Oparta na losach prawdziwej pułkownikowej powieść o Finlandii w kleszczach kilku wojen. Faszyzm zatacza w Europie coraz szersze kręgi. Główna bohaterka jest młodą dziewczyną, w której rośnie fascynacja systemowym porządkiem i sporo starszym wojskowym. Gdy zaczyna romans – i z nazizmem, i z pułkownikiem – zdawać by się mogło, że pełen pasji związek i fińskie sukcesy wojenne będą trwać wiecznie. Rosa Liksom, uznana w Finlandii i Europie pisarka, tworzy romantyczną historię, w której losy jednostek stają się uosobieniem losu zniszczonego wojnami kraju.
Rosa Liksom – ekspertka od ludzi żyjących w niekonwencjonalnych warunkach, na pograniczu kultur. Urodzona w Laponii w Finlandii, córka rolników i hodowców reniferów. W wieku 17 lat wyjechała do Helsinek, a potem podróżowała po Europie, mieszkając w squotach i komunach. Jest pisarką, fotografką, filmowczynią, dla której sztuka jest sposobem na życie. Laureatka Nagrody Literackiej Finlandia (2011), jej książki przetłumaczono dotychczas na 18 języków.
Artur Bobotek – pianista po warszawskiej Akademii Muzycznej, przez lata uczył gry na fortepianie w Finlandii. Po powrocie do Polski zajął się tłumaczeniem tekstów użytkowych i literackich; od czasu warsztatów dla tłumaczy literatury zorganizowanych przez FILI i STL w 2018 roku przekładem literackim zajął się zawodowo. Jest członkiem Kolektywu Tłumaczy Literatury Fińskiej KIRJA. W 2020 roku dostał wyróżnienie w Konkursie Translatorskim 16. Międzynarodowego Festiwalu „Opowiadania” za przekład prozy Petriego Tamminena. W przekładzie dużych form debiutował „Pułkownikową” Rosy Liksom (Marpress 2023).
Tina, Olivia, Claudia, Elle, Gala, Marie Claire, Brigitte, Joy, Grazia – bohaterki tej powieści noszą imiona zaczerpnięte z tytułów popularnych czasopism, utrwalających stereotypy na temat kobiet i mężczyzn. Jednak w tej książce stają się bohaterkami, które próbują ułożyć sobie życie wbrew patriarchalnemu systemowi. Dla każdej z nich zapalnikiem zmian staje się inna sytuacja: wdowieństwo, nieplanowana ciąża, nowa miłość, niepłodność, zaręczyny, spadek czy przypadkowe spotkanie z inną kobietą. Z niemałą dozą sarkazmu autorka pokazuje, w jaki sposób jej bohaterki uczą się rozpoznawać własne pragnienia i stawiać granice, aby wreszcie podążać wytyczoną przez siebie drogą. Czy każdej z nich uda się osiągnąć zamierzony cel?
Jovana Reisinger – urodziła się w 1989 roku w Monachium, gdzie mieszka do dziś; dorastała w Austrii. Jest pisarką, felietonistką, filmowczynią i artystką wizualną. Jej filmy krótkometrażowe były pokazywane na licznych festiwalach w Niemczech oraz między innymi w Pekinie. Jest laureatką nagrody Bayern 2-Wortspiele za debiutancką powieść „Still halten” (2017). Za powieść „Czempionki” otrzymała nominację do Bawarskiej Nagrody Literackiej (2021).
Zofia Sucharska – tłumaczka literatury niemieckojęzycznej. Stypendystka europejskiego programu TransStar Europa i uczestniczka licznych warsztatów, kilkukrotnie zdobyła wyróżnienia w ogólnopolskim konkursie na najlepszy przekład z języka niemieckiego. Przełożyła między innymi tom esejów Esther Kinsky „Obcowanie z obcym” (wspólnie ze Sławą Lisiecką, Od Do 2021) oraz powieści „W sztucznym świetle” Deniz Ohde (Marpress 2022) i „Gość” Ariane Koch (Drzazgi 2022). Gdańszczanka, mieszka w Berlinie.
Maria, dilerfrau, miota się między pragnieniem miłości i bliskości a związkiem z lekceważącym ją dilerem. Allan, były narkoman naznaczony tragicznym wypadkiem, z którego ledwo uszedł z życiem, próbuje zacząć nowe życie z dala od dragów. Thomas-Diazepol radzi sobie z rzeczywistością tylko dzięki byciu na permanentnym haju.Oraz ich rodzice, nauczyciele, wrogowie i przyjaciele, których drogi nieustannie przecinają się na ulicach Aalborga. Powieść „Nordkraft” to portret ludzi z pokolenia dorastającego na początku lat dziewięćdziesiątych. W poszukiwaniu sposobu na życie trafili w ślepy zaułek. Nie wszyscy wyszli na prostą.
