Literatura beletrystyczna - beletrystyka psychologiczna, religijna i filozoficzna, powieści, opowiadania, science fiction, romans, thrillery, fantazja po te wszysztkie bestsellery zapraszamy do naszej księgarni internetowej Dobreksiazki.pl
Mamy naprawdę szeroki wybów i atrakcyjne ceny. Jest w czym wybierać. Zapraszamy.
""Ogród Makabry to zbiór opowiadań grozy. Króluje tu śmierć, krew, brutalność i lęki, a gore i body horror splatają się z horrorem psychologicznym. Książka jest skierowana do osób pełnoletnich.Dziewięć historii przeniesie Cię do złowrogich, wypaczonych krain, w których potworność ciała i duszy stanowi nierozerwalny motyw przewodni. Wybierz się w podróż pociągiem z trędowatymi, odkryj mroczny sekret wiecznej młodości, rozsmakuj się w ludzinie, spróbuj uciec z Ogrodu Makabry, zamieszkiwanego przez słowiańskie stwory. Te i wiele innych opowiadań nie tylko zaskoczą licznymi zwrotami fabularnymi oraz elementami dziwności, ale też zmuszą Cię do przekroczenia własnych barier i wyjścia ze strefy komfortu. Pytanie brzmi: czy dasz radę? ""Egzemplarz z podpisem autora!
Frank Zito tęskni za zmarłą matulą. Znęcała się nad nim straszliwie i zarabiała, sprzedając swoje ciało na ulicy, ale Frankowi wciąż jej brakuje. Aby nie zwariować z samotności, Frank otacza się manekinami, na które zakłada ubrania i skalpy swych ofiar. Czy powstrzyma się przed kolejną zbrodnią, kiedy pozna ambitną fotografkę Annę, czy też otaczające kobietę piękne modelki wyzwolą w nim najgorsze instynkty mordercy? Maniak to klasyczny slasher z 1980 roku, nakręcony amatorsko i na mizernym budżecie, lecz tak brutalny i krwawy, że w wielu krajach zakazano jego wyświetlania. Literacka adaptacja Stphanea Bourgoina specjalisty od true crime oraz seryjnych morderców pogłębia portret psychologiczny Franka Zito i przedstawia napędzane upiornym dzieciństwem motywacje stojące za działaniami tytułowego maniaka: w połowie Kuby Rozpruwacza, w połowie Normana Batesa, acz w całości oryginalnego i głęboko, głęboko niepokojącego.
Trzydzieści lat temu Kirsty Cotton uciekła ze szponów Wysłannika Piekieł, Szpilkogłowego. Teraz przenosi się z miejsca na miejsce i zmienia tożsamości jak rękawiczki, w wiecznym strachu przed powrotem infernalnych sił. Tajemniczy list od człowieka, który zdaje się o niej wiedzieć odrobinę zbyt wiele, zmusi ją do zanurkowania z powrotem w mrok i stanięcia twarzą w twarz ze strachem. Twarzą w twarz z demonem. Nawet jeśli wyjdzie z tego żywo, jedno jest pewne. Zło po raz kolejny odciśnie na niej PIĘTNO. Mark Alan Miller na podstawie oryginalnego pomysłu Clivea Barkera rozszerza uniwersum Hellraisera i pokazuje, że zanim doszło do przygód detektywa Harryego DAmoura opisanych w Szkarłatnych Ewangeliach, istniał pierwszy świadek piekielnego planu Szpilkogłowego.
