Krytyczne wydanie „Pism zebranych” Stefana Żeromskiego pod redakcją Zbigniewa Golińskiego zaczęło ukazywać się w roku 1981 nakładem SW "Czytelnik". Edycja została zaplanowana na 39 tomów podzielonych na sześć serii: trzy serie utworów literackich (nowele, powieści, dramaty – łącznie 23 tomy), serię utworów publicystycznych (3 tomy), dzienniki (7 tomów) oraz listy (6 tomów). W latach 1981-1996 ukazało się kilkanaście tomów „Pism”; w latach późniejszych – w wyniku najpierw przemian na rynku wydawniczo-księgarskim, a następnie choroby i wreszcie śmierci profesora Golińskiego (w roku 2008) – tempo prac zostało spowolnione i w końcu ustało. Z planowanych 39 tomów dotychczas ukazało się 21 tomów: 15 tomów utworów literackich i 6 tomów listów.
Obecnie Fundacja zdecydowała się – już samodzielnie, bez współudziału SW „Czytelnik” – wznowić edycję „Pism zebranych”, rozpoczynając ją od opublikowania ośmiu niewydanych dotąd tomów utworów literackich, przygotowywanych jeszcze za życia profesora Golińskiego i pod jego kierunkiem.
"Nawracanie Judasza" - pierwsza część trylogii "Walka z szatanem" - ukazuje się jako t. 16 "Pism zebranych" w opracowaniu Beaty Utkowskiej.
Powieść z 1925 roku. Bohaterem jest młody Polak Cezary Baryka, który po zakończeniu I wojny światowej wraca do kraju. Geneza powieści jest ściśle związana z sytuacją społeczno-polityczną pierwszych lat niepodległości Polski. 13 godzin 15 minut (1 CD, MP3) 4 rozdziały czyta: Grzegorz Młudzik
Przedwiośnie.
Cezary Baryka szuka swojej tożsamości. Nie wie czy jest Polakiem czy Rosjaninem. Wypadki krwawej rewolucji w Baku, wojna z Rosją 1920 roku, pobyt w szlacheckim majątku w Nawłoci, współpraca z Szymonem Gajowcem i rozmowy z komunistą Antonim Lulkiem mają pomóc bohaterowi w osiągnięciu dojrzałości?
"Syzyfowe prace".
Stefan Żeromski (1864-1925). Urodził się w woj.. Kieleckim. Pierwsze nauki pobierał w szkole wiejskiej w Psarach a w 1874 roku wstąpił do gimnazjum w Kielcach. W 1886 zapisał się Do warszawskiej Szkoły Weterynaryjnej ale z powodu braku środków materialnych musiał ja porzucić. Został nauczycielem domowym w dworach szlacheckich.Kilka lat pracował w Szwajcarii, gdzie nawiązał bliskie kontakty z politykami związanym z ruchem socjalistycznym.Od 1897 r. pracował w bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie a po roku 1904 zajął się wyłącznie działalnością pisarską.
Czyta:Ewa Sobczak
Powieść napisana w 1899 roku, wydana rok później. Przyniosła autorowi pozycję ""duchowego wodza pokolenia"". Bohaterem jest Tomasz Judym, młody lekarz-idealista, społecznik który podejmuje pomoc ludziom biednym i pokrzywdzonym. 14 godzin 50 minut (1CD, Mp3) 23 rozdziały czyta: Michał Białecki
Powieść obyczajowa. Główny bohater- to Tomasz Judym - lekarz, który podejmuje walkę z bieda i bezrobociem kosztem własnego szczęścia.
Czyta: Michał Białecki
Nasze życie toczy się coraz szybciej. Niezliczone obowiązki i mnogość zajęć sprawiają, że na sięgnięcie po książkę zazwyczaj nie starcza nam czasu. Wychodząc temu naprzeciw oddajemy w Państwa ręce nową serię wydawniczą - 'Klub czytanej książki', w ramach której przygotowaliśmy najważniejsze dzieła literatury w wersji dźwiękowej. Audiobooki - od dawna popularne na zachodzie Europy i w Stanach Zjednoczonych zdobywają coraz większe grono zwolenników również w Polsce. Rozwój nowoczesnych technologii stwarza dziś możliwość posiadania przy sobie całej biblioteki, a my dzięki temu możemy zapoznać się z lekturą w dowolnej chwili - w samochodzie, w domu, w drodze do szkoły lub pracy.
