Ani święci z obrazka, ani wilki w owczej skórze. Kim są współcześni polscy konsekrowani? Co ich cieszy, co ich boli, jakie są motywacje ich wyborów? Anna Wolska, korzystając z osobistych doświadczeń, opowiada ich prawdziwe historie. Dopełniają je sugestywne kolaże autorstwa Anny Czyż.
Publikacja jest próbą pokazania edukacji artystycznej w twórczej komunikacji z perspektywy praktyków teatru i filmu rosyjskiego. Przywołane zostają opinie i poglądy znamienitych twórców ? reżyserów, aktorów, tancerzy, śpiewaków, którzy często sami będąc pedagogami, kształtowali w swoich uczniach i młodych artystach przekonanie o celowości sztuki jako misji wobec społeczeństwa, której walory humanistyczne połączone z doskonałym rzemiosłem są w stanie edukować widzów, kształtować ich gust, uczyć szacunku dla dokonań przeszłych pokoleń. Wielu pedagogów przywołanych na kartach tej książki odwołuje się do relacji z własnymi mistrzami, mentorami, których dokonania artystyczne i sposób pracy pedagogicznej, zarówno w szkole teatralnej, w teatrze i na planie filmowym, miały istotny wpływ na ich drogę artystyczną, twórczy rozwój oraz pojmowanie sztuki w kategoriach wyzwań humanistycznych.
Kształcenie osób związanych z szeroko rozumianym zarządzaniem, w tym dowódców, w zakresie logiki jest szczególnie uzasadnione. Procesy te (tj. zarządzanie i dowodzenie) wymagają bowiem precyzyjnego, zwięzłego języka, nie dopuszczającego luzów semantycznych. Umiejętność prawidłowej analizy sytuacji, jednoznacznego formułowania zarządzeń czy rozkazów oraz poprawnego ich uzasadniania wymaga znajomości logiki zarówno w aspekcie formalnym, jak i w zakresie jej zastosowania do języka naturalnego. Jest to tym bardziej istotne, że poziom edukacji w tym zakresie wyraźnie się obniżył, zaś wymagania rosną. Powstająca luka jest coraz większa, co rzutuje na jakość życia społecznego w wielu dziedzinach. Wystarczy bliżej przyjrzeć się tworzonym dokumentom lub też prześledzić uważnie dyskurs społeczny na dowolny temat, by natychmiast zauważyć niepoprawne rozumowania, wadliwe argumentacje i brak merytorycznej polemiki. Stan ten ma oczywiście rozmaite przyczyny, ale jest niewłaściwy, a czasem nawet szkodliwy dla funkcjonowania państwa czy też jego podsystemów – takich jak np. wojsko.
Decyzje podejmowane bez uwzględnienia zasad logicznego rozumowania są zazwyczaj gorsze niż mogłyby być, a zatem najczęściej oznaczają stratę (w sensie braku odpowiedniej korzyści) ze społecznego punktu widzenia. W obszarze zarządzania ma to głównie skutki finansowe, choć np. nieprzemyślane zamknięcie fabryki ma również oczywisty wymiar społeczny. Z kolei w warunkach działań zbrojnych błędna decyzja przynosi zbyteczne straty również w ludziach, a więc ma zupełnie dosłownie wymiar życia lub śmierci. Zatem optymalizacja takich decyzji jest zasadniczym wyzwaniem stającym przed dowódcą. Wybór właściwej, wspomagany przez odpowiednie narzędzia, staje się jednym z istotnych wyznaczników sprawnego dowodzenia.
Dodatkowym czynnikiem wpływającym w istotny sposób na procesy dowodzenia jest masowe wprowadzenie zautomatyzowanych systemów wspomagania decyzji. Systemy te dają dowódcy nowe możliwości, ale jednocześnie wymagają zrozumienia sposobu ich działania, u podstaw którego leży klasyczna logika formalna. Znajomość tej ostatniej jest zatem niezbędna dla umiejętności jak najlepszego wykorzystania informacji przekazywanych przez taki system. Wchodzenie w szczegóły logicznej struktury odpowiednich programów wymagałoby wykładu wykraczającego poza zamiar autorski, natomiast poznanie zamieszczonych tu praw logiki i reguł wnioskowania pozwoli na zrozumienie podstaw działania tych systemów, co może mieć wpływ na lepsze ich wykorzystanie w praktyce.