"Na pogrzebie stryja Daria Sabatowska dowiaduje się, że mężczyzna nie tylko zmarł niekonwencjonalnie, ale i cały swój dorobek życia przekazał właśnie jej. I tak z dnia na dzień zwykła księgowa staje się właścicielką antykwariatu w Starzynach zapyziałym miasteczku pośrodku niczego. Oczywiście, że chce spieniężyć wszystkie zgromadzone przez krewnego rupiecie, by w końcu móc wieść życie na poziomie. Oczywiście, że to nie może być aż tak proste. Antykwariat Obscurię nawiedzają coraz dziwniejsi ludzie, koszmary odbierają sen, a nadzorczyni budynku okazuje się naprawdę wredną jędzą w dodatku martwą od kilku dni. Dom na Wrzeszczącym Wzgórzu przedstawia początek drogi obranej przez Darię Sabatowską młodą occult-detective, która w schedzie po stryju postanawia zgłębiać tajemnice życia i śmierci. Klasyczna groza oparta na motywach światła i cienia, gdzie najwyższą trwogę wywołuje najcichszy szmer. "
Każdy z nas ma gdzieś w domu pudełko pełne niezwyczajnie zwykłych przedmiotów. Dla obcych – zbiór śmieci, popsutych drobiazgów bez wartości. Dla nas – skarbnica wspomnień. Małe rzeczy, które niosą ze sobą drugie dno, emocje, znaczenia, które rozumiemy tylko my sami.
Takie właśnie są „Rzeczy nie-zwykłe” – opowiadania zebrane w tej książce. Z pozoru proste, czasem nawet codzienne… a jednak w każdym z nich kryje się coś więcej.
Może odnajdziesz tu cząstkę siebie? Wspomnienie, które cicho odzywa się spod warstwy czasu. Mały kamyk, który poruszy coś głęboko w środku. Jedną z tych zwykło-niezwykłych rzeczy, które – choć niepozorne – zostają z nami na zawsze.
Czy jesteś gotów zajrzeć do pudełka pełnego wspomnień?
Recenzowana książka jest rezultatem ogólnopolskich badań przeprowadzonych w okresie funkcjonowania Polski Ludowej. Zawarte w niej analizy i oceny oparte zostały na wywiadach przeprowadzonych w 1988 roku, które objęły 2835 osób rekrutujących się ze wszystkich środowisk inteligenckich z 49 ówczesnych województw. [] Nikt przedtem nie przeprowadził tak reprezentatywnych badań polskiej inteligencji. [] Przeprowadzone z dużym rozmachem, a także z wielką starannością i wysokimi kompetencjami badania mają unikalną wartość naukową o charakterze socjologii historycznej. [] Z uwagi na ich wartość poznawczą, istnieje niewątpliwie potrzeba kontynuacji badań nad polską inteligencją. Wymagałoby to jednak podjęcia próby zdefiniowania na nowo roli i miejsca inteligencji w zmieniającej się strukturze społecznej. Prof. dr hab. Henryk Bednarski [] recenzowaną pracę wyróżnia analityczno-syntetyczny sposób przedstawiania złożonych problemów związanych z funkcjonowaniem elit i sposobów ich oddziaływania na społeczeństwo. Dlatego też postrzegane w takiej perspektywie, zawarte w książce, wyniki badań stanowią niezwykle wartościowy wkład wiedzy o charakterze interdyscyplinarnym oraz posiadają unikalny walor opisowo-wyjaśniający, badawczy, dydaktyczny i praktyczny. Dr hab., prof. SGGW, Włodzimierz Chojnacki
Autobus mija zamarłe krajobrazy i opustoszałe domy, gdy Helen Langrishe wraca z Dublinu do rodzinnego Springfield House w hrabstwie Kildare. Im bliżej jest rodowej posiadłości, tym bardziej jej myśli krążą wokół tematów śmierci i upływu czasu: stare rody, niegdyś zamknięte w dostojnych, a teraz rozpadających się domach, odchodzą w niepamięć, a nagrobki cmentarne zapadają się w ziemię, obojętne wobec żywych i ich niemocy. Irlandzka prowincja zastyga w niepewności, mimo że docierają do niej złowieszcze echa wydarzeń lat trzydziestych. Zwiastunem nadchodzących zmian było już, jak się okaże, pojawienie się w domu Langrishe’ów przybysza z Niemiec.