Czyta: Grzegorz Młudzik
Czy ktokolwiek z nas zastanawia się dziś, co tak naprawdę oznaczała rosyjska szkoła w Królestwie Polskim lat osiemdziesiątych XIX wieku? Jak i do czego dojrzewało się pod władzą nauczycieli, którzy w majestacie praw i regulaminów mogli stosować kary cielesne, rewidować bagaże przyjezdnych uczniów, kontrolować ich prywatne lektury ze spisem dzieł zakazanych w ręku, podsłuchiwać każdą rozmowę, nie mówiąc już o upokarzających karach za rozmowy po polsku? Do czego dorastali chłopcy przymierający głodem na ohydnych stancjach, pozbawieni pomocy i wsparcia rodziców - pokolenia zmiażdzonego klęską powstania styczniowego? Kto do podłości? Kto do niepodległości?
Piotr Cedzyna zdecydował się na pozostawienie ojca i wyjazd za granicę - chce zarobić i zwrócić pieniądze, które ojciec wydał na jego wykształcenie, zmniejszając dniówki robotnikom. Bohater nie może pogodzić się z niesprawiedliwością i chce wynagrodzić robotnikom ich krzywdę.
Czyta: Joanna Lissner
Polski nie ma na mapach Europy. Polacy starają się jednak funkcjonować w obrębie państw zaborczych. Chcą się kształcić, robić karierę, żyć. Nauka to konieczność, bo tylko ona otwiera drogę do niezależności i samodzielności. Tak myślą państwo Borowiczowie, którzy decydują się oddać swojego ukochanego jedynaka, Marcinka, do szkoły. Chłopiec przybywa do klerykowskiego gimnazjum jako uległy, gotów na spełnienie wszelkich nakazów rosyjskich nauczycieli uczeń. Opuści je jako ktoś zupełnie inny - dorosły, dojrzały, świadomy tego, kim jest młody człowiek.
Doktor Tomasz Judym po zakończonej praktyce lekarskiej w Paryżu powraca do Warszawy. Ze smutkiem stwierdza, że nie ma szans na poprawienie losu ludzi z nizin społecznych, ludzi, z których i on pochodzi. Ani posada lekarza w ekskluzywnym uzdrowisku w Cisach, ani miłość do Joasi Podborskiej nie są w stanie zagłuszyć jego poczucia winy wobec najuboższych.
Doktor Piotr, Siłaczka, Zmierzch, Zapomnienie, ""Rozdziobią nas kruki, wrony..."", O żołnierzu tułaczu, Echa leśneCzy można i warto realizować młodzieńcze ideały? Co ważniejsze: synowska miłość czy prawość i uczciwość? Jak daleko człowiek może się posunąć w wyzysku innych ludzi? Czy patriotyzm uszlachetnia i uświęca czy upadla i niszczy jednostkę? Na te i wiele innych ważnych pytań próbuje odpowiedzieć w swoich opowiadaniach S. Żeromski, pisarz, który doczekał się wolnej i niepodległej Polski.
