Przekraczając progi urzędów widać formularze, druki, okienka i twarde miny ludzi siedziących za biurkami. Często wydaje się, że urzędowe spotkanie nie dotyczy człowieka, tylko numeru sprawy zapisanej czarną czcionką na śnieżnobiałej kartce papieru. Dlaczego zetknięcie z biurokracją "bywa tak często nieprzyjemne i uciążliwe, że spotkanie kogoś, kto spokojnie wytłumaczy, doprecyzuje niejasne terminy, podprowadzi pod właściwe okienko, przyjmowane jest zwykle ze zdziwieniem i stwierdzeniem: "to ludzki urzędnik"?
Rozwój przywilejów, standaryzacja procedur oraz kary za odchylenia od norm sukcesywnie prowadziły do dehumanizacji osób pracujących w urzędach i do bezosobowego traktowania petentów.
Zanim jednak urzędnik "straci duszę", ks. Andrzej Zwoliński wskazuje mu zasady etyki i Katolicką Naukę Społeczną jako drogę do zachowania człowieczeństwa. Poszanowanie wolności i godności osoby ludzkiej, troska o dobro wspólne i zasada pomocniczości zdają się być skutecznym lekarstwem na bezduszność spotykaną w urzędach. Z tych zasad wypływa również rozumienie pracy w administracji jako służby drugiemu człowiekowi.
Internet, ale także gry komputerowe, film czy muzyka stały się współcześnie doskonałymi narzędziami dla sekt do pozyskania nowych wyznawców.
Książka zawiera dogłębną analizę zjawiska występowania sekt oraz wskazuje na metody uniknięcia ich destrukcyjnego wpływu na współczesnego człowieka.
Pierwsi chrześcijanie nazywali dzień śmierci dniem narodzin dla nieba (dies natalis), a na nagrobkach z przekonaniem pisali o zmarłym: Żyje w Panu. (fragment Wstępu) Ksiądz Andrzej Zwoliński w swoim kolejnym Przewodniku przedstawia różne aspekty kultury funeralnej. Pochówek jest jednym z uczynków miłosierdzia, który możemy wyświadczyć bliźniemu. Właściwe rozumienie symbolicznych gestów, które towarzyszą ostatniemu pożegnaniu, pomaga w rozstaniu z tymi, którzy zakończyli już ziemską wędrówkę. W czasie lektury książki dowiemy się, między innymi: czym jest ars morendi; jak towarzyszyć umierającemu; w jaki sposób przeżywać żałobę? Kompendium wiedzy na temat tradycji pogrzebowych.
Tydzień męki Pańskiej to wnikliwa relacja z ostatniego tygodnia życia Zbawiciela. Autor książki ks. Andrzej Zwoliński z niezwykłą starannością i dbałością o każdy szczegół przeprowadza czytelnika dzień po dniu, a czasami minuta po minucie, przez wydarzenia Wielkiego Tygodnia. W drobiazgowy sposób wyjaśnia symbole, opisuje zaistniałe sytuacje, a także przybliża postacie będące jego uczestnikami. Nie szczędzi barwnych opisów zwyczajów, miejsc oraz mentalności współczesnych Jezusowi ludzi, zanurzając je głęboko w Piśmie Świętym oraz źródłach historycznych. Jest to bez wątpienia jedyna w swoim rodzaju książka. Dzięki niej czytelnik staje się niejako jednym z mieszkańców Jerozolimy i świadkiem dokonania się zbawienia świata. Książkę wzbogacają realistyczne ilustracje, oddające klimat tamtych wydarzeń.
Czym są grzechy? Jakie są ich rodzaje? A przede wszystkim: jak je rozróżniać i jak z nimi walczyć? Te tematy wydają się być dla każdego wierzącego podstawowe w codziennych duchowych zmaganiach. Szczególnie w czasach, w których neguje się istnienie grzechu i za bezzasadne uważa się walkę z nim. Elementem sądu pokuty jest także ważenie grzechów, rozliczenie się z nich, rozpatrzenie swego życia z perspektywy wielkości zła, które człowiek czyni. W ten sposób Wagowy Ostateczny, Archanioł Michał, staje się także patronem każdego rachunku sumienia człowieka, jego namysłu nad ciężarem zła, które człowiek uczynił i któremu się poddał. To niezmiernie ważny element w dążeniu człowieka do świętości, do pełnej wolności Dziecka Bożego.
