Jest to pozycja ?założycielska? dla nowoczesnego myślenia o tańcu. Będzie stanowić znakomitą całość z inną książką tej samej autorki ?Antropologią sztuk performatywnych. Artyzm, wirtuozeria i interprtacja w perspektywie międzykulturowej ?, opublikowaną wcześniej przez Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. W swoich badaniach nad tańcem, prowadzonych z perspektywy antropologicznej, Royce łączy własne doświadczenia, związane z tańcem, z wiedzą etnograficzną i wiedzą o kulturze, co pozwala jej sytuować taniec w obrębie innych sztuk performatywnych. Podręcznik ten powinien służyć studentom teatrologii i historii, studentom etnologii, zgłębiającym problematykę rytuałów i obrzędów środkowoamerykańskich, studentom kierunków kulturoznawczych i szeroko pojętej humanistyki, a także zespołom praktyków, badającym taniec ?w działaniu? (instruktorom, tancerzom, choreografom), specjalistom od terapii tańcem, neurobiologom. Publikacja będzie znakomitym materiałem dydaktycznym ze względu na bogatą warstwę merytoryczną, a także przejrzystość, uporządkowanie, prostotę wykładu. Uzupełni ciągle zbyt skromne polskie (i polskojęzyczne) zbiory prac na temat tańca.
Zegar światowy zawiera 1440 mikrohistorie, które rozgrywają się na całym świecie w ciągu jednej minuty. Książka zainspirowana jest fikcyjną recenzją Stanisława Lema Jedna Minuta, zamieszczoną w zbiorze o znaczącym tytule Biblioteka XXI wieku, oraz Chronostychem na 1998 rok (Chronogram for 1998) Harry'ego Mathewsa. Opisując Jedną minutę w 1982 roku, Lem zaznaczył, że jest to stuprocentowy bestseller i że gdyby ta książka nie powstała, należałoby ją wymyślić. Opisana przez polskiego autora SF ponad trzydzieści lat temu książka ujrzała światło dzienne w 2013 roku w USA. Oparty na pomyśle Lema Zegar światowy Nicka Montforta skupia się na industrialnym podejściu do czasu, opowiadając o banalności doświadczanej przez ludzi na całym globie. Tekst został wygenerowany w Pythonie na bazie kodu, przy użyciu zewnętrznej aplikacji ze strefami czasowymi. Polski przekład ukazuje się w 2014 roku w seriiLiberatura, która zawiera już dwie książki o równie globalnym charakterze - Finneganów Tren Jamesa Joyce'a w tłumaczeniu Krzysztofa Bartnickiego i Życie instrukcja obsługi Georgesa Pereca w tłumaczeniu Wawrzyńca Brzozowskiego. Zegar światowy to książka-eksperyment, i podobnie eksperymentalne okazało się tłumaczenie kodu i generowanie polskiej wersji w Pythonie, czego podjął się Piotr Marecki.
Książka stanowi pogłębione, etnograficzne studium przypadku strategii budowania kultury organizacji w jednej z najstarszych kooperatyw zajmujących się produkcją kawy Fair Trade w Ameryce Północnej.Badania terenowe, które rozpoczęły się jako eksploracja subiektywnych znaczeń pracy w demokratycznym miejscu pracy, ostatecznie przekształciły się w krytyczną analizę sposobu, w jaki kulturowe modele pracy są konstruowane, rekonstruowane oraz wiązane z codziennymi działaniami menedżerów, pracowników i członków kooperatywy.W książce zostały poddane analizie zarówno mechanizmy odpowiedzialne za niezgodność pomiędzy retoryką a praktyką kulturową w kooperatywie, jak i skuteczne praktyki hegemoniczne oraz rytuały, które pomagają w kontroli wyobrażeń pracowników na temat znaczenia pracy w organizacji spółdzielczej.To pozycja wyjątkowa na polskim rynku ? nikt do tej pory nie publikował w języku polskim praktycznej, antropologicznej analizy relacji między kulturą organizacji i pracą, szczególnie w organizacji zarządzanej zgodnie z zasadami spółdzielczymi.Piotr Prokopowicz doktor nauk humanistycznych, psycholog i socjolog organizacji. Pracownik naukowy w Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych UJ, współwłaściciel firmy doradczej 313 Consulting, zajmującej się tworzeniem i wdrażaniem innowacyjnych projektów rozwojowych z wykorzystaniem autorskich gier symulacyjnych, a także trener i partner w tej firmie. Specjalista w zakresie badań organizacji, rekrutacji i selekcji oraz analizy danych. Współpracownik i wykładowca Cologne Business School i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prowadzi kursy akademickie m.in. z zakresu psychologii rekrutacji i selekcji, biznesowych gier symulacyjnych, diagnozy organizacji oraz planowania i rozwoju organizacji w kontekście międzynarodowym. Koordynator zespołu ds. monitoringu wdrażania strategii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor i redaktor wielu opracowań, książek i artykułów na temat socjologii i psychologii zarządzania.
