Interesujesz się życiem swoich ulubionych aktorów, muzyków, artystów, celebrytów, pisarzy? Zapraszamy Cię do zapoznania się z najciekawszą literaturą biograficzną znanych osobistości w naszym sklepie internetowym DoberKsiazki.pl
She did it herself…yeah! Debiutancka książka Julii Fox, “jednej z największych postaci popkultury” (New York Magazine) opisuje jej szokujące życie i determinację, by nie tylko przetrwać, ale również spełnić wszystkie swoje marzenia. Julia Fox słynie z wielu rzeczy: porywającej gry aktorskiej, wyznaczaniu modowych trendów, mistrzostwa w mediach społecznościowych, na których bawi i edukuje miliony swoich obserwujących czy viralowych momentów na TikToku. Ale wszystko to łączy cecha, która naprawdę ją wyróżnia: bezwstydna, nieskrępowana, uzdrawiająca szczerość. To zobowiązanie do autentyczności nigdy nie było bardziej widoczne niż w „Po drugiej stronie”. Pisząc zarówno elokwentnie, jak i przystępnie, Fox opowiada o swojej burzliwej drodze do popkulturowej dominacji: niestabilny związek rodziców, który podzielił jej dzieciństwo między Włochy i Nowy Jork i sprawił, że w dużej mierze wychowywała się sama. Jej podróże do więzienia, a także do szpitala psychiatrycznego. Praca dominy, która doprowadziła do skomplikowanej relacji z sugar daddym. Jej prawie śmiertelne przedawkowanie heroiny i śmierć jeszcze większej liczby przyjaciół z powodu narkotyków i samobójstwa. Emocjonalnie wybuchowy, zdominowany przez tabloidy romans z postacią, którą nazywa "Artystą". Wir, krótkotrwałe małżeństwo i historia samodzielnej matki starającej się utrzymać małego synka. Choć to historia wyjątkowa i niezwykła, przede wszystkim jest uniwersalna. Rodzina i przyjaźń, seks i śmierć, przemoc i miłość, pieniądze i władza, niewinność i samopoznanie - to wszystko jest tutaj, w surowych, niezwykłych i porywających szczegółach. Ponad rok przed publikacją w jednym z wywiadów Julia Fox nazwała swoją książkę „arcydziełem”, co poskutkowało milionami przerobek i viralowych filmów. Jak zwykle, Fox po prostu była szczera. „Po drugiej stronie” to nie kolejna celebrycka książka, a literackie osiągnięcie – jedyne w swoim rodzaju, zupełnie jak jego autorka. Nie wiesz kim jest Julia Fox? Ta książka spowoduje, że na pewno jeszcze o niej usłyszysz. „Julia Fox emanuje urzekającą i bezkompromisową kobiecą energią, która dodaje sił i intryguje. Jej pewność siebie, autentyczność i odważny styl przyczyniają się do magnetycznej prezencji, która podważa normy społeczne, czyniąc ją wpływową postacią w promowaniu indywidualności i wyrażania siebie. Chcesz rozwinąć swoją dark feminine energy - ta książka jest dla Ciebie” – Jessica Mercedes "Julia Fox swoją biografią udowadnia, że w każdym momencie życia możemy redefiniować nasze wartości i sposób postrzegania siebie. To przekonuje mnie, że nasza odmienność stanowi siłę, która pozwala nam wyróżnić się spośród tłumu. Autentyczność, przyjaźń, marzenia i odwaga w podejmowaniu ryzyka mogą być receptą na sukces ponieważ trudne chwile, które przeżywamy, nas kształtują, a nie definiują" – Madlen Revlon "Down the Drain" Julii Fox to nie tylko autobiografia współczesnej ikony popkultury, ale przede wszystkim hipnotyzująca opowieść o uniwersalnych doświadczeniach kobiecości. Przerażająca, autentyczna, słodko-gorzka. Pozostawiła mnie w zachwycie nad determinacją autorki – Karolina Kaja Gołuchowska, dziennikarka i twórczyni podcastu “Rok dla ciała” „W czasach kiedy gwiazdy próbują być za wszelką cenę relatable, postać i książka Julii Fox to łyk świeżego powietrza. "Down the drain" to do bólu szczera historia kobiety silnej i złamanej, opiekuńczej i nieprzewidywalnej. Dla wszystkich, którzy do dziś zastanawiają się co tak właściwie daje Julii Fox prawo do nazywania się artystką, ta książka daje jasną odpowiedź: jej najbardziej intrygującym dziełem sztuki jest jej własne życie” – Maciej Marcisz „Julia Fox twierdzi, że jest swoją własną muzą i traktuje swoje życie jak dzieło sztuki. I jest to sztuka wręcz transgresywna, złożona z uzależnień, kinkowego seksu, koszmarnych związków i osobistych tragedii.