Problemem współczesnego świata jest m.in. odrzucanie przez człowieka prawdy o sobie. W konsekwencji życie pojmuje on jako przestrzeń łatwej samorealizacji, a kultura stanowi dla niego odpowiedź na pożądania i zachcianki.Realizacja tych tak bardzo uproszczonych oczekiwań prowadzi do kultury destrukcji. Postępujący proces jej degradacji zmusza do stawiania na nowo pozornie oczywistych pytań o to, czym jest kultura, czego jest wyrazem oraz komu i czemu powinna służyć. Publikacja ta podejmuje niezwykle aktualny, a jednocześnie trudny temat i próbuje zmierzyć się z odpowiedzią na pytanie: w jaki sposób i dlaczego kultura powinna służyć budowaniu, a nie niszczeniu życia i człowieka?
Eucharystia jest spotkaniem rzeczywistym, świadomym i pełnym wiernych z Jezusem, swym Mistrzem. Nie można jej przeżywać teatralnie, traktować widowiskowo, nie znać treści, które ze sobą niesie. Są one obecne w licznych znakach, symbolach, gestach, postawach i słowach, które przez wieki chrześcijaństwa gromadziły obrzędy Mszy św. Poznanie ich jest niezbędne, aby móc świadomie uczestniczyć. Nie ma innego sposobu przygotowania własnego spotkania z Chrystusem, jak przez refleksję nad jej elementami, ich znaczeniem i wymową.
Nihil agendo homines male agere discunt Nic nie robiąc, ludzie uczą się czynić źle Lenistwo rozpoczyna się wtedy, gdy przestajemy pragnąć Boga (G. Tomlin).Grzech lenistwa to grzech główny polegający na ociężałości ducha, skłonności do zaniechania czynienia dobra, zaprzeczenie miłości, atak na wiarę i nadzieję. Jest to przede wszystkim zaniedbywanie powinności wobec Boga. Tracimy z oczu odległe konsekwencje, koncentrujemy się na tym, co przyjemniejsze czy łatwiejsze. Niedbałość i wstręt do pracy, obowiązków czy powinności mogą objawiać się w sferze fizycznej, intelektualnej, moralnej i duchowej .
Kompendium o przesądach i zabobonach, które zatruwają życie wielu współczesnych ludzi, również tych, którzy uważają się za wierzących. Autor, ks. Andrzej Zwoliński, przytacza dane statystyczne dotyczące wiary Polaków w gusła i zabobony. Wynika z nich, że przesądy są zaskakująco mocno zakorzenione w naszej mentalności, często stojąc w sprzeczności z deklarowaną wiarą w Boga i zdrowym rozsądkiem. Autor rzeczowo analizuje poszczególne rodzaje przesądów i zabobonów, dostarczając nam kompetentnej wiedzy o ich przyczynach, przejawach i konsekwencjach.
Homeopatia używa około tysiąca substancji, z których większość została odkryta za pomocą wahadełka lub w czasie seansów spirytystycznych. Niektórzy lekarze twierdzą, że można przyjmować substancje homeopatyczne, ponieważ nie powodują one żadnych skutków ubocznych. Wieloletnie badania, prowadzone z ramienia WHO, potwierdziły, że środki homeopatyczne można traktować jedynie jako placebo, gdyż nie znajdują żadnego uzasadnienia mikrobiologicznego czy chemicznego.
Święto Bożego Narodzenia bardzo głęboko odcisnęło sięw kulturze poszczególnych chrześcijańskich społeczeństw.W dawnej Polsce było nazywane Godami na które oczekiwanojako na przyjście Oblubieńca. W Wigilię, niemal do północy,wszyscy domownicy przed wyjściem na pasterkę śpiewalikolędy. W domach nie gaszono świateł, bo Pan Jezus się narodził,Dzieciątko Boże, Jasność i w domu niech więc będzie jasność.Nie uprzątano stołu wigilijnego, a potrawy pozostawałyna nim aż do dnia wspomnienia św. Szczepana, czyli do drugiegodnia świąt.Ksiądz Zwoliński w swojej najnowszej książce skupia się na tematyce Bożego Narodzenia. Również i tym razem porusza szereg zagadnień oraz ilustruje je wyszukanymi ciekawostkami.
Kim był Archanioł Gabriel, Izajasz i św. Łucja? Co kryje się za pojęciem gaudete lub Maranata? Skąd wziął się kalendarz adwentowy i jaka jest jego rola? Do czego nawiązuje lampion i co to właściwie jest post filipowy? Na te i wiele innych pytań związanych z czasem radosnego oczekiwania na Boże Narodzenie odpowiedź znajdziemy w Przewodniku po Adwencie. Prosty język, konkretne zagadnienia i sporo nieoczywistych ciekawostek może wesprzeć pracę katechetów czy księży, ale również zainteresować wszystkich tych, którzy chcą szerzej poznać tematykę Adwentu.
