Książka Przestrzenie muzyczne w polskim teatrze współczesnym prezentuje różnorodne sposoby funkcjonowania muzyki w polskim teatrze dramatycznym ostatniego dwudziestopięciolecia. Odnosząc się do twórczości wybranych reżyserów i współpracujących z nimi kompozytorów autorka podejmuje szereg zagadnień teoretycznych, ściśle wiążących się z obecnością muzyki w przedstawieniu teatralnym: począwszy od kwestii związanych z percepcją muzyki scenicznej, przez klasyfikację zjawisk akustycznych w teatrze oraz wpływ nowych mediów na sposób kształtowania dźwięku, aż po różnorodne ujęcia znaczenia muzycznego. Ogniwem spajającym poszczególne fragmenty monografii jest kategoria przestrzeni muzycznej, którą w najbardziej ogólnym i metaforycznym sensie rozumieć należy tu jako pewien specyficzny sposób funkcjonowania dźwiękowości w przedstawieniu teatralnym. Analizując inscenizacje takich twórców, jak Jerzy Jarocki, Jerzy Grzegorzewski, Krystian Lupa, Andrzej Dziuk, Krzysztof Warlikowski czy Jan Klata, autorka stara się nie tylko zwrócić uwagę na szczególną istotność warstwy muzycznej spektaklu teatralnego, ale przede wszystkim wskazać możliwe metody i narzędzia służące jej badaniu.
Joga w kontekstach kulturowych 2 to publikacja związana z - realizowanym od 2013 roku - wspólnym projektem Zakładu Teorii i Historii Kultury Uniwersytetu Śląskiego oraz Katedry Zarządzania Sportem i Turystyką Akademii Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach. W jego ramach organizowane są (od 2014 roku) doroczne referatowo-warsztatowe konferencje naukowe, które mają charakter interdyscyplinarny - to spotkania badaczy (reprezentujących m.in.: nauki humanistyczne, nauki społeczne i nauki o kulturze fizycznej) z osobami praktykującymi jogę. Konferencjom towarzyszą publikacje, nie są to jednak tomy stricte pokonferencyjne; znajdujące się w nich artykuły to znacznie poszerzone wersje referatów i prace nadesłane do redaktorów. W 2016 roku w Wydawnictwie AWF w Katowicach ukazał się tom pierwszy: Joga w kontekstach kulturowych 1 (red. Janusz Szopa, Aleksandra Budzisz). Joga w kontekstach kulturowych 2 to również książka interdyscyplinarna, zawiera prace kulturoznawców, indologów, religioznawców, socjologów i psychologów. Są tu teksty, które dotyczą jogi jako złożonego systemu przekonań i praktyk zakorzenionych w kontekście kulturowym Indii, a także jogi jako zjawiska zyskującego coraz większe znaczenie w kulturze Zachodu. Do monografii dołączono słownik przybliżający ważne dla podjętych problemów pojęcia.
Prezentowany tom stanowi autorską propozycję socjologicznego opisu zjawiska koprodukcji usług społecznych jako źródła osobistej i społecznej produktywności osób starszych. Główną oś koncepcyjną opracowania, określającą jednocześnie jego cel poznawczy, stanowi próba połączenia idei koprodukcji usług społecznych z produktywnością osób starszych, wskazującego na potencjalne relacje zachodzące między tymi zjawiskami. Zgodnie ze stanem wiedzy autora zarówno w Polsce, jak i za granicą nie prowadzono dotychczas analiz w tym zakresie, nie tylko w ramach socjologii, ale również pozostałych nauk. Dlatego celem teoretycznym pracy stał się opis wzajemnie uszeregowanych pojęć stanowiących szkielet i wypełnienie prezentowanej perspektywy teoretycznej, do których zaliczone zostały: koprodukcja, produktywności osobista i społeczna osób starszych, usługi społeczne, kapitał ludzki i kapitał społeczny. Przeprowadzona w ten sposób analiza pojęciowa zwieńczona została opracowaniem autorskiego schematu operacyjnego dla usług organizowanych i świadczonych w ramach Programu Wieloletniego "Senior+", ukazującego, jak koprodukcja osób starszych, opierająca się na wykorzystaniu ich kapitały ludzkiego i społecznego, generuje ich osobistą i społeczną produktywność. Można zatem uznać, że publikacja stanowi bezpośrednią odpowiedź na utrzymujący się w tym zakresie deficyt kompleksowych opracowań w polskiej przestrzeni naukowej.