Dziesięć lat temu ukazał się pierwszy tom Cywilizacji europejskiej, rok później – drugie, rozszerzone wydanie pierwszego. Tom drugi ukazał się dopiero w 2010 r. U źródeł projektu były potrzeby dydaktyczne i względy poznawcze. O tym, że udało się zachować harmonię obu motywów świadczy lista autorów i dobór tematów. Opinia ta w kolejnych latach znalazła potwierdzenie w oczach dydaktyków, skoro dzieło figuruje wśród lektur obowiązkowych i zalecanych kilkunastu uczelni polskich i co najmniej trzech środkowoeuropejskich. Jej walory poznawcze potwierdzają opinie uczonych, którzy po jeden z dwóch tomów sięgnęli. Tom trzeci zawiera rozwinięcie wątków wcześniej podjętych lub tylko ledwie zasygnalizowanych, a zarazem wprowadza nowe tematy i ujęcia. W tomie pierwszym chodziło o dostrzeżenie ciągłości i podobieństw, źródeł i inspiracji w dziejach kontynentu, w drugim – o wzbogacenie i strukturalizację problemową. Tom obecnie oddawany do rąk Czytelników nawiązuje bezpośrednio do różnic i podziałów, które należy dostrzegać i uwzględniać w badaniach i dydaktyce uniwersyteckiej, ku refleksji – poznawczej, humanistycznej, obywatelskiej. Dobrym przykładem może być problem globalizacji. Nie wątpię, że tendencje globalizacyjne – w znacznej mierze nieuchronne – zasługują na stałą, baczną uwagę, aby nie prowadziły na manowce jałowej homogenizacji. (prof. dr hab. Maciej Koźmiński)
Twierdzenie o tabu śmierci we współczesnej kulturze należy odłożyć do lamusa. Kostucha przemawia dziś wieloma językami - przez media, psychoterapeutów, tanatologów, nowe formy danse macabre w sztuce wysokiej i kulturze popularnej, debaty o eutanazji, narracje o doświadczeniach śmierci klinicznej, dzienniki chorych, a także nowe role odgrywane przez trupa. Nie znaczy to, że śmierć nie jest czasem skrywana ani że zawsze do jej opisu znajdujemy właściwe słowa. Nie podejmujemy tego tematu na salonach (poza sytuacją zgonu celebryty), a samo umieranie zamyka się najczęściej w gettach hospicjów, domów opieki i za parawanem w szpitalach. Niechętnie też widziane jest sąsiedztwo domu pogrzebowego czy krematorium. Książka przybliża odpowiedź na pytanie: jaka jest więc ponowoczesna śmierć?
