Nils Ferlin należy w Szwecji do najbardziej lubianych poetów dwudziestego wieku. Zaliczany jest do najważniejszych postaci szwedzkiej poezji śpiewanej, a jego teksty znają na pamięć przedstawiciele zarówno starszego, jak i młodszego pokolenia. Mimo dużej popularności w swoim kraju jest poetą, którego nazwisko poza Skandynawią, w tym także w Polsce, nic nie mówi albo mówi bardzo niewiele nawet miłośnikom szwedzkiej literatury, może z wyjątkiem skandynawistów i znawców poezji zarazem.
Prezentowany tom zawiera kilkadziesiąt utworów ułożonych chronologicznie. Składają się nań wiersze pochodzące ze wszystkich tomików wydanych za życia poety oraz z tomu wydanego pośmiertnie w roku 1962. Są wśród nich wiersze cieszące się w Szwecji dużą popularnością oraz te mniej znane. Część utworów to tzw. poezja śpiewana, co wymagało zachowania w polskich przekładach takiej samej jak w oryginale organizacji brzmieniowej tj. rymów, rytmu i akcentów. Do kilkunastu utworów dołączono nuty z podpisanymi polskimi słowami, żeby dać muzykalnym czytelnikom możliwość odtworzenia wersji śpiewanej i tym samym poczucia atmosfery, którą tworzy tekst wraz towarzyszącą mu melodią. Tłumacze mają nadzieję, że prezentowany wybór pozwoli czytelnikowi poczuć atmosferę poezji Ferlina, skupionej wokół spraw związanych z ludzkim losem, będącej odbiciem tęsknot i obaw, poezji pełnej powagi, ale także specyficznego humoru oraz autoironii.
"Monografię uznaję jako wartościowe przedsięwzięcie wpisujące się w dyskurs naukowy dotyczący niezwykle aktualnej problematyki konfliktów etnicznych. To spojrzenie erudyty, badacza z dużym dorobkiem naukowym i zacięciem badawczym. To jednocześnie ujęcie na wskroś autorskie, choć odwołujące się do obszernej historiografii, ale eksponującej spojrzenie piszącego. To niewątpliwie szczególna wartość monografii (…). Z takim zrozumieniem dla analizy podjętej problematyki, z taką swobodą potrafi ą pisać nieliczni. To przywilej tylko tych badaczy, którzy naprawdę zgłębili interesującą ich tematykę, mają odwagę nie tylko rekonstruować, rejestrować, ale także formułować nowe hipotezy (…). Recenzowana monografia prezentuje autorskie spojrzenia na tytułowe, bardzo skomplikowane zagadnienia, uwzględniając perspektywy różnych dyscyplin naukowych. Wnosi ona istotny wkład do badań tej problematyki. Powinna zainteresować badaczy oraz szerszego czytelnika tak ze względu na problematykę, jak i zastosowane w niej metody analizy i opisu.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Henryka Chałupczaka
Naród, mimo pewnych przekształceń wywołanych globalizacją, pozostaje jedną z podstawowych kategorii identyfikacji jednostki we współczesnym świecie. Jak cały świat, narody nie trwają w miejscu – rozwijają się wraz z nim. A to oznacza, że podlegają ewolucji niezależnie od tego, czy ich powstanie było bardziej samoczynne, naturalne i obiektywne, czy też w decydującej mierze zostały zaprojektowane. Konstruktywizm rozpowszechniony w anglosaskich naukach społecznych i przyjmowany w innych krajach jako dogmat nie wytrzymuje krytyki, ponieważ nie daje jednoznacznej i satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie, skąd się wziął naród. Jednak odpowiedzi takiej nie daje również będący w teoretycznej opozycji antykonstruktywizm. Dlatego też założenie o ewolucyjnym powstawaniu narodów, które może się wydawać „kontrowersyjne” i „oczywiste”, stanowi uzasadniony kompromis między tymi dwiema perspektywami teoretycznymi. W przedłożonym wywodzie starałem się pozytywnie zweryfikować założenie, że taki kompromis jest właściwie jedyną możliwą odpowiedzią na pytanie o to, dlaczego i jak powstają narody. Nie mogą być one ambiwalentne wobec etnicznego rdzenia, podlegają przekształceniom pod wpływem czynników społecznych, kulturowych i politycznych oraz są poddawane oddziaływaniu elit politycznych i intelektualnych. Kluczową rolę w ewolucji narodu – uzasadnieniu jego powstania, rozwoju i trwania, niezależnie od przyjętej perspektywy teoretycznej – odgrywa mitologia narodowa, wnosząc istotny, ale nie determinujący komponent konstruktywistyczny.
