Unterstadt to powieść o wielokulturowym Osijeku, o rodzinie mieszczańskiej o niemieckich korzeniach, o XX wieku, historycznych zawirowaniach, tożsamości, sprawiedliwości i niesprawiedliwości, wojnach, śmierci, strachu, miłości i radości. Los jednej rodziny, miasta i kraju opowiadany jest przez pryzmat czterech pokoleń kobiet, które cierpią z powodu historii i chronią przeszłość, podczas gdy ich mężczyźni prowadzą daremne bitwy i przegrane z góry wojny.
Autorka przedstawia świat, w którym za sprawą dziwacznych gier losu i źle dobranych kart dzieją się często rzeczy najgorsze z możliwych. Głównym motywem, który przewija się przez strony tej powieści, jest ukrywanie się przed przeszłością, co nieuchronnie prowadzi do traumy i nieporozumień. Bo cień przeszłości kładzie się na naszej teraźniejszości i przyszłości.
Świat Unterstadt, pełen emocji, zwrotów akcji, zalet i wad głównych i drugoplanowych bohaterów, jest uniwersalny i dotyka niemal każdej rodzinnej historii na tym świecie.
Ivana Šojat (ur. 1971 roku w Osijeku) ukończyła szkołę średnią o profilu dziennikarskim. Studia na Uniwersytecie w Osijeku przerwała ze względu na wojnę w 1991 roku, zgłosiła się jako ochotnik do chorwackiego wojska. W roku 1993 wyjechała do Belgii, gdzie pracowała jako zagraniczny korespondent „Glasa Slavoniji” (lokalna gazeta w Osijeku). Od ponad dwudziestu lat aktywnie zajmuje się tłumaczeniem literatury z języków angielskiego i francuskiego. Przetłumaczyła około sześćdziesięciu książek dla chorwackich wydawnictw. Współpracuje z wieloma chorwackimi periodykami literackimi. Opublikowała zbiory poezji: Hiperbole, Uznesenja (Wniebowstąpienia), Utvare (Upiory), Sofija plaštevima mete samoću (Zofia zamiata samotność peleryną), Ljudi ne znaju šutjeti (Ludzie nie potrafią milczeć), a także esej I past će sve maske (Wszystkie maski spadną), opowiadania: Kao pas (Jak pies),
Mjesečari (Lunatycy), Ruke Azazelove (Ręce Azazela), Emet, powieści: Šamšiel, Unterstadt, Ničiji sinovi (Niczyi synowie), Jom Kipur, Ezan oraz bajki dla dzieci: Heliot, zmaj gnjezdaš (Heliot, smok z gniazdem) i Selina i mrakovi (Selina i ciemności). Jej książki zostały przetłumaczone na niemiecki, francuski, angielski, włoski, albański, macedoński oraz bułgarski.
Powieść Unterstadt w Chorwacji zyskała w krótkim czasie dużą popularność i zdobyła wiele nagród, m.in. Vladimira Nazora, Ksavera Šandora Gjalskiego, Fran Galovića oraz Josipa i Ivana Kozaraców. Spektakl na podstawie książki został wystawiony w Chorwackim Teatrze Narodowym w Osijeku oraz w londyńskim teatrze Foreign Affair.