Książka łączy perspektywę edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia z socjo-antropologicznymi rozważaniami na temat ciała w kulturze konsumpcji. Czytelnik znajdzie w niej odpowiedzi na wiele aktualnych pytań dotyczących systemu nauczania. Czy edukacja zdrowotna w obecnym kształcie wyposaża młodzież w umiejętności pozwalające bezpiecznie żyć i zrozumieć otoczenie? Czy umożliwia jej zaadaptowanie się do zmian społecznych i kreowanie własnej przyszłości? Czy szkoły promujące zdrowie dostarczają młodym ludziom wiedzy potrzebnej do funkcjonowania w społeczeństwie somatycznym? Czy program nauczania jest dostosowany do realiów społeczeństwa masowej konsumpcji, w którym wszystkie aspekty cielesności są przedmiotem nie tylko jednostkowej refleksji, ale podlegają też ocenie społecznej oraz stanowią przedmiot zainteresowania podmiotów rynkowych i mediów? Przeprowadzone przez autorkę badania są dowodem, że socjologiczna refleksja na temat ciała może znaleźć zastosowanie w promocji zdrowia, pokazują także kierunek, w jakim powinna zmierzać edukacja zdrowotna w kulturze konsumpcji.
Pamięć sentymentalna stanowi nową propozycję sposobu pisania o historii kultury polskiej, z wykorzystaniem nowoczesnych koncepcji antropologicznych: praktyk kulturowych oraz medialności pamięci. Dziewiętnastowieczne praktyki pamięci, zapośredniczone w sztuce słowa, piśmie, druku, obrazie, ciele i rytuale, wpisane w krajobrazy oraz w przestrzenie budowli, autorka śledzi na przykładzie działalności uczonych z Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk oraz pierwszego muzeum na ziemiach polskich, założonego w Puławach przez Izabelę Czartoryską.
Warszawa epoki stanisławowskiej przyciągała wielu żebraków i włóczęgów. Walka z ubóstwem stanowiła wówczas jedno z działań zmierzających do poprawy warunków higienicznych i zdrowotnych miasta. Autorka omawia przyczyny żebractwa i ocenienia skuteczność ówczesnej opieki społecznej, przedstawia skalę ubóstwa i charakteryzuje zbiorowości warszawskich żebraków, a także prezentuje metody i środki walki z żebractwem za rządów kolejnych instytucji centralnych w latach 1764-1795, z uwzględnieniem roli Kościoła w tychże procesach.
Zawarte w antologii teksty traktują o konsekwencjach rozwoju medycyny i genetyki, o medykalizacji i sposobach radzenia sobie z nią w codziennym życiu, o negocjowaniu znaczeń związanych z nowoczesnymi technologiami medycznymi przez ludzi chorych i zdrowych, o ich nadziejach i lękach, wizjach przyszłości i opowieściach o przeszłości.
Rozwój genetyki wpływa na kształtowanie tożsamości zbiorowych i indywidualnych, na definiowania ?ja? i miejsca w relacjach społecznych. Terminy takie jak DNA, gen, komórki macierzyste pojawiają się dziś także w potocznych dyskursach. Coraz częściej uznaje się, że gen - potoczna definicja genu nie musi być równa definicji naukowej - jest odpowiedzialny za jakość i kształt naszego życia. Odwoływanie się do genu może budować nowe struktury odpowiedzialności i powodować zmianę relacji społecznych, w tym rodzinnych.
Książka zainteresuje nie tylko etnografów, antropologów czy socjologów medycyny, ale także bioetyków i lekarzy, dla których człowiek jest czymś więcej niż tylko maszyną czekającą na naprawę, a ciało ludzkie jest realną sferą doświadczenia ludzkiego, podstawowym wymiarem człowieczeństwa.
Z dostępnych na naszym rynku pozycji, poruszających problem nagości i związanych z nią obyczajów nudystycznych, opracowanie Florkowskiego wyróżnia się korzystnie poziomem, znajomością obszernej literatury oraz stosownym obiektywizmem, w tej sferze zagadnień niełatwym do utrzymania. Autor nie ukrywa co prawda swych sympatii do naturyzmu, ani faktu wykorzystania własnych, bezpośrednich obserwacji i doświadczeń w tym zakresie, potrafi jednak spojrzeć na ruch naturystyczny z bezpiecznego, chłodnego, tylko teoretycznie zaangażowanego dystansu. Książka nie jest zatem tendencyjnym poradnikiem, ani popularnym przewodnikiem po tematyce zbiorowej nagości. Ma ambicje naukowe, mieszczące się na pograniczu socjologii, historii obyczajów i teorii kultury, dotykając również z lekka problematyki pedagogicznej i psychologicznej. Z recenzji prof. dra hab. Józefa Lipca
Tom Poza monogamią stanowi zbiór rozbudowanych tekstów wygłoszonych podczas warszawskiej konferencji o tym samym tytule, która miała miejsce 8 i 9 XI 2011 roku na Wydziale Polonistyki.