O autorze i tłumaczu:
Jakob Ejersbo (1968–2008) – dziennikarz i pisarz. Dorastał w Aalborgu w Danii oraz w Tanzanii w Afryce. Wydana w 2002 roku powieść „Nordkraft” szybko stała się bestsellerem i przetłumaczono ją na inne języki. Autor otrzymał za nią prestiżową duńską nagrodę literacką Złoty Laur. W 2005 roku powieść została zekranizowana. Następnej książki Ejersbo nie zdążył ukończyć przed śmiercią. „Afrykańską trylogię” wydano pośmiertnie w 2009 roku jako zbiór opowiadań i dwie powieści: „Eksil”, „Revolution” i „Liberty”.
Maciej Bobula – autor książek wierszem („wsie, animalia, miscellanea”, „pustko”) i prozą („Szalejów”, „Franciszka, Maryśka i ja”). Laureat kilku nagród, m.in. Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za najlepszy debiut poetycki, Złotego Środka Poezji, Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny; nominowany do Nagrody im. Witolda Gombrowicza, Nagrody Conrada, Nagrody im. Wisławy Szymborskiej oraz Nagrody Literackiej m. st. Warszawy. Tłumacz z języka duńskiego („Po słońcu” Jonasa Eiki, „Nordkraft” Jakoba Ejersbo). Chciałby żyć w idealnym świecie, w nim zaś być jak Misia Troskliwe Serce z „Troskliwych misiów”, serwować tęczę.
Związek Niklasa i Iny się rozpada. Ina przeżywa żałobę po stracie ojca, Niklas zaś po raz pierwszy zastanawia się, co chce robić w życiu. W poszukiwaniu swojej drogi zaczyna pisać powieść oraz ucieka w przygodny seks i używki. Wikła się też w niebezpieczną grę z nacjonalistycznym bojówkarzem. Działania Niklasa wywołują efekt domina, a jego nieumiejętność przewidywania ich konsekwencji doprowadza do tragedii.
Powieść lekarska to portret mężczyzny w średnim wieku, który chcąc zmienić swoje życie, dokonuje samych błędnych wyborów.
Powieść lekarską zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2010 roku.
O autorze i tłumaczu:
Riku Korhonen – pisarz, nauczyciel języka fińskiego oraz kreatywnego pisania. Urodził się w 1972 roku, studiował literaturę na Uniwersytecie w Turku. Autor powieści, opowiadań, wierszy i esejów. Jest zafascynowany twórczością Witolda Gombrowicza, którą się inspiruje. Zdobywca nagród literackich, w tym Nagrody Literackiej Unii Europejskiej w 2010 roku. Poza czytaniem jego ulubioną rozrywką jest jazda na rowerze po Archipelagu Turku.
Sebastian Musielak – rocznik 1970, absolwent filologii fińskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował z Finami w fabryce autobusów we Wrocławiu i stoczni Aker Yards w Helsinkach, a od lat zajmuje się literaturą. Tłumaczy z języka angielskiego oraz z fińskiego, dotychczas były to między innymi: powieści Sofi Oksanen, Wierzyliśmy jak nikt Rebekki Makkai (2020), Rok zająca Arto Paasilinny (2020) i Polowanie na małego szczupaka Juhaniego Karili (2021). Wyróżniony nagrodą „Literatury na Świecie” i nagrodą państwową Ministerstwa Kultury Finlandii.
Nauczyciele i inni uczniowie w szkole nie widzą w głównej bohaterce Niemki, a potomkinię imigrantki. Przez ten pryzmat ją oceniają, z góry skazując na niepowodzenie. W końcu ona sama zaczyna wierzyć, że ciemniejszy kolor skóry i pochodzenie robotnicze czynią z niej mniej wartościową osobę.
To powieść o dojrzewaniu do walki o samą siebie. Główna bohaterka próbuje nie poddać się stereotypom, według których jest postrzegana. Czy spełni swoje marzenie o zdobyciu wykształcenia?
Tłem tej historii są Niemcy przełomu wieków: odradzające się ruchy neonazistowskie i skostniały system edukacji, w którym nie ma miejsca na inność.
Opowieść o tym, co dzieje się z dzieckiem, a w konsekwencji z dorosłym człowiekiem, któremu nikt nie pokazał, że ma prawo marzyć. Historię głównej bohaterki mocno się przeżywa, jest jak ciężki, zły sen – trudno się z niego obudzić. To literatura, która każe się zastanawiać i współczuć.
Gdański Klub Książki
O autorce i tłumaczce:
Deniz Ohde – urodziła się we Frankfurcie nad Menem w 1988 r., mieszka w Lipsku. W sztucznym świetle to jej literacki debiut, za który otrzymała nominację do kilku nagród literackich, w tym do najważniejszej w Niemczech Deutscher Buchpreis 2020.
