Tutaj znajdziesz bogaty wybór lektury z zakresu chrześcijaństwa: modlitewniki, teologia, historia religii, żywoty świętych, wiara, cuda, katecheza, islam, judaizm, religie dalekiego wschodu oraz świata starożytnego.
Obudź swoje serce ze św. Józefem!W obliczu współczesnego kryzysu męskości i ojcostwa Marek Zaremba i ks. Mateusz Dudkiewicz proponują odbycie dwudziestosześciodniowych rekolekcji odnowy serca, w których nauczycielem i przewodnikiem ma być św. Józef wzór prawdziwego mężczyzny. Rozważają cztery cechy serca opiekuna Jezusa, o których mówi papież Franciszek: czułość, posłuszeństwo, przyjmowanie i odwagę, i pokazują, jak za przykładem św. Józefa możemy skutecznie przemieniać własne życie. Odwołując się do nauczania trzech ostatnich papieży i osobistego doświadczenia, uczą podążania do świętości drogą Cieśli z Nazaretu.O Święty Józefie, okaż się ojcem także i nam i prowadź nas na drodze życia. Papież Franciszekks. Mateusz Dudkiewicz wikariusz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej. Nauczyciel w Młodzieżowym Ośrodku Socjoterapii. Człowiek tysiąca pomysłów, który zwykł powtarzać za św. Janem Bosko: odpoczniemy w niebie.Marek Zaremba dyplomowany dietoterapeuta, specjalista medycyny komórkowej i terapeuta I stopnia medycyny św. Hildegardy. Jest autorem bestsellerów: Boży skalpel, Jaglany detoks.
Kim są dusze ofiarne? Jaką odgrywają rolę w dziejach ludzkości? Czy wypowiedziane przez nie proroctwa wypełniają się na naszych oczach?Saverio Gaeta uważnie przygląda się takim postaciom jak Luiza Piccarreta, Aleksandrina Maria da Costa, Natuzza Evolo, Marta Robin czy Teresa Neumann i zauważa, że ich wizje oraz proroctwa są ściśle ze sobą powiązane. Zebrane razem, tworzą konkretny obraz i ostrzeżenie dla całej ludzkości.Mistyczki widziały zapowiedzi trzech dni ciemności, ostrzeżenia i końca świata. Każda z nich otrzymała szczególne wezwanie do tego, by stać się duszą ofiarną. Wszystkie oddały siebie, by ratować grzeszną ludzkość przed potępieniem. Czy to właśnie dzięki nim, mimo zalewu grzechu i demoralizacji, sąd Boży jeszcze nie nastąpił?Warto słuchać tych, przez których Bóg przemawia w sposób wyjątkowy. Czasu mamy coraz mniejSaverio Gaeta wybitny dziennikarz i autor licznych książek. Publicysta uznanych tytułów katolickich, takich jak L'Osservatore Romano czy Famiglia Cristiana. Napisał głośne książki o świętym ojcu Pio, cudach św. Jana Pawła II, objawieniach w Medjugorje i tajemnicy objawień w Fatimie.
Każdej niedzieli podczas Mszy Świętej katolicy na całym świecie wyznają, że Jezus Chrystus zstąpił z nieba dla nas ludzi i dla naszego zbawienia. Czy jako katolicy świadomie wypowiadamy te słowa z całym Kościołem? I czy wiemy, co znaczy być zbawionym?Michael P. Barber przybliża jedną z najważniejszych dla katolików prawd wiary. Opierając się na Nowym Testamencie oraz Katechizmie Kościoła katolickiego, krok po kroku wyjaśnia, czym jest zbawienie. Ukazuje fałszywe poglądy na jego temat oraz udowadnia, że być zbawionym to coś znacznie więcej niż uniknąć ognia piekielnego. Autor precyzyjnie wskazuje, że każdy z nas musi przyjąć zbawienie już tu i teraz.Michael P. Barber profesor teologii, autor licznych artykułów oraz książek o tematyce religijnej. Współautor bloga The Sacred Page, na którym omawia najważniejsze prawdy wiary katolickiej. Mieszka w San Diego wraz ze swoją żoną Kimberly oraz czwórką dzieci.Krótko mówiąc, dr Barber ofiarował nam wszystkim bardzo cenny prezent: książkę, która pokazuje zarówno od czego, jak i do czego Jezus Chrystus przyszedł nas zbawić.Brant Pitre
Ze wstępu: Każda parafia diecezjalna i zakonna posiada własne archiwum, w którym gromadzi akta spraw zakończonych, wynikających z prowadzonej działalności duszpasterskiej (archiwum bieżące). W niektórych archiwach parafialnych można znaleźć jeszcze cenne archiwalia z przeszłości, np. dokumenty pergaminowe, dawne księgi metrykalne, starodruki (archiwum historyczne).