Najpierw była Albina. Skończyła parę klas w wiejskiej szkole, na więcej nie pozwolił jej ojciec. Potem Hanka - już z maturą, pracowniczka biurowa kopalni, w młodości nawet sportsmenka. A po Hance - Maciek, absolwent dobrych studiów, miejska inteligencja. Pozornie brzmi to jak modelowa historia awansu na tle XX wieku. Jednak przez kolejne strony tego autobiograficznego eseju przewija się niepokojące pytanie: czy to rzeczywiście był awans? Bo przecież żeby mówić o swoim lepszym życiu, trzeba założyć, że poprzednie było gorsze. A kiedy uznaje się, że wreszcie zostało się kimś, to zakłada się przy tym milcząco, że poprzednicy w sztafecie pokoleń byli nikim.Maciej Jakubowiak na warsztat bierze swoją rodzinę, ale własna historia jest dla niego punktem wyjścia do przyjrzenia się awansowi społecznemu w szerszym ujęciu. Jaką rolę naprawdę odgrywają w nim edukacja, państwo, praca? Co nam po nim zostaje: opowieści rodziców i dziadków, stosunek do pieniędzy i podróży, a może brzuch? I jak opisać to, że choć jest lepiej, to może nie do końca się udało?"Jeśli tak jak ja czekaliście na polskiego Eribona, oto on. Ten pięknie napisany esej opowiada losy zwykłej rodziny, wyjaśniając, w jaki sposób bieda i wykluczenie przeorały kilka pokoleń Polaków. Hanka, która czuła się nikim, miała szczęście: utalentowanego syna, który dostrzegł w niej wspaniałą bohaterkę literacką. Ale to on jest jej dłużnikiem i o tym także jest ta książka. Błyskotliwa, wzruszająca i ważna." Joanna Kuciel-Frydryszak
Czasy, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Dworki Podlasia i Mazowsza. Helena obserwuje?świat, zmienia się, spełnia marzenia… Jak kochać i być kochaną? Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały. Początek wieku XX, Podlasie, dwór szlachecki w Sabniach. Młoda wdowa wraca z córeczkami do domu rodziców. Ma jedno marzenie: zostać pisarką! Halszka, jak ją nazywa rodzina, to artystyczna dusza: pięknie gra na pianinie, maluje, ale nade wszystko uwielbia literaturę. Czy mogłaby napisać prawdziwą powieść o miłości? Otoczenie nie zachwyca się jej planami: powinna wyjść za mąż po raz drugi, zająć się dziećmi i domem. Ale pozornie delikatna i rozmarzona Halszka jest uparta. Pisze po nocach powieść o nauczycielce, którą pokochał arystokrata. Ojciec zdziwiony determinacją córki, zasięga rady zaprzyjaźnionego pisarza Bolesława Prusa. Halszka dostaje błogosławieństwo mistrza, tata finansuje wydanie pierwszej powieści. „Oby sprzedało się chociaż sto książek tej mojej „Trędowatej”, modli się Halszka. Sprzedaż idzie w setki tysięcy...