Z Zakończenia"
Jest to książka o życiu Bronisławy Wilimowskiej (1906–2004), WIELKIEJ ARTYSTKI MALARKI współczesnego malarstwa XX wieku, którego była istotną i ważną częścią. Jest zbeletryzowaną opowieścią o Jej gruzińsko-polskim pochodzeniu, dzieciństwie i latach młodzieńczych spędzonych w Petersburgu i Paryżu, a następnie w Polsce, którą uważała za swoją JEDYNĄ Ojczyznę. Koniec swego życia spędziła w Rzymie pod opieką siostry i szwagra.
Książka jest też opowieścią o bliższej i dalszej rodzinie Artystki, Jej podróżach i działalności społecznej, a przede wszystkim o wystawach w kraju i zagranicą, jak i udziale w Powstaniu Warszawskim oraz odbudowie Polski po okupacji niemieckiej i drugiej wojnie światowej aż do obecnych przemian.
Prezentuje jednocześnie dokonania artystyczne poprzez liczne przede wszystkim pejzaże, kwiaty, tematykę powstańczą i wojenną oraz portrety i obrazy dokumentujące powojenną odbudowę Warszawy i Polski, utrwaloną na setkach płócien, barwnych akwarelach i czarno-białych rysunkach.
Karol Czejarek
Publikacja stanowi kompleksowe studium Instytutu Kultury Polskiej im Attilia Begeya w Turynie, będącego kamieniem węgielnym polsko-włoskich relacji kulturalnych. Podczas gdy wcześniejsze prace na ten temat ograniczały się do krótkich artykułów lub wzmianek, niniejsze opracowanie przyjmuje szersze podejście, nie tylko szczegółowo opisując działalność Instytutu, ale także podkreślając znaczący wkład osób, które go stworzyły, wspierały i utrzymywały.Z recenzji dr hab. prof. IFiS PAN Valentiny Lepri Praca posiada niezwykle przejrzysty układ, który został ukształtowany przez dwa czynniki: dobór rozpraw oraz chronologię działalności przedstawionej w książce instytucji. Choć praca "Instytut Kultury Polskiej im. Attilia Begeya w Turynie i jego wybitni animatorzy" składa się z ośmiu rozpraw, których Autorami są głównie Pan Profesor Piskurewicz oraz Pani Doktor Szarejko, to nie stanowi dzieła zbiorowego, a monografię koherentną i w swoim wywodzie konsekwentną, przemyślaną, poprawnie zaprojektowaną. [] Choć praca ta zgrabnie łączy rozmaite dziedziny wiedzy, np. historię nauki, historię literatury, dzieje instytucji kultury oraz socjologię, to naczelną kategorią jaką się posługuje, jest polonofilia, wprowadzona i rozwijana na tym polu przez KrystynęJaworską. Oznacza niepowtarzalny dla kultury polskiej splot literatury i polityki, stąd dwa ciągi rozważań w książce, czasami ukrywane pod zbiorczą kategorią włoskiej polonistyki. Pozwala nie tylko uchwycić dokonania twórców Instytutu na polu krzewienia kultury polskiej we Włoszech, lecz również wykazać intelektualne, osobiste podstawy decyzji o poświęceniu swojego życia właśnie współpracy z Polakami. [] Autorzy wyszli od słusznego przekonania, iż historia instytucji jest w dużej mierze dziejami tworzących ją ludzi. Dlatego główną periodyzację funkcjonowania Instytutu, wyznaczyli biografi ami jego członków. [] W ten sposób praca "Instytut Kultury Polskiej im. Attilia Begeya w Turynie i jego wybitni animatorzy" wpisuje się w nowoczesną ego-historię. Nie uniknęli przy tym Autorzy podjęcia się tematów trudnych, jak np. faszyzm, dzięki czemu nie generowali przy tym kolejnych białych plam. Recenzowana praca jest rzadkim w humanistyce przykładem porządnej współpracy badaczy na cztery ręce.Z recenzji prof. dr hab. Mikołaja Sokołowskiego
Pełne wydanie Fausta, obu części tragedii w nowym przekładzie Andrzeja Lama, umożliwia poznanie tego arcydzieła w całym jego obrazowym i myślowym bogactwie. Przełożył, posłowiem opatrzył i ryciny dobrał Andrzej Lam. Wydanie szóste.