Książka została podzielona na dwie części: Antropologia i Literatura. Pierwszy blok tekstów otwiera studium poświęcone Réne Girardowi. Wybór pracy analizującej myśl autora Kozła ofiarnego nie jest przypadkowy: francuski filozof w klasycznym studium Prawda powieściowa a kłamstwo romantyczne pokazał skomplikowane relacje łączące psychoanalitycznie rozumiane pragnienie i literackości, podkreślając nieoczywistość „dwójkowych” układów, w których często ukryty został dodatkowy element. Autorzy i autorki przybliżyli odległe
od siebie naukowo problemy, należące m.in. do dziedzin teologii dogmatycznej, pornografii, socjologii czy historii psychoanalizy.
Druga część książki poświęcona została wyłącznie literaturze. Główną problematykę stanowią pozamonogamiczne relacje literackich postaci i ich dyskursywne umocowanie, wyraźnie uprzywilejowanym
układem staje się układ zbudowany z/dla trzech osób.
Powracający motyw trójkąta daleki jest od wulgaryzacji lub uproszczenia, zyskuje on pogłębienie poprzez wprowadzenie m.in. Kategorii biseksualizmu, gejowskiego promiskuityzmu (bez negatywnej implikatury), dziwkarstwa. Osobną grupę stanowią artykuły, które odchodząc od podziału na konkretne płci i ich praktyki seksualne, szukają źródeł pozamonogamicznych relacji w teoretycznoliterackich realizacjach pożądania/pragnienia.
Książka Poza monogamią jest publikacją akademicką, zachęcającą do intelektualnego fermentu. Wierzę jednak, że bogactwo przywołanych kontekstów pozwoli teorię przekuć na praktykę, zachęci do przyjrzenia się własnej monogamii lub jej nieobecności w codziennych relacjach bądź związkach.
Książka ta jest poświęcona rolniczym strategiom pracy i przetrwania, codziennym sposobom radzenia sobie z rzeczywistością, nieustającym próbom zmieniania świata tak, by był jak najprzyjaźniejszy, by życie w nim było jak najłatwiejsze i najlepsze. [...] Wychodziłam od spraw związanych ze sferą ekonomiczną działalności rolników, ale - w zgodzie z przyjmowaną przeze mnie tezą, że działania ekonomiczne są zanurzone w kontekście społecznym i kulturowym - nie ograniczałam tej sfery i nie kreśliłam wyraźnych jej granic. W rezultacie w książce pojawia się szereg wątków, które okazały się nierozerwalnie związane ze strategiami pracy i przetrwania.
(fragment Wstępu)
Autorka podjęła temat nieczęsto angażujący uwagę badaczy społecznych, a mianowicie problem kulturowych i społecznych aspektów działalności ekonomicznej współczesnych rolników w Polsce ukazany w perspektywie antropologicznej. Zagadnienia związane ze sferą gospodarowania w rolnictwie indywidualnym bywają najczęściej rozważane w języku klasycznej ekonomii, absolutnie niedostosowanym do specyfiki funkcjonowania i do mentalności rolników, na co już wielokrotnie zwracali uwagę historycy gospodarczy (Witold Kula i Jacek Kochanowicz) i tacy badacze jak Aleksander Czajanow. [...] Zaprezentowana przez Amandę Krzyworzekę analiza antropologiczna skutecznie koryguje słabości dotychczasowych ujęć i ukazuje rolnicze strategie jako w pełni racjonalne, choć ?zanurzone? w skomplikowanej rzeczywistości kulturowo-społecznej sposoby radzenia sobie z post-transformacyjną, a więc rynkową i europejską rzeczywistością.