To nie koniec, lecz dopiero początek opowieści o tym jak Helena Mniszkówna została królową romansu z wyższych sfer. Zdobyła wielką popularność, ale zapłaciła wysoką cenę za sukces. Perypetie życia Halszki mogłyby być fabułą jej książki. Naprawdę nazywała się Rawicz – Radomyska, a po pierwszym mężu Chyżyńska. Była panią dworów w Rogalach i w Kucharach - ziemianką zwykłą i niezwykłą, bo prowadziła dwór i pisała z potrzeby serca, nie dla zysku i nie dla sławy. Nie była autorką jednej książki. Napisała ich 30. Na ile opowiadała w nich o sobie? I jaka była naprawdę? Dziś coraz mniej osób pamięta nazwisko: Mniszkówna. Bardziej znany jest tytuł pierwszej powieści „Trędowata”. Książkę wznawiano przed wojną 16 razy, trzykrotnie filmowano. Krytycy surowo ją osądzali jako „ romansidło”, mimo to sprzedawała się na pniu. Po wojnie, gdy zakazano druku wszystkich książek Mniszkówny, czytelniczki przepisywały ręcznie całe rozdziały i użyczały sobie rękopisy. Opinie krytyków nie miały dla nich znaczenia, emocje, które budziła tak. Jak więc mierzyć wartość literatury? Powieść biograficzna o Helenie Mniszkównie, pisarce, która poruszyła miliony serc jest próbą odpowiedzi na te pytania. Ale też zaproszeniem do dworków Podlasia i Mazowsza, do czasów, kiedy kobiety nosiły kapelusze i rękawiczki, po Warszawie jeździły dorożki, a miłość ludzi z różnych sfer nie była sprawą łatwą. Sposobność by wraz z Heleną obserwować świat, zmieniać się, spełniać marzenia. Kochać i być kochaną. Tego świata już nie ma, ale wzruszenia zostały. Katarzyna Droga Pisarka, dziennikarka, redaktorka. Od lat tworzy literackie portrety nietuzinkowych kobiet, jest autorką powieści biograficznych m.in. o Joannie Chmielewskiej. Zajmują ją dzieje rodzin i dziedzictwa pokoleń. W „Sekretach przodków” przygląda się rodzinnym przekazom transgeneracyjnym. W latach 2008 - 2017 była redaktorką naczelną magazynu „Sens”. Po latach pracy w Warszawie wróciła do rodzinnego domu nad Narwią, by pisać książki bliskie współczesnym kobietom.?Nakładem Wydawnictwa Zwierciadło ukazało się pięć powieści wserii uczuć?oraz?sagadrozdowska,?naktórą składają się dwie?powieści„Dama do towarzystwa"?oraz?„Dziedziczka łez"?inspirowane prawdziwą historią rodziny Lutosławskich.
"W poszukiwaniu prawdy Prawdy o sobie" to czwarta część osobistych opowieści autorki o zmianach życiowych zmierzających w kierunku spełnionego, radosnego, prawdziwego i wolnego życia w zgodzie ze sobą po wyjściu z iluzji i schematów myślowych. Jest to książką o odwadze, konsekwencji i wytrwałości, o tym, że niezależnie od tego, jak trudna może być prawda, zawsze warto o nią walczyć.Radosna inspiracja do odważnych zmian w życiu!Agnieszka Makowska - ur. 18.04.1983 r., kobieta wielu talentów, magister ekonomii, doskonała menadżerka, autorka beletrystyki kobiecej, trenerka holistyczna, bizneswoman, fitwoman, aktywistka społeczna. Założycielka Stowarzyszenia Rea - Kobieta w Zmianie, które inspiruje, pomaga i towarzyszy w pozytywnych zmianach życiowych.Agnieszka jest radosną i samodzielną mamą dwóch nastoletnich synów. Od ponad dwóch dekad mieszka i tworzy na zielonych, spokojnych Sadach Żoliborskich w Warszawie, gdzie wykreowała swoją wymarzoną enklawę z cudownym widokiem na panoramę Warszawy. Kocha pisać książki i pomagać ludziom, wydobywając z nich ich często nieuświadomiony wybitny i wyjątkowy potencjał.Edukator Mocy to Ja!
Obudził się i odkrył, że został pogrzebany żywcem pod śniegiem. Jego broda przymarzła do sań, pod którymi spał. Żeby mieć szansę na wydostanie się, musiał wyrwać jej kawałek. Z własnych odchodów stworzył szpikulec, za pomocą którego przebijał warstwę śniegu tak długo, aż udało mu się wydostać z pułapki. Trzy godziny czołgał się do bazy z odmrożonymi stopami. Na miejscu amputował sobie palce za pomocą szczypców i młotka. Przed wami dwumetrowy, rudobrody Duńczyk, który przez 20 lat mieszkał na Grenlandii. Poślubił Inuitkę Navaranę Mequpaluk. Był polarnikiem, odkrywcą, kupcem, pisarzem, antropologiem, dziennikarzem i filmowcem. Zdobył Oscara, wygrał teleturniej, przypominający współczesnych Milionerów. Był aktywistą politycznym i pisał o zagrożeniach wynikających ze zmian klimatu. Gdyby tak wyglądał jego biogram na profilu społecznościowym, nie pomyślelibyśmy, że to człowiek urodzony przed 140 laty. Gdyby żył dziś, byłby jednym z najbardziej znanych influencerów. Przed wami Peter Freuchen. Najciekawszy człowiek na świecie. Reid Mitenbuler jest amerykańskim pisarzem zajmującym się popularyzacją historii. Studiował na uniwersytetach w Georgetown i Bloomington. Publikował m.in. w „The New York Times”, „The Daily Beast” czy „San Francisco Chronicle”.