Związki zachodzące pomiędzy mediami a polityką stanowią od dawna przedmiot refleksji powodowanej zarówno wagą i nośnością samej kwestii, jak i potrzebami wynikającymi z pojawiających się nowych aspektów tego zagadnienia. Nadają zbiorowi studiów charakter kontynuacji badań o niepodważalnej wadze. Wypada wspomnieć, że zainteresowanie okazywane tematyce, o której traktują teksty, nie oznacza istnienia całościowego opracowania poświęconego problematyce przenikania się zagadnień politycznych i świata mediów. Wolno zatem przyjąć, że każda nowa publikacja na ten temat nie tylko odpowiada na wyzwania współczesności, ale także przyczynia się do powstania dzieła o cechach syntezy. Potrzeba takiego opracowania nie budzi wątpliwości.Z recenzji prof. dr. hab. Rafała Habielskiego
Olga Barburska absolwentka Instytutu Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego; doktor habilitowana w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce i administracji, zatrudniona w Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania badawcze obejmują różne dziedziny studiów europejskich, w tym przede wszystkim polityczne, historyczne i społeczne aspekty integracji europejskiej oraz politykę zagraniczną Unii Europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem unijnej polityki wschodniej. Autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych, w tym monografii: Polityka wschodnia Unii Europejskiej jako część składowa polityki zagranicznej UE (2018), a także współautorka monografii: Past and Present of European Integration. Polands Perspective (2015), Polityka wschodnia Unii Europejskiej: porażka czy sukces? (2014), Historia integracji europejskiej w zarysie (2013) oraz współautorka i redaktorka szeregu prac zbiorowych, między innymi Introduction to European Studies: A New Approach to Uniting Europe (2013), Poland in the European Union: First Experiences. Selected Political, Legal and Social Aspects (2008).
Inwazja Rosji na Ukrainę stała się poważnym wyzwaniem nie tylko dla państwowości, suwerenności oraz integralności Ukrainy, lecz także dla europejskiego i światowego systemu bezpieczeństwa. Masowy napływ uchodźców wojennych w pierwszych tygodniach po 24 lutego 2022 roku był największym wyzwaniem dla polskiego społeczeństwa, które sprawnie zorganizowało system pomocy i opieki nad uchodźcami. Wojna rosyjsko-ukraińska, początkowo postrzegana jako konflikt lokalny, szybko przekształciła się w zjawisko o globalnym zasięgu, wpływając na politykę międzynarodową, gospodarkę, bezpieczeństwo oraz sferę społeczną. Uzasadniając istotność tego opracowania, należy wskazać na to, że wojna w Ukrainie to nie tylko działania militarne, lecz także walka informacyjna.
Trolle próbują przekonać międzynarodową opinię publiczną chociażby o składaniu broni przez ukraińskich żołnierzy, przejściu wojskowych na stronę wroga czy dzieciach salutujących Rosjanom. Wojna ta także wpłynęła na sposób, w jaki postrzegane są pojęcia suwerenności, wolności i praw człowieka w polityce międzynarodowej. Należy stwierdzić, że monografia ta uwzględnia aktualny kontekst wojny, szczególnie jeśli chodzi o ujęcie holistyczne w zakresie obronności i bezpieczeństwa.