Narodziny i śmierć człowieka są wielką tajemnicą Boga, której nie możemy pojąć. To On decyduje, kiedy i jak długo każdy z ludzi ma sposobność żyć i działać, kochać i dać świadectwo wiary. To On wyznacza odpowiedni czas, a sprawą człowieka jest go dobrze przeżyć, wypełnić, zapisać.- ze Wstępu
Nie tak dawno Konferencja Episkopatu Polski opublikowała dokument w kwestii LGBT. Podkreśla się w nim, że Kościół nie odmawia „osobom transseksualnym” prawa przynależności do Kościoła. Z tym wiąże się też fakt, że nie odmawia im prawa do sakramentów świętych ? chrztu świętego i pozostałych sakramentów - jeśli spełniają warunki ważnego i godziwego ich przyjęcia.Debata nad LGBT najczęściej sprowadza się do ideologicznego rozumienia tego złożonego terminu. Pomija się kwestię osób, wezwanych do dojrzewania i rozwoju w duchu chrześcijańskim, w ramach Kościoła. Aby można było wspomagać osoby LGBT+ w ich duchowym rozwoju, trzeba zapoznać się z szeroką panoramą problemów psychologicznych, anatomicznych, kulturowych, społecznych, a nawet politycznych, związanych z orientacją seksualną. Brak osobowego spojrzenia na LGBT, sprowadzenia tej rzeczywistości do techniki i sloganowych pojęć, rodzi uproszczone sądy, postawy i działania. A oni dalej są osobami, oczekującymi - często bezskutecznie ? pomocy, „nie lepsi i nie gorsi” niż reszta społeczności…
Wszystkie religie świata z wielkim szacunkiem podchodzą do ludzi starzejących się i starych. Niektórzy upatrują w tej prawidłowości regułę ich nie przemijania.
Teksty biblijne, które mówią o starości, dzielą się wyraźnie na takie, które przedstawiają różne niedomagania późnego wieku i na takie, które ukazują jednak pewne uroki ostatnich lat ludzkiego życia. Można więc dostrzec z jednej strony obrazy starości godnej ubolewania, naznaczonej szeregiem niedomagań, bądź nawet odstręczającej w swym wyrazie moralnym. Z drugiej strony Biblia przedstawia starość jako błogosławiony etap życia, dar od Boga.
Człowiek dojrzewa całe życie, dochodzi do pełni człowieczeństwa. Wiąże się to z podejmowaniem wysiłku, zmierzającego do zrozumienia siebie i sensu swego istnienia. Właściwe wykorzystanie przemijającego czasu wprowadza coraz głębiej w to zrozumienie, czyli w mądrość serca. To właśnie starość, ostatni etap ludzkiego życia i dojrzewania, to czas, w którym – zgodnie z wolą Bożą i Jego zamysłem – człowiek powinien najpełniej rozumieć sens życia i pełnie swej mądrości. W refleksji nauki Kościoła synonimem starości jest mądrość i umiejętność dzielenia się dobrymi radami. Obniżenie sprawności fizycznej nie przekreśla wartości duchowych, które niesie z sobą stary człowiek. Przeciwnie: mądrość, którą niesie stary człowiek stanowi zaletę, z której może skorzystać cała społeczność.
Jeśli kiedykolwiek, zadawaliście sobie pytania, kiedy modlitwa jest skuteczna, co robić, gdy doświadczamy trudności na modlitwie, jakie są rodzaje modlitwy, czym jest kontemplacja czy też co oznaczają poszczególne zwroty w modlitwie Ojcze nasz dobrze trafiliście. Książka ks. Andrzeja Zwolińskiego to przewodnik po drogach modlitwy, mający pomóc w przygotowaniu się do dialogu z Bogiem, pełen praktycznych wskazówek i rad. Autor, przywołując Jezusa i Maryję najlepszych nauczycieli modlitwy, w przystępny i zrozumiały sposób pokazuje, jak wiele się możemy od Nich nauczyć. Podkreśla też, że modlitwa jako dar łaski Bożej zakłada jednocześnie wysiłek, zaangażowanie i pracę człowieka i często jest taka jak człowiek zmienna, wielobarwna, naznaczona przymiotami jego osoby i przeżyć. Atutem wydawnictwa jest przejrzysty układ. Każdy rozdział rozpoczyna fragment z Katechizmu Kościoła Katolickiego, do którego nawiązuje treść, a kończy modlitwa w formie psalmu.