Praca ta ma również na celu przybliżenie czytelnikom zastosowań logiki w kwestii tworzenia aktów prawnych. Krytyczna analiza tego aspektu w odniesieniu do wybranych dokumentów z tego obszaru może pozwolić osobom takie dokumenty tworzącym na uniknięcie błędów w zakresie legislacji. Wreszcie pewne uwagi dotyczące definicji w nauce pokażą je z logicznej perspektywy, co może przyczynić się do uniknięcia tworzenia nieuzasadnionych hipostaz i bytów naruszających regułę Ockhamowskiej brzytwy.
Dwie kobiety. Dwie opowieści. Jedna podróż.
Anna: lektor języka hiszpańskiego, przedsiębiorca, informatyk, żona Karola, mama trójki dzieci. Agnieszka: nauczyciel akademicki, osoba samotna.
W 2010 roku obie wybrały się do Santiago de Compostela, jako środek transportu wybierając autostop... i własne nogi. Samotnie i w towarzystwie wyszły na spotkanie przygody. Czy polecają taką podróż? Nie. Czy odradzają? Nie. Każdy ma swój czas i swoją historię. Ich historię opowiada ta książka.
FB fanpage
https://www.facebook.com/Stopem-do-Santiago-i-z-powrotem-1976051459175492/
Książka jest próbą pokazania, jaką materią i tworzywem teatralnym staje się dramat w rękach reżyserów, inscenizatorów, aktorów, pedagogów, którzy bazując na własnej wyobraźni, opierając się na doświadczeniu i praktyce swojej i innych, wykorzystując osobisty potencjał artystyczny, twórczą wyobraźnię i talent oraz możliwości współczesnego teatru, przekształcają partyturę literacką w unikatowe dzieło teatralne, ów niepowtarzalny świat przeżyć, emocji, wskrzeszając i ożywiając na deskach sceny wszystko to, co dla czytelnika dramatu pozostaje jedynie jednostkowym przeżyciem, odczuciem, wrażeniem. Pokazuję również, jak do pracy z materią scenariusza adaptowanego, powinien być przygotowany reżyser-inscenizator, który adaptuje dla potrzeb sceny wielowątkową powieść i jak działania adaptacyjne wpływają na budowanie roli przez aktora, realizację zadań reżyserskich, oddziaływanie sztuki na widza. Autorka, z punktu widzenia praktyka i badacza teatru, dokonuje również analizy wielu przedstawień teatralnych i kreacji aktorskich począwszy od poł. lat 70 XX w. po współczesność, które ukształtowały myślenie o teatrze co najmniej jednego pokolenia.
Publikacja skierowana jest do pedagogów teatru, animatorów, nauczycieli, popularyzatorów i miłośników teatru oraz do wszystkich, którzy chcą zrozumieć zmiany artystyczne, estetyczne i odbiorcze zachodzące we współczesnym teatrze.
Książka nie jest o mózgu, neuronach i synapsach. Zagadnienia te są tylko marginalnie wspomniane. Ona dociera do istoty sprawy. Jak w materialnym tworze z mózgowej galarety powstaje dziwne poczucie świadomości? Jak rodzi się wewnętrzne poczucie jaźni? Jak to się dzieje, że rozumiemy to na co patrzymy, co odczuwamy zmysłami i jak możemy zrozumieć zjawiska, które zachodzą wokół nas, przewidywać ich skutki i planować optymalne reakcje? To próba dotarcia do istoty świadomości. Aby tego dokonać autorzy proponują wyobrażenie sobie pewnej idealnej struktury w specyficzny sposób przetwarzającej informację. A potem wskazują, że takie struktury występują w mózgach ludzi i zwierząt i że one właśnie wytwarzają umysł. Następnie dowodzą, że możliwe jest zbudowanie sztucznych mózgów o tych samych właściwościach. A dalej..., ciekawe konsekwencje dla psychologii, etyki i filozofii w przystępnej formie.
