W drugim tygodniu Ćwiczeń duchownych św. Ignacy Loyola wprowadza nas w szukanie intymnego spotkania z Jezusem i rozważanie Jego nauki, byśmy mogli Go lepiej poznać, pokochać i naśladować. Dzięki ewangelicznej kontemplacji ziemskie życie Chrystusa staje się dla nas sakramentem, który umożliwia nam poznanie tajemnicy samego Boga. Patrząc na człowieczeństwo Jezusa oczami ciała, poznajemy Jego Bóstwo oczami duszy. Całe Jego życie, które kontemplujemy, mówi nam o miłości Boga do nas i zaprasza nas do udzielenia na nią hojnej odpowiedzi. To pełnia Bóstwa, która jest w Jezusie, uświęca każde Jego słowo i czyn. Cała ludzka rzeczywistość doznaje w Nim uświęcenia. Dlatego też wszystko, co opisują Ewangelie, stanowi dla nas pouczenie także o tym, kim my jesteśmy, kim mamy się stawać i jak mamy żyć. Dla tych, którzy stają przed ważnymi wyborami życiowymi, rozważania drugiego tygodnia Ćwiczeń mogą być wielką pomocą w szukaniu i odnajdywaniu woli Bożej.
Nie szukając uproszczonych ujęć Kościoła, o. prof. Napiórkowski ukazuje jego złożoną rzeczywistość, której nie wolno redukować ani do hierarchii, ani do ludu rządzącego się demokratycznie. Kościół nie można sprowadzać tylko do wymiaru instytucjonalnego czy też tylko duchowego. Niniejsza książka, będąca owocem kilku lat żmudnej pracy, a w sensie ścisłym moich wieloletnich refleksji nad misterium Kościoła, powstała z potrzeby serca i z zatroskania o sprawy naszego zbawienia, które urzeczywistnia się właśnie w Kościele - pisze Autor Reformy i rozwoju Kościoła.
Mimo że publikacja ma charakter naukowy, napisana została językiem przystępnym i adresowana jest do wszystkich, aby nie tylko każdemu naśladowcy Jezusa z Nazaretu przybliżyć tajemnicę Jego Kościoła, lecz także obudzić świadomość odpowiedzialności za tę przestrzeń, w której najpełniej każdy z nas doświadcza Chrystusa. Chodzi w niej także o to, by odkryć chrześcijaństwo jako nie tylko religię, lecz nade wszystko drogę, na której spotykamy żywego Chrystusa, gdzie dochodzi do osobowej wspólnoty Boga i człowieka. Wówczas owa wspólnota w swoich aspektach widzialnych i niewidzialnych będzie doznawać nieustannej reformy i ubogacającego rozwoju, gdyż Kościół nie może się zatrzymać na drodze do swojej eschatycznego spełnienia.
Chyba każdy z nas miał kiedyś wrażenie, że jakiś człowiek - kolega, koleżanka, współpasażer w pociągu - okazał się naszym dobrym aniołem. Ktoś pomagał nam, gdy mieliśmy do pokonania trudny odcinek drogi naszego życia, zjawiał się w odpowiedniej chwili, dodawał odwagi i wiary we własne siły, pewności, że nic nie jest pozbawione sensu.
Po czym poznajemy anioła? Albo też, kiedy mamy wrażenie, że my sami stajemy się na jakiś czas aniołem dla innej osoby? I jak się przygotować do takiego zadania? Kto może być dla nas wzorcem? I na czym właściwie polega zadanie aniołów?
Pragnęłabym podzielić się z czytelnikami tym, co odkryłam i zrozumiałam dzięki lekturze Księgi Tobiasza. Znalazłam w niej pomoc i wsparcie dla mojego towarzyszenia innym i dla mojej osobistej drogi. Znalazłam nowe zachęty i przestrogi, rozjaśniło mi się wiele rzeczy, a spotkanie z bohaterami Księgi dodało mi odwagi.
