Są tuż obok. Bezmózgie osiłki bez karków i przystojniaki w świetnie skrojonych garniturach. Nie myślą o nich ci, którzy kupują narkotyki lub płacą prostytutce. Tym bardziej nie zaprzątają sobie głowy ich istnieniem ci, którym nadarzyła się okazja kupna kartonu papierosów po wyjątkowo okazyjnej cenie. Nawet ci, którzy byli świadkami zastrzelenia gangstera, traktują to jak emocjonującą przygodę, okupioną kilkoma chwilami grozy. Misha Glenny napisał o nich książkę. McMafia nie jest jednak paradokumentalną opowieścią o złych ludziach i dobrych policjantach z elementami thrillera. Jest do bólu prawdziwym obrazem gigantycznego, zglobalizowanego biznesu przestępczego na Bałkanach, Ukrainie, Bliskim Wschodzie, w Rosji, Indiach, a także w Afryce, Izraelu, Kanadzie i wielu innych krajach. Co łączy bandytów Wschodu i Zachodu? Przede wszystkim niepohamowana żądza pieniądza, połączona z przekonaniem, że tylko idiota wzdraga się przed zaspokajaniem potrzeb konsumentów jedynie dlatego, że jest to nielegalne lub giną przy tym ludzie. Ta wspólna cecha niweluje wszelkie różnice między nimi i niepokojąco zbliża ich do polityków. Misha Glenny spędził trzy lata, badając przestępczość zorganizowaną na całym świecie. Szukał zależności między polityką, gospodarką i historią danego kraju, a sposobem, w jaki funkcjonuje w nim mafia. Szkicował kanały przerzutowe nielegalnych towarów (od narkotyków po podróbki markowych ubrań) i przyglądał się wielu firmom o wątpliwej legalności. Przede wszystkim jednak śledził sieci osobistych kontaktów, zapewniających bossom przestępczego podziemia sukces i bezkarność. McMafia nie jest lekturą łatwą i przyjemną, choć czyta się ją z zapartym tchem. Pozwala nam jednak lepiej zdać sobie sprawę, w jakim świecie żyjemy.
Chorwaccy, bośniaccy, albańscy, macedońscy i serbscy potentaci i mafiosi byli w istocie jak ręka w rękawiczce. Kupowali, sprzedawali i wymieniali różne rodzaje towarów, wiedząc, że poziom wzajemnego zaufania między nimi jest o wiele większy niż przejściowe więzy histerycznych zrywów narodowych.
fragment
Tę książkę trzeba koniecznie przeczytać.
The Times
Coraz więcej gangsterów, spekulantów, trucicieli i sutenerów pojawia się w globalnym społeczeństwie. „Pokój przyniósł narodom zbrodnię” – głosi ta niewesoła książka.
The Independent
Dieta dr Beck. Myślenie wyszczuplające nie jest kolejnym spisem potraw dozwolonych i zakazanych, instruktażem ćwiczeń fizycznych ani zbiorem tabel z kaloriami. Zamiast tego proponuje nowy sposób myślenia o odżywianiu. To zupełnie naturalne, że w czasie stosowania diety zdarzają się niepowodzenia – kluczem do sukcesu jest umiejętność przetrwania tych trudności. Sześciotygodniowy kurs opracowany przez Judith Beck przeprowadza krok po kroku przez techniki radzenia sobie z głodem, zachciankami, stresem i oszukiwaniem samego siebie. Ten efektywny program psychologiczny, wykorzystujący metody terapii kognitywnej, oparty jest na dwudziestoletnim doświadczeniu autorki. Badania statystyczne wykazały, że niemal wszystkie osoby stosujące się do jego zasad nie tylko uniknęły efektu jo-jo, ale także sukcesywnie zbliżały się do upragnionej sylwetki.
Czy powinno nas zastanawiać, że kampania na rzecz wpisania do Konstytucji RP „życia poczętego” zaczęła się od ślubowania w Częstochowie? Czy to przypadek, że w miesiącu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej tygodniki opinii poświęciły kilka razy więcej uwagi niż zwykle problemowi „różnicy płci”, a jeden z nich ogłosił „powrót prawdziwego mężczyzny”? Co właściwie znaczy zdanie: „Polska jest kobietą” - i czy znaczy cokolwiek sensownego jako nazwa kobiecej partii politycznej? Dlaczego Młodzież Wszechpolska tak dużo mówi o homoseksualistach? Dlaczego gej kojarzy się w Polsce z Żydem czy pedofilem i dlaczego raz po raz komuś się jeden z drugim „myli”? Co sprawia, że artykuły prasowe o polskich gejach najczęściej ilustruje się zdjęciami niemieckich gejów? I co na to wszystko polskie ruchy społeczne - kobiecy i gejowsko-lesbijski?