Archiwa parafialne są wyjątkowe i nie da się ich zamknąć w określonych ramach, a tym bardziej obwarować sztywnymi zasadami i regułami. Wynika to nie tylko z samej istoty parafii, będącej jedną i niepowtarzalną administracyjną cząstką Kościoła powszechnego.
Każda diecezja i każda prowincja zakonna – oprócz zastosowania powszechnych norm prawa kanonicznego – ustala własne przepisy i kieruje się w lokalnej wspólnocie kościelnej wypraktykowanymi zwyczajami funkcjonowania archiwum parafialnego. Z tego powodu nie ma jednego, uniwersalnego podręcznika dotyczącego prowadzenia archiwum parafialnego, który byłby obowiązujący w całym Kościele katolickim.
Niniejsze opracowanie nie rości sobie tak wysokich aspiracji. Celem opracowania jest przedstawienie duszpasterzom, którzy wcale nie muszą być archiwistami znającymi się biegle na archiwistyce, zebranych norm prawa kanonicznego i przepisów partykularnych w zakresie archiwum parafialnego.
Ktoś może zarzucić autorowi: Po co tyle teorii, skoro wszystkiego i tak nie da się zastosować w parafii? To prawda, lecz jeśli tylko jakąś część tej teorii uda się wprowadzić w czyn, to będzie z pożytkiem dla archiwum i jego zasobu. Wiedza pomoże praktyce. Niniejsze opracowanie ma charakter konkretnej pomocy dla duszpasterzy, którzy często zostają sami na polu archiwalnym. Nie narzuca im niczego, lecz konkretnie proponuje, jak można prowadzić archiwum z pożytkiem dla duszpasterza, parafii i Kościoła.
Jeśli zanik moralności i coraz szybsze szerzenie się zła budzi Twój niepokój, to koniecznie powinieneś sięgnąć po książkę "Modlitwa. W blasku Boga". Naucz się prawdziwej modlitwy i odmień swoje życie! Człowiek zazwyczaj uczy się modlitwy już od najmłodszych lat. Niestety zazwyczaj jest to jedynie wypowiadanie wyuczonych formułek, które niewiele wnoszą do codziennego życia. Na szczęście nauczenie się prawdziwej modlitwy nie jest trudne. Wystarczą szczere chęci i stosowanie się do kilku prostych wskazówek, aby nawiązać silną relację z Bogiem. Konieczna jest tutaj motywacja oraz chęć głoszenia Ewangelii. Odkrycie głębokiej modlitwy ducha jest niezwykłym przeżyciem, które na zawsze odmieni każdego katolika oraz jego otoczenie. Poradnik "Modlitwa. W blasku Boga" przedstawia najskuteczniejsze sposoby na skupienie uwagi i pokonanie zniechęcenia oraz uczy prawdziwej relacji z Bogiem. Autor dodatkowo przedstawia ciekawe fakty dotyczące modlitwy osobistej i świadectw jej skuteczności w życiu codziennym. Marcin Zieliński jest autorem wielu książek religijnych, których zadaniem jest wprowadzenie Boga w życie ludzi. Duchowny opowiada wiele interesujących anegdot, a same poradniki pisze w sposób wyjątkowo interesujący i szczegółowy. Swoje słowa kieruje zarówno do osób wierzących, jak i do ateistów oraz wyznawców innych religii. Marcin Zieliński znany jest z takich książek, jak: "Góra ośmiu błogosławieństw", "Wytrwaj do końca", "77 moc przebaczenia" czy "Ogień i Woda. Czy w Kościele można się dogadać?".