Istnieją w życiu pewne tematy, o których po prostu nie rozmawiamy. Jednym z nich jest starzenie się, absolutnie naturalny, lecz często marginalizowany proces. Tom Niewidzialna kobieta zawiera napisane szczerze i subtelnie testy Slavenki Drakulić o tym, co jest przemilczane, emocjonalnie trudne. Obrazują stopniowe i bolesne znikanie osoby. Są wyrazem nieodwracalnej straty życia i jednocześnie krzykiem przeciwko niesprawiedliwości starzenia się. Książka otwiera przestrzeń do przemyśleń nad wieloma aspektami życia i śmierci. To pozycja wyjątkowo intymna, która pokazuje, że tylko literatura może powiedzieć to, co wydaje się niewypowiadalne. Słowa Slavenki Drakulić są jak nóż chirurgiczny Melania Mazzucco, La Repubblica Sama autorka, zapytana o powód napisania tej książki, powiedziała: Nie miałam zamiaru opisywać wszystkich aspektów starzenia się i starości. Książka powstała, bo posłuchałam głosów osób wokół siebie, moich starszych przyjaciółek i znajomych i przekonałam się, że istnieje potrzeba potwierdzenia, ze nie jesteśmy same ze swoimi uczuciami niewidzialności. Jakby można było zmierzyć dobre i złe strony starości a to nie jest możliwe obawiam się, że przeważyłoby poczucie straty i zbędności, a nie spełnienia. Tak, starsi ludzie prawdopodobnie posiadają dojrzałość, nawet i mądrość, ale komu to jest dzisiaj potrzebne. Slavenka Drakulić chorwacka pisarka, dziennikarka i eseistka. Jest autorką książek publicystycznych i powieści. Po polsku ukazały się dwie jej książki: Oni nie skrzywdziliby nawet muchy i Ciało z jej ciała. Publikowała w The Nation, Guardian, La Stampa, Frankfurter Allgemeine Zeitung czy Politiken. Pisze po chorwacku i angielsku, jej książki zostały przetłumaczone na ponad piętnaście języków. W 2004 roku podczas Targów Książki w Lipsku otrzymała nagrodę European Understanding, a w 2018 roku nagrodę Best Project Book for Adaptation za książkę Niewidzialna kobieta.
Tahiti. Idealne państwo. Królestwo słońca. Nowa Atlantyda. Nowa ziemia. Nowa Słowacja.
Jest rok 2020, a na Tahiti mieszkają już trzy pokolenia Słowaków. Dobrowolnie opuścili swój kraj czy zostali z niego wypędzeni? To wciąż jest przedmiotem dyskusji. Wciągająca, zabawna i ekscytująca historia, dla której punktem wyjściowym są wydarzenia historyczne. Obiecane lepsze życie na Tahiti nie układa się po myśli uchodźców.
Opowieść o emigracji, punktach zwrotnych w historii i pragnieniu wolności. Historia Europy Środkowej nigdy nie była czytana w tak alternatywny sposób.
Fragment książki:
„Z powodu niesprzyjającego przebiegu przedłużającej się Wielkiej Wojny dezercje po roku 1918 przybrały masową skalę. Obie strony konfliktu daremnie dążyły do przełomu i decydującego zwycięstwa. Liczba ofiar rosła w zawrotnym tempie. Choć każda próba ucieczki była karana śmiercią, słowaccy żołnierze wszelkimi sposobami starali się zbiec z frontu. Generał postrzegał to jako okazję; nie poddawał się i nadal z pomocą bogatych emigrantów publikował ogłoszenia zarówno w Stanach, jak i w ojczyźnie.
Słowacy i Słowaczki, Bracia i Siostry!
Nie podoba Wam się życie w Uhorsku ani w Ameryce?
Harujecie za parę groszy u obcych? Chcecie, aby lepiej Wam się powodziło? Chcecie mówić własnym językiem i wreszcie zaznać wolności? Na Tahiti budujemy dla Was Nową Słowację! Wasze dzieci pójdą do szkół i będą mówić w języku ojczystym.
Dołączcie do nas, uzyskajcie na korzystnych warunkach działki i chodźcie z nami do raju na ziemi!”.
O autorze:
Michal Hvorecký (1976), słowacki pisarz i publicysta. Pisze książki dla dorosłych oraz dla dzieci. W Polsce ukazał się wybór opowiadań Hvoreckiego zatytułowany W misji idealnej czystości. Jego nowela "Wilsonov" została zekranizowana, a dwa inne utwory – zaadaptowane na przedstawienia teatralne w Niemczech, Czechach i Austrii. Jego książki ukazały się w przekładach na czternaście języków. Tłumaczy z niemieckiego. Pracuje w Instytucie Goethego. Mieszka z rodziną w Bratysławie.