Pierwsza tak obszerna publikacja, dotycząca życia po śmierci i końca świata. Jedno z najlepszych opracowań napisanych w języku polskim. W hasłach, traktowanych dość obszernie i wyczerpująco zawarte zostały wszystkie najważniejsze pojęcia dotyczące końca świata i spraw eschatologicznych, jak i znaków mu towarzyszących.W dziele znajduje się też wiele haseł okołotematycznych z zakresu filozofii, teologii, fizyki, astronomii, biologii, medycyny, socjologii i wielu innych....Opracowane hasła podejmują tematykę końca świata w sposób jasny i przejrzysty, chociaż są dość obszerne, jednak bez zbędnego aparatu naukowego. Po każdym z nich podano bibliografię.
W dziejach naszej cywilizacji kobieta długo była lekceważona i traktowana przedmiotowo. W XV wieku przed Chrystusem niewolnica w Asyrii kosztowała 100 gram ołowiu, a w Egipcie dwie krowy i dwa cielęta. 200 lat później płacono za nią: fartuch, prześcieradło, pięć ubrań płóciennych, trzy czary miedziane, kocioł miedziany, krążek miedziany, jeden kilogram złomu miedzi, kubek miodu. W Babilonie, w VI wieku przed Chrystusem, kobieta z małym dzieckiem kosztowała 19 szekli (płaca za jeden dzień pracy), a w "kulturalnej" Grecji w V wieku przed Chrystusem za młodą niewolnicę żądano 150 drachm (płaca za trzy dni pracy dorosłego mężczyzny). Starożytni Grecy lubili filozoficzne i polityczne dyskusje, a kobiety - nie wykształcone i ograniczane do spraw domowych - uznawano za nie nadające się do takich rozmów. Stąd też uznawano je za istoty niższe, potrzebne tylko do rodzenia dzieci. Sądzono też, że przyjaźń i miłość możliwa jest tylko między mężczyznami, co mocno przyczyniło się do rozwoju męskiego homoseksualizmu zwanego wówczas "miłością grecką". Eurypides twierdził, że jeden mężczyzna wart jest dziesięć tysięcy kobiet. Sokrates mówił wprawdzie, że "kobiety wcale nie są gorsze od mężczyzn", ale dodawał, że wszystkiego, czego "kobietom trzeba, to odrobinę więcej kondycji fizycznej i energii umysłowej" (Xenophon, Symposium, 2).
Wielorakie były przyczyny historyczne, społeczne i kulturowe, dla których z końcem XIX i początkiem XX wieku pojawiły się sufrażystki, feministki, kobiety wyzwolone. W Kościele, zgodnie z nauką Jezusa, naturalne jest równouprawnienie kobiety. Święty Tomasz z Akwinu pisze, że "jeśli chodzi o rzeczy duchowe, kobieta nie różni się od mężczyzny". Równość godności i praw kobiety i mężczyzny nie oznaczają jednak tego, by ich role w Kościele były takie same, np. sposób rozstrzygania sprawy kapłaństwa kobiet. II Sobór Watykański wzywa jednak wszystkie kobiety do udziału w akcji apostolstwa.
Istotnym wątkiem każdego Światowego Dnia Młodzieży była wspólna modlitwa z Ojcem Świętym. Do modlitwy trzeba się przygotować, aby była w należyty sposób przeżyta i aby w najlepszy możliwy sposób owocowała. Modlitwa to otwarcie woli człowieka na spotkanie z Bogiem, które ułatwić ma miedzy innymi spotkanie z Papieżem. Refleksja nad modlitwą, jej istotą, rodzajem i szansą, którą w sobie zawiera, jest konieczna, by Światowy Dzień Młodzieży w Krakowie, w roku 2016, był spotkaniem z Bogiem, a radość młodości była podbudową do pełnego otwarcia się na łaski tych niezwykłych chwil.
Młodość jest etapem życia ludzkiego, który charakteryzuje podejmowanie najważniejszych decyzji. Młody człowiek wybiera drogę, którą będzie kroczył całe życie. To droga miłości, powołania, kariery zawodowej, stylu życia i kształtowania jego jakości. Wybór jednej drogi oznacza jednocześnie rezygnację każdej innej. Decyzja jest ważna, niezbędna i wiążąca. Jan Paweł II wielokrotnie powracał podczas spotkań z młodymi ludźmi całego świata do wątku drogi życiowej. Sam stawał jako Przewodnik, który wskazuje na różnorodność dróg, szanse i nadzieje, ale też zagrożenia związane z wyborem zbyt pochopnym czy nawet lekkomyślnym. Ten wątek Jego nauki warto przypomnieć w roku, w którym, szczególnie wspominamy osobę św. Jana Pawła II, a który jest jednocześnie przygotowaniem do kolejnego światowego spotkania młodych w Polsce.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