Żeby odnaleźć własne „ja”, trzeba siebie poznać, przyjąć i pokochać. Żeby prawdziwie żyć, trzeba zdemaskować iluzję świata, nauczyć się być sobą i wreszcie – zaakceptować siebie. Książka psychoanalityka ks. Noëla uczy, jak odrzucić poczucie winy, dojść do prawdy o sobie oraz zadbać o swój dobrostan. Szukanie odpowiedzi na pytanie: „Kim mogę się stać, a czego jeszcze nie wiem?” okazuje się często pierwszym krokiem do odnalezienia Boga i budowania z Nim dojrzałej relacji.
Świętość to nie jest bezgrzeszność! Tylu świętych miało przecież tak bardzo porysowane życiorysy. Świętość to nie jest brak upadków, tylko powstawanie z nich. Świętość to kierowanie się miłością do Boga, bliźniego i siebie; robienie tego, co do mnie należy najlepiej jak potrafię. Dlatego także ty tak, ty! jesteś idealnym kandydatem na świętego! Nie martw się, jeśli zniszczyłeś coś w życiu swoim lub innych. Każdy czasem coś psuje Nie wszystko i nie od razu można naprawić. Nie da się cofnąć czasu. Ale zawsze da się kochać! Na nowo kochać Boga, siebie i innychJezus widzi, jak się starasz; jak się poświęcasz, żeby wiązać koniec z końcem; jak ratujesz to, co się jeszcze da uratować To wszystko cieszy Jezusa! To wszystko Go bardzo obchodzi! Słyszysz? Obchodzisz Jezusa! Ty Go wcale najpierw nie zasmucasz! On naprawdę jest z ciebie dumny i bliskie Mu są twoje sprawy. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was (1 P 5, 7) pisze pierwszy papież. Jezusowi naprawdę na tobie zależy! Dlatego nigdy cię nie przekreśla! Nawet, jeśli robią to inni, albo nie daj Boże ty sam Aby przyjść do Jezusa nie czekaj, aż wszystko się ułoży. Bo to się stanie kiedyś. A przy Jezusie możesz być już dziś! On sam ci wszystko ułoży. Tylko trzymaj się blisko Niego. I nie porównuj się z innymi. Bo to naprawdę nas nie rozwijaNa każdej Mszy słyszysz takie słowa: Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę. Zwróciłeś uwagę na to powiązanie? Aby z czystym sercem stanąć przed Bogiem grzeszności nie trzeba się pozbyć, tylko ją uznać! Bo na Jezusie największe wrażenie robi pokora, a nie bezbłędność! On tyle razy pokazał na kartach Ewangelii, że grzech nie przesądza o wartości człowieka! Bo grzech wcale nie pokazuje pełnej prawdy o nas. Ba! On raczej tej prawdzie zaprzecza! Bo być człowiekiem to coś naprawdę pięknego nawet, jeśli się czasem upada. Więcej znaczysz niż ci się wydaje.
Bóg Jest bezinteresowną Pełnią Miłości. Ilu z nas to wie? Ilu pragnie się dowiedzieć, jakimi drogami przez światłość i ciemność trzeba iść, by pojąć, że ta Miłość jest naszym celem? Książka Jacka Skiby, mająca formę rozważania i modlitwy, ukazuje drogę do jej odnalezienia. A wszystko zaczyna się od zrodzenia w nas świadomości naszej boskości – bo naszym najgłębszym i prawdziwym JA jest właśnie Miłość. Miłość, która obejmuje wszystko – i ciemność, i jasność, mówi: „Was wszystkich, wszystkich z graczy, każdą poszczególną jaźń, czego byście nie trzymali w rękach, miłuję”. Bo najważniejsze to wiedzieć, akceptować, wybaczać, równoważyć i otwierać siebie na Miłość.
Bł. Anna Katharina Emmerich (1774–1824) – augustianka, mistyczka i stygmatyczka. Doświadczała nadprzyrodzonych wizji na temat życia Chrystusa i Maryi. W swoich opisach podawała wiele informacji, które zostały zweryfikowane przez późniejsze badania archeologiczne. Na ich podstawie w 1891 roku odnaleziono dom Maryi w Efezie.