Rykoszetem jest próbą odpowiedzi na te i inne „naiwne” pytania z perspektywy nieco szerszej niż polska, swojska, lokalna. Ludzie uważający się w Polsce za liberałów lubią mówić o „polskim zoo”, dziwić się egzotycznym debatom, w których Matka Boska i Matka Polka zlewają się w jeden obraz. Na styku płci i narodu dzieje się w polskim dyskursie publicznym coś, co wydaje się dziwaczne, a zarazem bardzo polskie. Jednak pora przestać się dziwić. Pora przestać przykładać liberalną miarkę do czegoś, co w zawrotnym tempie przestaje być liberalnym kontekstem. I wskazywać na polską egzotykę tam, gdzie dzieje się coś w gruncie rzeczy typowego.
To nie jest spisek. To raczej rozpoznany przez socjologów i historyków mechanizm, w którym napięcie społeczne, kulturowy niepokój związany ze zmianą w zbiorowej tożsamości niejako rykoszetem odbija się na kobietach i seksualnych odszczepieńcach. W obecnej debacie na temat aborcji i praw gejów nie chodzi o aborcję i gejów. Chodzi o „naród” - ten sam, który zastąpił nam w mowie publicznej „społeczeństwo” i sprawił, że słowo „obywatelstwo” powoli wychodzi z użycia. Tu chodzi o honor narodu, o przyszłość narodu. I tak jakoś dziwnie się składa, że wobec braku innych wrogów wrogiem narodu stają się właśnie zwolennicy praw kobiet i mniejszości seksualnych.
(ze wstępu)
Agnieszka Graff (ur. 1970) jest absolwentką Amherst College, uniwersytetu oksfordzkiego i Szkoły Nauk Społecznych przy Polskiej Akademii Nauk. W 1999 roku doktoryzowała się z literatury angielskiej. Wykłada na Uniwersytecie Warszawskim: w Ośrodku Studiów Amerykańskich i na Gender Studies, oraz w Collegium Civitas. Związana z „Krytyką Polityczną” i z Helsińską Fundacją Praw Człowieka. Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, które organizuje co roku Manify. Autorka książki Świat bez kobiet. Płeć w polskim życiu publicznym (W.A.B. 2001), nominowanej do Nagrody Literackiej NIKE. Przełożyła książkę Virginii Woolf Własny pokój. W latach 2004-2005 stypendystka Fundacji Fulbrighta. Autorka licznych artykułów naukowych o historii amerykańskiego feminizmu, a także tekstów publicystycznych - publikowała w „Gazecie Wyborczej” „Rzeczpospolitej”, „Res Publice” „Nowej”, „Zadrze”.
Nie daj zwieść pozorom anonimowości w sieci. Każdy twój krok, każda odwiedzana strona, każde kliknięcie zostaje zapamiętane. Żyjemy w dwóch światach: realnym i wirtualnym.Kiedy służbom ratunkowym Hamburga udaje się opanować powódź zagrażającą miastu, ustępujące wody wyrzucają na brzeg ludzki korpus. Hamburska policja próbuje wytropić Zabójcę z Sieci - seryjnego mordercę i gwałciciela, który śledzi swe ofiary za pośrednictwem portali internetowych, a ich ciała wyrzuca do wody. Nigdy jednak nie zdarzyło się, by zwłoki pozbawione były głowy i kończyn... Czy detektyw Jan Fabel rozwikła zagadkę?Craig Russell (ur. 1956) - znany i ceniony autor powieści kryminalnych. Brytyjczyk o szkockich korzeniach, pracował jako oficer policji, a potem jako copywriter, zanim zajął się pisarstwem. Zadebiutował powieścią Blond Eagle (wyd. polskie: Krwawy orzeł), która zapoczątkowała hamburskie kryminały z detektywem Janem Fablem. W lutym 2007 roku, Russel, jako jedyny cudzoziemiec otrzymał od policji habsburskiej prestiżowe odznaczenie Polizeistern.