Aidan Higgins portretuje schyłek przedwojennej formacji kulturowej, tworząc elegię dla modernizmu i odpowiedź na Yeatsowską wizję angielsko-irlandzkiej historii. Podszyta ironią i fatalizmem narracja oddaje pełen sprzeczności obraz przemijania, w którym swojskość sąsiaduje z obcością, zabobon z nauką, a przeszłość z postępem.
W tej wspaniałej publikacji przedstawiliśmy sylwetki 60 najlepszych piłkarzy na świecie. Książka przywodzi na myśl popularne karty do gry. Na każdej ze stron znalazły się bowiem duże zdjęcia poszczególnych zawodników, a także podstawowe dane na ich temat, takie jak pozycja, wartość rynkowa, przynależność klubowa i reprezentacyjna. Nie zabrakło tu również informacji o najważniejszych wywalczonych przez nich trofeach. Ten album z pewnością zadowoli wszystkich miłośników piłki nożnej.
Mihály Lajos Jeney urodził się w roku 1723 lub 1724 w Siedmiogrodzie, w szlacheckiej rodzinie wywodzącej się z Győr. Służbę wojskową zaczął w wojnie austriacko-osmańskiej w latach 1737-1739. Później walczył w wojnie o sukcesję austriacką (1740-148), w trakcie której przeszedł na służbę francuską. W 1754 był kartografem armii Renu, później walczył w wojnie siedmioletniej (1756-1763), najpierw w armii francuskiej, potem w pruskiej. Później wrócił na służbę austriacką, gdzie dosłużył się rangi generała. Zmarł w Peczu, w roku 1797.
Największą sławę zdobył sobie jednak nie tyle w boju, co jako autor najbardziej chyba znanego dzieła o „małej wojnie”, jakie powstało w XVIII wieku.
Napisane po francusku, jeszcze z życia autora doczekało się tłumaczeń na angielski, niemiecki i… polski. To ostatnie tłumaczenie wydane w czasie konfederacji barskiej mamy czytelnikowi zaszczyt przedstawić.
Osiemnastowieczna petite-guerre nie do końca jest tym, co zwykło się obecnie uważać za „działania partyzanckie”. W większym stopniu przypomina modus operandi współczesnych komandosów. Projektowany przez Jeneya „korpus partyzanta”, jest niewielkim, mobilnym oddziałem przeznaczonym do operowania za liniami nieprzyjaciela – dokonywania zwiadu, szarpania linii zaopatrzenia, zajmowania twierdz z zaskoczenia, niespodziewanych ataków na tyły wroga, po których następuje szybki, lecz uporządkowany odwrót…
(opis wydawcy)
"Mamo, nie płacz już więcej. Za rok będziesz tulić maleństwo. Będziesz mieć drugą córkę, a ja - siostrę.Zobaczysz, obiecuję. Będę z wami. Choć nie tu, to tam. I pamiętaj, proszę - jedyne, czego teraz potrzebuję,aby nie przestać istnieć, to zobaczyć, jak znowu się pięknie uśmiechasz"."DWA GOŁĘBIE to prawdziwa, aż nieprawdopodobna historia o ścieżkach losu, która rozdziera serce, zmienia spojrzenie, a w efekcie - wywołując katharsis - uzdrawia.Książka jest intymną opowieścią matki o przeżywaniu śmierci własnego dziecka. To zdarzenie to dopiero początek drogi. Cała historia jest bolesna, rozdzierająca, ale nie sposób zauważyć, że podczas jej czytania nasz ból kojony jest przez przepełniającą strony miłość. Wielka, wszechobecna moc miłości - jawi się w obliczu nieuchronności losu jako siła, która nas zmienia i chroni. Wzrastamy pomimo wszystko, krzepniemy i wzmacniamy się. Przestaje istnieć strach przed życiem. Doceniamy je bardziej. Mam też poczucie, że w pewnym sensie losy tej książki są reżyserowane z zaświatów. Czuję obok ciepłą, pewną obecność. Czy możliwe, że