Literacka biografia najsłynniejszego uwodziciela w historii, część książki Trzej piewcy swojego życia, jednego z tomów cyklu przedstawiającego sylwetki znanych osób, noszącego zbiorczy tytuł Budowniczowie świata. Stefan Zweig, ceniony za swoje opowiadania oraz zbeletryzowane, pisane na styku dokumentu i sztuki biografie, kreśli fascynujący wizerunek Casanovy. Tworzy sylwetkę słynnego awanturnika i kochanka nie tylko na podstawie jego pamiętników i innych dokumentów epoki. Po mistrzowsku, w charakterystyczny dla swojej twórczości sposób, uzupełnia źródła pisane podłożem psychologicznym. Poznajemy Casanovę jako człowieka z krwi i kości, ukazanego nie zaledwie powierzchownie, w sferze samych faktów, przez czyny i słowa, ale także kierujące nim uczucia, impulsy, motywy, przekonania, całą jego istotę wewnętrzną. Zweig nie opuszcza swojego bohatera w momencie, na którym kończą się pamiętniki Casanovy. Nie przestaje towarzyszyć mu, kiedy starzejącego się bon vivanta opuszcza wielka sława, przychylność dworów, fortuna i kobiety. Jak żywe stają przed oczyma czytelników przejmujące obrazy ostatnich lat życia Casanovy, na cudzym wikcie, nieomal zapomnianego, wynędzniałego, zrzędliwego starca napisane przez autora, który najbardziej bał się starości.
Christine pracuje w prowincjonalnym urzędzie pocztowym w Austrii po I wojnie światowej, kraju ogarniętym bezrobociem. Nieoczekiwanie otrzymuje telegram od bogatej ciotki, która zaprasza ją do kurortu w szwajcarskich Alpach. Christine z nową tożsamością natychmiast zostaje wciągnięta w świat niewyobrażalnego bogactwa i wyrafinowanych rozrywek, cieszy się powodzeniem. Czuje się całkowicie odmieniona: nic nie jest niemożliwe. Jednak zazdrość i intrygi hotelowego towarzystwa ujawniają jej prawdziwe pochodzenie. Christine wraca na pocztę, gdzie nic już nigdy nie będzie takie samo.
Pisze autor: „Zamierzam opowiadać nie tyle o swoich własnych losach, ile o losach całego pokolenia współczesnej mi generacji, tak obarczonej brzemieniem historycznych przeznaczeń jak mało która w dziejach świata. My wszyscy, nawet ci najbardziej skromni i maluczcy, doznawaliśmy głębokich wstrząsów, spowodowanych nieustannymi prawie wulkanicznymi erupcjami naszej ziemi europejskiej. [Wstrząsy te] trzy razy wywracały mi dom i burzyły życie, odrywały od przeszłości, i od tego, co posiadałem, z dramatyczną siłą rzucały mnie w pustkę i stawiały przed tak dobrze mi znanym: «Nie wiem, co dalej»”. „Z całej przeszłości pozostało mi więc tylko tyle, ile zachowałem w pamięci, wszystko inne jest dla mnie w tej chwili albo nieosiągalne, albo utracone. Lecz pokolenie nasze nauczyło się gruntownie zacnej sztuki nieopłakiwania tego, co utracone, możliwe więc, że brak dokumentacji i szczegółów wyjdzie nawet mojej książce na dobre. Uważam bowiem pamięć naszą nie za żywioł przypadkowo zatrzymujący j e d n e i przypadkowo gubiący i n n e elementy, ale za siłę, która świadomie porządkuje jedne i mądrze eliminuje drugie. To wszystko, co uchowało się samo, ma prawo ocaleć dla innych”. Warto spojrzeć oczami Zweiga na „świat wczorajszy”, kiedy to teraźniejszy chylił się ku upadkowi, a nowy, który powstawał, wbrew nadziejom wszystkich Europejczyków na lepsze życie, okazał się czarną nocą nazizmu.
Dans une colonie néerlandaise des tropiques, un lieu moite, malsain, aussi bien par son climat que par ses moeurs, une femme voilée demande de l'aide a un ancien médecin, et le fait plonger peu a peu dans une folie meurtriere. Tel un de ces fous de Malaisie qui dévalent parfois subitement les rues armés de leur kriss et poignardent tous ceux qui se trouvent sur leur chemin dans une course insensée que l'on nomme amok, le héros de cette nouvelle se lance a la poursuite de cette mystérieuse femme.
Ce chef-d'oeuvre de Stefan Zweig est ici publié dans une traduction inédite en poche. Comme dans sa parution originale de 1922, il est suivi de La Ruelle au clair de lune, nouvelle avec laquelle il présente nombre de points communs.
Un soir d'été, dans un hôtel de Monte-Carlo, une femme quitte mari et enfants pour suivre un beau jeune homme arrivé la quelques jours plus tôt. L'événement met tous les pensionnaires en émoi, et bien peu nombreux sont ceux qui tentent de comprendre les raisons de cette fuite. Le narrateur, le seul a prendre la défense de l'infidele, trouve cependant une alliée, une vieille Anglaise qui lui conte sa propre histoire, faisant de lui le détenteur d'un secret jusque-la inavouable. Les deux récits se croisent sur fond de valse viennoise, au milieu de la salle de jeux d'un casino auquel le jeune homme, objet des passions, est enchaîné.
Par envie de se divertir, Irene Wagner, épouse d'un riche avocat, entretient une liaison avec un musicien, jusqu'au jour ou, en sortant de chez son amant, elle est bousculée par une femme qui la reconnaît. Des lors, Irene vit dans la peur. Victime d'un odieux chantage, elle paie des sommes de plus en plus folles, sans savoir comment expliquer ces dépenses inconsidérées a son mari, et perd tout ce qui fait son existence.
Par souci a la fois de modernisation et de fidélité a la version originale, la collection " Pavillons Poche " publie ce chef-d'oeuvre de Stefan Zweig dans une traduction inédite en poche.
A bord d'un paquebot en route pour l'Argentine, deux hommes s'affrontent aux échecs. Le premier, Mirko Czentovic, est le champion mondial de ce jeu. Le second, M. B., n'a pas touché a un échiquier depuis vingt ans, par ordre du médecin. Car la derniere fois qu'il a joué, un contexte particulierement douloureux l'a rendu schizophrene. Ces deux personnages singuliers et mystérieux attisent la curiosité du narrateur, passionné de psychologie. Des lors, il se met en tete de les faire parler, et nous livre deux troublants récits enchâssés. Une traduction inédite en poche de ce classique de la littérature sans cesse réédité depuis sa parution posthume en 1943.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
