Duchowe położnictwo prezentuje szczegółowe studium procesu narodzin jako aktu w pełni zgodnego z Naturą, napisane na podstawie obserwacji ponad dwóch tysięcy porodów domowych. To dzieło życia Iny May Gaskin, prezentujące wiedzę i doświadczenia, niedostępne w toku typowych studiów medycznych. Jest źródłem bezcennych, praktycznych wskazówek dla kobiet oczekujących dziecka, jak również dla położnych i lekarzy. Ten bogato ilustrowany zdjęciami przewodnik pomaga odnaleźć kobiecie jej pierwotną siłę i uczynić okres ciąży i porodu głębokim, transformującym przeżyciem. Pokazuje nie tylko sposób, w jaki kobieta może aktywnie uczestniczyć w porodzie - czynić go tym samym łatwiejszym i bardziej bezpiecznym - lecz również sposób, w jaki przyszli rodzice mogą doświadczyć duchowej natury procesu narodzin. Ogromną inspiracją 53 zamieszczone w książce liczne opowieści o narodzinach - osobiste relacje, zarówno kobiet, jak i towarzyszących im mężczyzn. Autorka podkreśla, że to właśnie przygotowanie przyszłej matki, świadome oczekiwanie oraz aktywny udział jej samej i wsparcie ze strony najbliższych tworzą. środowisko, do którego przybywa nowy człowiek. Ina May Gaskin - jedna z największych ekspertek w dziedzinie położnictwa na świecie. Posiada wyjątkową wiedzę i doświadczenie w przyjmowaniu porodów, w swojej karierze odebrała ponad 2000 porodów domowych. Podczas całej jej działalności nie zmarła ani jedna rodząca. Jej nazwisko jest znakiem jakości połoznictwa domowego. Jedyna położna w historii, której imieniem nazwano technikę położniczą (tzw. ,,manewr Gaskin"). Założyła Farm Midwifery Center w Tennessee. 29 września 2011 nagrodzona Right Livelihood Award, zwaną ,,alternatywną Nagrodą Nobla". Fragment książki Duchowe położnictwo Nasze pierwsze narodziny Anna: Byłam szczęśliwa, gdy Karawana zatrzymała się przy Uniwersytecie w Northwestern, ponieważ jechaliśmy już strasznie długo. Miło było wysiąść i rozprostować nogi. Tego jesiennego dnia mieliśmy wielu gości, którzy wpadali do naszego małego busa, gdy gotowałam. Chcieli wiedzieć dlaczego podróżujemy i dlaczego przyjechaliśmy na ich kampus. Pamiętam jak patrzę na niebo i widzę jego piękne kolory. Potem schylam się, żeby nalać wodę z dzbanka i prostuję, a wtedy nagle dziecko się obniża. O Boże, pomyślałam, będę rodzić! Zawołałam do męża „Franz, biegnij i zawołaj Stephena, żeby pomógł mi urodzić dziecko!". Położyłam się na łóżku i czułam, jak odchodzą mi wody. To dziecko, moje trzecie, nadchodziło szybko. No dobrze, to już jest to, pomyślałam. Po prostu się położę i dam sobie trochę czasu. Zaczęły się skurcze. Były silne, ale nie mogę powiedzieć żeby bolały. W zasadzie w ogóle nie czułam bólu. Po prostu przechodziłam od jednego skurczu do drugiego, rozluźniając się cały czas. Zamiast Stephena, Ina May przyprowadziła ze sobą dwie inne kobiety, Margaret i Pamelę, żeby sprawdzić jak się mam. „Będę rodzić tutaj" powiedziałam „nigdzie nie idę". Ina May trzymała mnie za rękę upewniając się, że wszystko w porządku i podawała mi wodę. W międzyczasie wszystko było przygotowane. Wyglądało to tak, jakby każdy wiedział, co trzeba robić na wypadek nagłego porodu. Po prostu wszyscy poczuliśmy się odpowiedzialni za to, co się wydarza. Kiedy to wszystko się działo, miałam wrażenie, że każdy z kim rozmawiałam tego dnia - nawet ludzie, których widziałam po raz pierwszy w życiu - stał przed oknami naszego busa zaglądając do środka. Potem dowiedziałam się, że Stephen ogłosił podczas swojego wykładu, że kiedy on przemawia, ja jestem w trakcie porodu. Nie liczyłam osób, ponieważ byłam zajęta moimi skurczami, ale wiem, że mnie otaczali. No dobrze, powiedziałam sobie, jestem na scenie. Od dziecka uwielbiałam występować. Jak już raz coś zrobisz, będziesz to robił zawsze. Na tym polegało teraz moje zadanie. Przedstawienie trwa. Wiedziałam, że muszę to zrobić, wiedziałam, że to będzie moja najlepsza kreacja. Naprawdę Bekałam już na finał, zresztą tak jak wszyscy. Stali wpatrzeni we mnie z nabożeństwem.