Książka jest zbiorem konferencji wygłoszonych w czasie XXXI Kursu Duchowości Ignacjańskiej, który odbył się w 2011 roku i poświęcony był Regułom do zaprowadzenia ładu w jedzeniu św. Ignacego Loyoli. Autorzy artykułów zawartych w publikacji omawiają ignacjańskie reguły zarówno pod kątem duchowym i teologicznym, jak również psychologicznym i społecznym. Ład i umiarkowanie w jedzeniu i piciu służą bowiem nie tylko osobistemu uświęceniu, lecz także większemu otwarciu na potrzeby bliźnich, szczególnie ludzi ubogich. W książce Czytelnik znajdzie ważną pomoc w lepszym zrozumieniu i zastosowaniu ignacjańskich zasad umiarkowania w jedzeniu i piciu. I choć reguły te mają niemal pięćset lat, również dziś okazują się zaskakująco pomocne w refleksji nad sposobem korzystania z darów Bożych.
Ułatwieniem zrozumienia przez dzieci ?Przypowieści o robotnikach w winnicy" jest opowiadanie o uczniach porządkujących szkolne podwórko. Pomocą służy również załączony tekst przypowieści i rysunki do samodzielnego kolorowania.
Mówi się wiele o "Kościele Soboru Watykańskiego II". Mówi się także o "Kościele Piusa X", "Kościele Trydenckim" czy "Kościele Pawła VI". Pojawia się tu pewne nadużycie językowe. Jest to rodzaj akcentowania braku ciągłości, wyolbrzymiania go czy nawet insynuowania zerwań, uwypuklania cech potencjalnych, drugorzędnych, ze szkodą dla tego, co najistotniejsze, co trwa. Oznacza to zapominanie, że Sobory i Papieże, w samym sprawowaniu władzy, są jedynie sługami tradycji chrześcijańskiej. Znam tylko jeden Kościół, Kościół zawsze ten sam, Kościół Jezusa Chrystusa, Kościół Apostołów, którego historia jest z pewnością burzliwa, ale który odnawia się tylko po to, by pozostać sobą.
Henri de Lubac SJ
"Wrócił z pracy,
fajrant,
i nagle przestał żyć.
Pogotowie,
reanimacja,
policja,
zwłoki odwiezione.
Zabrany.
Zabrakło czasu na pożegnanie,
zabrakło czasu na zrozumienie".
To obrazek z życia wzięty. Opis śmierci, która jak złodziej włamuje się do domu dwojga małżonków. Pustoszy, zabiera, rodzi smutek, a życie kobiety zmienia w mgnieniu oka. Ale czy to koniec? Ta książka to ciepły i wrażliwy towarzysz dla owdowiałych kobiet, aby poradziły sobie z bólem po stracie męża i ułożyły życie na nowo. Daje nadzieję, że któregoś dnia słońce znowu wyjrzy zza chmur. I będzie pięknie, choć inaczej.
ANGELIKA DAIKER jest doktorem teologii, pracuje jako referent do spraw opieki nad umierającymi i osobami po stracie bliskich. Towarzyszy ludziom w żałobie, oferując im terapię indywidualną i grupową. Kształci również terapeutów, którzy opiekują się osobami w żałobie.
Trzy niebieskie paski na ubogim sari z białej bawełny - tkaniny od jej trędowatych z peryferii Kalkuty. Twarz pomarszczona jak wysuszone jabłko. Oczy żywe, chwilami śmieją się, błyszcząc światłem pochodzącym z mistycznej głębi. Stopy w zniszczonych sandałach, gołe i wielkie, zdeformowane długotrwałym chodzeniem. Taki wizerunek Matki Teresy zapamiętały miliony osób - jak Ikonę, święty obraz. Matka Teresa myśli wyrażała w prostych i zwięzłych słowach. Mówiła przede wszystkim uśmiechem i pełnym poświęcenia oddaniem dla potrzebujących. Ofiarowała współczesnym garść wartości jak płodne ziarna ryżu. Choć od śmierci Matki Teresy minęło już 15 lat, jej działanie i słowa nadal wydają owoce.
Co widziały zwierzaki, to propozycja zapoznania najmłodszych ze Starym Testamentem. Opowieści starotestamentowe choć niezwykle barwne bywają trudne do przedstawienia dzieciom, stąd zrodził się pomysł, by przybliżyć je przy pomocy zwierzaków.