W publikacji znalazły się felietony Piotra Wojciechowskiego drukowane w „Kwartalniku Literackim Wyspa” w latach 2007-2017.
Cykl felietonów nazwałem „Od strony ogrodu”. Spośród czterech stron świata ta strona sercu mojemu najbliższa, bo od strony ogrodu znaczy nie od frontu, nie od ulicy. Ogród jest ziemskim znakiem raju. Na ulicy zgiełk, w ogrodzie słychać rozmowy drzew i ptaków. Literatura też ma wiele stron. Od ulicy promocje, profesorskie opinie, krytyczne sądy, system nagród, ustawianie hierarchii. W ogrodzie można napić się kwasu chlebowego i porozmawiać, spytać się, o co chodzi. Nie jestem felietonistą, jestem od pisania powieści i opowiadań. Ale bywa tak na wojnie, że do okopów posyła się kucharzy, magazynierów i rachmistrzów, bo potrzebny każdy bagnet. Nie wiem, co to za dziwna wojna w literaturze, ale już prawie ćwierć wieku to tu, to tam wzywają mnie, abym walczył felietonem. Jak odmówić?
Piotr Wojciechowski
Powieść nawiązuje do prawdziwych tragicznych wydarzeń w Gruzji w 1983 roku. Kilkoro przyjaciół porwało samolot lecący z Tbilisi do Leningradu. Desperacko pragnęli uciec z ZSRR i dostać się do Turcji. Gotowi byli zaryzykować życie, aby wyrwać się z kraju. Niestety naiwna ucieczka ma katastrofalne wręcz skutki, a młodzi ludzie padają ofiarą brutalnego sowieckiego reżimu.
Przekład Justyna Jakubowska
Pokolenie dżinsów to historia prawdziwa. Saga o młodych ludziach, którzy pomimo wszystko i za wszelką cenę poszukiwali wolności. O ich marzeniach i miłości. To tragedia w kilku aktach, skrzętnie skrywana przed światem, choć w Gruzji wiedzieli o niej wszyscy.
Dziś odkryje ją polski czytelnik. Ku przestrodze, bo „przeszłość może powrócić, szczególnie wtedy, kiedy my sami nie umiemy z nią zerwać”.
Katarzyna Pakosińska
Mała wielka powieść. Pięknie napisana, tragiczna i romantyczna historia, która do dzisiaj dzieli Gruzinów. Bez Pokolenia dżinsów nie byłoby Gaumardżos!
Marcin Meller
W tomie zamieszczamy 57 rozmów drukowanych w dwutygodniku ,,Biblioteka Analiz"" w latach 2017-2019. Bohaterami naszych wywiadów są główni kreatorzy rodzimego rynku wydawniczego - przedstawiciele wydawnictw, firm dystrybucyjnych i oferujących dostęp do cyfrowych treści, a także reprezentanci sektora poligraficznego oraz organizatorzy targów. Wśród naszych interlokutorów nie zabrakło osób związanych z instytucjami kultury, administracją państwową, promotorów literatury i kameralnych księgarń.Nie ingerowaliśmy w teksty autoryzowanych rozmów, nie ma tu żadnych skrótów ani zmian, choć czas zweryfikował część zapowiedzi i prognoz. Wywiady, które otwierają niemal każdy numer ,,Biblioteki Analiz"", z jednej strony zawsze poruszają tematy ,,gorące"", a więc aktualne wydarzenia na rynku, z drugiej - dotyczą problemów uniwersalnych. Tematy poruszane w rozmowach wyrażają niepokój o przyszłość dystrybucji książki i jej miejsce w cyfrowym świecie, mowa o kondycji czytelnictwa, przyszłości targów i festiwali, zmieniających się preferencjach i nawykach czytelniczych, self-publishingu, wreszcie promocji literatury. Nawet po wielu miesiącach warto wrócić do ocen rynku stawianych przez fachowców. Lektura głosów z poprzednich lat i przyjrzenie się dominującym tematom dają dobry obraz przekształceń w naszej branży wydawniczo-księgarskiej. Staje się ona coraz bardziej nowoczesna, coraz bardziej cyfrowa, coraz bardziej skoncentrowana wokół ochrony praw autorskich. W sprzedaży cały czas dostępne są poprzednie edycje - całość to już ponad 400 wywiadów, ponad 4000 stron tekstu. Lektura głosów z poprzednich lat, przyjrzenie się dominującym tematom - daje dobry obraz przekształceń w branży wydawniczo-księgarskiej. Rozmowy przeprowadzili: Piotr Dobrołęcki, Tomasz Gardziński, Tadeusz Lewandowski i Ewa Tenerenda-Ożóg