jest to Alicja (śp. córka autorki)? Wierzę, że tak. Chylę czoła przed ich wspólną, życiową historią. Miłość zawsze zwycięża".Agnieszka Mlicka-Ezooneir, Wydawnictwo EzooneirTa książka to intymna, głęboko poruszająca opowieść o życiu, które zmienia się w jednej chwili, o miłości uniwersalnej, która zawsze trwa wiecznie, i o sile, którą odnajdujemy w sobie, gdy wszystko się wali. Autorka zabiera czytelnika w podróż przez najtrudniejsze emocje: żałobę, żal, smutek, a jednocześnie pokazuje, że nawet w najbardziej mrocznych chwilach można znaleźć światło i nadzieję. Z niezwykłą szczerością opisuje swoje doświadczenia. Czytelnik odkrywa, że proces żałoby ma swoje etapy - i że każdy z nich jest potrzebny, by móc iść dalej.Jednak to nie tylko opowieść o żałobie i rozstaniu. To historia o odbudowywaniu siebie, odkrywaniu na nowo własnej kobiecości i radości życia. Autorka opisuje, jak nowe pasje pozwoliły jej odzyskać poczucie własnej wartości i poczucie sensu. To historia o akceptacji losu i o miłości do samej siebie, która staje się fundamentem prawdziwej wolności i szczęścia.W tej książce czytelnik odnajdzie fragment siebie - w bólu, w tęsknocie, w próbie pogodzenia się z tym, co nieodwracalne. Autorka pokazuje, że choć nie możemy wybierać tego, co nas spotyka, możemy wybrać, jak na to odpowiemy. Nawet w najciemniejszych chwilach można znaleźć światło. A codzienne małe radości uczą nas, jak żyć dalej, pełniej i świadomiej."Dwa gołębie" to książka o sile wrażliwości, o pięknie życia mimo jego trudów, o miłości, która nie zawsze trwa, ale która uczy nas, jak kochać siebie i innych. To lektura, która nie tylko porusza, ale także pomaga odnaleźć drogę do własnego światła i nadziei.
Maria Skłodowska-Curie, podwójna noblistka i Polka wszech czasów, oraz Warszawa, jej rodzinne miasto, są bohaterami najnowszej książki Zbigniewa Grochowskiego, cenionego w kraju pasjonata historii. Książka charakteryzuje się nie tylko uzasadnioną fascynacją jej autora uczoną i dziejami stolicy, ale także ciekawą i bogatą treścią, wymagającą ogromnego wysiłku w zbieraniu i porządkowaniu źródeł. Publikację polecam miłośnikom działalności naukowej Marii Skłodowskiej-Curie i historii Warszawy oraz wszystkim, którzy interesują się niezwykłymi postaciami i miastami.- fragment recenzji prof. Zbigniewa Karpusa, dziekana Wydziału Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie UMK w Toruniu
Wkrocz do świata groteski i absurdu!Kim jest Kościejek? Czy Farmazon odnajdzie miłość? Co dzieje się w afrykańskim jeziorze? Czy Gustaw stworzy dzieło swojego życia?Na te i wiele innych pytań odpowiedzi znajdziecie w antologii "Niedobrzysko".Opowiadania nie tylko bawią, przerażają, przekraczają granice absurdu, zakrzywiają znaną nam rzeczywistość. Czytając między wierszami, dostrzec można w nich drugie, a nawet trzecie dno. To historie, które na długo zostają w pamięci, a po ich lekturze świat nie będzie już wyglądał tak samo!Wydawca oraz Autorzy nie ponoszą odpowiedzialności za polekturowy stan psychiczny Czytelników.Autorzy: Dariusz Barczewski, Bartłomiej Dzik, Agata Francik, Lidia Gręda, Hubert Jarzębowski, Grzegorz Kałużny, Aleksandra Knap, Kazimierz Kyrcz Jr., Kornel Mikołajczyk, Adam Raglan, Krzysztof Rarocki, Marcin Rojek, Krzysztof Szabla, Paweł Wącławski, Zeter Zelke, Marcin Zwoleń.
