Wstrząsająca opowieść dwudziestopięcioletniej Francuzki o dramatycznej walce o córeczkę uprowadzoną przez jej męża do syryjskiego obozu dżihadystów.
Uratowała swoje dziecko porwane przez ojca dżihadystę…
„Wolę, żeby moja córka zginęła jak męczennica Allaha, niż wróciła do Francji…”
Meriam i jej mąż urodzili się i wychowali we Francji. Byli szczęśliwi – dopóki on nie został zwerbowany przez syryjskich dżihadystów. Meriam patrzyła z przerażeniem, jak zmienia się w fanatycznego wroga „niewiernych”. Kazał jej zakrywać twarz, zabronił pracować, słuchać muzyki, wychodzić z domu. Rozstała się z nim w 2012 roku.
Klika miesięcy później porwał ich roczną córeczkę Assię i wywiózł do Syrii. „Ona do ciebie nie wróci. Musisz zapomnieć”. – powiedział Meriam przez telefon. W tle słyszała płacz swojego dziecka… Wiedziała, w jakim niebezpieczeństwie jest Assia. Poruszyła niebo i ziemię. Dotarła nawet do prezydenta. Wreszcie wbrew ostrzeżeniom francuskich władz, ryzykując życie, wyruszyła do Turcji, do rozdartego wojną rejonu przy syryjskiej granicy, by ratować córkę…
MERIAM RHAIEM odzyskała Assię. W rok po uprowadzeniu, 2 września 2014 roku, wróciła z nią do Francji. Jej historia wstrząsnęła opinią publiczną. Meriam opisała ją w autobiografii Wyrwana z syryjskiego piekła. To nie tylko poruszająca opowieść o dramatycznej walce matki o dziecko i o tragedii kobiety, której mąż staje się nagle wrogiem. Jej książka to ostrzeżenie, lekcja i przestroga. Pokazuje mechanizm werbowania dżihadystów w dobie Internetu i metody indoktrynacji prowadzącej do krwawych zamachów terrorystycznych.
„Bez przygotowania. Bez pieniędzy. Samotnie. Okrążyłam świat na rowerze w 152 dni, by znaleźć i ocalić siebie”.
Kolarka długodystansowa, bestsellerowa autorka, działaczka na rzecz praw
dziecka
Rekordzistka Guinnessa – najszybsza kobieta, która objechała świat na rowerze
„Nie byłam sportsmenką ani kolarką. Nie miałam żadnych kwalifikacji do
tak wielkiego wyczynu. Tylko siłę woli i determinację. Wyruszyłam, żeby
udowodnić, że wszystko jest możliwe, że jesteśmy zdolni do rzeczy znacznie
nas przerastających”.
Dziewczyna znikąd i niczyja. Pozbawiona wszystkiego: rodziców, rodziny, dzieciństwa, domu, ojczyzny. Urodzona i wychowana
w okrutnej sekcie Dzieci Boga. Bita, gwałcona, zmuszana do żebrania. Buntowała się i była karana. Próbowała uciekać.
Wreszcie jej się udało. Miała 23 lata.
W 2006 ze swoimi dwiema siostrami, którym też udało się uciec, napisały książkę o życiu w sekcie: Not Without My Sister
(w Polsce ukaże się w październiku nakładem Wydawnictwa Amber pod tytułem Córki Dzieci Boga). Stała się międzynarodowym
bestsellerem, została przetłumaczona na 11 języków. W Anglii sprzedana w 400 000 egzemplarzy była przez 5 tygodni
na 1. miejscu „Sunday Timesa”, przez 15 tygodni w Top 10 list bestsellerów.
Po latach prania mózgu i indoktrynacji Juliana próbowała znaleźć siebie.
Założyła fundację na rzecz praw dziecka. Pracowała w Afryce jako misjonarka.
Wreszcie los się do niej uśmiechnął. Spotkała wielką miłość – człowieka, który jak ona chciał czuć, że żyje i przeżywać życie
całą pełnią. Podróżnik, odkrywca, przewodnik wypraw ekstremalnych. Kiedy postanowili być razem, jej ukochany zginął…
zjedzony przez krokodyla.
Świat Juliany się zawalił. „Po tygodniach obezwładniającej żałoby obudziłam się pewnego dnia rano i spojrzałam w lustro.
Wiedziałam, że muszę coś zrobić, żeby się ratować. Śmierć ma swoje sposoby, żeby w ostrym świetle pokazać tymczasową
naturę życia, przypomnieć, że czas zawsze gna ku tej jedynej nieuchronności, wzniecić nagłą potrzebę zrobienia wszystkiego
natychmiast, kiedy jeszcze można”.