Pełna humoru, momentami tragikomiczna opowieść dla czytelników ciekawych świata i ludzi. Powieść o emigracji, marzeniach o zmianie stylu życia, poszukiwaniu miłości, walce z nałogiem i samotnością. O pracy w specyficznej branży za granicą i w kraju. To książka o powrotach, uczuciach, słabościach i ich przełamywaniu.
„Kiss Me Chloe” to druga książka w dorobku Wojciecha Dziewita. Pełna humoru, momentami tragikomiczna opowieść dla czytelników ciekawych świata i ludzi. Powieść o emigracji, marzeniach o zmianie stylu życia, poszukiwaniu miłości, walce z nałogiem i samotnością. O pracy w specyficznej branży za granicą i w kraju. To książka o powrotach, uczuciach, słabościach i ich przełamywaniu. To historia spisana ze swadą, bez pruderii, na wesoło, ale z pikantnymi szczegółami.
Autor ma na swoim koncie liczne nagrody i wyróżnienia. Jako laureat Konkursu na Opowiadanie Pisz Do Pilcha z 2004 roku wypracował do tej pory swój niepowtarzalny styl. Od wielu lat współpracuje z licznymi tytułami prasowymi, w tym emigracyjnymi.
“Sabo się zatrzymał” to prywatny dziennik żałoby, raport z rozpaczy rozpisany na kilkadziesiąt trzymających w napięciu miniesejów o rzeczach, zjawiskach i zdarzeniach związanych z człowiekiem umierającym. To zapis uczuć mężczyzny, który powoli tracąc żonę, musi przyjąć jej śmierć i jednocześnie nie pozwolić, żeby rozpadł się otaczający go świat. Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak funkcjonować „potem”, z pęknięciem w poprzek jaźni, które nijak nie chce zasklepić się blizną, a które trzeba w końcu zagadać, zasypać, zasłonić dobrze zorganizowaną codziennością, czymkolwiek, byle nie popaść w obłęd.Oto Horvat pisze o chorobie i umieraniu, ale ? paradoksalnie ? także o pogoni za życiem, w pełni odczuwanym dopiero w obliczu śmierci.Powieść “Sabo się zatrzymał” została przełożona na kilka języków, w Serbii doczekała się trzech wydań, przyniosła autorowi nagrody Biljana Jovanović i Mirko Kovač i znalazła się w ścisłym finale prestiżowej nagrody czasopisma „NIN” (2015).Oto Horvat (1967, Nowy Sad) ? poeta, prozaik i tłumacz (z węgierskiego, włoskiego i niemieckiego). Studiował hungarystykę w Nowym Sadzie, germanistykę w Erlangen i w Berlinie. Autor siedmiu książek poetyckich: “Gde nestaje šuma” (1987, Gdzie znika las; nagroda za najlepszy debiut), “Zgrušavanje” (1990, Krzepnięcie), “Gorki listovi” (1990, Gorzkie liście), “Fotografije” (1996, Fotografie), “Dozvola za boravak” (2002, Pozwolenie na pobyt), “Putovati u Olmo” (2008, Jechać do Olmo), “Izabrane & nove pesme” (2009, Wiersze wybrane i nowe) i powieści “Sabo je stao” (2014, Sabo się zatrzymał), a także zbioru opowiadań “Kao Celanovi ljubavnici” (2016, Jak Celanowscy kochankowie). Jako tłumacz poezji opublikował tomy Jánosa Pilinszkyego (Krater, 1992), Ottó Fenyvesiego (Anđeo haosa, 2009) i Hansa Magnusa Enzensbergera (Poslednji pozdrav astronautima, 2010).