"Strofy erogenne" to poetycki taniec ciał, dusz i słów - subtelna symfonia pragnień, namiętności i duchowej bliskości. Wiersze splatają się tu jak dłonie kochanków, prowadząc czytelnika przez intymne pejzaże doznań, gdzie dotyk staje się językiem, a cisza - wyznaniem.Kasia Pawłowska wraz z zaproszonymi poetami tworzy niezwykły dialog miłości: cielesnej i metafizycznej, zmysłowej i łagodnej. Każdy wers pulsuje życiem, tętni rytmem serca, pachnie rosą, ogniem i ciepłem drugiego człowieka.To książka o jedności - o tym, jak "Ty" i "Ja" stają się "My".O pięknie bycia razem - w słowie, w oddechu, w poezji.Katarzyna Pawłowska - krakowianka; z wykształcenia pedagog społeczno-opiekuńczy i muzykoterapeuta. Zadebiutowała tomikiem pt. "Zapiski z Gwiazd" (Miniatura 2016; zmienione wydanie w 2025 - Liberum Verbum), w 2017 roku pojawił się kolejny (po raz pierwszy) tomik "Strofy erogenne", a w 2020 r. "Oswajanie cienia". Publikowała w Szufladzie, Kurierze poetyckim, Nowych Myślach, Angorze, Radostowej, na portalu Pisarze pl. Jej wiersze można również znaleźć na facebookowym profilu: Kasia Pawłowska - zapiski z gwiazd. Laureatka Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego "Erotyk na krechę" im. T. Stirmera. W 2025 r. ukazał się jej najnowszy tom pt. "Światy równoległe".
"Zapiski z gwiazd" to poetycka podróż przez światło, ciało i ciszę - intymny zapis duchowego przebudzenia i zmysłowego zachwytu nad istnieniem. Wiersze pulsują rytmem natury, przenikają się z kosmosem i dotykają granicy między "ja" a "wszystkim".Autorka prowadzi czytelnika od zmysłowego doznania po mistyczne zjednoczenie, gdzie słowo staje się światłem, a cisza - pełnią. To poezja kontemplacji i ognia, w której miłość, natura i świadomość łączą się w jedno.Tom "Zapiski z gwiazd" to zaproszenie do wewnętrznej podróży - tam, gdzie kończy się język, a zaczyna światło.
Podróż przez te wiersze to jak wędrówka po zakątkach duszy, gdzie każda zwrotka otwierała nowe drzwi, a każde słowo maluje obraz pełen harmonii, miłości i refleksji. Tu kończy się wędrówka, ale nie opowieść.Każda chwila zawarta w tej książce jest zaproszeniem do zatrzymania się, wsłuchania w ciszę, dotknięcia światła ukrytego w codzienności. To historia, która nie ma końca, bo z każdą kolejną lekturą otwiera inne przestrzenie - w świecie i w nas samych.Niech te słowa będą jak delikatny powiew wiatru, który porusza liście drzewa pamięci, jak cichy szept ziemi, który przypomina o tym, co najważniejsze - o naszym połączeniu z wszechświatem, z miłością i z sobą nawzajem.Każdy koniec jest początkiem.Każdy wers to krok ku nieskończoności.Brygida Błażewicz - poetka, terapeutka wibracyjna, magister fizjoterapii. Od roku 1998 mieszka w Warszawie, a od półtora roku dzieli życie między Polską a Grecją. Mama trójki dzieci, zafascynowana subtelnymi sposobami, w jakie ciało, dźwięk i emocje tworzą jedność. Absolwentka amerykańskiej szkoły Tunes and Health Resonance, w której zgłębia naukę o wpływie częstotliwości na ludzkie zdrowie. Obecnie przygotowuje