Prezydentura Józefa Niewiadomskiego w Łodzi przypadła na trudny czas. Zima stulecia, strajk studentów łódzkich uczelni, wprowadzenie stanu wojennego, wybuchy gazu na osiedlu Retkinia. Te wydarzenia bez wątpienia wpłynęły na ocenę rządów Niewiadomskiego. Ważne okazały się jednak również inwestycje przeprowadzone wówczas w mieście. To za kadencji prezydenta Niewiadomskiego powstał Pomnik-Szpital Centrum Zdrowia Matki Polki, została zbudowana Trasa W-Z, wzniesiono łódzkie osiedla: Retkinia, Widzew Wschód, a także Radogoszcz Wschód i Zachód. Józef Niewiadomski opowiedział Annie Kulik o swoim życiu, rodzinie, edukacji, przyjaźniach, drodze politycznej. Ich rozmowy składają się na złożony obraz Łodzi lat 70. i 80. XX wieku, a przy okazji odsłaniają kulisy władzy czasów PRL.

Unikatowy album, ukazujący się w setną rocznice urodzin ks. Twardowskiego, zawierający niepublikowane zdjęcia z wnętrza Klasztoru Wizytek w Warszawie oraz z dawnego mieszkania ks. Twardowskiego, mieszczącego się na terenie tego klasztoru a także niepublikowany wywiad z nieżyjącym już księdzem Janem Twardowskim. Czesław Czapliński – artysta fotograf, dziennikarz i autor filmów dokumentalnych, urodzony w 1953 roku w Łodzi. Od 1979 roku mieszkającym w Nowym Jorku i Warszawie. Jan Twardowski – (1915-2006) poeta, który mówił o sobie „jestem księdzem piszącym wiersze”.

Pozycja ta to rozmowy Darii Głowackiej z kobietami, które usunęły ciążę. Inteligentne, wykształcone, atrakcyjne, dlaczego więc zdecydowały się na tak desperacki czyn? Co skłoniło je do podjęcia takiej decyzji? Czy nie miały wsparcia ze strony najbliższych? Czy bały się konsekwencji? Czy kiedykolwiek żałowały swojej decyzji?Na te i inne pytania odpowiedzi znajdziecie w naszej książce. Poznacie kobiety, które już zawsze będą żyły z piętnem popełnionej zbrodni. O trudnym wyborze, mającym wpływ na dalsze życie bohaterek, dziennikarka rozmawia szczerze z kilkoma kobietami, które powierzyły jej swoje tajemnice.W książce znajdziecie również wywiady z ekspertami - prof. Bogdanem Chazanem (ginekologiem), ks. drem Dominikiem Koperskim (opiekunem wspólnoty ""Winnica Racheli""), prof. Marią Ryś (psychologiem) - którzy opowiadają o psychicznych, fizycznych, a także duchowych konsekwencjach aborcji. O jednej radykalnej decyzji, która może zmienić całe życie, zwłaszcza gdy jest nieprzemyślana.

ROZMOWY Czy potrzebujemy Kościoła? O dialogu Kościoła z innymi wyznaniami Czy spowiednik powinien być psychoterapeutą? Jak można dziś dyskutować ze świętym Tomaszem? Dlaczego ponosimy konsekwencje grzechu pierworodnego? O powrocie Mistrza Eckharta Czym jest modlitwa? Jak chrześcijaństwo nobilituje erosa? O czytaniu Biblii O człowieczeństwie Chrystusa Jak w czasach postmodernizmu czytać mistyków chrześcijańskich? O wyobraźni i humorze religijnym O. Joachim Badeni dominikanin, potomek hrabiego Badeniego, przez swoją matkę, szwedzką arystokratkę, spowinowacony z Habsburgami. Podczas drugiej wojny światowej walczył na frontach zachodnich, pod koniec wojny wstąpił do zakonu. Słynie z dowcipu, niepokornego umysłu, głębokiej znajomości mistyki chrześcijańskiej oraz buddyzmu zen. Przez lata jego największą pasją była psychologia głębi Carla Gustawa Junga oraz Władca pierścieni Tolkiena. Ma 90 lat. O. Jan Andrzej Kłoczowski niegdyś uczeń o. Badeniego. Profesor Akademii Teologicznej w Krakowie. Autor artykułów o filozofii i kulturze, monografii o Leszku Kołakowskim oraz książek o mistyce chrześcijańskiej; odważny w podejmowaniu refleksji wokół centralnego dziedzictwa myśli dwudziestego wieku: Freuda, Nitzschego, postmodernizmu. Jest także znanym krakowskim duszpasterzem i rekolekcjonistą. Artur Sporniak absolwent AGH, studiował filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Dominikanów w Krakowie. Od 1993 roku pracuje w dziale religijnym Tygodnika Powszechnego. Jest współautorem dwóch tomów rozmów z ojcem Leonem Knabitem. Jan Strzałka studiował teatrologię i polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1988 roku pracuje w Tygodniku Powszechnym, gdzie publikował m.in. reportaże z byłych republik radzieckich, ogarniętej wojną Czeczenii oraz wywiady z rosyjskimi obrońcami praw człowieka.