Zuza, pracowniczka prokuratury zostaje wysłana na przymusowy urlop, który postanawia spędzić w Mokrowie, malowniczo położonej pojezierskiej miejscowość letniskowej. Życie Zuzy nie układa się najlepiej, jest przepracowana, ma kłopoty z mężczyznami, nie może uwolnić się od toksycznej matki, a w dodatku pewna rzecz nie daje jej spokoju... Rok temu w tajemniczych okolicznościach nad mokrowskimi jeziorami zginęła jej przyjaciółka Baśka. Choć powiedziano jej, że Baśka utonęła, Zuza nie może w to uwierzyć, bo Baśka, była świetną pływaczką. Od momentu przyjazdu Zuzy do Mokrowa, zaczynają się dziać dziwne rzeczy, Zuza nabiera coraz większych podejrzeń, że za śmiercią przyjaciółki stoi jakiś mroczny sekret...Marta Mizuro (ur. 1970) - krytyk literacki. Laureatka Nagrody im. Ludwika Frydego, przyznawanej przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Krytyki Literackiej (2002). Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1996 do 2000 r. współpracowała z ""Telewizyjnymi Wiadomościami Literackimi"", emitowanymi w na antenie TVP 2. Od 2001 do 2004 r. była redaktorką zawieszonego obecnie wrocławskiego Tygodnika Internetowego TIN. Regularnie publikuje recenzje m.in. w FA-arcie, Nowych Książkach, Przekroju, Zwierciadle, a także na łamach portalu Polskiego Radia. pracuje w miesięczniku ""Odra"" i prowadzi rubrykę książkową w ""Zwierciadle"", była członkiem jury Nagrody Wielkiego Kalibru. Mieszka we Wrocławiu.
Burza w mózgu to opowieść żony o umierającym na raka mózgu mężu, Wojciechu Szawulu, młodym, pełnym życia i humoru aktorze Kabaretu pod Wyrwigroszem. O pierwszych niepokojach, diagnozie, zmianach zachodzących w nim samym, w ich relacji, w ich domu. O uczuciach. W końcu o godzeniu się z odejściem.
Ewa Szawul urodziła się i mieszka w Krakowie. Ukończyła Pedagogikę Kulturalno-Oświatową i Studium Literacko-Artystyczne na UJ. Jest autorką m.in. sztuki Light my fire!, która w roku 2005 otrzymała II nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Stowarzyszenia DRAMA na Polską Sztukę Współczesną oraz kilku odcinków serialu komediowego Klinika pod Wyrwigroszem.
Koncertem na dwa basy i altówkę zadebiutowała jako powieściopisarka. Książka została nagrodzona w ogólnopolskim konkursie literackim "Dziennik polskiej Bridget Jones" Wydawnictwa Zysk i S-ka.
Jakie były dalsze losy Tadzia, bohatera Mannowskiej ""Śmierci w Wenecji""?W przewrotnym debiucie Marcina Nowaka Lubeckiego odnajdujemy go w rzeczywistości PRL-owskiej jako zaangażowanego politycznie literata, uznanego pisarza, prezesa Związku Literatów Polskich, sygnatariusza antydemokratycznych uchwał. W życiu prywatnym to stateczny mąż i ojciec, choć nie milkną plotki o jego homoseksualizmie.Marcin Nowak Lubecki (rocznik 1973). Ślązak z dyplomem Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej. Pracował w dziale kultury Gazety Wyborczej, pisząc m.in. recenzje książkowe i będąc notorycznie mylonym z Maciejem Nowakiem. Od kilku lat jest dyrektorem kreatywnym w agencji reklamowej. W wolnych chwilach zajmuje sięniczym, bo nie chce niczego przegapić.
Historia mężczyzny w średnim wieku, dość zamożnego i kulturalnego, który cierpi na samotność i zaczyna się interesować tzw. sponsoringiem. Po kilku raczej nieudanych przygodach nawiązuje kontakt z licealistką (stąd ironiczny tytuł ""Kurator""), dla której, jak się okazuje, nie pieniądze są najważniejsze. Spędzają ze sobą coraz więcej czasu, bohater zaczyna odgrywać rolę mentora i ojca (sam nie ma dzieci) i trochę się w tym zatraca, co oczywiście nie może się dla niego dobrze skończyć. Powieść subtelna i nieoczywista, świetnie napisana.