Autorzy jej treść głównie poświęcają wszechstronnej analizie konfliktu rosyjsko-ukraińskiego, ukazując złożoność oraz różnorodne aspekty wpływające na jego przebieg i konsekwencje. Niniejsza książka dedykowana jest osobom, które nie tylko zajmują się problematyką bezpieczeństwa międzynarodowego czy też lokalnego, prawami człowieka czy komunikacji medialnej, ale jest także skierowana do szerszego grona odbiorców pragnących zrozumieć to, co dzieje się obecnie za naszą wschodnią granicą.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Pieczywoka
Wybrane prace (druki zwarte) przygotowane przez Autora:Poddstawowe terminy historii gospodarczej (2001),Zarys historii gospodarczej od czasów najdawniejszych do najnowszych (współaut. i red., 2003),Ewolucjonnoje razwitje gorodskich aglomeracij (2005),Młodzież na rynku pracy. Od badań do praktyki (współaut. i współred., 2007),Socjalno-ekonomiczeskije problemy razwitja krupnych gorodow (2010),Społeczno-ekonomiczne problemy transformacji w Europie Środkowej i Wschodniej (współaut. i współred., 2010),Procesy zarzadzania w czasach przemian gospodarczych (współaut. i współred., 2011),Społeczne problemy rozwoju metropolii / Socialne problemy rozvoja metropol (2012),Zarys historii gospodarczej powszechnej ze słownikiem podstawowych pojęć i terminów (2012),Edukacja i życie codzienne studentów w Polsce i w Rosji (współaut. i współred., 2015),Od przedszkola do uniwersytetu. Współczesne problemy edukacji (współaut. i współed., 2017),Profesor Kazimierz Doktór. Życie i działalność (1935-2016) (współaut. i współred., 2018),Poglądy polskiej inteligencji w przededniu zmian ustrojowych (współautorstwo, 2019),Ważne wybory (współaut. i red., 2021),Współczesne problemy bezpieczeństwa (współaut. i współred., 2021),Społeczeństwo i gospodarka w czasie pandemii COVID-19. Doświadczenia Ukrainy, (wspołred., 2021),Problemy współczesnej pedagogiki (współaut. i współred., 2021),Poglądy młodzieży studenckiej na temat LGBT+ (współautorstwo, 2022),Społeczne problemy współczesnych społeczeństw (współred., 2022),Społeczeństwo-Polityka-Bezpieczeństwo. W rocznicę śmierci Profesora Marka Ilnickiego (współred., 2022),Leksykon gospodarowania w przeszłości. Społeczeństwa, ośrodki, organizacje fakty i przejawy działalności (2024).
Recenzowana praca stanowi niezwykle interesujące opracowanie o współczesnym paradygmacie kierowania potencjałem ludzkim, który pomieszcza się głównie w obszarze socjologii organizacji i zarządzania. Zawiera zarówno klasyczne, jak i najnowsze koncepcje dotyczące kierowania potencjałem społecznym w organizacji. Treści w niej zawarte świadczą o tym, że autor ma profesjonalną wiedzę i potrafi zastosować elastyczne i prognostyczne koncepcje, które wzbogacają teorie i praktyki kierowania potencjałem ludzi. Ma interdyscyplinarny charakter, gdyż obok socjologii organizacji i zarządzania podejmuje kwestie z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi, socjologii pracy i socjologii gospodarczej. Autor przedstawia w niej wybrane uwarunkowania pracy i zachowania człowieka w organizacji w różnych aspektach, z uwzględnieniem dotychczasowych teorii, wyników nowych badań i stanu współczesnej praktyki ich wdrażania.
dr. hab. Zdzisław SIROJĆ
Menedżerska Akademia Nauk Społecznych w Warszawie
To cenna i oryginalna w sensie poznawczym i praktycznym monografia, która stanowi wnikliwe i kompetentne studium wiedzy o kierowaniu potencjałem społecznym, oparta na podstawach teorii socjologicznych, psychologicznych i zarządczych. Istotnym wkładem Autora jest zbudowanie teoretycznego podejścia do rozumienia potencjału społecznego w oparciu o teorie konstruktywizmu, konstrukcjonizmu, sieci i przepływu, które pozwalają na jego analizę i rozwój w kontekście procesów zachodzących w XXI wieku. Przyjęcie perspektywy socjologicznej, a w szczególności teorii instytucjonalno-organizacyjnej wraz z jej aparatem pojęciowym, wspartej metodologią badań społecznych, umożliwiło przedstawienie złożonego procesu kierowania strukturą społeczną organizacji w erze cyfrowej. Autor z dobrym skutkiem łączy teorie socjologiczne z wynikami badań oraz ich praktycznym zastosowaniem w kontekście zmian i złożoności funkcjonalnej, strukturalnej, instytucjonalno-organizacyjnej i sieciowej. Szczególnie ważne treści dotyczą twardych i miękkich narzędzi kierowania, takich jak: strategia, sieci struktur nieformalnych, kultura organizacyjna, kompetencje, motywacja i motywowanie oraz innowacje. W swoich analizach przede wszystkim skupia się na potencjale społecznym organizacji, wskazując na jego istotną rolę w realizacji celów organizacji.