Wtedy w Loszoncu to historia przyjaźni dwóch chłopców, Słowaka Lewiatana i Węgra Kapii, i jednocześnie kronika życia małego miasteczka na pograniczu węgiersko-słowackim, opowiedziana z perspektywy dziecka, obserwującego świat nieuzbrojonym w cynizm okiem.
Na Cegiełki składa się 11 opowiadań, z których każde stanowi osobną, zamkniętą formę. To, co je scala, to miejsce opisywanych zdarzeń, czyli okolice Sokółki na Podlasiu, gdzie żyją bohaterowie opowiadań Piaseckiego.Bohater książki, pisarz-poeta, przybysz z miasta, poszukując swojego miejsca na ziemi i pomysłu na życie, decyduje się na diametralną zmianę sprzedaje mieszkanie w Warszawie i kupuje gospodarstwo na odległym od stolicy Podlasiu, na przysłowiowym końcu świata.Nikt z tutejszych nie kryje swojego zdziwienia, a właściwie podejrzliwości wobec przybysza: Dla nich jestem inny. Jakbym spadł z Księżyca. Inaczej się ubieram, mówię bez wschodniego akcentu, ale przede wszystkim co tutaj robię? Gospodarstwo dla przyjemności kupiłem? Będę uprawiał dwa hektary łąk, krzaki, jeziorka i las? To im się w głowie nie mieści. Tu nikt dla przyjemności nie siedzi.Odnajdziemy tu całą galerię postaci, wrażliwców, cwaniaków, miejscowych pijaczków, ludzi zasiedziałych na tym terenie od pokoleń i takich jak on przybyszów z kosmosu, którzy z różnym powodzeniem realizują swoje pomysły porzucenia starego życia i rozpoczęcia wszystkiego od nowa.Czy bohater odnajdzie się w nowych warunkach? Czy uda mu się wrosnąć w miejscową społeczność? I czy odnajdzie tu swoje miejsce do życia?
""Mocne alkohole w Polsce 2020"" to trzecia już edycja tej rodzimej panoramy mocnych trunków. Książka składa się z czterech działów. Pierwszy z nich ""Rynek"", opisuje skrótowo polski rynek alkoholi na tle rynku światowego, podając rozmaite statystyki spożycia i sprzedaży poszczególnych rodzajów alkoholi, marek, firm itd. W części tej dostajemy także trzy ciekawe zestawienia ""Najlepszych alkoholi 2019 roku"", Najlepszych polskich debiutów na rynku alkoholi 2019"" (oba sklasyfikowane przez magazyn Aqua Vitae, wydawcę książki), a także laureatów III konkursu Warsaw Spirits Competition. W ""Najlepszych alkoholach..."" sklasyfikowano blisko dwa tysiące produktów, w Najlepszych polskich debiutach oceniono prawie 300 próbek trunków, wśród medalistów zaś Warsaw Spirits Competition możemy przeczytać o 131 produktach. Dostajemy więc tu przegląd naprawdę wielkiej liczby wódek, okowit, nalewek, rumów, whisky, brandy i wszelkich innych alkoholi mocnych, zaś przyznane nagrody i medale mogą być doskonałą wskazówką do tego, co warto pić.Kolejne trzy rozdziały książki: ""Producenci"", ""Dystrybutorzy"" i ""Who is who w branży alkoholowej"", to zaś pełen informacji katalog firm i osób aktywnych na polskim rynku alkoholi mocnych. Dowiemy się, kiedy dane firmy zaczęły na rodzimym rynku działać, jakie mają osiągnięcia, w czym się specjalizują i za jakie marki odpowiadają. Do każdej z nich otrzymamy też dane kontaktowe. Mamy jak na dłoni (a raczej w ręku, gdy trzymamy przed sobą książkę) pełen wgląd do całej polskiej branży alkoholi mocnych.Z książką ""Mocne alkohole w Polsce 2020"" będziemy doskonale wiedzieć: co pić, kto to co chcemy wypić produkuje i gdzie to kupić. Książka w twardej oprawie, na kredowym papierze, wiele zdjęć i ilustracji.