Zofia Sucharska – tłumaczka literatury niemieckojęzycznej. Była stypendystką europejskiego programu TransStar Europa i uczestniczką licznych warsztatów, kilkukrotnie zdobyła wyróżnienia w ogólnopolskim konkursie na najlepszy przekład z języka niemieckiego. Wspólnie ze Sławą Lisiecką przełożyła tom esejów Esther Kinsky Obcowanie z obcym (Od Do, Łódź 2021). Gdańszczanka, mieszka w Berlinie.
Bezleśne, skaliste Wyspy Alandzkie nie są zbyt przyjaznym miejscem do życia. Jednak to właśnie na Örlandii swoje miejsce na ziemi widzą Petter i Mona – młode pastorostwo. Sprowadzają się tu z dwuletnią córką. Bez trudu przywykają do spokojnego życia wyspy, do zwyczajów jej mieszkańców, do codzienności uzależnionej od kapryśnej pogody. Choć są obcy, stają się częścią wspólnoty, w której prym wiodą kantor, sklepikarka i lekarka z ZSRR. Z pozoru jest to społeczność idealna, jednak i tutaj dręczą ludzi rozterki, konflikty i prześladują demony przeszłości.
Czy w obliczu tragedii będą umieli się zjednoczyć?
Ulla-Lena Lundberg – urodziła się w 1947 r. w Kökari na Wyspach Alandzkich. Pisarka i poetka z tytułem profesora sztuki. Dotychczas opublikowała ponad 20 książek, w tym powieści, zbiory wierszy oraz literaturę non-fiction. Wielokrotnie doceniana za swoją twórczość, m.in. trzykrotnie otrzymała państwową nagrodę literacką Finlandii (1971, 1982, 1992) oraz dwa razy była nominowana do Nordyckiej Nagrody Literackiej. Za powieść Lód zdobyła Nagrodę Finlandia w 2012 r.
Justyna Czechowska – rocznik 1979. Tłumaczka literatury szwedzkiej, literaturoznawczyni, koordynatorka projektów literackich. Jest współzałożycielką Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Od roku 2015 współtworzy Gdańskie Spotkania Tłumaczy Literatury „Odnalezione w tłumaczeniu”. Jest laureatką Nagrody im. Wisławy Szymborskiej 2018 za przekład książki Linn Hansén Przejdź do historii. Przekłada, co jej się podoba, między innymi prozę Tove Jansson, Idy Linde i Agnety Pleijel oraz współczesne szwedzkie poetki.
Przyrodnie siostry nawiązują relację po latach, chłopak próbuje odnaleźć się w roli ojca, dziewczynka przeżywa swoją pierwszą miłość, kobieta cierpi po stracie ukochanego – takich ludzi spotykamy na co dzień. Opolskaite wybiera te osoby z tłumu, aby przyjrzeć się ich losom i o nich opowiedzieć. Stawia pytanie, czy jesteśmy odpowiedzialni za wszystko, co spotyka nas w życiu.
Historie, które przypominają, że życie składa się czasem z samych zerwanych połączeń telefonicznych.
Daina Opolskaite – urodziła się w 1979 roku w Wyłkowyszkach. Absolwentka filologii litewskiej na Wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym; pisarka, nowelistka, eseistka, recenzentka. Debiutowała w 2000 roku zbiorem nowel pt. Drožles. W latach 2015-2018 wydała trzy powieści dla młodzieży, stając się uznaną autorką w tej dziedzinie. Laureatka Europejskiej Nagrody Literackiej za zbiór nowel Piramidy dni (2019) oraz najważniejszych litewskich nagród w dziedzinie nowelistyki: Antanasa Vaičiulaitisa i Jurgisa Kunčinasa. Pracuje w czasopiśmie literackim „Literatura ir menas?.
Kamil Pecela – poeta, literaturoznawca, tłumacz. Laureat III Nagrody im. Juliusza Bardacha za dysertację doktorską i nagrody honorowej Instytutu Kultury Litwy (Lietuvos kulturos institutas) za działalność przekładową. Członek Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury oraz Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy. Przekładał między innymi książki Tomasa Venclovy, Leonidasa Donskisa, Ričardasa Gavelisa, Kristiny Sabaliauskaite i Dalii Grinkevičiute.
Jarosław Czechowicz, blog „Krytycznym okiem”:
Daina Opolskaite wnikliwie portretuje swoich bohaterów w relacjach z najbliższymi. To opowiadania pełne półcieni, niejasności, charakteryzujące się napięciami wynikającymi z tego, co niejednoznaczne. Matki, córki, ojcowie, synowie – litewska pisarka znakomicie pokazuje, że wciąż nie napisano o nich wszystkiego. To książka o tym, że w bliskości z drugim człowiekiem rzadko jesteśmy bliscy sami sobie. Literacki dowód na to, że niepokój można opowiedzieć trzynaście razy i za każdym razem inaczej.