prof. dr hab. Felicjan BYLOK
Katedra Socjologii Stosowanej i Zarządzania Zasobami Ludzkimi Wydział Zarządzania Politechniki Częstochowskiej
Książka godna uwagi – głównie dla osób zajmujących się profesjonalizacją kierowania potencjałem ludzkim w organizacji.
prof. dr hab. Jolanta GROTOWSKA-LEDER
Katedra Socjologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Monografia stanowi propozycję rozważań z zakresu problematyki ekonomiispołecznej i jej założeń w realizacji zrównoważonego rozwoju oraz osadzeniaaktywności Lokalnych Grup Działania w nurtach ekonomii społecznej, a takżewskazania wpływu społecznej działalności na rozwój obszarów wiejskich.Zagadnienie podjęte przez Autorki jest bardzo ważnym problemem badawczymzarówno w kontekście aktywizacji rozwoju regionalnego, wspierania rozwojuobszarów wiejskich, jak i z uwagi na konieczność angażowania społecznościw kreowanie rozwiązań strategicznych w ich małych ojczyznach.Wartość merytoryczna monografii, jak też jej aktualność i znaczenie społeczno--gospodarcze czynią z niej pozycję potrzebną na rynku wydawniczym. Jest przydatnazarówno dla kadry naukowej, studentów, jak i przedsiębiorców oraz samorządów,w tym głównie lokalnych grup działania.dr hab. Mariola Grzybowska-Brzezińska, prof. UWMMonografia stanowi bardzo interesujące studium, poruszające ważny i aktualnyproblem naukowy dotyczący funkcjonowania lokalnych grup działania. Oferujeistotne, wszechstronne, a jednocześnie przystępne odniesienie do współczesnegodyskursu na temat roli podmiotów ekonomii społecznej, a w szczególnosci lokalnychgrup działania w kształtowaniu ścieżki rozwoju społeczno-gospodarczego.Opracowanie porządkuje wiele aspektów teoretycznych dotyczących instytucjiekonomii społecznej i ich roli w oddziaływaniu na zrównoważony rozwój orazwzbogaca o nowe zjawiska i próby ich interpretacji w zakresie wspomnianegoproblemu badawczego. Monografia przedstawia problem aktywizacji społeczneji integracji społeczności wiejskich z perspektywy społeczno-ekonomicznej. Oferujeszczegółową i systematyczną analizę podjętego tematu.dr hab. inż. Piotr Kułyk, prof. UZ
Poza Dytyrambami dionizyjskimi książka zawiera Idylle z Messyny, poetyckie partie ksiąg filozoficznych Ludzkie, arcyludzkie; Jutrzenka; Wiedza radosna (cykle Żart, podstęp i zemsta i Pieśni księcia Vogelfrei); Tak rzekł Zaratustra i Ecce homo oraz zbiór wierszy ze spuścizny. Pierwsza tak obszerna prezentacja poezji Nietzschego po polsku, w przekładach i z posłowiem Andrzeja Lama. W aneksie dołączone wypracowanie szkolne autora o Hlderlinie i przedmowa Elisabeth Frster-Nietzsche (siostry) do wydanych pośmiertnie (1923) Pism młodzieńczych.
Marcin Kula – ur. w 1943 r. w Warszawie. Dorastał w rodzinie humanistów, z czasem profesorów Uniwersytetu Warszawskiego. Od dłuższego czasu na nieuniknione pytanie „Czy jest pan synem...”, mógł jednak odpowiadać: „Tak, ale jestem też ojcem...” – zaś od kilkunastu lat może odpowiedzieć „Tak, ale jestem też dziadkiem...”. Maturę uzyskał w Liceum im. Joachima Lelewela, studiował w Uniwersytecie Warszawskim. Historyk, z wykształcenia i zainteresowań także socjolog. Emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek-korespondent PAU, członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Polskiego PEN Clubu. Wypromował 11 licencjatów, 149 magistrów oraz 22 doktorów. Z wieloma z nich utrzymuje kontakt. Pracował nad historią Ameryki Łacińskiej, najnowszą historii Polski, problematyką buntów i rewolucji, migracjami oraz mniejszościami narodowymi, funkcjami myślenia o historii, socjologią historyczną.