(z recenzji prof. dr hab. Izabelli Bukraby-Rylskiej)
Tematem tomu jest filozofia spotkania, a więc filozoficzna refleksja nad pewną relacją występującą między ludźmi i od pewnego czasu budzącą żywsze zainteresowanie filozofów, a także przedstawicieli kilku dyscyplin szczegółowych, zwłaszcza psychologii (humanistycznej i egzystencjalnej) oraz psychiatrii.
Książka stanowi wprowadzenie do filozoficznego ujęcia tej relacji. Koncentruje się ona na wykryciu istotnych rysów spotkania, traktowanego jako fenomen swoiście ludzki, który powinien być uwzględniany - i to w szerokim zakresie - w antropologii filozoficznej.
To pierwsza taka praca o Śląsku Cieszyńskim. Nikt dotąd nie przedstawił tak wielostronnego obrazu tej fascynującej ziemi. Grażyna Kubica pisze z ogromnym wyczuciem (bo jest stela), z precyzją wytrawnej badaczki (bo jest zawodowym antropologiem), erudycją (bo chyba »wszystko«, co trzeba, przeczytała) i zacięciem prozatorskim (bo umie dobrze pisać). Sięgną do tej książki przeróżni czytelnicy, nie tylko ci zainteresowani ziemią cieszyńską, ale i ci, którzy chcą zobaczyć, jak można zbudować wielowymiarowy portret kawałka rzeczywistości społecznej, odwołujący się do różnych koncepcji, acz niebędący niespójną mozaiką.
Siłą tomu jest »zmącenie«, czyli pomieszanie gatunków, które pozwala Autorce oświetlić badaną rzeczywistość nie tylko poprzez zastosowanie kilku ujęć analitycznych z arsenału nauk społecznych, ale i za pomocą fragmentów prozy i niezwykle interesujących fotografii. Jest to zabieg, który z jednej strony wzmacnia obraz przybliżanej rzeczywistości, a z drugiej - przyjemność czytania.
Z recenzji prof. Jana Kubika, Rutgers University, New Brunswick
Grażyna Kubica pochodzi z Ustronia na Śląsku Cieszyńskim, pracuje w Zakładzie Antropologii Społecznej Instytutu Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się problematyką śląską, ewangelicką i żydowską oraz antropologią wizualną, feministyczną i historią dyscypliny. Fotografuje. Jest autorką książek: Luteranie na Śląsku Cieszyńskim. Studium historyczno-socjologiczne (1996), Siostry Malinowskiego, czyli kobiety nowoczesne na początku XX wieku (2006) oraz opracowania Dziennika w ścisłym znaczeniu tego wyrazu Bronisława Malinowskiego (2002), a także wielu artykułów naukowych i tekstów literackich oraz kilku wystaw fotograficznych.
Książka Obraz i pielgrzymka jest szczegółową analizą dwóch aspektów praktyki pielgrzymowania, niezwykle ważnych z perspektywy antropologicznej. Jednym z nich jest kontekst, czyli teologiczne tło każdej pielgrzymki, oraz tradycje ludowe, dzięki którym pielgrzymi uświadamiają sobie inicjacyjny charakter tego wydarzenia. Drugi to zespół symboli i wizerunków ucieleśniających doświadczenie pielgrzymki, nakładających się w bardzo różny sposób na pierwotne objawienie. Autorzy przedstawiają fascynującą interpretację fenomenu pielgrzymek w kulturze chrześcijańskiej w różnych regionach świata oraz oferują narzędzia teoretyczne do analizy zjawiska stanowiącego przedmiot zainteresowania także polskich antropologów. Książka w podziwu godny sposób łączy symboliczne i poznawcze podejście do kultury z funkcjonalizmem społecznym. Może być przydatna zarówno dla studentów pierwszego roku, jak i specjalistów z zakresu antropologii, religioznawstwa i socjologii. Choice
?Poglądy Hannerza przenika z jednej strony doświadczenie długich badań, a z drugiej szczegółowa znajomość literatury. To, co ma do powiedzenia, zasługuje na uwagę antropologów, socjologów i geografów miasta?.Science?Doskonałe wprowadzenie do kwestii teoretycznych i podejść metodologicznych antropologii miasta?.Science Books & FilmsW ciągu stosunkowo krótkiego czasu antropologia miasta stała się jednym z najbardziej żywotnych obszarów antropologii. Jednak w czasie, gdy się kształtowała, brakowało jej intelektualnej spójności. Odkrywanie miasta jest pierwszą, odważną próbą spójnego i ujednoliconego ujęcia miasta jako sposobu życia. Ulf Hannerz odwołuje się nie tylko do perspektywy antropologicznego spojrzenia na miasto, lecz sięga też do innych dyscyplin, takich jak historia, socjologia i geografia, nadając intelektualną jednolitość dziejom rozwoju antropologii miasta.
