Tym razem przeciwnikiem Herkulesa Poirota jest złodziej, który wykradł wzór groźnego materiału wybuchowego. Jego wynalazca, sir Claud Amory, zostaje otruty w swojej rezydencji, a ujawnienie rodzinnych sekretów grozi skandalem. Czy rzeczywiście kobiety częściej używają trucizny, a mordercy są zbyt pewni siebie? I co wspólnego ma praca pokojówki z pracą detektywa? Uwaga rozdrażnionego kapitana Hastingsa nieoczekiwanie pomaga uporządkować wszystkie elementy zagadki
Blady Koń to nazwa pubu, nad którym mieszkają trzy staruszki uprawiające czarną magię. Pojawia się też w kontekście listy tajemniczych zgonów, która wpada w ręce policji oraz samozwańczego detektywa Marka Easterbrooka i jego przyjaciółki Ginger. Według angielskiego prawa nie można nikogo skazać za morderstwo popełnione za pomocą magii, dlatego Mark i Ginger, aby odkryć prawdę, muszą skorzystać z usług mieszkanek Bladego Konia. Do zasad pisania powieści kryminalnych należał zakaz stosowania „pozaziemskich mocy”, toteż Agata Christie znalazła przyziemne, choć nieoczekiwane rozwiązanie.
Zazwyczaj zmartwieniem Herkulesa Poirot jest tożsamość mordercy, znacznie rzadziej ofiary. A co zrobić, gdy sam fakt popełnienia zbrodni jest wątpliwy? Do detektywa zgłasza się dość bezczelna kandydatka na morderczynię. W prowadzeniu tego dziwnego śledztwa Herkulesa wspiera Ariadna Oliver, autorka powieści kryminalnych. „Schemat! Królestwo za schemat!” – wykrzykuje zrozpaczony detektyw w najmniej schematycznej powieści Christie. ŚREDNIA OCEN 6,7 / 10 1569 OCEN OCEŃ PRZECZYTANĄ KSIĄŻKĘ DODAJ KSIĄŻKĘ DO BIBLIOTECZKI
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