Książka jest próbą nowej interpretacji wypowiedzi klasycznych autorów piszących o fotografii jako medium, sposobie rejestracji świata, narzędziu kreacji artystycznej i maszynerii epistemologicznej. Obok rozdziałów analizujących ich poglądy część rozdziałów została poświęcona autorom proponującym nowe rozpoznania fenomenu fotografii, zwłaszcza w kontekście ekspansji nowych mediów wizualnych oraz rozważań na temat jej "nie-ludzkiego" wymiaru. W autorskim zamierzeniu kilkanaście tekstów utrzymanych w stylistyce eseju naukowego - łączącego przystępność wywodu z nierezygnowaniem z pogłębionej analizy i interpretacji - ma prezentować różnorodność spojrzenia na fotografię.
"Książka skupia się na próbach interpretacji filozofii Kanta w świetle psychologii. Najbardziej trafnie bowiem dwa najważniejsze kierunki interpretacji Kanta ujmuje w formie wątpliwości Leonard Nelson, który na początku wieku dwudziestego stwierdza: "W filozofii czasów nowożytnych mówiło się o problemie Kant - Fries. Nawiązywało się przy tym do rozważanego przez Kunona Fischera w jego mowie prorektorskiej pytania, czy krytyka rozumu powinna być metafizyczna, czy też antropologiczna, pytania, które jest równoznaczne z tym, czy prawdziwego dalszego rozwoju ugruntowanej przez Kanta filozofii krytycznej należy poszukiwać w dorobku niemieckich filozofów identyczności, czy też u Friesa". Chodzi zatem w rozprawie o tych filozofów, którzy nawiązują do Friesa. Jeżeli jednak występują w niej niedociągnięcia, stanowi to jedynie o winie autora." (fragment Wstępu) Andrzej J. Noras - prof. dr hab., kierownik Zakładu Historii Filozofii Nowożytnej i Współczesnej w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego. Absolwent Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecnie UKSW), doktor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, zatrudniony w Uniwersytecie Śląskim od 1995 roku. Głównym przedmiotem zainteresowań jest filozofia Nicolaia Hartmanna oraz neokantyzm, ze szczególnym uwzględnieniem szkoły marburskiej.
Sześcian zaklęty w kuli to analiza twórczości Jerzego Juka Kowarskiego - jednego z najwybitniejszych polskich scenografów - pod kątem rozumienia i kształtowania przestrzeni teatralnej. Punkt wyjścia rozważań stanowi Etienne'a Souriau koncepcja sześcianu i kuli jako dwóch podstawowych modeli sztuki scenicznej, a w sprzeczności kubicznej i sferycznej zasady organizacji przestrzeni jawi się istota teatru. Teatralne przestrzenie podporządkowane liczbie oraz kształtom figur geometrycznych (kwadratom, okręgom, punktom, trójkątom, a zwłaszcza bryłom idealnym: sześcianowi i kuli) ujawniły potencjał: sferyczny tkwiący w zamknięciu scenicznego sześcianu, oraz kubiczny - w otwartości teatralnych kul. Scenografie Kowarskiego prócz napięcia budowanego pomiędzy sferyczną i kubiczną potencją przestrzeni wyróżniają się również wpisywaniem w teatralną rzeczywistość tajemnych znaków, obecność zakodowanej w nich tajemnicy. W poszukiwaniu właściwych form scenografii, Juk Kowarski tworzy przestrzenie o takiej potencji, które zasługują na miano mobilu - swoistej machiny do grania, kumulującej w sobie wszystkie energie i sensy inscenizacji.