Ciekawostki, fotosy, zagraniczne wycinki prasowe... oraz pełen scenariusz kultowego filmu!Książka dla wielbicieli filmu Seksmisja. Kulisy jego powstawania, scenariusz, oddźwięk w zagranicznej prasieJuliusz Machulski pochodzi z aktorskiej rodziny. Od dziecka był zafascynowany kinem, ale do szkoły reżyserskiej w Łodzi trafił dopiero w 1978 r., wcześniej studiował bowiem filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Dzisiaj jest jednym z najlepszych, ale i najbardziej znanych twórców polskiego kina. Obrazy takie jak ""Vabank"", czy ""Seksmisja"" na trwałe zagościły w sercach polskich widzów. Juliusz Machulski był jednym z niewielu reżyserów, który zamiast ""dzieł poważnych, pełnych smętku i patosu"" (Gwiazdy w zbliżeniu, red. J. Zutomski, Warszawa 1995, s. 117) zdecydował się robić filmy komercyjne. Jego debiut reżyserski ""Vabank"" stał się jednym z największych przebojów polskiego kina. Jednak nie doszłoby do tego, gdyby nie Jerzy Kawalerowicz, który wstawił się za nieznanym wówczas debiutantem i pomógł mu uzyskać pieniądze na film. Juliusz Machulski jest od 1988 r. szefem studia filmowego ""Zebra"". Reżyser para się od czasu do czasu również aktorstwem. Możemy go zobaczyć w takich filmach jak: ""Lekcja martwego języka"" czy ""Zabij mnie glino"".
„Podziemni” to napisana w trzy dni i trzy noce kultowa już dziś powieść wpisująca się w nurt literatury bitnikowskiej, której fabuła oparta jest na krótkotrwałym romansie autora z czarnoskórą pięknością Alene Lee (Mardou Fox) w atmosferze jazzu i barów San Francisco w latach 50.
„Pic” to opublikowana już po śmierci autora mini-powieść, której bohaterem jest murzyn imieniem Pic, który postanawia porzucić swoje dotychczasowe życie i wieść życie włóczęgi.
Jack Kerouac - (1922-1969) - prozaik i poeta; kronikarz i prorok beat generation. Jego twórczość stała się głosem nieufnej wobec autorytetów młodzieży amerykańskiej i do dziś znajduje rzesze entuzjastów. Po ogromnym sukcesie powieści W drodze (1957) wydał wiele innych książek prozatorskich nawiązujących do niej tematem i formą, m.in. Włóczęgów Dharmy (1958), Podziemnych (1958), Big Sur (1962) oraz Wizje Gerarda (1963). Jest także autorem kilku tomów wierszy. W.A.B. opublikowała do tej pory cztery powieści Kerouaca - W drodze, Włóczędzy Dharmy, Big Sur oraz Maggie Cassidy.
Wielokrotnie nagradzana liryczna opowieść o samotności i późnym wyzwoleniu.Helmer żyje samotnie na holenderskiej wsi, a jego główne zajęcia to opieka nad schorowanym ojcem, dojenie krów, karmienie osiołków i doglądanie gospodarstwa. Ten pozornie senny krajobraz kryje w sobie napięcia, które znajdą ujście z momentem przyjazdu Riet - dawnej narzeczonej tragicznie zmarłego przed dwudziestu laty brata bliźniaka Henka. Razem z nią na farmie pojawia się jej nastoletni syn. Jak obecność młodego Henka juniora wpłynie na niemogącego pogodzić się ze śmiercią bliźniaka, zamkniętego w sobie Helmera?Gerbrand Bekker (ur. 1962) - pisarz i ogrodnik, debiutował świetnie przyjętą powieścią dla młodzieży Perenbomen bloeien wit (Grusze kwitą na biało). Jego pierwsza powieść dla dorosłych Boven is het still okazała się olbrzymim sukcesem, w samej Holandii rozeszła się w ponad 100 tysiącach egzemplarzy, a prawa sprzedano do 17 krajów. Planowana ekranizacja.