SEX, DRUGS & CARAVAGGIO - HISTORIA JEDNEGO Z NAJLEPSZYCH FAŁSZERZY DZIEŁ SZTUKI"Wyobraź sobie Chłopców z ferajny w galerii sztuki"."Times of London"Tony Tetro stał się znany na całym świecie, gdy okazało się, że to on - a nie Chagall, Picasso czy Monet - jest autorem obrazów z wartej dwieście milionów funtów kolekcji wiszącej w siedzibie fundacji księcia Karola. W tej niezwykłej książce Tetro odsłania kulisy rynku dzieł sztuki, który jest bardziej skorumpowany, niż można przypuszczać, a ekspertyzy autentyczności są pochodną presji kolekcjonerów i chciwości sprzedających. Wszystko to przedstawia na tle swojego barwnego życia, w którym fascynacja sztuką splata się z upodobaniem do dobrej zabawy, szemranego towarzystwa i szybkich samochodów."Czyta się jak podręcznik dla fałszerstwa, w którym znajduje się mnóstwo wskazówek na ten temat wszystko jest opisane krok po kroku. Ale jedna rzecz w historii autora jest absolutnie autentyczna - jego pasja do sztuki"."The Wall Street Journal"Tanie siedemnastowieczne płótno z toporną Matką Boską z dzieciątkiem, znacznie droższa zdobiona złota rama, własnoręcznie przygotowane pigmenty, dużo petów i piec do pizzy oraz prawdziwa pasja i wiedza - tak wygląda przepis Tetro na Caravaggia. Być jak Caravaggio daje nam możliwość poznania warsztatu fałszerza, a przy okazji dawkę zaskakującej wiedzy o malarstwie, jakiej nie znajdziemy w żadnym podręczniku historii sztuki."Jeśli kochasz sztukę, nie możesz przegapić tej książki".Jeffrey Archer"Wilk z Wall Street w świecie sztuki"."Publishers Weekly"
Literacka biografia Ludwika Zamenhofa.W wielokulturowym Białymstoku, gdzie urodził się i mieszkał mały Ludwik, panował niezły językowy galimatias. Zafascynowany mieszanką języków i biblijną opowieścią o wieży Babel chłopiec wymarzył sobie język, którym posługiwaliby się ludzie na całym świecie. Tak powstało esperanto.Ludwik Zamenhof, okulista, który stworzył ten sztuczny język międzynarodowy i wydał podręcznik do jego nauki, został ośmiokrotnie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla. Dziś znany jest na całej kuli ziemskiej, a esperanto stało się najbardziej rozpowszechnionym międzynarodowym językiem pomocniczym.
„Odnaleziony ksiądz”, kontynuacja bestsellerowej autobiograficznej książki Marcina Adamca. „Zniknięty ksiądz”, jest intymną opowieścią nie tylko o odchodzeniu od Kościoła, który zawiódł nadzieje młodego księdza, ale też o konfrontacji byłego duchownego z nowym, świeckim życiem. Czy uda się nie tylko zbudować rodzinę, ale też ją utrzymać, jeśli twoim zawodem jest „ksiądz”? Jak po rozbracie z Kościołem urządzić sobie relacje z ludźmi i Bogiem? Jak być jak najbardziej ziemskim ojcem? Marcin Adamiec niezwykle szczerze, bezpretensjonalnym językiem i ze swadą opowiada o swoim życiu w świecie kleru i poza nim. O utracie złudzeń, ale też o odnalezieniu sensu w życiu, którego musiał się nauczyć na nowo. „Cud narodzin – ciągle nie wierzę, że to piszę! – jest najpoważniejszym złamaniem ślubów kościelnych, jakie ksiądz składa w dniu święceń. Na wszystko inne biskup przymknie oko. Nawet jeśli ktoś molestował dziecko, czeka go jeszcze proces, w trakcie którego wiele się może zdarzyć. Jednakże ksiądz mający dziecko to już zupełnie inna sprawa. I chociaż bycie rodzicem jest jednym z największych darów, jakie można otrzymać od życia, to w oczach biskupa i Kościoła jest owocem przestępstwa. I co za dziwaczny paradoks: wszystko inne biskup jest gotów przebaczyć, ale miłości i nowego życia nie. Małżeństwo, bycie rodzicem, odważne, szczere życie przestępstwem? Miłość do drugiego człowieka takim samym przestępstwem jak pedofilia?”. MARCIN ADAMIEC Ktoś mi nawet powiedział, że każdy ksiądz powinien mieć żonę i dzieci. I że wstyd to byłby wtedy, gdybym teraz siedział na plebanii i udawał, że to nie moja sprawa. FRAGMENT KSIĄŻKI