Książka dotyczy zarządzania publicznego w odniesieniu do zarządzania organizacją jaką jest państwo. W części teoretycznej temat omówiony jest z perspektywy podstawowych funkcji zarządzania, tj. planowania, organizowania, kierowania i kontroli. W części praktycznej zarządzanie pokazane jest z perspektywy najbardziej uprawnionego do zarządzania generalnego Prezesa Rady Ministrów. Zawiera wywiady z premierami, którzy sprawowali urząd po 1989 roku. W książce znajdują się wywiady m.in. z: Jarosławem Kaczyńskim, Tadeuszem Mazowieckim, Jerzym Buzkiem, Leszkiem Millerem, Markiem Belką, Kazimierzem Marcinkiewiczem.

 Oto pierwszy wywiad-rzeka z najbardziej niepokornym polskim filozofem. Bogusław Wolniewicz - ur. 22 września 1927 w Toruniu - to filozof i logik, twórca ontologii sytuacji, uczeń Henryka Elzenberga, tłumacz i komentator Ludwiga Wittgensteina. Przez 35 lat był profesorem filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Jest związany ze środowiskami skupionymi wokół Radia Maryja. Jego teksty publikuje m.in. ""Najwyższy CZAS!"" i ""Rzeczpospolita"". To jeden z najostrzejszych krytyków upadku cywilizacyjnego i moralnego Europy. Znany z niezwykle celnych, a jednocześnie bezlitosnych i bezkompromisowych analiz sytuacji politycznej. Określa się jako ""prawoskrętny"".

Na książkę składają się rozmowy Federico Felliniego z włoską dziennikarką i eseistką Ritą Cirio. Swobodne, czułe i ironiczne wypowiedzi Felliniego dotyczą całej jego bujnej biografii. Wyłania się z nich magiczna, wzruszająca wizja nieistniejącego już kina, a także jedyny w swoim rodzaju portret wielkiego Rzemieślnika i Artysty.

Carlos Castaneda. Postać-legenda. Jeden z najsławniejszych, a zarazem najbardziej kontrowersyjnych antropologów XX wieku. Nie pozwalał się fotografować, ani nagrywać na magnetofon - był właściwie nieuchwytny. Nie wiadomo nawet, kiedy tak naprawdę się urodził. Twierdził, że w Brazylii w roku 1931. W amerykańskiej kartotece imigracyjnej dane są jednak inne: Peru, 1925. Nieważne. Naprawdę ważna jest tylko Ścieżka Obdarzona Sercem, którą nam pokazał i którą, teraz - na tyle na ile potrafimy - wędrujemy przed siebie, rozglądając się wokół z zapartym, naprawdę zapartym tchem. Właśnie dlatego Ukryta Twarz. I właśnie dlatego ta rozmowa jest tak istotna. Romanowi Warszewskiemu - autorowi takich książek, jak: "Tajna misja - El Dorado", "Skrzydlaci Ludzie z Nazca" czy "Pokażcie mi brzuch terrorystki" - jako jedynemu Polakowi w połowie lat 80. udało się przeprowadzić obszerny wywiad, w którym Castaneda przynajmniej częściowo odsłonił tak starannie skrywane oblicze. Co innego bowiem, gdy nawet najbardziej kompetentny komentator dzieła Castanedy stwierdza: nasz rozum jest jedną z alternatyw postrzegania świata, a co innego, gdy te słowa padają z ust Mistrza. Wtedy - jak on sam to zwykł nazywać - są to Mocne Słowa, Słowa, Które Docierają Tam, Dokąd Mają Trafić. Posłuchajmy Mocnych Słów Carlosa Castanedy, który - jak ustalił Warszewski - tak naprawdę nazywał się... Cesar Arana!