Emmanuel dowiaduje się, że cierpi na gruźlicę kręgosłupa. Za namową lekarza wyjeżdża do sanatorium do nadmorskiej miejscowości Berck, gdzie ma poddać się terapii. Rzeczywistość sanatoryjna odbiega jednak od powszechnie przyjętego wyobrażenia o chorych, którzy mimo poważnych schorzeń, w ciągłej bliskości śmierci, żyją, kochają, nienawidzą, manipulują... Zabliźnione serca można czytać także jako brutalny rewers Czarodziejskiej Góry Tomasza Manna napisany za pomocą naturalistycznej, ale subtelnie poetyckiej metody.
Max Blecher (1909-1938) – rumuński pisarz narodowości żydowskiej. Kojarzony z surrealizmem, awangardą i modernizmem. Krótko po jego wyjeździe do Paryża, gdzie miał studiować medycynę, zdiagnozowano u niego gruźlicę kości kręgosłupa, która przykuła go do łóżka na okres ostatnich dziesięciu lat życia i sprawiła, że został stałym bywalcem kliku europejskich sanatoriów. Zmarł w wieku 28 lat, pozostawiając po sobie dwie powieści, tom poezji, dziennik oraz korespondencję, którą prowadził między innymi z André Bretonem, Martinem Heideggerem czy André Gide’m.
"Mam PFFD. Dosłownie: Proximal Femoral Focal Deficiency. Wiem, to brzmi jak nazwa jakiejś fantastycznej broni z filmów Star Trek. Ale niestety, to nic ekscytującego. Tak się nazywa wrodzony niedziedziczny niedorozwój kości udowej. Przy słabym nasileniu choroby niedorozwój nie jest duży, ale w jej skrajnych przypadkach kość udowa praktycznie nie istnieje. Kiedy spojrzę w dół i popatrzę na te ni kości, ni ości, umiejscowiłbym swój przypadek chyba gdzieś w środku skali…" – tak zaczyna się opowieść Mario Galli, jednonogiego modela największych domów mody. Poruszająca historia o sile woli, konsekwencji, otwartości i niespodziankach, jakie sprawia czasem życie.
Czy zastanawiałeś się kiedyś ilu autorów książek o psach, kotach, rybach, papugach czy chomikach rzeczywiście posiada zwierzęta, o których piszą? Którzy z nich przebywają ze swoimi pupilami 24 godziny na dobę? Konrad Lorentz nie tylko hodował i zaspokajał podstawowe potrzeby swoich ulubieńców w postaci choćby kapucynki Glorii, gąsiora Martina i jego towarzyszek, kawki Czok czy ławicy przeróżnych gatunków ryb, ale również czujnie je obserwował. Stopniowo uczył się ich zachowań, a potem bez większych problemów dostrzegał najdrobniejszą zmianę w ubarwieniu ryb, ruchach owadów i wydawanych dźwiękach ptaków.Ta książka to swoisty raport z kilkunastoletnich, codziennych badań behawiorystyki zwierząt przeprowadzanych przez autora w jego prywatnym gospodarstwie w Altenberg. Zabawne anegdoty połączone z popularnonaukowym omówieniem zachowań domowych pupili tworzy niezwykle barwną i przyjemną lekturę dla wszystkich pasjonatów świata zwierzęcego. Co jest w stanie zrobić mała kapucynka po bohaterskim i w pełni samodzielnym uwolnieniu się z klatki? W jaki sposób kawki wybierają partnerów i okazują sobie miłość? Odpowiedzi na te i na inne nurtujące pytania, które dotyczą spraw twoich najmniejszych domowników znajdziesz w środku.
Dziś Kolosy to skuteczna metoda promocji polskich dokonań podróżniczo-eksploracyjnych.
Pomysł przyznawania nagród za wybitne osiągnięcia w dziedzinie podróży, żeglarstwa, alpinizmu i eksploracji jaskiń, dla tych, którzy wyłamują się ze schematów, stworzono ponadto kategorię „wyczyn roku” był ze wszech miar oryginalny.
Gotowe wzory nie istniały w świecie – „Rejs Roku” w Polsce czy „Złoty Czekan” we Francji to zamknięte imprezy dla hermetycznych środowisk. Kolosy miały natomiast zagospodarować całość aktywności polskich globtroterów i poszukiwaczy przygód.