"Rysuję węglem łąkę tulipanów" Agnieszki Szynawy to książka nietuzinkowa. Napisana z potrzeby serca jest swoistym przewodnikiem po meandrach życia. Autorka barwnie przedstawia swoje przeżycia i przemyślenia, ale też nie waha się przed samooceną. Bagaż doświadczeń pochodzącej ze Śląska autorki, która ostatecznie osiadła w ojczyźnie tulipanów, pozwala niemal każdemu z nas znaleźć w tej książce fragment własnej drogi życiowej. A niezwykły i wręcz zaraźliwy optymizm z niej bijący sprawi, że niejeden z czytelników wreszcie nauczy się doceniać samego siebie - bo być może nie poznamy nikogo innego, kto zrobi to za nas.Agnieszka Szynawa - ur. w 1987 r., mieszka od 2007 r. w Holandii, z wykształcenia technik ekonomista, absolwentka In'to Languages na Radboud Universiteit w Nijmegen, ukończyła rysunek i malarstwo na Nationale Handelsacademie w Panningen, obecnie na tejże uczelni studiuje ilustrację i rysunek ilustracyjny. W 2018 r. ukończyła kurs tatuażu w Tattoocursus Eindhoven.Rysowniczka portretów i karykatur znana jako Aga Art World. Bierze udział w wielu licytacjach, akcjach społecznych i charytatywnych, gdzie udostępnia swoje prace rysunkowe. Ma w swoim dorobku artystycznym około dwudziestu dyplomów z konkursów plastycznych i literackich. Pracująca zawodowo mama dwóch chłopców, z którymi spędza czas kreatywnie i aktywnie.
W 1944 roku szesnastoletnia Edith Eger została wywieziona do Auschwitz. Przetrwała, bo doktor Józef Mengele lubił patrzeć na jej taniec. Gdy obóz został w końcu wyzwolony, Edith, u skraju sił, została wyciągnięta ze stosu ciał.Dziś dzieli się swoimi doświadczeniami z Holokaustu i jest uznaną na świecie psycholożką. Wśród jej pacjentów znajdują się ofiary przemocy i żołnierze cierpiący na zespół stresu pourazowego. Doktor Eger wyjaśnia, czemu umysł może stać się naszym więzieniem i pokazuje, jak możemy dokonać wyboru wolności.Wybór zawiera w sobie siłę przekazu Człowieka w poszukiwaniu sensu Viktora E. Frankla, jest jednak książką zupełnie wyjątkową. Zmienia podejście do życia. Ciepła, pełna empatii i nieskończenie mądra, stanowi głęboką analizę ludzkiej duszy i jej zdolności do uzdrowienia."Życie doktor Eger odkrywa przed nami naszą zdolność przetrwania nawet najstraszniejszego z koszmarów i pokazuje, jak wykorzystać cierpienie, by nieść pomoc innym. Edith odnalazła wolność i przebaczenie i pokazuje nam, jak sami też możemy tego dokonać".Desmond Tutu"Trudno wyobrazić sobie ważniejszą książkę na czasy, w których żyjemy".The Bookseller
Poruszająca autobiograficzna opowieść Cecylii Kukuczki, żony Jerzego Kukuczki, najwybitniejszego polskiego himalaisty, drugiego zdobywcy Korony Himalajów, który zginął w 1989 roku na Lhotse. Historia miłości i wiary, że śmierć w górach przydarza się tylko innym, oraz tęsknoty, która nie chce wygasnąć. To również opowieść o drugiej, prywatnej stronie himalaizmu, o czekaniu, powrotach, codzienności, czułości i trosce. Ale też o poszukiwaniu odpowiedzi na pytania: kim był człowiek, którego się kochało i nie znało jednocześnie? Na czym polega ta druga miłość, która go pochłonęła i zabrała? Jak żyć, zostając trzydziestokilkuletnią wdową? Jak wychować synów bez ojca, a jednocześnie w jego wszechobecnym cieniu? Odpowiedzi na te pytania składają się na unikalny portret Jerzego Kukuczki. Tym bliższy, że opowieść Cecylii przeplatają niepublikowane dotąd listy wysyłane do niej przez męża z „pionowego świata”. „Jerzego Kukuczkę, najwybitniejszego polskiego himalaistę, poznałam