Jiddu Krishnamurti, Dżiddu Krisznamurti, ur. 12 maja 1895 w Madanapalle (Indie), zm. 17 lutego 1986 w Ojai (Kalifornia) – filozof, według którego można osiągnąć pełną wolność poprzez uważną obserwację własnego umysłu. Sedno jego filozofii brzmi: „Prawda to kraina bez dróg. Żadna organizacja, żadna religia, żaden nauczyciel nie mogą do niej doprowadzić. Ludzie patrzą na świat przez pryzmat swoich myśli i swojej przeszłości. Tym samym jesteśmy niewolnikami myśli i czasu. Myśl jest zawsze ograniczona i nigdy nie odpowiada całkowicie rzeczywistości, prowadzi więc do cierpienia. Świadomość uczy odróżniania tego, co rzeczywiście jest, od tego co na ten temat myślimy i w konsekwencji do prawdziwej wewnętrznej wolności. Wszelkie autorytety, religie, ideologie powodują jedynie budowanie kolejnych fałszywych konstrukcji myślowych. Tylko świadomość i obserwacja pozwalają dostrzec ich iluzję.” W osiemnastu dialogach rozmówcy poruszają następujące kwestie: • Wiedza i przemiana człowieka • Wiedza i konflikt w stosunkach międzyludzkich • Czym jest porozumiewanie się z innymi? • Co oznacza bycie odpowiedzialną istotą ludzką? • Ład pojawia się wraz ze zrozumieniem naszego nieładu • Natura i całkowite wykorzenienie strachu • Rozumienie, niekontrolowanie, pragnienie • Czy przyjemność przynosi szczęście? • Smutek, pasja i piękno • Sztuka słuchania • Bycie zranionym i ranienie innych • Miłość, seks i przyjemność • Inny sposób życia • Śmierć, życie i miłość są niepodzielne – natura nieśmiertelności • Religia, władza i edukacja – część I • Religia, autorytet i edukacja – część II • Medytacja, właściwość uwagi, która przenika całe życie • Medytacja i święty umysł

Książka jest zapisem rozmów z ks. Jerzym Bryłą, znanym w Polsce a nade wszystko w środowisku krakowskim duszpasterzu, człowieku o wielkim sercu i wielkim formacie; legendzie środowiska artystycznego, głuchoniemych, Bractwa Kurkowego tak bardzo historycznie związanym z Krakowem i krakowskich wodociągów. Autor mówi o historycznym wątku Krakowa lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych; przemianach, jakie dokonały się w końcówce minionego wieku; rozprawia o kulturze, sztuce i literaturze; z niezwykła swadą i pasja mówi o Pięknie, Dobru i Prawdzie; o społeczeństwie, w którym żyje i któremu służy swoim kapłaństwem, o środowisku artystycznym Miasta Krakowa i krakowskim Kościele. Dzieli się też swoim kapłańskim doświadczeniem. W 2013 roku ks. Infułat Jerzy Bryła obchodzi 85 urodziny. Rozmowę przeprowadził Janusz M. Paluch.

Uczymy się normalnie traktować niepełnosprawnych – jeżdżących na wózku czy niewidomych. Gorzej z tymi, których niepełnosprawność nie jest widoczna na pierwszy rzut oka, którzy mogą zachowywać się dziwnie, a nie mają na twarzy wypisanej diagnozy. Chorzy na pląsawicę Huntingtona czy miastenię bywają brani za alkoholików, a dzieci z zespołem Pradera-Williego – wyśmiewane z powodu obżarstwa. Narkoleptycy unikają silnych uczuć, tłumią porywy pasji, gdyż – bardzo rozemocjonowani – mogą zapaść znienacka w sen. Jak ktokolwiek mógłby zrozumieć, co oznacza utrata propriocepcji, skoro większość ludzi nie ma nawet pojęcia, że ją posiada? A czy osoba cierpiąca na szczególnie silną fobię może umrzeć ze strachu? Jak czuje się człowiek, któremu brak sił, by unieść powieki, przełknąć jedzenie, oddychać? Irena Cieślińska rozmawia z ludźmi borykającymi się ze schorzeniami neurologicznymi, z opiekunami i lekarzami. Pokazuje, jak choroba – czasem niezwykle dziwna, rzadko spotykana, pozornie nie do wyobrażenia – zmienia sposób postrzegania świata i życie. Przybliża „normalnym” tych „nie całkiem normalnych”. Żeby zrozumieli.