W książce przeczytamy o ślubie Maryi i św. Józefa, Ich drodze do Betlejem i narodzinach Jezusa. Poznamy szczegóły Ich ucieczki przed Herodem i zobaczymy, jakie życie prowadzili w Egipcie. Wszystkim opisanym wydarzeniom towarzyszyło wiele cudów i znaków opisanych przez mistyczkę. Z jej wizji dowiemy się również, jaka była codzienność Świętej Rodziny w Nazarecie, jak wyglądał Jej dom oraz czym wyróżniały się ówczesne stroje i w jaki sposób obchodzono żydowskie święta.
Siostra Małgorzata Borkowska nie traci czasu na frazesy. Wodolejstwo nie wchodzi w grę. Zamiłowanie do słowa to dla niej coś więcej niż hobby filologa; to jedna z form adoracji Niewidzialnego. Czym są Podpowiedzi? Sentencjami? Życiowymi radami? Wszystkim po trochu. To może współczesnymi apoftegmatami? Kiedyś robił to abba Antoni, abba Pojmen, abba Jakiśtam, a dziś kilkaset lat po nich wypowiada je amma Małgorzata.
Autorka raczej nigdy by siebie tak nie nazwała, ale my owszem. Sędziwa mniszka z Żarnowca daje nam krótkie światła dla życia. Myśli, które wprowadzają w głąb siebie po to, by wyprowadzić ku Osobowemu Partnerowi Do Dialogu. Powiada: Człowiek „współczesny” przede wszystkim powinien pamiętać, że jest człowiekiem, a dopiero potem myśleć, że jest współczesny. Uczyć się człowieczeństwa? Wybraliśmy 365 takich „świateł”, by pomóc w tej nauce, ale z góry uprzedzamy: to nie jest program tylko na jeden rok.
Cezary z Arles urodził się w 470 r. w Cabillonensis (obecnie Chalon-sur-Saône) prawdopodobnie w rodzinie o rzymskim rodowodzie i już chrześcijańskiej. Młodość spędził w klasztorze na jednej z wysp Leryńskich, następnie, z powodu słabego zdrowia, udał się do Arles, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie. Tamtejszy biskup, Eoniusz, widząc jego zapał duszpasterski i wykształcenie, wyznaczył go na swojego następcę. Na tym stanowisku pozostał czterdzieści lat, od 503 r. do swojej śmierci około 543 r. Założył też klasztor pod wezwaniem św. Jana. Osobiście starał się w Rawennie u króla Teodoryka o wykupienie wziętych do niewoli mieszkańców Orange. Po rozmowie z Cezarym papież Symmach ustanowił Arles metropolią kościelną, a w roku 514 podniósł sprawującego tam posługę biskupa do godności prymasa Galii. Jako biskup Cezary odbył aż 6 synodów (Agde – 506 r., Arles – 524 r., Carpentras – 527 r., Orange – 529 r., Vaison – 529 r., Marseille – 533 r.) i był świetnym organizatorem życia kościelnego.
Jako gorliwy duszpasterz niestrudzenie głosił kazania, których do dzisiaj zachowało się 238. Napisał trzy, skromnych raczej rozmiarów, traktaty teologiczne: De Mysterio Sanctae Trinitatis, Breviarium adversus haereticos, De gratia. Tak kazania, jak i traktaty oraz Expositio in Apocalypsim zawierają zasadniczo odpowiedzi na problemy, jakimi żyli chrześcijanie w pierwszej połowie VI w. w Galii.
Druga grupa kazań Cezarego wydawanych przez G. Morina po Admonitiones jest największa. Stanowi prawie połowę pracy oratorskiej biskupa z Arles. Różnorodność źródeł używanych przez niego w kazaniach o Piśmie Świętym pokazuje, jak bardzo karmił się kulturą patrystyczną, zwłaszcza Orygenesem i Augustynem. Podobnie jak jego poprzednicy komentując, nieustannie odwołuje się do tekstu biblijnego. Wprawdzie nie nazywał tych kazań homiliami, jednakże określenie to byłoby bardziej odpowiednie dla wszystkich jego Sermones de Scriptura, gdyż homilia to „egzegetyczny i praktyczny komentarz do tekstu Pisma Świętego” / Ks. Józef Pochwat MS, fragment Wstępu /
„Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa” – przypomina słowa św. Hieronima Konstytucja o Objawieniu Bożym Drugiego Soboru Watykańskiego (zob. KO 25). Czytanie Biblii obok liturgii stało się fundamentem odnowy posoborowej. Jest to właściwie powrót do najstarszej tradycji i praktyki duchowej. Na stałym kontakcie z Pismem Świętym opierała się duchowość Izraela – narodu wybranego Starego Testamentu.