Wtedy zrodził się pomysł objechania świata na rowerze.
„To, co zaczęło się jako akt rozpaczy, wkrótce stało się przyćmiewającym wszystko celem”.
Wysłała zgłoszenie do Księgi Rekordów Guinnessa. Guinness odpowiedział, ustanawiając bardzo surowe zasady rekordu dla
pierwszej kobiety, która przystępowała do takiego wyczynu.
Wstrząsająca opowieść dwudziestopięcioletniej Francuzki o dramatycznej walce o córeczkę uprowadzoną przez jej męża do syryjskiego obozu dżihadystów. Uratowała swoje dziecko z syryjskiego piekła… Meriam i jej mąż urodzili się i wychowali we Francji. Tu się poznali, wzięli ślub. Byli szczęśliwi – dopóki on nie został zwerbowany przez syryjskich dżihadystów. Meriam patrzyła z przerażeniem, jak zmienia się w wyznawcę ekstremistycznego islamu, fanatycznego wroga „niewiernych”. Kazał jej zakrywać twarz, zabronił pracować, słuchać muzyki, wychodzić z domu. Rozwiodła się z nim w 2012 roku. Klika miesięcy później porwał ich roczną córeczkę Assię i wywiózł do Syrii. „Wolę, żeby moja córka zginęła jak męczennica Allaha, niż wróciła do Francji”, powiedział Meriam przez telefon. W tle słyszała płacz swojego dziecka… Wiedziała, w jakim niebezpieczeństwie jest Assia. Poruszyła nieboi ziemię. Dotarła nawet do prezydenta. Wreszcie wbrew ostrzeżeniom francuskich władz, ryzykując życie, wyruszyła do Turcji, do rozdartego wojną rejonu przy syryjskiej granicy, by ratować córkę... MERIAM RHAIEM odzyskała Assię. W rok po uprowadzeniu, 2 września 2014 roku, wróciła z nią do Francji. Jej historia wstrząsnęła opinią publiczną. Meriam opisała ją w autobiografii Assiu, mama jest przy tobie. To nie tylko poruszająca opowieść o dramatycznej walce matki o dziecko i o tragedii kobiety, której mąż staje się nagle kimś innym. Jej książka to ostrzeżenie, lekcja i przestroga. Pokazuje na konkretnych przykładach mechanizm werbowania dżihadystów w dobie Internetu i metody indoktrynacji prowadzącej do krwawych zamachów terrorystycznych.
Dramatyczna opowieść matki o blisko trzyletniej walce o odzyskanie dziecka.Moja córka została porwana przez swojego ojca i uprowadzona doLibii. Poruszyłam niebo i ziemię, żeby sprowadzić ją do domu...Ta historia wstrząsnęła opinią publiczną w Wielkiej Brytanii.W 2007 roku czteroletnia córeczka Sarah Taylor została porwana. Wkrótce potwierdziły się najgorsze obawy Sarah: jej brutalny były mąż, Libijczyk, wywiózł dziewczynkę do Trypolisu. A Sarah dobrze wiedziała, że jeszcze żadne dziecko uprowadzone przez ojca do Libii nie wróciło do matki do Anglii. Ale ona nie zamierzała się z tym pogodzić. Zostawiła wszystko, co kochała, żeby ratować Nadię. Lecz zanim ją odzyskała, przeszła przezpiekło - z miłości do córki.Jej wzruszająca i inspirująca autobiografi a to opowieść o blisko trzech latach poszukiwań i łez. O trzech latach lęku, czy kiedykolwiek zobaczy córeczkę, czy Nadia jeszcze żyje. To również opowieść o nadziei, odwadze, poświęceniu i bezgranicznej miłości.
Wstrząsające wyznania żony czołowego polityka Pakistanu przetłumaczone na 36 języków.
Szokująca literacka autobiografi a ujawniająca dramat muzułmańskiej kobiety całkowicie podporządkowanej mężowi. Miała wieść spokojne, luksusowe życie u boku swego księcia z „baśni z 1001 nocy”.