Publikacja pt. „Panowanie nad ryzykiem w ramach publicznego zarządzania kryzysowego” odnosi się do problematyki zarządzania ryzykiem w organizacji, w tym w administracji publicznej i u operatorów infrastruktury krytycznej. Szeroko przedstawia definicje oraz aspekty prawne i teoretyczne bezpieczeństwa oraz zarządzania kryzysowego. W sposób nowatorski wskazuje na zagadnienie ryzyka operacyjnego, związanego z zakłóceniami w dostępie do zasobów, informacji i ludzi. Nieuwzględnianie ryzyka operacyjnego powoduje, że poprawnie zdefiniowane systemy reagowania zawodzą w konfrontacji z rzeczywistymi zdarzeniami. Dodatkowo książka omawia zagadnienie wykorzystania podejścia procesowego w zapewnieniu bezpieczeństwa lokalnego, regionalnego i narodowego. To podejście opiera się na spostrzeżeniu, że rzeczywiste procesy, w tym decyzyjne, przebiegają niezależnie od formalnej struktury organizacyjnej.
Publikacja Teatr w działaniu – od juniora do seniora, pomyślana jako poradnik metodyczny, przeznaczona jest dla polonistów, animatorów kultury, pedagogów teatru, nauczycieli, bibliotekarzy, opiekunów społecznych, harcerzy, katechetów oraz wszystkich, którzy chcą doświadczyć powstawania wspólnoty teatralnej oraz przeżyć przygodę z żywym słowem i sztuką teatru.
Autorka przybliża rolę żywego słowa, konkursów recytatorskich, festiwali jako ciągle atrakcyjnych i potrzebnych form pracy nie tylko z dziećmi i młodzieżą w każdym środowisku. Teatr jest doskonałym narzędziem do kreowania postawy otwartości i tolerancji a jako medium wyzwala wspomnienia, refleksje związane ze scenicznym debiutem, doświadczeniem teatralnym, przywołuje postaci pierwszych nauczycieli żywego słowa, określa wzorce dla kultury teatralnej, pozwala ocalić od zapomnienia teatralne sukcesy, przygody i przeżyte chwile.
Ważną częścią publikacji jest antologia wybranych klasycznych tekstów literackich wraz z ułożonymi do nich oryginalnymi ćwiczeniami autorskimi, uwagami wykonawczymi i scenicznymi.
Inspiracją do powstania„Błędów w myśleniu” - drugiej części wydanej w 2015 roku „Sztuki myślenia - było głębokie przeświadczenie autorki, że dopiero świadoma wiedza o błędach, do których mają skłonność wszyscy ludzie, może uchronić przed ich popełnianiem.
W obecnym świecie błędy myślenia wykorzystywane są bezwzględnie w wielu sferach życia – w handlu, biznesie, życiu społecznym i polityce. Mamy przy tym do czynienia z dynamicznym rozwojem wiedzy psychologicznej, socjologicznej i marketingowej umożliwiającej wykorzystywanie błędów myślenia w reklamie, mediach, propagandzie i innych formach wywierania wpływu na ludzi .
Z drugiej zaś strony, zarówno stworzona już w starożytności logika – nauka o poprawnym myśleniu, jak też erystyka – sztuka wygrywania sporów za pomocą chwytów wykorzystujących błędy logiczne i manipulacje – nie są uwzględniane we współczesnej, powszechnej edukacji.
Osoby, przeciwko którym wykorzystuje się chwyty, często nie posiadają wiedzy na ich temat. Celem Marii Łojewskiej-Krawczyk jest przyczynić się do zmiany tego stanu rzeczy – tak powstała książka, która z naukową precyzją opisuje błędy myślenia, ich źródła oraz sposoby dostrzegania i eliminowania.
Gorąco zachęcam do zapoznania się z tą książką i rozwijania świadomego podejścia do własnego myślenia. Jest ono niezbędne do tego, aby odnajdywać ciągle na nowo właściwe drogi i poszukując prawdy eliminować fałsz. Aby tak się mogło jednak dziać, niezbędna jest świadoma wiedza o błędach, do których ma skłonność nasz własny umysł.