Doktor Paweł Obarecki wrócił w kiepskim humorze ze spotkania, w czasie którego grał w karty z księdzem, aptekarzem, pracownikiem poczty i sędzią. Źródłem jego przygnębienia była nuda panująca w Obrzydłówku, gdzie przed sześciu laty rozpoczął lekarską praktykę. Nuda obezwładniała go, nie miał na nic ochoty, spacerował po gabinecie lub leżał w łóżku. Czasami rozmawiał z młodą gospodynią o jedzeniu, niekiedy żartował z nią i flirtował. Systematycznie popadał w łagodną melancholię.Gdy doktor pojawił się w Obrzydłówku, nie miał grosza w kieszeni, ale był pełen zapału i entuzjazmu. Natychmiast po osiedleniu się na prowincji rozpoczął walkę z aptekarzem i miejscowymi felczerami. Przeciwstawił się oszukiwaniu przez nich chorych, zarabianiu na ich nieszczęściu. Kupił nawet podręczną apteczkę i bardzo tanio lub za darmo oddawał potrzebującym lekarstwa. W odwecie niemal każdego dnia wybijano mu szyby i oczerniano wśród miejscowej społeczności.Już po upływie roku zapał doktora do naprawy świata zaczął słabnąć, jego wysiłki bowiem nie przynosiły rezultatów. Był samotny, próbował szukać równowagi ducha w kontakcie z przyrodą. W końcu, za sprawą plebana, pogodził się z aptekarzem. Nie czuł już do niego obrzydzenia, grywał całymi dniami z nimi w karty. Obarecki stracił też ambicję, leczył popadając w rutynę, jego krąg zainteresowań stawał się coraz węższy, ograniczając się tylko do najdrobniejszych, codziennych spraw.Doktor przez okno obserwował padający śnieg. Wtedy właśnie przyjechał do niego chłop prosząc, aby niezwłocznie pośpieszył do ciężko chorej nauczycielki. Jechali w śnieżnej zamieci trzy mile, z trudem odnajdując drogę i przedzierając się przez zaspy. W ubogiej izdebce leżała pogrążona w gorączce młoda kobieta. Była nieprzytomna. Doktor spojrzał na jej twarz i z przerażeniem zaczął powtarzać: Panno Stanisławo, panno Stanisławo... Kobieta była chora na tyfus. Obiecując wiejskiemu chłopakowi znaczną sumę pieniędzy, wysłał go niezwłocznie do Obrzydłówka po niezbędne lekarstwa. Usiadł w szkolnej izbie, bezradnie czekając na powrót posłańca. Wspominał studenckie lata spędzone w Warszawie.Był na czwartym roku medycyny. Rano, idąc do szpitala, przechodził przez Ogród Saski, by choć przelotnie spojrzeć na panienkę, którą spotykał każdego dnia. Nędznie i niemodnie ubrana, dźwigając zeszyty i książki, jechała tramwajem na Pragę.Jeden z kolegów Obareckiego, wielki społecznik, ożenił się. W jego ubogim mieszkaniu spotykali się każdego dnia młodzi ""społecznicy"". Czasami kupowano bułki i serdelki, palono papierosy, pożyczano sobie drobne sumy. Zawsze bardzo żywo dyskutowano. Któregoś dnia właśnie w tym mieszkaniu Obarecki poznał obserwowaną panienkę. Była nią Stanisława Bozowska, absolwentka gimnazjum, zamierzająca na Zachodzie studiować medycynę. Spotykali się dość często. Potem Bozowska wyjechała jako nauczycielka do jakiegoś ziemiańskiego domu. Tu, na wsi koło Obrzydłówka, zobaczył ją ponownie - śmiertelnie chorą. Wydawało mu się, że dawna miłość odżyła ze zdwojoną siłą.Mijała noc, a parobek z lekarstwami wciąż nie wracał. Doktor kazał zaprzęgnąć konie i sam pojechał do Obrzydłówka po lekarstwa. Wrócił o dwunastej w południe. W izbie leżał rozebrany do naga trup nauczycielki. Oszołomiony Obarecki zaczął porządkować jej książki i zapiski, przeglądać pokój. Odnalazł list Stasi do koleżanki, w którym pisała o nadchodzącej śmierci i zawiadamiała, iż ukończyła podręcznik zatytułowany Fizyka dla ludu, aby uczyć biedne masy chłopskie. Chłopak wysłany po lekarstwa zabłądził nocą, szedł pieszo i wrócił za późno. Przyniósł książki, które pożyczyła mu nauczycielka.Śmierć panny Stanisławy wywarła pewien wpływ na postawę Obareckiego. Czytywał Boską Komedię Dantego, nie grał w karty, odprawił młodą gospodynię. Jednak ból szybko minął. Doktor przytył, znów gromadził pieniądze i żył jak dawniej.
Doktor Tomasz Judym po zakończonej praktyce lekarskiej w Paryżu powraca do Warszawy. Ze smutkiem stwierdza, że nie ma szans na poprawienie losu ludzi z nizin społecznych, ludzi, z których i on pochodzi. Ani posada lekarza w ekskluzywnym uzdrowisku w Cisach, ani miłość do Joasi Podborskiej nie są w stanie zagłuszyć jego poczucia winy wobec najuboższych.
Cezary Baryka szuka swojej tożsamości. Nie wie czy jest Polakiem czy Rosjaninem. Wypadki krwawej rewolucji w Baku, wojna z Rosją 1920 roku, pobyt w szlacheckim majątku w Nawłoci, współpraca z Szymonem Gajowcem i rozmowy z komunistą Antonim Lulkiem mają pomóc bohaterowi w osiągnięciu dojrzałości.