Zamiast tego przeżyła trzynaście lat piekła…
Tehmina Durrani urodziła się we wpływowej pakistańskiej rodzinie. Kształciła się w tej samej szkole co Benazir Bhutt o. Mustafa Khar, jeden z czołowych polityków pakistańskich, był jej miłością od pierwszego wejrzenia. Dla niego porzuciła pierwszego męża, zerwała z rodziną. Przeżyła trzynaście lat piekła w zniewoleniu, lęku, upodleniu, cierpieniu u boku wykształconego, podziwianego mężczyzny, który decydował o losach kraju…
Jej poruszająca relacja z lat spędzonych z brutalnym mężem – upokorzeń, zdrad, bicia, karania, gwałtów, zniewolenia, izolacji od świata zewnętrznego – to zapis jej osobistej tragedii i dramatu tysięcy muzułmańskich
kobiet, dla których w zdominowanym przez mężczyzn społeczeństwie mąż jest prawdziwym panem i władcą.
Bett y Mahmoody, autorka światowego bestsellera Tylko razem z córką,przedstawia wstrząsającą autobiografi ę dwóch angielskich dziewczynekSprzedane przez własnego ojca, wywiezione do Jemenu, zmuszone do małżeństwa, gwałcone, poddawane przemocy, upokarzane i więzione przez osiem lat2000 tysiące funtów. To cena, za jaką Muthana Muhsen sprzedał swoje córkiOjciec obiecał im rajskie wakacje. Dla piętnastoletniej Zany i czternastoletniej Nadii z Birmingham to miała być wspaniała egzotyczna przygoda Stała się ośmioma latami piekłaZamiast pięknych plaż zapadła wioska w Jemenie, nędzna, brudna i zacofana, gdzie nikt nie mówi poangielsku, gdzie kobieta jest niczym. Tu Zana i Nadia usłyszą, że ojciec sprzedał je i wydał za mąż. Że nie wrócą do domu. I że są niewolnicami swoich mężówDwie brytyjskie nastolatki, odcięte od rodziny, bliskich, wszystkiego, co znały i kochały, zostały nagle uwięzione w obcym świecie, prymitywnym i wrogim, oddane w ręce obcych mężczyzn, gwałcone co noc, zmuszane do niewolniczej pracy. Były zaledwie dziećmi, przerażonymi i straszliwie samotnymi. A jednak Zanieudało się wyrwać z tego koszmaru. Wróciła do Anglii, by stamtąd walczyć o siostrę, o jej dzieci i o swojego synka. Ale jej tragedia miała ciąg dalszy
W imię sadystycznej obsesji zostałam grającą marionetką, a mój ojciec – katem.
Wszyscy wokół mnie udawali, że niczego nie widzą…
Céline ma dwa lata, kiedy jej ojciec postanawia, że zostanie pianistką. W wieku ośmiu lat wygrywa pierwszy konkurs. Nikt z oklaskujących cudowne dziecko nie wie, jaką ceną jest okupiony ten sukces…
Wstrząsająca autobiografi a kobiety dręczonej w dzieciństwie przez chore ambicje ojca
Pewnego wieczoru, niedługo po moich dziesiątych urodzinach, ojciec zbił mnie i zabronił jeść kolacji, po czym stwierdził, że nie pójdę spać, dopóki nie wymierzy mi ostatniej kary. Zapytałam z płaczem, co mu zrobiłam, żeby zasłużyć na cierpienie, jakie mi zadawał. Nawet Haydn, nasz owczarek niemiecki, był lepiej traktowany ode mnie. Ojciec odpowiedział zimno, patrząc mi prosto w oczy: „Jesteś gorsza od psa”. Całymi latami Céline jest bita, głodzona, zamykana w piwnicy, poniżana. W każdy weekend, kiedy ojciec – szanowany inżynier – jest w domu, drży o swoje życie. Ćwiczy do upadłego, by na scenie błyszczeć w roli genialnej małej pianistki. Jest w niewoli niespełnionych ambicji ojca. Nikt, nawet matka, nie przychodzi jej z pomocą.
Céline ma talent, ale z każdym rokiem gra na pianinie jest dla niej coraz większą męczarnią. Fizyczne i psychiczne tortury ojca są coraz bardziej wyrafi nowane i perwersyjne. Wreszcie czternastoletnia Céline składa doniesienie do prokuratury. Lecz jej piekło się na tym nie kończy…
A jednak Céline Raphaël zwyciężyła. Dziś ma 29 lat, jest doktorem nauk medycznych, pracuje w szpitalu i walczy o ochronę dzieci przed przemocą w rodzinie i kształcenie pracowników opieki zdrowotnej w tym zakresie.
„Chcę przełamywać tabu i nie dopuścić, aby inni także cierpieli w milczeniu. Tortury w rodzinie łatwo zataić, bo ich nie widać; żeby z nimi skończyć, trzeba zmienić prawo i ludzką mentalność”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