Albin z Albionu z Albinem Tybulewiczem — działaczem polonijnym, społecznym, politykiem, filantropem i przyjacielem Polski rozmawiali: Radosław Ptaszyński i Tomasz Sikorski Albin Tybulewicz był – zmarł bowiem na wiosnę roku 2014 – postacią w Polsce znaną, choć kraj opuścił jako nastolatek. Jego losy były tyleż tragiczne, co – mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka – typowe. Koniec beztroski i wszelkich młodzieńczych planów przyszedł 1 i 17 września 1939 roku. Luty 1940 to początek zsyłki całej rodziną w głąb ZSRR. Potem wyjście z armią Andersa do Iranu, szkoła w Indiach – był świadkiem odzyskania niepodległości przez ten kraj. Wyjazd do Anglii, studia, praca, miłość, rodzina… Ale w tle tych zwyczajnych polskich losów pierwszej połowy XX wieku jest też dorastanie młodego człowieka do polskości, oswajanie się z nią i dźwiganie niełatwej przecież historii i teraźniejszości z dumnie podniesioną głową, tym to bardziej fascynujące, że odbywa się w na emigracji i w czasie gdy ojczyzna z jednej okupacji dostaje się pod drugą, sowiecką. Albin Tybulewicz jest przykładem polskiego nacjonalisty, polskiego endeka pozytywnie nastawionego do świata, dumnego ze swego dziedzictwa i zarazem otwartego na to, co przychodząc ze świata jest dobre i zdolne ubogacić tradycję Polski chrześcijańskiej, co nie naruszając fundamentu i zasadniczej konstrukcji polskiego bytu narodowego czyni go atrakcyjniejszym, nowocześniejszym, nie zgnębionym, ale optymistycznie patrzącym w przyszłość. Albin Tybulewicz był znany w kręgach politycznych jako działacz emigracyjnego Stronnictwa Narodowego, sympatyk Ruchu Młodej Polski, potem członek Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, bliski przyjaciel Wiesława Chrzanowskiego; był znany w świecie naukowym jako jeden z najwybitniejszych tłumaczy języka rosyjskiego; był znany jako społecznik potrafiący zorganizować licząca się pomoc dla kraju – ponad 175 20-tonowych ciężarówek – w potrzebie nocy kryzysu i stanu wojennego. Przyszedł czas, by Albina Tybulewicza i świat według niego, świat według polskiego endecka, poznało grono czytelników, także tych młodych. Może być on bowiem wzorem i autorytetem, niezłomnym w pragnieniu i czynieniu dobra – a takich bardzo nam dziś potrzeba. Albin Tybulewicz (1929-2014) – jeden z nielicznych Polaków, którego biogram umieszczono w prestiżowym brytyjskim Who’s Who, działacz polonijny, czołowy działacz emigracyjnego Stronnictwa Narodowego i legendarny kurier tej partii do Polski, społecznik i filantrop. W czasach PRL-u zaangażowany w pomoc humanitarną dla Polaków, sympatyk i współpracownik Ruchu Młodej Polski, założyciel i lider londyńskich struktur Zjednoczenia Chrześcijańsko–Narodowego, światowej sławy tłumacz i redaktor periodyków naukowych oraz książek, ale przede wszystkich Przyjaciel Polski i Polaków, człowiek gołębiego serca i twardych przekonań. Posiadał imane brytyjskiego gentlemana połączony z literacką osobowością panów: Zagłoby, Jowialskiego i Samuela Pickwicka. Tomasz Sikorski Książka ukazała się dzięki wsparciu finansowemu Fundacji im. Arkadiusza Rybickiego oraz Fundacji Rodziny Witaszków. Patronat medialny: Muzeum Historii Polski, Myśl Polska, Niezlomni.com, Biblioteka konserwatyzm.pl, Ośrodek Badań Bibliograficznych Uniwersytetu Szczecińskiego. ISBN 978-83-60748-62-6, format A5, stron 223, cena detaliczna 28,90 w tym 5% VAT.