Syzyfowe prace – inspirowane po części autobiograficznymi wspomnieniami Stefana Żeromskiego, są powieścią należącą do kanonu literatury polskiej.
Autor maluje w swoim utworze obraz szkoły polskiej w czasach zaboru rosyjskiego.
Skupiając się na historii jednego z uczniów gimnazjum, Marcina Borowicza, Żeromski wprowadza nas w realia ówczesnej szkoły i stosunków pomiędzy nauczycielami i ich podopiecznymi, pozwala nam zrozumieć, na czym polegał proces rusyfikacji, obnaża pogardliwy stosunek Rosjan do Polaków i ich uczuć religijnych, mówi wreszcie o trudzie walki, jaką część polskiej młodzieży podejmowała z wynarodowieniem.
W powieści nie brakuje innych wątków, przede wszystkim opowieści o pierwszej miłości głównego bohatera do Anny Stogowskiej – „Biruty” czy historii jego przyjaźni z Andrzejem Radkiem. Wielki talent Żeromskiego nadaje powieści wymiar wielkiej literatury, w której nie brakuje fascynujących postaci, emocji i głębokiego przesłania moralnego.
Lektura dla klasy VIII i szkół średnich
Siłaczka to jedno z opowiadań, napisanych przez Stefana Żeromskiego. Metaforyczny tytuł nawiązuje do postawy, prezentowanej przez wątłą i słabą kobietę, która dzięki ogromnej sile ducha i niezłomności charakteru, pomimo samotności i braku środków do życia, szerzyła oświatę wśród najuboższych warstw społecznych. Podobne ideały wyznawał jej przyjaciel, który został lekarzem. Niestety, służba na rzecz najuboższych i chorych oraz walka z wyzyskiwaczami, którzy zbijali majątek na leczeniu ludzi, szybko spowodowały, że młody lekarz porzucił swoje marzenia, stracił zapał i szlachetne zamiary względem biednych i uciśnionych. Dopiero spotkanie z umierającą nauczycielką wyrwało go z letargu, w którym tkwił od pewnego czasu i ponownie zmotywowało do działania... Nadaje się na nagrody dla uczniów szkół podstawowych. Zobacz fragment książki Tematy powiązane: Nagrody dla szkoły podstawowej, Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa, Beletrystyka dla młodzieży, Lektury dla klasy 4-8
Historia ludzi, którzy z popiołem w sercu powracają z pól bitewnych Europy do Polski - ich legenda podtrzyma narodowe dzieje.Kochliwy szlachcic Rafał Olbromski popada w tarapaty. Wypędzony przez ojca z domu trafia pod opiekę księcia Gintułta i wchodzi w kręgi masonerii. Spotyka przyjaciela z lat szkolnych, Krzysztofa Cedrę, i dzięki niemu zostaje wprowadzony na warszawskie salony. Wieści przynoszone z Europy przez byłych legionistów polskich sprawiają, że przyjaciele podejmują eskapadę do armii napoleońskiej, wierząc, iż walka przyniesie upragnioną wolność.""Czytając Popioły, jesteśmy siłą rzeczy jakby uczestnikami aktu pewnego misterium dostępnego tylko dla wtajemniczonych, wskutek niedomówień, uników i aluzji obliczonych na oszukanie cenzorów. () Popioły to misterium patriotyzmu celebrowane przez autora"".Aleksander Achmatowicz
Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego opowiadają o dorastaniu młodego szlachcica Marcina Borowicza w zaborze rosyjskim, gdy nauka w języku polskim była zakazana.
Autor opisuje losy chłopca i jego przyjaciół w obliczu codziennej rusyfikacji i ich walkę o zachowanie tożsamości. To również powieść o pierwszej miłości i wielkiej sile przyjaźni.
"Syzyfowe prace" to powieść o dorastaniu i patriotyzmie. Marcina Borowicza, głównego bohatera, poznajemy jako kilkuletniego chłopca, który został wysłane do szkoły, i towarzyszymy mu przez cały okres dojrzewania. Obserwujemy, w jakich warunkach uczyła się i żyła młodzież w zaborze rosyjskim, i z czym musiała się mierzyć. Powieść podejmuje temat rusyfikacji w szkole, pokazuje także pierwsze przyjaźnie i miłości.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