Prezentowana praca jest próbą spojrzenia na "Wojnę peloponeską" Tukidydesa z bardzo szczególnego punktu widzenia - z perspektywy socjologa literatury. Monografię taką wyobrazić można sobie na kilka sposobów. W wariancie tu zaproponowanym stara się być ona jednocześnie socjologiczną (nie militarną, a właśnie - socjologiczną) rekonstrukcją modelu skonfliktowanego wewnętrznie i zewnętrznie świata greckich polis, tak jak przedstawia jego problemy ateński historyk, i - z drugiej strony - bardzo osobistym studium lektury dzieła Tukidydesa. Połączenie jednego i drugiego zadania narzucało jego formę to połączenie analizy, interpretacji, quasi-przewodnika po "Wojnie peloponeskiej" i eseju (jednak w sensie akademickim, nie - literackim). Praca ta ma także w zamierzeniu autora wskazać konteksty umożliwiające bogatszą interpretację działa Tukidydesa - dla socjologa literatury nieco odmienne od tych, jakie ma do zaproponowania historyk, politolog, filozof polityki czy specjalista od teorii międzynarodowych stosunków politycznych. Adresatem pracy są przede wszystkim środowiska akademickie (pracownicy naukowi i studenci wydziałów nauk społecznych i humanistycznych) - biorąc jednak pod uwagę (omówioną szczegółowo w książce) sporą popularność dyskusji z udziałem autora poświęconych dziełu Tukidydesa autora na kanale YouTube, można domniemywać, że pozycja ta byłaby atrakcyjna także dla szerszej publiczności czytelniczej, w tym szczególnie osób zainteresowanych współczesnymi, socjologicznymi kontekstami dzieła ateńskiego historyka.
Głównym celem, jaki przyświecał autorom publikacji Peryferie społeczne w teorii i badaniach empirycznych była wymiana wiedzy, poglądów, doświadczeń badawczych nt. sytuacji obszarów społecznych peryferii współczesnej Polski i Europy oraz przemian w nich zachodzących. Pojęcie peryferii społecznych już dawno przestało być postrzegane jedynie w kategoriach przestrzeni geograficznych; dziś coraz częściej pod tym hasłem rozumie się obszary zmagające się z różnymi problemami i trudnościami, związanymi m.in. z wysokim bezrobociem, sytuacją demograficzną, biedą i innymi. Publikacja skierowana jest do studentów, wykładowców, pracowników instytucji badawczych, a także środowisk teoretycznie lub praktycznie zaangażowanych w proces przeciwdziałania marginalizacji i wykluczeniu obszarów peryferyjnych.
200 prezentów, które możemy zrobić dla naszych przyjaciół i krewnych
Klarowne instrukcje krok po kroku
Kolorowe fotografie przedstawiające każdy z zamieszczonych prezentów
60 pełnowymiarowych szablonów do bezpośredniego zastosowania
50 stron prezentujących techniki pracy dla tych, którzy dopiero zaczynają
50 łatwych prezentów do przygotowania w nie więcej niż trzy godziny
Rozdział specjalny, a w nim doskonałe smakołyki
Zasadniczym celem rozprawy jest próba rozpoznania we wczesnej filozofii greckiej zrębów postawy krytycznej, sceptycznej i zetetycznej. W pierwszej kolejności dookreślone zostają znaczenia terminów "krytycyzm", "sceptycyzm" i "zetetycyzm", a także pokazane ich wzajemne relacje. Zasadniczą częścią analiz jest drobiazgowa analiza filozofii wczesnogreckiej pod kątem obecnych w zachowanych fragmentach elementów każdej z tych postaw. Jednocześnie publikacja ta stanowi zarys nowego paradygmatu interpretacyjnego dla interpretacji początków refleksji filozoficznej. Książka stara się pokazać zarówno źródła współczesnych doktryn i postaw, ale także trwałość problemów oraz ważność szeroko rozumianego krytycyzmu.
Problematyka pracy koncentruje się wokół szeroko pojętego zagadnienia cyberprzemocy występującej wśród młodzieży - uczniów wiejskich szkół gimnazjalnych. W książce scharakteryzowano problem cyberprzemocy z perspektywy teoretycznej, ale dokonano również szczegółowej analizy zjawiska na podstawie zebranego materiału empirycznego. Poza aspektem naukowych interpretacji zjawiska, sformułowano także konkretne wnioski przydatne praktyce pedagogicznej i profilaktycznej. Monografia adresowana jest do szerokiego grona odbiorców interesujących się problematyką cyberprzemocy zarówno od strony teoretycznej, jak i praktycznej. Książka stanowi przydatne kompendium wiedzy dla wykładowców oraz studentów w szczególności kierunków pokrewnych pedagogice i psychologii. Zakres tematyczny, jak również wnioski praktyczne zredagowane są w taki sposób, by publikacja stanowiła źródło wskazówek i informacji niezbędnych w pracy nauczycieli-praktyków, podejmujących wyzwania wychowawczo-profilaktyczne, zwłaszcza na III etapie edukacyjnym. Adresatami pracy są także rodzice uczniów, w szczególności dorastającej młodzieży, której niestety na coraz większą skalę problem cyberprzemocy dotyczy. Liczę, że przedstawione w monografii rozważania i wnioski przysłużą się studentom, nauczycielom oraz pracownikom nauki, jako źródło inspiracji do dalszych dociekań i pogłębionych studiów nad zagadnieniem cyberprzemocy.