Ci, którzy na co dzień zmagają się z przestrzenią i podejmują ambitne przedsięwzięcia eksploracyjne, mogli wreszcie zaistnieć w mediach i świadomości ludzi, a tym samym promować nadzwyczaj interesujący styl życia i „zarazić” swoją pasją przyszłych naśladowców.
Książka składa się z sylwetek zwycięzców Kolosów w latach 2000-2014.
Ile jesteś w stanie zrobić, by odnieść sukces? Dokąd zaprowadzi cię twoja ambicja?W książce, która zszokowała świat i w oka mgnieniu stała się bestsellerem, Julie Burchill ukazuje blaski i cienie kariery. Tobias Pope jest właścicielem popularnego brytyjskiego tabloidu. Jego bezwzględność wzbudza popłoch wśród podwładnych... Ale młoda, atrakcyjna i ambitna dziennikarka muzyczna, Susan Street, nie cofnie się przed niczym, by zdobyć posadę redaktor naczelnej. Jej chorobliwa ambicja nie pozwala odpuścić, jej kodeks nie uznaje porażki. Kiedy szef stawia Susan kolejne niekonwencjonalne zadania, szybko okazuje się, że władza jej imponuje, a poniżenie ją podnieca...
Nagrody Darwina unieśmiertelniają osoby, które wskutek swojego porażającego braku przystosowania do życia wśród ludzi obdarzonych zdrowym rozsądkiem okazały się ślepymi zaułkami ewolucji homo sapiens. Książka zrodziła się ze strony internetowej Uniwersytetu Stanforda, gromadzącej ze wszech miar wiarygodne opowieści o przypadkach skrajnej głupoty. Kolekcja anegdot nadsyłanych przez internautów urosła tak szybko, że wkrótce ich porządkowanie i udostępnianie szerokiej publiczności stało się głównym zajęciem autorki. Mężczyzna, który postanowił zakończyć kłótnię z narzeczoną wysiadając z pędzącego samochodu, rybak, który użył do połowu przewodu pod napięciem i wszedł do wody po zdobycz nie odłączywszy prądu, kierowca zatopiony w lekturze przy prędkości stu czterdziestu kilometrów na godzinę – oto kilku opisanych w zabawnej książce Wendy Northcutt laureatów szeroko cenionej nagrody.
Richard Wiseman postanowił zgłębić naturę szczęścia – wszystkie „nadarzające się okazje”, „uśmiechy losu” czy „bycie we właściwym miejscu o właściwym czasie”. Pracował dziesięć lat, przebadał ponad czterystu ochotników i doszedł do rewolucyjnych wniosków. Formułuje cztery główne prawa i przedstawia serię praktycznych ćwiczeń, które pozwolą każdemu poprawić swój Współczynnik Szczęścia. Wskazówkom towarzyszą przykłady z życia wzięte, które ośmielą do działania nawet najbardziej zdystansowanych sceptyków. Pechowcy poznają metody przezwyciężania niepowodzeń, a farciarze dowiedzą się, jak szczęście zatrzymać przy sobie.
W algierskim klasztorze ginie z rąk fundamentalistów islamskich szwedzka turystka. Jej śmierć zostaje zatuszowana, córka ofiary dowiaduje się o niej niemal przypadkiem. Rok później, we wrześniu 1994, w okolicach Ystad zostaje dokonanych kilka tajemniczych, makabrycznych morderstw. Dlaczego ginie w męczarniach spokojny starszy pan, poeta i ornitolog? Właściciel kwiaciarni? A potem pracownik naukowy? Do akcji wkracza komisarz Kurt Wallander, ale jego zespół czeka trudne zadanie - między ofiarami brak jest związku, ślady prowadzą donikąd. Kolejna, aż do ostatniej strony trzymająca w napięciu, mroczna powieść Henninga Mankella to doskonałe studium psychologiczne mordercy i ofiary, skłaniające do refleksji nad istotą przemocy i sprawiedliwości.
Stara panna, Emily Whartonn, i dziesięcioletni syn prostytutki, Darren Wilkes, para nietypowych przyjaciół, znajduje zwłoki w zakrystii londyńskiego kościoła. Dwa brutalne morderstwa stanowią kolejną zagadkę dla oryginalnego oficera policji Adama Dalgliesha. Ofiary pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego, co bowiem może łączyć byłego premiera i... włóczęgę?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