I tak małe wężyki dowiadują się, dlaczego szatan przybrał postać węża; pani Ropuszewska opowiada żabkom o plagach egipskich; wielorybek Dyzio wraz z braćmi dzięki opowieści dziadka poznaje niezwykłą historię Jonasza; lwiątka, by skrócić czas oczekiwania na obiad, słuchają o tym, czemu lwy nie zjadły Daniela, a pajączki ukoi do snu fascynująca opowieść o Samuelu. Ujęte w formie słuchowisk opowieści, w zabawny sposób przeprowadzą dzieci przez biblijne historie.
Człowiek mądry nie stara się rozwikłać tajemnicy wiary.
Godzi się z jej istnieniem i z tym, że nie da się jej do końca zgłębić.
Przyjmuje, że nie wszystko musi zrozumieć, bo nie wszystko jest wytłumaczalne.
Może jednak zawsze stawiać rozmaite pytania.
Odpowiedzi Duszpasterza nie zawsze dają Czytelnikom gotowe recepty na życie, ale nadają kierunek ich wyborom, by były najlepsze.
Najtrudniej pisać o rzeczach najprostszych. Autor niniejszych rozważań wielokrotnie już udowadniał, że posiadł tę umiejętność. Na publikację, wydaną z okazji jubileuszu sześćdziesięciolecia kapłaństwa, składa się blisko dwieście tekstów księdza Mieczysława Malińskiego, napisanych w różnych okresach życia. Wspólną cechą tych refleksji - czasem zaskakujących, czasem wzruszających - jest to, że w niewielkiej formie zawierają wielkie treści.
Audiobook na podstawie książki "Gdy będziemy wracali do domu", czyta Jerzy Zelnik
To pierwsza tego typu książeczka w twórczości ks. Malińskiego.
Psalmy - forma literacka stojąca na pograniczu poezji, prozy, modlitwy i rozważania, wołania i śpiewu, spraw ludzkich, a właściwie Boskich.
Książka na pozór inna, a naprawdę podobna do Czekania na modlitwę czy Przewodnika po samotności. Uczy mądrości i zachwytu.
Książka o miłości do wszystkiego: tego, co od Boga pochodzi i do Niego się przyznaje, i tego, co wyrasta z ziemi, ale też spogląda ku niebu: czasami ukradkiem, a czasami bezczelnie. Bo jeśli chce się żyć prawdziwą miłością, nie wolno wytyczać jej granic, ale doszukiwać się jej wszędzie, a czasami nawet z nią się narzucać. W istocie tylko ona stwarza atmosferę dobroci i akceptacji, i tylko ona jest w stanie dojrzeć drogocenną perłę ukrytą w zwykłej roli codzienności. Ks. Maliński uczy, jak stać się poszukiwaczem takich pereł, a każdy podjęty wysiłek ukoronować sukcesem.
Myślą przewodnią proponowanych rozważań jest droga powołania Abrahama. Patrząc na życie Patriarchy, odkrywamy, że również my jesteśmy nieustannie zapraszani do podążania podobną ścieżką. Trzeba nam, jak Abrahamowi, zaryzykować i wyjść z naszego Ur Chaldejskiego: wyruszyć ku niewiadomej, żyjąc nadzieją, że spełni się to, co obiecał nam Bóg. Zgodzić się na tę wędrówkę i dać się Bogu prowadzić do coraz większej zażyłości z Nim to pełnia ludzkiego życia. Tylko wtedy możemy stać się szczęśliwymi świadkami Bożej miłości. Zamieszczone na płycie konferencje adresowane są do ludzi, którzy pragną spojrzeć na własne życie i powołanie w świetle słowa Bożego. Mogą one także stać się okazją do rewizji życia i rachunku sumienia dla tych, którzy na drodze swojego powołania przeżywają wątpliwości czy kryzys. Obok rozważań na temat pochodzenia człowieka czy sensu ludzkiego życia zostały tu także zarejestrowane wprowadzenia do medytacji słowa Bożego.
Prezentowane nagrania proponują medytację fundamentu Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli pod kątem wewnętrznego uzdrowienia z poczucia krzywdy. Odczucie skrzywdzenia, jakie męczy nas nieraz latami, zniekształca nasze sumienia, deformuje oceny moralne, zafałszowuje nasze myśli, słowa i czyny. Żyjąc w głębokim poczuciu krzywdy, łatwo stajemy się podejrzliwi i skłonni widzieć w naszych bliźnich raczej zło niż dobro.