W ostatnich latach opublikował m. in.: Czy trzeba i czy można awansować w hierarchii społecznej? Wykłady z socjologii historycznej, seria: Biblioteka Iberyjska (Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich UW, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, 2022); Historia w teraźniejszości. Teraźniejszość w historii (Kolegium Gdańskie, 2022); The Anatomy of National Revolution. Bolivia in the 20th Century, translated by Jan Zagórski-Ostoja (Peter Lang, 2015); Wizytówka historyka (Instytut Historii Nauki PAN, ASPRA-JR, 2020).
Postać Józefa Zajączka z Wrzący herbu Świnka jest mało znana Polakom, chociaż należał do tych generałów XVIII-XIX w., którego nazwisko znajduje wśród 660 osób upamiętnionych na paryskim Łuku Triumfalnym, a w Warszawie jest patronem żoliborskiej ulicy. Józef Zajączek - zawodowy żołnierz wywodzący się z drobnej szlachty - był, po dobnie jak wielu mu współczesnych, postacią o skomplikowanym życiorysie. Jego losy pokazują zmienność historii ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów przełomu XVIII/XIX w.
Praca merytorycznie i metodologicznie jest bowiem bardzo dobra, a nawet fascynująca. Aprobując całość przemyśleń Autorki, należy zwrócić uwagę na fundamentalną wartość recenzowanej pracy, jaką jest jej wkład w dyskusję naukową nad komunikacją interpersonalną w rodzinie z podkreśleniem milczenia jako jednej z jej form. I to jest istotny wkład w rozwój nauk o rodzinie, a także socjologii rodziny.
Ks. prof. dr hab. Henryk Skorowski
Powstała praca wybitna. Podjęty w recenzowanej pracy problem badawczy wydaje się niezwykle doniosły. Jest tak z kilku powiązanych ze sobą powodów. Przedstawiona mi do oceny praca to ważna – przynajmniej w obszarze języka polskiego – próba ukazania w syntetyczny sposób roli milczenia w procesach komunikacyjnych widzianych w rodzinie. Autorka poprzez wybór swego problemu badawczego sprzeciwia się też częstemu redukowaniu interesującej Ją problematyki zwykle do jakiegoś jednego aspektu. Autorce udało się ukazać świat człowieka jako rzeczywistość ze swej istoty komunikacyjną.
Prof. dr hab. Marek Melnyk
Zapraszam czytelników na spotkanie z wyjątkową kobietą. Ktoś może powiedzieć, jak można napisać powieść o służącej. Można. Bo Natalia nie tylko była służącą, także członkiem rodziny, powiernicą i przyjaciółką mojej babci. Przez kilka wojennych lat pomagała mojej mamie. Dla mnie, małej dziewczynki, była tylko Nacią. Na nowo poznałam ją dopiero w 1964 roku, gdy przyjechałam na badania terenowe organizowane pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk. Mimo różnicy wieku zaprzyjaźniłam się z nią. Teraz ja stałam się powiernicą myśli, których nie chciała wypowiadać przed nikim. Jej opowieści, a później listy, prócz spraw prywatnych zawsze komentowały to, co się dzieje w Polsce. Były swoistym KALENDARIUM, w którym zapisywała ważne dla niej momenty. Mówiła, że pamięć jest ulotna, a daty nawet bardzo ważnych wydarzeń zapominane są zbyt szybko. Ta kobieta, która miała zaledwie średnie wykształcenie, imponowała inteligencją i swoją rozległą wiedzą. Interesowała ją astronomia, loty kosmiczne, ale też sport (kolarstwo) i muzyka Chopina. Zaskakiwała trafnymi ocenami politycznymi, poglądami na różnice pomiędzy wiarą w Boga a obrzędowością, którą stworzyli słudzy pańscy ? Kościół. Kochała i była kochana. Poznajcie Natalię ? piękną kobietę, którą pokochał mężczyzna o 17 lat młodszy od niej. Ich miłość przetrwała 48 lat.