W takim klimacie wyrósł sam Pan Jezus. Nie był wykształconym rabinem, a doskonale znał Słowo Boże. W Ewangeliach spotykamy się z podziwem dla Jego znajomości tekstów Pisma Świętego, czyli Starego Testamentu, jak go dzisiaj określamy (zob. Mt 13,54; Łk 2,47; J 7,15). Podziw ten przede wszystkim odnosił się do niespodziewanej głębi w rozumieniu słów Pisma. Sama znajomość tekstów należała bowiem do podstawowego wykształcenia każdego Izraelity za czasów Chrystusa Pana. Czytanie Biblii i jej komentowanie stanowiły podstawę rytu cotygodniowej liturgii w synagodze. I tak, będąc w Nazarecie, Pan Jezus w dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza (Łk 4,16n). W swoim nauczaniu cytuje wiele tekstów Starego Testamentu lub nawiązuje do nich. Podobnie zresztą postępują apostołowie i w ogóle pierwsi chrześcijanie, jak na przykład św. Szczepan, który w swojej mowie obronnej streścił całą historię zbawienia. I choć nie dziwi znajomość tekstów biblijnych przez św. Pawła, to jednak św. Piotr – prosty rybak – zaskakuje nas swoją pierwszą mową wygłoszoną jako głowa Kościoła. Przywołuje w niej liczne teksty ze Starego Testamentu, co świadczy o ich dobrej znajomości. Wskazanie na wypełnienie się proroctw w Osobie Jezusa było wówczas jedynym argumentem przemawiającym do Żydów.
Z relacji Dziejów Apostolskich można wywnioskować, że czytanie Pisma Świętego wraz z jego komentowaniem i sprawowanie Eucharystii stanowiły osnowę całej liturgii chrześcijańskiej. Do dzisiaj tak jest we Mszy św. Rozpoczyna się ona liturgią słowa, a dopiero potem następuje liturgia eucharystyczna. Słowo Boże wskazuje i rozświetla sens tego, co się dokonuje podczas Eucharystii: wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa (Rz 10,17). Ta zrodzona ze słuchania Słowa Bożego wiara daje dopiero przystęp do sakramentów – znaków, które urzeczywistniają naszą żywą więź z Chrystusem i nasze zbawienie. Tak „zrodzona” wiara daje zrozumienie prawdziwego misterium naszego nowego życia w Chrystusie. Dlatego to Drugi Sobór Watykański przypomniał o ogromnym znaczeniu praktyki czytania Pisma Świętego i zachęcił wszystkich wierzących do sięgnięcia po skarby zawarte w Słowie Bożym:
Wierni powinni mieć szeroki dostęp do Pisma Świętego (KO 22).
Również Sobór święty usilnie i szczególnie upomina wszystkich wiernych, a zwłaszcza członków zakonów, by przez częste czytanie Pisma Świętego nabywali najwyższą wartość poznania Jezusa Chrystusa (Flp 3,8) (...) Niech więc chętnie do świętego tekstu przystępują czy to przez świętą Liturgię, przepełnioną Bożymi słowami, czy przez pobożną lekturę (...). Modlitwa towarzyszyć powinna czytaniu Pisma Świętego, by ono było rozmową między Bogiem a człowiekiem. Gdyż «do Niego przemawiamy, gdy się modlimy, a Jego słuchamy, gdy czytamy boskie wypowiedzi» (KO 25).
Tak więc niech przez czytanie i studium Ksiąg świętych słowo Pańskie szerzy się i rozsławia (2 Tes 3,1), a skarbiec Objawienia powierzony Kościołowi niech serca ludzkie coraz więcej napełnia (KO 26).