1983. Republika i UK Subs ruszają w trasę po Polsce. 27 lutego mają zagrać w Radomiu. W mieście od rana poruszenie. Na koncert wybierają się wszyscy – rockowa młodzież, punki, git-ludzie i zwykła bandyterka. ZOMO również. Szykuje się wieczór, jakiego tutaj jeszcze nie było.
„Zadymiarze” to niekonwencjonalny reportaż, punkowa, ale uniwersalna – przekazana głosami uczestników koncertu – opowieść o pokoleniu, które chciało grać własną muzykę, wydawać własne pisma, żyć własnym życiem w świecie, w którym nie było to możliwe.
Kilkanaście osób opowiada o tym, jak było naprawdę. Na koncercie, ale też na co dzień, na ulicy i w domu. Jak zdobywało się muzykę, ciuchy, gdzie poznawało ludzi i gdzie lepiej było się nie zapuszczać. Underground lat osiemdziesiątych jest w ich opowieści dziki i brudny i jest w nim bardzo dużo przemocy.
UK Subs w ciągu trzydziestu kilku lat przyjeżdżało do Polski kilkanaście razy, ale nadal wspominają trasę z Republiką i Grzegorza Ciechowskiego. Koncert w hali „Radoskóru” stał się legendą, niezapomnianym przeżyciem dla wielu osób. W Polsce, w tamtym okresie, jedynym w swoim rodzaju. Żeby zaznać choć trochę wolności, trzeba być gotowym na wszystko.
Mocne alkohole w Polsce 2019, to rynkowy przewodnik, jedyna tego typu publikacja w naszym kraju. Opisano w niej wszystkich producentów oraz najważniejszych dystrybutorów i importerów mocnych alkoholi, a także sylwetki ludzi z branży.
Dwudziesta edycja sztandarowej publikacji Biblioteki Analiz. W pięciu tomach omówione zostały zmiany, jakie zaszły na rynku książki w Polsce w 2016 i połowie 2017 roku.
„Who is who” to leksykon biograficzny poświęcony osobom, których działanie w największym stopniu wpłynęło na obraz polskiej branży książkowej w ostatnich latach. W obecnej edycji „Who is who” zawarliśmy biogramy ponad 700 osób z szeroko rozumianej branży książkowej, od producentów papieru, przez jego dystrybutorów, poligrafów, wydawców i hurtowników po księgarzy i bibliotekarzy, uwzględniając też agentów literackich i ludzi mediów, czasem również autorów i ilustratorów, którzy w znaczący sposób uczestniczą w życiu naszej branży.
Dwudziesta edycja sztandarowej publikacji Biblioteki Analiz. W pięciu tomach omówione zostały zmiany, jakie zaszły na rynku książki w Polsce w 2016 i połowie 2017 roku.
Tom „Targi, instytucje, media” zawiera zestawienie najważniejszych instytucji i organizacji związanych z książką, a także wykaz mediów branżowych. W tomie podsumowujemy sytuację w sektorze targów książki, zamieszczamy również szczegółowy przegląd wszystkich najważniejszych imprez targowych w Polsce.