Medialny wymiar kryzysu zainspirował powszechnie uznanych i cenionych w polskim środowisku medioznawczym badaczy: Rafała Leśniczaka i Krzysztofa Stępniaka do poszukiwania odpowiedzi na rudymentarne pytania związane z kryzysem w mediach. Recenzowana monografia stanowi przykład dojrzałej, wieloaspektowej eksploracji ciekawego, oryginalnego problemu naukowego, który w polskiej literaturze nie doczekał się jeszcze odrębnej publikacji monograficznej (); cechuje ją wyjątkowa aktualność tematu, wpisuje się on bowiem w permanentny kryzys współczesnego społeczeństwa i tym samym kryzys współczesnych mediów i dziennikarstwa. Można nawet stwierdzić, że nauki o komunikacji społecznej i mediach są córką kryzysu. Autorzy monografii wykazują, że kryzys nie ma jednego oblicza, dlatego też analizują kryzys w mediach z dualistycznej perspektywy badawczej, wyróżniając jego wymiar uniwersalny, dotyczący całego społeczeństwa, i wymiar partykularny, dotyczący kryzysu Kościoła katolickiego w przekazach medialnych.Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Kononiuka Powszechnie wiadomo, że kryzys w każdej postaci jest dla mediów doskonałym materiałem dla atrakcyjnych relacji, odegrania roli włodarza opinii i decydowania o wizerunku wszystkich i wszystkiego obecnego w otoczeniu i co równie ważne czerpania z tego zysku. Zatem przygotowanie publikacji naukowej ukazującej przykłady i meandry udziału mediów w tej błotnistej koegzystencji niezliczonych kryzysów jest bezsprzecznie wartościowym społecznie przedsięwzięciem. Książka (...) wzbogaca dotychczasowy dorobek i obszar wiedzy o funkcjonowaniu mediów w coraz liczniej pojawiających się wokół nas i dotyczących nas sytuacji kryzysowych. Jest o tyle istotna, że opiera się na szeregu wyników badań i analiz, zawiera wnioski i oceny nie tylko polskiego rynku medialnego tak tendencyjnie zachowującego się w różnych sytuacjach kryzysowych. W zamieszczonych tekstach wykorzystano bogatą literaturę przedmiotu i przedstawiono wyniki wielu wciąż aktualnych badań. Monografia wprowadza też do dyskusji nowe i ważne elementy kognitywistyczne, obecne przy tworzeniu różnych modeli badań zarówno znaczenia, pełnionej roli, jak i udziału/subiektywnego angażowania się mediów w kryzysogennej komunikacji społecznej.Z recenzji prof. dr. hab. Jerzego Olędzkiego
Opracowanie prezentuje szerokie spektrum badawcze Autorów. I choć jest to kolejne studium socjologicznej analizy czasu pandemii, przedstawia ciekawe, a w wielu miejscach nowatorskie ujęcie zagadnienia. [] Badacze przyjęli za cel zobrazowanie postaw Polaków wobec rzeczywistości pandemicznej oraz jej wpływu na ich życie codzienne. Obszary badawcze to w szczególności wskazanie na stopień zmian w pracy i życiu domowym, które zdeterminowane były obowiązkową dla większości społeczeństwa zdalną formą pracy i nauki. Generowało to głębokie przeobrażenia w dotychczasowych relacjach zarówno w gronie rodzinnym, towarzyskim, jak i pozostałych relacjach społecznych. [] Dobrze zatem, że na rynku wydawniczym ukazuje się książka oparta na szerokiej socjologicznej refleksji oraz starannie przeprowadzonych i zgromadzonych wynikach badań. Badań, które w gruncie rzeczy uświadamiają czytelnikowi, że nadal poruszamy się po nie do końca rozpoznanym obszarze. Realne zagrożenia, które rysują się przed nami, stawiają wymóg kontynuacji badań socjologicznych. Fragment recenzji prof. dr hab. Wiesławy Piątkowskiej-Stepaniak
Droga jest często ważniejsza od samego celu. W 2021 roku ukazała się monografia "Początki Polski. Tajna historia Polan, Wiślan oraz Lędzian", a w 2022 roku pamflet "Księga enigmatów: Polska". Najnowszą książkę Piotra Andrzejewicza łączy z jej poprzedniczkami wiele, niemniej pragniemy zwrócić uwagę na jeden istotny szczegół. Zdecydowana większość z kilkuset przypisów w "Behema. Virtute et potencia miast polskich" zawiera cytaty, które wspierają samą treść i pozostają z nią w związku. Kapitalne cytaty sprawiają, że podążanie za tokiem wywodu autorskiego staje się łatwiejsze. Dają także możliwość dokonywania własnych analiz, badań oraz ocen. Nic nie pozostaje ukryte przed Czytelnikiem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