Książka, na płaszczyźnie teoretycznej i praktycznej, podejmuje problematykę zwiększania wartości usługi dla pasażera miejskiego transportu zbiorowego. Dla realizacji założonych w niej celów, autorki dokonały przeglądu pojęć związanych z wartością usługi, czynników, które ją determinują, nowej kultury mobilności i współczesnych wzorców ruchliwości komunikacyjnej. W książce zaproponowano również koncepcję zwiększania wartości usługi dla pasażera miejskiego transportu zbiorowego. Autorki przedstawiły przykłady działań związanych z wdrażaniem nowej kultury mobilności w miastach europejskich oraz efektów jakie niesie dla wartości usługi dla pasażera miejskiego transportu zbiorowego. Istotną częścią książki są wyniki przeprowadzonych badań pierwotnych wśród mieszkańców Szczecina i okolic, na których podstawie starano się określić czynniki mające wpływ na wartość. Publikacja zakończona jest wnioskami wskazującymi na możliwe kierunki rozwoju miejskiego transportu zbiorowego w myśl zwiększania wartości usługi.
Publikacja przybliża sylwetki artystów, pedagogów oraz ich uczniów, którzy pedagogikę artystyczną łączyli z praktyką wykonawczą. Przypomnienie sylwetek, dokonań, opinii i refleksji pedagogów związanych nie tylko z polskim szkolnictwem artystycznym wskazuje, jak ważnym dla rozwoju młodego artysty jest ciągłe konfrontowanie działań pedagogicznych nauczycieli i mistrzów z ich działaniami artystycznymi. Największym szczęściem dla ucznia jest, gdy może oglądać i podziwiać swoich pedagogów w ich działaniach artystycznych i konfrontować swoje wrażenia, przeżycia i doznania z tym, czym uczniowie wraz z mistrzem zajmują się na zajęciach. Podstawy i zasady, które zostają wpojone przez pierwszych pedagogów dla wielu późniejszych artystów stają się filarem całego życia i wartością niepodważalną. A środowisko, w którym się wyrasta i czerpie wzorce, kształtuje gust i uczy kultury odbioru, buduje płaszczyznę odniesienia wartości nie tylko artystycznych. I właśnie o sensie wartości i doświadczeniach przekazywanych z pokolenia na pokolenie i szacunku do nich jest ta książka.
Książka przedstawia najnowsze trendy i wyniki badań w zakresie procesów dystrybucyjnych realizowanych na terenach miast. Omówiono w niej także zagadnienia związane z miejskim transportem towarowym w aspekcie zasad zrównoważonego rozwoju. Autorka prezentuje wyzwania logistyczne determinujące funkcjonowanie współczesnych miast, dokonuje przeglądu projektów i rozwiązań z zakresu miejskiego transportu towarowego w wybranych miastach Polski i Europy, a także przestawia metodykę analizy wpływu działań usprawniających dystrybucję towarów w mieście na środowisko miejskie, zużycie paliwa oraz czas pracy kierowcy.
Monografia przeznaczona jest zarówno dla naukowców zajmujących się problematyką funkcjonowania miejskiego transportu towarowego, jak również dla studentów kierunków związanych z zarządzaniem, logistyką, czy transportem, a także dla pracowników administracji samorządowej i decydentów miejskich.
Opracowanie zainteresuje czytelników poszukujących odpowiedzi na pytanie jaki wpływ na funkcjonowanie i wizerunek miasta wywierają dostawy towarów, warunkujące jakość życia oraz zapewniające jego konkurencyjność?
Książka poświęcona jest recepcji znanej pracy brytyjskiego biologia ewolucyjnego Richarda Dawkinsa pt. Samolubny gen (ang. The Selfish Gene), która wywarła ogromny wpływ na rozwój humanistyki pod koniec XX wieku. Siedem bram memetyki jest pierwszą na rynku polskim pozycją prezentującą w sposób systematyczny dyskusje wokół Samolubnego genu, które były toczone w świecie anglojęzycznym w latach 1976-1989 przez środowiska akademickie.
Z recenzji wydawniczych:
…to bardzo ważna pozycja w prężnie rozwijającej się dyscyplinie badań nad tańcem w Polsce. Jej ukazanie się z pewnością wypełni luki dotyczące istotnej gałęzi naszego dziedzictwa kulturowego, jaką są polskie tańce narodowe. Wartość tejże pracy jest tym większa, że autor (etnomuzykolog i antropolog tańca) konsekwentnie konstruuje ją na pograniczu choreologii i muzykologii, doskonale przedstawiając poszczególne przemiany i funkcje kanonu polskich tańców narodowych.