się do rozprawy doktorskiej poświęconej wibracyjnym metodom wspomagania procesów zdrowienia. Ukończyła liczne kursy i szkolenia z zakresu pracy z ciałem, energią i świadomością. W wolnych chwilach uwielbia leżeć na łące i obserwować przepływające chmury, nurkować oraz słuchać muzyki Bacha. Pisze poezję od wczesnej młodości. Od 2000 roku publikuje wiersze w antologiach Stowarzyszenia Autorów Polskich, z którym współpracuje do dziś. W 2013 roku ukazał się jej debiutancki tomik poezji "Ćma", a w 2017 - tomik erotyków "Zapach fiołków". W 2025 roku jej utwory po raz kolejny znalazły się w antologii SAP "Pamięć" oraz w brytyjskiej publikacji Wheelsong Poetry Anthology 6, wydanej przez fundację wspierającą dzieci na świecie. Laureatka konkursu na wiersz o Pułtusku (2018).W swojej twórczości łączy duchowość, świadomość ciała i codzienną czułość wobec życia - wierząc, że słowo i wibracja mogą uzdrawiać.
"Oswajanie cienia" to poetycki wszechświat utkany z ognia, ciała i światła. Autorka prowadzi czytelnika przez kolejne galaktyki istnienia - od głodu bliskości po kosmiczne zjednoczenie z Jednią. Jej wiersze pulsują namiętnością, duchową przemianą i kobiecą siłą rodzącą się z ciemności. To poezja głęboka, sensualna i metafizyczna, w której życie i śmierć, pragnienie i spełnienie, ciało i duch splatają się w jedno - jak światło w czarnej dziurze.To książka, która nie daje się odłożyć - pochłania jak grawitacja.Katarzyna Pawłowska - krakowianka; z wykształcenia pedagog społeczno-opiekuńczy i muzykoterapeuta. Zadebiutowała tomikiem pt. "Zapiski z Gwiazd" (Miniatura 2016; nowe wydanie w 2025 r. - Liberum Verbum), w 2017 roku pojawił się kolejny tomik "Strofy erogenne" (nowe wydanie w 2025 r. - Liberum Verbum). Publikowała w Szufladzie, Kurierze poetyckim, Nowych Myślach, Angorze, Radostowej, na portalu Pisarze pl. Jej wiersze można również znaleźć na facebookowym profilu: Kasia Pawłowska - zapiski z gwiazd. Laureatka Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego "Erotyk na krechę" im. T. Stirmera. W 2025 r. pojawił się jej najnowszy tom pt. "Światy równoległe". Pierwszą wersję "Oswajania cienia" opublikowała w 2020 r.
"Żelazny uchwyt szarych uczuć" ukazuje złożoność ludzkich emocji, które zresztą swoimi wierszami Autorka pragnie pobudzić u Czytelnika, uczulając go na to, by więcej uwagi poświęcił sprawom dziejącym się w jego otoczeniu, by dostrzegł niebezpieczne zatracenie tego, co w życiu najważniejsze i najwartościowsze, na rzecz pogoni za dobrami materialnymi. Przedstawienie swoistej dynamiki uczuć ma w zamyśle nieść nadzieję, że emocjonalna płynność w gruncie rzeczy rysuje horyzont pozytywnych zmian.Kamila Demcio - absolwentka kryminologii, pracuje w bankowości i studiuje konsulting prawny i gospodarczy. Pasjonuje się literaturą. Poezją zainteresowała się już w dzieciństwie, a po latach odkryła w niej rolę terapeutyczną. Uważa, że w twórczości najważniejsza jest autentyczność. Na Instagramie prowadzi profil o tematyce książkowej pod nazwą waniliowe_ksiazki.