Niedzielnik B to zbiór komentarzy Adama Szustaka OP do niedzielnych czytań na rok B, a więc 2021. Książka powstała na podstawie homilii wygłoszonych w ramach cotygodniowej serii internetowej („CNN – Słowo na niedzielę”) publikowanej na youtube’owym kanale „Langusta na palmie”. Oprócz oryginalnych interpretacji poszczególnych fragmentów Biblii zawiera ona także konkretne wskazówki, jak usłyszane Słowo przełożyć na życie codzienne.
rzekład i opracowanie naukowe – Marcin Jan Janecki
Przekład łacińskich tekstów pisarzy średniowiecznych, z pozoru niezbyt skomplikowanych z punktu widzenia samego języka łacińskiego, w rzeczywistości obciążony jest znaczną liczbą niełatwych do przezwyciężenia trudności. W przypadku większości biblijnych komentarzy św. Tomasza z Akwinu trudności te rodzą się z braku krytycznego wydania poszczególnych komentarzy. Stąd praca translatorska dodatkowo związana jest często z opowiedzeniem się za jednym z wariantów tekstualnych prezentowanych przez rękopisy i wczesne wydania dzieł Akwinaty. Wykład Listu do Galatów należy do tej grupy dzieł Doktora Anielskiego, które nie tyle wyszły spod jego pióra, ile zostały spisane przez słuchaczy podczas wykładu (reportatio). Nie mamy świadectw, aby sam Tomasz dokonał autoryzacji i korekty tego tekstu. Ostatnie wydanie Tomaszowych komentarzy do Listów św. Pawła, które przygotował R. Cai, nie uwalnia czytelnika od wielu wątpliwości co do wybranych lekcji. Tekst łaciński zamieszczony w niniejszym tomie, życzliwie użyczony przez Corpus Thomisticum, jest niemal identyczny z tekstem ustalonym przez Caia i wydanym przez Mariettiego. […]
(Fragm. Słowa od tłumacza)
Chrześcijańskie prawdy wiary ukryte w losach Śródziemia. Odkrywa je pasjonat literatury, który nie chrystianizuje Tolkiena na siłę, lecz opiera się na jego własnej interpretacji, zawartej w pozostawionych listach. Książka posiada imprimatur.
Często słychać głosy, że jako Polacy nie zdaliśmy „papieskiego” egzaminu, bo co prawda z wielkim przejęciem i uczuciowością słuchaliśmy nauczania św. Jana Pawła II w Ojczyźnie, ale go nie respektowaliśmy w życiu. Nie jest to prawda, choć na pewno są tacy, którzy egzamin oblali. Gdyby jednak nikt w Polsce nie żył nauką Papieża Polaka, prawowierną nauką Kościoła katolickiego, dawno uleglibyśmy lewicowo-liberalnej propagandzie. A wtedy świątynie nasze świeciłyby pustkami, sanktuaria zamieniano by w obiekty muzealne, jak dzieje się to już w tylu miejscach w Europie.
Ludzie wierzący wiedzą dobrze jaką siłę dał nam św. Jan Paweł II; wytyczył Polakom drogę i sam konsekwentnie nią kroczył – bez względu na okoliczności, mody, czy zawirowania polityczne. Bodaj najważniejsze nauki, wprost nieocenione i ogromnie przydatne także dzisiaj, w czasach „roztrzaskanego lustra”, przekazał nam Ojciec Święty podczas dwóch pielgrzymek w 1991 r. – czerwcowej i sierpniowej (ŚDM). Ta książka przypomina owo nauczanie – słowem i obrazem.
Wtedy, na progu transformacji ustrojowej, Papież dobitnie zwracał uwagę, że prawdy Dekalogu są fundamentalne, że jedynie za nimi należy podążać, a nie ulegać fascynacji nieraz bardzo szkodliwymi nowinkami światopoglądowymi. W „Nauczaniu wolnego narodu” wędrujemy z Ojcem Świętym z miasta do miasta i wczytujemy się w jego słowa – mądre ostrzeżenia, życzliwe napomnienia, dobre rady. Dzięki pięknym zdjęciom mistrza Adama Bujaka odnosimy wrażenie, że ponownie uczestniczymy na żywo w spotkaniach z Papieżem Polakiem. Książka umacnia nas w wierze, daje argumenty do dyskusji z tymi, którzy odrzucili Boga. Dla jednych stanowić będzie wzruszające wspomnienie, dla młodszych zaś fascynujące poznanie myśli i postaci największego z rodu Polaków.