dopiero po jego śmierci. Nigdy nie chciał mnie zabrać ze sobą w Himalaje, chociaż go prosiłam. Chronił nas przed prawdą o pasji, której się oddał, bo prawdopodobnie nie chciał, byśmy drżeli o jego życie. I chyba rzeczywiście się nie bałam. Tak jak wszystkie żony himalaistów, którzy zginęli w górach, chciałam wierzyć, że skoro mówił, że do nas wróci, to wróci. Dokładnie tak powiedział, zanim wskoczył w Katowicach do pociągu do Warszawy: »Dbaj o synów. Ja wrócę«. Ale nie wrócił.” CECYLIA KUKUCZKA WSPÓŁWYDAWCA: Fundacja Wielki Człowiek PARTNERZY: MKiDN Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury Miasto Katowice Zadanie jest współfinansowane z budżetu Miasta Katowice AWF im. Jerzego Kukuczki w Katowicach
Kłótnia z ojcem i niewyparzony język Valdiego kończą się wezwaniem do WKU, celem odbycia obowiązkowej służby wojskowej. Młody człowiek wyrusza do jednostki z nastawieniem: „odsłużyć, a nie zasłużyć”. Na swojej drodze spotyka zarówno znajomych z rodzinnych stron, jak i zupełnie obcych ludzi, z którymi w mniejszym lub większym stopniu splecie swoje losy. Opowieści wojskowe Valdiego przeplatają się z poniekąd tragiczną historią jego przyjaciela z jednostki – Gonza.
„Pijany BiB-ol, czyli 1,5 komandosa” to retrospektywna opowieść z dwuletniej służby wojskowej. Autor z przymrużeniem oka pokazuje życie w armii, z jego pozytywami, jak i negatywami. Zgodnie z maksymą, według której kierują swoimi działaniami bohaterowie książki, Valdi i Gozno zgłębiają tajniki skutecznego sposobu „wyskoczenia na lewiznę”, otrzymania przepustki czy załatwienia kilku dni urlopu nagrodowego.
Kolejna odsłona autora książki „Targi z Bogiem”.
Akademik to była pierwsza, prawdziwa szkoła życia. Mimo wielu niedogodności życia codziennego bardzo dobrze wspominam lata w nim spędzone. Zawdzięczam to moim współmieszkańcom. Z niektórymi z nich miałem lub mam kontakt do dziś. Innych nigdy więcej nie spotkałem już po skończeniu studiów i nie zawsze tego żałuję. Wszyscy zasługują jednak na wspomnienie, chociaż niektórzy na odrębną uwagę ze względu na swą oryginalność. Podobnie wspominam też personel akademika, w tym jego administrację oraz portierów i sprzątaczki. To samo dotyczy pań zatrudnionych w studenckich stołówkach oraz bibliotekach, a także w studenckiej spółdzielni pracy „Puchatek”.
Fragment Wstępu
W dwudziestoleciu międzywojennym sławna była paryska galeria sztuki „Au Sacre du Printemps”, w której wystawiali swoje dzieła między innymi Pablo Picasso, surrealiści, Kiki z Montparnassu, a spośród wybitnych fotografów André Kertész i Berenice Abbott. Tam także odbywały się odczyty i spotkania literackie, podczas których występował Filippo Marinetti, „papież futuryzmu”. Właścicielem galerii był Jan Śliwiński vel Hans Effenberger (1884–1950), zasłużona a mało znana postać z historii kultury minionego wieku. A przecież promocja nowoczesnej sztuki, muzyki i literatury nie była jedyną domeną jego działalności. Miał w swej historii życia epizod w Legionach Polskich, prowadził kabaret w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie oraz popularyzował polskie dziedzictwo kulturowe podczas pobytu na Wyspach Brytyjskich w okresie drugiej wojny i krótko po niej. Wędrowanie śladami bohatera tej biografii może być interesującym doświadczeniem dla każdego, kto chciałby poznać życie niebanalnego człowieka i jego czasy, zamykające się prawie w całości w pierwszej połowie XX wieku. Jan Śliwiński należał do „pokolenia trzech epok”: na każdej z nich odcisnął swoje indywidualne piętno jako krytyk i bibliofil, kompozytor i śpiewak, literat i tłumacz oraz mecenas artystów i animator imprez kulturalnych.