W opracowaniu przede wszystkim dokonano rekonstrukcji wyników badań empirycznych Danuty Gierulanki i ukazano bogactwo związanych z nimi wątków teoretycznych, a także przedstawiono jej warsztat badawczy, oparty na innym ideale obiektywności naukowej w stosunku do dominującego w psychologii poznawczej. Ukazano również poglądy metateoretyczne D. Gierulanki, które - rozproszone i rzadko formułowane expresis verbis - wspierały jej prace psychologiczne i ucieleśniały ideał wolności badań naukowych w czasach tak bardzo niesprzyjających jego realizacji. D. Gierulanka nawiązując wprost do filozoficznych koncepcji Husserla i Ingardena, uzyskała wyniki teoretyczne, w pełni porównywalne z późniejszymi rezultatami psychologii poznawczej i kognitywistyki. Jej prace, zwłaszcza dotyczące procesu przyswajania pojęć, niewątpliwie torowały drogę współczesnemu pluralistycznemu podejściu w psychologii. Zasługują na to, aby nie tylko ocalić je od zapomnienia, ale podjąć zawarte w nich myśli i idee, cenne dla psychologii poznania i sposobu jej uprawiania, aby pokazać ich żywotność i siłę oraz dalszą ich fenomenologiczną perspektywę, ku której konsekwentnie od samego początku się zwracały i perfekcyjnie rozwijały.
Tom szósty wydawnictwa wielotomowego Wartości w muzyce to cenny zbiór poglądów artystów, muzykologów, pedagogów muzyki, dotyczących wartości estetycznych sztuki muzycznej, która jest atrakcyjnym instrumentem wychowawczym, odpowiadającym aktualnym potrzebom i tendencjom edukacji aksjologicznej na różnych poziomach kształcenia. Wzorem poprzednich pięciu tomów publikacja ta zachowuje stały układ. Składa się z trzech części. Część I to zbiór rozważań teoretycznych, część II dotyczy doświadczenia sztuki, jej wymiaru praktycznego (na estradzie, w operze, teatrze, podczas eliminacji festiwalowych, konkursów muzycznych), z kolei część III ma wymiar edukacyjny. Omawiane w publikacji wartości w muzyce są próbą ukazania ich obecności we współczesnych dziełach muzyki, operze, sztukach teatralnych. Zbiór ten jest bogaty w treści poznawcze, w uwagi wykonawcze dotyczące muzyki współczesnej, ale także zawiera rozważania o muzyce poprzednich epok z perspektywy współczesności. Dotyka obecności muzyki w życiu człowieka zdrowego, jak również niepełnosprawnego. Trzyczęściowy układ tomu ujmuje następujące problemy: Studia i rozprawy o muzyce i mediach we współczesności, Praktyka wykonawcza w teorii i działaniach wykonawczych oraz Muzyka i teatr jako źródło wartości edukacji artystycznej. Niezaprzeczalną zaletą publikacji jest bogaty materiał ilustracyjny w postaci załączników nutowych, zdjęć, materiałów dokumentujących omawiane problemy badawcze. Publikacja skierowana jest do szerokiego grona czytelników zainteresowanych aksjologią muzyczną, sztuką w wymiarze teoretycznym i praktycznym. Odbiorcami publikacji mogą być: miłośnicy muzyki artystycznej opracowanej w nowych technologiach, muzyki ludowej, sztuki muzycznej i teatralnej uprawianej profesjonalnie i amatorsko. Może z pewnością zainteresować nauczycieli akademickich kierunków muzycznych, pedagogiczno-artystycznych, dyrygentów, instruktorów oraz działaczy ruchu amatorskiego, a także studentów.
