Auto przekonany, że zarządzanie osiąga swoje cele jedynie wówczas, kiedy ożywia je entuzjazm i kiedy oparte jest na przestrzeganiu zasad obowiązującej etyki, opisuje pozytywne aspekty rządzenia, opowiadając o jego formach, zasadach i źródłach, z których czerpie ono energię. Pokazuje różnorodne typy osób zarządzających lub przywódców, również takie, przed którymi winniśmy się bronić.
Francesco Alberoni jest socjologiem, profesorem na Uniwersytecie San Paulo w Rzymie, autorem licznych prac ukazujących skomplikowane procesy życia codziennego, również w skali szeroko zakrojonych działań w obrębie instytucji, organizacji i ruchów społecznych.
Książka dotyczy opowieści mitycznych o początkach miejsc uznawanych w tradycji biblijnej za święte. Nie jest to jednak studium archeologiczne mające na celu prześledzenie dziejów i form kultu. Praca łączy elementy biblistyki, historii oraz religioznawstwa. Analiza wątków mitycznych, znajdujących się w Starym Testamencie i wykorzystanych do opisu początków takich miejsc świętych, jak: Beer-Szeba, Betel, Dan, Ofra czy Sychem, pozwoliła autorowi na wyciągnięcie ogólnych wniosków dotyczących gatunku i funkcji mitów opowiadających o początkach miejsc świętych. Autor poświęca również dużo miejsca analizie mitów, rekonstrukcji rytuałów i pierwotnego panteonu bóstw czczonych w starożytnej Palestynie. Omówienie wątków mitycznych, związanych z początkiem miejsc świętych, wnosi nowe argumenty do dyskusji o istnieniu w starożytnej Palestynie - poza Jerozolimą - wielu miejsc kultu.
Londyn- nieustannie tętniące życiem jedno z największych europejskich miast, w którym ścierają się wpływy różnorodnych kultur i tradycji. Stolica Wielkiej Brytanii stała się dla Autorki miejscem obserwacji życia codziennego rozmaitych społeczności muzułmańskich, mających korzenie w 56 państwach.
Książka Y. Rabkina, opublikowana już w wielu językach, a obecnie wydawana po polsku, na pewno zaciekawi polskiego czytelnika. Polska była bowiem zarówno miejscem powstania, jak i rozwoju syjonizmu, który później został przeszczepiony do Palestyny i Izraela. Praca napisano w sposób jasny i kompetentny jest jak najbardziej aktualna.
/profesor Szewach Weiss, ambasador Izraela w Polsce/
Literatura indyjska odznacza się długością trwania, ciągłością przekazu, obfitością i różnorodnością form wyrazu artystycznego. Hymny religijne Wed, traktaty liturgiczne, teksty mistyczno-filozoficzne, olbrzymie eposy, poezja dworska i liryka, dramat, powieści, bajki i baśnie oraz wiele innych składają się na jej niezwykłe bogactwo.
Wypisy z literatury indyjskiej to oryginalne dzieło polskich indologów, najobszerniejszy z istniejących w literaturze polskiej wybór tekstów tłumaczonych z oryginałów w sanskrycie i języku palijskim. W zamierzeniu autorów tomu wypisy z literatury staroindyjskiej obejmują literaturę piękną, z wyłączeniem literatury filozoficzno-religijnej i naukowej, od epoki wedyjskiej aż do podbojów muzułmańskich, czyli mniej więcej okres od połowy II tysiąclecia p.n.e. do XII wieku n.e. Każda epoka została poprzedzona stosownym omówieniem ogólnym, a do każdego tekstu został dodany wstęp. Część utworów, w dobrych przekładach na język polski, zaczerpnęliśmy z Antologii literatury indyjskiej opracowanej pod redakcją Stanisława Schayera oraz z osobno wydanych tekstów, wiele jednak trzeba było dopiero przetłumaczyć. Dobór utworów podporządkowany został przede wszystkim kryterium wartości literackiej. Staraliśmy się dać Czytelnikowi jak najlepsze przedstawienie literatury staroindyjskiej w układzie chronologicznym i pod względem formy literackiej.
/ze Wstępu/
Pielgrzymka do Mekki Abdallaha Hammoudiego to interesująca opowieść marokańskiego antropologa, od wielu lat pracującego i mieszkającego w Stanach Zjednoczonych, o jego hadżdżu, pielgrzymce do świętego miasta islamu. Hadżdż to jeden z filarów islamu, obowiązków, które musi wypełnić każdy wierny muzułmanin. Hammoudi pisze jednak, że już w dzieciństwie odszedł od praktykowania islamu, rygorystycznego przestrzegania jego rytuałów, a wiele lat życia na Zachodzie postawiło przed nim pytanie o tożsamość: czy i na ile jest jeszcze muzułmaninem. Dlaczego zatem zdecydował się na odbycie hadżdżu? Na to pytanie czytelnik znajdzie odpowiedź w książce.
Autor przedstawia poszczególne rytuały i etapy pielgrzymki z perspektywy uczestnika, poznajemy więc wiele szczegółów, których próżno szukać w suchych opisach arabistów. Bardzo często jest krytyczny, denerwuje go bałagan na pielgrzymce, drażni biurokracja, nie godzi się z nastawieniem Saudyjczyków na zysk, odczuwa wielkie zmęczenie z powodu intensywności rytuałów. Jednocześnie pielgrzymka staje się dla niego wielkim przeżyciem duchowym, a sugestywny opis uświadamia czytelnikowi, dlaczego jest ona tak odbierana przez większość muzułmanów.
Uproszczeniem jednakże byłoby traktowanie książki Hammoudiego jedynie jako opisu hadżdżu. To przede wszystkim zapis jego duchowych przeżyć i przemyśleń dotyczących tożsamości człowieka wychowanego w tradycyjnej kulturze muzułmańskiej, który pracuje na zachodnim uniwersytecie i w pewnej mierze stał się „człowiekiem Zachodu”. Opis konfliktu między tradycją, religią, rytuałem z jednej strony a nowoczesnością i wartościami innej kultury – z drugiej. Hammoudi stawia wiele pytań o miejsce człowieka żyjącego między dwiema kulturami i na niektóre z nich próbuje odpowiedzieć. Czy przekonująco?
W książce można znaleźć skrótowy opis gramatyki języka hebrajskiego biblijnego oraz prezentację dwóch fragmentów tekstu biblijnego wraz z ich transkrypcją, analizą gramatyczną i tłumaczeniem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