Erich Fromm (1900-80) – amerykański socjolog, psycholog i filozof pochodzenia niemieckiego, twórca psychoanalizy humanistycznej, intelektualista uznawany za jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, autor kilkudziesięciu książek, w tym tak ważnych jak „Ucieczka od wolności”, „Zapomniany język”, „Mieć i być”, „Patologia normalności”, „Zdrowe społeczeństwo”, „Pasje Zygmunta Freuda” czy właśnie „O byciu człowiekiem”. Trzeba przy tym pamiętać, że Fromm był nie tylko wybitnym humanistą, uczonym, ale także człowiekiem niezwykle zaangażowanym w bieżące społeczne problemy. Jak pisze Mirosław Chałubiński jego twórczość to zintelektualizowana artykulacja lęków nurtujących współczesne społeczeństwa, a zarazem rodzaj przewodnika po trudnych sprawach współczesnego świata. Dodajmy może – nie tylko przewodnik, ale może nawet poradnik – jak zachować godność we współczesnym świecie, co powinno nas skłaniać ku humanzmowi, a co nas we wsp. świecie odrzucać i dlaczego. I choć Fromm pisał tę książkę blisko 40 lat temu to pozostaje ona ciągle niezwykle aktualna. „O byciu człowiekiem” Ericha Fromma to niepublikowany dotąd w Polsce zbiór esejów, wykładów a nawet mów przygotowanych przez autora na potrzeby kampanii prezydenckiej w USA. Większość tekstów obraca się wokół tematu zmian zachodzących w społeczeństwach krajów uprzemysłowionych i choć teksty te pisane są z perspektywy lat 60. ubiegłego wieku, w większości zaskakują swą aktualnością i trafnością diagnozy. Wizja zbiurokratyzowanego, podporządkowanego technologii społeczeństwa jest wizją mocno pesymistyczną, Fromm poddaje jednak rozwadze czytelnika propozycje zmian, które w jego odczuciu są w stanie "uchronić cywilizację, a być może i ludzkość przed zagładą". I choć wojna termojądrowa nie wydaje się być już dzisiaj aż tak namacalnym zagrożeniem jak w czasach ścierania się krajów Zachodu z ideologią sowiecką, to przecież także we współczesnym świecie mamy do czynienia z globalnymi konfliktami, na które humanizm, tytułowe "bycie człowiekiem", może stanowić receptę.
To nowe spojrzenie na kino polskie, spojrzenie ? zgodnie z tytułową zapowiedzią ? od strony ciała i seksualności. Refleksja historyczna i analityczna dotycząca polskiego kina ? od lat, ze zrozumiałych względów, zdominowana jest przez myślenie polityczne, wiążące dzieła filmowe z kolejnymi fazami dwudziestowiecznych dziejów naszego kraju; toteż pora najwyższa na jej odświeżenie, wykorzystujące częstsze dziś, uciekające od polityki normy lektury, wśród nich ? właśnie czytanie filmów poprzez zawarty w nich, nieraz głęboko ukryty przekaz na temat seksualności i ról płciowych.