Niniejszy tom jest efektem długoletniego projektu badawczego realizowanego w Zakładzie Psychologii Rozwoju i Wychowania Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorzy tekstów, składających się na niniejszy tom, podejmują problematykę diagnozy psychologicznej w ujęciu rozwojowo-wychowawczym i wychowawczo-klinicznym, a więc nachylonej w kierunku oceny zaawansowania różnych aspektów psychologicznych i szacowania szans rozwojowych oraz rozpoznawania problemów stricte klinicznych w okresie szkolnym. Kierowany do rąk Czytelnika tom prezentuje dostępne w literaturze przedmiotu, ale z różną częstotliwością i efektem, stosowane metody, techniki i narzędzia służące profesjonalnej diagnozie w sferach funkcjonowania psychologicznego zasadniczych dla powodzenia szkolnego: percepcyjnej, językowej, intelektualnej i moralnej. Prezentuje też sposoby diagnozy niektórych aspektów swobodnej aktywności dzieci szkolnych, która ujawnia ich ukierunkowanie twórcze. Publikacja adresowana jest do przyszłych i praktykujących psychologów wychowania, pedagogów szkolnych, pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych, nauczycieli zainteresowanych optymalnym rozwojem swoich uczniów.
Problematyka pracy koncentruje się wokół szeroko pojętego zagadnienia cyberprzemocy występującej wśród młodzieży - uczniów wiejskich szkół gimnazjalnych. W książce scharakteryzowano problem cyberprzemocy z perspektywy teoretycznej, ale dokonano również szczegółowej analizy zjawiska na podstawie zebranego materiału empirycznego. Poza aspektem naukowych interpretacji zjawiska, sformułowano także konkretne wnioski przydatne praktyce pedagogicznej i profilaktycznej. Monografia adresowana jest do szerokiego grona odbiorców interesujących się problematyką cyberprzemocy zarówno od strony teoretycznej, jak i praktycznej. Książka stanowi przydatne kompendium wiedzy dla wykładowców oraz studentów w szczególności kierunków pokrewnych pedagogice i psychologii. Zakres tematyczny, jak również wnioski praktyczne zredagowane są w taki sposób, by publikacja stanowiła źródło wskazówek i informacji niezbędnych w pracy nauczycieli-praktyków, podejmujących wyzwania wychowawczo-profilaktyczne, zwłaszcza na III etapie edukacyjnym. Adresatami pracy są także rodzice uczniów, w szczególności dorastającej młodzieży, której niestety na coraz większą skalę problem cyberprzemocy dotyczy. Liczę, że przedstawione w monografii rozważania i wnioski przysłużą się studentom, nauczycielom oraz pracownikom nauki, jako źródło inspiracji do dalszych dociekań i pogłębionych studiów nad zagadnieniem cyberprzemocy. Anna Waligóra-Huk, doktor nauk społecznych, adiunkt w Zakładzie Dydaktyki Ogólnej i Pedeutologii w Instytucie Pedagogiki, Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Z wykształcenia pedagog, logopeda, doradca zawodowy, terapeutka kinezjologii edukacyjnej oraz specjalistka w zakresie profilaktyki społecznej i szkolnej. Autorka blisko 30 publikacji, w tym rozdziałów w monografiach oraz artykułów naukowych dotyczących problematyki pedagogicznej i profilaktycznej w takich periodykach jak: "Kultura i Edukacja", "Kognitywistyka i Media w Edukacji" czy "Chowanna". Obecnie członek Zespołu naukowo-badawczego realizującego projekt grantowy Cultivating and forming regional traditions by the Visegrad Group Teachers oraz kierownik projektu badawczego nt. Cyberbaiting - agresja elektroniczna skierowana wobec nauczycieli. Recenzentka w prestiżowym czasopiśmie naukowym "The New Educational Review". Zainteresowania badawcze: zagrożenia dzieci i młodzieży w związku z korzystaniem z mediów oraz cyberbaiting - agresja elektroniczna skierowana wobec nauczycieli
Książka stanowi zbiór krytycznie opracowanych artykułów, sprawozdań i recenzji nawiązujących do fenomenologii, napisanych przez polskich filozofów przed wybuchem drugiej wojny światowej. Ukazuje szerszy horyzont rozwoju i recepcji fenomenologii w okresie przedwojennym, a zatem - oprócz pierwszych prób przeniesienia fenomenologii na polski grunt - także polemicznych odniesień do tego nurtu filozoficznego i jego reprezentantów. Publikacja obejmuje między innymi najwcześniejsze polskie reakcje na fenomenologię Husserla (tu na przykład teksty Władysława Heinricha, Bronisława Bandrowskiego, Kazimierza Twardowskiego, Konstantego Michalskiego), wybrane artykuły Romana Ingardena, najsłynniejszego polskiego ucznia Husserla, a także fragmenty pism estetycznych Ingardena oraz wybrane polemiki, w których brał udział. Znalazło się w niej także miejsce na artykuły i fragment rozprawy Leopolda Blausteina oraz na reakcje na fenomenologię filozofów wywodzących się z kręgu szkoły lwowsko-warszawskiej. Publikacja kierowana jest przede wszystkim do studentów filozofii oraz badaczy filozofii polskiej, dziejów fenomenologii (w tym jej recepcji w Polsce) oraz epistemologii.