Dwudziesta edycja sztandarowej publikacji Biblioteki Analiz. W pięciu tomach omówione zostały zmiany, jakie zaszły na rynku książki w Polsce w 2016 i połowie 2017 roku.
Istotną część tomu „Wydawnictwa” stanowią pogłębione analizy różnych sektorów rynku książki, ponadto zamieszczono prezentacje największych firm wydawniczych w Polsce (m.in. opisy i charakterystyki przedsiębiorstw, informacje o generowanych obrotach, wielkości produkcji wydawniczej, zatrudnieniu). Książkę uzupełniają liczne tabele i zestawienia – m.in. z wynikami badań czytelnictwa, danymi na temat wielkości produkcji wydawniczej, informacjami o nakładach książek. Dodatkowo tematyka została znacząco poszerzona o zagadnienia związane z digitalizacją treści i jej dystrybucją w nowych kanałach dystrybucji.
Dwudziesta edycja sztandarowej publikacji Biblioteki Analiz. W pięciu tomach omówione zostały najważniejsze zagadnienia dotyczące funkcjonowania polskiej branży wydawniczo-księgarskiej.
Tom „Dystrybucja” zawiera analizę rynku dystrybucyjnego.
Spis treści:
1. Księgarstwo hurtowe
2. Księgarstwo detaliczne
3. Sprzedaż bezpośrednia
4. Import i eksport książek
5. Wykaz tekstów źródłowych
Wydanie sfinansowano ze środków finansowych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Dwudziesta edycja sztandarowej publikacji Biblioteki Analiz. W pięciu tomach omówione zostały zmiany, jakie zaszły na rynku książki w Polsce w 2016 i połowie 2017 roku.
Tom „Poligrafia i Papier” poświęcony został rynkowi drukarń dziełowych oraz rynkowi papierów graficznych przeznaczonych do druku książek.
Książka jest zbiorem recenzji ze spektakli w teatrach warszawskich z okresu ostatnich 10 lat. Autor z premedytacją nawiązuje do szkoły recenzenckiej wypracowanej przez przedwojennych mistrzów takich jak Tadeusz Boy-Żeleński, Antoni Słonimski, Karol Irzykowski czy Jan Parandowski.
W dzisiejszych czasach, kiedy przenoszone na papier spotkania z Melpomeną nie posiadają indywidualnego odniesienia, służą schlebianiu koteriom, snobistycznym gustom oraz osobistym porachunkom, a w dodatku często są artykułowane za pomocą sięgającego bruku języka, warto zwrócić spojrzenie w kierunku okresu, w którym recenzent mówił po prostu to co czuł, oglądając spektakl, a po jego zakończeniu formułował swoje odczucia w słowie pisanym.
Książka ta ma służyć delikatnej zachęcie do obcowania z muzą teatru - Melpomeną, która potrafi – w zależności od tego jaki „kapłan” ją reprezentuje – irytować, nudzić, złościć i zniechęcać, ale również zaciekawiać, zastanawiać, wciągać, współprzeżywać, pochłaniać, skłaniać do refleksji, prowokować emocje, zachęcać do przyjrzenia się bliźnim oraz samemu sobie.
Praca na temat praktycznych aspektów wykonywania zawodu dziennikarza napisana w luźnej, felietonowej formie z propozycjami ćwiczeń. Autorka odsłania przed czytelnikami tajniki dziennikarskiej profesji. Swoją wiedzę opiera na wieloletnim doświadczeniu, jakie nabyła pracując jako dziennikarka prasowa i telewizyjna oraz jako blogerka i pisarka.
"Kurs dziennikarstwa dla samouków" będzie bez wątpienia pożytecznym podręcznikiem dla adeptów sztuki dziennikarskiej. Nie zastąpi pracy ani praktyki, ale na pewno pomoże w wyrobieniu sprawności w zbieraniu wiadomości i przygotowaniu ich dla czytelników gazet, czasopism, portali internetowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