Ze Wstępu
Bohater tej książki to Europejczyk i Polak o skomplikowanych losach, rozległej własnej aktywności twórczej, a jednocześnie wpływający na aktywność innych artystów: muzyków, śpiewaków, malarzy, poetów. Napisałem Europejczyk, bo życie i rozległa aktywność Jana Śliwińskiego-Effenbergera przebiegała we Wiedniu, Pradze, Berlinie, Paryżu, Londynie, Warszawie. Napisałem Polak, bo gdy bohater tej psychobiografii odkrywa w sobie polski rodowód, wstępuje do Legionów i walczy z bolszewikami.
Z recenzji prof. dra hab. Czesława S. Nosala
Książka o sztuce życia, o tym, jak sobie radzić we współczesnej rzeczywistości, jak szukać odpowiedzi na te najważniejsze pytania oraz rozwiązywać problemy codzienności. Szczera, piękna, wzruszająca książka.
Zofia Sekuła - emerytowany nauczyciel akademicki. Do dzisiaj czynny ekspert w zakresie zarządzania. Autorka sześciu monografii na temat zarządzania zasobami ludzkimi, wynagradzania i motywowania pracowników oraz prawie dwustu artykułów, promotorka ponad trzystu pięćdziesięciu prac magisterskich. Pracoholik, osoba o głębokiej empatii, przez całe życie pomagająca innym. Poza pracą interesuje się malarstwem, poezją, teatrem, ogrodami, operą i ochroną środowiska, a szczególnie tygrysów. Uwielbia podróżować po świecie.
Lenin" Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego to wielopłaszczyznowa powieść biograficzna o człowieku, który doprowadził do najbardziej krwawej rewolucji w historii ludzkości. To wstrząsający zapis bezwzględnych działań satrapy, dla którego nie liczyło się życie swoich poddanych. Ofiarą czerwonego terroru padali wszyscy mieszkańcy caratu. W kontekście aktualnej inwazji na Ukrainę i bestialstw armii rosyjskiej książka Ossendowskiego nabiera złowrogiej aktualności.
O Branko Rogliciu po raz pierwszy usłyszałem około 1991 roku, kiedy zostałem dyrektorem generalnym firmy kosmetycznej Ellen Betrix, którą P&G kupiła w tym samym roku. Jego wielki sukces nie uczynił go aroganckim ani zarozumiałym. Wręcz przeciwnie, zawsze postrzegał siebie jako „pierwszego sługę swojej organizacji i partnerów biznesowych”. Pamiętam, jak na jednym ze spotkań powiedział mi: „Jestem żołnierzem P&G”, na co odpowiedziałem: „Nie, jesteś naszym generałem”. Branko i ORBICO doskonale ucieleśniają moją definicję świetnego dystrybutora P&G.
WERNER GEISSLER, były wiceprezes Procter & Gamble na całym świecie
Rozwój biznesu firmy Procter & Gamble w Europie Środkowej jest ściśle związany z Panem Branko Rogliciem i ORBICO jako partnerem długoterminowym i strategicznym. Branko Roglić to utalentowany biznesmen, który wiedział, że ważne jest otaczanie się zdolnymi ludźmi. Pod wieloma względami wyprzedzał swoją epokę. Na przykład w ponadprzeciętnym poleganiu na kobietach w swojej kadrze zarządzającej. Dzięki Branko Rogliciowi ORBICO ma niezwykle silną kulturę korporacyjną. Obejmuje ona skromność, zrównoważony rozwój biznesu i nagradzanie w oparciu o wyniki.
Dr HRVOJE ČEOVIĆ, P&G – były wiceprezes w Centralnej Europie
Tyle razem przeżyliśmy przez cały rozwój biznesu, przeszliśmy przez różne sytuacje, odbyliśmy tyle spotkań, że nie sposób ich wszystkich wymienić. Jedno się nie zmieniło – przyjazne podejście Branko, ogromna przejrzystość, jego szczerość i bezpośredniość. Jest racjonalny i nie potrzebuje wielu słów, aby podjąć skuteczne decyzje.
JARMILA MEISSNEST, VARTA Consumer batteries – dyrektor sprzedaży międzynarodowej
Sposób, w jaki udało mu się założyć firmę i rozwijać ją przez lata, jest po prostu niesamowity. Niesamowity jest także rozwój od małej rodzinnej firmy do jednego z największych i najważniejszych dystrybutorów w Europie. To, co sprawia, że ??jego podejście jest proste i jasne, to współpraca i przejrzystość.