Z profesorem Grzegorzem W. Kołodko rozmawia profesor Paweł Kozłowski. Prawda w oczy! Po bestsellerowej trylogii: „Wędrujący świat”, „Świat na wyciągnięcie myśli” i „Dokąd zmierza świat”, wybitny ekonomista, profesor Grzegorz W. Kołodko, zaskakuje czytelników niezwykłą, szczerą opowieścią o swojej własnej historii – historii ściśle związanej z polską transformacją i towarzyszącymi jej reformami, a także z polityką. Z pasją polemizuje z utartymi poglądami, skrupulatnie analizuje proces przemian i bezlitośnie rozprawia się z popełnionymi w jego trakcie błędami. Mierząc się z pytaniami, jakie stawia nam teraźniejszość, wyjaśnia, jak zła inżynieria ekonomiczna przyczyniła się do obecnego kryzysu i dlaczego w ekonomii przyszłości matematycznym wzorom powinna towarzyszyć głęboka filozoficzna refleksja. Droga do teraz. Ta osobista i ta Polski. Książka zmusza czytelnika do refleksji nad krajem, rzeczywistością i nad samym sobą. Autor ze swadą i odwagą, rzeczowością i logiką pokazuje, w jaki sposób w jego obecności, a później i przy jego udziale nabierała kształtu polityka współdecydująca o naszych losach. A ta zawsze ma swoje kuluary, w których przewija się wiele osób… Profesor Kołodko, nie tylko teoretyk, lecz i praktyk tej polityki, odpowiada na lawinę pytań postawionych przez profesora Pawła Kozłowskiego. Tok prezentowanych wywodów jest klarowny i swobodny, wciągający czytelnika tak, jakby on też brał udział w tej rozmowie. Czytelnik ma satysfakcję, że styka się z tak bogatą osobowością jak profesor Kołodko, a także z jego życiem – tym niezwykłym i tym powszednim, tym publicznym i tym mniej znanym. To on doprowadził Polskę do OECD i odegrał znaczącą rolę w procesie integracji z Unią Europejską. To za jego czasów – czterokrotnego wicepremiera i ministra finansów – Polska notowała najwyższą dynamikę gospodarczą. Ten wytrawny podróżnik zabiera nas w jeszcze jedną fascynującą wędrówkę - od meandrów polskiej transformacji ustrojowej poprzez geopolitykę współczesnego świata do cywilizacyjnych wyzwań przyszłości. Nie sposób nie udać się na taką wyprawę z takim przewodnikiem… Grzegorz Kołodko wydaje mi się przypadkiem szczególnym. Chyba się w żadnym stadzie nie mieści i do żadnego stada nie pasuje. To jest osobny człowiek. Myślę, że może raczej być punktem orientacyjnym, niż jakimś zwornikiem. Koledzy ekonomiści patrzą na niego i pewnie sobie myślą: skoro się okazuje, że tyle razy to Kołodko miał rację, a nie Balcerowicz i jego drużyna, to może warto też słuchać, co dziś Kołodko mówi. Bo pewnie znów ma rację. Tak powstaje ta nowa chmura w polskiej ekonomii i debacie ekonomicznej. Jacek Żakowski, „Polityka” Profesor Grzegorz W. Kołodko – intelektualista i polityk, teoretyk i praktyk, autor prac opublikowanych w 26 językach. Najczęściej cytowany na świecie polski ekonomista. Uznany autorytet w dziedzinie teorii i praktyki rozwoju społeczno-gospodarczego. Doktor honoris causa i Honorowy Profesor dziesięciu zagranicznych uniwersytetów. W latach 1994–97 i 2002–03 był wicepremierem i ministrem finansów, realizując program postępowych reform i strategię szybkiego wzrostu. Odegrał znaczącą rolę w doprowadzeniu Polski do członkostwa w OECD oraz w integracji z Unią Europejską. W interdyscyplinarnych pracach pisze o długofalowych przekształceniach ekonomicznych i politycznych, kulturowych i demograficznych, technologicznych i ekologicznych, o czekającej nas przyszłości. Jego międzynarodowy bestseller „Wędrujący świat” ) ukazał się w dziesięciu językach. Członek Europejskiej Akademii Nauki, Kultury i Sztuki, wykładowca Akademii Leona Koźmińskiego. Meloman, maratończyk i podróżnik, który spenetrował 160 krajów.