Czy miłość można zamknąć w matematycznym wzorze? Czy każdy związek dwojga ludzi jest wyjątkowy? A może losy zakochanych powtarzają się zawsze jak refren w muzyce? Czy miłość jest darem, czy chorobą, z której trzeba się wyleczyć?
Powieść, w której bohaterami są wybitnie uzdolniona muzycznie i matematycznie studentka oraz starszy, żonaty wykładowca. Rakel lepiej porusza się w świecie liczb i nut niż wśród ludzi. Niespodziewanie dla samej siebie całkowicie zatraca się w zakazanym uczuciu. Losy dziewczyny stają się podobne do losów innej utalentowanej matematyczki, żyjącej sto lat wcześniej Sofii Kowalewskiej. Opowiedziana na nowo stara jak świat historia romansu, który nie może skończyć się szczęśliwie.
Klara Hveberg – urodziła się w 1974 roku, dorastała w Molde. Studiowała na Uniwersytecie w Oslo, ma doktorat z matematyki za rozprawę poświęconą fraktalom. Debiutowała w 2019 roku powieścią Oprzyj swoją samotność o moją. W 2021 roku książka ukazała się również po angielsku i po polsku.
Karolina Drozdowska (ur. 1985) – tłumaczka literacka z języka norweskiego i literaturoznawczyni. Opublikowała ponad dziewięćdziesiąt przekładów, m.in. Larsa Myttinga, Niny Lykke czy Marie Aubert. Członkini i sekretarzyni zarządu centralnego Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. W 2014 roku obroniła rozprawę doktorską o teatrze epickim Jensa Bjorneboe, pracuje w Instytucie Skandynawistyki i Fennistyki Uniwersytetu Gdańskiego. Jej zainteresowania naukowe to m.in. najnowsza proza norweska oraz teoria i praktyka przekładu. Uwielbia dydaktykę i swoich studentów.
Bagnista Laponia Wschodnia to miejsce, gdzie przestają działać telefony i ubezpieczenie na życie. Stąd pochodzi Elina, która co roku przed osiemnastym czerwca musi wyłowić szczupaka ze stawu Oś. Od tego zależy jej życie. Tym razem wszystko idzie nie tak, jak zaplanowała. Czas ucieka, a ryba wciąż pływa wolno. Do tego Elina podejrzana jest o morderstwo, więc jej tropem podąża policjantka Janatuinen.
Juhani Karila (ur. 1985) – dziennikarz, pisarz, absolwent teorii komunikacji, zdobywca tytułu Prasowego Dziennikarza Roku 2021 w Finlandii. Zajął drugie miejsce w helsińskim konkursie na debiut roku za swój zbiór opowiadań Gorilla (2013). Następnie wydał książkę Omenakrokotiilin kuolema (2016), która jest serią powiązanych ze sobą opowieści o przypadkowości zdarzeń. W 2019 roku ukazała się jego pierwsza powieść Polowanie na małego szczupaka. Książka zdobyła wiele nagród w Finlandii, w tym Lapońską Nagrodę Literacką. Dotychczas przetłumaczono ją na sześć języków.
Sebastian Musielak (ur. 1970) – absolwent filologii fińskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował z Finami w fabryce autobusów we Wrocławiu i stoczni Aker Yards w Helsinkach, a od lat zajmuje się literaturą. Miał przyjemność przetłumaczyć z angielskiego utwory Dalajlamy i Thich Nhat Hanha, Jacoba G. Rosenberga, Chigoziego Obiomy i Rebekki Makkai oraz z fińskiego: Johanny Sinisalo, Leeny Krohn, Daniela Katza, Miki Waltariego, Sofi Oksanen, Tommiego Kinnunena, Pajtima Statovciego i innych. Wyróżniony nagrodą „Literatury na Świecie” i nagrodą państwową Ministerstwa Kultury Finlandii.
Blurb:
To, co jest, miesza się tutaj z tym, czego nie ma. Czy północne, duszne lato tak uderza do głowy, czy arktyczne słońce, które nie chce spać w czerwcowe noce? A może we chyłki i wyrwasy naprawdę wywracają świat do góry nogami? Spośród żyjących tylko jeden Asko umiałby na te pytania odpowiedzieć, ale jest stary i zapomina, o co pytają.
Juhani Karila stworzył powieść żywą — miejscami bardzo poważną, miejscami ani trochę, a wszystko w idealnych proporcjach. W magiczną rzeczywistość tej powieści wpadniecie po same uszy i nie będziecie chcieli z niej wychodzić. Pod warunkiem, że zabraliście skuteczny środek na komary.
Radek Rak, pisarz
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