Książka opisuje autorską metodę nauczania języków obcych Future Learning System (FLS),która oparta jest na najnowszych osiągnięciach z zakresu neuroglottodydaktyki, konstruktywistycznej dydaktyki języków obcych oraz humanistycznej, niedyrektywnej pedagogiki, podkreślającej potrzeby uczącego się, jego zainteresowania oraz autonomię. FLSto zintegrowane podejście holistyczne do nauczania języka obcego, które umożliwia odpowiednie zindywidualizowanie technik kształcenia, zgodnie z potrzebami, zainteresowaniami i oczekiwaniami uczniów, co jest niezwykle ważne zwłaszcza w uczeniu osób dorosłych. Swoistą dyrektywą dydaktyczną jest przyjęcie założenia, że zdolności do przyswajania języka obcego (a również wszelkie inne zdolności) można rozwijać, aktywizując obie półkule mózgowe oraz różne rodzaje inteligencji wielorakiej. FLSto metoda oparta głównie na dramie kreatywnej, wykorzystującej w pełni potencjał słuchacza, jego osobowość oraz indywidualne preferencje do uczenia się, rozwijająca wszystkie typy inteligencji oraz integrująca obydwie półkule mózgowe. Publikacja adresowana jest do nauczycieli języków obcych oraz do wszystkich teoretyków oraz praktyków poszukujących empirycznych dowodów na szczególną wyjątkowość dramy jako kreatywnej alternatywy edukacyjnej.
Tematyką książki są kompetencje osób realizujących edukację kulturalną w różnych miejscach i rolach. Autorzy zebranych w niej tekstów pokazują w jak wielu kontekstach można, warto a nawet trzeba dziś mówić o kompetencjach realizatorów współczesnej edukacji kulturalnej. Książka zawiera wyniki badań i analizy dotyczące kompetencji kształconych w ramach studiów akademickich i różnych form doskonalenia zawodowego, kompetencji wykorzystywanych i najbardziej przydatnych w działaniach osób podejmujących edukację kulturalną, kompetencji oczekiwanych przez pracodawców oraz środowiska, w których prowadzone są takie działania, kompetencji postulowanych przez prowadzących takie działania, wreszcie zdobywanych przez nich poprzez różne doświadczenia osobiste, zawodowe, doświadczenia przekładające się na różne ich biografie. Prezentowana książka pokazuje problem kompetencji w kontekście podejmowania i pełnienia roli realizatora edukacji kulturalnej przez osoby o różnej profesji animatorów społecznych i kulturalnych, instruktorów różnego rodzaju zajęć związanych z kulturą, osób pracujących w instytucjach oświatowych i wychowawczych, wreszcie pracowników instytucji kultury zatrudnionych na różnych stanowiskach, menadżerów kultury, pracowników mediów, pracowników szkół wyższych. Redaktorzy mają nadzieję, że prezentowany tom okaże się inspiracją do dalszych badań, do projektowania i modernizowania programów kształcenia oraz doskonalenia osób prowadzących edukację kulturalną, ale także do szukania nowych form działania w tej specyficznej, tak ważnej dziś dziedzinie edukacji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