PRAKTYCZNE PORADY WE WSPOMAGANIU PRAWIDŁOWEGO ROZWOJU NASZYCH DZIECI Moment narodzin to ogromny wysiłek dla dziecka. Jego ciało jest poddawane kompresji, co może powodować nieprawidłowości w pracy układów i narządów. Za pomocą przykładów z własnej praktyki oraz licznych zdjęć z sesji terapeutycznych autorzy pokazują, jak terapia czaszkowo-krzyżowa (TCK) wspomaga prawidłowy rozwój dziecka. Książka prezentuje przyszłym i obecnym rodzicom prostą metodę, która pomaga rozwiązać wiele problemów emocjonalnych i fizjologicznych u noworodków i małych dzieci. TCK jako jedną z nielicznych metod można stosować od pierwszych dni życia dziecka. Polega na bardzo delikatnym i uwalniającym dotyku. Im wcześniej rozpoczyna się pracę tą metodą, tym większy ma ona wymiar profilaktyczny i leczniczy. Nasze ciało ma własną świadomość, godną największego szacunku, która pozwala mu codziennie bez żadnej pomocy pozbyć się zbędnych krwinek, a co siedem lat przeprowadzić całkowitą wymianę komórek. Co więcej, organizm człowieka jest na tyle inteligentny, żeby nie tylko wskazać, gdzie jest problem, ale i jak go rozwiązać. Trzeba tylko nauczyć się go słuchać! W tej książce opowiemy nie tylko o narodzinach miłości między matką i dzieckiem, ale też o warunkach, które kształtują tę miłość. Co robić, jeżeli dziecko od początku jest marudne i nerwowe, a wy czujecie się zmęczeni, zdezorientowani i całkowicie bezsilni? Najpierw jest szacunek. Dopiero później jest terapia, która składa się z rozmaitych zabiegów. Dziecko czuje, że je widzę i akceptuję w całości. To zapewnia mu komfort na tym nowym, nie zawsze przyjaznym świecie. Terapia czaszkowo-krzyżowa jest umieszczona w rejestrze NFZ pod nazwą „terapia kraniosakralna”. AUTORZY: Etienne Peirsman zaczynał swoją karierę jako nauczyciel biologii. Od roku 1977 po ukończeniu intensywnego szkolenia, zajmuje się bioenergetyką. W roku 1987 rozpoczął naukę w zakresie terapii czaszkowo-krzyżowej. Od roku 1991 sam organizuje i prowadzi kursy tej terapii. Neeto Peirsman spędziła 15 lat w Indiach, gdzie zajmowała się tradycyjną muzyką hinduską i medytacją. Jest fotografikiem i ekspertem w dziedzinie terapii czaszkowo-krzyżowej dla noworodków. Fragment Książki „Terapia Czaszkowo-Krzyżowa u dzieci i niemowląt”   2. Czy niemowlęta potrzebują terapii czaszkowo-krzyżowej? Aby się urodzić, każdy z nas musi przejść przez cały proces ewolucji. Po zapłodnieniu jesteśmy zaledwie jedną komórką, zapłodnionym jajeczkiem, które następnie przechodzi przez wszystkie stadia rozwoju, od gadów do ssaków, żeby w końcu stać się człowiekiem. Trudno zbudować dom bez solidnych fundamentów. Trzeba przejść przez kolejne transformacje, a gdy któryś z pro­cesów nie zajdzie w pełni lub zajdzie w niewłaściwym miejscu, nasze ciało nie będzie mogło rozwinąć się prawidłowo. Najpierw pływamy sobie, niczym ryba w wodzie, ale z czasem w brzuchu matki jest coraz mniej miejsca i musimy wyjść na zewnątrz, na twardy suchy ląd. W środku nie ma już miejsca dla dalszego rozwoju. Wychodzenie na zewnątrz jest ciężką pracą fizyczną zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Dusza jest dosłownie wciśnięta w małe ciałko. W sytuacji idealnej każdy, kto asystuje przy porodzie, powinien uszanować ciało matki i dziecka, pozwolić naturalnemu pro­cesowi odbyć się od początku do końca. Ciało noworodka jest bardzo plastyczne, kości