Innowacyjność [Umykania. Pomyśleń z etnografii życia] sprowadza się do dwóch wymiarów. Po pierwsze mamy tu do czynienia z oryginalnym projektem etnografii życia. Po drugie książka w swej zasadniczej części stanowi autobiografię naukową. Poprzez podobne ujęcie jest to praca bez precedensu w polskich naukach humanistycznych, a zarazem wzorcowa. […]
W części głównej tekstu do głosu dochodzi splot pomiędzy rozmaitymi problemami współczesnej humanistyki a wątkami osobistymi. Obu tych wątków – naukowego i autobiograficznego – nie można w tej książce rozdzielić. Oba tworzą bowiem integralną całość pracy. […] Chodzi więc o taki projekt etnograficzny, który buduje napięcie pomiędzy życiem indywidualnym a przestrzenią wspólną, dotyczącą rozmaitych wartości i norm. Można też powiedzieć, że publikacja jest znakomitym przykładem refleksji hermeneutycznej, polegającej na tym, że rozumienie świata, życia i kultury jest jednocześnie samorozumieniem, gdzie rozumienie tego, co ogólne, nie może abstrahować od tego, co indywidualne – i na odwrót.
Prof. dr hab. Michał Januszkiewicz, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
W tym przypadku mamy do czynienia z dziełem szczególnym: to z jednej strony tekst wspomnieniowy, rekapitulacja życia prywatnego i naukowego, swego rodzaju testament Wojciecha J. Burszty, z drugiej – wieloraki komentarz Marcina Kafara, jego ucznia, przyjaciela, a finalnie – redaktora. Czytelnik otrzymuje dzieło hybrydowe, otwarte (w Eco-logicznym rozumieniu), mieszczące się także idealnie w definicji „gatunku zmąconego”. To tekst z oczywistych względów otwarty (tym razem we wszystkich możliwych znaczeniach słowa) i strukturalnie niedokończony, przedwczesna śmierć naznacza ten tekst od początku do końca.
Czy życie i śmierć Wojciecha Burszty były oryginalne? A czy opowieść o tym jest innowacyjna? Zamiast tego odpowiem inaczej: nie mam wątpliwości, że ta książka jest ważna i potrzebna. Potrzebna nie tylko najbliższej rodzinie i przyjaciołom Wojtka, lecz także całej rzeszy uczniów i czytelników […] prof. dr. hab. Wojciecha J. Burszty. A także – jestem tego pewien – szerszej publiczności czytającej, tej zwłaszcza, która wciąż dostrzega wartość w humanistyce naznaczonej prywatną, niepodrabialną sygnaturą. Czyli tym wszystkim, którzy wierzą, że humanistyki nie uprawiają odczłowieczone jednostki (pozbawione uczuć, fascynacji, entuzjazmu, idiosynkrazji i – czemu nie – szaleństw), ale żywi ludzie, których coś realnie obchodzi, fascynuje, którzy dziwią się światu, zanim podejmą się trudnej i niewdzięcznej czasem pracy analitycznej i interpretacyjnej.
Prof. dr hab. Dariusz Czaja, Uniwersytet Jagielloński
Wydaje to się wręcz niemożliwe, ale Roger Dean (ur. 1944), jeden z najważniejszych twórców popkultury, wybitny malarz, architekt i ilustrator okładek płytowych, nie doczekał się do dzisiaj własnej biografii. Książka Sferyczne fantazje. Roger Dean w świecie rocka wypełnia tę lukę. Została pomyślana i skonstruowana jako panoramiczny fresk o fenomenie twórczości Deana, wpisanej w historię kultury drugiej połowy XX wieku, dzieje muzyki rockowej i kontrkultury, a także tej, która wiąże się od kilku dekad z działalnością grupy Yes i wyobraźnią oniryczną. Rozważania łączą metody typowe dla współczesnej antropologii obrazu Hansa Beltinga, historii kultury jako rekonstrukcji kontekstowej oraz analizy ikonologicznej. Jak się wydaje, pozwala to w nieco inny sposób spojrzeć na historię rocka i sztuki popularnej jako sferę wizualnych fantazji.
Maria Fiderkiewicz - antropolog kultury, historyk sztuki, muzealnik, eseistka. Współorganizatorka restytuowanego Muzeum Śląskiego w Katowicach. Propagatorka sztuki tzw. innej, outsider art i art brut. Autorka i kuratorka ponad stu wystaw sztuki w Polsce i Europie. Autorka licznych książek, opracowań naukowych i popularnonaukowych, esejów i artykułów z zakresu kultury i sztuki wizualnej. Od wielu lat związana z Krakowem.
Wojciech Józef Burszta - antropolog, kulturoznawca i eseista, profesor zwyczajny w Uniwersytecie SWPS. Autor kilkunastu książek i ponad 300 artykułów, badacz współczesnej kultury w jej poważnych i ulotnych emanacjach. W życiu kieruje się zasadą Edwarda Stachury, iż „świat jest w formę bogaty, a i w treść niebiedny”, która w refleksji nad kulturą przybiera postać fallibilizmu, nakazującego krytyczną pokorę wobec tego, co się twierdzi, i unikanie dogmatyzmu. Miłośnik piłki nożnej, muzyki rockowej i literatury pięknej, znawca kontrkultury. Ojciec trojga dzieci, mieszka z żoną w Milanówku.
Książka opowiada o różnych epizodach walk o to, aby nasze przekonania zakotwiczyć w pewności zbiorowo wyznawanych poglądów odnoszących się do tradycji, rodziny, seksualności, popnacjonalizmu i pamięci kulturowej. Żyjemy w czasach interregnum. Tradycyjne wzory życia społecznego ustępują coraz to nowym, alternatywnym pomysłom jak zorganizować zbiorowy byt w sposób uregulowany normami, ale nie ograniczający autonomii jednostek. Na tym tle rodzą się fronty sporów nazywane wojnami kultur dlatego, że toczą się w rejestrze moralności.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