dr hab. Aleksandra Dziurosz, prof. UMFC
…nie same tańce jako takie są tu obiektem zainteresowania, choć nie znikają przecież z pola widzenia, a sieć zależności między tym co, muzyczne (taniec – utwór), tym, co cielesne (taniec – somatyczna manifestacja dźwięków), a tym, co buduje rozległą i skomplikowaną siatkę znaczeń społeczno-kulturowych. Tę sieć zależności bada autor poprzez śledzenie zmieniających się opinii i działań, w których manifestowały się zmienne postawy „przedstawicieli społeczności użytkującej tańce narodowe” wobec tanecznego kanonu, co zestawia z wpływającymi na niego czynnikami zewnętrznymi. Dzięki takiej metodzie, zestawionej z logiczną i porządkującą ogrom materiału źródłowego narracją chronologiczną, udało się w mojej opinii wyraziście i sugestywnie przedstawić płynną,
skomplikowaną, zmieniającą konteksty i przekształcającą się z biegiem czasu formę kanonu tańców narodowych.
dr Mariusz Gradowski (UW)
Publikacja ukazuje związki pomiędzy tekstem artystycznym i formami jego funkcjonowania z perspektywy ich retorycznych aspektów, wynikających ze specyfiki literatury pięknej i procesu twórczego. Przywołane zostały głosy teoretyków retoryki, literatury, pedagogiki, kultury, sztuki i praktyków - polonistów, reżyserów, aktorów, tancerzy, animatorów. Praktykę skonfrontowano z teorią, aby silniej zaznaczyć, jak ważnym dla tekstu artystycznego jest sposób jego realizacji w klasycznym i współczesnym ujęciu.
Książka jest próbą zdefiniowania pojęcia i zjawiska tolerancji poprzez wypowiedzi artystyczne, wywiady i działalność twórców, artystów, dziennikarzy, naukowców, organizacje społeczne, których ogląd współczesnego świata skłania do głębokiej refleksji nad zagrożeniem, jakie dla jego codzienności i przyszłości niesie nietolerancja - obyczajów, stylu życia, poglądów politycznych i religijnych. Wypowiedzi poszczególnych bohaterów książki odnoszą się także i wiążą z ich działalnością polityczną i społeczną w przestrzeni publicznej.
Pani dr hab. Małgorzata Pietrzak jest badaczką zajmującą się od lat różnorakimi aspektami i polami retoryki. Dobrze więc się stało, że z punktu widzenia tej wspaniałej dyscypliny, dokonała oglądu zjawiska tolerancji w ujęciu popularno-naukowym, które ma szansę dotrzeć do szerszego grona czytelników. Daje to gwarancję szerokiego kręgu czytelniczego i właściwego odbioru samego tematu. Od świadomości i edukacji na temat tego, czym powinna być tolerancja w nowoczesnym, otwartym na każdego i dla każdego świecie, zależy nie tylko jakość naszego życia, ale i jakość naszego porozumienia.
Jan Franciszek Nosowicz
(z recenzji książki)
„Sztuka myślenia” – przeznaczona dla osób zainteresowanych doskonaleniem swojego życia i myślenia – jest zarazem poradnikiem, który może być pomocny w samodzielnym rozwijaniu logicznego i twórczego myślenia, jak również wykorzystywany w realizacji szkoleń i zajęć dydaktycznych na wszystkich uczelniach.
Aby efektywnie myśleć, niezbędna jest wiedza o podstawowych zasadach logicznego myślenia, technikach i metodach rozwijania myślenia twórczego oraz o różnorodnych błędach i pułapkach myślenia.
Błedy myślenia powszechnie wykorzystywane są w reklamie, a merytoryczny dyskurs polityczny coraz częściej zastępują fajerwerki chwytów erystycznych i sztuczek socjotechnicznych. Stąd też jedynie wiedza o stosowanych manipulacjach może pozwolić na skuteczną obronę i w pełni swiadome uczestnictwo w życiu społeczno-politycznym. Warto wspomnieć, że już Tadeusz Kotarbinski alarmował, przestrzegając przed zgubnymi skutkami wycofania ze szkół zajęć logiki. Wydaje się, że konsekwencje owego eksperymentu, przeprowadzonego w naszym kraju ponad piećdziesiąt lat temu, ponosimy do dziś.