czaszki są niczym małe wysepki, które z łatwością się przemieszczają. Podczas porodu jesteśmy jak torebka, napełniona wodą, w której gdzienie­gdzie są małe kosteczki. Dzięki naturalnemu przystosowaniu, po wyjściu z kanału rodnego noworodkowi otwierają się płuca, żeby mógł on po raz pierwszy zaczerpnąć powietrza. Ciśnienie płuc na kręgosłup uru­chomi pływ czaszkowo-krzyżowy, porównywalny do napędu, w którym ruch płynu mózgowo-rdzeniowego wspomaga pełne „otwarcie" kości czaszki i całego ciała tuż po urodzeniu. Ogromne ciśnienie, strach przed nieznanym, a czasami nieprzyjazne dziecku metody wspoma­gania akcji porodowej mogą zaburzyć ten proces. czaszce jest określona przestrzeń. Bez względu na rozmaite problemy, organizm próbuje ją achować, żeby zapewnić prawidłowy wzrost i rozwój mózgu. Im więcej problemów, tym więcej życiowej siły i energii jest wykorzystywane na jej zachowanie. Zadaniem terapeuty czaszkowo-krzyżowego jest przywrócenie tej optymalnej, wrodzonej Przestrzeni."Terapia czaszkowo-krzyżowa u dzieci i niemowląt" Spis Treści:   Przedmowa 9 Wprowadzenie 10 Rozdział 1. Kontakt 12 1. Czym jest terapia czaszkowo-krzyżowa? 14 2. Czy niemowlęta potrzebują terapii czaszkowo-krzyżowej? 17 Gdzie mogą pojawić się problemy? 19 Przesunięcie kości czaszki podczas narodzin 20 3. Strategia przetrwania podczas narodzin i jej wpływ na dalsze życie 22 Kora przednia mózgowa – kolebka świadomości i nadzieja na przyszłość 24 Rozdział 2. Mała istota 26 4. Koktajl miłości – więź między matką a dzieckiem na poziomie hormonalnym 42 Narodziny we dwoje 43 5. Rodzaje terapii dla matki i nowonarodzonego dziecka 45 6. Proponowane techniki terapii 47 a. Dotykanie kości krzyżowej 47 b. Uwolnienie kręgosłupa 47 c. Techniki kompresji i rozszerzania, CV4 i EV4 50 d. Możliwości tworzenia przestrzeni 51 e. Techniki terapii czaszkowo-krzyżowej w uszach 54 f. Terapia w jamie ustnej 57 g. Zabiegi terapeutyczne atlas-potylica 59 h. Praca z kością klinową 62 7. Wspomaganie porodów: terapia czaszkowo-krzyżowa w łagodzeniu możliwych urazów a. Poród kleszczowy 64 b. Poród próżniowy 65 c. Cesarskie cięcie w przypadku zagrożenia życia i zdrowia 65 d. Planowy zabieg cesarskiego cięcia 67 Jak można pomóc matce po cesarskim cięciu? e. Znieczulenie 69 Narodziny i śmierć – ścisły związek między początkiem i końcem 70 8. Tajemnica siły ciężkości 71 Rozdział 3. Odtwarzanie porodu: naprawianie błędów 73 Rozdział 4. Poród pośladkowy 77 9. Twoje pierwsze wrażenia na tym świecie 80 10. Macierzyństwo – jak się najlepiej przygotować? 83 11. Zadanie dla ojca 84 12. Co może utrudniać lub uniemożliwiać zajście w ciążę? 85 Przemyślenia i rady 86 Skąd przychodzisz ukochana duszo? 88 Rozdział 5. Mały człowiek 90 Rozdział 6. Dziecko pełne miłości 98 Na co mamy wpływ, o co możemy zadbać samodzielnie 100 Bibliografia i adresy 101

Zwięzły, chronologiczny przegląd wszystkich pielgrzymek Jana Pawła II do Polski. Książka adresowana szczególnie do młodzieży; pokazuje wyjątkowe wydarzenie, jakim było wybranie na Papieża obywatela państwa komunistycznego. Przesłanie Jana Pawła II pokazane w otoczce ówczesnych warunków społeczno-politycznych. Papież wskazuje zadania młodego człowieka: wzrastać i dojrzewać - nie tyle biologicznie, co duchowo. Apeluje, by nie popadać w przeciętność, by nie poddawać się modzie, aby wymagać od świata i siebie samego.