Rekolekcyjna atmosfera modlitwy i ciszy zaprasza do przekraczania niszczącego nas i nasze więzi poczucia skrzywdzenia. To, co w czasie osobistej modlitwy traktujemy nieraz jako rozproszenie: na przykład myśli krążące wokół krzywdy i krzywdziciela, bywa tak naprawdę owocem działania Ducha Świętego, który jest duchem prawdy, miłosierdzia, przebaczenia, współczucia i pojednania. Lękowe zepchnięcie krzywdy w lochy nieświadomości nie rozwiązuje przecież problemu. Wręcz odwrotnie, skrywana krzywda oddziałuje na nas destrukcyjnie. Przekraczanie poczucia krzywdy jest jednym z największych darów, jaki możemy ofiarować tym, których naprawdę kochamy.
Ks. Andrzej Muszala (1963),ksiądz Archidiecezji Krakowskiej, wykładowca bioetyki na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, duszpasterz akademicki. Autor książki „Modlitwa w ciszy" (2011). Prowadzi rekolekcje na pustelni św. Teresy z Lisieux w Beskidach
(www.pustelnia.pl)
Rok 1891. Siedemnastoletnia Klara Carter ma wkrótce zadebiutować na salonach Nowego Jorku. Zadanie postawione przed dziewczyną jest jasne - powinna oczarować Franklina De Vriesa na tyle, by się jej oświadczył. Małżeństwo może uratować pozycję rodziny. Klara nie chce ślubu tym bardziej, że do walki o względy młodzieńca staje również bliska przyjaciółka Lizzie. Rodzinna tragedia weryfikuje wszystkie plany...
W grudniu 2010 r. książka otrzymała INSPY Award for Historical Fiction.
Miłosierdzie pozostaje wielką tajemnicą Boga i wielkim skandalem w oczach ludzi.
Zawiera w sobie to, z czym mamy największe trudności: współczucie, przebaczenie, nawrócenie. Nie stawia warunków, nie zna żadnych granic. Jest darmowe.
Ale jednocześnie jest jak światło, które padając na nasze życie sprawia, iż dostrzegamy również to, co jest w nim ciemnością.
Bp Grzegorz Ryś głosi skandal miłosierdzia jako nauczanie, które trzeba wykrzyczeć.
Nikt nie jest stracony. Miłość Boga jest silniejsza niż ludzki grzech.
Bóg nie rozdaje cukierków grzecznym dzieciom, ale podnosi w górę tych, którzy dotknęli dna.
Średniowieczni pielgrzymi ormiańscy rozpoczynali pobyt w Jerozolimie od trzydniowego przygotowania do spowiedzi. Następnie uczestniczyli w "siedmiu boskich liturgiach", aby siedem grzechów głównych stopniowo zwyciężały cnoty:
pychę - pokora
chciwość - wolność wewnętrzna
nieczystość - miłość
zazdrość - wdzięczność
brak umiaru - asceza
gniew - umiejętność wyrażania uczuć
lenistwo - służba.
Książce Równowaga duchowa przyświeca podobny cel. Proponowana refleksja, medytacja i modlitwa ma pomóc na drodze do Boga. Grzechy zostają przeciwstawione zaletom, albo raczej kierunkom, w które powinna zmierzać osobista praca duchowa.
Autor sięgnął do tekstów Pisma Świętego, klasycznych i współczesnych psychologów oraz osobistych doświadczeń. Powstała książka będzie nieocenioną pomocą dla osób poszukujących wewnętrznego spokoju, równowagi duchowej oraz miłości jako sensu ludzkiego życia.
Czego w perspektywie objawionej prawdy oczekuje od nas Bóg? Odpowiedź na to pytanie wskazuje Autor na kanwie czytań liturgicznych przypadających na rok C. Teksty są pomocą do głoszenia homilii niedzielnych i osobistego rozważania. Przypominają, że Bóg jest nieustannie obecny w naszym życiu, kocha nas i opiekuje się nami. Ożywiają wiarę w miłość Chrystusa i Jego żywą obecność w naszym życiu. Ciekawe przykłady, wskazywanie praktycznych rozwiązań na duchowe dylematy wyznawców Chrystusa czynią lekturę tej książki interesującą.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