Jak podkreśla Maria Łojewska-Krawczyk, obecny system edukacyjny, poprzez kładzenie nadmiernego nacisku na pamięciowe przyswajanie wiedzy i testowe jej sprawdzanie, przyzwyczaja młodzież do konwergencyjnego sposobu myślenia i poszukiwania jedynej właściwej odpowiedzi. Podejście takie skutkuje bezmyślnością i jest destrukcyjne dla rozwoju kreatywnego, otwartego na nowe możliwości myślenia. Stąd, tak istotna dla europejskiej przyszłości naszego kraju kreatywność i innowacyjność, wymaga również świadomej wiedzy nie tylko o rodzajach, zasadach i technikach, ale i blokadach rozwoju twórczego myślenia.
Oddajac „Sztukę myślenia” w ręce Czytelnika mamy nadzieję i pewność, że zmiana jest możliwa, gdyż bierze początek – jak wszystkie zmiany – w naszym umyśle.
Eliza Anna Hanisch
Fundacja CerLiK
Centrum Rozwoju Logicznego i Kreatywnego Myślenia
Książka ma charakter oryginalny i wnosi nowe podejście do problematyki kształtowania rynku turystycznego, ze szczególnym uwzględnieniem rynku turystyki żeglarskiej, w tym kreowania i oferowania produktu turystycznego w tym obszarze. Podjęte przez Autorkę rozważania dotyczą zarówno strony podażowej, jak i popytowej rynku turystyki żeglarskiej, co należy uznać za ważne i zasadne, szczególnie przy relatywnie słabym naświetleniu tego problemu w literaturze polskiej i zagranicznej. Zalety metodologiczne i poznawcze pracy zapewnią jej godną uwagi wartość teoretyczną i aplikacyjną.
dr hab. Beata Meyer, prof. US
Uniwersytet Szczeciński
Książka „Turystyka żeglarska” stanowi interesujące i w dużym stopniu oryginalne studium na temat uwarunkowań i kierunków rozwoju produktu turystyki żeglarskiej. Dotyczy problemu ważnego z punktu widzenia praktyki, gdyż produkt turystyczny może być podstawą podnoszenia poziomu konkurencyjności obszarów recepcji turystycznej.
dr hab. Agnieszka Niezgoda, prof. UEP
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
Książka jest pierwszą na polskim rynku wydawniczym publikacją, traktującą o ekonomicznych zagadnieniach turystyki żeglarskiej. Jest to oryginalne kompendium teoretyczne, silnie podbudowane znajomością problematyki empirycznej. Autorka posiada bardzo dobre przygotowanie, zarówno naukowo-badawcze jak i praktyczne, związane z tą formą turystyki kwalifikowanej.
dr hab. Aleksander Panasiuk, prof. US
Uniwersytet Szczeciński
Książka powstała dzięki moim wieloletnim zmaganiom ze zrozumieniem schizmy w Rosyjskim Kościele Prawosławnym oraz związanego z nią powstania wspólnot staroobrzędowców. Historia „obrońców starej wiary” jest pełna tajemnic oraz fascynuje nas odmiennością i samotnością ludzi, którzy zdecydowali się żyć według własnych reguł z dala od społeczeństwa i Kościoła. Duży wpływ na moje poglądy na temat staroobrzędowców miała niekończąca się fascynacja ikonami i krzyżami metalowymi, wytwarzanymi blisko 200 lat przez artystów i rzemieślników. Dla nich metaloplastyka – owe przeklęte ikony – były „tajną bronią, dzięki której stara ruska wiara miała nigdy nie zginąć”.
Autor zafascynowany okresem polskiego międzywojnia napisał dalszy ciąg przygód Nikodema Dyzmy, bohatera powieści T. Dołegi-Mostowicza. Czytajac Hauptmanna Hirscha zanurzamy się w atmosferze ówczesnej Rzeczpospolitej, podglądamy rozgrywki dyplomatyczne między wielkimi mocarstwami i śledzimy tajniki pracy obcych wywiadów. W Rotmistrzu Ostrowskim wędrujemy z Nikodemem Dyzmą aż do Krasnojarska, poznajac wstrzasąjace losy zesłanych na Syberię polskich żołnierzy. Najnowsza powieść, Major von Kurtitz, doskonale oddaje pełną napięcia, dramatyczną atmosferę tuż przez wybuchem II wojny światowej. Intencją autora było ukazanie bolesnej, często niedopowiedzianej prawdy o tamtych czasach w przystępnej dla czytelnika formie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