"Pseudopoeta" zaczął powstawać w 2022 roku jako kolekcja przemyśleń na temat cierpienia po zakończeniu pierwszej miłości i długiego procesu powrotu do "zdrowia". Przelewanie myśli na ekran telefonu działało na Autora terapeutycznie. Jak sam mówi, dobrze się bawił, pisząc kolejne wersy, nazywając je później wierszami, a siebie pseudopoetą."Pseudopoeta" to zbiór 40 wierszy, które przedstawiają ciemną stronę miłości. To gorzko-ironiczna opowieść o złamanym sercu, w której podmiot liryczny zabiera czytelnika w podróż po etapach żałoby. Tytuł odnosi się do dwóch zjawisk: pierwszym jest nieustanne odradzanie się uczucia, które przysparza cierpienia, drugim- powrót miłości do samego siebie, akceptacja (i odrodzenie się jako nowa osoba, w tym przypadku- poeta)."Pseudopoeta" niesie pociechę, wskazuje, że na końcu tej trudnej drogi każdy może przeżyć swoją własną wiosnę.Marcin Szulc - student edytorstwa oraz filologii angielskiej na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Swoją relację z literaturą określa jako "enemies to lovers", gdyż jeszcze kilka lat temu nie znosił czytania, a teraz wydaje swój pierwszy tom poetycki. Poza sztuką słowa interesuje się teatrem, konkretnie musicalami, oraz językiem angielskim.
Lidia budzi się z bliznami, których nie pamięta. Każda z nich to znak. Każda to pytanie. Wyrusza w drogę nie wiedząc, dokąd zmierza. Towarzyszy jej Wędrowiec, który widzi więcej, niż mówi. Przed nią wybór, który zmieni wszystko. Czy z blizn zrodzi się nowa tożsamość? A może zawsze byłaś Córką Króla tylko zapomniała?
Czytelniczko! Czytelniku! Znajdziesz w tej książce pochwałę biblioteki oraz pean na cześć krytyki literackiej, a także nietuzinkowe refleksje na temat zapomnianego dramatu Sienkiewicza i prozy Choromańskiego. Znajdziesz stronice o przyjaźni Iwaszkiewicza i Tuwima, o związkach twórczości Hauptmanna i Witkacego. Analizę piosenki Ciechowskiego, płyty Weilanda. Majcherczyk z jednej strony buja w obłokach, z drugiej twardo stąpa po ziemi. I wszędzie go pełno: w Podkowie Leśnej, w Pułtusku i we Wrocławiu, a także w Livorno i Wenecji. Raz przypomni tragizm i pełnię życia zapomnianego pisarza Kaziowa, innym razem nazwie to, czego nazwać się nie da: smak kawy z cynamonem cejlońskim. Granica między życiem a literaturą jest płynna, o jednym i o drugim trzeba pisać z pasją. I takie właśnie są te eseje: pasjonujące i błyskotliwe, a przy tym lapidarne i precyzyjne. Janusz Drzewucki Od autora: Wsłuchuję się w zapomniane głosy i daję im szansę, aby raz jeszcze wybrzmiały. W literaturze poszukuję inwencji. Poznaję autorów, o których młodzi, a nawet w średnim wieku literaci nie mówią, nie cytują ich, nie wspominają. Karol Irzykowski - pisarz, krytyk, szachista - nazwałby taką grupę Morlokami; określał tak osoby, które nie doceniają dokonań intelektualnych poprzedników. Należy zaznaczyć, że Morloki mają możliwość studiowania wcześniejszych książek, tylko zwyczajnie je ignorują. Paweł Majcherczyk, rocznik 1988. Autor tomików wierszy Ponieważ (Mamiko, 2018) i Zaburzenia mowy (Fundacja Duży Format, 2021) oraz książki krytycznoliterackiej Usługi zecerskie (Pewne, 2020). Teksty krytyczne opublikował m.in. w Twórczości, Odrze, elewatorze, Wyspie. Pomysłodawca, a także juror Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego Brwinowski Parnas.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