Wywiad-rzeka Francois Truffauta (1932-1984) z Alfredem Hitchcockiem (1899-1980 zatytułowany ""Truffaut"" (wydanie pierwsze 1967, wydanie rozszerzone 1984) to prawdopodobnie najoryginalniejsza i najbardziej niezwykła książka filmowa, jaka kiedykolwiek powstała, od wielu lat ciesząca się zasłużoną sławą na całym świecie. To wyraz kinofilskiej fascynacji, pieczołowicie opracowana monografia krytycznofilmowa, jedyny w swoim rodzaju podręcznik kina, ale również utwór artystyczny, w głębszej warstwie dokumentujący rodzenie się więzi między dwoma wybitnymi twórcam

Tytułowe 'pod prąd' to sprzeciw wobec stalinowskiej rzeczywistości w Polsce Ludowej. Rozmowy Władysława Bartoszewskiego z Michałem Komarem są serią portretów osób, z którymi autor zetknął się w latach 40. i 50. XX wieku. W trudnym okresie pierwszych lat powojennych i stalinizmu życie tych niezwykłych ludzi było przykładem życia 'pod prąd', byli oni wierni sobie i ponadczasowym wartościom. Z niektórymi z nich los połączył Bartoszewskiego na krótko, z innymi połączyły go wieloletnie przyjaźnie. Wspomnienia przetykane są anegdotami oraz zdjęciami z archiwów rodzinnych i uzupełnione notami biograficznymi. Życiorysy bohaterów i sam tytuł książki stanowią zarazem przesłanie do czytelników, że warto iść pod prąd rzeczywistości, z którą często trudno się zgodzić, a przede wszystkim należy być wiernym sobie i wartościom, takim jak godność, przyjaźń, lojalność, odpowiedzialność. 'Ta książka to dla mnie samego eksperyment, bo mieszczę w niej kolegów z Armii Krajowej i przypadkowych współwięźniów, mieszczę arystokratów i bardzo prostych, zwyczajnych ludzi. Mieszczę byłego komunistę, Żyda, adwokata, który miał też różne oblicza, i mieszczę wybitnego, orientacji prawicowej, oficera rezerwy, uczestnika walk o niepodległość. Wszyscy występują obok siebie, jako ludzie, którzy wpływali na mnie, może ja trochę na nich'. Ze Wstępu Seria 'Na dwa głosy' to rozmowy wybitnych Polaków ze znakomitymi dziennikarzami. Poruszają sprawy niekiedy trudne, zawsze ważne i pobudzające do myślenia.

Dlaczego socjologia? To pytanie zadaje sobie wiele osób, nie tylko rozważających podjęcie studiów socjologicznych, ale również dojrzałych socjologów. W ostatnich latach nauki społeczne w ogólności, a socjologia w szczególności, nie miały najlepszej prasy. Nadmiar absolwentów nauk humanistycznych na rynku pracy, sceptycyzm wobec możliwości zastosowania socjologii jako nauki w biznesie podały w wątpliwość wartość socjologicznych rozważań. Tymczasem z pełnej pasji i zaangażowania rozmowy z Zygmuntem Baumanem, jednym z najbardziej znanych na świecie socjologów, wynika zupełnie inny obraz: socjologia jest to prostu konieczna! Przy czym nie chodzi tu o socjologię mierzoną wskaźnikami ekonomicznymi ani wiedzę sprowadzającą się do agregowania faktów. Socjologiczna praktyka to ciągły dialog z ludźmi i o ludziach oraz kwestionowanie zdroworozsądkowych założeń, jakimi przesycone jest nasze codzienne życie.