Bóg pragnie, abyśmy wzrastali duchowo. Posyła nam Pocieszyciela, który umacnia naszą wiarę. Nie zawsze jednak jesteśmy otwarci na ten dar.Franciszkanin EmidioMarie Ubaldi opisuje niezwykle zdradliwe przeszkody na drodze do chrześcijańskiej dojrzałości siedem grzechów głównych. Odwołując się do nauczania Kościoła, analizuje ich cechy szczególne i zachęca, byśmy stoczyli z nimi walkę. To bitwa o najwyższą stawkę. Tylko od nas zależy, czy odpowiemy na miłość, jaką obdarzył nas Bóg.o. Emidio-Marie Ubaldi franciszkanin konwentualny mieszkający na co dzień w Cholet. Swoje życie poświęcił głoszeniu słowa Bożego na rekolekcjach w całej Francji. W ten sposób pragnie odpowiedzieć na wezwanie Ducha Świętego do ciągłej ewangelizacji.
Dziś, kiedy neguje się chrześcijańskie korzenie Europy i kwestionuje znaczenie Kościoła katolickiego w przestrzeni publicznej, trzeba pokazywać, jak wielki wpływ miał Kościół i głoszona przez niego wiara na życie pojedynczych ludzi i całych narodów. Był to nie tylko wpływ religijny, ale też cywilizacyjny, kulturowy, moralny, wychowawczy, który obejmował swoim zasięgiem wszystkie obszary codziennego funkcjonowania społeczeństw. Współczesny człowiek nie jest świadom tego, że pewne fundamentalne zasady, rozumienia i osiągnięcia, które wydają mu się oczywiste, zawdzięcza właśnie oddziaływaniu Kościoła. Dotyczy to także Polski, której początki datuje się na rok chrztu świętego i której losy są tak silnie związane z katolicyzmem, że bez niego nie można zrozumieć polskiej tożsamości.
Spójrz na siebie z łagodnością.Pragniesz zaakceptować siebie taką, jaką jesteś? Poczuć się kobietą spełnioną, żyjącą pełnią życia? Jak często obwiniasz się za to, że nie radzisz sobie z bólem, strachem i brakiem sił? Czy masz wątpliwości, jaka jest twoja rola we wspólnocie? Czy potrafisz jeszcze z pasją angażować się w życie Kościoła?Przyjąć siebie to nie tylko opowieść o odkrywaniu piękna własnej kobiecości czy okazywaniu sobie czułości i wyrozumiałości. To także moc dobrych słów, które pomogą ci w budowaniu dojrzałej duchowości, dostrzeżeniu własnej wartości i piękna oraz traktowaniu z miłością siebie, Boga i drugiego człowieka. Wiesz, że można nie rozumieć Boga albo nawet się z Nim nie zgadzać, a jednak Mu ufać? Powinności, warunki, normy. Nie znajdziesz tego w tej książce. Nie będzie tu listy zadań do wykonania ani przykładów, które powinnaś naśladować. Zamiast tego zapraszam cię do wyruszenia w drogę, na której znajdziesz wiele znaków zapytania. One są w życiu potrzebne jak pauzy w utworze muzycznym, jak cisza po odbiorze przejmującego dzieła. Są potrzebne, by mogło w nas wybrzmieć to, co najprawdziwsze: nasze tak i nie, i nie wiem; to, co o sobie wiemy, i to, czego nie chcemy w sobie przyjąć.Rozważania dla kobiet inspirowane duchowością św. Ignacego przygotowane specjalnie dla ciebieMaja Komasińska-Moller psycholog i dentysta. Szczęśliwa żona i mama dwójki dzieci. Prowadzi blog . Autorka książek: Pogoda ducha. Pełna uczuć jesteś boska (2019), O matko święta. Chrześcijańska mama od A do Z (2019) i Przy nadziei. Organizera dla kobiet w ciąży (2020). Jest również współautorką książki Ile lat ma Twoja dusza? (2018).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