ASHRAF NAWAR, Shell – dyrektor ds. przekształceń pośrednich kanałów biznesowych na region Azji, Pacyfiku i Bliskiego Wschodu
Kiedy zostaliśmy poinformowani, że Grupa ORBICO kupi naszego dystrybutora w Polsce i Rosji, pierwsze pytanie w moim zespole brzmiało: „Czy ci ludzie zrozumieją nasz biznes i wpasują się w kulturę naszej firmy?”. Zgodnie z oczekiwaniami, Grupa ORBICO jest dziś wzorem Converse Partners na poziomie globalnym, jednak Branko wciąż wnosi pomysły i wizje rozwoju biznesu, i poszukiwania nowych możliwości.
TIZIANO RUSSOLO, Converse – dyrektor generalny na Europę, Bliski Wschód i Afrykę
Branko Roglić jako prezes Zarządu MedILS swoją osobowością i reputacją był gwarantem stabilności Instytutu i obrony przed apetytami licznych drapieżników. Branko wyróżnia się prostotą. Wydaje mi się, że cicha, ale potężna siła Branko Roglicia polega na tym, że od razu określa kolejność priorytetów i że szczegóły nie przeszkadzają mu, dopóki nie przyjdzie na nie kolej – dopiero wtedy szczegóły są rozstrzygane i uzyskany jest efekt końcowy.
DR MIROSLAV RADMAN, Emerytowany profesor, Université Paris Descartes, Član: Académie des Sciences, Osnivač: Śródziemnomorski Instytut Nauk Przyrodniczych
Książka Friedricha Reck-Malleczewena to dziennik prowadzony od maja 1936 r. do października 1944 r. przez pisarza literatury dziecięcej, który na dojście Hitlera do władzy zareagował przejściem na katolicyzm. Koniec zapisków to moment, kiedy Reck-Malleczewen został aresztowany za podkopywanie morale armii niemieckiej. Wypuszczony, został ponownie aresztowany w grudniu 1944 za krytykę inflacji. Zmarł w obozie w Dachau w niewyjaśnionych okolicznościach ok. stycznia-lutego 1945 roku. Ta przetłumaczona na wiele języków i wciąż żywo komentowana niezwykła książka jest dowodem tego, że siła przekonań moralnych stoi ponad bezprawiem opartym na sile, pozostając inspirującym świadectwem niezłomności ducha jednostki.
Wanda Pełczyńska (z domu Filipkowska) była działaczką niepodległościową i polityczną, dziennikarką i sufrażystką. Od 1913 roku należała do Polskich Drużyn Strzeleckich. Jako komendantka kurierek Frontu Litewsko-Białoruskiego uczestniczyła w wojnie polsko-bolszewickiej. W dwudziestoleciu międzywojennym pełniła m.in. funkcję redaktor naczelnej Bluszczu i Kobiety Współczesnej, posłowała na Sejm IV kadencji.W czasie II wojny światowej była więziona przez NKWD, należała do Armii Krajowej. Na emigracji w Londynie razem z mężem współtworzyła Studium Polski Podziemnej, zajmujące się archiwizowaniem i badaniem akt dotyczących AK i przywódców Polskiego Państwa Podziemnego. Kontynuowała działalność publicystyczną, nie stroniąc od komentowania bieżących zagadnień politycznych oraz dziejów niemieckiej i sowieckiej okupacji Polski. To skazywało ją w PRL-u na niepamięć.W ostatnich dekadach znacząco wzrósł udział kobiet w polskim życiu publicznym. Wandę Pełczyńską z pewnością można uznać za prekursorkę tych zmian w wielu jego dziedzinach. Jednocześnie jej biografia splotła się z najbardziej dramatycznymi wydarzeniami XX-wiecznej historii Polski. Książka ta, oparta na szerokich badaniach źródłowych, jest ważnym krokiem w przywracaniu pamięci o tej fascynującej postaci.Wartość książki wynika w moim przekonaniu z dwóch powodów. Po pierwsze, jest to biografia bardzo ciekawej a mało znanej osobistości. Po drugie, biografię tę można uznać za wręcz modelowe studium pewnego typu polskiej inteligencji, który można określić jako pepeesowsko-niepodległościowy.?prof. dr hab. Maciej Janowski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