Rozmowy niecodzienne to książka o codziennym życiu przeżywanym w niecodzienny sposób, w którym sam Chrystus jest pokarmem zaspokajającym wszelki głód i pragnienie. O swojej wierze, modlitwie, relacji z Bogiem i duchowej walce w sposób zadziwiająco szczery i nienarzucający się, opowiadają duchowni, dziennikarze, reżyserzy, aktorzy, a także ludzie, których być może nigdy nie zobaczymy na pierwszych stronach gazet, a których świadectwo tchnie świeżością żywej wiary. Pośród setek artykułów i reportaży, codziennie informujących nas o tragicznych wydarzeniach czy kłótniach polityków, zebrane w książce wywiady pokazują ludzi świadomych tego, kim są i dla kogo żyją, bo swoje życie budują na Chrystusie. Książka ta to fascynująca duchowa podróż przez ludzkie myśli, wartości, pragnienia. Mamy nadzieję, że lektura książki pomoże wielu Czytelnikom przeżywać codzienne życie w niecodzienny sposób – w głębokiej i przenikniętej miłością relacji z Bogiem oraz drugim człowiekiem.

Przez jednych stawiane za wzór, przez innych mocno krytykowane, ale nikomu nie obojętne. Muzeum Powstania Warszawskiego - miejsce, które powstańcom oddało należną cześć, połączyło rocka z patriotyzmem i na dobre zmieniło oblicze miasta. Szef i współtwórca muzeum, Jan Ołdakowski, w rozmowie z dziennikarzem Faktów TVN Maciejem Mazurem zdradza, jak przekonał prezydenta Lecha Kaczyńskiego do punka, co wspólnego z Powstaniem mają wieloryby z Winnipeg i któremu światowemu przywódcy weterani Batalionu Zośka chcieli pokazać cztery litery. Ten wywiad jest trochę jak samo muzeum. Iskrzy, prowokuje, zadaje pytania i zmusza do myślenia. - Jak się zostaje dyrektorem Muzeum Powstania Warszawskiego mając niewiele ponad trzydzieści lat, a w CV w rubryce ,,wykonywany zawód"" wpisane: właściciel awangardowego klubu młodzieżowego? - Przez przypadek - Jasne. Ale szczęściu pewnie trzeba pomóc, na przykład będąc dobrym znajomym Lecha Kaczyńskiego, prezydenta Warszawy? - Ale ja go nie znałem. Nigdy go wcześniej nie widziałem. (fragment książki)

Książka jest zapisem rozmowy Kardynała Jorge Mario Bergolio, ówczesnego arcybiskupa Buenos Aires i prymasa Argentyny, Rabina Abrahama Skórki wybitnego znawcy prawa hebrajskiego, którego rodzina pochodzi z Polski, oraz doktora Marcelo Figueroa – specjalisty w dziedzinie biblistyki. Dotyczyła ona takich pojęć jak: rozum i wiara, modlitwa, godność i solidarność. Historia pokazała nam podobieństwa i różnice między tym, co wiemy dzięki rozumowaniu i tym, co wyznajemy za sprawą wiary. Jednak nieunikniona prawda jest taka, że rozum i wiara idą w parze, by w każdej chwili na nowo odkrywać swoje ograniczenie i potrzebę spotkania z Bogiem. Ważne i aktualne, jako odpowiedź na potrzeby człowieka, stały się dziś modlitwa, medytacja, chwile ciszy i kontemplacja. Ludzie modlitwy, niezależnie od tego jaką wiarę wyznają, są bardziej otwarci na odkrywanie obecności Boga w życiu codziennym, w pracy i w rodzinie, w smutku i radości. Ich modlitwa jest osobistym, unikatowym i wyjątkowym sposobem spotkania z Tym, który w milczeniu codziennie nam towarzyszy.

fundamentalne pytania, jakie stawia sobie człowiek, ale dostarcza mnóstwa pouczających przykładów pozwalających choć odrobinę lepiej zrozumieć świat i zachwycić się bardziej świadomie tym, jak wspaniale jest on skonstruowany. I na tym polega jej piękno. Drugi tom dzieł wybranych Jerzego Vetulaniego przynosi kontynuację i rozwinięcie zagadnień wyłożonych w tomie pierwszym Mózg: fascynacje, problemy, tajemnice (2010). Dokąd zmierza medycyna, a zwłaszcza psychiatria? Jak radzić sobie ze starością i jak się na nią przygotowywać? Jak wiedzę na temat ludzkiego mózgu wprzęgać w pracę nad sobą i w ulepszanie ludzkich społeczności? Tezy, wnioski i rady naukowca zyskują jednak w tym tomie dodatkowe walory właściwe dla rozmowy i komentarza ad hoc: bezpośredniość i osobiste zaangażowanie.