzbogacają ilustracje Jana Molgi i Tadeusza Molgi.
Do książki dołączona jest płyta CD (audiobook mp3). Czyta Maciej Rayzacher.
Jako dzieci najbardziej kochaliśmy Świętego Mikołaja. Cały rok czekaliśmy na niego. Pisywaliśmy do niego długie listy z życzeniami prezentów. Wydawało się nam, że mamy z nim dobry kontakt. Nie odpowiadał listownie, ale prezenty były jego odpowiedzią. W noc Świętego Mikołaja staraliśmy się nie spać, aby go przyłapać na dobrym uczynku. Aby go wreszcie spotkać. Sen był zawsze mocniejszy. I ten sen trwa do dziś w klasztorze. Kiedy szafarz powiesi nam na klamce torebkę cukierków i kilka ciastek. Wracają wspomnienia. Święty Mikołaj żyje, a dobro zwycięża i ma ostatnie słowo. Książeczka Piotra Kordyasza przynosi nam opowieść o prawdziwym Świętym Mikołaju. O człowieku pełnym Boga i ukazującym jego dobroć.
Przeczytałem ją jednym tchem.
Jan W. Góra OP
"Sprowadziliśmy wszystkie cnoty - pisze Peter Kreeft - do jednej: do bycia miłym i oceniamy Jezusa według naszych standardów, zamiast oceniać nasze standardy według Niego:. Autor przypomina, że etyka bez cnoty jest iluzją. Nie waha się powiedzieć prawdy, że w epoce broni atomowej ludzkość bez cnót nie ocaleje. Ale chociaż zsuwamy się ku przepaści, na śliskim zboczu są punkty oparcia, dzięki którym możemy zawrócić: są to cztery cnoty kardynalne, trzy teologiczne oraz osiem błogosławieństw. Możemy okazać skruchę, a Bóg, jak ojciec marnotrawnego syna, zawsze przyjmuje nas z powrotem. Kreeft oferuje nam sprawdzoną pomoc w trudnym procesie odróżniania dobra od zła pośród bardzo wątpliwych wzorców XXI wieku. Otrzymujemy przewodnik - mapę cnót, plan naszej ziemskiej pielgrzymki opracowany na podstawie mądrości zgromadzonej przez pokolenia chrześcijan od św. Pawła i Ojców Kościoła aż po Clive S.Lewisa.
Doskonały prezent dla młodych i pamiątka Światowych Dni Młodzieży – Kraków 2016
„Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy!” to książka ze słowami św. Jana Pawła II do młodych.
Jego głos... Roześmiany ze spotkań na Franciszkańskiej w Krakowie. Poważny, gdy mówił o stawianiu sobie wymagań. Ciepły, gdy wspominał swoją drogę z kajaków na Stolicę św. Piotra. Drżący – wtedy, gdy w ostatnich niemal słowach mówił do młodych czuwających, gdy odchodził do domu Ojca: „Szukałem was, a wy przyszliście do mnie...”. Pobiegnijmy! Święty Papież wskazuje drogę...
Do albumu dołączona jest płyta z homiliami i rozmowami Jana Pawła II z młodzieżą (prawie cztery godziny niezapomnianych nagrań).
Tryptyk rozważań chce pomóc młodym ludziom w przeżyciu danego im czasu. Jest on zbiorem różnych myśli, tak różnych jak wielość charakterów i osobowości. Pierwsza część ukazuje, jak kształtować swoją osobowość, druga - jak uniknąć niekorzystnych dla rozwoju ducha wpływów, a trzecia - wskazuje na Jezusa, jako jedynego Przyjaciela, który zawsze jest przy człowieku i zawsze mu pomaga.
Mój miły jest mój, a ja jestem jego... to książka o miłości. O miłości Boga do człowieka i miłości ludzkiej - kobiety do mężczyzny. To opowiedziana słowami św. Jana Pawła II historia Słowa, które stało się Ciałem, by zamieszkać wśród nas, w naszych domach, w naszych rodzinach. Wsłuchajmy się w głos Papieża Rodzin i nie lękajmy się żyć miłością...
Do wyjątkowego albumu dołączona jest płyta z homiliami Jana Pawła II do rodzin i muzyką Michała Lorenca.
Ta książka to prawdziwy bibliofilski rarytas i doskonały prezent.
Masz problem, chcesz go z kimś obgadać? Rozpiera Cię radość i musisz się nią z kimś podzielić? Umów się na kawę z przyjacielem!
Naszym najlepszym, najcierpliwszym i najmądrzejszym Przyjacielem jest Bóg – cóż więc przeszkadza nam umawiać się na kawę… z niebem? Przygotuj filiżankę aromatycznego napoju, weź do ręki książkę ks. Marka Chrzanowskiego… Zobaczysz, jak dobrze się słucha Pana, jak cierpliwym jest Rozmówcą, jak konkretnych rad może Ci udzielić. W każdej sprawie.
Kawa z niebem to rozważania słowa Bożego na każdy dzień roku, na każdy okres liturgiczny. To pomoc w rozmowie w Bogiem – o sprawach dla serca najważniejszych.
Do kogo możemy się zwrócić, gdy mamy jakiś problem? Oczywiście do przyjaciela. A jeśli mamy dużo problemów? Nie każdy przyjaciel wytrzyma taką próbę. Jednak dobry przyjaciel – tak.
POMOGĘ CI – tak mówi Pan Jezus do tych, którzy z całą ufnością zwracają się do Niego.
Polecamy tę pięknie zilustrowaną książeczkę o najważniejszych momentach z życia Pana Jezusa i Maryi jako prezent na Pierwszą Komunię Świętą lub inną okazję.
Karol Wojtyła, późniejszy Jan Paweł II, należy do duchowych olbrzymów w społeczności świętych. W jego portrecie naszkicowanym przez rzeszę biografów dostrzegamy człowieka uczącego się rozpoznawać miłość Stwórcy i wyznaczone przezeń życiowe zadania. Dostrzegamy geografi czne miejsca, ponadnarodowe wydarzenia, kapłaństwo, biskupią i papieską posługę. Dostrzegamy rzesze współczesnych mu ludzi, a także świętych minionych pokoleń, z dorobku których czerpał. Dostrzegamy krzyż Chrystusa, bez którego nie pojawi się na świecie żaden święty. Dostrzegamy teatr, poezję, głębię teologicznej myśli i nabożeństwo maryjne, wiodące Wojtyłę od karmelitańskiego szkaplerza do całkowitego zawierzenia się Matce Chrystusa, czego wyrazem była papieska dewiza Totus Tuus – Cały Twój.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