Mamy tu, z grubsza biorąc reprezentantów (a właściwie reprezentantki, bo wśród autorów dominują kobiety) dwu pokoleń polskich filmoznawców: jest kilka znakomitych autorek legitymujących się poważnym, uznanym dorobkiem, są też debiutanci, ale ? sądząc po tekstach ? dysponujący znacznymi już kompetencjami i umiejętnościami pisarskimi. Ta rozmaitość pociąga za sobą różnorodność metodologiczną. Optyka ?genderowa? bynajmniej tu nie dominuje. Są tu analizy o wyraźnym nachyleniu kulturoznawczym, są też szkice o nastawieniu filozoficznym.
Tom jest pracą nie tylko pionierską, ale wzorowo wykonaną i przejrzyście skomponowaną, adresowaną nie tylko do zawodowego środowiska filmoznawców (choć do nich naturalnie w pierwszym rzędzie), ale do czytelników zainteresowanych nowymi propozycjami współczesnej humanistyki.
Co sprawia, że ludzkie myślenie jest wyjątkowe? Jak pierwsi ludzie nauczyli się współpracować? Jakie są wspólne źródła ludzkiego poznania i życia społecznego? Język czy kultura, wyrób narzędzi czy religia? Od czasów Darwina uczeni zmagają się z pytaniem, co zasadniczo odróżnia człowieka od innych zwierząt. W swojej znakomitej książce Michael Tomasello przedstawia summę swoich dwudziestoletnich badań porównawczych ludzi i naczelnych. Jego zdaniem to relacje społeczne są kluczem do naszej poznawczej wyjątkowości. Z chwilą gdy nasi przodkowie nauczyli się myśleć kolektywnie i realizować wspólne cele, ludzkość znalazła się na swej wyjątkowej ścieżce ewolucyjnej. Myślenie mogłoby się wydawać czynnością całkowicie indywidualną. I u innych gatunków taką właśnie jest. U ludzi jednak myślenie jest jak muzyk jazzowy improwizujący nową solówkę w zaciszu swego domu. Robi to, zgadza się, w samotności, ale używa instrumentu skonstruowanego w tym celu przez kogoś innego, czerpie z doświadczeń lat nauki gry i grania z innymi muzykami, w granicach gatunku muzycznego z bogatym skarbcem legendarnych solówek, gra dla wyimaginowanej publiczności, miłośników jazzu. U ludzi myślenie jest indywidualną improwizacją uwikłaną w społeczne i kulturowe struktury. Fragment książki Książka Michaela Tomasello pozwala zrozumieć zarówno różnice jak i podobieństwa pomiędzy ludzkim umysłem a umysłami innych stworzeń. WALL STREET JOURNAL Michael Tomasello – amerykański psycholog rozwojowy, dyrektor Instytutu Antropologii Ewolucyjnej im. Maksa Plancka. W latach 2002–05 przewodniczył Międzynarodowemu Towarzystwu Badań nad Językiem Dzieci (IASCL). W roku 2004 otrzymał nagrodę fundacji Fyssen, w maju 2006 nagrodę Jean Nicod w Paryżu, a w 2007 roku nagrodę Umysł i Mózg Uniwersytetu w Turynie. Został uhonorowany nagrodą im. Williamsa Jamesa ufundowaną przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne. W 2015 roku nakładem CCPress ukaże się jego bestsellerowa książka Dlaczego współpracujemy?.
Tom zatytułowany „Ryszard Kapuściński – wizja świat a i wartości. Refleksje interdyscyplinarne” to pierwsze przedsięwzięcie na rynku księgarskim, które skupia analizy dokonań Mistrza reportażu osadzone na gruncie wielu dziedzin nauki.
Jest to rezultat obecności w gronie autorów książki specjalistów z zakresu literaturoznawstwa, socjologii literatury, socjologii kultury, antropologii kulturowej, filozofii, pedagogiki, geografii politycznej, medioznawstwa oraz dziennikarstwa, reprezentujących kilkanaście krajowych uczelni i instytucji, a także Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża w Rzymie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
